zasady edytowania dokumentu elektronicznego
Transkrypt
zasady edytowania dokumentu elektronicznego
ZASADY EDYTOWANIA DOKUMENTU ELEKTRONICZNEGO PRZYJĘTE W „BIULETYNIE EBIB” Prosimy o skrupulatne trzymanie się poniższych wskazówek opracowanych w zespole EBIB. Przyspieszy to znacznie publikację i poprawi jakość tekstu. 1. Imię i nazwisko autora (autorów), bez tytułów naukowych, wraz z nazwą instytucji, z której autor się wywodzi (afiliacja) oraz adres e-mail. a. Umieszczamy na pierwszej stronie tekstu, w lewym górnym rogu. b. Imię i nazwisko autora oraz afiliacja powinny być wyrównane do lewej, zapisane niepogrubioną 12-punktową czcionką. 2. Całość tekstu, włącznie z przypisami, powinna być zapisana czcionką Arial. 3. Tytuł powinien być pogrubiony, wyrównany do środka, zapisany 14-punktową czcionką. Na końcu tytułu nie stawiamy kropki. 4. Streszczenia a. Jeśli tekst jest artykułem tematycznym (zob. działy: „Artykuły” oraz „Badania, teorie, wizje”), pod tytułem umieszczamy streszczenia. b. Streszczenie w języku polskim i – jeśli to możliwe – także w angielskim, zawierające do 600 znaków, umieszczamy pod tytułem, zostawiając odstęp jednowierszowy. Słowo „Streszczenie:” pogrubiamy, całość zapisujemy czcionką 10-punktową i wyrównujemy do lewej. c. Słowa kluczowe w języku polskim i – jeśli to możliwe – także w angielskim, umieszczamy pod streszczeniami, zapisujemy czcionką 10-punktową i wyrównujemy do lewej. 5. Format tekstu głównego a. Tekst powinien być wyjustowany, zapisany 12-punktową czcionką Arial. b. Interlinia (odstęp między wierszami) jednowierszowa (opcja „Pojedyncze”). c. Przy formatowaniu tekstu należy włączyć funkcję automatycznego dzielenia wyrazów, żeby tekst dobrze dopasowywał się do wiersza. d. Śródtytuły powinny być nienumerowane, pogrubione, wyrównane do lewej, podobnie jak tekst główny zapisane 12-punktową czcionką. e. Stosujemy akapit amerykański – pomiędzy zdaniem kończącym jedną myśl a zdaniem rozpoczynającym następną pozostawiamy odstęp jednowierszowy. f. Krótkie wyliczenia, zawierające pojedyncze wyrazy, formatujemy do lewej, kończymy przecinkami i na końcu kropką, wyliczenia w formie dłuższych wypowiedzeń justujemy, kończymy średnikami lub kropkami i kropką na końcu. Stosuje się nie więcej niż dwa rodzaje wyliczeń w tekście, numerowane i nienumerowane. 5. Materiał ilustracyjny a. Tytuły i źródła do tabel, rysunków, fotografii zapisujemy czcionką 10punktową, centrujemy w stosunku do tabel i rysunków. b. Stosujemy różny sposób zapisu tytułów tabel i tytułów pozostałych materiałów ilustracyjnych: Tytuły tabel umieszczamy nad tabelami, stosując opcję wyśrodkowania („Wyrównaj do środka”) i skrót Tab. 1. 1 Tytuły rysunków, wykresów, schematów umieszczamy pod materiałem ilustracyjnym, stosując opcję wyśrodkowania i odpowiedni skrót: Wykr. 1, Rys. 1, Schem. 1, Il. 1, Fot. 1. c. Tytuły w formie zdania kończy się kropką, krótkie – bez kropki. d. W tabelach konsekwentnie stosuje się równoważniki zdań albo zdania, nagłówki wewnątrz tabel zapisuje się wielkimi literami. e. Zawsze podaje się informację o źródle. Źródło podaje się wycentrowane, pod tabelami, rysunkami i in., na końcu stosuje się kropkę. Każde źródło powinno mieć pełny opis (jak w przypisie). Ilustracje powinny zawierać nazwę autora, np. Fot. L. Święcicki. 