plik:2000.2 KB

Transkrypt

plik:2000.2 KB

I. INFORMACJE O INSTYTUCJI
I.1.
Akademia im. Jana Długosza w Częstochowie
Ul. Waszyngtona 4/8
42 – 217 Częstochowa
tel.+48 034 3784 100
www.ajd.czest.pl
LEGENDA:
1. BUDYNEK GŁÓWNY AKADEMII , WYDZIAŁ PEDAGOGICZNY,
WYDZIAŁ NAUK SPOŁECZNYCH 42-200 Częstochowa ul. Waszyngtona 4/8
centrala tel. +48-034-378-41-00
2. WYDZIAŁ MATEMATYCZNO – PRZYRODNICZY
42-200 Częstochowa al. Armii Krajowej 13/15
centrala tel. +48-034-369-41-18/19
1
3. WYDZIAŁ FILOLOGICZNO HISTORYCZNY, BIBLIOTEKA GŁÓWNA
42-200 Częstochowa al. Armii Krajowej 36a
centrala tel. +48-034-361-14-25
4. WYDZIAŁ WYCHOWANIA ARTYSTYCZNEGO, INSTYTUT MUZYKI
42-200 Częstochowa ul. Chłopickiego 3
centrala tel. +48-034-361-27-00
5. WYDZIAŁ WYCHOWANIA ARTYSTYCZNEGO, INSTYTUT PLASTYKI
42-200 Częstochowa ul. Jasnogórska 62
6. WYDZIAŁ WYCHOWANIA ARTYSTYCZNEGO, INSTYTUT PLASTYKI
42-200 Częstochowa ul. Dąbrowskiego 14
7. DOM STUDENCKI SKRZAT
42-200 Częstochowa ul. Dąbrowskiego 76/78
centrala tel. +48-034-361-07-38
8. AKADEMICKIE CENTRUM SPORTOWE
42-200 Częstochowa ul. Dembińskiego 6
centrala tel. +48-034-366-49-19
2
I. 2.
REKTOR
dr hab. inŜ. prof. AJD Zygmunt Bąk
PROREKTOR DS. NAUKI
prof. dr hab. Józef Drabowicz
PROREKTOR DS. NAUCZANIA I WYCHOWANIA
dr hab. prof. AJD Eligiusz Małolepszy
PROREKTOR DS. ROZWOJU
dr hab. prof. AJD Jarosław Kweclich
3
I.3.
Akademia im. Jana Długosza w Częstochowie powstała z przekształcenia
WyŜszej Szkoły Pedagogicznej w Akademię. To doniosłe wydarzenie dla całego
środowiska akademickiego miało miejsce 1 października 2004 r.
Dzieje Uczelni sięgają jednak do roku 1971. Dzięki decyzji ówczesnej Rady
Ministrów powstała WyŜsza Szkoła Nauczycielska. W 1974 roku przekształcono ją
w WyŜszą Szkołę Pedagogiczną . Pracownicy Akademii, którzy pamiętają to
historyczne dla Częstochowy i regionu wydarzenie podkreślają, iŜ powołanie w
tamtych czasach wyŜszej szkoły humanistycznej miało ogromne znaczenie dla
bujnie rozwijającego się miasta. Mówiło się wtedy wręcz o precedensie, gdyŜ w
ówczesnych czasach znacznie chętniej powoływano do Ŝycia uczelnie o
technicznym profilu kształcenia. Ich absolwenci znajdowali wówczas
zatrudnienie w dynamicznie rozwijającym się przemyśle, który odczuwał duŜe
zapotrzebowanie na tego typu specjalistów. Pierwsze dyplomy ukończenia
pedagogicznych studiów zawodowych absolwenci otrzymali w 1973 roku.
Natomiast pierwsze dyplomy magisterskie zostały wydane przez władze WSP w
1977
roku.
Początki uczelni były skromne. Rozpoczęła działalność z dwoma
wydziałami: Matematyczno-Przyrodniczym i Pedagogicznym. W 1974 roku siłę
WSP stanowiło 90 pracowników naukowo-dydaktycznych. W gronie tym
znajdowało się 12 docentów i 10 doktorów. Przez blisko 40 lat istnienia AJD
znacznie się rozwinęła i urosła w siłę. Uczelnia składa się obecnie z pięciu
wydziałów:
Filologiczno-Historycznego,
Matematyczno-Przyrodniczego,
Pedagogicznego, Wychowania Artystycznego i Wydziału Nauk Społecznych. W
struktury AJD zalicza się takŜe jednostki międzywydziałowe: Studium Praktycznej
Nauki Języków Obcych i Studium Wychowania Fizycznego i Sportu.
Prawdziwą skarbnicą Uczelni jest Biblioteka Główna. Jej zbiory składają się
z prawie 300 tysięcy pozycji. Wśród nich znajdują się ksiąŜki, czasopisma,
dokumenty oraz inne jednostki zaliczane do zbiorów specjalnych. Pracownicy
Biblioteki prowadzą szeroką działalność mającą na celu popularyzację
czytelnictwa. W tym celu odbywają się m. in. wystawy poświęcone szerokim
zagadnieniom związanym z regionem, historiom i fotografią.
Pracownicy Uczelni mają moŜliwość publikowania swoich badań dzięki
istnieniu Wydawnictwa AJD. Oficyna jest znana nie tylko w regionie
częstochowskim, ale takŜe poza jego granicami. Bierze udział w najwaŜniejszych
targach ksiąŜki w Polsce i w Europie. Oficyna oferuje publikacje poświęcone
wielu dyscyplinom nauki.
W rok akademicki 2008/2009 AJD weszła z 21 kierunkami kształcenia.
Wśród nich 10 prowadzi studia II stopnia, a 11 ma prawa do wydawania dyplomu
4
ukończenia studiów I stopnia. Uczelnia posiada prawa do nadawania stopnia
doktora na dwóch kierunkach: fizyce i historii oraz prawa do nadawania stopnia
doktora habilitowanego na historii. Trwają starania o uzyskanie praw do
nadawania stopnia doktora na innych kierunkach.
AJD prowadzi studia podyplomowe w ponad 60 formach.
W bieŜącym roku akademickim w AJD na studiach stacjonarnych i
niestacjonarnych kształci się ponad 10 tys. studentów. Natomiast w latach 19732007 uczelnię opuściło juŜ ponad 42 tys. absolwentów.
AJD prowadzi równieŜ szeroką działalność mającą na celu popularyzację
nauki i jej osiągnięć wśród osób starszych. Wyrazem tego jest praca Uniwersytetu
Trzeciego Wieku. KaŜdego roku z tego typu zajęć korzysta ponad 600 słuchaczy.
O sile Uczelni świadczy jej kadra. Obecnie AJD zatrudnia ponad 500
nauczycieli akademickich. W gronie tym blisko 130 osób to samodzielni
pracownicy naukowo-dydaktyczni. AJD zatrudnia takŜe ok. 350 pracowników,
zatrudnionych w administracji obsłudze.
Z myślą o studentach oraz młodzieŜy i mieszkańcach regionu
częstochowskiego powstało przy AJD planetarium. Obiekt wyposaŜony jest w
najnowocześniejszą na świecie aparaturę.
Władze Uczelni czynią starania, by powiększać bazę lokalową Akademii.
We wrześniu 2008 roku Uczelnia oddała do uŜytku nowoczesne Akademickie
Centrum Sportowe. Nowoczesny obiekt umoŜliwia organizację imprez
sportowych, poprawia takŜe zaplecze dydaktyczne. Planuje się rozpoczęcie
budowy obiektu dla Wydziału Nauk Społecznych. Inną waŜną inwestycją ma być
budowa nowoczesnej auli w budynku przy Al. Armii Krajowej 13/15. Zakończenie
planowanych inwestycji ułatwi pracę i umoŜliwi uruchomienie pracy nowych
instytutów i kierunków kształcenia.
WaŜnym elementem postrzegania i klasyfikacji kaŜdej uczelni jest
prowadzona przez AJD współpraca zagraniczna. W tym przypadku nasza
Uczelnia moŜe szczycić się juŜ bogatym dorobkiem. Do tej pory zawarliśmy 35
róŜnorodnych umów dotyczących współpracy z ośrodkami naukowymi z 13
państwa. Owocem współpracy jest wymiana kadry i studentów. Realizowane są
umowy bilateralne, wspólnie finansowane są badania naukowe Ich wyniki mogą
zostać wykorzystane nawet przez przemysł cywilny i wojskowy.
Jako jedna z niewielu Uczelni częstochowska AJD aktywnie uczestniczy w
organizacji Letniej Szkoły Języka i Kultury Polskiej. Z tej formy zajęć, w czasie
jednego kursu korzysta ok. 50 słuchaczy. MłodzieŜ uczy się języka polskiego,
poznaje nasz kraj, zwyczaje i kulturę polską.
Rozwija się sport akademicki. Sportowcy uczestniczą w zawodach
organizowanych w Częstochowie oraz w odległych ośrodkach daleko poza jej
5
granicami. Dorobkiem ich działalności są nie tylko laury i trofea, ale przede
wszystkim promocja zdrowego stylu Ŝycia.
Do niebanalnych osiągnięć naleŜy zaliczyć sklasyfikowanie naszych
sportowców w ścisłej czołówce w rankingach wszystkich uczelni
pedagogicznych i humanistycznych w Polsce.
W centrum uwagi władz Akademii pozostaje baczne obserwowanie
postępujących zmian w Polsce i w Europie poprzez śledzenie przemian
dokonujących się na rynku pracy. Właśnie pod tym kątem staramy się
dostosować naszą ofertę kształcenia. Stąd plany wprowadzania nowych
systemów kształcenia, nawiązywania współpracy zagranicznej nie tylko z
państwami Europy Zachodniej, ale takŜe z Europy Wschodniej. Władze AJD
starają się wzmacniać i powiększać dorobek Uczelni, tak by w niedalekiej
przyszłości moŜna było przekształcić ją w publiczny Uniwersytet.
6
I.4.
ORGANIZACJA ROKU AKADEMICKIEGO 2008/2009
Semestr zimowy 01.10.2008 - 22.02.2009
Zajęcia dydaktyczne 01.10.2008 - 28.01.2009
Ferie zimowe 22.12.2008 - 02.01.2009
Sesja egzaminacyjna 02.02.2009 - 13.02.2009
Przerwa międzysemestralna 16.02.2009 - 22.02.2009
Poprawkowa sesja egzaminacyjna 23.02.2009 - 08.03.2009
Uwaga: W dniu 28 stycznia (środa) zajęcia jak we wtorek.
Semestr letni 23.02.2009 - 30.09.2009
Zajęcia dydaktyczne 23.02.2009 - 12.06.2009
Ferie wiosenne 10.04.2009 - 14.04.2009
Sesja egzaminacyjna 16.06.2009 - 30.06.2009
Poprawkowa sesja egzaminacyjna 01.09.2009 - 22.09.2009
Okres rejestracji 23.09.2009 - 30.09.2009
Uwaga: W dniu 10 czerwca (środa) zajęcia jak w piątek.
7
I.5.
W rok akademicki 2008/2009 AJD weszła z 21 kierunkami kształcenia.
Wśród nich 10 prowadzi studia II stopnia, a 11 ma prawa do wydawania dyplomu
ukończenia studiów I stopnia. Uczelnia posiada prawa do nadawania stopnia
doktora na dwóch kierunkach: fizyce i historii oraz prawa do nadawania stopnia
doktora habilitowanego na historii. Trwają starania o uzyskanie praw do
nadawania stopnia doktora na innych kierunkach. AJD prowadzi studia
podyplomowe
w ponad 60 formach. Szczegóły na stronie internetowej www,ajd,czest.pl
I.6.
Procedury
egzaminacyjne
przeprowadza
Wydziałowa
Komisja
Rekrutacyjna, której skład zatwierdzany jest przez Radę Wydziału. Określa ona
równieŜ warunki przyjęć, które są następnie zamieszczane w informatorach dla
kandydatów, a takŜe na stronie internetowej AJD.
Kandydaci na studia stacjonarne i niestacjonarne I st. zdają egzamin
praktyczny z rysunku i malarstwa, natomiast na studia II st. obowiązuje dyplom
ukończenia studiów I stopnia i rozmowa kwalifikacyjna połączona z przeglądem
prac. Wymagania powyŜsze dotyczą studiów stacjonarnych i niestacjonarnych.
Oferta edukacyjna skierowana jest do kandydatów, którzy zainteresowani
są sztukami plastycznymi: pięknymi i uŜytkowymi. Dotyczy to własnej twórczości
oraz funkcjonowania sztuki we współczesnej kulturze; takŜe w zakresie
edukacyjnym.
Zwrócić naleŜy uwagę, ze proponowane wymagania egzaminacyjne
wychodzą naprzeciw kandydatom, którzy podczas tzw. nowej matury nie
zdawali historii sztuki, jako przedmiotu dodatkowego. W tej sytuacji zmiana
planów Ŝyciowych kandydata nie powoduje konieczności składania
powtórnego egzaminu maturalnego.
8
II. INFORMACJE O PROGRAMACH STUDIÓW
– OPIS OGÓLNY
II. A.1. Przyznawane kwalifikacje (dyplomy, tytuły zawodowe, stopnie
naukowe),(qualification awarded)
Licencjat sztuki oraz magister sztuki.
II.A.2. Warunki przyjęć (admission requirements)
Na studia I stopnia warunkiem podejścia do egzaminów jest pozytywnie zdany
egzamin maturalny. Na II stopień podstawa do starania się o przyjęcie na studia
jest tytuł ukończonych studiów I stopnia.
II.A.3 Cele programów studiów dotyczące kształcenia i przygotowania zawodowego
(educational and professional goals)
SYLWETKA ABSOLWENTA:
Zgodna z obowiązującymi standardami kształcenia dla kierunku Edukacja
artystyczna
w zakresie sztuk plastycznych tj.: po ukończeniu studiów absolwent powinien
posiadać kwalifikacje artysty w zakresie sztuk pięknych i nauczyciela. Ponadto
powinien
być
świadomym
i aktywnym uczestnikiem współczesnej kultury, łączącym pogłębioną ogólnohumanistyczną wiedzę z własnym doświadczeniem artystycznym.
Cel ten moŜliwy jest do osiągnięcia poprzez wykształcenie następujących
predyspozycji
i umiejętności:
•
umiejętność wielokierunkowej promocji kultury sztuki i efektywnego,
refleksyjnego stosunku do róŜnorodnych przejawów
i form
współczesnej kultury, umiejętność stymulowania i kierowania
plastyczną aktywnością innych,
•
własną, aktywną działalność twórczą w dziedzinie sztuk plastycznych
(powołując specjalności /grafika, malarstwo, rzeźba i komunikacja
9
wizualna/ pragniemy dodatkowo wyposaŜyć naszego absolwenta w
zakres specjalistycznej wiedzy teoretycznej i warsztatowej, zgodnej z
jego zainteresowaniami, które pozwolą ukształtować jego osobowość
twórczą),
•
funkcjonowanie na rynku sztuki.
Zgodnie z misją kierunku nasz absolwent powinien uzyskać kompetencje
umoŜliwiające podjęcie pracy, jako nauczyciel w zakresie edukacji artystycznej
w
szkołach
ogólnokształcących
i średnim szkolnictwie artystycznym, a takŜe jako animator działań twórczych w
placówkach pozaszkolnych, promotor twórczości plastycznej na rynku sztuki,
krytyk sztuki i twórca.
Zdając sobie sprawę z ograniczonych moŜliwości dzisiejszego rynku pracy,
istotne
jest
równieŜ
wykształcenie
studentów
w
sposób
umoŜliwiający
prowadzenie własnej działalności gospodarczej (np. firma reklamowa etc.).
PowyŜszą
„Sylwetkę”
uzupełniają
cele
wynikające
z realizowanych specjalizacji.
II.A.4 Warunki przyjęcia na dalsze studia (access to further studies)
Tytuł ukończenia studiów I stopnia uprawnia do zdawania egzaminów na studia II
stopnia
w zakresie edukacji artystycznej oraz na studia czysto artystyczne II stopnia.
Ukończone studiów stopnia II daje moŜliwość ubiegania się o przyjęcie na studia
III stopnia.
II.A.5 Struktura programu wraz z liczbą punktów
(course structure diagram with credits)
Szczegóły w załączniku – Siatka godzin.
II.A.6 Egzamin końcowy (jeśli jest przewidziany)
(final examination, if any)
Szczegóły w części: II. (B) Opis poszczególnych przedmiotów (Sylabusy)
II.A.7 Zasady oceniania i egzaminowania
(examination and assessment regulations)
Szczegóły w części: II. (B) Opis poszczególnych przedmiotów (Sylabusy)
10
II.A.8 Wydziałowy/kierunkowy koordynator ECTS
(ECTS departmental coordinator)
Wydziałowy:
Prodziekan ds. Nauczania i Wychowania
Kw.art.II st. Włodzimierz Karankiewicz
Kierunkowy:
Mgr Jakub Jakubowski
11
II. (B) Opis poszczególnych przedmiotów
STUDIA PIERWSZEGO STOPNIA
EDUKACJA ARTYSTYCZNA W ZAKRESIE SZTUK
PLASTYCZNYCH
Czas trwania studiów: 3 lata semestrów 6
Rok I, rok akademicki 2008/2009
12
SYLABUS
II.B.1 Nazwa przedmiotu (course title): Psychologia( Edukacja Artystyczna w
Zakresie Sztuk Plastycznych).
II.B.2 Kod przedmiotu (course code): 00.1-05-00- B/16
II.B.3 Typ przedmiotu (type o f course): Zajęcia obowiązkowe
II.B.4 Poziom przedmiotu (level of course): Podstawowy
II.B.5 Semestr:
1
2
Godz. tyg:
1
II.B.6 Punkty
3
3
4
5
6
7
8
9
10
ECTS:
(numer of credits)
II.B.7 Metody nauczania (teaching methods):
Wykład 15 godz. Łączony z elementami konwersacji.
II.B.8 Język wykładowy (language of instruction):
polski
II.B.9 Imię i nazwisko wykładowcy (na me of lecturer):
Dr Andrzej Tarnopolski, adiunkt.
II.B.10 Wymagania wstępne (prereguisites):Zaliczenie psychologii z pierwszego
semestru.
Student
powinien
sprawnie
posługiwać
się
terminologią
psychologiczną i rozumieć proste zagadnienia w zakresie propedeutyki
psychologii.
II.B.11 Cele przedmiotu (objectives of the course, preferably expressed in terms of
learning outcomes and competences): Student powinien zdobyć elementarną
wiedzę psychologiczną związaną z przyszłą pracą w szkole.
II.B.12 Treści merytoryczne przedmiotu (course contents): Psychologia
wychowawcza i jej zadania. Środowiska wychowawcze. Rodzina jako środowisko
wychowawcze. Wpływ rodziny na funkcjonowanie dziecka w szkole. Grupa
rówieśnicza. Klasa szkolna i jej dynamika. Socjometria klasy szkolnej. Klika
socjometryczna i sposoby jej zwalczania. Style wychowania. Podstawowe
problemy wychowawcze. Korygowanie postaw. Wzmocnienia pozytywne i
negatywne. Rozmowa z uczniem i rozmowa(wywiad) z rodzicami. Jak
przeprowadzić sprawdzian, egzamin, wywiadówkę.
13
II.B.13 Metody oceny (assessment methods):
Student ma zdobyć ocenę
zaliczeniową. Podstawą jest obecność na wykładzie i czynny udział w zalecanej
cyklicznie konwersacji.
II.B.14 Spis zalecanych lektur (recommended reading):
P.G. Zimbardo, Psychologia i Ŝycie. Warszawa 1999.
J. Strelau, A. Jurkowski, Z. Putkiewicz, Podstawy psychologii dla nauczycieli.
Warszawa 1976.
M. Przetacznikowa, Z. Włodarski; Psychologia wychowawcza. Warszawa 1983.
Z. Skorny, Psychologia wychowawcza dla nauczycieli. Warszawa 1987.
Z. Skorny, Psychologia społeczna dla nauczycieli. Warszawa 1980.
H. Rylke, W zgodzie z sobą i z uczniem Warszawa 1993.
Z. Włodarski, Człowiek jako wychowawca i nauczyciel. Warszawa 1992.
M. Braun Gałkowska, Metody badania systemu rodzinnego. Lublin 1991./
rysunkowe testy projekcyjne.
14
SYLABUS
II.B.1 Nazwa przedmiotu: Historia Sztuki. StaroŜytność
II.B.2 Kod przedmiotu (course code): 03.1-05-00-B/02
II.B.3 Typ przedmiotu (type o f course): Przedmiot obowiązkowy.
II.B.4 Poziom przedmiotu (level of course): Zaawansowany.
II.B.5 Semestr:
1
Godz. tyg:
2
II.B.6 Punkty ECTS:
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
(numer of credits)
II.B.7 Metody nauczania (teaching methods): Wykłady połączone z prezentacją
reprodukcji, przeźroczy, filmów wideo.
II.B.8 Język wykładowy (language of instruction): Język polski.
II.B.9 Imię i nazwisko wykładowcy (na me of lecturer): dr Dorota Berezińska,
adiunkt
II.B.10 Wymagania wstępne (prereguisites): Znajomość podstawowych pojęć z
zakresu sztuk plastycznych, ogólna orientacja o stylach i chronologii w sztuce.
learning outcomes and competences): Cele nauczania
– zapoznać studentów z
: aparatem pojęciowym tej dyscypliny niezbędnym do przeprowadzenia analiz
stylistycznych dzieł sztuki i zjawisk artystycznych. WyposaŜyć słuchaczy w wiedzę
o twórcach, dziełach, zjawiskach, wskazać uwarunkowania sztuki, związki i
róŜnice
między
stylami
i
epokami.
Zapoznać
z
chronologią
i geografią stylów. Przygotować do samodzielnej interpretacji, analizy
porównawczej, do formułowania własnych opinii i określania własnych kryteriów
wartości artystycznych.
II.B.12 Treści merytoryczne przedmiotu (course contents): semestr zimowy: historia
sztuki staroŜytnej: prehistoria, sztuka egipska, sumeryjska i asyryjska, babilońska,
egejska, grecka, etruska, rzymska.
15
II.B.13 Metody oceny (assessment methods): podstawą oceny semestralnej jest
egzamin. Cykl wykładów kończy egzamin ustny po pierwszym semestrze. Student
przedstawia egzaminatorowi bibliografię i konspekt lektur.
Broniewski Tadeusz, Historia architektury dla wszystkich. Wrocław 1990.
Czegodajew A. (red.) Historia sztuki staroŜytnej, Kraków 1967.
Koch Wilfried, Style w architekturze. Warszawa 1996.
Michałowski Kazimierz, Sztuka staroŜytna, Warszawa 1955.
Porębski Mieczysław, Dzieje sztuki w zarysie, t.1 Warszawa 1976.
Laming Anette, Skaby w grocie Lascaux, Warszawa 1968 PWN
Getl Marek, Kultura łuŜycka, Kraków 1975 Wyd. UJ.
Mierzejewski Antonii, Sztuka staroŜytnego Wschodu, Warszwa 1983 WAiF
Jadwiga Lipińska, Sztuka egipska, Warszawa 1982 WAiF
Michałowski Kazimierz, Kanon w architekturze egipskiej Warszawa 1956 PIS
Bernhard Maria L., Sztuka grecka, Warszawa 1981 WAiF
Michałowski Kazimierz, Akropol, Warszawa 1983 Arkady
Parnicki-Pudełko Stefan, Architektura staroŜytnej Grecji Warszawa 1985 Arkady
Dobrowolski Witold, Sztuka Etrusków Warszawa 1971 PIW
Nowicka Maria, Z dziejów malarstwa greckiego i rzymskiego Warszawa 1988 PIW
Ciechanowicz Jerzy, Rzym. Ludzie i budowle, Warszawa 1987 PIW
Sadurska Anna, W cieniu Panteonu. O sztuce staroŜytnego Rzymu. Warszawa
1965 WP
Uwaga: Zaleca się korzystanie z bibliografii publikowanej w: Sztuka świata, t. 1, 2.
W załączeniu szczegółowe treści programowe:
Wykład łączony (edukacja, malarstwo, grafika)
16
Historia sztuki
Sztuka staroŜytna – program wykładów
I. Sztuka prehistoryczna
1. Paleolit
•
Ścienne malarstwo jaskiniowe ( styl franko - kantabryjski ) ( styl
wschodnio
hiszpański)
•
Groty: Altamira (w Hiszp ), Remigia (Hiszp.), Lascaux, Rouffignac
(Francja), Kapowa (Ural)
-
forma i treść malowideł
-
magiczny wymiar sztuki jaskiniowej
•
-
Drobna sztuka: wyroby z kości i rogu
figurki Wenus (magiczne amulety w obrzędach płodności)
(Wenus z Willendorf)
2. Neolit
•
Pomniki megalityczne - sanktuaria i grobowce
-
Występowanie
-
RóŜnorodność form (menhiry, dolmeny, taule)
-
Aleje menhirów w Carnac (Bretania Fr.)
-
Jaskinia Menga w Anteąuera (Hiszp.)
-
Sanktuarium w Stonehenge (Anglia)
-
Taule na Minorce
(powyŜsze przykłady uwzględniają takŜe zabytki z początku okresu brązu)
•
Ceramika neolityczna, jej formy i ornamentyka
•
Rzeźba figuralna w kamieniu i kości
17
II. Prehistoria na ziemiach polskich
1. Paleolit
-
kamienne narzędzia w Grocie Nietoperzowej w Jerzmanowicach w Jaskini
Maszyckiej koło Krakowa.
2. Mezolit
-
Berła szamańskie
3. Neolit
-
Rozwój ceramiki
-
kultura ceramiki sznurowej
Kultura amfor kulistych
-
ceramika ze Złotej k. Sandomierza
4. Brąz (1800 p.n.e. - 700 p.n.e.)
-
Początki osad obronnych
-
Okres halsztacki - kultura łuŜycka (koncentracja
osadnictwa obronnego) {700-400 p.n.e.} osada
w
Biskupinie
-
Okres lateński - kultura wschodnio-pomorska
5.Epoka Ŝelaza
(Urny)
(400 p.n.e. -1 w. n.e.)
•
-
Wpływy celtyckie (monumentalna rzeźba
kamienna w
rejonie góry ŚlęŜy)
Okres wpływów rzymskich (I w. - V w.)
•
Szlak bursztynowy (biŜuteria)
•
Grody obronne
Okres wędrówek ludów ( Hunów, awarów,
germanów)
(IV w. - VI w.n.e.)
III.
Sztuka staroŜytnego Egiptu:
Zagadnienia wstępne:
18
1.
2.
-
Badania nad kulturą staroŜytnego Egiptu - egiptologia.
Wierzenia religijne - bóstwa i obrzędy.
-
Funkcje sztuki egipskiej
Okres wczesnodynastyczny
-
Paleta przeddynastyczna - paleta łowcy, paleta byka
-
Paleta króla Narmera
Stare Państwo
a)
Architektura grobowa - mastaby
-
piramidy:
Snofru - Medum
DŜesera - Sakkara Mykerinosa,
Chefrena, Cheopsa - Giza
b)
c)
Architektura świątyń grobowych
-
Świątynia przy piramidzie Chefrena
-
Plan i układ przestrzenny budowli, elementy
architektoniczne, kolumna egipska, materiał
Kamienna rzeźba posągowa, rzeźba w drewnie
-
Zagadnienie kanonu
-
Trzy grupy kanonu w rzeźbie egipskiej (proporcje
[sylwetki] postaci ludzkiej, modelunek ciała, poza i gesty.
skala, atrybuty, dobór materiału)
Przykłady:
Chefren
d)
-
Triada króla Mykerinosa, DŜoser Mykerinos z MałŜonką,
-
posąg Wójta
-
posąg Księcia Rahotepa i Nofret
-
statua pisarza
-
Głowa Salt
-
kobieta przy Ŝarnach
Relief -
reliefy z mastab ( Mereruki)
19
-
Ujęcie postaci ludzkiej na płaszczyźnie, ujęcie zwierząt i
pejzaŜu
kulisowa)
Zagadnienie perspektywy (odrzutowana, hierarchiczna,
-
Kompozycja
-
Konserwatyzm i tradycjonalizm sztuki egipskiej
-
Znaczenie sztuk plastycznych w kontekście wierzeń religijnych
3.
Średnie Państwo
a)
Architektura -
b)
Rzeźba
-
Grobowiec Mentuhotepów w Deir-el-Bahari
-
Elementy architektoniczne:
-
Filar ozyriacki, kapitel hatorycki
- pesymistyczny portret królewski
4.
Nowe Państwo
a)
Architektura
-
Kanon świątyni egipskiej - świątynie w Tebach wschodnich Karnak - wielka świątynia Amona- Re Luksor - świątynia
Amona
-
Układ przestrzenny świątyni, matriał, konstrukcja, dekoracja
-
Świątynie skalne:
b)
grobowce skalne
•
Świątynia pogrzebowa królowej Hatszepsut w Deir-el-Bahari
•
Świątynia skalna Ramzesa II w Abu - Simbel
•
Świątynie w Edfu i na wyspie File - epoka późna
Grobowce skalne w Dolinie Królów w Tebach zachodnich
Rzeźba portretowa
-
Posągi Ramzesa II, Hatszepsut, Totmesa III, Kolosy Memnona
20
Rzeźba czasów Echnatona - epizod amerneński i jego
przełomowa rola
c)
Malarstwo - konwencje, technika -metody pracy, tematy. .ewolucja stylu.
IV.
1.
Sztuka Mezopotamii
Sumeryjska i arkadyjska
a.) Architektura świątyń
b.) Rzeźba - posągi orantów - sumeryjski styl bloku
c.) Reliefy -stele pokojowe i wojenne
2.
Sztuka babilońska i asyryjska
-
Miasto Babilon (pałac, brama Isztar, wiszące ogrody)
-
Pałace i cytadele w Asyrii
-
Rzeźbiarska dekoracja w pałacach Asyrii (uskrzydlone byki Lamassu,
kamienne reliefy -ortostaty)
V. Sztuka egejska
1.
Kultura Krety - pałac w Knossos,plan budowli,wyposaŜeni
2.
Architektura Myken -
Brama Lwów pałacu w Mykenach -Mury cyklopowe
-
Megaron i jego rola w kształtowaniu si§ greckiej świątyni
-
Budowle grobowe-toloay,groby szybowe,Skarbiec Atreusa
Malarstwo freskowe.Wyroby ze złota.Pierścienie,maski.
VI. Kultura i sztuka staroŜytnej Grecji
1.
Sztuka okresu archaicznego
Architektura -
typy świątyń
-
porządki architektoniczne ,joński i dorycki
-
elementy architektoniczne
-
zagadnienie tryglifu, jego geneza
proporcji
-
pojecie kanonu w arch. ,matematyczne obliczanie
krzywizny wertykalne i horyzontalne
21
-
najstarsze ośrodki kultowe-Samos, Efez, Korynt, Delfy,
Olimpia
-
brązowe figurki wotywne
-
rozwój rzeźby kamiennej -ksoana, kory, kurosy
archaiczny styl bloku
-
kształt i funkcje naczyń
-
style -protogeometryczny, geometryczny,
erientalizujący, wazy czarno- i czerwonofigurowe
-
wazy dipylońskia,panatenajskie,
-
Krater Francois
Rzeźba Figuralna
Malarstwo wazowe
2. Sztuka okresu klasycznego
-
Budowle Akropolis ateńskiej-Partenon, Erechtejon, świątynia Nike
Apteros, Propyleje, teatr Dionizosa
-
plan budowli, konstrukcja, materiał, dekoracja
-
twórcy, architekci-Mnesikles, Kallikrates, Iktinos rzeźbiarz-Fidiasz i
szkoła
-
Rzeźba wczesnoklasyczna, brązowa i kamienna
Kalamis, Pitagoras z Region, Kritios i Nesiotes, Kresilas
Rozwój techniki chryzelefantynowej-Kalamis
-
Rzeźba okresu klasycznego,450p.n.e.-404p.n.e.
Myron z Eleuteraj
Fidiasz-styl mokrych szat
Paliklet z Argos - kanon proporcji i kompozycji
-
Rzeźba okresu-404-323p.n.e.- późnoklasyczna
Praksyteles
-nowa koncepcja posągu bóstwa
-pierwszy wizerunek nagiej bogini
Lizyp - nowy kanon męskiego ciała
22
-portret psychologiczny w rzeźbie
-nowatorstwo kompozycyjne -wieloplanowość
Skopas- nurt patetyczny w rzeźbie, dramatyzm i dynamika, zerwanie
z klasyczną stylistyką
-
Rozbój malarstwa monumentalnego
-
Polignot i Mikon
- wieloplanowe kompozycje przestrzenne
- wzbogacenie palety barwnej
-
Agatarchos z Samos
- pierwsze próby uzyskania widoku
perspektywicznego scenografia
-
Apollodoros z Aten - twórca światłocienia w malarstwie
skiagrafia
3 Sztuka okresu hellenitycznego 323p.n.e. -II w.
-Nowe ośrodki rozwoju sztuki
-Rozkwit architektury świeckiej, urbanistyka-Priene, Pergamon, Aleksandria,
Milet
-budowle uŜyteczności publicznej-portyki, gimnazjony i palestry,
buleuteriony, teatry, domy, pałace, grobowce
-rozój architektury porządku korynckiego
-rzeźba hellenistyczna - szkoła rodyjska, pergamońska, aleksandryjska
-nurt patetyczny -Pergamon
nurt karykaturalno-groteskowy, erotyczny i pastoralny-Aleksandria
nurt baroku hellenistycznego- Rodos
- rozwój portretu w rzeźbie - portret oficjalny i prywatny
- Malarstwo ścienne
- wzbogacenie tematyki
-grylloi-karykatury
- ryparografia
23
- tematy wulgarne i erotyczne
- martwa natura
- portret
- styl inkrustacyjny
- nurt megalografii
- rozwój mozaiki
VII. Sztuka etruska.
1.
Ośrodki rozwoju sztuki etruskiej - Caere,Vulci,Tarquinii,Veii
Czas rozkwitu Etrurii -VIII - VI w. p.n.e.
2.
Architektura świątyń etruskich- plan, konstrukcja, dekoracja,
-zastosowanie łuku, kolumna toskańska
-świątynia, dom, budowle grobowe
3.
Rzeźba
-terakotowa, brązowa i kamienna
-portrety
-posągi kultowe - bóstwa
-sarkofagi
4.
Ceramika - popielnice, kanopy, naczynia buccar nero
5.
Wyroby z brązu i złota.
6.
Malowidła w grobach etruskich,
Znacząca rola kultu zmarłych w kulturze etruskiej.
VIII. Sztuka rzymska.
1
Zagadnienia wstępne - chronologia, okres republiki, cesarstwa i późnego
antyku, przyswojenie i wykorzystanie elementów architektonicznych i
konstrukcyjnych wypracowanych przez Etrusków i Greków -łuk, porządki,
plan świątyni
2.
Zdobycze konstrukcyjne Rzymu - sklepienia, kopuła rzymska spoiwo,
cement i beton rzymski, nowe uŜycie porządków, półkolumny i pilastry,
spiętrzenie porządków
3.
Typy architektoniczne24
-świątynie, centralne i podłuŜne
-bazyliki, pałace, cyrki, termy, amfiteatry, teatry, mauzolea, bramy,
akwedukty, mosty, domy -insule i wille patrycjuszy
- fora cesarskie
4.
Rzeźba - rozwój portretu
-kanoniczny, heroizowany portret cesarza
-pomnik konny -popiersia portretowe
-werystyczne portrety nagrobne wyzwoleńców
5.
Relief o tematyce historycznej
-kolumna Trajana, Łuk Tytusa i Trajana, Ara Pacis
6.
Malarstwo iluzjonistyczne - cztery style pompejańskie
7.
Portrety z Fajum.
8.
Rozwój mozaiki.
Bibliografia publikowana w: Sztuka Świata t. 1, 2.
25
SYLABUS
II.B.1 Nazwa przedmiotu (course title): Psychologia - wykład
II.B.2 Kod przedmiotu (course code): 00.1-05.-00B/15
II.B.3 Typ przedmiotu (type o f course): obowiązkowy
II.B.4 Poziom przedmiotu (level of course): podstawowy
II.B.5 Semestr:
1
Godz. tyg:
2
II.B.6 Punkty
3
2
3
4
5
6
7
8
9
10
ECTS:
(numer of credits)
II.B.7 Metody nauczania (teaching methods): wykład
II.B.8 Język wykładowy (language of instruction): polski
II.B.9 Imię i nazwisko wykładowcy (na me of lecturer): Monika Stawiarska-Lietzau,
doktor
II.B.10 Wymagania wstępne (prereguisites): Brak
learning outcomes and competences):Celem dydaktycznym jest zapoznanie
studentów z obszarem zainteresowań psychologii jako nauki o człowieku,
poznanie mechanizmów kształtujących zachowania człowieka i jego relacje ze
światem oraz uwarunkowań i metod oddziaływania wychowawczego,
dydaktycznego
i
wspomagania
rozwoju
uczniów,
ze
szczególnym
uwzględnieniem przedmiotów artystycznych.
II.B.12 Treści merytoryczne przedmiotu (course contents):
1. Psychologiczne koncepcje człowieka.
2. Biologiczne podstawy zachowania.
3. Charakterystyka procesów poznawczych człowieka – procesy percepcji,
prawidłowości pamięci i uczenia się.
26
4. Psychologia róŜnic indywidualnych –temperament, inteligencja, twórczość,
uzdolnienia artystyczne.
5. Psychologia rozwoju człowieka – uwarunkowania rozwoju, charakterystyka
stadiów rozwojowych człowieka.
6. Spostrzeganie społeczne – prawidłowości i błędy w spostrzeganiu
społecznym, teoria atrybucji.
7. Psychologia wpływu społecznego – konformizm, perswazja i manipulacja.
8. Procesy grupowe. Wpływ obecności innych na nasze zachowanie.
Interakcje grupowe i ich dynamika.
9. Przejawy patologii Ŝycia społecznego - agresja i przemoc, stereotypy i
uprzedzenia.
II.B.13 Metody oceny (assessment methods): egzamin pisemny
Aronson E. Człowiek istota społeczna. PWN: Warszawa, 1996
Aronson E. Psychologia społeczna. Serce i umysł. PWN: Warszawa, 1998
Bee H. Psychologia rozwoju człowieka. Zysk i S-ka: Poznań, 2004
Cialdini R. Wywieranie wpływu na ludzi. Gdańsk: GWP, 2002
Hall C. S., Lindzey G. Teorie osobowości. WN PWN: Warszawa, 1994
Strelau J. (red.) Psychologia t. I, t. II, t.III GWP: Gdańsk, 2001
Kozielecki J. Koncepcje psychologiczne człowieka. WA „śak” :Warszawa 1998
Mika S. Psychologia społeczna. PWN: Warszawa, 1987
Popek, S. (red.) Aktywność twórcza dzieci i młodzieŜy, WSiP: Warszawa, 1988
Przetacznik-Gierowska M., Włodarski Z. Psychologia wychowawcza. PWN:
Warszawa, 1998
Rathus, S. Psychologia współczesna. GWP: Gdańsk, 2004
Shuter-Dyson, R., Gabriel, C. Psychologia uzdolnienia muzycznego. WSiP:
Warszawa, 1986
27
Turner J. S. Rozwój człowieka. Warszawa: WsiP, 2000
Zimbardo P.G., Ruch F. Psychologia i Ŝycie. PWN: Warszawa, 1988.
28
SYLABUS
II.B.1 Nazwa przedmiotu (course title): Psychologia – ćwiczenia obligatoryjne
II.B.2 Kod przedmiotu (course code): 00.1-05-00 – B/17
II.B.5 Semestr:
1
Godz. tyg:
1
II.B.6 Punkty
3
2
3
4
5
6
7
8
9
10
ECTS:
(numer of credits)
Zajęcia zostaną przeprowadzone w formie ćwiczeniowej. Metody nauczania:
metoda asymilacji wiedzy: wykład, pogadanka, praca z ksiązką, metody
aktywizujące: burza mózgów, scenki rodzajowe. Metody praktyczne: uczenie się
przez działanie.
II.B.9 Imię i nazwisko wykładowcy (na me of lecturer): Anna Machnik-Czerwik,
mgr
II.B.10 Wymagania wstępne (prereguisites): Brak
learning outcomes and competences): Celem przedmiotu jest przybliŜenie
studentom treści dotyczących podstawowych zagadnień w psychologii
istotnych dla kierunku: edukacja artystyczna w zakresie sztuk plastycznych.
10. Psychologia uczenia się: uczenia się w zaleŜności od wieku człowieka,
uczenie się w zaleŜności od cech indywidualnych
11. Pomoc psychologiczna – rodzaje pomocy
29
12. Zagadnienia komunikacji – mowa ciała
13. Postawy rodzicielskie i postawy nauczycieli
14. grupy – sybkultury
15. Pozytywne myślenie
16. Psychologia twórczości
Praca studenta zostanie oceniona na ostatnich zajęciach w semestrze zimowym.
Formą pomiaru pracy studenta będzie kolokwium pisemne na ocenę.
Zimbardo P., (2002) Psychologia iŜycie, Wydawnictwo Naukowe PWN
Włódarski Z., (1996) Psychologia uczenia się, Wydawnictwo Naukowe PWN
Sęk H., (1993) Społeczna psychologia kliniczna, Wydawnictwo Naukowe PWN
Nęcka E., (1992) Trening twórczości, Wydawnictwo GWP
30
SYLABUS
II.B.1 Nazwa przedmiotu: Historia Sztuki. Średniowiecze.
II.B.4 Poziom przedmiotu (level of course): Średnio zaawansowany.
II.B.5 Semestr:
1
Godz. tyg:
II.B.6 Punkty ECTS:
2
3
4
5
6
7
8
9
10
2
7
7
(numer of credits)
reprodukcji, przeźroczy, filmów o sztuce, obowiązkowy wyjazd dydaktyczny
połączony ze zwiedzaniem zabytków i zbiorów muzealnych.
II.B.9 Imię i nazwisko wykładowcy (na me of lecturer): dr Dorota Berezińska,
adiunkt
learning outcomes and competences): Cele nauczania
– zapoznać studentów z
31
: aparatem pojęciowym tej dyscypliny niezbędnym do przeprowadzenia analiz
stylistycznych dzieł sztuki i zjawisk artystycznych. WyposaŜyć słuchaczy w wiedzę
o twórcach, dziełach, zjawiskach, wskazać uwarunkowania sztuki, związki i
róŜnice
między
stylami
i
epokami.
Zapoznać
z
chronologią
i geografią stylów. Przygotować do samodzielnej interpretacji, analizy
porównawczej, do formułowania własnych opinii i określania własnych kryteriów
wartości artystycznych.
II.B.12 Treści merytoryczne przedmiotu (course contents): Semestr letni. Historia
sztuki średniowiecznej: wczesnochrześcijańska, bizantyjska, karolińska, romańska i
gotyckapolska
i powszechna, sztuka islamu.
egzamin. Cykl wykładów kończy egzamin ustny po drugim semestrze. Student
przedstawia egzaminatorowi bibliografię i konspekt lektur.
Bochnak Adam, Historia sztuki średniowiecznej, Warszawa197.
Białostocki Jan, Sztuka cenniejsza niŜ złoto. Opowieść o sztuce europejskiej
naszej ery, Warszawa 1974.
Broniewski Tadeusz, Historia architektury dla wszystkich. Wrocław 1990.
Koch Wilfried, Style w architekturze. Warszawa 1996.
Porębski Mieczysław, Dzieje sztuki w zarysie, t.1 Warszawa 1976.
Jastrzębowska ElŜbieta, Sztuka wczesnochrześcijańska, Warszawa 1988.
Stern Henri, Sztuka bizantyjska, Warszawa 1975
Kłosińska Janina, Sztuka bizantyjska, Warszawa 1975
Bielawski Józef, Islam, Warszawa 1990
Marcais Georges, Sztuka islamu, Warszawa 1979
Duby Georges, Czasy katedr. Sztuka i społeczeństwo 980-1420. Warszawa 1986
Mroczko Teresa, Polska sztuka przedromańska i romańska. Warszawa 1973
Uwaga: Zaleca się korzystanie z bibliografii publikowanej w: Sztuka świata, t. 1 - 4.
32
W załączeniu szczegółowe treści programowe:
Historia sztuki
Sztuka epoki średniowiecza – program wykładów
1. Kryzys Cesarstwa Rzymskiego w IV w.
•
Przenikanie barbarzyńców w granice cesarstwa
•
Stosunki religijne
•
Specyfika religii chrześcijańskiej
•
•
Zmieniający się stosunek do sztuki i rola dziedzictwa
antycznego,
symboliczne treści
Ruchy pustelnicze i monastyczne
2. Chronologia i geografia sztuki wczesnochrześcijańskiej.
3. Sztuka katakumb.
•
Kształtowanie się ikonografii chrześcijańskiej, symbolika
•
Freski i sarkofagi
4. Budownictwo wczesnochrześcijańskie
•
Bazyliki Rzymu, Rawenny i Jerozolimy
•
Baptysteria, mauzolea, martyria
5. Dekoracja architektoniczna.
6. Sztuka bizantyjska.
•
Chronologia i geografia sztuki bizantyjskiej
•
Sztuka jako synteza wpływów wschodu i zachodu
7. Architektura bizantyjska.
33
• ZałoŜenie miasta Konstantynopol
•
Kościoły Konstantynopola (Hagia Sophia, Hagia Eirene,
Sergiusza i
Bakchusa, Apostołów)
•
Architektura bizantyjska w Grecji (Hagia Sophia - Saloniki, klasztory
na
górze Athos)
•
Ekspozytura sztuki bizantyjskiej na zachodzie ( budowle Rawenny,
Wenecji i
na Sycylii)
•
Mozaiki bizantyjskie ( hieratyzm, izokefalizm, symbolika)
8. Ikona jako zabytek malarstwa religijnego.
•
Estetyka bizantyjska
•
Technika
•
Typy ikonograficzne
•
Historia malarstwa ikonowego w średniowieczu ( wybrane zabytki
ikon,
twórcy)
•
Schemat ikonostasu
9. Sztuka islamu
•
Zasięg terytorialny
•
Religia Mahometa i jej wpływ na charakter sztuki
•
Architektura ( meczety centralne, kopułowe i meczety na planie
podłuŜnym,
konstrukcja i techniki dekoracyjne, mauzolea, pałace)
10. Sztuka wczesnośredniowiecznej Europy:
•
Kultura renesansu karolińskiego,
•
Mecenat Karola Wielkiego i jego rola,
• Rozwój architektury - znaczenie tradycji artystycznej w
architekturze,
wpływ antyku, Bizancjum i Bliskiego Wschodu ( kaplica pałacowa w
Akwizgranie,
opactwo benedyktyńskie w Saint Gallen )
•
Rozwój malarstwa minaturowego
•
Odrodzenie rzeźby monumentalnej
34
•
Sztuka ottońska
11. Sztuka romańska w Europie
•
Chronologia i geografia romanizmu
•
Monastycyzm i ruch pielgrzymkowy ( kult relikwii ), kulturotwórcza rola
zakonów, spór Sugeriusz - św. Bernard z Clairvaux
•
Uniwersalizm i regionalizm w kulturze i sztuce
•
Architektura : struktura i konstrukcje budowli; ( typy planów,
chóry,
sklepienia, kopuły, system wiązany, artykulacja ścian wnętrza,
kolumny,
głowice, portale, okna, wieŜe, fryzy ornamentowane, galerie
arkadkowe, rzeźba
apotropaiczna, lektoria )
•
Symbolika części kościoła
•
NajwaŜniejsze odmiany regionalne
Niemcy - katedry cesarskie Nadrenii (Wormacja,
Moguncja, Spira), kolońskie załoŜenia trójkonchowe, klasztory
reformy Hirsau Francja - szkoły architektoniczne: Normandia (
Caen ), Burgundia (Autun, Vezelay, Cluny ), Prowansja ( Arles,
Saint-Gilles-du-Gard), Langwedocja ( Tuluza ), Akwitania (
Angouleme ), Owernia (Clermont-Ferrand ), Poitou (
Poitiers ) Anglia - katedra w Durham
Włochy - Lombardia ( Mediolan - Sant Ambrogio ), Toskania
(Florencja - San Miniato al Monte, Piza - zespół zabytków
na Piazza del Duomo, katedra, Krzywa WieŜa,
baptysterium, Camposanto Monumentale ) Opactwo
benedyktyńskie na Monte Cassino.
