Szanowni Państwo, Dostojni Goście, Drodzy Uczniowie oraz

Transkrypt

Szanowni Państwo, Dostojni Goście, Drodzy Uczniowie oraz
Szanowni Państwo, Dostojni Goście, Drodzy Uczniowie oraz Pracownicy Szkoły!
Każda szkoła żyje swoim stałym, powtarzającym się rytmem. Jest początek i koniec roku
szkolnego, przychodzą nowi uczniowie, odbywają się lekcje, odchodzą absolwenci. Każda szkoła ma
także niezwykłe, wyjątkowe chwile, które odbiegają od utartego porządku. Szkoła Podstawowa nr 3 w
Tomaszowie Lubelskim obchodzi w tym roku pięćdziesiątą rocznicę założenia. Jest to wspaniała okazja
do tego, aby wspomnieć uczniów, nauczycieli, rodziców, przyjaciół szkoły, ale przede wszystkim jest to
okazja, aby podziękować wszystkim tym, którzy przyczynili się do Jej rozwoju i sukcesów.
Jest dla mnie wielkim wyróżnieniem i zaszczytem, bycie gospodarzem Szkoły w roku
jubileuszowym. Nie ukrywam, że jest to także wyjątkowe przeżycie. Mam to szczególne szczęście, że
mogę wspominać pierwszy dzwonek szkolny w Jej murach, który zabrzmiał nie tak, jak zwykle –
1 września, ale 22 października 1964 roku. Wtedy to radosne, przejęte i dumne rzesze dzieci przekroczyły
progi nowej i nowoczesnej szkoły. Ja byłem jednym z nich. Jako uczniowie przeżywaliśmy chwile
radosne, czasami smutne lub trudne, zawiązywaliśmy nowe znajomości i przyjaźnie. Słowa nauczycieli,
niczym kropla drążąca skałę, zapadały w naszą pamięć na całe życie. Każdy z nas przeżył w tej Szkole
wyjątkowe chwile. W Jej murach pozostały ślady po naszych nadziejach i marzeniach, radościach
i smutkach. Zostawiliśmy tu swoją radość z sukcesów i smutek po porażkach. Po prostu zostawiliśmy tu
maleńką cząstkę siebie.
Nie marzyłem nawet, że kiedyś wrócę w progi szkolne z lat dzieciństwa jako nauczyciel. Jednak po
wielu latach, kiedy rozpoczynałem pracę, jako nauczyciel gminnej szkoły zbiorczej, czerpałem wiedzę
i wzorowałem się na pracy wspaniałych nauczycieli, którzy jako koleżanki i koledzy służyli mi radą
i pomocą. Wśród nich byli także ci, którym byłem szczególnie wdzięczny – moi nauczyciele.
Upływający czas zaciera w pamięci, ludzi i zdarzenia. Jednak z prawdziwym wzruszeniem
i sentymentem wspominamy pedagogów i pracowników Szkoły, którzy odeszli. Pomimo, że nie ma ich
wśród nas bo przeszli już na drugą stronę życia, mamy pewność, że przyczynili się do rozkwitu naszej
Szkoły, pozostawili po sobie niezatarty ślad swojego istnienia.
Uczcijmy ich pamięć chwilą ciszy.
Proszę wszystkich o powstanie.
Dziękuję.
Na pewno wszyscy, którzy byli związani ze Szkołą będą wspominać osoby mające wpływ na Jej
funkcjonowanie. Do rozrastania się szkoły, jej remontów i rozbudów przyczyniali się każdorazowo ci,
którzy przez lata kierowali placówką: Jan Janowski, Leokadia Barszczewska, Bronisław Kąkol, Marian
Bury, Stanisław Wujec oraz moja poprzedniczka Irena Kulczyńska. Do kierowników dołącza cała plejada
wspaniałych nauczycieli, co to nie tylko uczyli, ale też spotykali się z dziećmi po lekcjach. Jak Państwo
wiecie nie dlatego, że zobowiązywał ich jakiś przepis czy nakaz, ale z potrzeby serca.
1
Wszyscy zauważyli na scenie dwa sztandary. Dlaczego właśnie dwa?
W raz z rozpoczęciem działalności Szkoła otrzymała nazwę: „Szkoła Podstawowa nr 3 im. XX-lecia
Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w Tomaszowie Lubelskim”. Ostatni wpis w kronice z tą nazwą
wystąpił w roku 1989, kiedy to nastąpiły zmiany ustrojowe w kraju.