6. Zasady zapisu stosowane w tekście głównym Nazwy obce instytucji a. Gdy zapisujemy w tekście nazwę instytucji zagranicznej po raz pierwszy, powinniśmy podać jak najpełniejsze informacje o niej, tzn. i nazwę spolszczoną, i oryginalną. Jedną z nich umieszczamy w nawiasie. W dalszej części tekstu stosujemy konsekwentnie jedną z wybranych nazw: spolszczoną lub oryginalną. Przykład: W zeszłym tygodniu Stowarzyszenie Bibliotek Amerykańskich (American Library Association, ALA) opublikowało dokument, na podstawie którego będzie możliwe przyznawanie jego członkom większych premii. Stowarzyszenie Bibliotek Amerykańskich dba o swoje interesy. b. Spolszczać można nazwy, które mają polskie odpowiedniki, np. Stowarzyszenie Bibliotek Amerykańskich, Uniwersytet Wileński, ale: College Birkbecka. c. Skróty instytucji należy rozwijać w pierwszym miejscu występowania, np. IFLA (International Federation of Library Associations and Institutions = Międzynarodowa Federacja Stowarzyszeń i Instytucji Bibliotekarskich). Nie trzeba rozwijać skrótów powszechnie znanych. Imiona i nazwiska a. Przytoczone po raz pierwszy nazwisko poprzedza się pełnym imieniem (Bolesław Bolesławski). W dalszej części tekstu należy stosować już tylko pierwszą literę imienia (B. Bolesławski) lub samo nazwisko. b. Wyjątek: pełne imię podaje się, jeżeli rozpoczyna ono zdanie oraz jeśli wymienia się po raz kolejny, ale w zestawieniu z nazwiskami cytowanymi po raz pierwszy. Bez imienia i inicjału można podawać nazwiska powszechnie znane. Imiona i nazwiska obcojęzyczne podajemy w postaci oryginalnej (chyba że wersja spolszczona już się upowszechniła). Skróty a. Daty roczne konsekwentnie pisze się ze skrótem wyrazu „r.”, np. 1998 r. W zdaniu: W roku 1998… skrótu nie stosuje się. b. Stosujemy konsekwentnie skróty, takie jak: m.in., np., itp. 2 c. Zdanie – jeśli to możliwe – nie powinno zaczynać i kończyć się skrótem. Wyróżnienia a. Kursywę stosujemy do: cytatów, wszystkich kategorii tytułów: książek, sprawozdań, aktów prawnych, regulaminów, artykułów, prac doktorskich, referatów, norm, serii wydawniczych, postów na blogach, elementów stron WWW (np. zakładka Szkolenia) itp., nazw projektów, programów, jeśli są oficjalnymi i pełnymi tytułami dokumentów, terminów definiowanych pierwszy raz, obcojęzycznych terminów, pojęć, motta (poza autorem). b. Cudzysłów stosujemy do: tytułów czasopism, oznaczania specyficznych użyć wyrazów i wyrażeń, nazw różnego rodzaju imprez, wydarzeń: wystaw, konkursów, szkoleń, paneli, projektów, lekcji bibliotecznych, konkursów czytelniczych, happeningów i in. form pracy z czytelnikiem. c. Bez wyróżnień (ponieważ wyróżnikiem są tu wielkie litery) podajemy tytuły: portali, blogów, repozytoriów, baz, programów komputerowych, przeglądarek, programów, projektów grantowych, unijnych (jeśli nie są to tytuły dokumentów). d. Mieszane (część stała nazwy bez wyróżnienia, zmieniający się tytuł/nazwa w cudzysłowie): cykliczne nazwy konferencji i innych imprez (np. VII Forum Młodych Bibliotekarzy „Biblioteka jako marka”), nazwy studiów podyplomowych (np. podyplomowe studia „Prawa własności intelektualnej i prawa nowych technologii”, ale „Podyplomowe studium prawa własności intelektualnej”), licencji (np. Creative Commons „Uznanie autorstwa”, Creative Commons „Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 3.0 Polska”). e. Pogrubienie Autor może stosować wytłuszczenia w celu podkreślenia ważności