•
Rzeźba romańska: treść forma ( prawo ram ), dydaktyczna funkcja (
biblia
pauperum ( romańska rzeźba portalowa, brązowe drzwi romańskie )
•
Malarstwo freskowe ( Katalonia - San Clemente i Santa Maria w
Tahull,
San Isidoro w Leon, Włochy - Sant'Angelo in Formis )
12. Sztuka przedromańska i romańska w Polsce
•
Periodyzacja, tło historyczne, społeczne, religijne i kulturowe
•
Rozwój zakonów i ich wpływ na kulturę i sztukę ( benedyktyni i cystersi)
•
Architektura - typy budowli ( rotundy, kościoły salowe, bazyliki
katedralne
i klasztorne, palatia
35
•
Architektura cystersów okresu przejściowego ( Sulejów, Wąchock,
Jędrzejów,
Koprzywnica, Trzebnica ), poglądy estetyczne cystersów, zasady
budowy
obiektów sakralnych
•
Rzeźba architektoniczna ( portale perspektywiczne, tympanony
fundacyjne,
kolumny kościoła w Strzelnie
•
Relief ornamentalny ( plecionka geometryczna, motywy wstęgowo
roślinne
i zoomorficzne)
•
Brązowe Drzwi Płockie i Drzwi Gnieźnieńskie
•
Malarstwo romańskie ( malowidła ścienne, iluminatorstwo )
13. Sztuka gotycka w Europie
Uwarunkowania historyczne, społeczne i ideowe
gotyku, Rola mieszczaństwa w rozwoju kultury i sztuki
Znaczenie wypraw krzyŜowych
36
Architektura - narodziny nowego stylu we Francji - opactwo Saint
Denis,
rola opata Sugera
Konstrukcja katedr gotyckich - system przyporowy ( Ŝebro, łuk
ostry,
przypora, łuk przyporowy, sklepienie krzyŜowo-Ŝebrowe )
Plany katedr
Charakterystyka fasady
Przestrzenność wnętrz - układ ściany
Dekoracja architektoniczna ( wimpergi. maswerki, pinakle, rozety, portale )
Narodowe odmiany sakralnej
katedry
architektury gotyckiej
w Europie (
francuskie - w ParyŜu, Chartres, Reims, Amiens, Rouen, Tours, Beauvais,
katedry
niemieckie - w Kolonii, Fryburgu, katedry
katalońskie - w
Barcelonie, w Geronie, katedry włoskie - we Florencji i Mediolanie,
katedry
angielskie - w Wells, Lincoln, Salisbury
14. Warowne siedziby królewskie i rycerskie epoki średniowiecza w Europie
15. Miasto średniowieczne i jego rozplanowanie ( mury obronne, ratusze, domy
gildii
kupieckich, sukiennice, pałace miejskie, bramy ), Twierdza Carcassonne
w
południowej Francji, Lubeka, Norymberga, Gandawa, Wenecja, Siena, Florencja.
16. Rzeźba gotycka w Europie ( rzeźba ołtarzowa, Piękne Madonny, pięty,
krucyfiksy,
nagrobki ) - ewolucja form - od idealizmu do realizmu, mistrzowie rzeźby
gotyckiej
- Piotr Parler, Claus Sluter)
17. Malarstwo gotyckie - schematy kompozycyjne, formuły ikonograficzne,
tematyka,
technika, symbolika barw.
•
WitraŜ, malarstwo tablicowe, miniatorstwo, malarstwo ścienne
•
Styl międzynarodowy i realizm późnogotycki
18. Sztuka gotycka w Polsce
•
Periodyzacja, tło historyczno-społeczne
37
•
Zabytki architektury sakralnej ( architektura szkoły krakowskiej, budowle
halowe - plany, konstrukcja i dekoracja)
•
Miasta gotyckie w Polsce ( plan miasta, mury obronne, ratusze, kamienice )
•
Architektura obronna- zamki wyŜynne i nizinne
•
Rzeźba gotycka w Polsce - róŜnorodność typów
•
Twórczość Wita Stwosza
•
Malarstwo gotyckie w Polsce ( malarstwo tablicowe, witraŜ,
malarstwo
monumentalne ), znaczenie Krakowa i Nowego Sącza, wpływ malarstwa
czeskiego,
mistrzowie - Mistrz Pasji Dominikańskiej, Mistrz Chórów, Mistrz Ołtarza
Olkuskiego, malarstwo innych ośrodków schyłku XV w. ( Wielkopolska , Śląsk,
Pomorze )
38
SYLABUS
II.B.1 Nazwa przedmiotu (course title):
Filozofia i estetyka - wykład
II.B.4 Poziom przedmiotu (level of course): podstawowy, średniozaawansowany
II.B.5 Semestr:
Godz. tyg:
1
2
3
1
1
1
1
1
1
II.B.6 Punkty ECTS:
(numer of credits)
II.B.7 Metody nauczania (teaching methods): szczegółowe informacje na temat
form zajęć, metod nauczania oraz całkowita liczba obejmująca wykłady,
konsultacje (zarówno regularne jak i organizowane w indywidualnych przypadkach),
seminaria, warsztaty, projekty i prace terenowe, samodzielna praca studentów, inne
ćwiczenia, zajęcia praktyczne formy kształcenia na odległość – jeŜeli takie są
stosowane oraz inne metody/formy.
1.Systematyczna prezentacja klasycznych problemów filozoficznych;
2. Porównawcza analiza stanowisk filozoficznych;
3. Ukazanie myśli filozoficznej w jej procesie rozwojowym;
4. Przedstawienie podstawowych wiadomości o przedmiocie i metodach
badawczych estetyki; 5.Historyczna prezentacja podstawowych kategorii
estetycznych;
6. Omówienie najwaŜniejszych obszarów problemowych estetyki;
7. Analiza wybranych teorii estetycznych.45 tygodni wykładów.
39
Mariusz Oziębłowski, doktor nauk humanistycznych w zakresie filozofii.
II.B.10 Wymagania wstępne (prereguisites):
Umiejętność czytania, pisania, rozumienia języka polskiego ze słuchu. Program
nauczania szkoły średniej.
learning outcomes and competences):
Znajomość podstawowych kategorii filozoficznych i estetycznych, umiejętność
referowania dziejów podstawowych stanowisk i problemów filozoficznych i
estetycznych, umiejętność formułowania własnego stanowiska w kwestiach
ontologicznych, epistemologicznych i estetycznych oraz prezentacji wspierającej je
argumentacji.
1. Filozofia, nauka i światopogląd; 1.1.Definicja i przedmiot filozofii; 1.2.filozofia a
nauka; 1.3.Filozofia a światopogląd; 1.4.UŜytecznosć filozofii;
2. Tradycyjne działy filozofii i klasyczne problemy filozoficzne; 2.1.Teoria bytu; 2.2.
Teoria poznania; 2.3.Etyka; 2.4. Estetyka; 2.5.Logika.
3. 3.Zagadnienie prawdy; 3.1.Absolutyzm i relatywizm w pojmowaniu prawdy;3.2.
Teoria prawdy.
4. Zagadnienie źródła poznania; 4.1.Aspekt genetyczny; 4.2.Aspoekt
metodologiczny; 4.3. Racjonalizm i irracjonalizm;
5. Zagadnienie granic poznania. 5.1. Epistemologiczny idealizm transcendentny;
5.2. Epistemologiczny realizm immanentny; 5.3. Epistemologiczny idealizm
transcendentalny; 5.4. Epistemologiczny realizm transcendentalny.
6. Teoria bytu; 6.1. Filozofia pierwsza; 6.2. Metafizyka; 6.3.Ontologia;6.4. Pojęcia
analizowane przez ontologię; 6.5.Niektóre twierdzenia ontologiczne.
7. Klasyczne spory metafizyczne; 7.1. Spór o naturę i istotę bytu; 7.2. Spór o
uniwersalia; 7.3. Spór o substancję świata; 7.4. Problem psychofizyczny;7.5.
Spór o przyczynowy ustrój przyrody; 7.6. Spór o celowy ustrój świata.
8. 1. Przedmiot, zakres i metody estetyki; 8.2. Pojęcie sztuki definicje dzieła sztuki;
8.3. Kategoria piękna; 8.4. PrzeŜycie estetyczne; 8.5. Twórca i twórczość
artystyczna; 8.6. Wartość estetyczna i artystyczna; 8.7.Forma i materia sztuki;
8.8. Prawda dzieła sztuki.
Zaliczenie wykładu w semestrze 1 i 2 obywa się na postawie obecności oraz
aktywności studentów. Kryteria oceny: 30 % obecności- ocena dst, 60% obecności 40
ocena db, 100% obecności – ocena bdb. Aktywność na 2 zajęciach 1 obecności.
Egzamin po semestrze3.
1.K. Ajdukiewicz, Zagdnienia i kierunki filozofii, (róŜne wydania)
2. M. Gołaszewska, zarys estetyki, (róŜne wydania).
3. M. Hempoliński, Filozofia współczesna, Wprowadzenie do zagadnień i kierunków,
Warszawa 1989.
4. O. Hoffe, Mała historia filozofii, Warszawa 2004.
5. R. INGARDEN, Studia z estetyki, t. 1-3, WARSZAWA 1957-1970.
6. S. Opara, Filozofia, Współczesna kierunki i problemy, Warszawa 1999.
7. W. StróŜewski, Ontologia, Kraków 2002
8.W. StróŜewski, Wokół piękna, Szkice z estetyki, Kraków 2002
9.W. Tatarkiewicz, Dzieje sześciu pojęć, (róŜne wydania)
10. W. Tatarkiewicz, Historia estetyki, (róŜne wydania)
11. W. Tatarkiewicz, Historia filozofii, (róŜne wydania)
12. M. Wallis, PrzeŜycie i wartość, Kraków 1968.
41
SYLABUS
II.B.1 Nazwa przedmiotu (course title): Projekty artystyczne i edukacyjne – ćwiczenia,
Projekty artystyczne i edukacyjne. I rok, 1 i 2 semestr – rok akademicki 2008/2009.
II.B.3 Typ przedmiotu (type o f course):
II.B.4 Poziom przedmiotu (level of course):
II.B.5 Semestr:
1
2
Godz. tyg:
2
2
II.B.6 Punkty ECTS:
(numer of credits)
1
1
3
4
5
6
7
8
9
10
Forma zajęć: praca zbiorowa; praca w grupach jednorazowo organizowanych;
praca w zorganizowanych, stałych zespołach; praca indywidualna
Metody nauczania: metoda podająca – przekazanie informacji na temat nauczania
w zreformowanej szkole, metod aktywizujących, istoty projektu i tworzenia aplikacji;
metoda poszukująca – kierowanie procesem tworzenia przez studentów projektów
artystycznych i edukacyjnych; metoda zajęć praktycznych – realizacja i prezentacja
projektu. Projekty: projekt artystyczny i edukacyjny – zaprojektowanie, realizacja,
prezentacja
Samodzielna praca studentów: zalecana literatura – praca w domu lub w bibliotece
Całkowita liczba tygodni obejmująca ćwiczenia: 30
Konsultacje regularne: czwartek od 12.30 – 13.15; konsultacje organizowane w
indywidualnych przypadkach – drogą elektroniczną lub po wcześniejszym ustaleniu
terminu
polski
Maria Drzewiecka, magister
42
Umiejętność planowania, organizowania i oceniania własnej nauki; poprawne
posługiwanie się językiem ojczystym; umiejętność pracy w zespole; efektywne
posługiwanie się technologią informacyjną; umiejętności artystyczne
CEL OGÓLNY:
Uzyskanie przygotowania i kwalifikacji pedagogicznych do pracy w placówkach
szkolnych
i pozaszkolnych w zakresie edukacji plastycznej.
CELE SZCZEGÓŁOWE:
Student po zakończeniu zajęć potrafi:
1. Samodzielnie opisywać i interpretować podstawowe nurty myślenia o szkolnej
edukacji i szkole oraz związanych z nią pojęciach.
2. Analizować i oceniać rozwiązania dydaktyczne wraz z ich składnikami.
3. Stosować róŜnorodne strategie uczenia się.
4. Zorganizować warsztat pracy: zaprojektować, przeprowadzić, zaprezentować
i udokumentować projekt artystyczny i edukacyjny.
5. Pozyskać dofinansowanie dla działań w dziedzinie kultury i edukacji
(aplikacja).
6. Dokumentować własne przedsięwzięcia dydaktyczno – wychowawcze w
postaci port -folio.
7. Dokonać ewaluacji – pozyskiwać informację z róŜnych źródeł na temat
podjętych działań.
8. Zastosować w praktyce zdobytą wiedzę.
I.
Nauczanie w zreformowanej szkole:,,Stare” i,,nowe’ pojęcia
nauczania. Umiejętności kluczowe w edukacji. Jak stworzyć w klasie
motywację?
43
II.
Metody aktywizujące: Zasady pracy w grupie. Gry dydaktyczne.
Metody aktywizujące (,,Burza mózgów”, Drzewo decyzyjne, Analiza
SWOT, Port- folio.
III.
Planowanie projektu: Jak znaleźć pomysł na ciekawy projekt?
Diagnoza problemu. Ustalanie celów projektu. Kogo zapraszamy do
współpracy? Planowanie pracy nad projektem. Pisanie czarnych
scenariuszy. Kryteria oceniania osiągnięć uczniów. Prezentacja
przygotowanych projektów.
IV.
Wniosek o dofinansowanie projektu w dziedzinie kultury: Istota
projektu. Informacje o organizacji. Opis problemu. Cele. Działania.
Rezultaty. Ocena. Planowanie i tworzenie budŜetu..
Forma
Czas trwania
Kalendarz
Projekt edukacyjny
I semestr
Styczeń 2009
Projekt artystyczny
II semestr
Maj 2009
Ćwiczenia praktyczne –
realizacja i prezentacja
projektu
II semestr
Maj 2009
Port - folio
II semestr
Maj - czerwiec 2009
Oceny ciągłe
poszczególnych
elementów pracy
projektowej –monitoring
pracy projektowej
I semestr
Październik – styczeń
2008/2009
II semestr
Luty – czerwiec 2009
Arends R. I., Uczymy się nauczać, Warszawa 1994
Białobrzeska I., Zostań nawiedzoną nauczycielką, (czyli jak uczyć, Ŝeby nauczyć),
Warszawa 2006
Bono de E., Naucz się myśleć kreatywnie, tłum. M. Madaliński, Warszawa 1998
Buzan T., Mapy twoich myśli, Łódź, 2004
Forsyth P., Projekty i sprawozdania, Warszawa 1998
44
Goźlińska E., Nie lekcje, lecz zajęcia edukacyjne, Warszawa 2005
Goźlińska E., Ściąga dla nauczyciela, Warszawa 2005
Gurycka A., O sztuce wychowania dla wychowawców i nauczycieli, Warszawa 1997
Komorowska H., O programach prawie wszystko, Warszawa 1999
Królikowski J., Projekt edukacyjny, Warszawa 2001
Kubiczek B., Metody aktywizujące. Jak nauczyć uczniów uczenia się. Poradnik
nauczyciela, Opole 2007
Mikina A., Zając B., Jak wdraŜać metodę projektów, Kraków 2006
Ornstein A.C., Program szkolny. ZałoŜenia, zasady, problematyka, Warszawa 1998
Program Nowa Szkoła. Materiały dla trenerów. Pakiet: Integracja
międzyprzedmiotowa, Warszawa 1999
Paszko M., Mind mapping. Jak ogarnąć całość? Warszawa 2001
Perrott E., Efektywne nauczanie, Warszawa 1995
Perry R., Teoria i praktyka. Proces stawania się nauczycielem, Warszawa 2000
Petlak E., Komora J., Nauczanie w pytaniach i odpowiedziach, Warszawa 2006
Philips D. C., Soltis J. F., Podstawy wiedzy o nauczaniu, Gdańsk 2005
Pielachowski J., Sto spraw szkoły. Miniencyklopedia prawnoorganizacyjna, Warszawa
2003
Rękawek A., Współpraca ze stowarzyszeniami – nowe moŜliwości rozwoju szkoły,
Warszawa 2008
Silberman M., Uczymy się uczyć, Gdańsk 2005
Szranecka K., Pozaszkolne formy edukacji europejskiej- doświadczenia, Warszawa
2003. Taraszkiewicz M., Jak uczyć lepiej? Czyli refleksyjny praktyk w działaniu,
Warszawa 1996
Węglińska M., Jak przygotować się do lekcji, Kraków 2005
Wójcicka M., Wybrane metody i techniki aktywizujące, Wydawnictwo ,,Fraszka”, 2004
45
46
SYLABUS
Projektowanie Graficzne, ćwiczenia
II.B.2 Kod przedmiotu (course code): 03.1-05-00-C/06
przedmiot– obowiązkowy
podstawowy
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
II.B.5 Semestr:
1
Godz. tyg:
2
II.B.6 Punkty ECTS:
(numer of credits)
samodzielna praca studentów-korekta, ćwiczenia podczas zajęć, rozmowa o
projektach, prezentacja wybranych technik malarskich i graficznych
polski
Jacek ŁydŜba, adiunkt
umiejętność komponowania prostych form geometrycznych na płaszczyźnie,
znajomość krojów liter, umiejętność posługiwania się podstawowymi narzędziami
47
graficznymi i malarskimi oraz znajomość podstawowych komputerowych
programów graficznych
umiejętność konstruowania znaków graficznych oraz umiejętność połączenia i
dobrania odpowiedniego liternictwa do charakteru hasła
budowa struktur graficznych przy uŜyciu bardzo prostych technik graficznych i
malarskich
- projekty, ćwiczenia praktyczne
czasopisma fachowe: Graphis, Grafia, Projekt, 2+3D
48
SYLABUS
podstawowy
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
II.B.5 Semestr:
1
Godz. tyg:
2
II.B.6 Punkty ECTS:
(numer of credits)
polski
podstawowa wiedza na temat kompozycji na płaszczyźnie, umiejętność
komponowania prostych form geometrycznych i literniczych, znajomość liternictwa i
49
jego róŜnorodnego charakteru oraz znajomość podstawowych
programów graficznych
komputerowych
umiejętność zaprojektowania plakatu, nadania mu własnego charakteru zgodnego
z temperamentem studenta
połączenie róŜnych technik graficznych i malarskich typu szablon, monotypia z
programami komputerowymi
czasopisma fachowe: Graphis, Grafia, Projekt, 2+3D
50
SYLABUS
II.B.1 Nazwa przedmiotu (course title): Rzeźba – ćwiczenia dla kierunku: Edukacja
Artystyczna w Zakresie Sztuk Plastycznych. Studia wyŜsze zawodowe.
II.B.3 Typ przedmiotu (type of course): obowiązkowy (pracownia bez prawa do
wyboru).
II.B.4 Poziom przedmiotu (level of course): podstawowy.
II.B.5 Semestr:
1
2
Godz. tyg:
2
II.B.6 Punkty ECTS:
3
3
4
5
6
7
8
9
10
(numer of
credits)
II.B.7 Metody nauczania (teaching methods): Program realizowany jest w drugim
semestrze studiów, w czasie 30 godzin, a więc w trakcie 15 dwugodzinnych spotkań.
Przewiduje się konsultacje uzupełniające w trakcie cotygodniowych dyŜurów osoby
prowadzącej zajęcia, a takŜe – w wyjątkowych przypadkach – konsultacje w innych,
umówionych terminach.
Program przewiduje realizację około 5 zadań w semestrze.
Są to ćwiczenia praktyczne w pracowni, we wnętrzach uczelni oraz w terenie.
Na początku semestru omawiane są główne załoŜenia programowe
przedmiotu.
TakŜe poszczególne ćwiczenia rozpoczyna wykład, dla całej grupy
studenckiej, uświadamiający problem stawiany w ćwiczeniu. Wykłady te ilustrowane
są pracami artystów rozwiązujących podobne zagadnienia.
51
Dalszy proces dydaktyczny opiera się juŜ na korektach indywidualnych.
Realizację poszczególnych zadań poprzedzają serie szkiców rysunkowych lub
przestrzennych. Najlepszy, wybrany spośród nich szkic, zostaje opracowany w
odpowiedniej skali i materiale.
KaŜde zadanie kończy się prezentacją indywidualnych rozwiązań, dyskusją
grupową, podsumowaniem i oceną prowadzącego zajęcia.
II.B.8 Język wykładowy (language of instruction): polski.
II.B.9 Imię i nazwisko wykładowcy (na me of lecturer): Marek Mielczarek, kw. art. I
stopnia, adiunkt
II.B.10 Wymagania wstępne (prereguisites): warunkiem kontynuacji zajęć w II
semestrze jest zaliczenie I semestru studiów.
learning outcomes and competences): zakłada się, Ŝe w wyniku realizacji
proponowanych ćwiczeń nastąpi wzrost świadomości studentów w zakresie
projektowania i realizacji oryginalnych utworów przestrzennych, uwzględniających
mniejszą i większą ich strukturę, a więc zarówno sensowne relacje przestrzenne
elementów między sobą i zaleŜności tych relacji od całości ich układu jak i dzieła,
których struktura przestrzenna wchodzi takŜe w związki z ich przestrzenią zewnętrzną:
wnętrzem architektonicznym lub krajobrazem.
Istotnym aspektem kształcenia w tej Pracowni jest takŜe zrozumienie dla
zaleŜności formy od uŜytego materiału i sposobu jego obróbki (modelowanie w
glinie, odlew gipsowy, narzut gipsowy na konstrukcję z drutu, instalowanie z
elementów gotowych).
II.B.12 Treści merytoryczne przedmiotu (course contents): ten program rzeźby, mimo
swojego duŜego potencjału, adresowany jest do studentów I roku. W praktyce
przybiera więc formę kształcenia od podstaw. Dlatego ćwiczenia na tym poziomie
to
przede
wszystkim
projektowanie
i budowa zróŜnicowanych układów przestrzennych: form pełnych, form z prześwitami
i
układów
z elementów oddalonych od siebie, w oparciu o: a) naśladowanie form natury
(studium postaci, studium głowy ludzkiej, owocu lub warzywa), b) jak najdalej
posuniętą interpretację form rzeczywistych (głowa lub postać, owoc lub warzywo,
52
przedmiot, krajobraz), c) formy własne oraz przejście od powyŜszych doświadczeń
do budowy większych układów przestrzennych, uwzględniających cechy miejsca ich
usytuowania.
II.B.13 Metody oceny (assessment methods): obowiązują oceny cząstkowe po
kaŜdym zrealizowanym ćwiczeniu, oraz ocena ostateczna na końcu semestru.
Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest zgodność form z tematem, oryginalność
plastyczna
zrealizowanych
koncepcji
oraz
realizacja
wszystkich
zadań
przewidzianych w programie.
II.B.14 Spis zalecanych lektur (recommended reading): H. W. Janson Historia sztuki od
czasów najdawniejszych po dzień dzisiejszy, Wydawnictwo Alfa – Philip Wilson,
Warszawa 1993,
Nouveau dictionnaire de la sculpture moderne, Fernand Hazan Éditeur, Paris 1970,
Materiały Wydawnictwa Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku.
53
Sylabus
II.B.1 Nazwa przedmiotu: Fotografia - ćwiczenia
II.B.2 Kod przedmiotu -
0.3.1-05-00-C/05
II.B.3 Typ przedmiotu - obowiązkowe
II.B.4 Poziom przedmiotu 1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
II.B.5 Semestr:
2
Godz. tyg:
3
II.B.6 Punkty ECTS:
(numer of credits)
II.B.7 Metody nauczania (teaching methods): ćwiczenia dla studentów studiów
dziennych na kierunku: Edukacja artystyczna w zakresie sztuk plastycznych I stopień
- 30g., samokształcenie kierowane – realizacja projektów, czynny odbiór wystaw,
poszerzanie wiadomości poprzez dyskusje, blog, Internet.
II.B.8 Język wykładowy- polski
II.B.9 Imię i nazwisko wykładowcy dr Marzena Bogus adiunkt
learning outcomes and competences celem zajęć jest zapoznanie studentów z
podstawami technologicznymi fotografii czarno – białej, technika zdjęciową oraz
moŜliwościami zastosowania fotografii jako środka przekazu plastycznego
Doskonalenie percepcji zmysłowej. Rozwijanie kreatywnych moŜliwości studentów
poprzez projekty własne. Wzmacnianie twórczych predyspozycji.
Treści programowe: Semestr I: Zasady BHP obowiązujące w pracowni fotograficznej.
Monotypia
i luksografia. Ekspozycja i obróbka chemiczna materiału negatywowego. Proces
pozytywowy. Kompozycja obrazu fotograficznego. Wykonywanie reprodukcji prac
54
plastycznych (obraz półtonowy, forma przestrzenna). Realizacja zadań
semestralnych zgodnych z tematami zaproponowanymi przez prowadzących.
Semestr 1- zaliczenie wraz z oceną -ocena za wykonanie obowiązujących ćwiczeń
podczas zajęć oraz przedstawienie fotograficznych, czarno- białych prac własnych,
wiedza z zakresu podstaw fotografii czarno-białej (element mogący towarzyszyć
ocenie prac).
Literatura podstawowa:
Klimecki T., Technika powiększania w fotografii, Warszawa 1987;
Iliński M., Materiały i procesy fotograficzne, Warszawa 1989;
Kotecki A., Pracownia fotograficzna, Warszawa 1978;
Paule L., PejzaŜ fotograficzny, Warszawa 1984;
Langdorf M., Fotografia, Warszawa 1996;
śakowicz A., Specjalne techniki fotograficzne, Częstochowa 1989.
BieŜące czasopisma fotograficzne: „Foto”, „Fotografia”, „Pozytyw”, „Foto-Zeszyty”
55
SYLABUS
II.B.1 Nazwa przedmiotu (course title): Fotografia
II.B.2 Kod przedmiotu (course code): 0.3.1-05-00-C/05
II.B.4 Poziom przedmiotu (level of course): początkujący
II.B.5 Semestr:
1
2
Godz. tyg: 2
2
2
II.B.6 Punkty ECTS:
3
3
3
4
5
6
7
8
9
10
(numer of credits)
II.B.7 Metody nauczania (teaching methods): Ćwiczenia połączone z wykładem
II.B.8 Język wykładowy (language of instruction): Język polski
II.B.9 Imię i nazwisko wykładowcy (na me of lecturer): dr Dariusz Pleśniak
II.B.10 Wymagania wstępne (prereguisites): brak
learning outcomes and competences): celem zajęć jest zapoznanie studentów z
podstawami technologicznymi fotografii czarno - białej, (proces pozytywowy, proces
negatywowy itp.) techniką zdjęciową oraz moŜliwościami zastosowania fotografii
jako środka przekazu plastycznego.
Zasady BHP obowiązujące w pracowni fotograficznej. Monotypia i luksografia.
Ekspozycja i obróbka chemiczna materiału negatywowego. Proces pozytywowy.
Kompozycja obrazu fotograficznego. Wykonywanie reprodukcji prac plastycznych
(obraz półtonowy, forma przestrzenna). Realizacja zadań semestralnych zgodnych z
56
tematami zaproponowanymi przez prowadzącego.
architektoniczny, portret psychologiczny, światło i cień)
(np.:
faktura,
detal
czynny
udział
w zajęciach, przedstawienie wykonanych prac na zadane wcześniej tematy,
sprawdzian
ustny
z wiedzy potrzebnej do wykonania prac.
57
SYLABUS
II.B.1 Nazwa przedmiotu (course title): Rysunek
ćwiczenia laboratoryjne
II.B.3 Typ przedmiotu (type o f course): Obowiązkowy
II.B.4 Poziom przedmiotu (level of course): Średnio-zaawansowany
II.B.5 Semestr:
Godz. tyg:
II.B.6 Punkty ECTS:
(numer of credits)
1
2
2
2
3
3
1
3
4
5
6
7
8
9
10
2
Studium postaci, aktu oraz martwej natury jako punkt odniesienia i weryfikacji
umiejętności warsztatowych studentów.
Korekta idąca w kierunku usunięcia podstawowych błędów a z drugiej strony
nie zniszczenia tego co w osobowości studenta autentyczne.
Stymulacja w kierunku samodzielnej inicjatywy/ prowadzenie szkicownika, prace
domowe /
Przegląd semestralny, szczegółowa analiza postawionych zadań a rezultaty.
Kw. I st. Zenon Windak, adiunkt
58
Opanowanie podstaw warsztatowych. Umiejętność
poruszania się we
współczesnych, dostępnych środkach i materiałach. Świadomość ogólno kulturowa
oraz rozumienie swojego czasu.
Opanowanie podstaw, wyeliminowanie ewidentnych błędów, naleciałości.
Wyrobienie takich
umiejętności warsztatowych aby student mógł w sposób
zadawalający swobodnie realizować postawione zadania czy projekty.
Zajęcia z Rysunku są „fundamentem” konstruktywnego myślenia oraz punktem
wyjścia do swobodnego poruszania się w ogólnie rozumianej kreacji.
Konfrontacja postawionych zadań i ich rzeczywistych dokonań: Zrealizowane prace i
projekty oraz progresja świadomości plastycznej
K. Teissig – Techniki Rysunku Warszawa 1982
G. Bammes – Anatomia człowieka, Przewodnik dla artystów Warszawa 1995
Czasopisma traktujące o sztuce współczesnej:
Art. and bussines, Arteon, Format, Sztuka.pl itp
Internet np. www.obieg.pl
59
SYLABUS
Rysunek
II.B.4 Poziom przedmiotu (level of course): średnio-zaawansowany
II.B.5 Semestr:
Godz. tyg:
1
2
2
2
3
3
3
4
5
6
7
8
9
10
II.B.6 Punkty ECTS:
(numer of credits)
Elementy wykładu, stosowanie zadań problemowych, korekta indywidualna,
zbiorowa.
Szkicownik jako element procesu twórczego. W razie konieczności korekta czynna.
Przeglądy semestralne, przeglądy na Ŝyczenie. Określanie zadań samodzielnej pracy
studenta poza pracownią (prace domowe).
Posiadanie podstawowej wiedzy z zakresu sztuk pięknych z uwzględnieniem teorii i
historii malarstwai rysunku. Znajomość podstawowych technik rysunkowych i
umiejętność posługiwania się nimi.
60
Rozwijanie wiedzy plastycznej i umiejętności studenta, zaznajomienie go z pojęciem
formy malarskiej. Pogłębienie wraŜliwości artystycznej. Nabycie umiejętności
posługiwania się szeroko pojętymi środkami rysunkowymi na potrzeby pracy
twórczej.
Poszerzenie
wyobraźni
wizualnej
i inwencji twórczej. Posługiwanie się wiedzą stanowiącą fundament twórczego
działania w kreacji artystycznej. Rozwijanie świadomości artystycznej i terminologii z
zakresu
rysunku
i
sztuk
pięknych.
Praca z klasycznymi elementami warsztatu rysunkowego (martwa natura, model).
Zagadnienia problemowe dotyczące pojęcia i zjawiska waloru, formy i kompozycji
rysunkowej. Analiza rzeczywistości z uwzględnieniem emocjonalnego stosunku do
niej. Problemy plastyczne – ruchu, proporcje, cechy indywidualne, światłocień,
refleksy świetlne, dominanta i jej rodzaje, ustawienie planów i płaszczyzn, bryła –
walor – faktura.
Prawidłowe wykonanie wszystkich ćwiczeń i, zaangaŜowanie w zajęcia. Przeglądy
semestralne z dyskusją i elementami samooceny przez studentów. Obowiązująca
skala ocen uwzględniająca postawę wyróŜniającą.
1. Maria Rzepińska, Historia koloru, Wyd. Literackie 1979.
2. José M.Parramón, Rysunek artystyczny, Wyd. Szkolne i Pedagogiczne 1995.
3. Adrian Frutiger, Człowiek i jego znaki, Wyd. Do
4. Potęga wizeurnku David Freedberg, Wyd. Uniwersytetu Jagielońskiego 2005
5. Jacek Sempoliński, Władztwo i słuŜba, Lublin 2001
6. G. Bammes – Anatomia człowieka, Przewodnik dla artystów, Warszawa 1995
7. Albumy ze zbiorami muzealnymi. Katalogi wystaw. Czasopisma związane ze sztuką
współczesną.
61
SYLABUS
II.B.1 Nazwa przedmiotu (course title): Malarstwo
II.B.5 Semestr:
1
Godz. tyg:
2
3
4
5
6
7
8
9
10
2
II.B.6 Punkty ECTS:
(numer of credits)
3
Zajęcia pracowniane. Studium z modela, aktu oraz martwa natura.
BieŜąca korekta, korygująca podstawowe błędy. Prowadzenie szkicownika
oraz samodzielne realizacje domowe.
Uwagi pomocne w poruszaniu się w podstawowych zagadnieniach malarskich,
Spojrzenie adekwatne do czasu.
Przegląd semestralny, ocena dokonań i postępu.
62
Wykazanie się podstawami w zakresie zjawisk plastycznych-malarskich. Umiejętność
komponowania, widzenia całości dzieła. Zrozumienie specyfiki malarskiego widzenia
i właściwej transpozycji.
Wyrobienie osobistego spojrzenia na zagadnienia malarskie. Walka ze stereotypem
„obrazka” a jednocześnie szacunek dla niezbywalnych wartości ponadczasowych,
humanistycznych.
Istotą zajęć malarskich jest myślenie formą plastyczną. Analiza własnego języka,
droga ku nowym treściom. Pokazanie studentom nowych moŜliwości, nowych
skojarzeń i koneksji.
Ocena wynikająca z faktycznych dokonań, co się udało, co nie. Czy nastąpiła
progresja , regres czy stagnacja. Korekta na bieŜąco, analiza błędów.Przegląd
semestralny, ocena jednostkowa i w kontekście grupy.
Max Doerner, Materiały malarskie, Arkady 1975
David Hockney. Wiedza tajemna. Sekrety technik malarskich dawnych mistrzów,
Kraków, Universitas 2007
Umberto Eco Historia Piękna, Poznań, Rebis 2005
Czasopisma o sztuce/ Art. & Buissnes,Sztuka.pl, Arteon, Opcje, Exit
Internet: www.obieg.pl, sztuk puk.art.pl
63
SYLABUS
MALARSTWO
II.B.4 Poziom przedmiotu (level of course): średniozaawansowany
II.B.5 Semestr:
Godz. tyg:
1
2
2
2
3
3
3
4
5
6
7
8
9
10
II.B.6 Punkty ECTS:
(numer of credits)
zbiorowa.
Szkicownik jako element procesu twórczego. W razie konieczności korekta czynna.
Przeglądy semestralne, przeglądy na Ŝyczenie. Określanie zadań samodzielnej pracy
studenta poza pracownią (prace domowe).
64
Posiadanie podstawowej wiedzy z zakresu sztuk pięknych z uwzględnieniem teorii i
historii malarstwa i rysunku. Znajomość podstawowych technik malarskich i
rysunkowych oraz umiejętność posługiwania się nimi.
Rozwijanie wiedzy plastycznej i umiejętności studenta, zaznajomienie go z pojęciem
formy. Pogłębienie wraŜliwości artystycznej. Nabycie umiejętności posługiwania się
szeroko pojętymi środkami malarskimi na potrzeby pracy twórczej. Poszerzenie
wyobraźni wizualnej i inwencji twórczej. Posługiwanie się wiedzą stanowiącą
fundament twórczego działania w kreacji artystycznej. Rozwijanie świadomości
artystycznej
i
terminologii
z
zakresu
malarstwa
i
sztuk
pięknych.
Praca z klasycznymi elementami warsztatu malarskiego (martwa natura, model,
pejzaŜ). Zagadnienia problemowe dotyczące pojęcia i zjawiska koloru, formy i
kompozycji malarskiej. Analiza rzeczywistości z uwzględnieniem emocjonalnego
stosunku do niej. Problemy plastyczne – ruchu, proporcje, cechy indywidualne,
światłocień, refleksy świetlne, dominanta i jej rodzaje, ustawienie planów i płaszczyzn,
bryła – kolor – faktura.
Prawidłowe wykonanie wszystkich ćwiczeń i, zaangaŜowanie w zajęcia. Przeglądy
semestralne
z dyskusją i elementami samooceny przez studentów. Obowiązująca skala ocen
uwzględniająca postawę wyróŜniającą.
1. Maria Rzepińska, Historia koloru, Wyd.Literackie 1979.
2. Max Doerner, Materiały malarskie, Arkady 1975,
3. Bohuslav Slánskỳ, Technika malarska, Arkady 1965.
4. Władysław Ślesiński, Techniki malarskie, Arkady 1983.
5. José M.Parramón, Kolor w malarstwie, Wyd.Szkolne i Pedagogiczne 1995.
6. Praca zbiorowa, Techniki wielkich mistrzów malarstwa, Arkady 1999.
65
7. Patrick de Rynck, Jak czytać malarstwo, Universitas 2005
8. Jon Thompson, Jak czytać malarstwo współczesne od Courbeta do Warhola,
Universitas 2006
Albumy ze zbiorami muzealnymi. Katalogi wystaw. Czasopisma związane ze sztuką
współczesną.
66
SYLABUS
II.B.1 Nazwa przedmiotu (course title): Widza o otoczeniu wizualnym człowieka.
II.B.3 Typ przedmiotu (type o f course): ćwiczenia laboratoryjne.
II.B.5 Semestr:
Godz. tyg:
II.B.6 Punkty ECTS:
1
2
1
1
1
1
3
4
5
6
7
8
9
10
(numer of credits)
II.B.7 Metody nauczania (teaching methods): czynny udział w zajęciach, ćwiczenia i
wykłady – architektura środkiem masowego przekazu, przestrzenie interaktywne,
formy nietypowe.
II.B.9 Imię i nazwisko wykładowcy (na me of lecturer): Barbara Chowańska Najwer
II.B.10 Wymagania wstępne (prereguisites): podstawowa znajomość zagadnień
związanych z barwą, światłem, metaforą, formą.
learning outcomes and competences): Program nauczania obejmuje ogólną
problematykę
wielokierunkowych
relacji
i oddziaływań w obszarach najbliŜszego otoczenia człowieka. Treść realizowanych
tematów obejmuje poznawanie prawidłowości percepcji wizualnej w zakresie
bodźców, wraŜeń postrzegania i analizę podstawowych struktur wizualnych.
Poznanie nauki o świetle, barwie, formie i materii w odniesieniu do otoczenia
wizualnego człowieka.
67
1.
Działania skierowane na wartości plastyczne zawarte w zjawisku
linearności.
2.
Obserwacja, rejestrowanie wybranego gatunku roślin, zwierząt lub
dowolnego produktu (foto-zbiory), a następnie proces przetwarzania
zgromadzonego materiału wedle indywidualnych predyspozycji, dowolnymi
środkami (świadomy wybór środków formalnych)
3.
Obserwacja i rejestrowanie zjawisk związanych ze światłem (pory dnia,
pory roku, oświetlenie sztuczne, naturalne, a następnie proces przetwarzania
zgromadzonego materiału wedle indywidualnych predyspozycji, dowolnymi
środkami
(skrót,
synteza,
komunikat)
II.B.13 Metody oceny (assessment methods): czynny udział w zajęciach, wykonanie
własnej pracy i jej prezentacja.
II.B.14 Spis zalecanych lektur (recommended reading): materiały źródłowe:
−
Ogólnopolski Kwartalnik Projektowy - „2+3D”.
−
Czasopismo o kulturze wizualnej - „Grafia”.
−
Pismo artystyczne - „Format”.
−
„Architektura & Biznes” - miesięcznik ogólnopolski.
−
„Architektura” - Murator.
−
„Diseño Interior” - miesięcznik.
−
„Häuser” - miesięcznik.
−
„Voxdesign”
68
SYLABUS
Struktury wizualne – ćwiczenia
obowiązkowy
podstawowy
II.B.5 Semestr:
1
2
Godz. tyg:
1
1
II.B.6 Punkty ECTS:
1
1
3
4
5
6
7
8
9
(numer of
credits)
Realizacja problemów określonych przez prowadzącego zajęcia w trakcie 30 godzin
ćwiczeń
w semestrze 1 a takŜe 30 godzin ćwiczeń w semestrze drugim. Przewiduje się wykłady
w niezbędnym dla zrozumienia problemów zakresie, warsztatowe formy zajęć w
studio, takŜe przestrzeniach realnych szkoły oraz w terenie. Niezbędny jest swobodny
dostęp
studenta
w trakcie ćwiczeń jak i poza nimi do stanowisk komputerowych. Przedmiot kończy się
zaliczeniem na ocenę. Poza konsultacjami uzupełniającymi w trakcie dyŜurów osoby
prowadzącej zajęcia, moŜliwa jest forma elektroniczna kontaktu.
polski
II.B.9 Imię i nazwisko wykładowcy (name of lecturer):
Janusz Pacuda dr hab. prof. AJD
69
Do realizacji zadań przedmiotu niezbędne są umiejętności i wiedza studenta w
zakresie obsługi komputera w programach graficznych do edycji tekstu i obrazu,
elektronicznej animacji obrazu.
Rozwój indywidualnej kreatywności i świadomości artystycznej studenta, dąŜenie aby
w oparciu o idee strukturalne wypracować zdolności do refleksji poprzez krytyczną
analizę własnych doświadczeń. Celem przedmiotu Struktury Wizualne jest bowiem
doświadczenie przez studentów strukturalnego myślenia, w trakcie pracy twórczej –
takiego, w którym dzieło sztuki traktowane jest jako system elementów nierozerwalnie
związanych z sobą i wzajemnie uwarunkowanych. W odróŜnieniu od typowych
akademickich przedmiotów artystycznych, które zorientowane są wobec
charakterystycznego dla nich medium (efektem rysowania jest rysunek, efektem
odbijania rysunku z matrycy jest grafika), przedmiot Struktury Wizualne określony jest
wobec konstrukcji (struktury) dzieła. Praca nad tak sformułowanym przedmiotem
kształcenia wymaga od studenta, w trakcie rozwiązywaniu kaŜdego zadania,
przedefiniowania pojęcia dzieła i określenia go w róŜnych modelach wobec
problemów procesu twórczego: moŜliwości kształtowania materiału jako nośnika
komunikatu artystycznego (budowa formy), kształtowania dzieła w przestrzeni
społecznej (obecność języka), włączenie w strukturę dzieła aktu percepcji jako jego
nieodłącznego elementu.
• Doświadczanie dzieła w obrazie modelu strukturalnego oraz kształtowanie
umiejętności
analizy strukturalnej przekazu plastycznego.
• Doświadczanie wizualnej kreacji budowy przekazu poprzez:
- doświadczanie obecności języka
- doświadczanie obecności percepcji w akcie tworzenia
- budowanie przekazu w przestrzeni społecznej
- doświadczanie zjawiska kompozycji (układu) jako zapisu przyszłej percepcji
dzieła
- obrazowanie jako uświadomiony komunikat.
Student realizuje prace będące odpowiedzią na problemy zawarte w zadaniach.
70
Ocena pracy studenta, to określenie stopnia umiejętności w zakresie kreacji przekazu
wizualnego poprzez konstruowanie struktury dzieła. Oceniany jest nie tylko
ostateczny rezultat – dzieło ale zaangaŜowanie studenta, dociekliwość w
poszukiwaniu środków wyrazu. Efektem końcowym jest realizacja dzieła oraz
dokumentacja wizualna.
• Derrida Jacques, O gramatologii, Wydawnictwo KR, Warszawa 1999
• Derrida Jacques, Pismo i róŜnica, Wydawnictwo KR, Warszawa 2004
• Eco Umberto, Nieobecna struktura, Wydawnictwo KR, Warszawa 1996
• Heidegger Martin, Odczyty i rozprawy, Wydawnictwo Baran i Suszczyński, Kraków
2002
• Merleau-Ponty Maurice, Fenomenologia percepcji, Aletheia, Warszawa 2001
• Ostrowicki Michał, Dzieło sztuki jako system, Wydawnictwo Naukowe PWN,
Warszawa- Kraków, 1997
• Popper Karl Raimund, Wiedza a zagadnienie ciała i umysłu, Wydawnictwo KsiąŜka
i Wiedza, Warszawa 1998
• StróŜewski Władysław, Dialektyka twórczości, Polskie Wydawnictwo Muzyczne,
Kraków
1983 (np. katalogi z wystaw, publikacje, czasopisma fachowe, adresy
internetowe itp.)
• Steiner George, Gramatyki tworzenia, Zysk i S-ka, Poznań 2004
• Yi-Fu Tuan, Przestrzeń i miejsce, Państwowy Instytut Wydawniczy 1987
71
SYLABUS
II.B.1 Nazwa przedmiotu (course title): Anatomia ruchu – ćwiczenia laboratoryjne
- kierunek Eduk. Art. w zakr. sztuk plast.
II.B.3 Typ przedmiotu (type o f course): zajęcia obowiązkowe
II.B.5 Semestr:
Godz. tyg:
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
2
II.B.6 Punkty ECTS:
(numer of credits)
1
ćwiczenia warsztatowe, szeroki zakres ćwiczeń rysunkowych dotyczących
następujących po sobie etapów w rysunku: kompozycji, formy, konstrukcji i proporcji
ciała - opatrzonych indywidualną korektą; samodzielna praca; wykonywanie
rysunków
w
odpowiedniej
kolejności
wszystkich
etapów
z uwzględnieniem
podstaw anatomii; prowadzenie ćwiczeń wzbogacone
elementami wykładów dotyczących zagadnień anatomii dynamiki ruchu.