Szkoła zaczęła poszukiwać nowego patrona. Wybór padł na doktora Janusz Petera. Znakomitego
tomaszowskiego lekarza, regionalisty, społecznika. Dlaczego właśnie On? Może dlatego, że każdy z nas
szuka dla siebie mistrza, którego chciałby w życiu naśladować. Potrzebujemy wzorów, które swoim
życiem pokazały nam, że możliwe jest osiągnięcie pewnych zamierzonych celów, pomimo, że mogą się
one wydawać nam trudne, czy wręcz nierealne. Takie przykłady tym bardziej są potrzebne ludziom
młodym, wchodzącym w dorosłe życie. Czas spędzony w szkole to nie tylko okres, w którym mamy
zdobyć określoną wiedzę, to także czas, w którym mamy nauczyć się dokonywać wyborów, zastanowić
się jakie cele warto sobie w życiu stawiać, jakimi zasadami warto się kierować. Potrzeba więc nam
mistrzów, przykładów, autorytetów.
Nasza Szkoła w ciągu półwiecza wypracowała własne zwyczaje i tradycje, zawsze mogła pochwalić
się sukcesami naukowymi, artystycznymi i sportowymi. Od dawna miarą sukcesów szkoły są wyniki
egzaminów oraz osiągnięcia uczniów w olimpiadach, konkursach, turniejach i zawodach o różnej randze.
Jest ich tak wiele, że nie sposób ich tu wszystkich wymienić. Wspomnę zatem tylko o kilku osiągnięciach
naszych uczniów.
Od momentu wprowadzenia egzaminów zewnętrznych wyniki szkoły są bardzo dobre, zawsze są
wyższe od wyniku krajowego, wojewódzkiego, powiatowego i gminnego.
W kronice szkolnej na temat olimpiad przedmiotowych pierwszy wpis pochodzi z początku lat
siedemdziesiątych ubiegłego wieku: „nasi uczniowie mają dobre wyniki olimpiad organizowanych
w szkole, powiecie i w województwie”. I tak jest od lat. Na przestrzeni lat 1987 – 2014 nasza szkoła
może się poszczycić 78 laureatami konkursów przedmiotowych organizowanych przez kuratora oświaty
(statystycznie prawie 3 uczniów rocznie). Przytoczę dwa wpisy z kroniki na ten temat: rok szkolny
1994/95 „Nasza szkoła znalazła się na pierwszym miejscu wśród szkół z całego województwa.
Przyczynili się do tego uczniowie, którzy starali się zaprezentować swoje wiadomości jak najlepiej
w konkursach przedmiotowych, i nauczyciele, którzy przekazali swym podopiecznym jak największą
wiedzę.” I rok szkolny 2009/10 „Z przyjemnością informujemy, iż wśród laureatów konkursów
przedmiotowych organizowanych przez Lubelskiego Kuratora Oświaty w Lublinie znalazło się 4 uczniów
Szkoły Podstawowej nr 3 im. doktora Janusza Petera …” szkoła została sklasyfikowana na 4 miejscu
w województwie.
Oprócz olimpiad nasi uczniowie zostają również laureatami w konkursie informatycznym
„Myszka”, Międzynarodowym Konkursie Matematycznym „Kangur”, Ogólnopolskim Konkursie
z Języka Angielskiego „Olimpus” i wielu innych. Uczniowie klas młodszych nie mają tylu możliwości
2
zaprezentowania swojej wiedzy. Jednak i oni mogą pochwalić się tytułami laureata, choćby w konkursach
matematycznych
„MiMaK”
oraz
„Kangur”
czy
Ogólnopolskim
Konkursie
Polonistycznym
„Stypendiada”.
W konkursach artystycznych nasi uczniowie zdobywają laury na szczeblu wojewódzkim, krajowym
i międzynarodowym. Byli wyróżniani między innymi w Japonii, Stanach Zjednoczonych, Niemczech,
Portugalii, Litwie i wielu innych krajach.
Bardzo znaczące są wyniki sportowe naszych uczniów i to w różnych dyscyplinach sportowych.