wyrazów/pojęć/zdań, które wprowadził – ale koniecznie z umiarem (np. nie są potrzebne w sprawozdaniach). Nie stosujemy podwójnych wyróżnień, np. pogrubienia i kursywy jednocześnie. Pauza, półpauza i dywiz a. Stosuje się dwa rodzaje znaków graficznych, drukarskich (kresek), które różnią się długością. Półpauza w funkcji pauzy wymaga spacji z obu stron: ( – ), w funkcji kreski łączącej nie ma spacji: 1998–2000. Łącznik (dywiz) jest krótki i nie może być w nim spacji: biało-czerwony, BednarekMichalska, niby-artysta, stosuje się go także przy przenoszeniu wyrazów. 3 7. Aparat naukowy a. b. c. d. e. f. Przypisy Każdy cytat powinien być opatrzony poprawnym przypisem z podaniem stron. Zarówno przypisy, jak i spis bibliograficzny powinny być zgodne z normą PN-ISO 690:2012 Informacja i dokumentacja – Wytyczne opracowania przypisów bibliograficznych i powołań na zasoby informacji. W przypadku cytowania na końcu każdego przypisu powinny być podane strony, z których zaczerpnięto cytat (bądź myśl). Należy stosować opcję automatycznego wstawiania przypisów dolnych. Na końcu przypisu zawsze stawia się kropkę. Przypisy wyrównujemy do lewej, zapisujemy 10-punktową czcionką, stosujemy odstęp 1-wierszowy. Nie robi się przypisów do mott (podajemy jedynie autora i tytuł pod mottem). Przykład: Jedne z poważniejszych badań w zakresie kształcenia bibliotekarzy – znane jako projekt KALIPER1 – przeprowadzono w Stanach Zjednoczonych w latach 1998–2000 pod auspicjami ALISE2. g. W przypisach stosuje się polskie skróty, np. tamże (zamiast ibid., loc. cit.), dz. cyt. (zamiast op. cit.), np. ROMANOWSKA, A. dz. cyt., s. 52. W: (zamiast In), i nast. (zamiast passim), i in. (zamiast et al.). Przykłady opisów dla poszczególnych typów dokumentów: Dokumenty drukowane tradycyjnie PN-ISO 690:2012 Informacja i dokumentacja – Wytyczne opracowania przypisów bibliograficznych i powołań na zasoby informacji Wydawnictwa zwarte – całość: ŻMIGRODZKI, Z. (red.). Bibliotekarstwo. Wyd. 2 uzup. i rozsz. Warszawa: Wydaw. SBP, 1998. ISBN 83-87629-09-X. FEDOROWICZ, Z. i in. Finanse: praca zbiorowa. Warszawa: Difin, 2003. ISBN 83-7251-347-3. Wydawnictwa zwarte – fragment: FISCHER, P. Begleitübungen zur Grundstuffe 2. Ismaning: Max Hueber Verlag; Warszawa: Warszawski Dom Wydawniczy, 1990, s. 37–38. ISBN 83-87629-09-X. Artykuł w wydawnictwie zwartym (np. rozdział w książce): ĆWIEKOWA, J. Mistrz i nauczyciel sztuki bibliotekarskiej Zofia Kossonogowa. W: Zasadowa, H. (red.). Śladami edukacji bibliotekarskiej. Warszawa: Wydaw. SBP, 1995, s. 36–46. ISBN 83-85778-39-X. Wydawnictwa ciągłe – całość: Nauka i przyszłość. Polska Akademia Nauk, Centrum Upowszechniania Nauki. Grudzień 1990, nr 1– . Warszawa: Centrum Upowszechniania Nauki, 1990– . ISSN 0867-2687. Artykuł w wydawnictwie ciągłym: WISŁOWSKA, M. Powikłań będzie mniej. Nauka i Przyszłość 2001, r. 12, nr 3, s. 18–19. ISSN 08672687. 