II.B.9 Imię i nazwisko wykładowcy (na me of lecturer): mgr Tadeusz Kosela
podstawowe wiadomości z zakresu anatomii tj. układu szkieletowego i mięśniowego;
umiejętności i doświadczenia rysunkowe nabyte we wcześniejszych latach;
72
zapoznanie i wypracowanie u studentów analitycznego sposobu obserwacji,
elementów konstrukcji szkieletu oraz układu mięśniowego jako elementów ruchu a
zarazem świadome uŜycie ich w rysunku ; obserwacja i analiza zjawisk, związanych z
postrzeganiem ciała człowieka jako : konstrukcji, bryły, proporcji oraz dynamiki
ruchu; swobodne stosowanie technik rysunkowych w obrazowaniu twórczym oraz
nauka samodzielności i samokontroli w procesie tworzenia rysunku.
II.B.12 Treści merytoryczne przedmiotu (couse contents) :
budowa dynamiki układu szkieletowego i mięśniowego w rysunku a skróty
perspektywiczne; proporcje i zaleŜności ruchu poszczególnych partii mięśni w
oparciu o podstawy anatomii.
samodzielne wykonanie rysunków tematycznych w oparciu o podstawy anatomii;
obecność
i aktywność na ćwiczeniach; konsultacje z prowadzącym na kaŜdym etapie
wykonywania rysunków; zaliczenie odbywa się w formie przeglądu prac, podczas
którego
student
powinien
zaprezentować
i omówić własne prace oraz odpowiedzieć na pytania dotyczące podstawowego
zakresu wiedzy na temat anatomii.
„ Anatomia dla artystów” – Zbigniew Zawadzki
„ Anatomia dla artystów” – John Davis, Sara Simblet
„ Struktura Uomo – volume 1” – Lolli, Zocchette, Peretti
„ Constructive Anatomy “ – George B. Bridgman
„ Historia rysunku “ – Terisio Pignatti
73
SYLABUS
II.B.1 Nazwa przedmiotu (course title): Podstawy anatomii – wykłady
- kierunek Eduk. Art. w zakr. sztuk plast.
Grafika, Malarstwo
II.B.5 Semestr:
Godz. tyg:
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
1
II.B.6 Punkty ECTS:
(numer of credits)
1
Wykłady teoretyczne, demonstracja poszczególnych etapów budowy i proporcji
ciała w oparciu o przyjęte załoŜenia kanonu; analiza układu szkieletowego i
mięśniowego człowieka; samodzielna praca; wykonanie w odpowiedniej kolejności
wszystkich etapów konstrukcji i budowy ciała – rysunki kanonu.
Prowadzenie wykładów wzbogacone prezentacją multimedialną z wykorzystaniem
pomocy dydaktycznych – atlasów anatomicznych, albumów i prezentacji
materiałów rysunkowych.
II.B.9 Imię i nazwisko wykładowcy (na me of lecturer): mgr Tadeusz Kosela
74
podstawowe wiadomości z zakresu anatomii tj. układu szkieletowego i mięśniowego;
umiejętności i doświadczenia rysunkowe nabyte we wcześniejszych latach.
learning outcomes and competences): zapoznanie i przyswojenie przez studentów
podstaw anatomii człowieka, poznanie elementów konstrukcji szkieletu oraz układu
mięśniowego jako elementów ruchu; obserwacja i analiza zjawisk, związanych z
postrzeganiem ciała człowieka; analiza budowy i zaleŜności w proporcjach ciała.
II.B.12 Treści merytoryczne przedmiotu (couse contents) :
budowa układu szkieletowego i mięśniowego; proporcje i zaleŜności w oparciu o
siatkę kanonu człowieka.
Samodzielne wykonanie rysunków tematycznych w oparciu o siatkę kanonu;
obecność i aktywność na wykładach; konsultacje z prowadzącym na kaŜdym
etapie wykonywania rysunków; zaliczenie odbywa się w formie przeglądu prac,
podczas którego student powinien zaprezentować i omówić własne prace oraz
odpowiedzieć na trzy pytania dotyczące podstawowego zakresu wiedzy na temat
anatomii.
„ Anatomia dla artystów” – Zbigniew Zawadzki
„ Anatomia dla artystów” – John Davis, Sara Simblet
„ Constructive Anatomy “ – George B. Bridgman
„ Historia rysunku “ – Terisio Pignatti
75
SYLABUS
Multimedia – ćwiczenia laboratoryjne
Zajęcia obowiązkowe
Średnio-zaawansowany
II.B.5 Semestr:
Godz. tyg:
II.B.6 Punkty ECTS:
1
2
3
1
1
1
1
4
5
6
7
8
9
10
(numer of
credits)
Realizacja problemów określonych przez prowadzącego zajęcia w trakcie 30 godzin
ćwiczeń w semestrze II, 30 godzin ćwiczeń w semestrze III. Przewiduje się wykłady w
niezbędnym dla zrozumienia problemów zakresie, warsztatowe formy zajęć w studio,
takŜe przestrzeniach realnych szkoły oraz w terenie. Niezbędny jest swobodny dostęp
studenta w trakcie ćwiczeń jak i poza nimi do stanowisk komputerowych i rzutników
multimedialnych. Przedmiot kończy się zaliczeniem na ocenę. Poza konsultacjami
uzupełniającymi w trakcie dyŜurów osoby prowadzącej zajęcia, moŜliwa jest forma
elektroniczna kontaktu.
polski
76
Do realizacji zadań przedmiotu niezbędne są wcześniej nabyte umiejętności i wiedza
studenta w zakresie zaawansowanego uŜycia komputera w programach
graficznych
do
edycji
tekstu
i obrazu, elektronicznej animacji obrazu. Przed rozpoczęciem nauki przedmiotu
niezbędne są zaliczenia wcześniejszych kursów z zakresu Edytorów Obrazu.
Celem przedmiotu jest kreacyjno-artystyczne uczestnictwo w przemianach
technologii informatycznych, których zarazem jesteśmy uczestnikami. Media
ekranowe stały się częścią naszego świata. W konsekwencji niosą zmiany
postrzegania świata i stały się oczywistym, naturalnym środowiskiem dla kreacji
komunikatu artystycznego. Zjawisko ekranowości wychodzi daleko poza dwuwymiar
ekranu. W naszym odczuciu interface widoczny na ekranie telefonu komórkowego,
monitora komputera odsłania nam strukturę układów aplikacji w urządzeniu w
postaci ikonicznego i słownego obrazowania. Internet jawi się uŜytkownikowi jako
wirtualna przestrzeń ulokowana z tyłu ekranu. Doświadczamy i obserwujemy zmiany
naszej mentalności w zakresie percepcji świata i sztuki, jako nieuchronnego efektu tej
medialnej rewolucji.
Poznanie technik rejestracji i przetwarzania obrazu wizualnego i audialnego
z wykorzystaniem narzędzi i technologii cyfrowych, w trakcie wykonywania zadań
kreacyjnych. Tworzenie prezentacji multimedialnych.
wizualnego poprzez językowe aktywizowanie przestrzeni. Oceniany jest nie tylko
ostateczny rezultat – dzieło ale zaangaŜowanie studenta, dociekliwość i otwartość w
•
Derrida Jacques, Pismo i róŜnica, Wydawnictwo KR, Warszawa 2004
•
Eco Umberto, Nieobecna struktura, Wydawnictwo KR, Warszawa 1996
77
•
Heidegger Martin, Odczyty i rozprawy, Wydawnictwo Baran i Suszczyński,
Kraków 2002
•
Merleau-Ponty Maurice, Fenomenologia percepcji, Aletheia, Warszawa 2001
•
Ostrowicki Michał, Dzieło sztuki jako system, Wydawnictwo Naukowe PWN,
•
Popper Karl Raimund, Wiedza a zagadnienie ciała i umysłu, Wydawnictwo
KsiąŜka
•
StróŜewski Władysław, Dialektyka twórczości, Polskie Wydawnictwo Muzyczne,
Kraków
internetowe itp.)
•
Steiner George, Gramatyki tworzenia, Zysk i S-ka, Poznań 2004
•
Yi-Fu Tuan, Przestrzeń i miejsce, Państwowy Instytut Wydawniczy 1987
78
SYLABUS
MULTIMEDIA, ćwiczenia laboratoryjne – I rok, EDUKACJA ARTYSTYCZNA
W ZAKRESIE SZTUK PLASTYCZNYCH,
rodzaj zajęć – obowiązkowy
podstawowy
II.B.5 Semestr: I, II
1
2
Godz. tyg: 1
1
1
II.B.6 Punkty ECTS:
1
1
3
4
5
6
7
8
9
10
(numer of
credits)
Wybrane, spośród proponowanych treści kształcenia, zagadnienia są
realizowane jako mini wykłady oraz wsparte materiałami poglądowymi i filmowymi
(wideo, CD-ROM, DVD) stanowią dla studentów tło do dyskusji i realizacji zadań
semestralnych. Kurs przedmiotu realizowany jest łącznie przez 30 tygodni semestru
zimowego i letniego w danym roku akademickim. Studenci korzystają z
indywidualnych konsultacji i korekt poza czasem zajęć oraz z moŜliwości kontaktu
internetowego.
polski
Ewa Kozłowska, artysta kwalifikowany I stopnia, adiunkt
79
Poziom podstawowy kursu MULTIMEDIA bazuje na wiedzy ogólnej, w ujęciu
rozwoju cywilizacyjnego i współczesnych mediów i technologii, wyniesionej ze szkoły
średniej o raz na indywidualnych umiejętnościach i zainteresowaniach studenta.
OŜywienie obrazu, zapis dźwiękowy tekstu, pierwsze zastosowania
przetworzonego światła, slajdów czy filmu w działaniach uŜytkowych i artystycznych
oraz gwałtowny rozwój mieszanych technik audiowizualnych były niewątpliwie tylko
zapowiedzią moŜliwości i wszechstronności zastosowań współczesnych technik
multimedialnych. Komputerowe, wirtualne przetwarzanie obrazu i dźwięku,
przekazywanie ich w dowolne miejsce na Ziemi, precyzyjne sterowanie kolejnością
i jakością obrazu w czasie rzeczywistym, to atuty powodujące, Ŝe multimedia
znalazły szerokie zastosowanie w Ŝyciu, komercji, nauce, edukacji i sztuce
współczesnej, tworząc nową hierarchię technik, stylów i zastosowań. Celem zatem
staje się zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami i technikami tej dziedziny,
historią ich rozwoju a takŜe z ciekawymi realizacjami w kraju i na świecie.
1. Światło i dźwięk jako nośnik informacji – odbiór bodźców zewnętrznych przez
człowieka.
2. Społeczno-kulturowe uwarunkowania odbioru informacji.
3. Plastyczne składniki informacji: kolor, znak, symbol, gest.
4. Przekaz myśli ludzkiej – syntetyczna historia pisma i sposobów jego powielania:
przepisywanie, druk, zapis elektroniczny.
5. Wpływ multimediów na postawy moralne i zachowania społeczne – reklama.
6. Multimedia w edukacji dzieci i dorosłych.
7. Analiza wybranych programów radiowych i telewizyjnych pod kątem ich funkcji
i oddziaływania na sferę świadomości społecznej
8. Wartości edukacyjne, poznawcze, wychowawcze i estetyczne – prasa
codzienna, popularnonaukowa, ksiąŜka, teatr, kino, koncerty muzyczne, wystawy
artystyczne
a moŜliwości Internetu.
80
9. Techniki rejestracji dźwięku, obrazu i danych w ujęciu historycznym po
współczesny zapis cyfrowy.
10. Wpływ multimediów na kształt wydawnictw ksiąŜkowych, czasopiśmiennych
i akcydensów. Analiza składników przekazu drukowanego klasycznego a składu
komputerowego, obróbki obrazu i przygotowania poligraficznego.
11. Sztuka i komputery: nowe techniki przekazu, rejestracji i emisji od wydruku grafiki
komputerowej po zintegrowany przekaz audiowizualny dla wielkich rzesz
odbiorców (wielkie widowiska sportowe, koncerty itp.)
Ocenie podlega realizacja wybranego przez studenta zadania semestralnego, projektu
oraz jego wiedza na temat omawianych zagadnień w ramach konwersatorium.
Dopuszczalna jest realizacja zadania indywidualnego zaproponowanego samodzielnie przez
studenta lub opracowanie tematu zespołowo, jeśli odpowiadają one przedstawionym
treściom lub będą odzwierciedlały wyższy poziom zaangażowania.
1. (red.) T. Lubelski, Encyklopedia kina – Biały Kruk, Kraków 2003 r.
2. S. Miszczak, Historia radiofonii i telewizji w Polsce –Wydawnictwa Komunikacji
i Łączności, Warszawa 1972 r.
3. Oliver Thomson, Historia propagandy – KsiąŜka i Wiedza, Warszawa 2001 r.
4. Richard Platt, Kino – Arkady, Warszawa, 1997 r.
5. (red.) M.B. Michalik, Kronika filmu – Kronika, Warszawa 1995 r.
6. (red.) E. Banaszkiewicz-Zygmunt, Media - Wydawnictwo Naukowe PWN, W-wa
2000
7. M. Frizot, Neue Geschichte der Fotografie – Koenemann, Koln 1998 r.
8. R.W. Kluszczyński, Obrazy na wolności – studia z historii sztuk medialnych – Instytut
Kultury, Warszawa 1998 r.
9. Georges Jean, Pismo – pamięć ludzkości – Wydawnictwo Dolnośląskie, Wrocław
1994 r.
10. W. Budzyński, Reklama – techniki skutecznej perswazji –Poltext, Warszawa 2004 r.
81
11. (red.) A. Gwóźdź, P. Zawojski, Wiek ekranów –Rabid, Kraków 2002 r.
12. P. Levinson, Miękkie ostrze, czyli historia i przyszłość rewolucji informacyjnej –
Warszawskie Wydawnictwo Literackie – MUZA S.A., Warszawa 2006 r.
13. M. GiŜycki, Nie tylko Disney. Rzecz o filmie animowanym –Wydawnictwo
Artystyczne
i Filmowe, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000 r.
14. J. Beck (red.), Sztuka animacji. Od ołówka do piksela. Historia filmu
animowanego - Wydawnictwo ARKADY, 2006 r.
15. P. Gawrysiak, Cyfrowa rewolucja. Rozwój cywilizacji informacyjnej –PWN S.A.,
Warszawa 2008 r.
16. Ponadto filmy dokumentalne (ze zbiorów własnych), CD-ROM-y edukacyjne,
Internet, artykuły prasowe popularnonaukowe.
82
SYLABUS
RZEŹBA - ćwiczenia.
II.B.4 Poziom przedmiotu (level of course):Podstawowy
II.B.5 Semestr:
Godz. tyg:
II.B.6 Punkty ECTS:
1
2
2
2
3
3
3
4
5
6
7
8
9
10
(numer of
credits)
Elementy wykładu ćwiczenia praktyczne w pracowni, korekta indywidualna dyskusja
w grupie, ocena cząstkowa i końcowa.
Polski
ElŜbieta Anna Stawiarska – kw.I go stopnia
mgr Edmund Muc
Ogólne uzdolnienia plastyczne, elementarna orientacja w zagadnieniach dot.
formy przestrzennej i kształtowania przestrzeni, zdolności manualne.
83
Kształtowanie predyspozycji do samodzielnej pracy twórczej i dydaktycznej poprzez
rozwój świadomości plastycznej, wyzwalanie wyobraźni twórczej, zdobycie wiedzy i
umiejętności z zakresu technologii rzeźby. Kształcenie umiejętności analizowania
rzeczywistości i dokonywania syntezy twórczej.
Pogłębione studium rzeczywistości poprzez analizę form natury ( studium postaci,
studium portretowe płaskorzeźbione, studium dłoni, studium głowy). Interpretacja
przedmiotu (kompozycje tematyczne i abstrakcyjne) – wyraŜanie symbolu w formie
za pomocą rzeźbiarskich środków wyrazu.
Oceny cząstkowe po wykonaniu ćwiczenia - średnio 4 godz. na zadanie, studium
głowy 6- 8 godz.. Na ocenę końcową składa się: - ocena cząstkowa,- frekwencja,zaangaŜowanie w pracę
1. Roczniki i Kwartalniki „Rzeźba Polska” wyd. Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku
2. A. Kotula, P. Krakowski, Rzeźba współczesna. Wydawnictwa Artystyczne i
Filmowe, Warszawa 1980.
3. J. Białostocki red.” Michał Anioł Buonarotti” wyd. Arkady, Warszawa 1971
4. A.Malicka, „Władysław Hasior”. Wyd. Arkady, Warszawa1983
5. E.H. Gombrich, „ O sztuce”. Wyd. REBIS, Poznań 2007
84
SYLABUS
II.B.1 Nazwa przedmiotu (course title): Grafika warsztatowa – druk wypukły: ćwiczenia
laboratoryjne
II.B.5 Semestr:
1
Godz. tyg:
2
II.B.6 Punkty ECTS:
3
2
3
4
5
6
7
8
9
10
(numer of
credits)
II.B.7 Metody nauczania (teaching methods): wykłady teoretyczne z zakresu
technologii graficznej i ciekawszych zjawisk i postaw w grafice, demonstracja
etapów pracy grafika: przykłady sposobu cięcia matrycy, najczęściej występujących
błędów technologicznych: samodzielna praca: wykonanie w odpowiedniej
kolejności wszystkich etapów technologicznych zakończonych wykonaniem
prawidłowej odbitki graficznej
polski
Witold Zaręba, dr
II.B.10 Wymagania wstępne (prereguisites):wiadomości podstawowe z zakresu historii
sztuki i ogólnie pojętej kultury, umiejętność zapisu pomysłów jak i rzeczywistości oraz
syntezowania wraŜeń i odczuć za pomocą rysunku
learning outcomes and competences): wykształcanie umiejętności graficznych w
85
zakresie druku wypukłego, nauczanie zasad bhp związanych z technikami
wypukłymi: zapoznanie z technikami graficznymi, nauczenie właściwego dbania o
wyposaŜenie i narzędzia graficzne: nauczenie prawidłowego uŜywania narzędzi
graficznych, zapoznanie się z terminologią warsztatowo-graficzną : nauczenie
uzyskania odbitki graficznej i wiedzy z dziedziny grafiki warsztatowej.
techniki druku linoryt: konturowy, walorowy.
samodzielne wykonanie 2 grafik w semestrze w technikach druku wypukłego na
zadany temat, w tym 1 nie mniejszej niŜ format 50x50 cm i 1 pełnoformatowej
(100x70) temat 1 „Perpetum mobile” grafika składa się z kilku małych matryc z
uŜyciem linorytu konturowego , temat 2 „Wieczerza” wykonanie linorytu z rysunkiem
walorowym, wydrukowanie nakładu z kaŜdej pracy 3 dobrej jakości odbitek;
konieczność obecności i aktywność na zajęciach; konsultacja wstępnych projektów;
drukowanie odbitek stanowych, rozmowy z prowadzącym na kaŜdym etapie pracy;
zaliczenie przedmiotu jest formą przeglądu prac z dyskusją na tematy graficzne oraz
jedno pytanie z dziedziny technologii graficznej
J. Krejća, „Techniki Sztuk Graficznych”, Warszawa 1983
A. Jurkiewicz, „Podręcznik metod grafiki artystycznej”
M. Murase, „Sześć Wieków Malarstwa Japońskiego”, Warszawa 1996
„Podręcznik warsztatowy, grafika artystyczna”, A.S.P. w Poznaniu, 2007.
„XKonkurs Graficzny im. J. Gielniaka”, Muzeum Okręgowe, Jelenia Góra 2000.
E. Waldmann,“ Albrecht Dőrer“, Lipsk 1941.
86
SYLABUS
II.B.1 Nazwa przedmiotu (course title): Grafika warsztatowa LITOGRAFIA / ćwiczenia
laboratoryjne
(podstawowy, średnio-zaawansowany, zaawansowany)
II.B.5 Semestr:
1
2
Godz. tyg:
2
2
II.B.6 Punkty ECTS:
3
3
3
4
5
6
7
8
9
10
(numer of
credits)
II.B.7 Metody nauczania (teaching methods): Program realizowany będzie poprzez
indywidualną pracę ze studentem metodą ćwiczeń odpowiednio dobranych do
charakteru przygotowanych przez studentów rysunków/ szkiców/, Prace litograficzne
drukowane będą klasyczną metodą na prasach ręcznych. W programie znajdują się
ćwiczenia i eksperymenty warsztatowe, korekty indywidualne i zbiorowe, dyskusje na
temat wystaw i postaw artystycznych wybranych twórców. Program obejmuje 15
tygodni zajęć.
II.B.9 Imię i nazwisko wykładowcy (na me of lecturer): Łukasz Kasperczyk, mgr
87
II.B.10 Wymagania wstępne (prereguisites): podstawowe umiejętności rysunkowe
Zapoznanie studentów z techniką litografii w stopniu umoŜliwiającym im swobodne
wyraŜanie osobowości twórczej, jak i ich rozwój intelektualny oraz poszerzanie i
kreowanie świadomości budowania formy plastycznej / graficznej.
W ramach zajęć z przedmiotu Grafika – Litografia omawiane będą podstawowe
techniki litograficzne oraz historia litografii na podstawie twórczości wybranych
artystów, jak równieŜ zagadnienia podstawowych środków wyrazu: podziały
kompozycyjne, stosunek kształtów, kolor, faktura, światło, itp.
Studenci otrzymają zaliczenia po przedstawieniu trzech obowiązkowych zadań w
trzech podstawowych technikach litograficznych, (wydrukowanych w min. 4
poprawnych egzemplarzach) oraz po pozytywnym zaliczeniu testu sprawdzającego
podstawową wiedzę o litografii. Ocenie podlega równieŜ sprawność warsztatowa,
zapał do pracy, jak i indywidualna postawa twórcza.
D’Alleva A., Metody i teorie historii sztuki, Kraków 2008
Jurkiewicz A., Podręcznik metod grafiki artystycznej, Warszawa 1975
Gołaszewska M., Odbiorca sztuki jako krytyk, Kraków 1967
Wróblewska D., Polska grafika współczesna, Warszawa 1983
Szwajkowska K., Litografia – Tradycja i współczesność, Częstochowa 2007
www.litografia.pl
88
SYLABUS
II.B.1 Nazwa przedmiotu (course title): Technologie informacyjne
II.B.2 Kod przedmiotu (course code): 03.1-05-00-F/01
II.B.3 Typ przedmiotu (type o f course): ćwiczenia laboratoryjne
II.B.5 Semestr:
1
2
1
1
1
1
3
4
5
6
7
8
9
10
Godz. tyg:
II.B.6 Punkty ECTS:
(numer of credits)
II.B.7 Metody nauczania (teaching methods): praca przy stanowisku komputerowym
II.B.9 Imię i nazwisko wykładowcy (na me of lecturer): mgr Marcin Wieczorek
podstawowa znajomość obsługi
komputera klasy PC w środowisku systemów z rodziny Windows, pakietu Microsoft
Office
oraz
obsługi
sieci
Internet.
learning outcomes and competences): Celem kształcenia jest zapoznanie
studentów z obsługą komputera i jego budową. Zdobycie umiejętności biegłego
posługiwania się edytorami tekstu, arkuszami kalkulacyjnymi oraz tworzenia
prezentacji multimedialnych i stron internetowych.
1. Wprowadzenie do architektury komputera – ogólna budowa, charakterystyka
poszczególnych urządzeń.
89
2. Systemy operacyjne i ich podstawowe funkcje, struktura katalogów;
administracja
i optymalne utrzymanie systemu operacyjnego (tworzenie kopii zapasowych,
wirusy komputerowe).
3. Charakterystyka najpopularniejszych formatów zapisywania danych
uŜywanych do pracy w systemie MS Windows i programów je obsługujących.
4. Konfiguracja kont pocztowych i obsługa sieci Internet.
5. Podstawy skanowania, programy skanujące, programy OCR.
6. Praca z edytorami tekstu i arkuszem kalkulacyjnym.
7. Przygotowanie prezentacji multimedialnej.
8. Podstawy języka HTML i tworzenie stron internetowych
Czynny udział w zajęciach. Wykonanie własnej prezentacji multimedialnej lub strony
internetowej.
1. Ryszard Tadeusiewicz, Wstęp do informatyki, Wydawnictwo POLDEX, Kraków
1997,
2. Piotr Metzger, Anatomia PC, Wydawnictwo HELION, Gliwice, 2001,
3. Maria Langer, Po prostu Excel 2002/XP PL, Wydawnictwo HELION, Gliwice,
2002,
4. Maria Langer, Po prostu Word 2002/XP PL, Wydawnictwo HELION, Gliwice,
2002,
5. Michał Siemieniacki, OpenOffice, Wydawnictwo HELION, Gliwice, 2003,
6. Rick Altman, Rebecca Altman, Po prostu PowerPoint 2003 PL, Wydawnictwo
HELION, Gliwice, 2004,
7. Maria Sokół, ABC języka HTML, Wydawnictwo HELION, Gliwice, 2002,
Bartosz Danowski, HTML 4. Ćwiczenia praktyczne, Wydawnictwo HELION, Gliwice,
2000,
90
STUDIA PIERWSZEGO STOPNIA
PLASTYCZNYCH
ROK II
Rok akademicki 2008/2009
91
SYLABUS
II.B.1 Nazwa przedmiotu (course title): Grafika (kier. Edukacja w zakresie sztuk plast.) ćwiczenia laboratoryjne
(podany jest w katalogu ECTS – na stronie internetowej instytutu: www.ip.ajd.czest.pl)
(rodzaj zajęć – obowiązkowy, fakultatywny dowolnego wyboru)
II.B.5 Semestr:
1
2
3
4
Godz. tyg:
2
2
II.B.6 Punkty ECTS:
3
3
5
6
(numer of credits)
II.B.7 Metody nauczania (teaching methods): praktyczna realizacja ćwiczeń –
wykonanie grafik, samodzielna praca studentów, korekty indywidualne i grupowe,
dyskusje, analiza przykładowych grafik w katalogach, kontakt z oryginałami grafik na
wystawach.
II.B.9 Imię i nazwisko wykładowcy (na me of lecturer): Katarzyna Winczek, dr hab.
II.B.10 Wymagania wstępne (prereguisites):podstawy wiedzy o grafice warsztatowej,
środkach wyrazu artystycznego, technikach graficznych oraz samodzielne
wykonanie grafik (druk wypukły, płaski) wynikające z zaliczenia przedmiotu: Grafika
sem. 1, 2.
92
-
rozwijanie umiejętności praktycznych i kreacyjnych w zakresie posługiwania się
technikami graficznymi realizowanymi w pracowni druku wklęsłego
przygotowanie studenta do samodzielnej pracy twórczej i edukacyjnej
świadomość wielowiekowej tradycji grafiki i jej współczesnego obrazu
-
techniki druku wklęsłego: suche i trawione, łączenie róŜnych rodzajów druku
środki wyrazu artystycznego w grafice warsztatowej ( kreska, punkt, plama,
walor, światłocień, barwa, faktura, kompozycja, skala itd. )
rysunek jako podstawowy język grafiki ( poszukiwanie róŜnorodności śladu
rysunkowego )
kompozycja, ekspresja, metaforyka dzieła plastycznego
sposoby i formy autoprezentacji twórczej
zastosowanie warsztatu graficznego w przyszłej pracy pedagogicznej
II.B.13 Metody oceny (assessment methods): semestralny przegląd i zaliczenie 2-3
prac wykonanych w pracowni, z uwzględnieniem jakości i oryginalności grafik oraz
zaangaŜowania studenta.
II.B.14 Spis zalecanych lektur (recommended reading): Jurkiewicz A. „Podręcznik
metod grafiki artystycznej”, Warszawa 1975,
Warszawa 1984,
Krejča A. „Techniki sztuk graficznych”
J. Catafal, C. Oliva, „Techniki graficzne” Warszawa 2004, katalogi
wystaw, czasopisma o sztuce.
93
SYLABUS
II.B.1 Nazwa przedmiotu (course title): Grafika warsztatowa - ćwiczenia
II.B.4 Poziom przedmiotu (level of course): średnio – zaawansowany
II.B.5 Semestr:
1
2
3
4
Godz. tyg:
2
2
II.B.6 Punkty ECTS:
3
3
5
6
7
8
9
10
(numer of
credits)
II.B.7 Metody nauczania (teaching methods): - ćwiczenie z zastosowaniem matrycy
foliorytowej, plexi i lino – druku wklęsłego, ćwiczenie w klasycznych technikach
metalowych – akwaforta, akwatinta, odprysk, mezzotinta, zastosowanie druku
wielobarwnego, wykonanie wybranych szkiców tematycznych, inspiracja fotografią
autorską, szkicami z podróŜy plenerowych.
II.B.9 Imię i nazwisko wykładowcy (na me of lecturer): Ryszard Osadczy, prof. nadzw.
WSP
II.B.10 Wymagania wstępne (prereguisites): wiadomości i umiejętności wynikające z
zaliczenia przedmiotu grafika w sem. 1 – 3.
learning outcomes and competences): - rozwijanie wyobraźni i kształtowanie
dyscypliny artystycznego działania, rozwijanie wraŜliwości artystycznej i umiejętności
posługiwania się językiem grafiki,
wyrabianie umiejętności wyraŜania własnej
osobowości twórczej przy uŜyciu graficznych środków ekspresji.
94
II.B.12 Treści merytoryczne przedmiotu (course contents): opracowanie koncepcji i
realizacja w wybranej technice graficznej: portret metaforyczny, pejzaŜ, krajobraz
rodzinnych stron, ptak, zwierzę, dowolny temat autorski, kalendarz.
II.B.13 Metody oceny (assessment methods): realizacja trzech matryc, po trzy odbitki
z kaŜdej matrycy, przystąpienie do przeglądu zaliczeniowego, wpis oceny do
indeksu.
II.B.14 Spis zalecanych lektur (recommended reading): A. Jurkiewicz, Podręcznik
metod grafiki artystycznej, opr. i rozszerzył R. Artymowski, Wyd. Arkady, Warszawa
1975, Z. ZadroŜny, Wklęsłodruk, skład i reprodukcja, WNT, Warszawa 1972, T. Cyprian,
Fotografia, technika i technologia, PWT, Warszawa 1955, A. Krejca, Techniki Sztuk
Graficznych, WAiF, Warszawa 1984, Praca zbiorowa pod kier. M. Wejmana,
Wprowadzenie do problemów i warsztatu grafiki artystycznej, ASP Kraków 1971, R.
Osadczy, Cynkografia jako technika graficzna (opracowanie autorskie), 1975, 1992
95
SYLABUS
II.B.1 Nazwa przedmiotu (course title): Rysunek II rok
II.B.4 Poziom przedmiotu (level of course): średnio zaawansowany
1
2
II.B.5 Semestr:
Godz. tyg:
3
4
2
2
2
2
5
6
II.B.6 Punkty ECTS:
(numer of credits)
II.B.7 Metody nauczania (teaching methods): wykłady teoretyczne, wprowadzające,
wyjaśniające, zapoznające z problemami związanymi z załoŜeniami i podstawami
rysunku. Ćwiczenia praktyczne wzbogacone o albumy, katalogi i wnikliwą
obserwację natury.
II.B.9 Imię i nazwisko wykładowcy (na me of lecturer): Leon Maciej prof. nadzw. AJD
1 rok - w. z rys. wraŜeniowy
2 rok- w. z rys. Studyjny
3 rok- w. z rys. Interpretacyjnego
96
learning outcomes and competences): Ukształtowanie osobowości twórczej z
rysunku, korelacja z innymi dziedzinami sztuki. UwraŜliwienie na piękno natury.
Szukanie celów i sensu Ŝycia.
II.B.12 Treści merytoryczne przedmiotu (course contents): Umiejętności
selekcjonowania materiału badawczego (modela, martwej natury) w połączeniu z
własną pracą badawczą.
II.B.13 Metody oceny (assessment methods): Samoocena, ocena zespołowa oraz
prowadzącego za rozwiązane problemy w trakcie semestru , za prace zrealizowane
w domu i na uczelni, połączone z wystawą i przeglądem w pracowni.
Malarstwo i rysunek , Lama
Teoria widzenia- Strzemiński
Sztuka Świata, Warszawa, wyd. Arkady, 1-12 t.
Historia rysunku. Od Altamiry do Picassa , Arkady 2006r., Terisio Pignatti
Albumy sztuki współczesnej, katalogi, czasopisma.
97
SYLABUS
II.B.1 Nazwa przedmiotu: RZEŹBA I KSZTŁTOWANIE PRZESTRZENI
Ćwiczenia pracowniane z rzeźby - laboratoryjne
II.B.2 Kod przedmiotu
03.1-05-00-C/04
II.B.3 Typ przedmiotu:
przedmiot do wyboru
II.B.4 Poziom przedmiotu średniozaawansowany
II.B.5 Semestr:
1
2
Godz. tyg:
II.B.6 Punkty ECTS:
3
4
2
2
3
3
5
6
7
8
9
10
II.B.7 Metody nauczania ćwiczenia pracowniane na zadany temat dla całej grupy
– praca indywidualna; korekty indywidualne oraz zbiorowa
analiza problemów; ćwiczenia w plenerze
Studiowanie
przebiega
w
systemie
projektów
indywidualnych, co odznacza, Ŝe kaŜdy student powinien
opisać nie tylko zakres własnych zainteresowań, ale
równieŜ zaproponować arsenał środków i form w zakresie
przedmiotu rzeźby
II.B.8 Język wykładowy
polski, angielski
II.B.9 Imię i nazwisko
dr Artur Lubos
wykładowcy
II.B.10 Wymagania
student powinien posiadać umiejętność poprawnego
98
wstępne
uchwycenia
kompozycji,
proporcji
brył
w
rzeźbie
rozumianej klasycznie oraz posiadać umiejętność autorskiej
analizy realizowanych przez siebie zadań
II.B.11 Cele przedmiotu
pobudzenie
wraŜliwości
i
świadomości
studenta,
rozumienie rzeźby jako relacji elementów przestrzennych
tworzących
określony
sens
plastyczny;
pogłębianie
umiejętności z zakresu rzeźby w oparciu o ćwiczenia;
pogłębianie
aspektów
świadomości
rzeźby
warsztatowej
(kompozycja,
oraz
proporcja,
innych
dynamika,
światło)
II.B.12 Treści
ćwiczenia: poszukiwanie własnej koncepcji rzeźby,
merytoryczne
uprzestrzennienie bryły, studium postaci, rzeźba
przedmiotu
wieloelementowa wchodząca w związek z otaczającą
przestrzenią
ćwiczenia prowadzące do modyfikacji formy od realizmu
do abstrakcji
II.B.13 Metody oceny
cząstkowe
oceny
poszczególnych
ćwiczeń
z
uwzględnieniem zaangaŜowania w realizację ćwiczenia;
ocena
umiejętności
kreatywnej
realizacji
własnych
koncepcji; postępy w umiejętnościach warsztatowych w
trakcie zadanych ćwiczeń; inne wartości wniesione przez
studenta np. oryginalność, konsekwencja w procesie
twórczym
II.B.14 Spis zalecanych
lektur
katalogi z wystaw i działań rzeźbiarskich min. wydawnictwa
Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku
99
SYLABUS
Struktury wizualne – ćwiczenia
II.B.2 Kod przedmiotu (course code):
obowiązkowy
podstawowy
II.B.5 Semestr:
1
2
Godz. tyg:
II.B.6 Punkty ECTS:
3
4
5
6
7
8
9
10
1
1
(numer of
credits)
II.B.7 Metody nauczania (teaching methods): Realizacja problemów określonych
przez prowadzącego zajęcia w trakcie 30 godzin ćwiczeń w semestrze 1 a takŜe 30
godzin ćwiczeń w semestrze drugim. Przewiduje się wykłady w niezbędnym dla
zrozumienia problemów zakresie, warsztatowe formy zajęć w studio, takŜe
przestrzeniach realnych szkoły oraz w terenie. Niezbędny jest swobodny dostęp
studenta w trakcie ćwiczeń jak i poza nimi do stanowisk komputerowych. Przedmiot
kończy się zaliczeniem na ocenę. Poza konsultacjami uzupełniającymi w trakcie
dyŜurów osoby prowadzącej zajęcia, moŜliwa jest forma elektroniczna kontaktu.
polski
100
II.B.10 Wymagania wstępne (prereguisites): Do realizacji zadań przedmiotu
niezbędne są umiejętności i wiedza studenta w zakresie obsługi komputera w
programach graficznych do edycji tekstu i obrazu, elektronicznej animacji obrazu.
Rozwój indywidualnej kreatywności i
świadomości artystycznej studenta, dąŜenie aby w oparciu o idee strukturalne
wypracować zdolności do refleksji poprzez krytyczną analizę własnych doświadczeń.
Celem przedmiotu Struktury Wizualne jest bowiem doświadczenie przez studentów
strukturalnego myślenia, w trakcie pracy twórczej – takiego, w którym dzieło sztuki
traktowane jest jako system elementów nierozerwalnie związanych z sobą i
wzajemnie uwarunkowanych. W odróŜnieniu od typowych akademickich
przedmiotów artystycznych, które zorientowane są wobec charakterystycznego dla
nich medium (efektem rysowania jest rysunek, efektem odbijania rysunku z matrycy
jest grafika), przedmiot Struktury Wizualne określony jest wobec konstrukcji (struktury)
dzieła. Praca nad tak sformułowanym przedmiotem kształcenia wymaga od
studenta, w trakcie rozwiązywaniu kaŜdego zadania, przedefiniowania pojęcia
dzieła i określenia go w róŜnych modelach wobec problemów procesu twórczego:
moŜliwości kształtowania materiału jako nośnika komunikatu artystycznego (budowa
formy), kształtowania dzieła w przestrzeni społecznej (obecność języka), włączenie
w strukturę dzieła aktu percepcji jako jego nieodłącznego elementu.
• Doświadczanie dzieła w obrazie modelu strukturalnego oraz kształtowanie
umiejętności
analizy strukturalnej przekazu plastycznego.
• Doświadczanie wizualnej kreacji budowy przekazu poprzez:
- doświadczanie obecności języka
- doświadczanie obecności percepcji w akcie tworzenia
- budowanie przekazu w przestrzeni społecznej
- doświadczanie zjawiska kompozycji (układu) jako zapisu przyszłej percepcji
dzieła
- obrazowanie jako uświadomiony komunikat.
II.B.13 Metody oceny (assessment methods): Student realizuje prace będące
odpowiedzią na problemy zawarte w zadaniach. Ocena pracy studenta, to
określenie stopnia umiejętności w zakresie kreacji przekazu wizualnego poprzez
101
konstruowanie struktury dzieła. Oceniany jest nie tylko ostateczny rezultat – dzieło ale
zaangaŜowanie studenta, dociekliwość w poszukiwaniu środków wyrazu. Efektem
końcowym jest realizacja dzieła oraz dokumentacja wizualna.
2002
Kraków
internetowe itp.)
102
SYLABUS
II.B.1 Nazwa przedmiotu (course title): Malarstwo II rok
II.B.5 Semestr:
Godz. tyg:
II.B.6 Punkty ECTS:
(numer of credits)
1
2
3
4
2
2
3
3
II.B.7 Metody nauczania (teaching methods): wprowadzenie wyjaśnienia celów i
problemów malarskich : realizacja własna
II.B.9 Imię i nazwisko wykładowcy (na me of lecturer): Leon Maciej prof. nadzw. AJD
II.B.10 Wymagania wstępne (prereguisites): ćwiczenia połączone z indywidualnymi
korektami i elementami wykładu w zakresie studium z natury w systemie
wraŜeniowym i studyjnym (martwa natura, akt, portret, kompozycja z natury i
wyobraźni).
learning outcomes and competences): Nabycie przez studentów umiejętności
posługiwania się szeroko pojętymi środkami malarskimi, rozwijać osobowość twórczą
studenta w celu ukształtowania malarskiego systemu wartości. Wychowanie w
poczuciu prawdy i piękna.
103
II.B.12 Treści merytoryczne przedmiotu (course contents): Zagadnienia kompozycji,
koloru, kreski, formy, waloru, światła, materii, kontrastów, klimatu, nastroju.
Uwzględnianie relatywizmu w porządku płaszczyzny obrazu.
II.B.13 Metody oceny (assessment methods): według ustalonej skali ocena za
indywidualny rozwój i poziom realizacji problemów.
Technologia malarska –Ślesiński
Teoria widzenia- Strzemiński
M. Rzepińska, Historia koloru w dziejach malarstwa europejskiego, Warszawa
1989.
Sztuka Świata, Warszawa, wyd. Arkady, 1-12 t.
T. Dobrowolski, Malarstwo polskie ostatnich dwustu lat, Wrocław 1976.
Malarstwo i rysunek , Lama
Techniki Wielkich Mistrzów Malarstwa , wyd. Arkady, praca zbiorowa
J. Werner, Podstawy technologii malarstwa i grafiki, Warszawa -Kraków, 1989.
J. Hopliński, Farby i spoiwa malarskie, Wrocław, Warszawa, Kraków, 1990.
Albumy sztuki współczesnej, katalogi, czasopisma.
104
SYLABUS
rysunek, ćwiczenia laboratoryjne
...
obowiązkowy,
średnio-zaawansowany
1
2
3
4
2
2
2
2
5
6
7
8
9
10
II.B.5 Semestr:
Godz. tyg:
II.B.6 Punkty ECTS:
(numer of credits)
II.B.7 Metod nauczania (teaching methods):
Trzydzieści tygodni zajęć praktycznych. Dostępne konsultacje indywidualne raz w
tygodniu poza godzinami planowych ćwiczeń.
Zajęcia praktyczne obejmują ćwiczenia w formie studium i szkiców rysunkowych
modela oraz martwej natury, w technice ołówka, węgla, kredki. Korekta
indywidualna i zespołowa z elementami wykładu.
polski, francuski
Dr hab. Magdalena Snarska prof.AJD
105
Sprawna podstawowa analiza rysunkowa konstrukcji, proporcji i ruchu ciała
ludzkiego. Znajomość zagadnień kompozycji plastycznej. Podstawowe umiejętności
w zakresie warsztatu rysunkowego w tym opracowania materii rysunkowej w
technikach podstawowych (ołówek, węgiel).
Program ma słuŜyć rozwijaniu wiedzy plastycznej i umiejętności w zakresie rysunku.
Ugruntowanie umiejętności w zakresie warsztatu rysunkowego w tym opracowania
materii rysunkowej w technikach podstawowych (ołówek, węgiel). Realizacja
zagadnień programowych umoŜliwia pogłębianie wraŜliwości artystycznej studenta i
rozwój jego świadomości plastycznej. Celem programu jest kształcenie zmysłu
obserwacji, umiejętności analizy zjawisk w zakresie rysunku oraz
zdolności
uaktywniania osobistej kreatywności.
Utrwalanie umiejętności w zakresie szeroko rozumianego warsztatu rysunkowego:
doskonalenie analizy proporcji i ruchu
ludzkiego ciała w zróŜnicowanych technikach rysunkowych. Poszerzanie poszukiwań
w zakresie materii rysunkowej. Zjawiskowość waloru i światła w technice ołówka,
węgla i kredki.
Siła wyrazu a ekspresja w rysunku. Martwa natura strukturalna, model w układzie
dynamicznym, realizacja w technice dowolnej.
Obecność na zajęciach, realizacja zadań zgodnie z zadaną problematyką,
wykazanie się umiejętnościami plastycznymi
i aktywnością kreacyjną, kultura
osobista.
M. Rzepińska, Siedem wieków malarstwa, Wrocław 1986
K. Estraicher, Historia Sztuki w zarysie, Warszawa-Kraków 1986
M. Doerner, Materiały malarskie i ich zastosowanie, Warszawa 1960
S. Kozakiewicz, red. Słownik terminologiczny sztuk pięknych, Warszawa, 1976
Zalecana szeroko rozumiana literatura o sztuce zawierająca analizę dzieła, a takŜe teksty
popularyzatorskie w katalogach współczesnych oraz prasie specjalistycznej.
106
107
SYLABUS
Malarstwo, ćwiczenia laboratoryjne
obowiązkowy
1
2
3
4
2
2
3
3
5
6
7
8
9
10
II.B.5 Semestr:
Godz. tyg:
II.B.6 Punkty ECTS:
(numer of credits)
Zajęcia praktyczne obejmują ćwiczenia w formie studium i szkiców malarskich
modela oraz martwej natury, w technice akrylu lub oleju. Korekta indywidualna i
zespołowa z elementami wykładu.
polski, francuski
II.B.10 Wymagania wstępne (prereguisites): Dobre umiejętności w zakresie warsztatu
malarskiego w technice akrylu i tempery. Sprawna
analiza kolorystyczna i
konstrukcyjna w zakresie martwej natury. Dobra znajomość zagadnień kompozycji
plastycznej.
108
learning outcomes and competences): Program ma słuŜyć rozwijaniu wiedzy
plastycznej i umiejętności w zakresie malarstwa. Realizacja zagadnień
programowych umoŜliwia pogłębianie wraŜliwości artystycznej studenta i rozwój
jego świadomości plastycznej. Celem programu jest kształcenie zmysłu obserwacji,
umiejętności analizy zjawisk plastycznych oraz zdolności uaktywniania osobistej
kreatywności.
Utrwalanie umiejętności w zakresie warsztatu malarskiego: doskonalenie
posługiwania się kolorem w budowaniu zróŜnicowanych tonacji kolorystycznych.
Poszerzanie i zintensyfikowanie poszukiwań w zakresie materii malarskiej w obrazie.
Rozwijanie umiejętności wykorzystania kompozycji zamkniętej i otwartej
plastycznego środka wyrazu.
jako
Poszukiwanie relacji formy i treści kształtujących klimat i nastrój obrazu.
Akt i martwa natura w technice do wyboru.
Obecność na zajęciach, realizacja zadań zgodnie z zadaną
problematyką, wykazanie się umiejętnościami plastycznymi i aktywnością
kreacyjną, kultura osobista.
M. Rzepińska, Siedem wieków malarstwa, Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Wydawnictwo, Wrocław 1986
M. Rzepińska, Historia koloru w dziejach malarstwa europejskiego, Kraków 1979
Zalecana szeroko rozumiana literatura o sztuce zawierająca analizę dzieła, a
takŜe teksty popularyzatorskie w dostępnych katalogach współczesnych oraz
prasie specjalistycznej.
109
SYLABUS
II.B.1 Nazwa przedmiotu (course title): Historia sztuki nowoŜytnej.
II.B.5 Semestr:
1
2
3
Godz. tyg:
2
II.B.6 Punkty ECTS:
3
4
5
6
7
8
9
10
(numer of credits)
reprodukcji, przeźroczy, filmów. Jeden obowiązkowy wyjazd
do Krakowa –
zwiedzanie obiektów zabytkowych i zbiorów muzealnych.
II.B.9 Imię i nazwisko wykładowcy (na me of lecturer): dr Dorota Berezińska, adiunkt
learning outcomes and competences): zapoznać studentów z nowoŜytną myślą o
sztuce, chronologią epok, twórczymi ośrodkami sztuki, wybitnymi artystami i ich
realizacjami. Wskazać na swoiste cechy stylów i odrębności. PrzybliŜyć pojęcie
mecenatu artystycznego i określić jego wpływ na kształt dzieła. Rozwijanie
umiejętności interpretacji, analizy ikonograficznej i stylistycznej dzieła.