Potwierdzone niezliczoną ilością zdobytych medali, pucharów i dyplomów na przestrzeni tych 50 lat. Tu
również posłużę się kroniką szkoły: rok 1974 „Dużymi osiągnięciami mogą poszczycić się nauczyciele
wychowania fizycznego… . w czwórboju lekkoatletycznym chłopcy zajęli I miejsce, a dziewczęta
II miejsce. W konkurencjach narciarskich w mistrzostwach wojewódzkich szkoła nasza zajęła I miejsce,
a indywidualnie uczniowie naszej szkoły otrzymali 4 tytuły mistrzów województwa. W lutym,
w rozgrywkach o Puchar Nizin w Gołdapi reprezentacja województwa, oparta na zawodnikach naszej
szkoły, zdobywa po raz pierwszy II miejsce dla województwa. … W czerwcu na Indywidualnych
Mistrzostwach Województwa uczeń naszej szkoły Marian Małka zdobył tytuł Mistrza Województwa
w skoku w dal, … ustanawiając jednocześnie rekord województwa lubelskiego.”
Wszystkie te sukcesy były możliwe dzięki bardzo dobrze przygotowanej i ofiarnej kadrze
pedagogicznej (a było nas przez te lata ponad 250 pedagogów), która nigdy nie bała się podejmowania
trudnych zadań i wyzwań, a szkoła była bardzo wysoko oceniana przez nadzór pedagogiczny
i środowisko.
Praca naszych nauczycieli zawsze była dostrzegana i doceniana przez odpowiednie władze
oświatowe. Za tak liczne sukcesy, nauczyciele byli wyróżniani nagrodami Ministra, Kuratora,
Burmistrza, Dyrektora, a także odznaczani medalami resortowymi i państwowymi. Nie mam dokładnych
danych o ilości wyróżnień w okresie całego pięćdziesięciolecia, mogę jednak podać takie liczby
z ostatnich dziewięciu lat. Nagrodę Ministra otrzymało 2 pedagogów, Kuratora – 3, Burmistrza – 40,
Dyrektora – 89, Medalem KEN odznaczonych zostało 3 nauczycieli. Myślę, że w latach poprzednich było
podobnie.
Nasza Szkoła ma już 50 lat.
Ale wszystko zaczęło się w roku 1961, ówczesne władze uznały, że jest potrzeba, by powstała
w mieście nowa szkoła. Więc pracownicy nieistniejącego już Przedsiębiorstwa Budownictwa Rolniczego
weszli na plac budowy i rozpoczęto prace. Człowiekiem, który najbardziej interesował się budową szkoły
był inspektor Jan Janowski. Starał się wszystkiego dopilnować, prawie codziennie był na placu budowy,
organizował czyny społeczne, bez przerwy interweniował w przedsiębiorstwie budowlanym. A po
zakończeniu prac i oddaniu budynku szkoły do użytku w październiku 1964 roku został jak już
wspomniałem pierwszym kierownikiem szkoły.
3
W roku szkolnym 1994/95 przekazano Szkole budynek po przedszkolu przy ulicy Jana Matejki.
„Do „nowej” Szkoły przeniosły się maluchy z klas I –III… Do nowego budynku przeniesiono również
świetlicę, stołówkę oraz bibliotekę dla uczniów klas młodszych”.
Przez te 50 lat dzięki zaangażowaniu kolejnych dyrektorów, nauczycieli, rodziców i władz miasta,
szkoła rozwijała się i zmieniała, wzbogacała się o nowe sprzęty i pomoce dydaktyczne.
W 1974 roku doczekała się pierwszego kapitalnego remontu, którym objęto między innymi
elewację budynku, odwodnienie, przebudowę kominów – koszt robót obliczono na 280 000 zł.
Następny poważny remont przeprowadzono 26 lat później, na początku nowego tysiąclecia.
W kronice zapisano: „W szkole przeprowadzone zostały poważne remonty. Głównie dzięki staraniom
dyrektor Ireny Kulczyńskiej wymieniono okna na korytarzach, zmodernizowano kotłownię, a pracownia
komputerowa została przeniesiona do większego pomieszczenia”.
Ostatniego poważnego remontu Szkoła doczekała się w roku 2012, kiedy to przeprowadzono
termomodernizację. Inwestycja była konieczna ze względu na pogarszający się stan techniczny
budynków szkoły. A w kronice odnotowano: „całkowity koszt przedsięwzięcia wyniósł 2 300 000 zł.
Realizacja była możliwa dzięki staraniom burmistrza pana Wojciecha Żukowskiego… Poza środkami
z budżetu miasta wykorzystane zostały fundusze z Unii Europejskiej”.