4 CIAK, J. Ewolucja systemu podatkowego w latach dziewięćdziesiątych w Polsce. Roczniki Naukowe Wyższej Szkoły Bankowej w Toruniu 2001, r. 1, s. 189–200. ISSN 1643-8175. DRIVER, Ch. Embodying hardcore: rethinking ‘subcultural’ authenticities. Journal of Youth Studies [online] 2011, Vol. 14, No 8, s. 975–990 [dostęp 10.09.2015]. ISSN 1469-9680; doi: http://dx.doi.org/10.1080/13676261.2011.617733. Dzienniki Ustaw: Poprawny skrót tytułu Dziennik Ustaw/Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej to Dz.U. Jeśli skrótu wymaga szczegółowy zapis miejsca umieszczenia aktu prawnego, zapis ten należy skrócić wg wzoru: Tytuł aktu prawnego. Dz.U. nr 15, poz. 30, z późn. zm. Dokumenty elektroniczne PN-ISO 690:2012 Informacja i dokumentacja – Wytyczne opracowania przypisów bibliograficznych i powołań na zasoby informacji Jeśli w tekście przywołuje się strony WWW (nie wskazując cytatów, np.: Zaraz po nim w hierarchii jest NUKAT http://www.nukat.edu.pl/, to dodaje się przypis ogólny typu: 3 Wszystkie odesłania do stron internetowych przedstawiają wersję aktualną w dn. 11.09.2015 r. Gdy cytuje się jakiś fragment tekstu ze strony internetowej, należy podać cały przypis i dokładny adres strony, z której bezpośrednio pochodzi cytat. Podczas sporządzania przypisów dla dokumentów elektronicznych należy kierować się zasadą, że obowiązkowe są tylko te elementy opisu, które odnoszą się do cytowanego dokumentu, a informacja jest łatwo dostępna z samego dokumentu lub dokumentacji towarzyszącej. Wydawnictwa zwarte (książki, bazy danych, serwisy, portale) – całość: NAZWISKO, Inicjał imienia. Tytuł: podtytuły* [typ nośnika]. Kolejność wydania/wersji. Miejsce wydania: wydawca, data wydania, data aktualizacji [data dostępu**]. Tytuł, numer serii. Identyfikator znormalizowany. Adres internetowy**. * element nieobowiązkowy ** obowiązkowe tylko w przypadku dokumentów dostępnych on-line. Przykład: PARYSKA, Z., PARYSKI, W.H. Wielka encyklopedia tatrzańska [CD-ROM]. Warszawa: Wydaw. Naukowe PWN, 1999. ISBN 83-01-12863-4. Centrum Informacji Europejskiej [on-line] Ministerstwo Spraw Zagranicznych [dostęp 18.02.2011]. Dostępny w: http://www.cie.gov.pl. HELIN, A. Skonsolidowane sprawozdanie finansowe [CD-ROM]. Gdańsk: ODDK, [2003]. Pracownia Badań i innowacji Społecznych „Stocznia”. Po co Polakom biblioteki?: raport po trzech latach działania Programu Rozwoju Bibliotek [on-line] Polsko-Amerykańska Fundacja Wolności, wrzesień 2012 [dostęp 11.09.2015]. Dostępny w: http://www.biblioteki.org/repository/PLIKI/DOKUMENTY/RAPORTY/RAPORT_PO_CO_POLAKOM_BIBLIOTEKI_ www.pdf. Artykuły w wydawnictwach zwartych: NAZWISKO, imię autora artykułu. Tytuł artykułu. W: Nazwisko, Inicjał imienia autora/autorów książki. Tytuł: podtytuły* [typ nośnika]. Kolejność wydania. Miejsce wydania: wydawca, data wydania, numeracja (tomu itp., zawierającego rozdział), zakres stron (rozdziału), data aktualizacji [data dostępu**]. Tytuł, numer serii. Identyfikator znormalizowany. Adres internetowy**. * element nieobowiązkowy ** obowiązkowe tylko w przypadku dokumentów dostępnych on-line. SADOWSKA, J. Polskie dziedzinowe bibliograficzne bazy danych w perspektywie lokalnej i globalnej. W: Derfert-Wolf, L., Szczepańska, B. (red.). Bibliograficzne bazy danych kierunki rozwoju i możliwości współpracy. Bydgoszcz, 27–29 maja 2006 [on-line] EBIB 2009 [dostęp 11.09.2015]. Materiały Konferencyjne EBIB, nr 19. Dostępny w: http://www.ebib.pl/publikacje/matkonf/mat19/sadowska.php. Wydawnictwa ciągłe – całość: Tytuł czasopisma: podtytuły* [typ nośnika] Miejsce wydania: wydawca, data wydania, numeracja (jeśli powołanie dotyczy zeszytu) [data dostępu**]. Identyfikator znormalizowany. Adres internetowy**. * element nieobowiązkowy 5 ** obowiązkowe tylko w przypadku dokumentów dostępnych on-line. Przykład: Ekonomia on-line [on-line] Kraków: Biblioteka Główna Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie, 2000– [dostęp 19.02.2011]. ISSN 1641-750X. Dostępny w: http://kangur.uek.krakow.pl/biblioteka/ekonomia/. Biuletyn EBIB [on-line] Sadurki: Stowarzyszenie EBIB, 1999– [dostęp 11.09.2015]. ISSN 1507-7187. Dostępny w: http://open.ebib.pl/ojs/index.php/ebib/index. Artykuł w wydawnictwie ciągłym: NAZWISKO, imię autora artykułu. Tytuł artykułu. Tytuł wydawnictwa ciągłego: podtytuły* [typ nośnika] Data wydania, numeracja (tomu itp., zawierającego artykuł), zakres stron artykułu [data dostępu**]. Identyfikator znormalizowany. Adres internetowy**. * element nieobowiązkowy ** obowiązkowe tylko w przypadku dokumentów dostępnych on-line. Przykład: HUCZEK, M., SOCHA, I. Marketing wewnętrzny czynnikiem poprawy efektywności pracy biblioteki. Biuletyn EBIB [on-line] 2002, nr 3 (32) [dostęp 11.09.2015]. ISSN 1507-7187. Dostępny w: http://ebib.oss.wroc.pl/2002/32/huczek.php. STĘPNIAK, J. Konsorcjum Elsevier – sposób na dostęp do czasopism elektronicznych. Biuletyn EBIB [on-line] 2002, nr 5 (34) [dostęp 31.03.2014]. ISSN 1507-7187. Dostępny w: http://ebib.oss.wroc.pl/2002/34/stepniak.php. Wiadomości elektroniczne, listy dyskusyjne, biuletyny informacyjne: NAZWISKO, imię twórcy. Tytuł wiadomości. Tytuł systemu komunikowania się [typ nośnika]. Data wysłania wiadomości*. Adres internetowy. * element nieobowiązkowy Przykład: NOWICKI, M. Kasia Paszkiewicz, laureatka Olimpiady Literatury... Forum gazeta.pl [on-line] 12.09.2003 06:35. Dostępny w: http://forum.gazeta.pl/forum/w,505,7935694,0,Kasia_Paszkiewicz_laureatka_Olimpiady_Literatu_.html. Inne dokumenty (dokumenty patentowe, materiały kartograficzne, dokumenty muzyczne, nagrania dźwiękowe, dokumenty ikonograficzne (fotografie, ryciny, rysunki, plakaty) i audiowizualne) PN-ISO 690:2012 Informacja i dokumentacja – Wytyczne opracowania przypisów bibliograficznych i powołań na zasoby informacji Przypis do całego dokumentu: NAZWISKO, imię twórcy. Tytuł: podtytuły** [typ nośnika] [oznaczenie serii map, skala map, planów]*. Kolejność wydania. Miejsce: wydawca, data wydania. Tytuł i numer serii. Identyfikator znormalizowany. Lokalizacja***. * wymagane tylko dla map ** elementy nieobowiązkowe *** lokalizację podaje się, jeżeli istnieje ograniczona liczba egzemplarzy Wydawnictwo Kartograficzne Mapy Ścienne Beata Piętka. Polska: atlas drogowy [mapa] [skala 1:200 000]. Wyd. na rok 2006. Katowice: Wydaw. Kartograficzne Mapy Ścienne Beata Piętka [ok. 2006]. ISBN 83-87728-86-1. CZERMAŃSKI, Z. Józef Piłsudski w rysunkach Z. Czermańskiego: 11 listopada 1918–1988 [dokument ikonograficzny] [brak miejsca, brak wyd.] 1988. Biblioteka Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi, Centrum Nauki i Sztuki, nr inw. 8990/I. Przedsiębiorstwo Automatyki Przemysłowej, Warszawa (Polska), Przetwornik ciężaru właściwego cieczy. Zgłoszono 12.09.1967. Numer publikacji 61122 B1. Mistrzowie klasyki [dokument dźwiękowy] Warszawa: Wydaw. Reader’s Digest Przegląd, 1998. Has W.H. [scen. i reż.]. Lalka [film]. Warszawa: Mediaprofit, cop. 2007. Seria: Biblioteka Gazety Wyborczej. Lektury szkolne, nr 17. Przypis do części dokumentu: NAZWISKO, imię twórcy części. Tytuł części. W: imię, nazwisko twórcy dokumentu. Tytuł: podtytuły** [typ nośnika] Kolejność wydania. Miejsce: wydawca, data wydania, numeracja (tomu itp., zawierającego cytowaną część), zakres stron części. Tytuł i numer serii. Identyfikator znormalizowany. Lokalizacja***. 