II.B.12 Treści merytoryczne przedmiotu (course contents): Historia sztuki epoki
renesansu ( we Włoszech, Niemczech, Niderlandach i Francji ). Zjawisko manieryzmu.
110
Sztuka baroku europejskiego( Włochy, Francja, Holandia, Flandria, kraje Rzeszy
Niemieckiej ). Rokoko. Sztuka klasycyzmu. Romantyzm jako nurt w kulturze i sztuce.
Realizm w malarstwie europejskim i polskim. Akademizm w malarstwie i rzeźbie.
Historyzm i eklektyzm w architekturze. Wykład poświęcony jest wyłącznie sztuce
powszechnej
egzamin. Cykl wykładów kończy egzamin ustny po trzecim semestrze. Student
przedstawia egzaminatorowi bibliografię i konspekt lektur. Zagadnienia sztuki polskiej
studenci opracowują samodzielnie.
II.B.14 Spis zalecanych lektur (recommended reading): Białostocki Jan, Sztuka
cenniejsza niŜ złoto. Opowieść o sztuce europejskiej naszej ery, Warszawa 1974.
Bochnak Adam, Historia sztuki nowoŜytnej, t.1, t.2,Warszawa, Kraków1983.
Lavedan Pierre, Historia sztuki, Wrocław 1954.
Levey Michael, Od Giotta do Cezanne’a. Zarys historii malarstwa
zachodnioeuropeskiego, Warszawa 1988.
Piwocki Ksawery, Dzieje sztuki w zarysie, t.2 Warszawa 1987.
Rzepińska Maria, Siedem wieków malarstwa europejskiego, Wrocław1988.
Rzepińska Maria, Historia koloru w dziejach malarstwa europejskiego, Kraków1983.
Ryszkiewicz Andrzej Malarstwo polskie, Romantyzm. Historyzm. Realizm. Warszawa
1989
Porębski Mieczysław, Dzieje sztuki w zarysie, tom III – wiek XIX- XX. Warszawa 1988.
Nochlin Linda, Realizm, Warszawa 1974
Popszęcka Maria, Akademizm, Warszawa 1989
Honour Hugh, Neoklasycyzm, Warszawa 1972
Tematy, tradycje i teorie w sztuce doby romantyzmu, Warszawa 1981
Kowalczykowa Alina, Manifesty romantyzmu 1790-1830, Anglia, Niemcy, Francja,
Warszawa 1975
Dobrowolski Tadeusz, Tatarkiewicz Władysław(red), Historia sztuki polskiej w zarysie
Tatarkiewicz Władysław, O sztuce polskiej XVII-XVIII. Architektura, rzeźba, Warszawa
1976
Kozakiewicz Stefan, Malarstwo polskie. Oświecenie, klasycyzm, romantyzm,
Warszawa 1976
Sztuka Świata, t. 5, 6, 7, 8, Warszawa, Wydawnictwo Arkady
111
W załączeniu szczegółowy program wykładów
Wykład łączony (edukacja, malarstwo, grafika). Semestr 3.
dr D.Berezińska
Historia sztuki
Sztuka nowoŜytna – program wykładów
1. Problemy renesansu.
-
humanizm
-
poznawcze aspekty sztuki
-
odkrycie przestrzeni
-
nowy stosunek do natury
-
odrodzenie staroŜytności
-
poglądy na piękno i sztukę
2. Protorenesans – zjawiska prowadzące do przełomu renesansowego.
-
Giotto di Bondone, Ambroggio Lorenzetti, Simone Martini
-
rzeźba Niccolo Pisano, Giovanni Pisano
3. Rola środowiska florenckiego. Konkurs na drzwi baptysterium, konkurs na kopułę
katedry S. Maria
del Fiore. Inne ośrodki artystyczne Italii ( Mediolan, Wenecja, Rzym).
4. Architektura wczesnego renesansu. ( XV). Quattrocento we Włoszech.
-
Filippo Brunelleschi
-
Leone Battista Alberti
-
Michelozzo
112
-
budowle świeckie, typ pałacu renesansowego
-
budowle sakralne
5. Rzeźba XV wieku we Włoszech.
-
Ghiberti
-
Donatello
-
Verrocchio
-
Rosselino
-
Luca della Robbia
-
nagrobek, popiersie portretowe, pomnik konny, rzeźba sakralna
6. Malarstwo XV wieku we Włoszech.
-
Masaccio
-
Fra Angelico
-
Filippo Lippi
-
Piero della Francesca
-
Sandro Botticelli
-
Mantegna, Perugino
-
szkoła wenecka – Giovanni Bellini, Antonello da Messina, Domenico
Veneziano, Carpaccio
7. Malarstwo niderlandzkie XV wieku : Jan van Eyck, Rogier van der Weyden, Hugo
van der Goes,
Hans Memling, Hieronim Bosch, Petrus Christus
8. Niemcy XV wieku. Rozwój drzeworytu. Schongauer, Lochner, Witz, Grunewald
9. Szkoła francuska i hiszpańska XV w.
10. Włochy XVI wieku. Pojęcie dojrzałego renesansu sztuka klasyczna.
11. Malarstwo włoskie XVI wieku. Leonardo da Vinci, Rafael, Michał Anioł.
Wenecjanie: Giorgione,
Tycjan, Veronese, Jacopo Bassano, Tintoretto.
12. Architektura włoska XVI wieku.
-
Budowle sakralne. Donato Bramante. Michał Anioł. Andrea Palladio
113
-
Architekura świecka, pałace miejskie, wille podmiejskie, włoska urbanistyka (
plac na Kapitolu,
Pienza, centrum miasta, Sforzinda, idealny plan gwiazdy )
13. Rzeźba włoska XVI wieku. Michał Anioł.
14. Manieryzm – spór o pojęcie. Vasari, Correggio, Pontormo, Bronzino, , Benvenuto
Cellini, Bartolomeo Ammanati, Giovanni da Bologna.
15. Renesans i manieryzm we Francji. Rozbudowa zamku w Blois, zamek w Ambois,
zamek w Chambord.
16. Malarstwo – Jean i Froncois Clouetowie. Szkoła w Fontainebleau. Rzeźba Jean
Goujon.
17. Niderlandy XVI wieku. Architektura manierystyczna. Cornelis Floris. Malarstwo
Italianistów.
Patinier, Pieter Bruegel starszy.
18. Renesans i manieryzm w Niemczech.
-
Malarstwo i grafika Albrechta Durera, Lucas Cranach, Hans Holbein, Albrech
Altdorfer
19. Wybrane zagadnienia sztuki renesansowej w Polsce.
20. Barok – treść pojęcia i spory wokół niego.
21. Architektura sakralna
- Włochy
•
Carlo Maderna – fasada bazyliki św.Piotra w Watykanie,
•
Gianlorenzo Bernini – plac przed bazyliką św.Piotra, San Andrea al.
Quirinale,
•
Francesco Borromini – San Ivo, San Carlo alle Quattro Fontane,
•
Pietro da Cortona – San Luca e Martina,
•
Carlo Rainalidi – Santa Agnese,
•
Guarina Guarini – San Lorenzo, Turyn,
•
Baldassare Longhena – Santa Maria della Salute, Wenecja,
•
Filippo Juvarra – kościół i klasztor w Superga,
114
•
Alessandro Specchi
Francesco de Sanctis – Schody Hiszpańskie, Rzym,
-
-
Francja
•
Francois Mansart – kościół Val-de-Grace, ParyŜ,
•
Jules Hardouin Mansart – Tum Inwalidów, ParyŜ,
Anglia
•
-
-
Ch. Wren – katedra św.Pawła, Londyn,
Niemcy
•
Balthasar Neumann – Vierzehnheiligen, Banz,
•
Dominikus Zimmermann – kościół pielgrzymkowy w Wies,
Austria
•
Johann Bernhard Fischer von Erlach – kościół św.Karola Boromeusza,
Wiedeń,
•
Johan Lucas von Hildebrandt – kościół św.Piotra, Wiedeń,
•
Jakub Prandtauer – opactwo w Melku,
22. Architektura rezydencjonalna doby baroku
-
-
-
Włochy
•
Palazzo Barberini – plan Maderna, fasada Bernini,
•
Palazzo Carignano – Guarino Guarini, Turyn,
•
Villa Borghese – G.Vasanzio,
Francja
•
Luwr – wschodnia fasada, Bernini, (projekt odrzucony), C.Perrault,
L.Le Vau,
•
Wersal – „między ogrodem a dziedzińcem”, L.Le Vau, J.H.Mansart,
A.Le Notre, Ch.Le Brun
Niemcy
•
WÜRZBURG – rezydencja zamkowa SCHÖNBORNÓW, B.Neumann, L.
von Holdbrandt,
•
DREZNO – Zwinger, rezydencja Augusta Mocnego, D.PÖPPELMANN,
115
-
Rosja
•
-
Carskie Sioło – pałac carski, B.F.Rastelli,
Hiszpania
•
pałac królewski w Madrycie – F.Juvarra, G.B.Sacchetti,
23. Rzeźba baroku europejskiego
-
twórczość G.Berniniego,
-
rzeźba we Francji
-
-
•
Antoine Coysevox,
•
Francois Girardon,
rzeźba w Hiszpanii
•
Juan Martinez Montanesa,
•
Gregorio Hernandez,
rzeźba w Niemczech
•
Balthasar Permoser (dekorazje Zwingeru)
24.Tendencje w malarstwie barokowym
-
freskowe malarstwo iluzjonistyczne (kwadratura, panorama),
-
nurt ekstatyczno-mistyczny,
-
tenebryzm i luminizm,
-
mistycym i realizm,
-
nowe autonomiczne tematy
•
martwa natura,
•
pejzaŜ,
•
scena rodzajowa,
25.Wielkie indywidualności w baroku
-
malarstwo włoskie
•
Caravaggio
•
Annibale Carracci,
116
-
-
-
-
•
Guido Reni,
•
Giambattista Tiepolo,
malarstwo flamandzkie
•
Rubens i nurt kolorystyczny,
•
Anton van Dyck,
•
Jacob Jordaens, David Teniers, Adriaen Brouver, Frans Snyders,
malarstwo holenderskie
•
Rembradndt,
•
Vermeer van Delft,
•
Jan Steen, J.I. van Ruisdel,
•
Willem Claesz Heda,
malarstwo hiszpańskie
•
Velazquez,
•
Ribera,
•
Murillo,
•
Zurbaran,
malarstwo francuskie
•
G.de La Tour,
•
C.Lorrain,
•
H.Rigaud,
•
N.Poussin,
26. Malarstwo rokoka – F.Boucher, A.Watteau, J.H.Fragonard, J.B.Chardin
27. Wybrane zagadnienia polskiego baroku.
28. Klasycyzm – treść pojęcia, chronologia,
- architektura klasycyzmu we Francji, Anglii, Niemczech, Rosji
- malarstwo Davida i Ingres’a
- rzeźba Canova i Thorwaldswen
117
29. Sztuka klasycyzmu w Polsce – mecenat Stanisława Augusta Poniatowskiego
- rozwój architektury : Corazzi, Merlini, Aigner, Kubicki
- rzeźba klasycyzmu i jej przedstawiciele
30. Romantyzm – główne ośrodki artystyczne – spór romantyków z klasykami,
romantyczna synteza sztuk.
- malarstwo romantyzmu w Europie : Francja, Anglia, Niemcy (
Gericault, Delacroix, Turner, Constable, Friedrich )
- malarstwo Goyi
- malarstwo Piotra Michałowskiego
- rzeźba romantyzmu
- nowa koncepcja ogrodu
31. Realizm – treść pojęcia, filozofia II połowy XIX wieku
- rozwój malarstwa pejzaŜowego w Europie
32. Walka o realizm w malarstwie polskim.
33. Polskie malarstwo historyczne i jego znaczenie w kulturze narodowej.
34. Akademizm w malarstwie europejskim i polskim.
35. Historyzm i eklektyzm w architekturze XIX w.
Bibliografia :
Patrz Sztuka Świata T. 5,6,7,8. Wyd. Arkady Warszawa.
118
SYLABUS
Intermedia – ćwiczenia laboratoryjne
II.B.5 Semestr:
Godz. tyg:
II.B.6 Punkty ECTS:
3
4
1
1
1
1
5
(numer of
credits)
przez prowadzącego zajęcia w trakcie 30 godzin ćwiczeń w semestrze III, 30 godzin
ćwiczeń w semestrze IV a takŜe 30 godzin w semestrze V. Przewiduje się wykłady w
niezbędnym dla zrozumienia problemów zakresie, warsztatowe formy zajęć w studio,
takŜe przestrzeniach realnych szkoły oraz w terenie. Niezbędny jest swobodny dostęp
studenta w trakcie ćwiczeń jak i poza nimi do stanowisk komputerowych
i rzutników multimedialnych. Przedmiot kończy się zaliczeniem na ocenę. Poza
konsultacjami uzupełniającymi w trakcie dyŜurów osoby prowadzącej zajęcia,
moŜliwa jest forma elektroniczna kontaktu.
polski
119
II.B.10 Wymagania wstępne (prereguisites): Do realizacji zadań przedmiotu
niezbędne są wcześniej nabyte umiejętności i wiedza studenta w zakresie
zaawansowanego uŜycia komputera w programach graficznych do edycji tekstu,
obrazu i elektronicznej animacji obrazu. Przed rozpoczęciem nauki przedmiotu
niezbędne są zaliczenia wcześniejszych kursów z zakresu Struktur Wizualnych,
Multimediów oraz Edytorów Obrazu.
Słowo inter określa stan, w którym sens przekazu wydobywa się w dyskursie wobec
symultanicznych obrazowań (rzeczywistości) medialnych. Obecność w naszym
współczesnym doświadczeniu elektronicznych środków przekazu a w związku z tym
uaktywnienie takich zjawisk jak: ekranizacja, przestrzeń wirtualna wobec przestrzeni
realnej, hipertekst, przekłada się na zmianę statusu dzieła. Dzieło artystyczne
definiowane jest w takim przypadku w kategoriach komunikatu artystycznego,
odczytywanego w akcie percepcji przez aktywizującego język przekazu widza. Istota
percepcji dzieła intermedialnego przenosi twórcę oraz widza obiektu artystycznego
w stronę uczestnika kreującego przestrzeń komunikacyjną.
Kreacja sztuki, to nie tyle rozstrzyganie problemów wizualnych, co budowanie i
doświadczanie przestrzeni semantycznej dla przyszłego odbioru. Przestrzeń wbrew
przyzwyczajeniom percepcyjnym nie jest gotowa, ona jawi się powoływana gestem
językowej kreacji. W przypadku dzieła artystycznego staje się ona powoływana
gestem artysty. Zadaniem twórcy jest powołanie przestrzeni wizualnej dla komunikatu
– komunikacji. W trakcie aranŜacji intermedialnych studenci doświadczają kreacji
języka wizualnego, jego gramatyki i artykulacji. Od pierwszych zadań, w których
inicjowane jest znaczenie, od wypowiedzi prostych po bardziej złoŜone, poprzez
łączenie znaków, do późniejszego etapu poszukiwań w zakresie poetyki języka i
moŜliwości jej wyraŜania, budowania wspólnego dla twórcy i odbiorcy kodu,
umieszczonego w polu semantycznym. Pojawiają się zagadnienia z zakresu
percepcji, komunikacji wizualnej, dotykowej, proksemiki, tworzywa artystycznego i
jego wpływu na powstawanie komunikatu artystycznego.
120
2002
Warszawa- Kraków 1997
Kraków
internetowe itp.)
121
SYLABUS
Multimedia – ćwiczenia laboratoryjne
II.B.5 Semestr:
Godz. tyg:
II.B.6 Punkty ECTS:
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
1
1
(numer of
credits)
przez prowadzącego zajęcia w trakcie 30 godzin ćwiczeń w semestrze III, 30 godzin
ćwiczeń w semestrze IV. Przewiduje się wykłady w niezbędnym dla zrozumienia
problemów zakresie, warsztatowe formy zajęć w studio, takŜe przestrzeniach
realnych szkoły oraz w terenie. Niezbędny jest swobodny dostęp studenta
w trakcie ćwiczeń jak i poza nimi do stanowisk komputerowych i rzutników
multimedialnych. Przedmiot kończy się zaliczeniem na ocenę. Poza konsultacjami
uzupełniającymi w trakcie dyŜurów osoby prowadzącej zajęcia, moŜliwa jest forma
elektroniczna kontaktu.
polski
Do realizacji zadań przedmiotu niezbędne są wcześniej nabyte umiejętności i wiedza
studenta
122
w zakresie zaawansowanego uŜycia komputera w programach graficznych do
edycji
tekstu
i obrazu, elektronicznej animacji obrazu. Przed rozpoczęciem nauki przedmiotu
niezbędne są zaliczenia wcześniejszych kursów z zakresu Edytorów Obrazu.
learning outcomes and competences): Celem przedmiotu jest kreacyjno-artystyczne
uczestnictwo w przemianach technologii informatycznych, których zarazem jesteśmy
uczestnikami. Media ekranowe stały się częścią naszego świata. W konsekwencji
niosą zmiany postrzegania świata i stały się oczywistym, naturalnym środowiskiem dla
kreacji komunikatu artystycznego. Zjawisko ekranowości wychodzi daleko poza
dwuwymiar ekranu. W naszym odczuciu interface widoczny na ekranie telefonu
komórkowego, monitora komputera odsłania nam strukturę układów aplikacji w
urządzeniu
w postaci ikonicznego i słownego obrazowania. Internet jawi się uŜytkownikowi jako
wirtualna przestrzeń ulokowana z tyłu ekranu. Doświadczamy i obserwujemy zmiany
naszej
mentalności
w zakresie percepcji świata i sztuki, jako nieuchronnego efektu tej medialnej
rewolucji.
Poznanie technik rejestracji i przetwarzania obrazu wizualnego i audialnego z
wykorzystaniem narzędzi i technologii cyfrowych, w trakcie wykonywania zadań
kreacyjnych. Tworzenie prezentacji multimedialnych.
2002
123
Kraków 1983 (np. katalogi z wystaw, publikacje, czasopisma fachowe, adresy
internetowe itp.)
124
SYLABUS
II.B.1 Nazwa przedmiotu (course title): Dydaktyka przedmiotowa - wykład
II.B.5 Semestr:
1
2
3
4
Godz. tyg:
1
1
II.B.6 Punkty ECTS:
(numer of
credits)
1
5
5
6
7
8
9
10
Forma zajęć: praca zbiorowa
Metody nauczania: metoda podająca – przekazanie wiedzy; metoda poszukująca –
kierowanie procesem rozwiązywania zagadnień; metody aktywizujące
Całkowita liczba tygodni obejmująca wykłady: 30
terminu
polski
II.B.10 Wymagania wstępne (prereguisites): Umiejętność planowania, organizowania
i oceniania własnej nauki; poprawne posługiwanie się językiem ojczystym;
125
wiadomości i umiejętności uzyskane w ramach przedmiotów: psychologia i
pedagogika, skuteczne działanie na gruncie zachowania obowiązujących norm
CEL OGÓLNY:
szkolnych
CELE SZCZEGÓŁOWE:
12. Opisywać i analizować instrumentarium nauczyciela i szkoły.
13. Zorganizować warsztat pracy.
14. RozróŜnić i właściwie stosować najnowsze metody i narzędzia badań
dydaktycznych.
15. Samodzielnie dochodzić do problemów i dylematów dydaktycznych oraz
dokonywać ich analizy.
17. Dokumentować własne przedsięwzięcia dydaktyczno – wychowawcze.
CZĘŚĆ PIERWSZA
I.
Dydaktyka ogólna jako subdyscyplina pedagogiczna.
1. Historia rozwoju dydaktyki ogólnej.
2. Dydaktyka ogólna a dydaktyki szczegółowe.
126
3. Główne nurty myślenia o szkolnej edukacji i szkole.
CZĘŚĆ DRUGA
II.
Podstawy prawne systemu oświaty w Polsce.
1. System szkolny.
2. System oświaty.
III.
Prawo oświatowe w praktyce szkolnej
1. Kompetencje dyrektora szkoły i rady pedagogicznej.
2. Kompetencje rady szkoły i rady rodziców.
3. Statut szkoły.
4. Organ prowadzący szkołę.
5. Nadzór pedagogiczny.
IV.
Szkoła i jej program.
1. Programy przedmiotowe.
2. Program wychowawczy szkoły.
3. Programy profilaktyki.
4. Programy zajęć pozalekcyjnych.
V.
Dokumentacja pracy nauczyciela
1. Dziennik lekcyjny.
2. Dzienniki zajęć pozalekcyjnych.
3. Dzienniki zajęć pozaszkolnych.
4. Uchwały rady pedagogicznej.
CZĘŚĆ TRZECIA
VI.
Klasa szkolna i kierowanie nią.
1. Autorytet nauczyciela.
2. Etyka zawodowa nauczyciela.
3. Kompetencje zawodowe nauczyciela.
127
4. Poznanie uczniów i motywowanie ich do nauki.
5. Praca badawcza nauczyciela.
6. Diagnostyka dydaktyczno –wychowawcza.
VII.
Efektywność kształcenia
1. Lekcja.
2. Zajęcia edukacyjne.
3. Pracownie i klasopracownie szkolne.
4. Lektura szkolna.
5. Praca domowa.
6. Indywidualizacja kształcenia.
7. Lęk szkolny.
Zaliczenie. Dopuszczalna absencja – 20 %
Nauczyciel uczy
Warszawa 2006
Borzym I., Uczniowie zdolni. Warszawa 1979
Bystroń J.S., Dzieje obyczajów w dawnej Polsce, Warszawa 1976
Czajka S., Nauczyciel a twórczość plastyczna uczniów, Warszawa 1979
Grzegorzewski B., Muzeum a wychowanie plastyczne, Warszawa 1978
Kosmala J., Autorytet nauczyciela w teorii i badaniach socjologicznych,
Częstochowa 1999
128
Kościelecki S., Współczesna koncepcja wychowania plastycznego, Warszawa 1977
Kupisiewicz Cz., Podstawy dydaktyki ogólnej, Warszawa 1988
Lowenfeld V., Brittain W., Twórczość a rozwój umysłowy dziecka, Warszawa 1977
Lewowiecki T., Kształcenie uczniów zdolnych, Warszawa 1986
Łobodzki M., Wprowadzenie do metodologii badań pedagogicznych, Kraków 2006
Małe ojczyzny – skarbnica kultury. Rozmowa z W. Chmielewskim, dyrektorem
Akademii Małych Ojczyzn, [w:] Wychowanie na co dzień nr 1, 1997
Nęcka E., Psychologia twórczości, Gdańsk 2001
Nęcka E., Proces twórczy i jego ograniczenia, Kraków 1987
Pietrasiński Z., Myślenie twórcze, Warszawa 1969
Piwowarska E., Edukacja plastyczna uczniów w Polskiej Szkole Podstawowej XIX i XX
wieku, Częstochowa 2003
Półtorzycki J., Dydaktyka dla nauczycieli, Wydawnictwo Adam Marszałek
Propozycje Krajowego Funduszu na rzecz Dzieci w sprawie kształcenia uczniów
wybitnie uzdolnionych w zreformowanym systemie edukacji [w:] Dyrektor Szkoły nr 78/1999
Read H., Wychowanie przez sztukę, Wrocław 1976
Sękowski A., Wybrane formy pracy z uczniami zdolnymi w Europie [w:] Acta
Universitatis Nicolai Copernici, Pedagogika XXII – Nauki Humanistyczno – Społeczne.
Zeszyt 3 i 4
129
Strzałecki A., Wybrane zagadnienia psychologii twórczości, Warszawa 1969
Szmidt K.J., Porządek i przygoda – lekcje twórczości, przewodnik metodyczny dla
nauczycieli, Warszawa 1997
Szmidt K.J., Elementarz twórczego Ŝycia, Warszawa 1997
Szurek M., Dzieci wybitnie zdolne to teŜ dzieci specjalnej troski [w:] Dyrektor Szkoły nr
7-8/1999
Taraszkiewicz M., Jak uczyć lepiej? Czyli refleksyjny praktyk w działaniu, Warszawa
1996
Wojnar I., Sztuka jako podręcznik Ŝycia, Warszawa 1984
Wojnar I., Sztuka i wychowanie [w:] Encyklopedia pedagogiczna, red. Pomykało W.,
Warszawa 1993
Wojnar I. red., Wychowanie przez sztukę, Warszawa 1965
Wychowanie artystyczne. Materiały własne WyŜszej Szkoły Pedagogicznej w
Częstochowie
Nauczyciel ocenia
Ewaluacja w edukacji, red. Korporowicz L., Warszawa 1997
Niemierko B., Między oceną szkolną a dydaktyką. BliŜej dydaktyki, Warszawa 1999
Wojciszke B., Korzystanie z danych i pseudodanych przy poznawaniu ludzi, [w:] Kofta
M., Szustrowa T., Złudzenia, które pozwalają Ŝyć. Szkice psychologii społecznej,
Warszawa 1991
Nauczyciel wychowuje
Antydyskryminacja. Pakiet edukacyjny, Warszawa 2005
Bobula S., ADHD dar specyficzny, Kraków 2006
Hopfinger M. (red.), Nowe media w komunikacji społecznej, Warszawa 2002
King G., Umiejętności terapeutyczne nauczyciela, Gdańsk 2004
Kompas. Edukacja o prawach człowieka w pracy z młodzieŜą, Warszawa 2005
130
Marczak A., Program pracy z dzieckiem z objawami nadpobudliwości
psychoruchowej w przedszkolu i szkole, Wydawnictwo Fraszka Edukacyjna
Olweus D., Mobbing. Fala przemocy w szkole. Jak ją powstrzymać?, Warszawa 2007
Nauczyciel opiekuje się dzieckiem i współpracuje z jego rodzicami
Chomczyńska – Miliszkiewicz M., Pankowska D., Polubić szkołę, Warszawa1997
Christopher C. J., Nauczyciel – rodzic. Skuteczne porozumiewanie się, Gdańsk 2004
Dzierzgowska I., Rodzice w szkole, Warszawa, 1999
Gaś Z. B., Profilaktyka w szkole, [w:] Zapobieganie uzaleŜnieniom uczniów, Warszawa
1997
Pasek M., Narkotyki przy tablicy, Warszawa 2000
Rimm S.B., Bariery szkolnej kariery. Dlaczego zdolne dzieci mają słabe stopnie?
Warszawa 1998
Szymańska J., Programy profilaktyczne. Podstawy profesjonalnej psychoprofilaktyki,
Warszawa 1999
Szołtysek A.C., Filozoficzne podstawy programu wychowania, Katowice 1999
Nauczyciel planuje własny rozwój zawodowy
Garstka T., Marszałek J., Nauczyciel na starcie, Warszawa, 2000
Gawron M., Samoocena pracy nauczyciela, [w:] Dyrektor Szkoły 2001, nr 10
Grondas M., śmijski J., Planowanie i dokumentowanie rozwoju zawodowego,
Warszawa 2004
Prawo oświatowe
Baroński A., Szamańska M., Rozwadowska – Skrzeczyńska j., Ustawa Karta
Nauczyciela. Komentarz, Warszawa 2007
2003
131
Pilich M., Ustawa o systemie oświaty. Komentarz, Warszawa 2006
@ literatura:
www.men.gov.pl – ustawy oświatowe i rozporządzenia MEN
www.sejm.gov.pl/prawo/index.html
www.pme.art.pl - Państwowe Muzeum Etnograficzne w Warszawie
www.mek.tele2.pl - Muzeum Etnograficzne im. Seweryna Udzieli w Krakowie
Dydaktyka przedmiotowa – II rok, semestr 3 i 4, rok akademicki 2008/2009. Maria
Drzewiecka
132
SYLABUS
II.B.1 Nazwa przedmiotu (course title): Dydaktyka przedmiotowa - ćwiczenia
II.B.5 Semestr:
1
2
3
4
Godz. tyg:
3
II.B.6 Punkty ECTS:
(numer of
credits)
5
5
6
7
8
9
10
praca indywidualna; praca jednostkowa
kierowanie procesem rozwiązywania zagadnień; metoda zajęć praktycznych –
organizacja warsztatu nauczyciela, organizacja doskonalenia zawodowego;
metody aktywizujące
terminu
polski
133
wiadomości i umiejętności uzyskane w ramach przedmiotów: psychologia i
pedagogika, skuteczne działanie na gruncie zachowania obowiązujących norm;
umiejętności plastyczne uzyskane w ramach przedmiotów artystycznych (rysunek,
malarstwo, rzeźba i in.), efektywne posługiwanie się technologią informacyjną
Cel ogólny:
szkolnych
Cele szczegółowe:
22. Opisywać i analizować instrumentarium nauczyciela i szkoły.
24. RozróŜnić i właściwie stosować najnowsze metody i narzędzia badań
dydaktycznych.
25. Samodzielnie dochodzić do problemów i dylematów dydaktycznych oraz
dokonywać ich analizy.
CZĘŚĆ PIERWSZA
134
1. Podstawy prawne systemu oświaty w Polsce: Analiza ustaw oświatowych. Analiza
wybranych aktów prawnych. Analiza wybranych aktów prawa wewnątrzszkolnego
CZĘŚĆ DRUGA
1. Programy edukacyjne i artystyczne: Programy przedmiotowe. Program
wychowawczy szkoły. Programy profilaktyki. Programy zajęć pozalekcyjnych.
Programy zajęć pozaszkolnych.
2. Warunki i tryb dopuszczania do uŜytku szkolnego programów nauczania,
wychowania, profilaktyki: Podstawa programowa. Program nauczania. Autorski
program nauczania.
Eksperymenty i innowacje pedagogiczne. Szkolny zestaw programów nauczania.
ŚcieŜki edukacyjne. Plan wynikowy.
CZĘŚĆ TRZECIA
1. Rozwiązania dydaktyczne: Cele, treści i wyniki kształcenia – ich pomiar oraz
ocena.
Metody dydaktyczne. Proces nauczania i uczenia się w szkole. Formy organizacji
uczenia się.
Środki dydaktyczne. Zasady dydaktyczne.
Forma
Czas trwania
Kalendarz
Oceny ciągłe: ocena
poszczególnych
elementów pracy nad
tworzeniem scenariusza
zajęć edukacyjnych;
ocena umiejętności
prowadzenia dyskusji i
uzasadniania swojego
stanowiska
IV semestr
Luty – maj 2009
techniki plastyczne
IV semestr
Luty – maj 2009
Praca semestralna –
scenariusz zajęć i
prezentacja techniki
plastycznej
IV semestr
Czerwiec 2009
135
Nauczyciel uczy
Warszawa 2006
Doernem M., Materiały malarskie i ich zastosowanie, Warszawa 1975
Elementy sztuki ludowej w programie edukacji plastycznej dzieci i młodzieŜy,
Materiały metodyczne WOM w Bielsku – Białej, 2000
Jąder M., Techniki plastyczne rozwijające wyobraźnię, Kraków 2005
Karolak W., Sztuka jako zabawa. Zabawa jako sztuka. Warszawa 1999
Karolak W., Warsztaty twórcze – warsztaty artystyczne, Kielce 2005
KsiąŜek W. ( red. ), O edukacji regionalnej – dziedzictwie kulturowym w regionie, [w:]
Biblioteczka reformy nr 24, MENiS, Warszawa 2000
136
Materiały archiwalne dwumiesięcznika MEN Plastyka w szkole - kolejne numery
Olinkiewicz E., Repsch E., Jak rozwijać osobowość przez sztukę – Warsztaty edukacji
twórczej, Wyd. EUROPA 2004
Piwowarska E., Techniki graficzne w praktyce edukacyjnej przedszkoli i szkół
podstawowych, Częstochowa 2008
Pośpiech J., Zwyczaje i obrzędy doroczne na Śląsku, Instytut Śląski, Opole 1987
Seria wydawnicza WSiP Techniki plastyczne, Warszawa
Zeszyt 3 i 4
137
Smith R. Tajemnice warsztatu artysty, Warszawa 1994
Spróbuj inaczej. Scenariusze zajęć rozwijających umiejętności twórcze, red.
Lasocińska K., Stasiak M.K., Łódź 2005
7-8/1999
1996
Warszawa 1993
Częstochowie
Nauczyciel ocenia
Warszawa 1991
Prawo oświatowe
138
2003
@ literatura:
139
SYLABUS
podstawowy
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
II.B.5 Semestr:
1
Godz. tyg:
1
II.B.6 Punkty ECTS:
(numer of credits)
polski
znajomość polskiej szkoły plakatu , wraŜliwość na róŜnorodne zjawiska społeczne,
polityczne i kulturalne
140
umiejętność zaprojektowania plakatu, umiejętność celnego i lapidarnego ujęcia
tematu
czasopisma fachowe: Graphis, Grafia, Projekt, 2+3D, literatura: „Muzeum ulicy”,
Wydawnictwo Krupski i s-ka, Warszawa 1996
141
SYLABUS
Projektowanie Graficzne,ćwiczenia
(podany jest w katalogu ECTS – na stronie internetowej instytutu)
podstawowy
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
II.B.5 Semestr:
1
Godz. tyg:
1
II.B.6 Punkty ECTS:
(numer of credits)
projektach, prezentacja prac artystów parających się tą dziedziną twórczościczasopisma, ksiąŜki, prezentacja wybranych technik malarskich i graficznych
polski
znajomość polskiej szkoły plakatu , wraŜliwość na róŜnorodne zjawiska cywilizacyjnokulturowe i umiejętność ich obserwacji
142
umiejętność zaprojektowania plakatu, umiejętność celnego i lapidarnego ujęcia
tematu
czasopisma fachowe: Graphis, Grafia, Projekt, 2+3D, literatura: „Muzeum ulicy”,
Wydawnictwo Krupski i s-ka, Warszawa 1996
143
SYLABUS
II.B.1 Nazwa przedmiotu: Pedagogika - wykłady
II.B.2 Kod przedmiotu - 03.1-05-00-B/08
II.B.4 Poziom przedmiotu – średnio-zaawansowany
1
2
3
4
2
1
5
4
5
6
7
8
9
10
II.B.5 Semestr:
Godz. tyg:
II.B.6 Punkty ECTS:
(numer of credits)
II.B.7 Metody nauczania (teaching methods): wykłady i ćwiczenia dla studentów
studiów
dziennych
na
kierunkach:
Edukacja
artystyczna
w
zakresie
sztuk
plastycznych I stopień - 60 godz. Prezentacja i analiza fragmentów filmów z zakresu
historii pedagogiki, samokształcenie kierowane – realizacja projektów. Warsztaty,
twórcze rozwiązywanie problemów, trening twórczości, metody relaksacyjne,
metoda projektów, drama, testy twórczości, gry i zabawy integrujące, prezentacje
multimedialne, literatura przedmiotu, czasopisma pedagogiczne, materiały filmowe.
II.B.10 Wymagania wstępne (prereguisites): II.B.11 Cele przedmiotu (objectives of the course, preferably expressed in terms of
learning outcomes and competences): Zaznajomienie z podstawowymi pojęciami
pedagogicznymi. Przedstawienie charakteru przedmiotu i historii wychowania.
Zapoznanie z głównymi nurtami i koncepcjami pedagogicznymi ze szczególnym
uwzględnieniem kierunków współczesnych. Połączenie teoretycznych pojęć i
144
załoŜeń
pedagogiki
samodoskonalenie
z
dalszym
zawodowe.
nabywaniem
Uświadomienie
umiejętności
róŜnych
w
praktyce-
dróg
wyborów
pedagogicznych. Ukazanie wagi pedagogiki humanistycznej.
Zaprezentowanie stylów wychowania/ typów/osobowości nauczyciela w oparciu o
koncepcje pedagogiczne i przedstawienie znaczenia pedagoga- przewodnika w
kreowaniu sylwetki wychowanka. Zaprezentowanie związków pedagogiki ze sztuką.
Ćwiczenia mają na celu praktyczne zastosowanie wiedzy teoretycznej (wykłady).
Zaktywizowanie grup studenckich do kreatywnej pracy w formie samodzielnej i
zespołowej. Refleksji pedagogicznej, samopoznania, rozwiązywania problemów
dydaktycznych. Wykorzystanie twórczości studentów w formie praktycznych działań
pedagogicznych, realnych sytuacjach pedagogicznych. Zastosowania zdobytej
wiedzy i praktyki do zbudowania autorskiego zadania: metoda projektów, drama,
okazja edukacyjna. Opanowanie umiejętności krytycznego analizowania dyskursów
o istocie wychowania, Porównywanie teorii i ich konfrontowanie z sytuacją
społeczno-historyczną oraz polityczną społeczeństw, Refleksja własna o istocie
wychowania.
Treści programowe: Podstawowe pojęcia pedagogiczne- literatura pedagogiczna.
Miejsce pedagogiki w systemie nauk- geneza. Rozwój i zmienność wychowania i
kształcenia:
wychowanie
w społeczeństwach pierwotnych i staroŜytności, oświata w epoce średniowiecza i
renesansu, kultura i szkoła epoki oświecenia, nowe systemy szkolne wieku XIX.
Badania porównawcze współczesnych teorii wychowania. Dziesięciościan Z.
Kwiecińskiego jako wyzwanie współczesnej pedagogiki Pedagogika alternatywna:
Rudolfa Steinera Marii Montessori, Celestyna Fraineta i inne. Pedagogika Gestalt.
Pedagogika wychowania integralnego. Pedagogika humanistyczna. Pedagogika
międzykulturowa.
Antypedagogika.
metody, techniki
i narzędzia
Postmodernizm
w
badawcze. Szkoła i
pedagogice.
podstawowe
Główne
środowiska
wychowawcze. Osobowość nauczyciela wychowawcy w świetle wymagań Unii
Europejskiej, predyspozycje osobowościowe przyszłego pedagoga oraz konieczne
umiejętności i wiedza zawodowa. Ocenianie, metody diagnozy i rozpoznawania
uzdolnień. Twórcze metody pracy z uczniem- metody aktywizujące.
projektów.
Pedagogika
zabawy-
KLANZA-
gry
wstępne.
Mapy
Metoda
skojarzeń,
145
specjalistyczna kinezjologia. Formy wzmacniania pozytywnego w nauczaniu. Ocena
szkolna mity i fakty. Sposoby komunikacji werbalnej i niewerbalnej. Inteligencje
wielorakie- inspiracje pedagogiczne. Pedagogika twórczości. Co to znaczy Ŝyć i
tworzyć- znaczenie twórczości w szkole. Synektyka w pedagogice. Nauczanie
kreatywne- pedagogika animacji. Niepowodzenia szkolne, ich klasyfikacja i sposoby
przeciwdziałania niepowodzeniom.
Semestr 3- zaliczenie wraz z oceną -ocena prezentacje wybranych pozycji z literatury
tematu i multimedialnych projektów autorskich z zakresu działań pedagogicznych.
Semestr 4- egzamin ustny lub pisemny.
Arnds R. L, Uczymy się nauczać, przeł. K. Kruszewski, WSiP, Warszawa 1994
Aronson E., Wilson T. D., Akert R. M., Psychologia społeczna, przeł. A. Bezwińska i in.,
Zysk i S-ka, Poznań 1997.
Badziukiewicz B., Sałasiński M., Vademecum wychowawcy, śak, Warszawa 2005.
Baerr u., Gry dyskusyjne, przeł. J. Południok, Klanza, Lublin 1997.
Bernacka D., Od słowa do działania. Przegląd współczesnych metod kształcenia,
śak, Warszawa 2001.
Bochno E., Rozmowa jako metoda oddziaływania wychowawczego. Studium teoretyczno-empiryczne, Impuls, Kraków 2004.
Branden N., 6 filarów poczucia własnej wartości, przeł. H. Dąbrowska, Ravi, Łódź
1998.
Braun-Gałkowska M., W tę samą stronę. KsiąŜka dla nauczycieli o wychowaniu l lekcjach wychowawczych, Krupski i S-ka, Warszawa 1994.
Brophy J., Motywowanie uczniów do nauki, przeł. K. Kruszewski, PWN, Warszawa 2002.
Brudnik E., Ja i mój uczeń pracujemy aktywnie, cz. 2, SFS, Kielce 2002.
146
Brudnik E., Moszyńska A, Owczarska B., Ja i mój uczeń pracujemy aktywnie, cz. l, SFS,
Kielce 2000.
Buzan T., Buzan B., Mapy twoich myśli. Mindmapping, czyli notowanie interaktywne,
przeł. M. Stefaniak, Ravi, Łódź 1999.
Chełpa S., Witkowski T., Psychologia konfliktów, WSiP, Warszawa 1995.
Chomczyńska-Miliszkiewicz M., PodróŜ w nieznane. O miłości, seksie i rodzinie, WSiP,
Warszawa 1997.
Chomczyńska-Miliszkiewicz M., Rodzicielstwo. Między wiedzą a intuicją, Impuls,
Kraków 1999.
Chomczyńska-Miliszkiewicz M., Pankowska D., Polubić szkołę. Ćwiczenia grupowe do
pracy wychowawczej, WSiP, Warszawa 1995.
Chomczyńska-Rubacha M., Szkolne środowisko uczenia się [w:J Pedagogika, t. 2,
red. Z. Kwieciński, B. Śliwerski, PWN, Warszawa 2004.
Covington M.V., Teel K. M., Motywacja do nauki, przeł. S. Pikiel, GWP, Gdańsk 2004.
DavisR.H. , Alexander L.T., Yelon S.L., Konstruowanie systemu kształcenia, przeł. J.
Łaszcz, PWN, Warszawa 1983.
Debesse M., Etapy wychowania, przeł. L Woj nar, WSiP, Warszawa 1983.
Demetrio D., Zabawa na tle Ŝycia. Gra autobiograficzna w edukacji dorosłych, przeł.
A. Skolimowska, Impuls, Kraków 1999.
Denek K., Aksjologiczne aspekty edukacji szkolnej, Wyd. A. Marszałek, Toruń 2000.
Denek K., Uniwersalne wartości edukacji szkolnej [w:] Dziecko w świecie rodziny, red.
B. Dymara, Impuls, Kraków 1998.
Dudzikowa M., Mit o szkole jako miejscu wszechstronnego rozwoju ucznia, Impuls,
Kraków 2001.
Dudzikowa M., Praca młodzieŜy nad sobą. Z teorii i praktyki, Terra, Warszawa 1993.
Edwards C. H., Dyscyplina i kierowanie klasą, przeł. M. Bogdanowicz, Wyd. Naukowe
PWN, Warszawa 2006.
Paber R., Mazlish A., Jak mówić, Ŝeby dzieci się uczyły w domu i w szkole, przeł. B.
Horosiewicz, Media Rodzina ofPoznań, Poznań 1996.
Promm E., O sztuce miłości, przeł. A. Bogdański, Sagittarius, Warszawa 1994.
Galloway Ch., Psychologia uczenia się i nauczania, przeł. J. Radzicki i in., PWN,
Warszawa 1988.
147
Gołębniak B. D., Szkoła wspomagająca rozwój [w:] Pedagogika, t. 2, cz. 2, red. Z.
Kwieciński, B. Śliwerski, PWN, Warszawa 2003.
Gomez A. M., Gdy dziecko ma problemy w klasie, przeł. S. Mazurkiewicz-Petek, eSPe,
Kraków 2002.
Gordon T., Wychowanie bez poraŜek, przeł. A. Makowska, E. Sujak, Pax, Warszawa
1991.
Gordon T., Wychowanie bez poraŜek w szkole, przeł. D. Szafrańska-Poniewierska, Pax,
Warszawa 1995.
Goźlińska E., Jak skonstruować grę dydaktyczną, WSiP, Warszawa 2004.
Gribble D., Edukacja w wolności. W poszukiwaniu idealnego systemu kształcenia,
przeł. Z. Grudzińska, Impuls, Kraków 2005.
Grupa bawi się i pracuje, oprac. M. Jachimska, Unus, Wałbrzych 1994.
Grzesiuk L., Trzebińska E., Jak ludzie porozumiewają się?, Nasza Księgarnia, Warszawa
1978.
Gurycka A., Podmiotowość - postulat dla wychowania [w:] Podmiotowość w wychowaniu, red. E. Kubiak-Szymborska, Wers, Bydgoszcz 1999.
Hamer H., Klucz do efektywności nauczania, Veda, Warszawa 1994.
Hare B., Bądź asertywny. Skuteczne sposoby komunikacji, przeł. L Niciak, Ravi, Łódź
1997.
Harmin M., Duch klasy. Jak motywować uczniów do nauki?, przeł. A. Tomaszewska,
CEO, Warszawa 2005.
Hudańska L, Szkolny system oceniania. Wskazówki dla rad pedagogicznych, G&P,
Poznań 1999.
Jak Ŝyć z ludźmi (umiejętności interpersonalne). Program profilaktyczny dla
młodzieŜy, MEN, Warszawa 1999.
Janowski A., Poznawanie uczniów, WSiP, Warszawa 1985.
Janowski A., Uczeń w teatrze Ŝycia szkolnego, WSiP, Warszawa 1989.
Janowski A., Zbieranie i wykorzystywanie informacji o uczniu i klasie [w:] Sztuka
nauczania, t. l: Czynności nauczyciela, red. K. Kruszewski, PWN, Warszawa 1992.
Jundziłł E., Potrzeby psychiczne dzieci i młodzieŜy, Wyd. Uniwersytetu Gdańskiego,
Gdańsk 2000.
Kaplan P. S., Educational Psychology for Tomorrow's Teacher, West Publishing
Company, St. Paul 1990.
148
Klimowicz G., Kościanek-Kukacka J., Kozłowski W., Dylematy ucznia. Z doświadczeń
dorastającej młodzieŜy, WSiP, Warszawa 1994.
Klus-Stańska D., Paradoksy dostępności do szkoły, "Kształcenie Nauczycieli" 1994, nr L
Kłosińska T., Droga do twórczości. WdraŜanie technik Celestyna Freineta, Impuls,
Kraków 2000.
Komorowska H., O programach prawie wszystko, WSiP, Warszawa 1999. Konarzewski
K., Jak uprawiać badania oświatowe. Metodologia praktyczna, WSiP, Warszawa
2000.
Konarzewski K., Nauczyciel [w:] Sztuka nauczania, t. 2: Szkoła, red. K. Konarzewski,
PWN, Warszawa 1992.
Konarzewski K., Uczeń [w:] Sztuka nauczania, t. 2: Szkoła, red. K. Konarzewski, PWN,
Warszawa 1992.
Kozłowski W., Uczeń, szkoła, poczucie sensu, IBE, Warszawa 1996. Krasuski J., Historia
wychowania, WSiP, Warszawa 1989.
Król-Fijewska M., Stanowczo, łagodnie, bez lęku, Intra, Warszawa 1992. Kruszewski K.,
Gry dydaktyczne [w:] Sztuka nauczania, t. l: Czynności nauczyciela, red. K.
Kruszewski, PWN, Warszawa 1992.
Kruszewski K., Metody nauczania [w:] Sztuka nauczania, t. l: Czynności nauczyciela,
red. K. Kruszewski, PWN, Warszawa 1992.