Nasza Szkoła od początku istnienia przykładała dużą wagę nie tylko do kształtowania intelektu, ale
i do rozwijana sprawności fizycznej swoich wychowanków. 26 sierpnia 1973 roku rozpoczęto budowę
boiska, którego bardzo brakowało. Prace trwały tylko 3 miesiące do 31 października. Zapis w kronice:
„O wszystkie sprawy związane z budową boiska … zabiegał dyrektor Bronisław Kąkol, który nie liczył
się z czasem i od wczesnych godzin rannych do późnych wieczornych przebywał na terenie szkoły.
Pomagał mu, pilnując i wykonując wiele prac z dziećmi, nauczyciel wychowania fizycznego Stanisław
Luchowski. Na płycie asfaltowej urządzono dwa boiska do piłki siatkowej, boiska do piłki ręcznej
i koszykówki. Ponadto wybudowano bieżnię 60m, skocznię w dal i skocznię wzwyż. W zimie na płycie
boiska urządzano lodowisko”, które pojawiało się przez wiele kolejnych zim i było oblegane przez dzieci
i dorosłych od rana do wieczora.
W związku z postępem cywilizacyjnym i technologicznym nasze boisko asfaltowe stawało się
przeżytkiem. 10 listopada 2010 roku doczekaliśmy się otwarcia kompleksu wielofunkcyjnych boisk ze
sztuczną nawierzchnią „Orlik 2012”, w skład którego wchodzą: boisko do piłki nożnej, boisko
wielofunkcyjne do piłki siatkowej, koszykówki i tenisa ziemnego oraz zaplecze dla dzieci i trenerów.
Szkoła to nie tylko budynek, choć jest on ważnym elementem szkoły. Szkoła to uczniowie,
nauczyciele, rodzice z nimi współpracujący, pracownicy obsługi i środowisko lokalne, a więc ci wszyscy,
którzy czują potrzebę pomocy tej „instytucji”. Nasza Szkoła ma to szczęście, że nigdy osób chętnych do
pomocy nie brakowało.
4
Od pierwszego dnia funkcjonowania Szkoły działały różne organizacje na które zawsze możemy
liczyć: ZHP i drużyny zuchowe, chór międzyszkolny, PCK, LOP, SKO, i wiele innych.
Mamy także szczęście do przewodniczących Komitetu Rodzicielskiego (że użyję tego
historycznego określenia). Każda osoba, która podjęła się tej funkcji dawała z siebie tyle ile można,
a nawet jeszcze więcej. Wymienić tu należy: Jana Szczepańskiego, Jana Tomaszewskiego, Stanisława
Aftykę, Ryszarda Podolaka, Henryka Podobę, Barbarę Malec, Tomasza Pękalskiego, Wiesława Sobusia,
Piotra Łozę oraz Marzenę Szczepaniuk. Ale poza przewodniczącymi pracują dla szkoły również pozostali
członkowie RR.
Jest też mnóstwo osób nie związanych na co dzień ze Szkołą, które nas przynajmniej raz, dwa razy
w roku odwiedzają i tym samym czynią z Niej, miejsce rodzinnych wielopokoleniowych spotkań.
Wam wszystkim, kochani przyjaciele Szkoły, mogę powiedzieć tylko jedno słowo. Dziękujemy!
To słowo dziękuję kieruję też do władz samorządowych, obecnych i poprzednich: burmistrzów,
radnych. Bez waszej pomocy, bez środków jakie przeznaczaliście i przeznaczacie na tę placówkę, bez
waszego zaangażowania nie byłaby ta Szkoła taką jaką jest.
Dziękuję - właściwie to niby jest, tylko jedno słowo, ale proszę pamiętać, że to podziękowanie
od Szkoły - szkoły, która istnieje tu w Tomaszowie Lubelskim już 50 lat.
Ta Jubilatka wychowała wielu uczniów, progi jej opuściło 6969 absolwentów. Wyszli z Niej
laureaci olimpiad i konkursów, finaliści, zdobywcy różnych nagród oraz znaczących sukcesów
sportowych. Wielu z nich w życiu dorosłym osiągało sukcesy w różnych dziedzinach. Są to osoby znane
w naszym mieście i poza nim, że wymienię tylko Joannę Pacułę – znaną aktorkę oraz Mariusza Grada posła na Sejm RP.
Aż 24 nauczycieli pracujących obecnie w szkole było Jej uczniami.