6 ** elementy nieobowiązkowe *** lokalizację podaje się, jeżeli istnieje ograniczona liczba egzemplarzy a. b. c. d. e. f. g. Bibliografia Bibliografia powinna zawierać dokumenty cytowane w tekście, w tym również pozycje wymienione w podpisach pod materiałem ilustracyjnym. W bibliografii nie należy podawać stron (tylko w przypadku artykułu lub rozdziału należy podać strony, na których się znajduje). Bibliografia powinna być umieszczona na końcu artykułu, numerowana automatycznie, na końcu pozycji zawsze stawia się kropkę. Bibliografię wyrównujemy do lewej, zapisujemy czcionką 10-punktową, stosujemy odstęp jednowierszowy, wyraz Bibliografia: powinien być pogrubiony. Nazwiska i inicjały autorów (jeśli są pierwszym elementem przypisu) wyróżniamy wielkimi literami. Podajemy ISBN/ISSN i/lub DOI dokumentu. Należy sprawdzić, czy wszystkie podane w przypisach i bibliografii linki są aktywne (link aktywujemy za pomocą hiperłącza w edytorze tekstu). Przykład: Bibliografia: 1. BASARA, Z. Czytelnicy do klawiatur. Gazeta Wyborcza 2007, nr 52, s. 15. ISSN 0860-908X. 2. BIRDSALL, W. Web 2.0 as a social movement. W: Webology [on-line] 2007, Vol. 4, No. 2 [dostęp 20.03.2009]. Dostępny w: http://www.webology.ir/2007/v4n2/a40.html. 3. DLESE – Digital Library for Earth System Education [on-line] [dostęp 20.03.2009]. Dostępny w: http://www.dlese.org. 4. DYSON, E. Wersja 2.0: przepis na życie w epoce cyfrowej. Warszawa: Prószyński i S-ka, 1999. ISBN 83-7180-379-6. 5. GRAHAM, P. Web 2.0 [on-line] [dostęp 20.03.2009]. Dostępny w: http://www.paulgraham.com/web20.html. 6. JASKOWSKA, B, DUDCZAK, A. Library 2.0 – rewolucja i przełom, czy kolejny etap rozwoju współczesnego bibliotekarstwa? Przegląd Biblioteczny 2007, t. 75, nr 3, s. 334–365. ISSN 0033-202X. 7. KOWALSKA, M. Dygitalizacja zbiorów bibliotek polskich. Warszawa: Wydaw. SBP, 2007. ISBN 978-83-89316-68-4. 8. LENIEK, A. Web 2.0. W: I-słownik.pl: słownik slangu informatycznego [on-line] [dostęp 30.03.2009]. Dostępny w: http://www.i-slownik.pl/1,1894,web,2,0.html. 9. MILLER, M., MROCZEK, E. Profil użytkownika i inne elementy Web 2.0 w bibliotekach cyfrowych [on-line] [dostęp 30.03.2009]. Dostępny w: http://www.ebib.info/2007/88/a.php? miller_mroczek. 10. O'REILLY, T. What is Web 2.0? [on-line] [dostęp 30.03.2009]. Dostępny w: http://www.oreillynet.com/pub/a/oreilly/tim/news/2005/09/30/what-is-web-20.html?page=1. 11. SADOWSKA, J. Polskie dziedzinowe bibliograficzne bazy danych w perspektywie lokalnej i globalnej. W: Derfert-Wolf, L., Szczepańska, B. (red.). Bibliograficzne bazy danych kierunki rozwoju i możliwości współpracy. Bydgoszcz, 27–29 maja 2006 [on-line] EBIB 2009 [dostęp 11.09.2015]. Materiały Konferencyjne EBIB, nr 19. Dostępny w: http://www.ebib.pl/publikacje/matkonf/mat19/sadowska.php. 12. STARZYŃSKI, M., GOGACZ, G. Rola narzędzi Web 2.0 w budowaniu wizerunku nowoczesnej biblioteki. W: Wojciechowska M. (red.). Elektroniczny wizerunek biblioteki. Gdańsk: Wydaw. Ateneum, 2008. 13. TREMBOWIECKI, A. Digitalizacja zbiorów bibliotecznych: teoria i praktyka. Warszawa: Wydaw. Centrum Edukacji Bibliotekarskiej, Informacyjnej i Dokumentacyjnej, 2006. ISBN 8388581-26-0. UWAGA! Pliki tekstowe powinny mieć format .doc, lub .odt. Toruń, wrzesień 2015 r. 7