Kruszewski K., Nauczanie i uczenie się faktów, pojęć, zasad [w:] Sztuka nauczania, t.
1: Czynności nauczyciela, red. K. Kruszewski, PWN, Warszawa 1992.
KrzyŜewska J., Aktywizujące metody i techniki w edukacji, Omega, Suwałki 2000.
Kunowski S., Wartości w procesie wychowania, Impuls, Kraków 2003.
Kwaśnica R., Wprowadzenie do myślenia o nauczycielu [w:] Pedagogika, t. 2, cz. 2,
Kwieciński Z., Praca szkolna jako złudzenie [w:] Socjopatologia edukacji, red. Z.
Kwieciński, Edytor, Toruń 1992.
Lindenfield G., Poczucie własnej wartości, przeł. E. RóŜańska, Łódź 1995.
Łobocki M., Metody i techniki badań pedagogicznych, Impuls, Kraków 2004.
Łobocki M., Teoria wychowania w zarysie, Impuls, Kraków 2004
Madrova E., Spróbujcie być dzieckiem, przeł. M. Bogdanowicz, WSiP, Warszawa 1989
Maliszkiewicz B., Oceny w szkole „TAK”, „Edukacja i Dialog” 1992, nr 9.
149
Mądrzycki T., ., Osobowość jako system tworzący i realizujący plany. Nowe
podejście, GWP, Gdańsk 1996.
Meighan R., Socjologia edukacji, przeł. E. Kiszkurno-Koziej i in., Wyd. UMK, Toruń 1993.
Mellibruda J., Poszukiwanie samego siebie, Nasza Księgarnia, Warszawa 1980.
Mendel M., Rodzice i szkoła. Jak współuczestniczyć w edukacji dzieci?, Wyd. A.
Marszałek, Toruń 1998.
Michałowski S., Pedagogia wartości, Debit, Bielsko-Biała 1993.
Mika S., O róŜnych drogach samodoskonalenia, WSiP, Warszawa 1992.
Mika S., Psychologia społeczna, PWN, Warszawa 1984.
Mika S., Psychologia społeczna dla nauczycieli, WSiP, Warszawa 1980.
Molcho S., Mowa ciała, przeł. M. Skalska, Diogenes, Warszawa 1998.
Muszyński H., Zarys teorii wychowania, PWN, Warszawa 1978.
Nakonieczna D., Klasy autorskie w szkołach twórczych, Towarzystwo Szkół Twórczych,
Warszawa 1993.
Nalaskowski A., Przestrzenie i miejsca szkoły, Impuls, Kraków 2002.
Neill A. S., Nowa Summerhill, przeł. M. Duch, Zysk i S-ka, Poznań 1994
.Niemierko B., Cele kształcenia [w:] Sztuka nauczania, t. l: Czynności nauczyciela,
red. K. Kruszewski, PWN, Warszawa 1992.
Niemierko B., Między oceną szkolną a dydaktyką, WSiP, Warszawa 1997.
Nolting H.-P., Jak zachować porządek w klasie, przeł. M. L. Kalinowski, GWP, Gdańsk
2004.
Oelszlaeger B., Dziecko i jego wpływ na Ŝycie w szkole [w:] Dziecko w świecie szkoły,
red. B. Dymara, Impuls, Kraków 1998.
Ogryzko-Wiewiórowski H., Wprowadzenie do metod badawczych w socjologii, UMCS,
Lublin 1986.
Okoń W., Wprowadzenie do dydaktyki ogólnej, śak, Warszawa 1995.
Ornstein A. c., Program szkolny. ZałoŜenia, zasady, problematyka, przeł. K. Kruszewski,
WSiP, Warszawa 1998.
Ostrowska K., W poszukiwaniu wartości, GWP, Gdańsk 1994.
Pacek S., Jak kierować samowychowaniem uczniów, WSiP, Warszawa 1984.
150
Pankowska D., Badanie ukrytego programu szkoły w pracy nauczyciela refleksyjnego praktyka, "Przegląd Badań Edukacyjnych" 2006, nr 2(3).
Pankowska D., Prace pisemne - nie wykorzystana szansa rozwoju ucznia, "Edukacja"
1995, nr 3.
Pankowska D., Wspólny rejs, "Carpe Diem" 1999, nr 1.
Pankowska D., Wychowanie a role płciowe. Program edukacyjny, GWP, Gdańsk
2005.
Pedagogika, t. l, red. Z. Kwieciński, B. Śliwerski, PWN, Warszawa 2003.
Perrott E., Ejektywne nauczanie, przeł. A. Janowski, PWN, Warszawa 1995.
Perry R., Teoria i praktyka. Proces stawania się nauczycielem, przeł. B. Mazur.,
Warszawa 2000.
Pietrusiński Z., Sam sięgaj do psychologii, WSiP, Warszawa 1986.
Płeć i rodzaj w edukacji, red. M. Chomczyńska-Rubacha, WSHE, Łódź 2004.
Podmiotowość w wychowaniu. Między ideą a realnością, red. E. Kubiak-Szymborska,
Wers, Bydgoszcz 1999.
Portmann R., Gry i zabawy kształtujące pewność siebie, przeł. R. Malcher, Jedność,
Kielce 2001.
Psychologiczne gry i ćwiczenia grupowe, oprac. M. Wiśniewska, E. Cassidy, PTP IBE,
Warszawa 1991.
Radziewicz J., O planowaniu pracy wychowawczej, WSiP, Warszawa 1989.
Radziewicz J., Wychowawca i jego klasa: ksiąŜka dla młodych nauczycieli, MłodzieŜowa
Agencja Wydawnicza, Warszawa 1986.
Reid J. A., Forrestal P., Cook J., Uczenie się w małych grupach w klasie, przeł. E. Troczyńska, J. Troczyński, WSiP, Warszawa 1996.
Robertson J., Jak zapewnić dyscyplinę, ład i uwagę w klasie, przeł. K. Kruszewski, WSiP,
Warszawa 1998.
Rubacha K., Pełnienie roli nauczyciela a realizacja zadań rozwojowych w okresie wczesnej
dorosłości, Wyd. UMK, Toruń 2000.
Rozporządzenie Ministerstwa Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 7 września 2004 r. w
sprawie standardów kształcenia nauczycieli, Dziennik Ustaw Nr 207, poz. 2110.
Rylke H., Drugi program w szkole. Rola osobistego wymiaru w pracy nauczyciela, "Kwartalnik
Pedagogiczny" 1984, nr 1.
Rylke H., Klimowicz G., Szkoła dla ucznia. Jak uczyć Ŝycia z ludźmi, WSiP, Warszawa 1992.
151
Sakowska J., Szkoła dla rodziców i wychowawców, Centrum Metodyczne Pomocy
Psychologiczno-Pedagogicznej MEN, Warszawa 1999.
Schoenebeck H., Szkoła z ludzką twarzą, przeł. A. Murzyn, Impuls, Kraków 2001.
Semenowicz H., Nowoczesna szkoła francuska technik Freineta, Nasza Księgarnia,
Warszawa 1966.
Siarkiewicz E., Ostatni bastion. Jawne i ukryte wymiary pracy przedszkola, Impuls, Kraków
2000.
Siek S., Formowanie osobowości, ATK, Warszawa 1986.
Siek S., Rozwój potrzeb psychicznych, mechanizmów obronnych i obrazu siebie, KAW,
Warszawa 1984.
Silberman M., Uczymy się uczyć, przeł. J. Rybski, GWP, Gdańsk 2005.
Simon S. B., Hawley R. c., Britton D. D., Krystalizacja wartości. Ćwiczenia pisemne dla
rozwoju osobowego, przeł. P. Kwieciński, Edytor, Toruń 1992.
Socjoterapia, red. K. Sawicka, MEN, Warszawa 1998.
Straus G., Wolff K., Zainteresowanie ksiąŜką w społeczeństwie polskim w 1996 r., Biblioteka
Narodowa, Warszawa 1998.
Szkoły eksperymentalne w świecie 1900-1960, red. W. Okoń, Nasza Księgarnia, Warszawa
1964.
Schmidt K., J., Rakowiecka B., Okraszewski K., Porządek i przygoda. Lekcje twórczości.
Podręcznik eksperymentalny, cz. 1,2, WSiP, Warszawa 1996.
Schmidt K., J., Rakowiecka B., Okraszewski K., Porządek i przygoda. Lekcje twórczości.
Program edukacyjny, WSiP, Warszawa 1996.
Szpet J., Praw ai obowiązki rodziców w szkole, Księgarnia św. Wojciecha, Poznań 1996.
Szuty J., Gdy nauczyciel jest wychowawcą, Wyd. Szkolne PWN, Warszawa - Łódź 2002.
Śliwerski B., Edukacja autorska, Impuls, Kraków 1996. Śliwerski B., Jak zmieniać szkołę?,
Impuls, Kraków 1998.
Pedagogika, t. 1 i 2, red. Z. Kwieciński, B. Śliwerski, PWN, Warszawa 2003.
Taraszkiewicz M., Jak uczyć lepiej?, CODN, Warszawa 1996.
Teml H., Relaks w nauczaniu, przeł. B. Szymańska, WSiP, Warszawa 1997.
Thanhoffer M., Reichel R., Rabenstein R., Nauczanie kreatywne, cz. l, przeł. S. Bałszan,
Klanza, Lublin 1996.
Tripp D., Zdarzenia krytyczne w nauczaniu, przeł. K. Kruszewski, WSiP, Warszawa 1996.
152
Tuohy D., Dusza szkoły, przeł. K. Kruszewski, PWN, Warszawa 2002.
Vopel K. W., 10 minut przerwy, przeł. S. Morasiewicz-Michna, Jedność, Kielce 1999.
Walczak W., Jak oceniać ucznia? Teoria i praktyka, Galaktyka, Łódź 2001.
Wartości i manipulacje w podręcznikach szkolnych, red. E. Stawowy, Impuls, Kraków 1995.
Wawrzyniak-Beszterda R., Doświadczenia komunikacyjne uczniów w czasie lekcji, Impuls,
Kraków 2002.
Way B., Drama w wychowaniu dzieci i młodzieŜy, przeł. E. Nerwińska, K. Pankowska,
WSiP, Warszawa 1990.
Wiczkowski K., Zza i sprzed katedry, czyli jak oceniać sprawiedliwie, Wyd. S. Podedworny,
Ostrołęka 1994.
Włodarski Z., Człowiek jako wychowawca i nauczyciel, WSiP, Warszawa 1992. Włodarski
Z., Hankała A., Nauczanie i wychowanie jako stymulacja rozwoju człowieka, Impuls,
Kraków 2004.
Wołoszyn S., Rozwój i zmienność wychowania i kształcenia [w:] Pedagogika, t. l, cz. 2,
Wołowik W., Język ciała uczniów i nauczycieli, przeł. N. Łozowa, Wyd. Profesjonalnej
Szkoły Biznesu, Kraków 1998.
Wosik-Kawala D., Korygowanie samooceny uczniów gimnazjum, UMCS, Lublin 2007.
Wójcik E., Metody aktywizujące w pedagogice grup, Rubikon, Kraków 2000.
Wprowadzenie do pedagogiki zabawy, red. E. Kędzior-Niczyporuk, Klanza, Lublin 1998.
Wragg E. c., Co i jak obserwować w klasie?, przeł. K. Kruszewski, śak, Warszawa 2001.
Wspomaganie procesu wychowawczego programami profilaktyczno-edukacyjnymi, red. A.
Bodanko, Impuls, Kraków 1999.
Zimbardo P., Nieśmiałość, przeł. A. Sikorzyńska, PWN, Warszawa 1994.
śłobicki W., Ukryty program w edukacji. Między niewiedzą a manipulacją, Impuls, Kraków
2002.
153
SYLABUS
HISTORIA SZTUKI WSPÓŁCZESNEJ - wykład
obowiązkowe
II.B.5 Semestr:
1
2
3
4
Godz. tyg:
1
II.B.6 Punkty ECTS:
1
5
6
7
8
9
10
(numer of
credits)
Wykład obejmuje zajęcia prowadzone w semestrze czwartym na studiach I stopnia
jako zajęcia przeznaczone dla studentów II roku kierunków Edukacja artystyczna w
zakresie sztuki plastycznej, Malarstwo oraz Grafika, łącznie w ilości 15 h. Zajęcia
odbywają się co dwa tygodnie w wymiarze 90 minut. Główną metodą prowadzenia
zajęć będzie wykład, w celu zaprezentowania studentom najwaŜniejszych tendencji
w obszarze sztuki współczesnej. Zajęcia wykładowe uzupełniane będą projekcjami
filmowymi i multimedialnymi, ilustrującymi omawiane zagadnienia z dziedziny
malarstwa, rzeźby i architektury współczesnej. Ze względu na ilość godzin wykład
będzie miał charakter wprowadzający do najistotniejszych zjawisk w światowej
sztuce XX wieku, których prezentacja uwzględni szeroki kontekst historyczny,
filozoficzny i społeczny.
154
polski
Mgr Hanna Szczerbak
Uczestnictwo w przedmiocie wymaga posiadania podstawowych wiadomości z
dziedziny historii sztuki światowej.
•
•
Zaprezentowanie najwaŜniejszych zjawisk w światowej sztuce współczesnej
Rozwinięcie umiejętności rozpoznawania i rozumienia przemian w obszarze
sztuki nowoczesnej powszechnej i polskiej - zjawisk z dziedziny architektury,
malarstwa, rzeźby, fotografii, filmu, oraz technik multimedialnych
1. Najistotniejsze tendencje sztuki I połowy XX w. – secesja (art nouveau), fowizm,
kubizm, ekspresjonizm, futuryzm, dadaizm, surrealizm
2. Sztuka abstrakcyjna i jej główne nurty
3. Architektura nowoczesna I połowy XX w. – kierunki, główni architekci i
najwaŜniejsze dzieła
4. Malarstwo rzeźba i architektura w II Rzeczpospolitej (przegląd najwaŜniejszych
zjawisk w sztuce dwudziestolecia międzywojennego m.in. Grupa Bunt,
Formizm, konstruktywizm, Grupa Krakowska, koloryzm, Grupa Rytm).
5. Malarstwo po II wojnie św. (m.in. ekspresjonizm abstrakcyjny, sztuka optyczna,
sztuka kinetyczna, minimal art, pop-art, sztuka konceptualna, nurty
realistyczna)
6. Architektura II połowy XIX w.
7. Nurt postmodernistyczny.
8. Techniki multimedialne i ich zastosowania.
155
Ocena z wykładu na podstawie obecności oraz zaliczenia pisemnego kolokwium w
formie testu z pytaniami otwartymi i zamkniętymi (zdobycie min. 60% ogólnej liczby
punktów)
Dziamski Grzegorz (red.), Od awangardy do postmodernizmu, Warszawa 1996.
Kowalczyk Izabela, Ciało i władza. Polska sztuka krytyczna lat 90., Warszawa
2002.
Kowalska BoŜena, Polska awangarda malarska 1945 – 1980, Warszawa 1988.
Piotrowski Piotr, Znaczenia modernizmu. W stronę historii sztuki polskiej po 1945
roku, Poznań 1999.
Idem, Dekada, Poznań 1991.
Idem, Awangarda w cieniu Jałty. Sztuka w Europie Środkowo-Wschodniej w
latach 1945-1989, Poznań 2005.
Polit Paweł, Woźniakiewicz Piotr, Refleksja konceptualna w sztuce polskiej.
Doświadczenia dyskursu: 1965-1975, CSW Zamek Ujazdowski, Warszawa 2000.
Nowe zjawiska w sztuce polskiej po 2000, Borkowski G., Mazur A., Branicka M. (red.),
Warszawa 2007.
Ronduda Łukasz, Strategie subwersywne w sztukach medialnych, Kraków 2006.
Ryczek Justyna, Piękno w kulturze ponowoczesnej, Kraków 2006.
Wilkoszewska Krystyna, Wariacje na postmodernizm, Kraków 2008.
Huml Irena, Polska sztuka stosowana XX wieku, Warszawa 1978.
Idem, Warsztaty Krakowskie, Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk 1973.
Luba Iwona, Dialog nowoczesności z tradycją. Malarstwo polskie
dwudziestolecia międzywojennego, Warszawa 2004.
Nochlin Linda, Realizm, Warszawa 1974.
Olszewski Andrzej K., Dzieje sztuki polskiej 1890-1980 w zarysie, Warszawa 1988.
Idem, Nowa forma w architekturze polskiej 1900 – 1925. Teoria i praktyka,
Wrocław-Warszawa-Kraków 1967.
Overy Paul, De Stijl, tłum. Teresa Lechowska, Warszawa 1979.
156
SYLABUS
II.B.1 Nazwa przedmiotu (course title): Fotografia – kierunek Edukacja artystyczna w
zakresie sztuk plastycznych
II.B.5 Semestr:
1
2
3
4
5
6
7
Godz. tyg:
2
II.B.6 Punkty ECTS:
(numer of credits)
3
II.B.7 Metody nauczania (teaching methods): praca w ciemni fotograficznej,
sztuczne źródła światła w fotografii studyjnej, praca z aparatem fotograficznym,
pomiar oświetlenia.
II.B.9 Imię i nazwisko wykładowcy (na me of lecturer): Kazimierz Gajewski
II.B.10 Wymagania wstępne (prereguisites): podstawowe wiadomości z fizyki
dotyczące optyki
podstawami technologicznymi fotografii czarno - białej, techniką zdjęciową oraz
moŜliwościami zastosowania fotografii jako środka przekazu plastycznego.
Narracja czasowa. Obraz syntetyczny: ponadczasowy lub bezczasowy. Fotografia
reportaŜowa. Specjalne techniki fotograficzne – technika gumowa.
157
II.B.13 Metody oceny (assessment methods): obecności i czynny udział w zajęciach;
realizacja zadań semestralnych; wiedza z zakresu podstaw fotografii czarno-białej
(element mogący towarzyszyć ocenie prac).
BieŜące czasopisma fotograficzne: "Foto", "Fotografia", "Pozytyw", "Foto-Zeszyty"
158
SYLABUS
II.B.1 Nazwa przedmiotu (course title): Warsztaty twórcze- ćwiczenia
obowiązkowy
podstawowy, średnio-zaawansowany, zaawansowany)
II.B.5 Semestr:
1
2
3
Godz. tyg:
1
II.B.6 Punkty ECTS:
1
4
5
6
7
8
9
10
(numer of
credits)
Zajęcia będą miały formę ćwiczeń praktycznych
polski
Mgr Edyta Cieślik-Moczek
Umiejętności intra i interpersonalne, postawa otwartości i gotowości na
zmiany, posługiwanie się elementarnymi środkami plastycznymi dla wyraŜania
własnych przeŜyć, przedstawiania określonych treści.
159
Poznanie i stosowanie róŜnorodnych metod rozwijania twórczości indywidualnej
i zespołowej, zdobycie umiejętności konstruowania i przeprowadzania projektu
umoŜliwiającego kształtowania postaw twórczych i rozwijania myślenia twórczego,
rozwijanie umiejętności krytycznej oceny własnych i cudzych projektów, praktyczne
przygotowanie do działań edukacyjnych za pomocą sztuki. Stymulowanie procesów
wyobraźni i twórczego myślenia
• Warsztaty twórcze- historia, strategie, przegląd najciekawszych realizacji
artystycznych i edukacyjnych: inicjacja, dyskusja i analiza koncepcji i
pomysłów, ustalenia zakresu działań, projektowanie warsztatów.
•
Przeciwdziałanie rutynie – rozpoznawanie własnych ograniczeń na poziomie
stereotypów, przekonań i nastawień.
•
Rozwijanie postawy sprzyjającej kreatywności – tworzenie zmiany na poziomie
myślenia o sobie samym i swoich moŜliwościach.
•
Wykorzystywanie nieświadomych zasobów, uaktywnianie stanów
sprzyjających kreatywności i rozwijanie intuicji.
•
Myślenie kreatywne (lateralne) a myślenie logiczne (wertykalne).
•
Umiejętność zmiany perspektyw – szukanie inspiracji poprzez zmianę punktów
widzenia i tworzenie alternatywnych rozwiązań.
•
Trening twórczości w oparciu o metody E. Nęcki i K. Szmidta.
Podstawa oceny jest aktywne uczestnictwo w zajęciach, wykonanie ćwiczeń
warsztatowych i napisanie projektu warsztatu twórczego na zadany temat. Studenci
mają moŜliwość konsultacji z prowadzącym w wymiarze 6 godzin tygodniowo.
–
Arnheim R., Sztuka i percepcja wzrokowa, Słowo/obraz terytoria, Gdańsk 2004.
−
May R., Odwaga tworzenia, Dom Wydawniczy Rebis, Poznań 1994.
−
Nęcka E., Psychologia twórczości, GWP, Gdańsk 2001.
−
Rollo M., Odwaga tworzenia, Dom Wyd. Rebis, Poznań 1994.
−
W. Karolak., Sztuka jako zabawa, zabawa jako sztuka. Warszawa 1995
−
W. Karolak., Warsztaty twórcze-Warsztaty artystyczne, Wydawnictwo Jedność,
Kielce 2005
160
−
W. Karolak., Projekt artystyczny-Projekt edukacyjny, Wydawnictwo WyŜszej
Szkoły Humanistyczno-Ekonomicznej w Łodzi, Łódź 2004
161
SYLABUS
II.B.1 Nazwa przedmiotu (course title): Fotografia
II.B.5 Semestr:
3
4
Godz. tyg: 2
2
2
II.B.6 Punkty ECTS:
3
3
1
2
5
6
7
8
9
10
(numer of credits)
II.B.7 Metody nauczania (teaching methods): Ćwiczenia połączone z wykładem
II.B.10 Wymagania wstępne (prereguisites): Podstawowa wiedza z zakresu fotografii
klasycznej (obsługa aparatu, proces pozytywowy, proces negatywowy, filtry
fotograficzne, rodzaje obiektywów). Podstawowa wiedza z obsługi programów do
grafiki bitmapowej. (Photoshop lub Corel Paint)
learning outcomes and competences): celem zajęć jest ugruntowanie wiedzy
dotyczącej podstaw technologicznych fotografii czarno–białej, wzbogacenie jej o
nowe elementy techniki zdjęciowej oraz moŜliwościami zastosowania fotografii jako
środka przekazu plastycznego.
162
Poszukiwanie charakteru i formy plastycznej w odniesieniu do następujących zadań:
Semestr III
Światło w pracowni fotografii. Dwu- i trójwymiarowość obrazu fotograficznego.
Realizacja fotografii rzeczywistości niematerialnej; np. światło, linia, rytm, dźwięk,
zapach itp.
Semestr IV
Narracja czasowa.
Obraz syntetyczny: ponadczasowy lub bezczasowy
Wykształcenie wraŜliwości skierowanej na materiał (szkło, metal, drewno, tekstylia,
papier, ceramika, tworzywo) świadome wybieranie i kształtowanie materiału
twórczego - fotografia reklamowa.
Temat dowolny uzgodniony z prowadzącym wykonany w technice stereoskopii lub
anaglifu.
czynny
udział
w zajęciach, przedstawienie wykonanych prac na zadane wcześniej tematy,
sprawdzian ustny z wiedzy potrzebnej do wykonania prac.
163
164
SYLABUS
Filozofia i estetyka - wykład
II.B.4 Poziom przedmiotu (level of course): podstawowy, średniozaawansowany
II.B.5 Semestr:
Godz. tyg:
1
2
3
1
1
1
1
1
1
4
5
6
7
8
9
10
II.B.6 Punkty ECTS:
(numer of credits)
form zajęć, metod nauczania oraz całkowita liczba obejmująca wykłady,
ćwiczenia, zajęcia praktyczne formy kształcenia na odległość – jeŜeli takie są
stosowane oraz inne metody/formy.
1.Systematyczna prezentacja klasycznych problemów filozoficznych;
2. Porównawcza analiza stanowisk filozoficznych;
3. Ukazanie myśli filozoficznej w jej procesie rozwojowym;
badawczych estetyki;
5.Historyczna prezentacja podstawowych kategorii estetycznych;
6. Omówienie najwaŜniejszych obszarów problemowych estetyki;
7. Analiza wybranych teorii estetycznych.
45 tygodni wykładów.
165
Mariusz Oziębłowski, doktor nauk humanistycznych w zakresie filozofii.
Umiejętność czytania, pisania, rozumienia języka polskiego ze słuchu. Program
nauczania szkoły średniej.
Znajomość podstawowych kategorii filozoficznych i estetycznych, umiejętność
referowania dziejów podstawowych stanowisk i problemów filozoficznych i
estetycznych, umiejętność formułowania własnego stanowiska w kwestiach
ontologicznych, epistemologicznych i estetycznych oraz prezentacji wspierającej je
argumentacji.
9. Filozofia, nauka i światopogląd; 1.1.Definicja i przedmiot filozofii; 1.2.filozofia a
nauka; 1.3.Filozofia a światopogląd; 1.4.UŜytecznosć filozofii;
10. Tradycyjne działy filozofii i klasyczne problemy filozoficzne; 2.1.Teoria bytu; 2.2.
Teoria poznania; 2.3.Etyka; 2.4. Estetyka; 2.5.Logika.
11. 3.Zagadnienie prawdy; 3.1.Absolutyzm i relatywizm w pojmowaniu prawdy;3.2.
Teoria prawdy.
12. Zagadnienie źródła poznania; 4.1.Aspekt genetyczny; 4.2.Aspoekt
metodologiczny; 4.3. Racjonalizm i irracjonalizm;
13. Zagadnienie granic poznania. 5.1. Epistemologiczny idealizm transcendentny;
5.2. Epistemologiczny realizm immanentny; 5.3. Epistemologiczny idealizm
transcendentalny; 5.4. Epistemologiczny realizm transcendentalny.
14. Teoria bytu; 6.1. Filozofia pierwsza; 6.2. Metafizyka; 6.3.Ontologia;6.4. Pojęcia
analizowane przez ontologię; 6.5.Niektóre twierdzenia ontologiczne.
15. Klasyczne spory metafizyczne; 7.1. Spór o naturę i istotę bytu; 7.2. Spór o
uniwersalia; 7.3. Spór o substancję świata; 7.4. Problem psychofizyczny;7.5.
Spór o przyczynowy ustrój przyrody; 7.6. Spór o celowy ustrój świata.
16. 1. Przedmiot, zakres i metody estetyki; 8.2. Pojęcie sztuki definicje dzieła sztuki;
8.3. Kategoria piękna; 8.4. PrzeŜycie estetyczne; 8.5. Twórca i twórczość
artystyczna; 8.6. Wartość estetyczna i artystyczna; 8.7.Forma i materia sztuki;
8.8. Prawda dzieła sztuki.
166
Zaliczenie wykładu w semestrze 1 i 2 obywa się na postawie obecności oraz
aktywności studentów. Kryteria oceny: 30 % obecności- ocena dst, 60% obecności ocena db, 100% obecności – ocena bdb. Aktywność na 2 zajęciach 1 obecności.
Egzamin po semestrze3.
1.K. Ajdukiewicz, Zagdnienia i kierunki filozofii, (róŜne wydania)
2. M. Gołaszewska, zarys estetyki, (róŜne wydania).
3. M. Hempoliński, Filozofia współczesna, Wprowadzenie do zagadnień i kierunków,
Warszawa 1989.
4. O. Hoffe, Mała historia filozofii, Warszawa 2004.
5. R. INGARDEN, Studia z estetyki, t. 1-3, WARSZAWA 1957-1970.
6. S. Opara, Filozofia, Współczesna kierunki i problemy, Warszawa 1999.
7. W. StróŜewski, Ontologia, Kraków 2002
8.W. StróŜewski, Wokół piękna, Szkice z estetyki, Kraków 2002
9.W. Tatarkiewicz, Dzieje sześciu pojęć, (róŜne wydania)
10. W. Tatarkiewicz, Historia estetyki, (róŜne wydania)
11. W. Tatarkiewicz, Historia filozofii, (róŜne wydania)
12. M. Wallis, PrzeŜycie i wartość, Kraków 1968.
167
STUDIA DRUGIEGO STOPNIA
PLASTYCZNYCH
Czas trwania studiów: 2 lata semestrów 4
Rok I, rok akademicki 2008/2009
168
SYLABUS
II.B.1 Nazwa przedmiotu (course title): Historia idei doktryn artystycznych
(nazwa i ogólna formuła przedmiotu, np. wykład, ćwiczenia laboratoryjne,
seminarium itp.)
Obowiązkowy
II.B.5 Semestr:
1
2
3
4
Godz. tyg:
2
II.B.6 Punkty ECTS:
6
5
6
7
8
9
10
(numer of credits)
szczegółowe informacje na temat form zajęć, metod nauczania oraz całkowita
liczba tygodni obejmująca wykłady, konsultacje (zarówno regularne jak i
organizowane w indywidualnych przypadkach), seminaria, warsztaty, projekty i
prace terenowe, samodzielna praca studentów, inne ćwiczenia/zajęcia praktyczne,
formy kształcenia na odległość – jeŜeli takie są stosowane, oraz inne metody/formy
Na pierwszych zajęciach studenci zapoznają się z warunkami przystąpienia do
egzaminu, podawane są wówczas informacje o tematyce zajęć. W ramach
semestru student zobowiązany jest do zaprezentowania pięciu teorii z róŜnych epok,
na podstawie tekstów wskazanych w obowiązującej literaturze: antologii Historia
169
doktryn artystycznych. Wybór tekstów (poszcz. 5 tomów red. m.in. przez J.
Białostockiego) lub Historii estetyki W. Tatarkiewicza.
polski (lub teŜ podać inny, jeŜeli jest taka moŜliwość prowadzenia zajęć)
POLSKI
Imię Nazwisko, stopień naukowy wykładowcy
ADAM ORGANISTY, dr nauk humanistycznych, adiunkt
zakres wiadomości, kompetencji i umiejętności, jakie powinien juŜ posiadać student
przed rozpoczęciem nauki przedmiotu, a takŜe specyfikacja innych przedmiotów lub
programów, które naleŜy zaliczyć wcześniej
Istotne wiadomości z historii sztuki – zarówno sztuki staroŜytnej, średniowiecznej,
nowoŜytnej, jak i nowoczesnej; bez tej wiedzy nie jest moŜliwe zrozumienie poszcz.
poglądów teoretyków sztuki i idei obecnych piśmiennictwie.
Doświadczenie wykazuje, Ŝe student musi znać podstawowe lektury z literatury
pięknej. Wskazana będzie takŜe zasadnicza znajomość historii filozofii i historii
Kościoła.
opis zakładanych kompetencji i umiejętności, jakie student nabywa w wyniku
zaliczenia przedmiotu
Na podstawie przeglądu najwaŜniejszych teorii i doktryn artystycznych w dziejach
sztuki europejskiej i polskiej studenci mogą doskonalić umiejętności interpretacji
dzieła, w oparciu o opis i analizę jego ideowego przesłania. Zajęcia powinny uczyć
krytycznej lektury – poznania zasad badania wiarygodności przesłania tekstów
historycznych, ich przetwarzania przez autorów pióra a adaptowania ich przez
autorów dzieł sztuki, a takŜe róŜnego rodzaju – na przestrzeni dziejów – odmiennych
interpretacji ideowych. Istotą zatem jest zdolność do samodzielnego wyciągania
170
wniosków z piśmiennych źródeł w odniesieniu do realnej sytuacji artystycznej.
Uczestnicy zajęć poznają elementy teorii, fakty historyczne, ale najwaŜniejszą kwestią
jest umiejętność ich odwaŜnego myślenia – pozwalająca na samodzielną pracę
naukową lub artystyczną studenta.
jasny i zwięzły opis treści przedmiotu pozwalający określić jego zakres tematyczny
Wykłady obejmują historię idei i doktryn artystycznych od staroŜytności do XX wieku
włącznie. WiąŜą się nimi takie zagadnienia, jak:
•
przemiany pojęcia „sztuka”
•
klasyfikacje sztuk
•
historiografia artystyczna
•
dzieje pojęcia „piękno”
•
dzieje pojęcia „przeŜycie estetyczne”
•
Bernard z Clairvaux a opat Sugeriusz
•
nurty ikonoklastyczne
•
reformacji stosunek do sztuki
•
estetyka renesansu; poglądy włoskich artystów renesansowych (Alberti,
Filarete, Leonardo da Vinci, Michał Anioł, Rafael, nowoŜytne studia nad
Witruwiuszem, Serlio, Vignola, Palladio)
•
manierystyczna teoria sztuki (Vasari, Cellini, Pontormo, Zuccari, Lomazzo)
•
emblematyka i ikonologia (Ripa)
•
estetyka baroku (Rubens, Bernini, Borromini, Sandrart)
•
kontrreformacyjna teoria sztuki (Molanus, Borromeusz, Paleotti)
•
dlaczego mistyk potrzebuje artysty, czyli o roli wizualnych przedstawień w
mistycznym doświadczeniu (m.in. pisma św. Franciszka z AsyŜu, św. Bernarda z
Clairvaux, św. Teresy z Ávila, św. Ignacego Loyoli, Angelusa Silesiusa)
•
Poussin i akademicka teoria sztuki
•
spór poussinistów i rutenistów (Bellori, Boschini, Le Brun, Félibien, Fréart de
Chambray, du Fresnoy, de Pilles)
•
angielskie piśmiennictwo o sztuce w początkach XVIII w.
•
początki krytyki artystycznej (Diderot, La Font de Saint-Yenne)
171
•
Winckelmann i początki nowoczesnej historii sztuki
•
niemieckie piśmiennictwo o sztuce przełomu XVIII i XIX w. (Kant, Lessing,
Herder, Goethe, Wackenroder, Pforr, Runge, Friedrich, Carus, Heine)
•
angielskie piśmiennictwo o sztuce XVIII i XIX w. (Hogarth, Reynolds, Blake,
Pugin, Ruskin, Morris)
•
francuska refleksja o sztuce w XIX w. (de Quincy, Chateaubriand, Baudelaire,
Stendhal, Hugo, Gautier, Delacroix, Ingres, Thoré, Viollet-le-Duc, Taine,
Champfleury, Thoré-Bürger, bracia Goncourt)
•
główne
nurty
awangardowe,
załoŜenia
teoretyczne
i
tendencje
w
piśmiennictwie o sztuce w latach ok. 1890-1939 (Denis, Apollinaire, Delaunay,
Marinetti, Boccioni, Severini, Witkiewicz, Chwistek, Kandinsky, Le Corbusier,
Gropius, Klee, Picabia, Malewicz, Mondrian, Strzemiński, Breton, Duchamp)
•
krytyka artystyczna i nurty awangardowe w sztuce europejskiej i amerykańskiej
po II wojnie światowej (m.in. Greenberg, Rosenberg, Fluxus, Beuys, Kosuth,
Kantor)
•
historia historii sztuki (poszczególni historycy sztuki XIX i XX wieku: Schlosser,
Dvořák, Warburg, Panofsky, Tatarkiewicz, Walicki, Białostocki, L. Kalinowski)
dokładny opis metod oceny pracy studenta w ramach danego przedmiotu, z
uwzględnieniem takich elementów jak forma, czas trwania, kalendarz (okres,
częstotliwość) a takŜe terminy egzaminów i sesji egzaminacyjnych.
W czasie egzaminu (ustnego) student omawia wytypowane przez prowadzącego
zagadnienie, w oparciu o wskazaną uprzednio literaturę. Warunkiem przystąpienia
do egzaminu jest zwięzłe przedstawienie pięciu wybranych tekstów w trakcie
semestru.
wykaz lektur i innych materiałów zalecanych studentom podejmującym naukę
przedmiotu (np. katalogi z wystaw, publikacje, czasopisma fachowe, adresy
internetowe itp.)
Podstawowe opracowania ogólne:
172
* Historia doktryn artystycznych. Wybór tekstów, t. I: Myśliciele, kronikarze i artyści o
sztuce od staroŜytności do 1500 roku, wybrał i opracował J. Białostocki, Warszawa
1978
* Historia doktryn artystycznych. Wybór tekstów, t. II: Teoretycy, pisarze i artyści o
sztuce 1500-1600, wybrał i opracował J. Białostocki, Warszawa 1985
* Historia doktryn artystycznych. Wybór tekstów, t. III: Teoretycy, pisarze i artyści o
sztuce 1600-1700, wybrał i opracował J. Białostocki, red. M. Poprzęcka, A. Ziemba,
Warszawa 1994
* Historia doktryn artystycznych. Wybór tekstów, t. IV: Teoretycy, pisarze i artyści o
sztuce 1700-1870, wybór, przedmowa i komentarze E. Grabska, M. Poprzęcka,
Warszawa 1989
* Artyści o sztuce. Od van Gogha do Picassa, wybór i oprac. E. Grabska, H.
Morawska, Warszawa 1977
* W. Tatarkiewicz, Historia estetyki, t. I-III, Wrocław-Kraków 1960-1967 (równieŜ
późniejsze wydania)
Literatura uzupełniająca:
* W. Tatarkiewicz, Dzieje sześciu pojęć. Sztuka – piękno – forma – twórczość –
odtwórczość – przeŜycie artystyczne, Warszawa 1975
* W. Tatarkiewicz, Skupienie i marzenie: studia z zakresu estetyki, Kraków 1951
* J. Białostocki, Refleksje i syntezy ze świata sztuki, (dwa cykle) Warszawa 1978, 1979
* Wstęp do historii sztuki, red. P. Skubiszewski, Warszawa 1973
Poszczególne teksty źródłowe – wypowiedzi artystów, pisarzy europejskich
* Benvenuta Celliniego Ŝywot własny spisany przez niego samego, tłum L. Staff,
Warszawa 1994 (róŜne wydania)
* J. W. Goethe, PodróŜ włoska, tłum. i oprac. H. Krzeczkowski, Warszawa 1980 – (w
serii: PodróŜe, red. P. Hertz)
173
* R. Wagner, Sztuka i rewolucja, wstęp i tłum. J. Mesnil, Lwów 1904
* F. Nietzsche, Narodziny tragedii z ducha muzyki (wielokrotne wydania, np.
Narodziny tragedii, czyli hellenizm i pesymizm, tłum. L. Staff, posłowie: T. Macios,
Kraków 2003)
* Ch. Baudelaire, O sztuce. Szkice krytyczne, wybór i oprac. J. Guze, wstęp: J.
Starzyński, Wrocław-Warszawa-Kraków 1961 – (Teksty Źródłowe do Dziejów Teorii
Sztuki, red. J. Starzyński, t. X)
* Ch. Baudelaire, Pisma. Sztuka romantyczna, oprac. A. Kijowski, C. Pichois, red. R.
Engelking, Gdańsk 2003
* T. Gautier, Pisarze i artyści romantyczni. Szkice – wspomnienia – groteski, tłum. J.
Guze, Warszawa 1975
* E. Delacroix, Dzienniki 1822-1863, tłum. J. Guze, J. Hartwig, 2 tomy, wstęp: J.
Starzyński, Wrocław-Warszawa-Kraków 1968 – (Teksty Źródłowe do Dziejów Teorii
Sztuki, red. J. Starzyński, t. XIV, cz. 1-2)
* E. Fromentin, Mistrzowie dawni, Wrocław 1956 – (Teksty Źródłowe do Dziejów Teorii
Sztuki, red. J. Starzyński, t. VI)
* T. Thoré-Bürger, Nowe kierunki w sztuce XIX wieku. Wybór tekstów z lat 1838-1868,
oprac. H. Morawska, tłum. H. Morawska, H. Ostrowska-Grabska, red. W. Juszczak,
Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk 1972 – (Teksty Źródłowe do Dziejów Teorii Sztuki,
red. W. Jaworska, t. XIX)
* E. Zola, Słuszna walka. Od Courbeta do impresjonistów. Antologia pism o sztuce,
Warszawa 1982
* E., J. de Goncourt, Dziennik, tłum. J. Guze, Warszawa 1988
* E., J. de Goncourt, Sztuka XVIII wieku, tłum. J. Guze, Warszawa 1981
* J. K. Huysmans, O sztuce, oprac. E. Grabska, Wrocław-Warszawa-Kraków 1969
* L. Tołstoj, Co to jest sztuka? wstęp: J. Iwaszkiewicz, Kraków 1980
* R. M. Rilke, Listy do młodego poety, tłum. J. Nowotniak, (Wydawnictwo Świat
Literacki) Izabelin 1996
174
* R. M. Rilke, Poezje, tłum. i oprac. M. Jastrun, Kraków 1987
* P. Valéry, Rzeczy przemilczane (Z pism o sztuce), oprac. J. Guze, Warszawa 1974
* W. Kandyński, Punkt i linia a płaszczyzna. Przyczynek do analizy elementów
malarskich, tłum., posłowie S. Fijałkowski, Warszawa 1986
* K. Malewicz, Wiersze i teksty, oprac. A. Pomorski, Warszawa 2000
* D. Sylvester, Rozmowy z Francisem Baconem. Brutalność faktu, tłum. M. Wasilewski,
Poznań 1997
* Joseph Beuys. Teksty, komentarze, wywiady, oprac. J. Jedliński, Warszawa 1990
Poszczególne teksty źródłowe – wypowiedzi artystów, pisarzy polskich
* Maksymilian i Aleksander Gierymscy. Listy i notatki, oprac. J. Starzyński, WrocławWarszawa-Kraków-Gdańsk 1973 – (Teksty Źródłowe do Dziejów Teorii Sztuki, t. XX)
* S. Witkiewicz, Sztuka i krytyka u nas (1884-1898), Lwów 1899
* S. Witkiewicz, Aleksander Gierymski, Lwów 1903
* S. Witkiewicz, Matejko, Lwów 1912
* S. Witkiewicz, Pisma zebrane, t. 1-4, red. Z. J. Jakubowski, M. Olszaniecka,
(Wydawnictwo Literackie) Kraków 1974
* S. śeromski, Przemówienie o Stanisławie Witkiewiczu, [w:] Pisma literackie i krytyczne,
Warszawa 1963
* E. Miodońska-Brookes, M. Cieśla-Korytowska, Feliks Jasieński i jego Manggha,
Kraków 1992
* S. Przybyszewski, Synagoga szatana i inne eseje, wybór, wstęp i tłum. G. Matuszek,
Kraków 1997
* S.I. Witkiewicz, Nowe formy w malarstwie i wynikające stąd nieporozumienia,
Warszawa 1919 (wielokrotne wznowienia, np. Skierniewice 1992)
* W. Strzemiński, Unizm w malarstwie, Bibljoteka „Praesens” nr 3, Warszawa 1928
175
* W. Strzemiński, Teoria widzenia, wydanie II, Kraków 1969
* W. Strzemiński, Pisma, oprac. Z. Baranowicz, Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk
1975 – (Teksty Źródłowe do Dziejów Teorii Sztuki, red. J. Starzewski, t. VI)
* P. Taranczewski, O płaszczyźnie obrazu, Wrocław-Warszawa-Kraków 1992
* E. Kuryluk, PodróŜ do granic sztuki. Eseje z lat 1975-1979, Kraków 1982
* J. Sempoliński, Władztwo i słuŜba. Myśli o sztuce, oprac. M. Kitowska-Łysiak, Lublin
2001
Podręczniki, opracowania zbiorowe:
* Pisma teoretyczne niemieckich romantyków, oprac. T. Namowicz, WrocławWarszawa-Kraków 2000
* Francuscy pisarze i krytycy o malarstwie 1820-1876; t. 1: W poszukiwaniu
nowoczesności; t. 2: Romantyzm. Antologia, t. 3: Realizm, oprac. H. Morawska,
Warszawa 1977
* Z dziejów polskiej krytyki i teorii sztuki, t. 1: Myśl o sztuce w okresie romantyzmu,
oprac. E. Grabska, S. Morawski; t. 2: Spór o rację bytu polskiej sztuki narodowej (18571891). Warszawska krytyka artystyczna (1875-1890), oprac. A. Jakimowicz, A.
Porębska, Warszawa 1961
* Posągi i ludzie. Antologia tekstów o rzeźbie 1815-1889, oprac. A. MelbechowskaLuty, P. Szubert, red. W. Juszczak, t. 1-2, Warszawa 1993
* Posągi i ludzie. Rzeźba polska dwudziestolecia międzywojennego, oprac. A.
Melbechowska-Luty, Warszawa 2005
* Z. Kruczkowska, Główne tendencje w polskiej krytyce sztuki (na podstawie
wybranych czasopism literackich i artystycznych od połowy XIX wieku do
współczesności), Kraków 2002 – (Praca monograficzna Akademii Pedagogicznej im.
Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie, nr 327)
28.01.2009 r.
176
SYLABUS
II.B.1 Nazwa przedmiotu: Dydaktyka przedmiotowa- wykłady
II.B.3 Typ przedmiotu – obowiązkowe
2
3(w) 3(ćw 4(w) 4(ćw 5
II.B.5 Semestr:
Godz. tyg:
II.B.6 Punkty ECTS:
)
6
7
8
)
1
1
1
1
3
2
3
2
(numer of credits)
II.B.7 Metody nauczania (teaching methods): wykłady dla studentów studiów
dziennych na kierunku: Edukacja artystyczna w zakresie sztuk plastycznych II stopnia
– 30 godz.
(15 godz. wykładów i 15 godz. ćwiczeń). Prezentacje, dyskursy, ćwiczenia
indywidualne i grupowe, warsztaty aktywności twórczej, akcje plastyczne itp.
II.B.10 Wymagania wstępne (prereguisites): podstawowa wiedza z zakresu
pedagogiki i psychologii twórczości
learning outcomes and competences): Uaktualnienie wiedzy dotyczącej koncepcji i
metod edukacji artystycznej w kontekście przemian w kulturze i sztuce współczesnej.
177
Przygotowanie merytoryczne i praktyczne studentów do pracy w placówkach szkolnych
i pozaszkolnych w zakresie dydaktyki edukacji plastycznej, kształcenie i doskonalenie
innowatorów
edukacyjnych
intrakulturacja)
nauczaniu
w
edukacji
globalnej,
Uświadomienie
róŜnych
dróg
plastyki.
Zaprezentowanie
(inkulturacja,
wyborów
związków
rekulturacja,
pedagogicznych
pedagogiki
ze
w
sztuką.
Zaktywizowanie grup studenckich do kreatywnej pracy w formie samodzielnej i
zespołowej. Refleksji pedagogicznej, samopoznania, rozwiązywania problemów
plastycznych. Zastosowania zdobytej wiedzy i praktyki do zbudowania autorskiego
zadania: metoda projektów, drama, okazja edukacyjna. Refleksja własna o istocie
edukacji plastycznej.
Treści programowe:
Definicja dydaktyki, przedmiot i funkcje. Sposoby
rozumienia dydaktyki: Jako sztuka nauczania (J. A. Komeński); Jako teoria nauczania
(Herbart); Jako teoria uczenia się (J. Dewey). Funkcje dydaktyki: deskryptywno –
diagnostyczna,
eksplanacyjna,
predykcyjno
–
prospektywna,
praktyczna.