Przez całe pięćdziesięciolecie pamiętamy, że najważniejszą osobą w szkole jest uczeń.
Duszą szkoły są nauczyciele, wsparciem dla szkoły są rodzice i władze.
Ale absolwenci są Jej największą dumą…
Absolwenci naszej Szkoły to osoby, które potrafią pomagać innym, które są aktywne w swoim
środowisku, które mają mnóstwo pomysłów i inicjatywy w rozwiązywaniu najprzeróżniejszych spraw.
To świadczy, że ta Jubilatka mimo 50 lat nadal jest młoda i prężna.
Mam nadzieję, że nasza Szkoła, zawsze będzie taka młoda, że w Niej będzie pracować (tak jak do
tej pory) kadra, która pracuje nie tylko głową ale i sercem, które jest otwarte dla dzieci i rodziców.
Mam nadzieję, że nadal będzie to Szkoła, której nigdy nie zabraknie przychylnych osób dających
z siebie wszystko, by się nadal rozwijała.
Mam nadzieję, że będzie to Szkoła z której będą wychodzić uczniowie tak wykształceni,
że będzie o nich głośno na każdym etapie edukacji, a później w kraju i na świecie.
Tego Ci Szkoło życzę!
5
……………………………………………………………………………………
Na pięćdziesięciolecie szkoły wydaliśmy książkę p.t. „50 lat tomaszowskiej trójki, z kart kroniki
Szkoły Podstawowej nr 3 im. doktora Janusza Petera w Tomaszowie Lubelskim”. Życząc miłej lektury
mam nadzieję, że nasza książka wśród jej czytelników nie tylko wzbudzi zainteresowanie, ale także
przywoła wspomnienia i umożliwi „przeniesienie” się w czasie z powrotem do lat dzieciństwa i młodości.
Wydanie tej pozycji nie byłoby możliwe gdyby nie życzliwe wsparcie wielu osób, naszych
sponsorów, którym składam bardzo gorące z serca płynące podziękowania.
Dziękuję za finansowe wsparcie:
1. Burmistrzowi miasta Panu Wojciechowi Żukowskiemu
2. Radzie Rodziców z przewodniczącą Panią Marzeną Szczepaniuk
3. WIDEO-STUDIO Piotr Łoza - dziękujemy za nieodpłatne wykonanie zdjęć do publikacji
„50 lat tomaszowskiej Trójki” oraz filmową relację z uroczystości jubileuszowych
4. Firmie - Usługi Gastronomiczne Wyszyński Antoni Łaszczówka-Kolonia
5. Przedsiębiorstwu Wielobranżowemu „TOMAR” S.C. Tomasz Raczkiewicz, Marek Atalski
ul. Wyzwolenia 1A w Tomaszowie
6. Firmie „DACHMIX” Robert i Agnieszka Dolanowscy Sp.J. ul. Sikorskiego 68 w Tomaszowie
7. Zakładowi Usługowo Handlowemu Krystyna i Piotr Sawiccy ul. Ściegiennego 59
w Tomaszowie
8. Firmie Handlowo - Usługowej „DOREM” Robert Dudek ul. Kazimierza Drzymały 2
z Jarosławia
9. Przedsiębiorstwu Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej w Tomaszowie
10. Przedsiębiorstwu Usługowo - Handlowemu Beata Malec ul. Folwarczna 32 z Rogoźna
11. Firmie „PRAKTIBUD” Adam Gwizdała ul. Siwa Dolina16 w Tomaszowie
12. Panu Leszkowi Truś - Centrum Elektrotechniki ul. Zamojska 20A w Tomaszowie
13. Spółdzielni Mieszkaniowej ul. Kościuszki 21 w Tomaszowie
14. PPHU ,,JACKER” Jacek Sikora ul. Lwowska 3 w Jeziorni
15. Sklepowi Reporter Young ul. Kościelna 1 w Tomaszowie
16. Biuru Podróży „Voyager” Małgorzata i Andrzej Jakubiak ul. Poniatowskiego 7 w Tomaszowie
Bardzo mocno dziękuję wszystkim, nauczycielom oraz pracownikom niepedagogicznym szkoły za
olbrzymi wkład pracy, poświęcony czas, w przygotowania, aby nasze uroczystości wypadły godnie.
Kończąc, jeszcze raz serdecznie dziękuję Państwu za przyjęcie zaproszenia i przybycie na nasz
jubileusz.
6