Taksonomia Blooma. Program szkolny - zasady szeregowania bloków treści, zasady
segmentacji treści. Programy linearne, spiralne, całościowe, modularne. Ład
efektywny. Omówienie metod nauczania erotematycznych i akromatycznych oraz
moŜliwości ich wykorzystania.. Wzorzec Liwy i Pigmaliona w dydaktyce. Uczniowskie
strategie przetrwania i oporu. Strategie nauczycieli wdg Woodsa: socjalizacja
dominacja negocjacje fraternizacja nieobecność i wycofywanie się rytuał i rutyna
terapia zajęciowa moralizowanie. Semestr poświęcony na przygotowanie Projektu
edukacyjnego- Warsztatów twórczych, mających na celu wykorzystanie zdobytej
wiedzy z zakresu pedagogiki i psychologii twórczości, dydaktyki edukacji plastycznej
oraz technik plastycznych i form aktywnej pracy z dziećmi i młodzieŜą. W projekcie
uwzględnione
powinny
być
współczesne
wymagania
dotyczące
treści
programowych przedmiotu połączone z myśleniem o edukacji wielowymiarowej.
178
Semestr 3- zaliczenie wraz z oceną uzyskaną za przedstawienie prezentacji
multimedialnej będącej zapisem warsztatów plastycznych. Tematy wybrane przez
studentów.
De Bono E. Naucz się myśleć kreatywnie. Warszawa 1995
Daszyńska M. Techniki Graficzne. Warszawa 2000
Daszyńska M. Malarskie techniki dekoracyjne. Warszawa 2000
Dymara B. (red.), Dziecko w świecie sztuki. Kraków 1996
Gmitrowicz A., Karolak W. Arteterapia, Łódź 2000
Goleman D. Inteligencja emocjonalna. Poznań 1997
Janicki A. Twórczość artystyczna w świetle teorii psychologicznych. Warszawa 1989
Karolak W. Zabawa jako sztuka. Warszawa 2002
Kozielecki J. Koncepcja transgresyjna człowieka, Warszawa 1987
Kozielecki J. Transgresja i kultura. Warszawa 1997
Krejca A. Techniki sztuk graficznych. Warszawa1984
Limont W. Analiza wybranych mechanizmów wyobraźni twórczej. Toruń 1994
Limont W. Syntetyka a zdolności twórcze. Toruń 1994
Losos L. Techniki malarskie. Warszawa 1991
Nęcka E. Proces twórczy i jego ograniczenia. Kraków 1995
Nęcka E. Trening twórczości. Kraków 1998
Piekarski J., Śliwerski B. (red.),Edukacja alternatywna. Kraków 1992
Popek S. Analiza psychologiczna twórczości plastycznej dzieci i młodzieŜy, Warszawa 1985
Popek S., Barwy i psychika, Lublin 1999
Rzepińska M. Historia koloru w dziejach malarstwa europejskiego. Kraków1983
Szulc W. Kulturoterapia wykorzystanie sztuki i działalności kulturalno- oświatowej w
lecznictwie, Poznań 1994
Szuman S. Sztuka dziecka, Warszawa, 1990
179
Śliwerski B. (red.), Edukacja alternatywna. Kraków 1992
Tokarz A.(red.), Symulatory i inhibitory aktywności twórczej. Kraków 1991
Trzebiński J. Osobowościowe warunki twórczości.[w:] J. Reykowski (red.) Osobowość
a społeczne zachowanie się ludzi. Warszawa 1976
Trzebiński J. Twórczość i struktura pojęć. Warszawa 1981
Wallon P., Cambier A., Engelhart D. Rysunek Dziecka, Warszawa 1993
Way B. Drama w wychowaniu dzieci i młodzieŜy, Warszawa 1995
Wojnar I. Estetyka i wychowanie, Warszawa 1964
Wojnar I. Teoria wychowania estetycznego, Warszawa 1976
Wojnar I. Humanistyczne intencje edukacji, Warszawa 2000
Wygotski L. S. Narzędzie i znak w rozwoju dziecka, Warszawa 1970
Zalewska D. ( red.) Kultura i terapia, Wrocław 1996
śuk T. Uzdolnienia twórcze a osobowość, Poznań, 1986
180
SYLABUS
II.B.1 Nazwa przedmiotu (course title): Działania multimedialne
II.B.2 Kod przedmiotu (course code): 03.1-05-00C/18
II.B.3 Typ przedmiotu (type o f course): obowiązkowy,
1
2
3
4
II.B.5 Semestr:
1
Godz. tyg:
II.B.6 Punkty ECTS:
2
(numer of credits)
II.B.7 Metody nauczania (teaching methods): pracowniane-ćwiczenia laboratoryjne
Podstawowa obsługa komputera, znajomość programów Corel Draw i Photoshop.
Przygotowanie studentów do twórczego wykorzystania współczesnych sposobów
rejestracji obrazu (kamera cyfrowa, wideo, komputer), ich współdziałanie i
wzajemna zaleŜność. Umiejętność wykorzystania tych narzędzi w pracy artystycznej.
Zapoznanie
z
historią
ich
rozwoju
a
takŜe
z ciekawymi realizacjami elektronicznymi.
181
1. FotomontaŜ w sztuce XX wieku
2. Efekty specjalne w filmie.
3. Ekspresjonizm filmowy. Emocje wyraŜone obrazem.
4. Podstawy języka filmu. Zajęcia z kamerą. Komputerowy montaŜ filmu.
5. Film rysunkowy – przegląd najwaŜniejszych dokonań.
6. Czym jest film dokumentalny? Media w słuŜbie propagandy.
7. Wpływ multimediów na postawy moralne i zachowania społeczne
8. Reklama – twórczość czy ograniczenie?
9. Sztuka i komputery: nowe techniki przekazu, rejestracji i emisji.
10. Prezentacje interaktywne.
Realizacje:
Przygotowanie scenariuszy dla filmów propagandowych o zabarwieniu
pozytywnym i negatywnym na wybrany temat.
Realizacja filmów propagandowych wg stworzonych scenariuszy.
Realizacja zadania indywidualnego zaproponowanego samodzielnie przez studenta
w formie: filmu, animacji, prezentacji multimedialnej lub interaktywnej prezentacji
multimedialnej.
Wykonanie uzgodnionych zadań z dziedziny multimediów.
wizualnego. Oceniany jest nie tylko ostateczny rezultat – dzieło ale zaangaŜowanie
studenta,
dociekliwość
i otwartość w poszukiwaniu środków wyrazu. Efektem końcowym jest realizacja dzieła
oraz dokumentacja wizualna.
1. „Encyklopedia kina” – red. T.Lubelski, Biały Kruk, Kraków 2003r.
2. „Historia radiofoniii telewizji w Polsce” – S.Miszczak, Wydawnictwa Komunikacji
i Łączności, Warszawa 1972r.
3. „Historia propagandy” – Oliver Thomson, KsiąŜka i Wiedza, Warszawa 2001r.
4. „Kino” – Richard Platt, Arkady, Warszawa, 1997r.
5. „Kronika filmu” – red. M.B.Michalik, Kronika, Warszawa 1995r.
6. „Media” – red. E.Banaszkiewicz-Zygmunt, Wydawnictwo Naukowe PWN, W-wa
2000
7. „Neue Geschichte der Fotografie” – M.Frizot, Konemann, Koln 1998r.
8. „Obrazy na wolności – studia z historii sztuk medialnych” – R.W.Kluszczyński,
Instytut Kultury, Warszawa 1998r.
182
9. „Pismo – pamięć ludzkości” – Georges Jean, Wydawnictwo Dolnośląskie,
Wrocław 1994r.
10. „Reklama – techniki skutecznej perswazji” – W.Budzyński, Poltext, Warszawa 2004r.
11. „Wiek ekranów” – red. A.Gwóźdź, P.Zawojski, Rabid, Kraków 2002r.
Czasopisma:
12. „Audio-Video” (doniesienia naukowe o nowych technikach zapisu oraz sprzęcie
AV)
13. „Świat Nauki” (polska edycja „Scientific American” z licznymi artykułami o
aktualnych badaniach w dziedzinie komputerów i Sieci)
14. „Komputer Świat” (popularne pismo z praktycznymi poradami o aplikacjach i
sprzęcie)
15. „2D+3D” (czasopismo dot. projektowania, komunikacji wizualnej i grafiki
wydawniczej)
16. „Art & Business” ( Pismo dot. marketingu sztuki, zagadnień kultury)
183
SYLABUS
II.B.1 Nazwa przedmiotu (course title): Pracownia dyplomowa (Grafika Warsztatowa
– litografia)
II.B.3 Typ przedmiotu (type o f course): rodzaj zajęć – obowiązkowe
II.B.5 Semestr:
1
2
Godz. tyg:
3
4
10
11
18
20
5
6
7
8
9
10
II.B.6 Punkty ECTS:
Techniczna realizacja ćwiczeń obejmować będzie demonstrację przez
prowadzącego
czynności
warsztatowych
i
procedur
technologicznych,
niezbędnych do opanowania druku płaskiego na blasze oraz objaśnienie moŜliwości
łączenia techniki druku płaskiego z innymi technikami graficznymi. Ćwiczenia
realizowane będą na podstawie szkiców przedstawionych przez studentów.
Rozmowy, korekty i dyskusje prowadzącego ze studentami zmierzać będą do
poszerzenia i zintensyfikowania indywidualnych poszukiwań ideowych i formalnych.
polski; moŜliwość prowadzenia zajęć w języku francuskim.
prof. zw. Grzegorz Banaszkiewicz
Program adresowany jest do studentów posiadających wstępne doświadczenie
warsztatowe
184
w zakresie trzech podstawowych technik grafiki artystycznej - druku wypukłym
(linoryt), druku wklęsłym (sucha igła, akwaforta, tinta) i druku płaskim (jednobarwna
litografia na kamieniu).
- uświadomienie studentom naturalnej bliskości rysunku i litografii;
- wzbogacenie doświadczeń warsztatowych i świadomości artystycznej studenta
- opanowanie procesów technologicznych oraz czynności warsztatowych,
niezbędnych
do realizacji prac w nowej dla studentów technice druku płaskiego na blasze
aluminiowej;
- przygotowanie i zainspirowanie studentów do eksperymentów i własnych
poszukiwań
warsztatowych w zakresie druku płaskiego.
Realizacja min. 3 ćwiczeń o wzrastającym stopniu komplikacji warsztatowej.
Tematyka prac - dowolna.
ZaangaŜowanie intelektualne i artystyczne, praca domowa i w pracowni,
indywidualny rozwój, prezentacja końcowa (min.) 3 poprawnych odbitek z kaŜdej
wykonanej pracy.
Andrzej Jurkiewicz „Podręcznik metod grafiki artystycznej”, Wydawnictwo „Arkady”,
Warszawa 1975;
185
Aleš Krejča „Techniki sztuk graficznych”, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe,
Warszawa 1984;
„LITHOGRAPHY, 200 YEARS OF ART, HISTORY& TECHNIQUE”, Domenico Porzio, General
Editor © 1982 Arnoldo Mondatori Editore, S.p. A, Milan;
“Grafika artystyczna. Podręcznik warsztatowy”, wydany przez Wydział Grafiki ASP
w Poznaniu, 2007;
Krystyna Szwajkowska „Litografia – tradycja i współczesność”, podręcznik
akademicki
AJD w Częstochowie, 2007.
Ponadto katalogi wystaw ze zbioru podręcznego będącego do stałej dyspozycji w
pracowni; albumy, monografie, katalogi ze zbiorów prowadzącego; wyszukiwarka
internetowa.
186
SYLABUS
II.B.1 Nazwa przedmiotu (course title): Seminarium magisterskie
II.B.3 Typ przedmiotu (type o f course): obligatoryjny
II.B.5
1
2
3
4
1
1
1
1
5
6
7
8
9
10
Semestr:
Godz.
tyg:
II.B.6 Punkty ECTS: (numer of credits)
II.B.7 Metody nauczania (teaching methods): seminarium
II.B.9 Imię i nazwisko wykładowcy (na me of lecturer): dr hab. Jerzy Piwowarski, prof.
AJD
II.B.10 Wymagania wstępne (prereguisites): umiejętność samodzielnych studiów
literaturowych, wiedza ogólna z zakresu historii sztuki
187
Opanowanie przez studentów niezbędnych umiejętności warsztatowych i
metodologicznych potrzebnych do napisania pracy magisterskiej. Realizacja pracy.
Zagadnienia metodologiczne: 1. Określenie zakresu tematycznego będącego
przedmiotem badań prowadzonych w ramach seminarium magisterskiego. 2.Wybór i
prawidłowe sformułowanie tematu pracy magisterskiej przez poszczególnych
uczestników seminarium. 3. Gromadzenie literatury z zakresu podjętej tematyki. 4.
Omówienie strony formalno-językowej pracy: strony tytułowej, struktury pracy,
wstępu, treści pracy (osnowy), zakończenia, przypisów, tytułów. 5. Opracowanie
schematu metodologicznego do wybranego tematu pracy. 6. Ustalenie przedmiotu
oraz problemu i hipotez dla poszczególnych tematów prac magisterskich. 7. Analiza
wyników badań. 8. Podsumowanie badań i wyciągnięcie wniosków. 9. Omówienie
trudności związanych z badaniami i pisaniem pracy magisterskiej.
II.B.13 Metody oceny (assessment methods): ocena kolejnych etapów realizowanej
pracy magisterskiej
-
-
Dominiczak H., Przygotowanie pracy magisterskiej z historii. Poradnik
metodyczno- metodologiczny, Wyd. WSP, Częstochowa 1996
Instrukcja realizacji pracy dyplomowej pisemnej licencjackiej i magisterskiej,
maszynopis, WWA AJD
-
Piszemy poprawnie. Poradnik językowy PWN, oprac. A. Kubiak-Sokół, PWN,
Warszawa 2008
-
Węglińska M., Jak pisać pracę magisterską, Wyd. „Impuls”, Kraków 1997
Zasady opracowywania maszynopisów dla Wydawnictwa
Pedagogicznej w Częstochowie, Wyd. WSP, Częstochowa 2001
WyŜszej
Szkoły
188
SYLABUS
II.B.1 Nazwa przedmiotu: Projekty artystyczne w działaniach warsztatowych ćwiczenia
2
3
4
2
1
2
2
5
6
7
8
9
10
II.B.5 Semestr:
Godz. tyg:
II.B.6 Punkty ECTS:
(numer of credits)
dziennych na kierunku: Edukacja artystyczna w zakresie sztuk plastycznych II stopnia
- 30 godz. Prezentacje, dyskursy, ćwiczenia indywidualne i grupowe, warsztaty
aktywności twórczej, interwencje.
II.B.10 Wymagania wstępne (prereguisites): podstawowa wiedza z zakresu historii
sztuki i technik warsztatowych.
learning outcomes and competences): Przygotowanie merytoryczne i praktyczne
studentów do kształtowania indywidualnej i zespołowej wypowiedzi autorskiej.
Kreowanie i przygotowanie projektów twórczych/ wypowiedzi artystycznych w
aktywności edukacyjnej, społecznej i artystycznej.
Treści programowe: Projekt artystyczny/ projekt społeczny/ projekt edukacyjnywzajemne powiązania sztuki współczesnej. Egzemplifikacja indywidualnych/własnych
działań warsztatowych w powiązaniu z koncepcją autorskiego projektu artystycznego.
189
Czas twórczy- czas akcji artystycznych (warsztatów, działań i interwencji artystycznych,
społecznych, edukacyjnych, terapeutycznych, promocyjnych i reklamowych).
Współczesna kultura wyzwaniem dla nowych projektów artystycznych (techniki,
narzędzia, wypowiedzi własne), jako wypowiedzi indywidualnej i zespołowej
twórców.Formy Ŝycia artystycznego i kulturalnego a ich wpływ na podejmowanie
własnych projektów artystycznych.
Semestr 3- zaliczenie wraz z oceną uzyskaną za opracowanie koncepcji projektu
artystycznego oraz pokazu multimedialnego/prezentacji z przeprowadzonych
działań warsztatowych.
De Bono E. Naucz się myśleć kreatywnie. Warszawa 1995
Janicki A. Twórczość artystyczna w świetle teorii psychologicznych. Arteterapia.
Warszawa 1989
Potocka BoŜena, Nowak Lesław, Projekt edukacyjny. Poradnik dla nauczycieli. Kielce
2002.
190
Rzepińska M. Historia koloru w dziejach malarstwa europejskiego. Kraków1983
Szulc W. Kulturoterapia wykorzystanie sztuki i działalności kulturalno- oświatowej w
lecznictwie, Poznań 1994
Szymański M., O metodzie projektów, Warszawa 2000
Trzebiński J. Osobowościowe warunki twórczości.[w:] J. Reykowski (red.) Osobowość
a społeczne zachowanie się ludzi. Warszawa 1976
śuk T. Uzdolnienia twórcze a osobowość, Poznań, 1986
191
STUDIA JEDNOLITE MAGISTERSKIE
PLASTYCZNYCH
III ROK
192
SYLABUS
Dla kierunku studiów: Edukacja artystyczna w zakresie sztuk plastycznych
II.B.1 Nazwa przedmiotu (course title): Socjologia kultury – wykład
II.B.3 Typ przedmiotu (type of course): obowiązkowy
II.B.5 Semestr
5
Godz. tyg.:
2
II.B.6 Punkty
ECTS (number
of credits):
2
II.B.7 Metody nauczania (Teaching methods): Wykład konwersatoryjny
przygotowujący studenta do wystąpienia z jego samodzielnymi uwagami na temat
socjologicznej refleksji i badań nad kulturą i sztuką w świetle wykładu i lektury.
Piętnaście dwugodzinnych wykładów w semestrze zimowym.
II.B.8 Język wykładu (language of instruction): polski
II.B.9 Imię i nazwisko wykładowcy (name of lecturer): Stanisław Lenik, doktor nauk
humanistycznych w zakresie socjologii
II.B.10 Wymagania wstępne (prerequisites): Ogólna wiedza na temat kultury i ich
dziedzin, znajomość i umiejętność stosowania metod i technik samodzielnego
studiowania typowych dla nauk humanistycznych.
learning outcomes and competences) Opis zakładanych kompetencji i
umiejętności, jakich student nabywa w wyniku zaliczenia przedmiotu:
193
Zapoznanie studentów ze społecznym aspektem zjawisk kulturowych,
szczególnie w odniesieniu do sztuk plastycznych. Przedstawienie socjologicznego
ujęcia, analizy i interpretacji kultury, procesów jej tworzenia, utrwalania i niszczenia w
aspekcie osobowym (indywidualnym) i społecznym (zbiorowym).
1. Perspektywa socjologiczna w opisie, analizie i wyjaśnianiu kultury – jej specyfika i
relacje z innymi naukami o kulturze
2. Proces nabywania kultury – czynniki społeczno-kulturowe a osobowość
3. Uczestnictwo w kulturze; istota, formy i poziomy
4. ZróŜnicowanie kulturowe a zróŜnicowanie społeczne
5. Kultura elitarna, popularna i masowa; relacje
6. Socjologia sztuki – twórca, dzieło, odbiorca. Uwarunkowania tych relacji. Społecznokulturowy wymiar sztuki.
7. Kultura jako płaszczyzna więzi społecznej i czynnik toŜsamości osobowej i społecznej
8. Piękno; kryteria estetyczne i społeczne
9. Dynamika kultury i Ŝycia społeczno-kulturowego
10. Typy relacji: naród-państwo-kultura. Uwarunkowania i konsekwencje.
11. Sacrum i profanum w sztuce dawniej i dziś
12. Ocena i porównywanie kultur.
II. B.13 Metody oceny (assessment methods): PoniewaŜ wykład nie kończy się
egzaminem lecz zaliczeniem wykładu na ocenę, student przedstawia przed jej
wpisaniem swoje uwagi na temat socjologicznej refleksji i analizy kultury, sztuki i sztuk
plastycznych w świetle wykładu i lektury. Po kaŜdym wykładzie student wpisuje się na
listę obecności.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
Kłoskowska A., Kultury narodowe u korzeni, Warszawa 1996
Czerwiński M., Sztuka w pejzaŜu kultury, Warszawa 1997
Dyczewski L., Kultura polska w procesie przemian,Lublin 1995
Golka M., Socjologia kultury, Warszawa 2007
Harrison L.E.,Huntington S., Kultura ma znaczenie.Jak wartości wpływają na
rozwój społeczeństw, Poznań 2003
Edenson T., ToŜsamość narodowa, kultura popularna i Ŝycie codzienne, Kraków
2004
Smolicz J., Wartości rdzenne a toŜsamość kulturowa, Kultura i Społeczeństwo,
1987 nr 1
Kroeber A., Istota kultury, Warszawa 1973
Znaniecki F., Nauki o kulturze, Warszawa 1971 [1952]
194
SYLABUS
II.B.1 Nazwa przedmiotu: RYSUNEK
Ćwiczenia pracowniane z rysunku - laboratoryjne
II.B.2 Kod przedmiotu
03.1-05-00-C/01
II.B.3 Typ przedmiotu:
przedmiot obowiązkowy
II.B.4 Poziom przedmiotu średniozaawansowany
II.B.5 Semestr:
1
2
3
4
5
6
Godz. tyg:
3
3
II.B.6 Punkty ECTS:
6
6
7
8
9
10
II.B.7 Metody nauczania ćwiczenia pracowniane na zadany temat dla całej grupy
– praca indywidualna; korekty indywidualne oraz zbiorowa
analiza problemów. Studiowanie przebiega w systemie
indywidualnych propozycji rysunkowych na zadany temat
(próba
wglądu
w
proces
poszukiwania
wartości
estetycznych)
II.B.8 Język wykładowy
polski, angielski
II.B.9 Imię i nazwisko
dr Artur Lubos
wykładowcy
II.B.10 Wymagania
student powinien posiadać umiejętność poprawnego
195
wstępne
uchwycenia kompozycji, proporcji w rysunku studyjnym
rozumianym klasycznie oraz posiadać umiejętność
interpretacji formy, uchwycenia trójwymiaru w dwuwymiar
II.B.11 Cele przedmiotu
pobudzenie wraŜliwości i świadomości studenta,
rozumienie rysunku jako kompozycji kreski, światłocienia
oraz dynamiki, statyki, elementów biorących udział w
kompozycji rysunkowej; pogłębianie umiejętności z zakresu
rysunku w oparciu o ćwiczenia; pogłębianie świadomości
warsztatowej oraz innych aspektów rysunku (kompozycja,
proporcja, dynamika, światłocień, kreska, synteza)
II.B.12 Treści
ćwiczenia: poszukiwanie własnej koncepcji rysunku,
merytoryczne
studium postaci, martwa natura, przestrzeń zastana w
przedmiotu
architekturze wnętrza w połączeniu z własną propozycją;
ćwiczenia prowadzące do modyfikacji formy od realizmu
do abstrakcji
II.B.13 Metody oceny
cząstkowe oceny poszczególnych ćwiczeń z
uwzględnieniem zaangaŜowania w realizację ćwiczenia;
ocena umiejętności kreatywnej realizacji własnych
koncepcji; postępy w umiejętnościach warsztatowych w
trakcie zadanych ćwiczeń; inne wartości wniesione przez
studenta np. oryginalność, konsekwencja w procesie
twórczym
II.B.14 Spis zalecanych
katalogi z wystaw i działań na styku grafiki i rysunku
lektur
196
SYLABUS
II.B.1 Nazwa przedmiotu (course title): Rysunek, ćwiczenia laboratoryjne
1
2
3
4
5
6
7
II.B.5 Semestr:
4
Godz. tyg:
6
II.B.7 Metody nauczania (teaching methods): ćwiczenia studyjne w pracowni, praca
ze studentami ma charakter indywidualny.
II.B.10 Wymagania wstępne (prereguisites): podstawowa znajomość warsztatowa,
świadomość i wraŜliwość plastyczna w zakresie takich zagadnień jak proporcje,
skróty perspektywiczne, kompozycja, konstrukcja przestrzenna, dynamika, walor,
światło, światłocień, kontrast.
learning outcomes and competences): Program dydaktyczny ma na celu
rozwinięcie zdolności kreatywnych studenta, jego świadomości plastycznej, oraz
technik rysunkowych. Nie ma Ŝadnych ograniczeń tematycznych ani stylistycznych.
Poprzez szereg realizacji program ma na celu wykształcenie indywidualnej postawy
twórczej u studenta, opartej na samoświadomości i własnej wraŜliwości.
197
II.B.12 Treści merytoryczne przedmiotu (course contents): W toku ćwiczeń studyjnych
podejmowane są takie zagadnienia jak: przestrzeń – jej cechy i sposoby
przedstawienia, bryła – analiza konstrukcji, sposoby modelowania, róŜnicowanie
materii. Praca ze studentami ma charakter indywidualny. Tematy obejmują
rozwijanie własnych koncepcji plastycznych, poszukiwanie własnego programu
plastycznego
szeregu prac i prezentacje podczas przeglądów.
−
−
−
−
−
−
−
4.
„Voxdesign”
198
SYLABUS
II.B.1 Nazwa przedmiotu (course title): Techniki malarskie dla specjalności Malarstwo
II.B.2 Kod przedmiotu (course code): 03.1-05-01-D/03
II.B.4 Poziom przedmiotu (level of course): zaawansowany
II.B.5 Semestr:
Godz. tyg:
II.B.6 Punkty ECTS:
(numer of credits)
5
6
7
8
9
2
2
2
2
2
4
4
4
4
4
10
zbiorowa.
Szkicownik jako podstawowy element procesu twórczego.
Przeglądy semestralne, przeglądy na Ŝyczenie.
mgr Jakub Jakubowski
Posiadanie podstawowej wiedzy z zakresu sztuk pięknych ze szczególnym
uwzględnieniem teorii i historii malarstwa. Znajomość podstawowych technik
malarskich i umiejętność posługiwania się nimi.
199
Zaznajomienie studentów z problematyką poszczególnych technik malarskich i
rysunkowych z ich technologią i właściwymi sposobami posługiwania się nimi.
Ponadto waŜne jest równieŜ ukazanie, tkwiących w nowych i starych technikach,
szerokich moŜliwości artystycznego wyrazu i nabycie umiejętności korzystania z nich
w zaleŜności od budowanych efektów plastycznych oraz wykorzystanie w pracy
dydaktycznej po zakończeniu studiów.
Posługiwanie się wiedzą stanowiącą
fundament twórczego działania w kreacji artystycznej. Wykorzystywanie zdobytych
umiejętności w pracy dydaktycznej na róŜnych płaszczyznach – prowadzenie
warsztatów, lekcji. Rozwijanie świadomości artystycznej.
Praca z klasycznymi elementami warsztatu malarskiego. techniki malarskie i
rysunkowe najczęściej wykorzystywane w pracy twórczej: akwarela, gwasz, pastel,
akryl, olej, kolaŜ, tempera, rysunek węglem, rysunek ołówkiem, , rysunek tuszem i
farbą; technika monotypie, a takŜe najprostsze formy twórczości plastycznej, które
praktycznie moŜna wykorzystać w pracy z dziećmi: wydzieranka, wycinanka,
stempel, czarodziejska nitka itp. Projekt fryzu o tematyce świeckiej i sakralnej.
Mozaika ze szkła.
Prawidłowe wykonanie wszystkich ćwiczeń i opanowanie wiedzy teoretycznej,
zaangaŜowanie w zajęcia. Przeglądy semestralne z dyskusją i elementami
samooceny przez studentów. Obowiązująca skala ocen uwzględniająca postawę
wyróŜniającą.
200
6. Podręczniki obowiązujące w szkolnictwie na poziomie podstawowym i w
gimnazjach.
Albumy ze zbiorami muzealnymi.
201
SYLABUS
II.B.1 Nazwa przedmiotu (course title): Kształtowanie przestrzeni, ćwiczenia
laboratoryjne
1
2
3
4
5
6
2
2
2
2
7
II.B.5 Semestr:
Godz. tyg:
II.B.6 Punkty ECTS:
(numer of credits)
II.B.7 Metody nauczania (teaching methods): czynny udział w zajęciach,
indywidualne korekty prac studentów.
II.B.10 Wymagania wstępne (prereguisites): znajomość podstawowych zagadnień
komponowania na płaszczyźnie i w przestrzeni.
−
kształcenie umiejętności analizy otoczenia,
202
−
kształcenie umiejętności syntezy treści i symboliki poprzez cechy wizualne
obiektów,
−
kształcenie zdolności i umiejętności posługiwania się formami przestrzennymi
stosowanymi w kontekście otoczenia,
−
poszukiwanie charakteru i formy plastycznej w odniesieniu do tworzonych
swobodnych kompozycji przestrzennych.
5.
kompozycje przestrzenne: graficzne struktury z elementów sztywnych i
giętkich,
6.
obiekt: „wydobyć piękno materii” - wykształcenie wraŜliwości skierowanej
na materiał,
7.
obiekty przestrzenne tworzone na bazie świata przyrody (synteza,
symbolika, metafora, odwoływanie się do skojarzeń zmysłów),
8.
zmienne układy przestrzenne budowane światłem,
9.
systemy informacji wizualnej we wnętrzach i w przestrzeni otwartej.
II.B.13 Metody oceny (assessment methods): czynny udział w zajęciach,
wykonywanie zadań w ramach ćwiczeń, wykonanie i prezentacja pracy końcowosemestralnej.
−
−
−
−
−
−
−
−
„Voxdesign”
203
SYLABUS
II.B.1 Nazwa przedmiotu: Problemy formy i wyobraźni artystycznej- teoria
dzieła i zamysłu twórczego- wykłady
II.B.4 Poziom przedmiotu - zaawansowany
1
2
3
4
5
6
1
1
2
2
7
8
9
10
II.B.5 Semestr:
Godz. tyg:
II.B.6 Punkty ECTS:
(numer of credits)
II.B.7 Metody nauczania (teaching methods): wykłady na dla studentów studiów
dziennych na kierunkach: Edukacja artystyczna w zakresie sztuk plastycznych- 30g.
Dyskurs prezentacje
multimedialne, literatura przedmiotu, materiały filmowe.
Prezentacja
i
analiza
fragmentów
filmów
z zakresu sztuki, wyobraźni, kierunków artystycznych, dyskusja, samokształcenie
kierowane – realizacja projektów, czynny odbiór wystaw, poszerzanie wiadomości
poprzez dyskusje , Internet.
II.B.10 Wymagania wstępne (prereguisites): podstawowe wiadomości z zakresu historii
sztuki, terminologii plastycznej, bieŜące informacje dotyczące wydarzeń kulturalnych
learning outcomes and competences): Poznanie historii i znaczenia pojęcia „forma”.
Rozwijanie umiejętności rozumienia i interpretacji dzieła sztuki jako realizacji
indywidualnego zamysłu twórczego i jako konkretyzacji złoŜonych procesów kultury
artystycznej. Ukazywanie relacji pomiędzy wyobraźnią jako cechą twórczości
indywidualnej lub zbiorowej a dziełem sztuki. Kształcenie umiejętności odczytywania
formy jako wyrazu dąŜeń artysty stanowiących przesłanie znaczeniowe. Kształcenie
zdolności interpretacji dzieł. Analizowanie relacji pomiędzy wyobraźnią a dziełem
204
sztuki. Doskonalenie percepcji zmysłowej. Rozwijanie kreatywnych moŜliwości
studentów poprzez projekty własne. Wzmacnianie twórczych predyspozycji.
Treści programowe: Forma, wyobraźnia, twórczość- ujęcie nauk społecznych.
Pojęcia: forma, wyobraźnia- ujęcia róŜnych autorów. Sztuka jako doświadczeniewyobraźnia i forma u Deweya. Rola wyobraźni twórczej i odtwórczej. Etapy
powstawania/myślenia o formie- 3 etapy kształtowania się formy. Rozwój formy na
przykładzie
wybranego
przedmiotu/kształtu/narzędzia.
Dwa
nurty
sztuki/formy/wyobraźni: intelektu/emocji. Forma a styl- róŜnice. Bezforemność jako
znak Symbol jako forma. Jedność formy- wielość form. Elementy składowe formy.
Formy komunikacji. Kongruencja formy i treści. Forma mimetyczna. Formy odbioru
dzieła sztuki. Forma u W. Tatarkiewicza- 5 sposobów rozumienia formy. Wyobraźniakształtowanie się pojęcia. Wyobraźnia w estetyce od 18 do 20 w. Związki wyobraźni
ze sztuką wieku XX.. Funkcje sztuki. Analiza formalna dzieła sztuki. Kompozycja w
ujęciu historycznym. Kolor- światło. Proces twórczy i jego ograniczenia. Sposoby
widzenia/ rola zmysłów. Twórcze rozwiązywanie problemów. Media plastycznemoŜliwości współczesnego świata. Tematy i prezentacje – temat wolny (wynikające z
dyskusji i problemów do rozwiązania na zajęciach).
Semestr 5- zaliczenie wraz z oceną -ocena multimedialnych projektów autorskich na
wybrany temat Semestr 6- egzamin ustny lub pisemny.
Bablet D., Rewolucje sceniczne XX wieku., Warszawa 1980.
Bańka J., Traktat o pięknie: studium estetyki recentywistycznej, Katowice 1999.
Baranowska M., Surrealna wyobraźnia i poezja., Warszawa 1984.
Barański J., Sztuka jako nieporozumienie : o estetycznych dylematach sztuki i jej
doświadczania, Wrocław 2002.
Baudelaire Ch., O sztuce. Szkice krytyczne., Wrocław 1961.
Berger J., Sposoby widzenia., Poznań 1997.
Borowiecka A., Poznawcza wartość sztuki, Lublin 1986.
205
Breton A., Manifest surrealizmu (w:)Antologia współczesnej estetyki francuskiej.,
Warszawa 1980.
Bronowski J., Źródła wiedzy i wyobraźni, Warszawa 1984.
Brzękowski J., Wyobraźnia wyzwolona.
Chmielowski P., Geneza fantazji, Warszawa 1873.
Chwistek L., Wielość rzeczywistości w sztuce i inne szkice literackie., Warszawa 1960.
Czartoryska U., Od pop- artu do sztuki konceptualnej., Warszawa 1973.
Dewey J., Sztuka jako doświadczenie., Wrocław 1975.
Eco U., Dzieło otwarte. Forma i nieokreśloność w poetykach współczesnych.,
Warszawa 1973.
Gajda J., Telewizja a upowszechnianie kultury., Warszawa 1982.
Gołaszewska M., Człowiek w zwierciadle sztuki : studium z pogranicza estetyki i
antropologii filozoficznej Warszawa 1977.
Gołaszewska M., Estetyka i antyestetyka, Warszawa 1984.
Gołaszewska M., Ethos sztuki., Warszawa- Kraków 1985.
Gołaszewska M., Nauka o pięknie : rozprawy z pogranicza estetyki, aksjologii ogólnej
i antropologii filozoficznej Kraków Lublin 1990.
Gołaszewska M., Odbiorca sztuki jako krytyk., Kraków 1967.
Gołaszewska M., Zarys estetyki: problematyka, metody, teorie, Warszawa 1986.
Górniewicz J., Sztuka i wyobraźnia., Warszawa 1989.
Hutnikiewicz A., Od czystej formy do literatury faktu. Warszawa 1974.
Ingarden R., Wykłady i dyskusje z estetyki, Warszawa 1981.
Jaroszyński P., Estetyka czy filozofia piękna ? Lublin 1990.
Jaroszyński P., Spór o piękno, Kraków 2002.
Jasiński B., Istnieć znaczy tworzyć. Warszawa 1986.
Kahler E., Dezintegracja form w sztuce (w:) Zmierzch estetyki- rzekomy czy
autentyczny., Warszawa 1987.
Kłoskowska A., Kultura masowa. Krytyka a obrona. Warszawa 1980.
Kurowicki J., Wartości estetyczne fotografii (wstęp), Wrocław 2002.
206
Kurowicki j., Kultura jako źródło piękna: wprowadzenie, Warszawa 1997.
Kurowicki J., Piękno jako wyraz dystansu : wykład estetyki z perspektywy filozofii
kultury, Warszawa 2000.
Matuchniak –Krasuska A., Gust i kompetencja: społeczne zróŜnicowanie recepcji
malarstwa, 1988.
Morin E., Duch czasu., Warszawa 1965.
Morin E., Kino i wyobraźnia., Warszawa 1975.
Porębski M., Awangarda a rozwój w sztuce, (w:) Co robić po kubiźmie. Studia o
sztuce europejskiej pierwszej połowy XX w. (red Malinowski J.,) Kraków 1984.
Read H., O pochodzeniu formy w sztuce., Warszawa 1973.
Ribot T., O wyobraźni twórczej., Warszawa 1901.
Ruskin J., O wyobraźni (w:) Sztuka- społeczeństwo- wychowanie. Wrocław 1977.
Segal H., Marzenie senne, wyobraźnia i sztuka., Kraków 2003.
Sztuka i estetyzacja : studia teoretyczne : praca zbiorowa , Poznań 1999.
Szyszkowska M., Twórcze niepokoje codzienności, Łódź 1985.
Tatarkiewicz W., Dzieje sześciu pojęć, Warszawa 1976..
Toeplitz K.T. Mieszkańcy masowej wyobraźni., Warszawa 1970.
Wojnar I., Antologia współczesnej estetyki francuskiej., Warszawa 1980.
Wojnar I., Teoria wychowania estetycznego., Warszawa 1980.
Zeidler- Janiszewska A., Sztuka i estetyka po awangardzie a filozofia
postmodernistyczna, Warszawa 1994.
207
SYLABUS
II.B.1 Nazwa przedmiotu (course title): Metodyka edukacji plastycznej -wykład
II.B.5 Semestr:
1
2
3
4
5
6
Godz. tyg:
2
II.B.6 Punkty ECTS:
(numer of
credits)
3
7
8
9
10
terminu
polski
posługiwanie się językiem ojczystym; wiadomości i umiejętności uzyskane w ramach
przedmiotów:
psychologia
i pedagogika, skuteczne działanie na gruncie zachowania obowiązujących norm;
208
umiejętności plastyczne uzyskane w ramach przedmiotów artystycznych ( rysunek,
malarstwo, rzeźba i in.), efektywne posługiwanie się technologią informacyjną
Cel ogólny:
szkolnych i pozaszkolnych w zakresie edukacji plastycznej.
Cele szczegółowe:
30. Analizować sytuacje szkolne i pozaszkolne.
31. Stwarzać warunki do stosowania róŜnorodnych strategii uczenia się.
32. Planować pracę dydaktyczno – wychowawczą.
34. Dobrać formy i metody pracy opiekuńczo – wychowawczej.
35. RozróŜnić i właściwie stosować najnowsze metody kształcenia i wychowania.
36. Opracować i wdroŜyć program dotyczący działań edukacyjnych,
wychowawczych, opiekuńczych lub innych związanych z oświatą.
37. Dokonać ewaluacji – pozyskiwać informację na temat własnego działania z
róŜnych źródeł.
1. Wychowanie plastyczne w świetle potrzeb społecznych i propozycji
teoretycznych. Plastyka, wychowanie plastyczne, wychowanie przez sztukę.
Edukacja plastyczna dzieci i młodzieŜy. Umiejętność włączania sztuki w całokształt
swojego Ŝycia. Wychowawcze aspekty dziedzictwa kulturowego.
Edukacja regionalna w programie wychowawczym szkoły i placówek pracy
pozaszkolnej.
2. Pedagogiczna wartość twórczości. Rola nauczyciela. Budowanie odpowiednich
relacji w grupie.
209
3. Podstawy prawne systemu oświaty w Polsce. System szkolny. System oświaty.
Analiza ustaw oświatowych. Analiza wybranych aktów prawnych. Analiza
wybranych aktów prawa wewnątrzszkolnego. Prawo oświatowe w praktyce szkolnej.
3. Dokumentacja pracy nauczyciela. Dziennik lekcyjny. Dzienniki zajęć
pozalekcyjnych.
Dzienniki zajęć pozaszkolnych. Uchwały rady pedagogicznej.
3. Warunki i tryb dopuszczania do uŜytku szkolnego programów nauczania.
Podstawa programowa. Program nauczania. Autorski program nauczania.
Eksperymenty i innowacje pedagogiczne. Szkolny zestaw programów nauczania.
ŚcieŜki edukacyjne. Plan wynikowy.
Zaliczenie- obecność na zajęciach (dopuszczalna absencja: 20%)
Nauczyciel uczy
Warszawa 2006
Bystroń J.S., Dzieje obyczajów w dawnej Polsce, Warszawa 1976
Hryń – Kuśmierek R., Rok polski: zwyczaje i obrzędy, Poznań 1999
Jackowski A., Polska sztuka ludowa, Warszawa 2002
210
Częstochowa 1999
211
Zeszyt 3 i 4
7-8/1999
1996
Warszawa 1993
Częstochowie
Nauczyciel ocenia
212
Warszawa 1991
1997
Warszawa 1998
Warszawa 1999
213
Warszawa 2004
Prawo oświatowe
2003
@ literatura:
www.sejm.gov.pl/prawo/index.htmlwww.folk.pl -strona poświęcona muzyce folkowej
214
SYLABUS
II.B.1 Nazwa przedmiotu: RYSUNEK – pracownia specjalizacyjna, ćwiczenia praktyczne.
II.B.2 kod przedmiotu: 03.1-05-00-D/04
II.B.3 Typ przedmiotu: obowiązkowy, pracownia do wyboru
II.B.4 Poziom przedmiotu: średnio-zaawansowany, zaawansowany
II.B.5 Semestr:
5
6
7
8
9
Liczb agodz.
6
6
6
6
6
II.B.6 Punkty
ECTS:
6
6
6
9
12
II.B.7 Metody nauczania: Ćwiczenia praktyczne w pracowni połączone z indywidualnymi
i zbiorowymi korektami, z elementami wykładu. Samodzielna praca studentów w zakresie realizacji
ćwiczeń problemowych dotyczących interpretacji zjawisk natury (akt, portret, martwa natura, scena
rodzajowa), plenery malarskie.
II.B.8 Język wykładowy: polski
II.B.9 Imię i nazwisko wykładowcy: Włodzimierz Kulej, Dr hab. (prof. AJD)
II.B.10 Wymagania wstępne: Umiejętność posługiwania się środkami malarskimi.
II.B.11 Cele przedmiotu: Opanowanie wiedzy i umiejętności praktycznych z zakresu problemów
malarstwa w systemie interpretacyjnym dotyczącym konkretyzacji indywidualnej formy malarskiej
oraz wypracowanie indywidualnego języka wyrazu artystycznego. Poszukiwanie własnej toŜsamości
twórczej. Przygotowanie do realizacji pracy dyplomowej.
II.B.12 Treści merytoryczne przedmiotu: Zagadnienia problemowe dotyczące interpretacji zjawisk
z natury – koloru, światła, formy, przestrzeni, kompozycji malarskiej oraz relatywizmu kontrastów.
Analiza rzeczywistości pod kątem indywidualizacji widzenia plastycznego w oparciu o własne
odczucia i przemyślenia. Wypracowanie indywidualnego warsztatu i techniki malarskiej.
215
II.B.13. Metody oceny: Ocena indywidualnego postępu w rozwoju umiejętności praktycznych
studenta w rozwiązywaniu malarskich problemów – prace malarskie wykonane w pracowni, wkład
pracy oraz prace domowe - ocena ciągła oraz semestralna.
II.B.14 Spis zalecanych lektur: Podręczniki i pozycje zwarte dotyczące sztuki współczesnej,
technologii malarskiej, katalogi z wystaw, czasopisma z zakresu sztuki, np.:
M. Rzepińska – Historia koloru, Wyd. Arkady – Warszawa 1989
W. Strzemiński – Teoria widzenia, Wyd. Literackie – Kraków 1969
H. Read - Sens sztuki, Wyd. Wiedza Powszechna – Warszawa 1994
Z. Taranienko – Rozmowy o malarstwie, Wyd. PIW – Warszawa 1987
J. Bukowski – Postawy wobec sztuki najnowszej, Wyd. WSiP – Warszawa 1981
M. Czerwiński – Samotność sztuki, Wyd. PIW – Warszawa 1075
B. Kowalska – Twórcy – postawy, Wyd. Literackie – Kraków 1981
R. Armheim – Sztuka i percepcja wzrokowa, Warszawa 1978.
Czasopisma: Sztuka PL, Format, Art. Teon itp.
216
SYLABUS
II.B.1 Nazwa przedmiotu (course title): MALARSTWO – PRACOWNIA SPECJALISTYCZNA,
II.B.3 Typ przedmiotu (type o f course): obowiązkowy, pracownia do wyboru
II.B.5 Semestr:
Godz. tyg:
II.B.6 Punkty ECTS:
(numer of credits)
5
6
7
8
9
6
6
6
6
6
6
6
6
9
12
Stosowanie formuły pedagog – uczeń jako podstawy pracy twórczej.
Rozmowy, korekty, propozycje indywidualnych ćwiczeń dla studentów.
Programy progresywne dostosowane do predyspozycji studenta.
Stosowanie zadań problemowych, analiza źródeł inspiracji, korekta indywidualna,
zbiorowa, w wyjątkowych sytuacjach korekta czynna.
Określanie zadań samodzielnej pracy studenta poza pracownią (prace domowe).
Prowadzenie szkicownika jako podstawowego elementu procesu twórczego.
Zadania z zakresu aktu, martwej natury, portretu.
Organizacja plenerów i warsztatów twórczych, ćwiczenia technologiczne.
Zwiedzanie wystaw, organizacja wystaw indywidualnych i zbiorowych
poplenerowych.
217
Prof. Werner Lubos
Posiadanie wiedzy z zakresu sztuk pięknych ze szczególnym uwzględnieniem teorii i
historii malarstwa. Umiejętność posługiwania się podstawowymi technikami
malarskimi jak i współczesnymi środkami przekazu artystycznego.
Nabycie
przez
studenta
umiejętności
posługiwania
się
środkami
wyrazu
artystycznego, rozwój świadomości artystycznej, poszerzanie wyobraźni, uszanowanie
indywidualnej wraŜliwości studenta, formowanie nawyku korzystania z dorobku
innych dziedzin sztuki – budowanie świadomości artystycznej, odpowiedzialności za
„znak” i postawę artystyczną.
Posługiwanie się wiedzą stanowiącą fundament twórczego działania w kreacji
artystycznej. Rozwijanie świadomości artystycznej. Umiejętność wyraŜania środkami
plastycznymi zamierzonej idei. Operowanie kolorem i formą jako elementami
budowy obrazu na płaszczyźnie i w przestrzeni. Realizacja dzieła według załoŜonej
koncepcji w określonej technologii i technice. Rozwijanie potrzeby czerpania z
dziedzictwa kulturowego.
Umiejętność pisemnego wypowiadania się na temat sztuki.
Kształcenie od obserwacji do kreacji. Praca z klasycznymi elementami warsztatu
(model, martwa natura, wyobraźnia). Analityczne i syntetyczne rozwiązywanie
problemów
malarskich
(ćwiczenia
w przestrzeni otwartej i zamkniętej).
218
Osobiste postrzeganie świata, własne przeŜycie rzeczywistości jako droga do
poszukiwania twórczego języka sztuki, wykształcenie postawy otwartej, umocowanej
w tradycji.
RELATYWIZACJA
-
przekształcanie,
deformacja,
destrukcja,
interpretacja,
pogłębienie problemów dotyczących światła – koloru.
INDYWIDUALIZACJA – indywidualizacja widzenia, problemy transformacji, wartości i
źródła inspiracji, wykorzystanie przypadku w akcie twórczym.
TOśSAMOŚĆ – otwarcie w kierunku toŜsamości, wystawa dyplomowa
Zaliczenia ćwiczeń wynikających z programu pracowni.
Ocena stopnia opanowania warsztatu malarskiego, nakładu pracy studenta, ocena
szkicownika i pracy samodzielnej.
Przeglądy semestralne (w kaŜdym ostatnim tygodniu semestru) z dyskusją i
elementami samooceny przez studentów, przegląd dokumentacji (portfolia).
Obowiązująca skala ocen uwzględniająca postawę wyróŜniającą.
1. Maria Rzepińska - Historia koloru, Wyd. Literackie 1979.
2. Max Doerner - Materiały malarskie, Arkady 1975.
3. Bohuslav Slánskỳ - Technika malarska, Arkady 1965.
4. Władysław Ślesiński - Techniki malarskie, Arkady 1983.
5. José M. Parramón - Kolor w malarstwie, Wyd.Szkolne i Pedagogiczne 1995.
6. Praca zbiorowa - Techniki wielkich mistrzów malarstwa, Arkady 1999.
7. Patrick de Rynck - Jak czytać malarstwo. Rozwiązywanie zagadek, rozumienie
i smakowanie dzieł Dawnych Mistrzów, Universitas, Kraków 2005.
8. Jon Thompson - Jak czytać malarstwo nowoczesne od Courbeta do Warhola,
219
Universitas, Kraków 2006.
9. David Hockney - Wiedza tajemna. Sekrety technik malarskich Dawnych Mistrzów,
10. Umberto Eco - Historia Piękna
11. Umberto Eco - Historia Brzydoyty
12. Jon Gage - Kolor i kultura. Teoria i znaczenie koloru od antyku do abstrakcji,
Monografie wielkich mistrzów.
Katalogi z wystaw czasopisma fachowe.
220
SYLABUS
II.B.1 Nazwa przedmiotu (course title): Grafika – pracownia specjalistyczna, ćwiczenia
II.B.3 Typ przedmiotu (type o f course): obowiązkowy, pracownia dowolnego wyboru
II.B.4 Poziom przedmiotu (level of course): średnio – zaawansowany, zaawansowany
II.B.5 Semestr:
5
6
7
8
9
Godz. tyg:
6
6
6
6
6
II.B.6 Punkty ECTS:
6
6
6
11
12
1
2
3
4
10
24
(numer of
credits)
II.B.7 Metody nauczania (teaching methods): ćwiczenia w pracowni, pokaz, korekta,
dyskusja
II.B.9 Imię i nazwisko wykładowcy (na me of lecturer): prof. Ewa Zawadzka
II.B.10 Wymagania wstępne (prereguisites): znajomość podstaw technik graficznych.
learning outcomes and competences): opanowanie technik graficznych, właściwej
kompozycji oraz umiejętności wypowiedzi artystycznej w języku graficznym.
221
II.B.12 Treści merytoryczne przedmiotu (course contents): nauka róŜnych moŜliwości
wypowiedzi
graficznej.
Budowa
kompozycji.
Umiejętność
właściwego
komentowania procesu twórczego. Bardzo dobre opanowanie warsztatu.
II.B.13 Metody oceny (assessment methods): semestralny przegląd prac wraz z ich
oceną, przy pracy dyplomowej wykonanie port – folia.
II.B.14 Spis zalecanych lektur (recommended reading): H. Read – “Sens sztuki”,
katalogi wystaw graficznych
222
SYLABUS
II.B.1 Nazwa przedmiotu (course title): Pracownia Specjalistyczna - Komunikacja
Wizualna, ćwiczenia laboratoryjne
1
2
3
4
5
6
7
8
9
6
6
6
6
6
6
6
6
12
13
10
II.B.5 Semestr:
Godz. tyg:
II.B.6 Punkty ECTS:
24
(numer of credits)
Rozwiązywanie zadań projektowych opieram na doświadczeniu i wiedzy w
zakresie percepcji wizualnej, psychologii, filozofii i teorii informacji. Jest to proces
sytuujący projektowanie w zakresie komunikacji wizualnej na styku nauki, sztuki i
techniki. Kształtując u studentów kompleksowy sposób myślenia w kategoriach
informacji i semantyki, dostarczam szerokiego obszaru wiedzy popartej obserwacją i
doświadczeniem, mającym istotny wpływ na ukierunkowanie i doskonalenie procesu
kreacji.
II.B.9 Imię i nazwisko wykładowcy (name of lecturer): Andrzej Desperak
Projektowanie komunikacji wizualnej to zorganizowany kontakt z formą
plastyczną
w relacji człowiek – człowiek , człowiek – otoczenie, człowiek – zbiorowość na
223
poziomie uniwersalnym obrazującym i obsługującym istotne potrzeby Ŝycia
społecznego.
Dla
mnie,
jako
pedagoga
i projektanta, waŜne są te aspekty oddziaływań twórczych, które mogą mieć wpływ
na równowagę między sferą emocjonalną a intelektualną człowieka.
Styl prowadzenia zajęć poszerza świadomość studenta o zakres badań
analitycznych, zapoznając go z podstawowymi zasadami oraz systemami
organizowania i przekazywania informacji. Student styka się z prawami
determinującymi
odbiór
wraŜeń
i
spostrzeŜeń
np.: zasadami organizacji pola spostrzeŜeniowego, prawami wzajemnych
uwarunkowań między doświadczeniem a spostrzeganiem. Uczę myślenia,
polegającego
na
organizowaniu
i porządkowaniu przestrzeni spostrzeŜeniowej. Rozwijając zdolności percepcyjne
studenta juŜ w trakcie wykonywania zadania staram się go ukierunkować na
uporządkowany
przekaz,
a w konsekwencji nauczyć „procesu technologicznego” prowadzącego do
ujawnienia czytelnego i zrozumiałego komunikatu.
Uczestnictwo w zajęciach kształtuje u studentów zdolność do oderwania się
od emocjonalnego traktowania problemu. I tak, studenci trzeciego roku –
projektując
krój
litery,
a w następnych etapach krój pisma – równolegle zapoznają się z zasadami i
zastosowaniem przekazu literniczego w projektowaniu plakatu, okładki czasopisma i
ksiąŜki. Kolejne etapy realizacji programu nauczania obowiązującego w pracowni
projektowania w zakresie komunikacji wizualnej dotyczą uniwersalnych systemów
informacji, obejmują projekty znaków firmowych lub towarowych, projekty
piktogramów, emblematów i znaków graficznych rozumianych jako podstawowe
elementy identyfikacji wizualnej dla firm, czy imprez o zasięgu społeczno kulturowym.
Zwieńczeniem programu nauczania staje się realizacji dyplomu w ramach
specjalności.
Opracowując zadania w czytelnej formie staramy się określić skalę oraz zakres
podjętego problemu. Celem moich przedsięwzięć dydaktyczno – ideowych jest
przekazanie studentom wiedzy mającej istotny wpływ na ukierunkowanie i
doskonalenie procesu kreacji.Od studenta wymagam aktywnej postawy w tworzeniu
jakościowo nowych zobiektywizowanych sytuacji plastycznych, na styku informacji i
semantyki. W ocenie jego pracy liczy się zarówno proces tworzenia, jak i efekt
końcowy, w którym uzewnętrzniają się umiejętności kojarzenia, przekształcania i
porządkowania elementów wizualnych uwarunkowanych świadomością i
odpowiedzialnością młodego projektanta.
224
1. A. Frutiger, Człowiek j jego znaki, Wydawnictwo Do, Wydawnictwo Optima,
Warszawa 2003,
2. Q. Newark, Design i grafika dzisiaj. Podręcznik grafiki uŜytkowej, ABE Dom
Wydawniczy, Warszawa 2006,
3. R. Bringhurst, Elementarz stylu w typografii, Design plus, Kraków 2007,
4. R. Arnheim, Sztuka i percepcja wzrokowa. Psychologia twórczego oka,
Wydawnictwo Słowo/Obraz terytoria, Gdańsk 2004,
5. Znak, znaczenie komunikacja, ASP w Katowicach, 2002,
6. J. S. Bruner; Poza dostarczone informacje studia z psychologii poznawania,
PWN,
Warszawa 1978,
7. W. Giraud, Semiologia, WP, Warszawa 1974,
8. W. Kandinski, Punkt i linia a płaszczyzna, Warszawa 1986,
9. Karl Jaspers, Filozofia egzystencji, Warszawa 1990,
10. A. Desperak, Przestrzeń abstrakcyjna. Problemy obrazowania i nauczania,
Wydawnictwo Akademii im. Jana Długosza, Częstochowa 2005/2006.
225
SYLABUS
II.B.1 Nazwa przedmiotu (course title): MALARSTWO – PRACOWNIA specjalistyczna
II.B.5 Semestr:
Godz. tyg:
5
6
7
8
9
6
6
6
6
6
6
6
6
9
12
10
24
II.B.6 Punkty ECTS:
(numer of credits)
kw. art. II stopnia Jarosław Kweclich, prof. AJD
ad Janusz Rafał Głowacki
mgr Bartosz Frączek
226
Ukończenie studiów pierwszego stopnia.
Posiadanie szerokiej wiedzy z zakresu sztuk pięknych ze szczególnym uwzględnieniem
teorii i historii malarstwa. Umiejętność posługiwania się klasycznymi technologiami
learning outcomes and competences): Posługiwanie się wiedzą stanowiącą
artystycznej. Umiejętność wyraŜania środkami plastycznymi zamierzonej idei.
Operowanie kolorem i formą jako elementami budowy obrazu na płaszczyźnie
i w przestrzeni. Realizacja dzieła według załoŜonej koncepcji w określonej
technologii i technice. Rozwijanie potrzeby czerpania z dziedzictwa kulturowego.
Znajomość klasycznych i współczesnych technik malarskich. Posługiwanie się
językiem i terminologią z zakresu malarstwa i sztuk pięknych. Umiejętność pisemnego
wypowiadania się na temat sztuki. Przygotowanie pracy magisterskiej jako zestawu
prac malarskich i pisemnej wypowiedzi teoretycznej.
II.B.12 Treści merytoryczne przedmiotu (course contents): Kształcenie od obserwacji
do kreacji. Praca z klasycznymi elementami warsztatu (model, martwa natura,
wyobraźnia).
Analityczne
i syntetyczne rozwiązywanie problemów malarskich (ćwiczenia w przestrzeni otwartej
i zamkniętej). Osobiste postrzeganie świata, własne przeŜycie rzeczywistości jako
droga do poszukiwania twórczego języka sztuki, wykształcenie postawy otwartej,
umocowanej w tradycji.
Przeglądy semestralne z dyskusją i elementami samooceny przez studentów,
przegląd dokumentacji (portfolia),
227
Universitas 2006
9. David Hockney Wiedza tajemna, Universitas 2006
10. Umberto Eco Historia Piękna
11. Umberto Eco Historia Brzydoty
Albumy ze zbiorami muzealnymi. Monografie wielkich mistrzów. Katalogi z wystaw,
czasopisma fachowe.
228
SYLABUS
II.B.1 Nazwa przedmiotu (course title): Pracownia specjalistyczna - fotografia
II.B.3 Typ przedmiotu (type o f course):obowiązkowy, pracownia do wyboru
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
6
6
6
6
6
6
6
6
6
12
13
24
II.B.5 Semestr:
Godz. tyg:
II.B.6 Punkty ECTS: (numer of
credits)
II.B.7 Metody nauczania (teaching methods): ćwiczenia laboratoryjne
dr hab. Aleksander śakowicz prof. UŚ, dr hab. Jerzy Piwowarski prof. AJD
II.B.10 Wymagania wstępne (prereguisites): znajomość podstaw warsztatu
fotograficznego
Celem jest wykształcenie świadomości artystycznej i posługiwanie się w
celach twórczych takim narzędziem jakim jest fotografia i ewentualnie techniki
229
pokrewne: obrazowanie komputerowe czy związane z fotografią techniki graficzne
(sitodruk, heliograwiura itp.)
Fotografia
jako
dokument.
czasowego. Formy fotograficznej
przedmiotu.
Narracja
fotograficzna
i
zapis
przebiegu
kreacji rzeczywistości: kreacja podmiotu i
Modelowanie
przestrzeni
2-, 3- i wielowymiarowej. Zagadnienia czasu w fotografii dokumentalnej i kreowanej.
Wybór odpowiedniego tematu i środka realizacji do pracy dyplomowej w postaci
wystawy finalnej.
Prezentacja wystawy fotograficznej na uzgodniony wcześniej temat i jej
obrona (egzamin ) przed powołaną przez Kierownika specjalności komisją.
Albumy twórców i katalogi wystaw z biblioteki Zakładu Komunikacji Wizualnej i
zbiorów własnych.
230
SYLABUS
II.B.1 Nazwa przedmiotu (course title): Historia sztuki - ćwiczenia
seminarium itp.)
Obowiązkowy
II.B.5 Semestr:
1
2
3
4
5
6
Godz. tyg:
1
II.B.6 Punkty ECTS:
1
7
8
9
10
(numer of credits)
Na pierwszych zajęciach studenci zapoznają się z warunkami zaliczenia zajęć,
podawane są wówczas informacje o tematyce seminarium. Zagadnienia związane
są przede wszystkim z historią sztuki XIX wieku w kontekście wykładów prowadzonych
z tym samym rocznikiem. Po pierwsze studenci muszą wybrać lekturę do
opracowania, dostępną w bibliotekach krajowych (głównie częstochowskich). Po
231
drugie ich obowiązkiem jest napisanie pracy (max do 10 stron) na temat wybranego
dzieła malarstwa lub rzeźby XIX wieku. PoniewaŜ uzupełnieniem zajęć są
organizowane wykłady w czasie podróŜy naukowo-artystycznych do placówek
muzealnych – do Muzeum Narodowego w Krakowie (przede wszystkim zbiory Galerii
Malarstwa i Rzeźby Polskiej w Sukiennicach), Muzeum Sztuki w Łodzi
i Muzeum Częstochowskiego – studenci zalecane mają opracowanie dzieła sztuki z
w/w zbiorów, ze wskazaniem przede wszystkim na kolekcję częstochowską.
POLSKI, ewent. niemiecki
Istotne wiadomości z historii sztuki wcześniejszych wieków – dzieje sztuki staroŜytnej,
średniowiecznej, nowoŜytnej; bez tej wiedzy nie jest moŜliwe zrozumienie nurtów
historycznych i eklektycznych w sztuce XIX wieku.
pięknej. Wskazana będzie takŜe zasadnicza znajomość historii filozofii.
Na podstawie ćwiczeń prowadzonych w trakcie seminarium student musi nauczyć
się opisywać, analizować (od strony zarówno formalnej, jak i ikonograficznej) oraz
interpretować wybrane przez niego dzieło (malarskie lub rzeźbiarskie). Pomocą
słuŜyć będzie przedstawiana przez prowadzącego metoda ikonologiczna Erwina
Panofsky’ego, stosowana w trakcie pierwszych kroków przy pisaniu pracy naukowej
dotyczącej dzieł sztuki. Zasadniczym zadaniem studenta jest takŜe wykazanie się
232
umiejętnością gromadzenia literatury przedmiotu, a co za tym idzie – samodzielne
wyciąganie wniosków z przeczytanych i cytowanych lektur. Seminaria mają za
zadanie doskonalić umiejętność nie tylko interpretacji dzieła, ale i jego opisu w
odniesieniu do wydarzeń historycznych oraz kierunków literackich lub prądów
filozoficznych epoki.
Od strony technicznej student powinien wykazywać umiejętność prowadzenia
logicznego układu pracy, zaświadczyć o rzetelnym doborze bibliografii oraz
opanować formalną stronę pisania tekstu (poprawność języka wypowiedzi,
opanowanie odsyłania do przypisów, itp.).
W czasie seminarium studenci mają obowiązek zaprezentować wytypowaną przez
nich lekturę oraz przedstawić tekst dotyczący wybranego dzieła sztuki z XIX wieku.
Wyciąganie
własnych
wniosków
z lektury uczy opracowywania stanu badań – podstawowej, pierwszej części kaŜdej
pisemnej pracy naukowej, natomiast przygotowywanie tekstu, wraz z bagaŜem
strony formalnej i technicznej (układ, przypisy, bibliografia), pozwala studentowi
przystąpić do pisania pracy magisterskiej.
Dokładny opis metod oceny pracy studenta w ramach danego przedmiotu, z
Prezentacja wybranej przez studenta lektury (max 15 min) powinna mieć miejsce w
czasie zajęć seminaryjnych w ciągu semestru letniego. Prezentacja moŜe być
omawiana z pamięci, w oparciu o notatki lub multimedialne reprodukcje. Wyklucza
się
przygotowanie
prezentacji
multimedialnej,
pokazywanej
bez
słownego
komentarza, poniewaŜ nie uczy ona samodzielnej prezentacji przed słuchaczami.
Podobnie, w czasie zajęć seminaryjnych podczas semestru, naleŜy przedstawić
samodzielnie napisany tekst pracy seminaryjnej (do 10 stron, max 15 min). Po czym
przedstawić go prowadzącemu seminarium, przypominając o najwaŜniejszych
publikacjach, jakie student cytuje. By móc otrzymać zaliczenie prowadzący musi
233
zapoznać się z treścią tekstu i wskazać studentowi ewentualne braki (np. błędy
techniczne).
II.B.14 Spis zalecanych lektur (recommended reading): wykaz lektur i innych
materiałów zalecanych studentom podejmującym naukę przedmiotu (np. katalogi z
wystaw, publikacje, czasopisma fachowe, adresy internetowe itp.)
KsiąŜki do opracowania:
* M. Bryl, Cykle Artura Grottgera: poetyka i recepcja, Poznań 1994
* D. Kudelska, Juliusz Słowacki i sztuki plastyczne, Lublin 1997 – (Towarzystwo
Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, Prace Wydziału HistorycznoFilozoficznego 73)
* O. Krysowski, Słońc ogromnych kręgi… Malarskie inspiracje Słowackiego, Warszawa
2002
* M. Poprzęcka, Czas wyobraŜony. O sposobach opowiadania w polskim malarstwie
XIX wieku, Warszawa 1986 – (Rozprawy Uniwersytetu Warszawskiego, nr 255)
* W. Okoń, Alegorie narodowe. Studia z dziejów sztuki XIX wieku, Wrocław 1992 –
(Acta Universitatis Wratislaviensis Nr 1271, Historia Sztuki IV)
* W. Okoń, Sztuki siostrzane. Malarstwo a literatura w Polsce w drugiej połowie XIX
wieku. Wybrane zagadnienia, Wrocław 1992 – (Acta Universitatis Wratislaviensis Nr
1330, Historia Sztuki VI)
* W. Okoń, Stygnąca planeta. Polska krytyka artystyczna wobec malarstwa
historycznego i historii, Wrocław 2002 – (Acta Universitatis Wratislaviensis Nr 2333,
Historia Sztuki XVI)
* J. Sosnowska, Poza kanonem. Sztuka polskich artystek 1880–1939, Warszawa 2003
* J. Ficowski, W sierocińcu świata. Rzecz o Witoldzie Wojtkiewiczu, Warszawa 1993
* W. Juszczak, Wojtkiewicz i nowa sztuka, Warszawa 1965; II wyd.: Kraków 2000
* K. Wyka, Thanatos i Polska czyli o Jacku Malczewskim, Kraków 1971
* W. Juszczak, Młody Weiss, Warszawa 1979
* A. Melbechowska-Luty, Sztukmistrz. Twórczość artystyczna i myśl o sztuce Cypriana
Norwida, Warszawa 2001
* Z. Ostrowska-Kębłowska, Dzieje Kaplicy Królów Polskich czyli Złotej w katedrze
poznańskiej, Poznań 1997 – (Poznańskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk, Wydział Nauk o
Sztuce, Prace Komisji Historii Sztuki, t. 26)
234
* J. Jarzewicz, Świątynia pamięci. O kościele – mauzoleum Raczyńskich w Rogalinie,
Poznań 2005
* W. Bałus, Sztuka sakralna Krakowa w wieku XIX, cz. 2: Matejko i Wyspiański, Kraków
2007 (w serii: Ars Vetus et Nova, tom XXVI)
Artykuły do opracowania:
* M. Bryl, „Wnętrze grobu Kazimierza Wielkiego” Jana Matejki. Od dokumentu do
metafory, „Artium Quaestiones” IV, 1990, s. 22–36
* A. Skalska, „Dziewczynka z chryzantemami” Olgi Boznańskiej – osaczona. Uwagi o
spojrzeniu, „Atrium Quaestiones” VII, 1995, s. 141–152
* W. Bałus, Architektura sakralna Teodora Talowskiego, „Prace z Historii Sztuki. Zeszyty
Naukowe Uniwersytetu Jagiellońskiego” 20, 1992, s. 53–79
* D. Konstantynów, Wystawy „Pochodni Nerona” Henryka Siemiradzkiego w
Petersburgu (1877) i Moskwie (1879), „Biuletyn Historii Sztuki” 62, 3-4, 2000
* A. Kozak, Sakralizacja form obrazowych w sztuce XIX wieku. Stan badań i problemy,
„Biuletyn Historii Sztuki” 50, 1-2, 1988
* M. Janion, Romantyzm polski wśród romantyzmów europejskich, [w:] eadem,
Gorączka romantyczna, Gdańsk 2007, s. 43–79 (wznowienie: wydawnictwo Słowo /
Obraz Terytoria, w serii: Klasyka Światowej Humanistyki)
* A. Kowalczykowa, O wzajemnym oświetlaniu się sztuk w romantyzmie, [w:]
Pogranicza i korespondencje sztuk, red. T. Cieślikowska, J. Sławiński, Wrocław 1980
* W. Juszczak, O symbolizmie w twórczości Jana Stanisławskiego, [w:] idem, Fakty i
wyobraźnia, Warszawa 1979
* A. KręŜołek, Problem „muzyczności” dzieła malarskiego w polskim malarstwie i
krytyce sztuki przełomu XIX i XX wieku, „Biuletyn Historii Sztuki” 3-4/2007, s. 259–281
* K. Wyka, Formy uczuciowości modernistycznej: rozpaczliwy hedonizm, [w:] idem,
Młoda Polska, t. 1: Modernizm polski, Kraków 2003, s. 91–99
* M. Janion, „Gdzie jest Lemańska?!” [w:] Odmieńcy, wybór, oprac. i red. M. Janion,
Z. Majchrowski, Gdańsk 1982, s. 152–199
*P. Dybel, Urwane ścieŜki. Przybyszewski – Freud – Lacan, Kraków 2000 (Horyzonty
Nowoczesności 12, red. H.P. Markowski, R. Nycz, M. Sugiera) [część dotycząca
Przybyszewskiego]
235
236
SYLABUS
II.B.1 Nazwa przedmiotu (course title): GRAFIKA WARSZTATOWA, pracownia
specjalistyczna, ćwiczenia laboratoryjne
5
6
7
8
9
6
6
6
6
6
6
6
6
11
12
10
II.B.5 Semestr:
Godz. tyg:
II.B.6 Punkty ECTS:
24
(numer of credits)
II.B.7 Metody nauczania (teaching methods): Zajęcia prowadzone w formie ćwiczeń.
Praktyczna realizacja wybranych projektów, korekty indywidualne i grupowe.
Rozmowy i dyskusje o historii grafiki i nowych rozwiązaniach formalnych.
II.B.9 Imię i nazwisko wykładowcy (na me of lecturer): Zdzisław Wiatr dr hab.
Umiejętność posługiwania się
warsztatem
graficznym
(obsługa pras graficznych, przygotowanie matryc do druku, realizacja-druk grafik).
Samodzielność
w pracy, praca własna.
learning outcomes and competences): Rozwijanie zdobytej wiedzy warsztatowej
przy realizacji kolejnych etapów powstawania grafiki. Przekładanie jej na nowe
,,własne” efekty plastyczne. Szukanie własnego języka graficznego i wzbogacanie
go o nowe rozwiązania formalne jak: uŜycie matryc naturalnych – desek, płyt
pilśniowych, worków jutowych, tektur. Samodzielna realizacja prac graficznych.
237
II.B.12 Treści merytoryczne przedmiotu (course contents): Historia i współczesność
grafiki. Technologia – nowe media w grafice. Rysunek - jako podstawowy język
zapisu pomysłu, budowania i rozwijania koncepcji. Szkicownik - jako niezbędny
obszar rozwijania i poszukiwania nowych form plastycznych, np. grafiki.
II.B.13 Metody oceny (assessment methods): praca semestralna , ćwiczenia
praktyczne i realizacja zatwierdzonych projektów.
* Jerzy Werner, ,,Podstawy technologii malarstwa i grafiki”
* Andrzej Jurkiewicz, Podręcznik metod grafiki art.”
* Danuta Wróblewska, ,,Polska Grafika Współczesna”
* Wiesława Wierzchowska, ,,Współczesny Rysunek Polski”
* Jordi Catafal i Clara Oliva, ,,Techniki graficzne”
238
SYLABUS
II.B.1 Nazwa przedmiotu (course title): Grafika, pracownia specjalistyczna (kierunek:
Edukacja artyst. w zakresie sztuk plast.)- ćwiczenia laboratoryjne
II.B.4 Poziom przedmiotu (level of course): średnio-zaawansowany, zaawansowany
II.B.5 Semestr:
1
2
3
4
5
6
7
8
9
Godz. tyg:
6
6
6
6
6
II.B.6 Punkty ECTS:
6
6
6
11
12
10
24
(numer of
credits)
II.B.7 Metody nauczania (teaching methods): ćwiczenia w pracowni, pokaz,
samodzielna praca studentów, korekty indywidualne i grupowe, dyskusja, kontakt z
dziełami grafiki na wystawach.
II.B.10 Wymagania wstępne (prereguisites): podstawy wiedzy teoretycznej o historii i
współczesności grafiki warsztatowej, znajomość i umiejętność uŜycia środków wyrazu
artystycznego w indywidualnej twórczości graficznej, praktyczna znajomość róŜnych
technik druku: wypukłego, płaskiego, wklęsłego – wynikające z zaliczenia
przedmiotu: Grafika w semestrach 1 - 4.
learning outcomes and competences): rozwijanie zdobytych umiejętności
wypowiedzi artystycznej w zakresie grafiki warsztatowej, indywidualizacja twórczych
poszukiwań, wykorzystanie technik graficznych w praktyce pedagogiczno –
edukacyjnej, przygotowanie studenta do samodzielnej pracy (realizacja dyplomu
239
artystycznego).
-
graficzne próby i eksperymenty – łączenie technik,
problem wzajemnego dopełnienia koncepcji artysty poprzez dobór
najwłaściwszych form i środków,
krystalizacja własnej idei artystycznej – podstawą pracy dyplomowej,
w 9 sem. przygotowanie do obrony dyplomu artystycznego (wykonanie
dokumentacji fotograficznej, pisemny autokomentarz)
II.B.13 Metody oceny (assessment methods): przegląd semestralny wykonanych
grafik (przy ocenie bierze się pod uwagę poziom artystyczny prac oraz aktywność
studenta w pracowni). Wykonanie dokumentacji pracy własnej (port-folia) na
zakończenie 9 semestru.
Jakimowicz I. „Pięć wieków grafiki polskiej”, Warszawa 1997,
Krejča A. „Techniki sztuk graficznych”, Warszawa 1984,
Catafal J. „Techniki graficzne”, Warszawa 2004,
katalogi z wystaw, czasopisma o sztuce.
240
241
SYLABUS
II.B.1 Nazwa przedmiotu (course title): Historia sztuki - ćwiczenia
seminarium itp.)
Obowiązkowy
II.B.5 Semestr:
1
2
3
4
5
Godz. tyg:
1
II.B.6 Punkty ECTS:
3
6
7
8
9
10
(numer of credits)
form zajęć, metod nauczania oraz całkowita liczba tygodni obejmująca wykłady,
ćwiczenia/zajęcia praktyczne, formy kształcenia na odległość – jeŜeli takie są
stosowane, oraz inne metody/formy
podawane są wówczas informacje o tematyce seminarium. Zagadnienia związane
są przede wszystkim z historią sztuki XIX wieku w kontekście wykładów prowadzonych
z tym samym rocznikiem. Po pierwsze studenci muszą wybrać lekturę do
opracowania, dostępną w bibliotekach krajowych (głównie częstochowskich). Po
drugie ich obowiązkiem jest napisanie pracy (max do 10 stron) na temat wybranego
dzieła malarstwa lub rzeźby XIX wieku. PoniewaŜ uzupełnieniem zajęć są
organizowane wykłady w czasie podróŜy naukowo-artystycznych do placówek
242
muzealnych – do Muzeum Narodowego w Krakowie (przede wszystkim zbiory Galerii
Malarstwa i Rzeźby Polskiej w Sukiennicach), Muzeum Sztuki w Łodzi i Muzeum
Częstochowskiego – studenci zalecane mają opracowanie dzieła sztuki z w/w
zbiorów, ze wskazaniem przede wszystkim na kolekcję częstochowską.
II.B.10 Wymagania wstępne (prereguisites): zakres wiadomości, kompetencji i
umiejętności, jakie powinien juŜ posiadać student przed rozpoczęciem nauki
przedmiotu, a takŜe specyfikacja innych przedmiotów lub programów, które naleŜy
zaliczyć wcześniej
Istotne wiadomości z historii sztuki wcześniejszych wieków – dzieje sztuki staroŜytnej,
średniowiecznej, nowoŜytnej; bez tej wiedzy nie jest moŜliwe zrozumienie nurtów
historycznych i eklektycznych w sztuce XIX wieku.
pięknej. Wskazana będzie takŜe zasadnicza znajomość historii filozofii.
opis zakładanych kompetencji i
umiejętności, jakie student nabywa w wyniku zaliczenia przedmiotu
się opisywać, analizować (od strony zarówno formalnej, jak i ikonograficznej) oraz
interpretować wybrane przez niego dzieło (malarskie lub rzeźbiarskie). Pomocą
słuŜyć będzie przedstawiana przez prowadzącego metoda ikonologiczna Erwina
Panofsky’ego, stosowana w trakcie pierwszych kroków przy pisaniu pracy naukowej
dotyczącej dzieł sztuki. Zasadniczym zadaniem studenta jest takŜe wykazanie się
umiejętnością gromadzenia literatury przedmiotu, a co za tym idzie – samodzielne
wyciąganie wniosków z przeczytanych i cytowanych lektur. Seminaria mają za
zadanie doskonalić umiejętność nie tylko interpretacji dzieła, ale i jego opisu w
odniesieniu do wydarzeń historycznych oraz kierunków literackich lub prądów
filozoficznych epoki.
243
opanowanie odsyłania do przypisów, itp.).
W czasie seminarium studenci mają obowiązek zaprezentować wytypowaną przez
nich lekturę oraz przedstawić tekst dotyczący wybranego dzieła sztuki z XIX wieku.
Wyciąganie własnych wniosków z lektury uczy opracowywania stanu badań –
podstawowej, pierwszej części kaŜdej pisemnej pracy naukowej, natomiast
przygotowywanie tekstu, wraz z bagaŜem strony formalnej i technicznej (układ,
przypisy, bibliografia), pozwala studentowi przystąpić do pisania pracy magisterskiej.
II.B.13 Metody oceny (assessment methods): dokładny opis metod oceny pracy
studenta w ramach danego przedmiotu, z uwzględnieniem takich elementów jak
forma, czas trwania, kalendarz (okres, częstotliwość) a takŜe terminy egzaminów i
sesji egzaminacyjnych.
się przygotowanie prezentacji multimedialnej, pokazywanej bez słownego
samodzielnie napisany tekst pracy seminaryjnej (do 10 stron, max 15 min). Po czym
przedstawić go prowadzącemu seminarium, przypominając o najwaŜniejszych
publikacjach, jakie student cytuje. By móc otrzymać zaliczenie prowadzący musi
zapoznać się z treścią tekstu i wskazać studentowi ewentualne braki (np. błędy
techniczne).
internetowe itp.)
KsiąŜki do opracowania:
* M. Bryl, Cykle Artura Grottgera: poetyka i recepcja, Poznań 1994
244
* D. Kudelska, Juliusz Słowacki i sztuki plastyczne, Lublin 1997 – (Towarzystwo
Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, Prace Wydziału HistorycznoFilozoficznego 73)
* O. Krysowski, Słońc ogromnych kręgi… Malarskie inspiracje Słowackiego, Warszawa
2002
* M. Poprzęcka, Czas wyobraŜony. O sposobach opowiadania w polskim malarstwie
XIX wieku, Warszawa 1986 – (Rozprawy Uniwersytetu Warszawskiego, nr 255)
* W. Okoń, Alegorie narodowe. Studia z dziejów sztuki XIX wieku, Wrocław 1992 –
(Acta Universitatis Wratislaviensis Nr 1271, Historia Sztuki IV)
* W. Okoń, Sztuki siostrzane. Malarstwo a literatura w Polsce w drugiej połowie XIX
wieku. Wybrane zagadnienia, Wrocław 1992 – (Acta Universitatis Wratislaviensis Nr
1330, Historia Sztuki VI)
* W. Okoń, Stygnąca planeta. Polska krytyka artystyczna wobec malarstwa
historycznego i historii, Wrocław 2002 – (Acta Universitatis Wratislaviensis Nr 2333,
Historia Sztuki XVI)
* J. Ficowski, W sierocińcu świata. Rzecz o Witoldzie Wojtkiewiczu, Warszawa 1993
* W. Juszczak, Wojtkiewicz i nowa sztuka, Warszawa 1965; II wyd.: Kraków 2000
* K. Wyka, Thanatos i Polska czyli o Jacku Malczewskim, Kraków 1971
* W. Juszczak, Młody Weiss, Warszawa 1979
* A. Melbechowska-Luty, Sztukmistrz. Twórczość artystyczna i myśl o sztuce Cypriana
Norwida, Warszawa 2001
* Z. Ostrowska-Kębłowska, Dzieje Kaplicy Królów Polskich czyli Złotej w katedrze
poznańskiej, Poznań 1997 – (Poznańskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk, Wydział Nauk o
Sztuce, Prace Komisji Historii Sztuki, t. 26)
* J. Jarzewicz, Świątynia pamięci. O kościele – mauzoleum Raczyńskich w Rogalinie,
Poznań 2005
* W. Bałus, Sztuka sakralna Krakowa w wieku XIX, cz. 2: Matejko i Wyspiański, Kraków
2007 (w serii: Ars Vetus et Nova, tom XXVI)
Artykuły do opracowania:
* M. Bryl, „Wnętrze grobu Kazimierza Wielkiego” Jana Matejki. Od dokumentu do
metafory, „Artium Quaestiones” IV, 1990, s. 22–36
* A. Skalska, „Dziewczynka z chryzantemami” Olgi Boznańskiej – osaczona. Uwagi o
spojrzeniu, „Atrium Quaestiones” VII, 1995, s. 141–152
* W. Bałus, Architektura sakralna Teodora Talowskiego, „Prace z Historii Sztuki. Zeszyty
Naukowe Uniwersytetu Jagiellońskiego” 20, 1992, s. 53–79
* D. Konstantynów, Wystawy „Pochodni Nerona” Henryka Siemiradzkiego w
Petersburgu (1877) i Moskwie (1879), „Biuletyn Historii Sztuki” 62, 3-4, 2000
* A. Kozak, Sakralizacja form obrazowych w sztuce XIX wieku. Stan badań i problemy,
„Biuletyn Historii Sztuki” 50, 1-2, 1988
* M. Janion, Romantyzm polski wśród romantyzmów europejskich, [w:] eadem,
Gorączka romantyczna, Gdańsk 2007, s. 43–79 (wznowienie: wydawnictwo Słowo /
Obraz Terytoria, w serii: Klasyka Światowej Humanistyki)
* A. Kowalczykowa, O wzajemnym oświetlaniu się sztuk w romantyzmie, [w:]
Pogranicza i korespondencje sztuk, red. T. Cieślikowska, J. Sławiński, Wrocław 1980
* W. Juszczak, O symbolizmie w twórczości Jana Stanisławskiego, [w:] idem, Fakty i
wyobraźnia, Warszawa 1979
* A. KręŜołek, Problem „muzyczności” dzieła malarskiego w polskim malarstwie i
krytyce sztuki przełomu XIX i XX wieku, „Biuletyn Historii Sztuki” 3-4/2007, s. 259–281
245
* K. Wyka, Formy uczuciowości modernistycznej: rozpaczliwy hedonizm, [w:] idem,
Młoda Polska, t. 1: Modernizm polski, Kraków 2003, s. 91–99
* M. Janion, „Gdzie jest Lemańska?!” [w:] Odmieńcy, wybór, oprac. i red. M. Janion,
Z. Majchrowski, Gdańsk 1982, s. 152–199
* P. Dybel, Urwane ścieŜki. Przybyszewski – Freud – Lacan, Kraków 2000 (Horyzonty
Nowoczesności 12, red. H.P. Markowski, R. Nycz, M. Sugiera) [część dotycząca
Przybyszewskiego]
246
SYLABUS
II.B.1 Nazwa przedmiotu (course title): HISTORIA FOTOGRAFII – kierunek Edukacja
artystyczna w zakresie sztuk plastycznych, wykład
II.B.3 Typ przedmiotu (type o f course):obowiązkowy
1
2
3
II.B.5 Semestr:
Godz. tyg:
4
5
6
7
1
1
II.B.7 Metody nauczania (teaching methods): multimedialna prezentacja materiału
nauczania, przeglądanie albumów fotograficznych, wystawy fotograficzne.
II.B.10 Wymagania wstępne (prereguisites): podstawowe wiadomości z historii sztuki
historią fotografii światowej i polskiej oraz tendencjami i kierunkami fotografii
artystycznej w oparciu o kierunki w sztuce.
Wynalazek fotografii.
Materiały fotograficzne w ujęciu historycznym.
Aparaty fotograficzne.
247
Udział Polaków w powstaniu i rozwoju fotografii.
Fotografia rzemieślnicza i artystyczna.
Fotografia amatorska i kluby fotograficzne.
Sztuka fotograficzna a światowe kierunki w sztuce.
realizacja zadań semestralnych, wiedza z zakresu historii fotografii, przygotowanie
referatu na zadany temat.
Rosenblum N., Historia fotografii światowej, Bielsko-Biała 2005;
Czartoryska U., Przygody plastyczne fotografii, Warszawa 1965;
Czartoryska U., Od pop-artu do sztuki konceptualnej, Warszawa 1973;
śakowicz A., Specjalne techniki fotograficzne, Częstochowa 1989;
The George Eastman House Collection, A history of Photography, Taschen 2005
BieŜące czasopisma fotograficzne: "Foto", "Fotografia", "Pozytyw", "Foto-Zeszyty",
„camer@obscura”
248
SYLABUS
II.B.1 Nazwa przedmiotu (course title): PODSTAWY TECHNOLOGII MATERIAŁÓW I
PROCESÓW FOTOGRAFICZNYCH – kierunek Edukacja artystyczna w zakresie sztuk
plastycznych, wykład
1
2
3
4
5
6
7
II.B.5 Semestr:
1
Godz. tyg:
1
nauczania.
II.B.10 Wymagania wstępne (prereguisites): podstawowe wiadomości z fotografii
podstawami
technologii
materiałów
i procesów fotograficznych w fotografii czarno-białej i barwnej.
249
Budowa materiałów fotograficznych czarno-białych i barwnych.
Ekspozycja i obróbka chemiczna materiału negatywowego.
Proces pozytywowy.
Laboratoria do obróbki materiałów barwnych.
Specjalne techniki fotograficzne.
realizacja zadań semestralnych, wiedza z zakresu podstaw technologii obróbki
materiałów czarno-białych, przygotowanie referatu na zadany temat.
Cyrian T., Fotografia, Warszawa kilka wydań;
250
SYLABUS
II.B.1 Nazwa przedmiotu (course title): Rysunek
II.B.5 Semestr:
Godz. tyg:
II.B.6 Punkty ECTS:
(numer of credits)
5
6
3
3
6
6
II.B.7 Metody
nauczania (teaching methods):
Studium postaci, aktu oraz kompozycje przedmiotowe.
Rozszerzenie zagadnień problemowych i wyjście po za podstawy rysunkowe.
PołoŜenie nacisku na samodzielne myślenie i przekonanie o słuszności wyboru
studenta.
Korekta wychodząca po za stereotypy myślowe i warsztatowe.
Przegląd semestralny, ocena rzeczywistych dokonań , realizacji.
251
Wykorzystanie nabytych , poznanych moŜliwości warsztatowych. Artykułowanie
nowych kontekstów-zaleŜności, którymi rządzi się forma plastyczna.
Celowe i świadome wykorzystanie rysunku jako podstawy logicznego i
kreatywnego myślenia na wielu płaszczyznach, tak artystycznych jak i projektowych.
Myślenie właściwymi środkami wyrazu dla formy plastycznej i budowanie
komunikatu. Przekazywanie informacji jako fundamentu realizacji dzieła.
Analiza postaw osobowościowych a faktyczne dokonania studenta. Egzekfowanie
konkretnych realizacji. Przegląd semestralny z oceną końcową
Nacisk na czasopisma artystyczne –współczesne, które poszerzają spectrum
twórcze i myślowe: krytyka polityczn Opcje Sztuka
Witryny internetowe: obieg.pl, independent.pl
Terisio Pignatti
Historia Rysunku
Zbigniew Zawadzki Anatomia dla artystów
252
SYLABUS
II.B.1 Nazwa przedmiotu (course title): metodyka edukacji plastycznej- ćwiczenia
rodzaj zajęć: obowiązkowy
II.B.5 Semestr:
1
2
3
4
5
6
Godz. tyg:
2
2
II.B.6 Punkty ECTS:
3
5
7
8
9
10
(numer of
credits)
Zajęcia mają formę ćwiczeń dwugodzinnych i trwają 3 semestry, t.j. łącznie 30
tygodni. Zajęcia odbywać się będą
takŜe w placówkach oświatowych i
kulturalnych w ramach praktyk śródrocznych, w czasie których studenci samodzielnie
prowadzić będą
wybrane zajęcia edukacyjne pod opieką nauczyciela
akademickiego. Studenci mogą korzystać z konsultacji z prowadzącym w wymiarze
6 godzin tygodniowo.
polski
Mgr Edyta Cieślik- Moczek
253
Student powinien posiadać podstawowe kompetencje z zakresu pedagogiki i
psychologii, a takŜe komunikacji interpersonalnej,
wiedzę z zakresu sztuk
plastycznych i technologii informacyjnej.
Przygotowanie merytoryczne i praktyczne studentów do pracy w placówkach
szkolnych i pozaszkolnych w zakresie edukacji plastycznej. WyposaŜenie studentów w
wiedzę z zakresu metodyki plastyki, psychopedagogiki i dydaktyki niezbędnej w
przyszłej pracy. Nabycie umiejętności projektowania, planowania i prowadzenia
zajęć edukacyjnych, prawidłowego dobierania metod, technik i form pracy.
Kształtowanie właściwych postaw etycznych wynikających z etosu zawodu
nauczyciela i umiejętności interpersonalnych i komunikacyjnych.
− Reforma oświaty- załoŜenia i idee, struktura kształcenia, akty prawne
dotyczące oświaty
− Podstawa programowa kształcenia ogólnego. Standardy kształcenia na
poszczególnych etapach.
− Nauczyciel- etyczne aspekty zawodu, osobowość, postawy
− Planowanie metodyczne, wynikowe, kierunkowe
− Metody nauczania. Metody aktywizujące w nauczaniu
− Zasady budowy, konstruowania i wdraŜania programu zajęć edukacyjnych z
plastyki w oparciu o podstawę programową
– Planowanie zajęć edukacyjnych: powstawanie koncepcji,
rodzaje i budowa
scenariusza zajęć, planowanie wynikowe, operacjonalizacja celów
nauczania
– Programy i podręczniki- analiza i kryteria wyboru
– Konstruowanie testu sprawdzającego. Typy zadań otwartych i zamkniętych
– Dokumentacja pracy nauczyciela: dziennik zajęć edukacyjnych i
pozalekcyjnych. Redagowanie tematów zajęć.
– Pozaszkolne formy prowadzenia zajęć z zakresu plastyki
– Metody nauczania aktywizujące- metoda projektu
Ocenie podlegać będzie: aktywny i systematyczny udział w zajęciach,
przygotowanie i przeprowadzenie przynajmniej raz w semestrze zajęć praktycznych
(lekcji, warsztatu) w ramach praktyk śródrocznych. Student zobowiązany jest do
254
napisania: 8 scenariuszy zajęć, dwóch esejów, testu
kompetencji z zakresu
wybranego działu plastyki. Po pierwszym semestrze studentów obowiązuje pisemne
kolokwium. Wszystkie oceny cząstkowe złoŜą się na ocenę końcową.
BIBLIOGRAFIA:
R. I. Arends Uczymy się nauczać Warszawa 1994,
J. Dewey Sztuka jako doświadczenie. Wrocław 1975,
D. Dymara Dziecko w świecie sztuki Kraków 1996,
L. Brogowski Sztuka i człowiek. Warszawa 1990,
A. Faber, E. Mazlish Jak mówić, Ŝeby dzieci nas słuchały. Jak słuchać, Ŝeby dzieci do
nas mówiły Poznań 1993,
R. Gloton , C. Clero Twórcza aktywność dziecka. Warszawa 1988,
T. Hohensee- Ciszewska ABC plastyki Warszawa, W. Karolak Sztuka jako zabawa,
zabawa jako sztuka. Warszawa 1995,
W. Limont Analiza wybranych mechanizmów wyobraźni twórczej Toruń 1996,
V. Lowenfeld , W. Brittain Twórczość a rozwój umysłowy dziecka. Warszawa 1977,
E. Nęcka Psychologia twórczości Gdańsk 2002,
W. Okoń Wprowadzenie do dydaktyki ogólnej Warszawa 1996,
G. D. Oster, P. Gould Rysunek w psychoterapii Gdańsk 2000,
M. Piszczek Terapia zabawą. Terapia przez sztukę Warszawa 1997,
S. Popek Barwy i psychika Lublin 1999,
S. Popek Analiza psychologiczna twórczości plastycznej dzieci i młodzieŜy Warszawa
1985,
H. Read Wychowanie przez sztukę. Wrocław- Warszawa-Kraków- Gdańsk 1976,
S. Szuman Sztuka dziecka. Warszawa 1990,
P. Wallon , A. Cambier, D. Engelhart Rysunek dziecka. Warszawa 1993,
I. Wojnar Sztuka jako podręcznik Ŝycia. Warszawa 1984,
Seria wydawnicza Techniki plastyczne WSiP Warszawa
255
SYLABUS
II.B.1 Nazwa przedmiotu (course title): Projektowanie graficzne
II.B.3 Typ przedmiotu (type o f course): rodzaj zajęć – obowiązkowy
1
2
3
4
5
6
3
3
4
4
7
8
9
10
II.B.5 Semestr:
Godz. tyg:
II.B.6 Punkty ECTS:
(numer of credits)
II.B.7 Metody nauczania (teaching methods): Forma zajęć – ćwiczenia: 90 godzin
zajęć; konsultacje
II.B.9 Imię i nazwisko wykładowcy (name of lecturer): Agnieszka Półrola-Koćwin;
doktor habilitowany
II.B.10 Wymagania wstępne (prereguisites): Studenci dysponują umiejętnościami
rysunkowymi, malarskimi oraz stosują zasady kompozycji. Znane im są podstawy
projektowania graficznego.
learning
outcomes
and
competences):
Celem
kształcenia
przedmiotu
256
Projektowanie Graficzne jest nauczenie projektowania druków wydawniczych.
Rozwijanie umiejętności świadomego projektowania ksiąŜki: ilustracji i typografii.
II.B.12 Treści merytoryczne przedmiotu (course contents): Nauka projektowania form
wydawniczych: ksiąŜki, folderu, katalogu, kalendarza. Połączenie materiału
ilustracyjnego
z typografią. Tworzenie makiety. Budowa ksiąŜki: okładka, materiał ilustracyjny, układ
typograficzny (layout).
Przykłady ćwiczeń:
• projekt katalogu
• projekt ksiąŜki
• projekt plakatu
• wykonanie własnego portfolio
II.B.13 Metody oceny (assessment methods): Zaliczenia na podstawie regularnego,
aktywne-go uczestnictwa w zajęciach oraz wykonanie zestawu prac zaliczeniowych
na uzgodniony temat (przeznaczonych wyłącznie na te zajęcia) i ocenione
pozytywnie.
• Tibor Szanto Pismo i styl Wydawnictwo Ossolineum, Warszawa 1986
• Andrzej Tomaszewski Leksykon Pism Drukarskich Wydawnictwo Krupski i S-ka,
Warszawa 1996
• Adrian Frutiger Człowiek i jego znaki Wydawnictwo Do, Wydawnictwo Optima,
Warszawa 2003
• Georges Jean Pismo pamięć ludzkości Wydawnictwo Dolnośląskie ,Wrocław 1994
• Lakshim Bhaskaran Design XX wieku – Główne nurty i style we współczesnym
designie Wydawnictwo ABE Marketing, Warszawa 2006
• 2+3D (kwartalnik) Wydawca: Fundacja Rzecz Piękna WFP ASP Kraków
257
258
SYLABUS
TEORIA KOMUNIKACJI WIZUALNEJ , wykład – III rok, EDUKACJA ARTYSTYCZNA W
ZAKRESIE SZTUK PLASTYCZNYCH, specjalność: Komunikacja Wizualna, studia
stacjonarne, pięcioletnie, jednolite ciągłe.
obowiązkowy
zaawansowany
II.B.5 Semestr: V, VI
1
2
3
4
5
6
Godz. tyg:
1
1
II.B.6 Punkty ECTS:
1
1
7
8
9
10
(numer of
credits)
Zagadnienia
będą realizowane w formie wykładów oraz częściowo
konwersatoriów.
Wybrane, spośród proponowanych treści kształcenia, tematy są wsparte
materiałami poglądowymi i filmowymi (wideo, CD-ROM, DVD) stanowią dla
studentów bazę do dyskusji i realizacji zadań semestralnych w ramach ćwiczeń .
Kurs przedmiotu realizowany jest łącznie przez 15 tygodni semestru zimowego i
letniego (co drugi tydzień po dwie godziny, wymiennie z ćwiczeniami) w danym
roku akademickim. Studenci korzystają z indywidualnych konsultacji i korekt poza
czasem zajęć oraz z moŜliwości kontaktu internetowego.
polski
259
Zakres wiadomości, kompetencji i umiejętności, jakie powinien juŜ posiadać
student przed rozpoczęciem nauki przedmiotu obejmuje wiedzę z zakresu
psychologii
ogólnej
i rozwojowej – zagadnienia z zakresu komunikacji niewerbalnej, psychofizjologii
widzenia
- zagadnienia dotyczące percepcji obrazu, koloru itp., ogólnych zagadnień historii,
kultury
i sztuki - geneza i symbolika przedstawień, znaki, symbole, znaczenie, itp., socjologii
– budowanie przekazu niewerbalnego (w tym zagadnie budowania przekazu
reklamowego)
Odzwierciedleniem rozwoju społecznego i cywilizacyjnego jest nieustanna
potrzeba komunikowania się z innymi. Jako wynik konieczności współdziałania i
funkcjonowania, jest często wyrazem wysokiej i złoŜonej hierarchizacji i
wyspecjalizowania zadań i ról społecznych, wynikających z przynaleŜności do grupy
ludzkiej. Znajomość podstawowych zasad kodowania i odczytywania komunikatów
niewerbalnych
zdaje
się
być,
wobec
współczesnego
bogactwa
i
wielowymiarowości komunikatu wizualnego, umiejętnością niezbędną. A
szczególnie,
dla
wszystkich
tych,
którzy
w przyszłości zajmować się będą projektowaniem tego komunikatu – kodu
plastycznego. Celem jest budowanie w studentach odpowiedzialności za tworzenie
wizualnego przekazu, nie tylko jako wizualnego obrazowania ale takŜe jako
waŜnego nośnika informacji społecznej i konsekwencji wynikających z doboru treści.
Zmieniająca się wokół nas rzeczywistość technologiczna i społeczna wymaga
szukania nowego podejścia do moŜliwości i jakości przekazywanych informacji, do
nowego wirtualnego sposobu kodowania ludzkich intencji.
• Definicja i załoŜenia komunikacji niewerbalnej
• Historyczny rozwój, nauki pomocnicze
• Wybrane metody klasyfikacji zachowań niewerbalnych
260
• Komunikacja niewerbalna w Ŝyciu codziennym
• Badania nad ewolucyjnym charakterem zachowań u ludzi i zwierząt
• Czynniki określające predyspozycje do wysyłania i odbierania sygnałów
niewerbalnych
• Uwarunkowania ludzkiej percepcji
• Otoczenie a komunikat niewerbalny
• Terytorialność i przestrzeń osobista (elementy proksemiki)
• Cechy fizyczne uczestników komunikacji
• Rola gestu, postawy, dotyku, mimiki, kontaktu wzrokowego, sygnałów
wokalnych
• Społeczny aspekt komunikatu i hierarchia przesłania
Na końcową ocenę zaliczeniową składa się wynik egzaminu ustnego (po
semestrze zimowym) i pisemnego ( test wyboru obejmujący całościową wiedzę) po
semestrze letnim.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
T. Austin, R. Doust – Projektowanie dla nowych mediów, Warszawa 2008
J. Białostocki – Symbole i obrazy, Warszawa 1982
J.E. Cirlot – Słownik symboli, Kraków 2006
U. Eco (red.) – Historia piękna, Poznań 2006
U. Eco (red.) – Historia brzydoty, Poznań 2007
D. Forstner OSB – Świat symboliki chrześcijańskiej, Warszawa 1990
M.L. Knapp, J.H. Hall – Komunikacja niewerbalna w interakcjach
międzyludzkich, Wrocław 2000
8. P. Kowalski – Kultura magiczna. Omen, przesąd, znaczenie, Warszawa 2007
9. J. Lorenc, L. Sokolnick, C. Berger – Czym jest projektowanie wystaw?,
Warszawa 2008
10. C. Ripa – Ikonologia, Kraków 1998
261
11. W. Sikorski – Gesty zamiast słów. Psychologia i trening komunikacji
niewerbalnej, Kraków 2007
12. M. Sutherland, A. K. Sylvester – Reklama a umysł konsumenta, Warszawa 2003
13. P.G. Zimbardo, F.L. Ruch – Psychologia i Ŝycie, Warszawa 1997
262
SYLABUS
II.B.1 Nazwa przedmiotu (course title): Pracownia uzupełniająca (fotografia)
II.B.3 Typ przedmiotu (type o f course): przedmiot obowiązkowy, pracownia do wyboru
1
2
3
4
5
6
3
3
3
3
7
8
9
II.B.5 Semestr:
Godz. tyg:
credits)
II.B.7 Metody nauczania (teaching methods): zajęcia praktyczne (laboratoryjne)
dr hab. Jerzy Piwowarski prof. AJD
fotograficznego
Celem jest wykształcenie umiejętności warsztatowych oraz świadomości
fotografii, traktowanej jako środka przekazu plastycznego.
Ćwiczenia warsztatowe mające na celu rozwój umiejętności świadomego
posługiwania się tworzywem fotograficznym. Rejestracja wybranych fragmentów
263
10
rzeczywistości traktowanych jako fakty plastyczne (kompozycja otwarta, zamknięta,
perspektywa powietrzna etc.) oraz dokument.
Ocena prac zrealizowanych zgodnie z podanymi tematami szczegółowymi.
Wybrane wydawnictwa albumowe i katalogi oraz filmy monograficzne ze
zbiorów biblioteki podręcznej Zakładu Komunikacji Wizualnej i własnych.
264
SYLABUS
II.B.1 Nazwa przedmiotu (course title): Pracownia Uzupełniająca - GRAFIKA
ćwiczenia laboratoryjne z wyboru
II.B.5 Semestr:
1
2
Godz. tyg:
3
4
5
3
3
3
3
6
7
8
9
10
II.B.6 Punkty ECTS:
II.B.7 Metody
nauczania (teaching methods):
Wykłady/seminaria przeplatane ćwiczeniami warsztatowymi, będącymi ilustracją
omawianych zagadnień. Eksperyment warsztatowy jako źródło inspiracji. Praca
domowa.
polski; moŜliwość prowadzenia zajęć w języku francuskim.
prof. zw. Grzegorz Banaszkiewicz
Program adresowany jest do studentów posiadających doświadczenie warsztatowe
w zakresie grafiki, rysunku i fotografii.
learning utcomes and competences):
265
Uświadomienie i zbadanie natury rysunku, grafiki i fotografii oraz ich wzajemnych
związków i uwarunkowań. Wyzwolenie potencjału kreacyjnego pogranicza tych
dyscyplin sztuk plastycznych poprzez dokonanie w ich obszarze indywidualnych
eksperymentów warsztatowych i praktycznych odkryć. Rozwinięcie u studentów
ciekawości, postawy badawczej i gotowości do podejmowania artystycznego
ryzyka. Poszerzenie i wzbogacenie warsztatu rysunkowego i graficznego. Podjęcie
próby osobistej wypowiedzi w nieznanej dotąd formie plastycznej lub nowej
technice. Poznanie podstaw stereoskopii i realizacja stereogramów. Planowanie,
omawianie i realizacja indywidualnych projektów artystycznych, wykraczających
poza dotychczasowe doświadczenie warsztatowe studentów.
Rysunek jako najstarszy język przekazu;
Granice rysunku;
Dociekliwość naukowa i wyobraźnia artystyczna jako wyróŜniki umysłu twórczego;
Dlaczego mamy dwoje oczu?Rola kuratora we współczesnym projekcie
artystycznym.
warunki zaliczenia:
ZaangaŜowanie intelektualne i artystyczne w zakresie podejmowanych zagadnień,
praca domowa, sformułowanie projektów konceptualnych oraz realizacja
wybranych prac.
Portfolio dokumentujące przebieg pracy.
Clottes Jean, « La grotte Chauvet l'art des origines » Edition Seuil, 2001;
Norbert Aujoulat, "Lascaux. Le geste, l'espace et le temps", Edition Seuil, 2004;
André Béguin, « Dictionnaire technique du dessin », Éditions André Béguin, Paris 1995;
« Dictionnaire technique de l’estampe », Éditions André Béguin, Paris 1998;
Karel Teissig „Techniki rysunku”, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1982;
266
Wiesława Wierzchowska, „Współczesny rysunek polski”, Wydawnictwa Artystyczne
i Filmowe, Warszawa 1982.
Phillip Prodger „Time Stands Still. Muybridge and the Instantaneous Photography
Movement”, Oxford University Press 2003;
Michel Frizot “Etienne-Jules Marey chronophotographe”, Nathan/VUEF 200.
Ponadto: zbiory filmów, albumów oraz XIX – wiecznych rycin prowadzącego,
katalogi wystaw, fotografie z „Documenta 2007” w Kassel i Biennale 2007 w Wenecji
(dokumentacja stereoskopowa prowadzącego), wyszukiwarka internetowa.
267
SYLABUS
II.B.1 Nazwa przedmiotu (course title): Pracownia Uzupełniająca
Rzeźba w ceramice – ćwiczenia.
obowiązkowy, pracownia dowolnego wyboru
Średnio zaawansowany
II.B.5 Semestr:
5
6
7
8
Godz. tyg:
3
3
3
3
II.B.6 Punkty ECTS:
3
3
3
3
1
2
3
4
9
10
(numer of
credits)
Elementy wykładu z wykorzystaniem literatury przedmiotu, ćwiczenia praktyczne w
pracowni, konsultacje, korekta indywidualna, ocena cząstkowa i końcowa.
Polski
ElŜbieta Anna Stawiarska kwalifikacje I- go stopnia
Kurs z zakresu przedmiotu – Rzeźba, kształtowanie przestrzeni. Rozumienie
268
podstawowych zagadnień dot. formy przestrzennej oraz organizacji przestrzeni.
Opanowanie technik rzeźbiarskich w stopniu podstawowym.
learning outcomes and competences): Rozwój osobowości twórczej studenta.
Pogłębianie świadomości plastycznej, umiejętności autorskiej analizy realizowanych
zagadnień. Rozwój umiejętności przekazywania zdobytej wiedzy i podejmowania
działań twórczych i pracy dydaktycznej. Nabycie umiejętności formowania i
zdobienia rzeźby w technice ceramicznej. Zdobycie wiedzy technologicznej. Rozwój
umiejętności twórczego operowania formą i środkami wyrazu artystycznego
właściwymi ceramice.
II.B.12 Treści merytoryczne przedmiotu (course contents): Modelowanie – Forma
dekoracyjna z wykorzystaniem aŜuru, nakładki, faktury. Modelowanie – zestaw form
o charakterze uŜytkowym. Odlewanie z form gipsowych – kompozycja strukturalna z
elementu powtarzalnego. Kompozycja malarska – malowanie szkliwami – mozaika.
Miniatura – forma odlewana inspirowana zabytkami ceramiki – zastosowanie technik
zdobniczych. Kompozycja abstrakcyjna – zestaw płasko rzeźbiarski wykazujący
świadomość plastyczną autora, oryginalność projektu oraz praktyczną wiedzę
technologiczną.
Ocena cząstkowa po wykonaniu ćwiczenia – trzy lub dwa ćwiczenia w semestrze –
ze względów technologicznych mogę być wykonywane równocześnie.
Na ocenę końcową składają się:
- oceny cząstkowe,
- frekwencja na zajęciach,
- zaangaŜowanie w pracę twórczą i poznawanie technologii,
- znajomość literatury przedmiotu
269
1.P. Rada, Techniki ceramiki artystycznej. Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe,
Warszawa 1993
2.Dolors Ros i Frigola, Ozdoby z ceramiki. Świat KsiąŜki
3.Josie Warshaw, Ceramika. Wydawnictwo Arkady. Warszawa 2004
4.M.Benini, C. Cerutti, A. D’Agliano, G. Vianello. Ceramika XV – XX wieku,
Wydawnictwo Amber 1998
5.M. Piątkiewicz – Dereniowa. Artystyczna ceramika europejska w zbiorach polskich.
Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe. Warszawa 1991
6.J. Diviś. Porcelana europejska, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe. Warszawa
1991
7.Roczniki „Rzeźba Polska” wyd. Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku.
8.D. Klieinrok, M. Kordek. Technologia ceramiki cz.3, WSiP Warszawa 1978
270
SYLABUS
DZIAŁANIA MULTIMEDIALNE, ćwiczenia laboratoryjne – III rok, EDUKACJA
ARTYSTYCZNAW ZAKRESIE SZTUK PLASTYCZNYCH, studia stacjonarne, pięcioletnie,
jednolite ciągłe
obowiązkowy
II.B.5 Semestr: IV, V
1
2
3
4
5
6
Godz. tyg: 2
2
2
II.B.6 Punkty ECTS:
2
2
7
8
9
10
(numer of
credits)
Wybrane, spośród proponowanych treści kształcenia, zagadnienia są
realizowane jako mini wykłady oraz wsparte materiałami poglądowymi i filmowymi
(wideo, CD-ROM, DVD) stanowią dla studentów tło do dyskusji i realizacji zadań
semestralnych. Kurs przedmiotu realizowany jest łącznie przez 30 tygodni semestru
zimowego i letniego w danym roku akademickim. Studenci korzystają z
indywidualnych konsultacji i korekt poza czasem zajęć oraz z moŜliwości kontaktu
internetowego. Kurs przedmiotu wymaga od studentów samodzielnej pracy poza
zajęciami.
polski
271
Zakres wiadomości, kompetencji i umiejętności, jakie powinien juŜ posiadać
student przed rozpoczęciem nauki przedmiotu obejmują szeroko pojętą wiedzę z
zakresu historii kultury i sztuki, estetyki, wiedzy o społeczeństwie i masmediach.
Powinien mieć umiejętność łączenia tych zagadnień w spójną całość, posługiwać
się w stopniu podstawowym i zaawansowanym współczesnymi nośnikami informacji i
zapisu obrazu, w tym ruchomego.
Pierwsze realizacje artystyczne i uŜytkowe z zastosowaniem mieszanych
technik audiowizualnych – slajdów, przetwarzanego dźwięku, światła czy wideo
dawały przedsmak moŜliwości dzisiejszych technik multimedialnych. Komputerowe
przetwarzanie obrazu, generowanie i animacja tworów wirtualnych, reprodukcja i
emisja w wielkim formacie, moŜliwość sterowania treścią i obrazem, ich kolejnością i
odległością przekazu powodują, Ŝe multimedia znalazły szerokie zastosowanie w
filmie, reklamie, show-biznesie, edukacji, komunikacji międzyludzkiej. Celem zatem
staje się poznanie aktualnych dokonań intelektualnych i artystycznych w tych
dziedzinach, analiza wpływu Internetu na naszą codzienność poprzez zdobycze
historyczne wynalazku obrazu ruchomego i moŜliwości wizualnej komunikacji
międzyludzkiej a takŜe zdobycie przez studentów praktycznych umiejętności ich
realizacji.
•
Techniki rejestracji dźwięku, obrazu i informacji, treści, w ujęciu
historycznym. Zapis analogowy oparty na płycie gramofonowej, błonie
fotograficznej i taśmie filmowej
•
Przegląd technik montaŜu i przetwarzania obrazu, animacji klasycznej
i wspomaganej komputerem na wybranych przykładach.
•
Treści audiowizualne i sposoby ich rozpowszechniania
272
•
Praktyczne wykorzystanie komputera i multimediów w sztuce, rozrywce,
reklamie, Ŝyciu codziennym.
•
Wpływ multimediów na współczesny kształt wydawnictw ksiąŜkowych,
prasy, radia i telewizji
•
Historia i przyszłość obrazu ruchomego na podstawie historii kina.
•
Sposoby i rodzaje obrazowania na wybranych przykładach dzieł
filmowych.
Ocenie podlega realizacja zadania semestralnego, będącego autorską,
multimedialną wypowiedzią na zadany temat w dowolnej formie i zapisanej na
cyfrowym nośniku. Dopuszczalna jest realizacja zadania indywidualnego
zaproponowanego przez studenta lub opracowanie tematu zespołowo, jeśli
odpowiadają one zadanym treściom lub będą odzwierciedlały wyŜszy poziom
zaangaŜowania.
1. T. Austin, R. Doust – Projektowanie dla nowych mediów, Warszawa 2008
2. J. Beck – Sztuka animacji, Warszawa 2006
3. M. Frizot – Neue Geschichte der Fotografie, Koln 1998
4. M. GiŜycki – Nie tylko Disney, Warszawa 2000
5. M. GiŜycki – Antologia polskiej animacji, Warszawa 2006
6. A. Helman (red.) – Panorama współczesnej myśli filmowej, Kraków 1992
7. A. Gwóźdź, P. Zawojski (red.) – Wiek ekranów, Kraków 2002
8. H.G. Lewis, C. Nelson – Podręcznik reklamy, Warszawa 2000
9. P. Levinson – Miękkie ostrze, czyli historia i przyszłość technologii
informacyjnej, Warszawa 2006
10. T. Lubelski (red.) – Encyklopedia kina, Kraków 2003
11. M. Ostrowicki (red.) – Estetyka wirtualności, Kraków 2005
273
12. O. Thomson – Historia propagandy, Warszawa 2001
TakŜe nagrania filmowe, dokumentalne i archiwalne ze zbiorów własnych, portale
internetowe itp.
274
EDUKACJA ATYSTYCZNA W ZAKRESIE SZTUK PLASTYCZNYCH
IV ROK
275
SYLABUS
seminarium itp.)
II.B.2 Kod przedmiotu (course code):03.1-05-00-C/14
II.B.5 Semestr:
1
2
3
4
5
6
7
Godz. tyg:
1
II.B.6 Punkty ECTS:
1
8
9
10
(numer of credits)
form zajęć, metod nauczania oraz całkowita liczba tygodni obejmująca wykłady,
ćwiczenia/zajęcia praktyczne, formy kształcenia na odległość – jeŜeli takie są
stosowane, oraz inne metody/formy
podawany jest takŜe plan seminarium i tematów omawianych w czasie ćwiczeń.
Omawiane są natomiast lektury, które mają pomóc studentowi w rozumieniu
stosowanych metod w trakcie pisania rozpraw naukowych, a takŜe wzbogacić
wiedzę i oczytanie studenta w kontekście podejmowanego przez niego tematu
276
pracy magisterskiej. Lektury z literatury pięknej dobierane są przez prowadzącego w
odniesieniu do zainteresowań studentów oraz, niestety, zauwaŜonych braków w ich
wiedzy, poznanej w czasie uprzednich zajęć lub egzaminów.
Studenci muszą zatem wybrać lekturę do opracowania, dostępną w bibliotekach
krajowych (głównie częstochowskich). Ich obowiązkiem jest napisanie części pracy
magisterskiej na wybrany przez nich temat. Podstawowe części pracy, wymagane
do zaliczenia seminarium w trakcie sesji letniej, to: tytuł (w odniesieniu do
naszkicowanego scenariusza pracy), plan pracy, wstęp (wraz ze stanem badań),
jeden rozdział, bibliografia.
Warunkiem zaliczenia seminarium magisterskiego jest:
•
przedstawienie części pracy (stan badań, opis, podstawowa bibliografia, jak
powyŜej)
•
znajomość datowania dzieł (przede wszystkim nowoŜytnych) na podstawie
ornamentów
•
znajomość problemów omawianych na podstawie przedstawianych w czasie
zajęć następujących publikacji:
* J. Kristeva, Czarne słońce. Depresja i melancholia, tłum. M.P. Markowski, wstęp H.P.
Markowski, Kraków 2007 – (Horyzonty Nowoczesności 63, red. H.P. Markowski, R. Nycz,
M. Sugiera).
* S. Czekalski, Intertekstualność i malarstwo. Problem badań nad związkami
międzyobrazowymi, Poznań 2006 (Seria Historii Sztuki nr 30).
* G. Bachelard, Wyobraźnia poetycka. Wybór pism, tłum. H. Chudak, A. Tatarkiewicz,
przemowa: J. Błoński, PIW, Warszawa 1975.
* E. Panofsky, Ikonografia i ikonologia, [w:] idem, Studia z historii sztuki, oprac. J.
Białostocki, PIW, Warszawa 1971, s. 11–32.
* J. Białostocki, Erwin Panofsky – myśliciel, historyk, człowiek, [w:] idem, Refleksje i
syntezy ze świata sztuki, Warszawa 1978, s. 304–344 – (Studia i rozprawy z dziejów
sztuki i myśli o sztuce). / por. E. Panofsky, Studia z historii sztuki, Warszawa 1971, s. 387–
417.
277
* J. Białostocki, Posłanie Aby M. Warburga: historia sztuki czy historia kultury?, [w:]
idem, Refleksje i syntezy ze świata sztuki. Cykl drugi, Warszawa 1987, s. 187–203 –
(Studia i rozprawy z dziejów sztuki i myśli o sztuce).
•
zrozumienie problematyki dzieła sztuki ukazanej w następujących lekturach:
* Bruno Schulz, Sierpień; Jesień; Republika marzeń; Mityzacja rzeczywistości, [w:]
Opowiadania. Wybór esejów i listów, oprac. Jerzy Jarzębski, Wrocław–Warszawa–
Kraków–Gdańsk 1989.
* Gustaw Flaubert, Pani Bovary, np. w tłum. Anieli Micińskiej, przedmowa Jana
Parandowskiego, Warszawa 1969.
* Fiodor Dostojewski, Idiota. Powieść w czterech częściach, np. w tłum. Jerzy
Jędrzejewicz, przejrzał i poprawił Zbigniew Podgórzec, Wydawnictwo Plus, Warszawa
(po r. 1992) (z Dzieł Fiodora Dostojewskiego, t. VII).
Plan zajęć
23. 10. 2008
Temat zajęć: Ikonografia, ikonologia – znaczenie tekstów Erwina Panofsky’ego
Wybrana, zalecana lektura:
* E. Panofsky, Studia z historii sztuki, Warszawa 1971
417.
Ewentualnie ćwiczenie datowania dzieł sztuki
06. 11. 2008
Temat zajęć: Historia sztuki czy historia kultury? Znaczenie tekstów Aby M. Warburga
278
cd
20. 11. 2008
Temat zajęć: Poetyka marzeń
04. 12. 2008
cd
18. 12. 2008
Temat zajęć: Zagadnienia związków międzyobrazowych – na podstawie ksiąŜki
Stanisława Czeksalskiego
08. 01. 2009
279
cd
22. 01. 2009
Istotne wiadomości z historii sztuki. Doświadczenie wykazuje, Ŝe student musi znać
podstawowe lektury z literatury pięknej. Wskazana będzie takŜe zasadnicza
znajomość historii filozofii.
280
się pisać pracę naukową, która będzie jego pracą magisterską. Pomocą słuŜyć
będą przedstawiane przez prowadzącego róŜne metody stosowane w naukach
humanistycznych (np. w oparciu o publikację St. Czekalskiego, wymieniona powyŜej
i poniŜej). Zasadniczym zadaniem studenta jest wykazanie się umiejętnością
prowadzenia samodzielnych badań archiwalnych bądź ikonograficznych,
gromadzenia literatury przedmiotu, a co za tym idzie – samodzielne wyciąganie
wniosków z przeczytanych i cytowanych lektur.
opanowanie odsyłania do przypisów, itp.). W tym celu prowadzący udostępnia
schematy stosowania odsyłaczy, wzory zapisów bibliograficznych, a takŜe publikacje
na temat przygotowywania tekstów naukowych (np. U. Eco, ksiąŜka wymieniona
poniŜej w spisie lektur).
Podstawowym wymogiem pracy dyplomowej jest przedstawienie istotnych
zagadnień dotyczących wybranego tematu w oparciu o literaturę przedmiotu.
Znajomość i umiejętność cytowania odpowiednich publikacji jest zasadniczym
zadaniem magistranta. Wprowadzenie nowatorskich i odkrywczych elementów w
pracy magisterskiej podwyŜsza jej merytoryczny poziom oraz wpływa na lepszą
ocenę pracy studenta.
W czasie seminarium studenci mają obowiązek przede wszystkim zaprezentować
zgromadzone przez nich wyniki samodzielnych badań oraz oparty o nie fragment
tekstu pracy magisterskiej. Ponadto przedstawiana przez studenta i prowadzącego
metoda badawcza (np. ikonologia Erwina Panofsky’ego) pomagać powinna
studentowi w trakcie przygotowywania rozprawy naukowej. Ćwiczenia z literatury
dotyczącej metodologii i literatury pięknej mają wzbogacić warsztat pracy
magistranta.
281
czasie zajęć seminaryjnych w ciągu semestru. Prezentacja moŜe być omawiana z
pamięci, w oparciu o notatki lub multimedialne reprodukcje. Wyklucza się
przygotowanie prezentacji multimedialnej, pokazywanej bez słownego komentarza,
poniewaŜ nie uczy ona samodzielnej prezentacji przed słuchaczami.
samodzielnie napisany tekst pracy seminaryjnej (max 45 min). Po czym przedstawić
wydruk prowadzącemu seminarium, przypominając o najwaŜniejszych publikacjach,
jakie student cytuje. By móc otrzymać zaliczenie prowadzący musi zapoznać się z
treścią tekstu i wskazać studentowi ewentualne braki (np. błędy techniczne).
internetowe itp.)
Podstawowa lektura dotycząca umiejętności pisania pracy magisterskiej:
* Umberto Eco, Jak napisać pracę dyplomową? Poradnik dla humanistów, tłum.,
aneks GraŜyna Jurkowlaniec, wstęp: Wojciech Tygielski, Warszawa 2007
Lektury uzupełniające, dotyczące stosowanych metod w historii sztuki:
282
417.
283
SYLABUS
seminarium itp.)
Obowiązkowy
II.B.5 Semestr:
1
2
3
4
5
6
7
8
Godz. tyg:
1
II.B.6 Punkty ECTS:
1
9
10
(numer of credits)
podawany jest takŜe plan seminarium i tematów omawianych w czasie ćwiczeń.
Omawiane są natomiast lektury, które mają pomóc studentowi w rozumieniu
stosowanych metod w trakcie pisania rozpraw naukowych, a takŜe wzbogacić
wiedzę i oczytanie studenta w kontekście podejmowanego przez niego tematu
pracy magisterskiej. Lektury z literatury pięknej dobierane są przez prowadzącego w
odniesieniu do zainteresowań studentów oraz, niestety, zauwaŜonych braków w ich
wiedzy, poznanej w czasie uprzednich zajęć lub egzaminów.
Studenci muszą zatem wybrać lekturę do opracowania, dostępną w bibliotekach
krajowych (głównie częstochowskich). Ich obowiązkiem jest napisanie części pracy
magisterskiej na wybrany przez nich temat. Podstawowe części pracy, wymagane
do zaliczenia seminarium w trakcie sesji letniej, to: tytuł (w odniesieniu do
284
naszkicowanego scenariusza pracy), plan pracy, wstęp (wraz ze stanem badań),
jeden rozdział, bibliografia.
Warunkiem zaliczenia seminarium magisterskiego jest:
•
przedstawienie części pracy (stan badań, opis, podstawowa bibliografia, jak
powyŜej)
•
znajomość datowania dzieł (przede wszystkim nowoŜytnych) na podstawie
ornamentów
•
znajomość problemów omawianych na podstawie przedstawianych w czasie
zajęć następujących publikacji:
Markowski, Kraków 2007 – (Horyzonty Nowoczesności 63, red. H.P. Markowski, R. Nycz,
M. Sugiera).
417.
•
zrozumienie problematyki dzieła sztuki ukazanej w następujących lekturach:
285
* Bruno Schulz, Sierpień; Jesień; Republika marzeń; Mityzacja rzeczywistości, [w:]
Opowiadania. Wybór esejów i listów, oprac. Jerzy Jarzębski, Wrocław–Warszawa–
Kraków–Gdańsk 1989.
* Gustaw Flaubert, Pani Bovary, np. w tłum. Anieli Micińskiej, przedmowa Jana
Parandowskiego, Warszawa 1969.
* Fiodor Dostojewski, Idiota. Powieść w czterech częściach, np. w tłum. Jerzy
Jędrzejewicz, przejrzał i poprawił Zbigniew Podgórzec, Wydawnictwo Plus, Warszawa
(po r. 1992) (z Dzieł Fiodora Dostojewskiego, t. VII).
Plan zajęć
05. 03. 2009
Temat zajęć: Ikonografia, ikonologia – znaczenie tekstów Erwina Panofsky’ego
417.
19. 03. 2009
Temat zajęć: Historia sztuki czy historia kultury? Znaczenie tekstów Aby M. Warburga
Ewentualnie ćwiczenie datowania dzieł sztuki, cd
286
02. 04. 2009
16. 04. 2009
cd
30. 04. 2009
14. 05. 2009
cd
287
28. 05. 2009
cd
Istotne wiadomości z historii sztuki. Doświadczenie wykazuje, Ŝe student musi znać
podstawowe lektury z literatury pięknej. Wskazana będzie takŜe zasadnicza
znajomość historii filozofii.
się pisać pracę naukową, która będzie jego pracą magisterską. Pomocą słuŜyć
będą przedstawiane przez prowadzącego róŜne metody stosowane w naukach
humanistycznych (np. w oparciu o publikację St. Czekalskiego, wymieniona powyŜej
i poniŜej). Zasadniczym zadaniem studenta jest wykazanie się umiejętnością
prowadzenia samodzielnych badań archiwalnych bądź ikonograficznych,
gromadzenia literatury przedmiotu, a co za tym idzie – samodzielne wyciąganie
wniosków z przeczytanych i cytowanych lektur.
288
opanowanie odsyłania do przypisów, itp.). W tym celu prowadzący udostępnia
schematy stosowania odsyłaczy, wzory zapisów bibliograficznych, a takŜe publikacje
na temat przygotowywania tekstów naukowych (np. U. Eco, ksiąŜka wymieniona
poniŜej w spisie lektur).
Podstawowym wymogiem pracy dyplomowej jest przedstawienie istotnych
zagadnień dotyczących wybranego tematu w oparciu o literaturę przedmiotu.
Znajomość i umiejętność cytowania odpowiednich publikacji jest zasadniczym
zadaniem magistranta. Wprowadzenie nowatorskich i odkrywczych elementów w
pracy magisterskiej podwyŜsza jej merytoryczny poziom oraz wpływa na lepszą
ocenę pracy studenta.
W czasie seminarium studenci mają obowiązek przede wszystkim zaprezentować
zgromadzone przez nich wyniki samodzielnych badań oraz oparty o nie fragment
tekstu pracy magisterskiej. Ponadto przedstawiana przez studenta i prowadzącego
metoda badawcza (np. ikonologia Erwina Panofsky’ego) pomagać powinna
studentowi w trakcie przygotowywania rozprawy naukowej. Ćwiczenia z literatury
dotyczącej metodologii i literatury pięknej mają wzbogacić warsztat pracy
magistranta.
się przygotowanie prezentacji multimedialnej, pokazywanej bez słownego
samodzielnie napisany tekst pracy seminaryjnej (max 45 min). Po czym przedstawić
wydruk prowadzącemu seminarium, przypominając o najwaŜniejszych publikacjach,
jakie student cytuje. By móc otrzymać zaliczenie prowadzący musi zapoznać się z
treścią tekstu i wskazać studentowi ewentualne braki (np. błędy techniczne).
289
internetowe itp.)
Podstawowa lektura dotycząca umiejętności pisania pracy magisterskiej:
* Umberto Eco, Jak napisać pracę dyplomową? Poradnik dla humanistów, tłum.,
aneks GraŜyna Jurkowlaniec, wstęp: Wojciech Tygielski, Warszawa 2007
Lektury uzupełniające, dotyczące stosowanych metod w historii sztuki:
417.
290
SYLABUS
II.B.1 Nazwa przedmiotu (course title): Estetyka - wykład
seminarium itp.)
II.B.5 Semestr:
1
2
3
4
5
6
7
Godz. tyg:
2
II.B.6 Punkty ECTS:
2
8
9
10
(numer of
credits)
badawczych estetyki; 2. Historyczna prezentacja podstawowych kategorii
291
estetycznych; 3. Omówienie najwaŜniejszych obszarów problemowych estetyki; 4.
Analiza wybranych teorii estetycznych.
15 tygodni wykładów
Mariusz Oziębłowski, doktor nauk humanistycznych w zakresie filozofii
kurs podstawowy filozofii
Znajomość podstawowych kategorii estetycznych, umiejętność referowania dziejów
podstawowych stanowisk i problemów estetyki, umiejętność formułowania własnego
stanowiska w kwestiach estetycznych oraz prezentacji wspierającej je argumentacji.
1. Przedmiot, zakres i metody estetyki; 2. Pojęcie sztuki, definicje dzieła sztuki; 3.
Kategoria piękna; 4. PrzeŜycie estetyczne; 5. Twórca i twórczość artystyczna; 6.
Wartość estetyczna i artystyczna; 7. Forma i materia dzieła sztuki; 8. Prawda dzieła
sztuki; 9. Estetyka mimetyczna; 10. Estetyka ekspresyjna; 11. Estetyka formalistyczna,
12. Estetyka Wielkiej Awangardy.
292
Do najbardziej popularnych form pomiaru pracy studenta (czyli oceny) naleŜą:
- egzaminy (ustne i pisemne)
- eseje, wypracowania, dysertacje
- prace semestralne, roczne, dyplomowe
- wykonanie dokumentacji pracy własnej (port-folia) – szczególnie zalecane w
przedmiotach warsztatowych, projektowych i pracowniach
specjalizacyjnych/dyplomowych
- praktyki
- oceny ciągłe
Zaliczenie wykładu odbywa się na podstawie obecności oraz aktywności
studentów. Kryteria oceny: 30% obecności – ocena dst, 60% obecności – ocena db,
100% obecności – ocena bdb. Aktywność na 2 zajęciach odpowiada 1 obecności.
internetowe itp.)
M. Gołaszewska, Zarys estetyki, [róŜne wydania]
R. Ingarden, Studia z estetyki, t. 1-3, W-wa 1957-1970
W. StróŜewski, Wokół piękna. Szkice z estetyki, Kraków 2002
W. Tatarkiewicz, Dzieje sześciu pojęć, [róŜne wydania]
W. Tatarkiewicz, Historia estetyki, t. 1-3, [róŜne wydania]
M. Wallis, PrzeŜycie i wartość, Kraków 1968
293
294
SYLABUS
WSPÓŁCZESNA KRYTYKA ARTYSTYCZNA
Wykład 15 h; Ćwiczenia 15 h
obowiązkowy
II.B.5 Semestr:
1
2
3
4
5
6
7
8
Godz. tyg:
2
II.B.6 Punkty ECTS:
4
9
10
(numer of
credits)
Wykład obejmuje zajęcia prowadzone na kierunku edukacja artystyczna w zakresie
sztuki plastycznej, rok IV, łącznie w ilości 15 h. Główną metodą prowadzenia zajęć
będzie wykład uzupełniany projekcjami multimedialnymi, w celu zaprezentowania
295
studentom najwaŜniejszych tendencji w obszarze współczesnej międzynarodowej
krytyki artystycznej oraz sztuki współczesnej. Część teoretyczna zostanie uzupełniona
w trakcie równolegle prowadzonych ćwiczeń (łącznie 15 h), polegających na
doskonaleniu umiejętności samodzielnej analizy i krytyki dzieła sztuki oraz tendencji w
kulturze współczesnej, z wykorzystaniem tekstów źródłowych. Aktywność na
zajęciach będzie uzupełniona samodzielną pracą studentów w celu przygotowania
pisemnej pracy zaliczeniowej. W trakcie zajęć przewidziane równieŜ wizyta w galerii
sztuki współczesnej.
Mgr Hanna Szczerbak
Przedmiot o charakterze zaawansowanym, stanowi rozszerzenie wiadomości
nabytych przez studenta w trakcie wcześniejszych wykładów i ćwiczeń
poświęconych historii sztuki, a w szczególności sztuce współczesnej oraz analizie i
krytyce dzieła sztuki.
Zaprezentowanie wybranych zagadnień z teorii i historii krytyki artystycznej;
Omówienie zasad sporządzania tekstu krytycznego na temat sztuki współczesnej w
oparciu o wybrane przykłady;
Wykształcenie umiejętności analizy wybranych tekstów oraz sporządzania własnych
tekstów krytycznych.
296
Analiza najnowszych tendencji na rynku sztuki, kreowanie nowych zjawisk,
klasyfikowanie działań artystycznych.
Zjawisko sukcesu i poraŜki na rynku sztuki.
Tematyka wykładu:
1. Geneza i podstawowe definicje w odniesieniu do analizy i krytyki sztuki.
2. Historia krytyki artystycznej od XVIII w. do początków XX wieku.
3. Krytyka polska w latach 1918-1939. Funkcje opiniotwórcze czasopism
artystycznych, przeanalizowane na wybranych przykładach.
4. Krytyka polska po II wojnie światowej – zarys problematyki.
5. Techniki prezentacji i dokumentacji sztuki współczesnej. Formy i strategie
upowszechniania kultury plastycznej (w perspektywie historycznej i
współcześnie), istota, cele i funkcje działalności wystawienniczej.
6. Rynek sztuki (w Polsce, Europie i Stanach Zjednoczonych) – analiza
mechanizmów rynku dzieł sztuki.
7. Problem genezy współczesnej krytyki sztuki w szerokim kontekście
uwarunkowań i kryteriów ocen twórczości artystycznej – ewolucyjny charakter
krytyki artystycznej.
8. Krytyka artystyczna we współczesnych czasopismach poświęconych kulturze i
sztuce.
9. Rola Internetu i nowych mediów w oddziaływaniu krytyki artystycznej w Polsce
i na świecie.
10. Sylwetki wybranych krytyków polskich i zagranicznych oraz ich najwaŜniejsze
publikacje – analiza porównawcza.
11. Przyszłość krytyki artystycznej.
Tematyka ćwiczeń:
1. Podstawowe metody kompozycji i analizy tekstu krytycznego.
2. Analiza porównawcza publikacji róŜnego rodzaju krytyków na wybranych
przykładach.
3. Analiza wybranych tekstów dotyczących wystaw i twórczości wybranych
artystów.
297
4. Kształtowanie umiejętności samodzielnej analizy i oceny sztuki współczesnej.
Zaliczenie zajęć - na podstawie obecności, aktywności oraz przygotowanej i
zaakceptowanej przez prowadzącego pracy pisemnej poświęconej analizie
wybranego współczesnego dzieła sztuki oraz na podstawie wyniku kolokwium
pisemnego (testu) na zakończenie semestru, obejmującego materiał z wykładów i
ćwiczeń.
Białostocki Jan, Piśmiennictwo o sztuce: teoria sztuki i krytyka artystyczna [w:]
Wstęp do historii sztuki, t. I: Przedmiot - metodologia - zawód, Warszawa 1973, s.
325-350.
Brogowski Leszek, Sztuka w obliczu przemian, Warszawa 1990.
Czerni Krystyna, Rezerwat sztuki. Tropami artystów polskich XX wieku, Kraków 2000.
Juszkiewicz Piotr, „Bawić się w odgadywanie poszczególnych symboli” Paradoksy
krytyki, w: Sztuka dzisiaj, Warszawa 2002.
Juszkiewicz Piotr, Od rozkoszy historiografii do „gry w nic”. Polska krytyka artystyczna
czasu OdwilŜy, Poznań 2005.
Porębski Mieczysław, Krytycy i sztuka, Kraków 2004.
[tegoŜ], PoŜegnanie z krytyką, Kraków 1966.
[tegoŜ], Rola krytyki w: [tegoŜ], Ikonosfera, W-wa 1972.
Czasopisma internetowe:
http://www.sekcja.org
http://www.spam.art.pl/
http://www.magazynsztuki.pl/
http://kwartalnik.exit.art.pl/
http://fototapeta.art.pl/
http://www.obieg.pl
298
299
SYLABUS
II.B.5
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
1
1
2
2
1
1
4
6
Semestr:
Godz.
tyg:
AJD
300
II.B.13 Metody oceny (assessment methods): ocena kolejnych etapów realizowanej
pracy magisterskiej
-
-
maszynopis, WWA AJD
-
Warszawa 2008
-
-
Zasady opracowywania maszynopisów dla Wydawnictwa WyŜszej Szkoły
301
302
SYLABUS
II.B.1 Nazwa przedmiotu (course title): MALARSTWO – PRACOWNIA SPECJALISTYCZNA,
II.B.5 Semestr:
Godz. tyg:
II.B.6 Punkty ECTS:
(numer of credits)
5
6
7
8
9
6
6
6
6
6
6
6
6
9
12
303
poplenerowych.
Prof. Werner Lubos
historii malarstwa. Umiejętność posługiwania się podstawowymi technikami
Nabycie przez studenta umiejętności posługiwania się środkami wyrazu
dziedzictwa kulturowego.
Umiejętność pisemnego wypowiadania się na temat sztuki.
304
problemów malarskich (ćwiczenia w przestrzeni otwartej i zamkniętej).
Osobiste postrzeganie świata, własne przeŜycie rzeczywistości jako droga do
poszukiwania twórczego języka sztuki, wykształcenie postawy otwartej, umocowanej
w tradycji.
RELATYWIZACJA - przekształcanie, deformacja, destrukcja, interpretacja,
i smakowanie dzieł Dawnych Mistrzów, Universitas, Kraków 2005
305
306
SYLABUS
II.B.1 Nazwa przedmiotu: RYSUNEK – pracownia specjalistyczna, ćwiczenia
praktyczne.
II.B.3 Typ przedmiotu: obowiązkowy, pracownia do wyboru
II.B.5 Semestr:
5
6
7
8
9
Liczb agodz.
6
6
6
6
6
II.B.6 Punkty
ECTS:
6
6
6
9
12
II.B.7 Metody nauczania: Ćwiczenia praktyczne w pracowni połączone z
indywidualnymi i zbiorowymi korektami, z elementami wykładu. Samodzielna praca
studentów w zakresie realizacji ćwiczeń problemowych dotyczących interpretacji
zjawisk natury (akt, portret, martwa natura, scena rodzajowa), plenery malarskie.
II.B.11 Cele przedmiotu: Opanowanie wiedzy i umiejętności praktycznych z zakresu
problemów malarstwa w systemie interpretacyjnym dotyczącym konkretyzacji
indywidualnej formy malarskiej oraz wypracowanie indywidualnego języka wyrazu
307
artystycznego. Poszukiwanie własnej toŜsamości twórczej. Przygotowanie do
realizacji pracy dyplomowej.
II.B.12 Treści merytoryczne przedmiotu: Zagadnienia problemowe dotyczące
interpretacji zjawisk z natury – koloru, światła, formy, przestrzeni, kompozycji malarskiej
oraz relatywizmu kontrastów. Analiza rzeczywistości pod kątem indywidualizacji
widzenia plastycznego w oparciu o własne odczucia i przemyślenia. Wypracowanie
indywidualnego warsztatu i techniki malarskiej.
II.B.13. Metody oceny: Ocena indywidualnego postępu w rozwoju umiejętności
praktycznych studenta w rozwiązywaniu malarskich problemów – prace malarskie
wykonane w pracowni, wkład pracy oraz prace domowe - ocena ciągła oraz
semestralna.
II.B.14 Spis zalecanych lektur: Podręczniki i pozycje zwarte dotyczące sztuki
współczesnej, technologii malarskiej, katalogi z wystaw, czasopisma z zakresu sztuki,
np.:
308
SYLABUS
1
II.B.5 Semestr:
2
3
4
Godz. tyg:
II.B.6 Punkty ECTS:
5
6
7
8
9
6
6
6
6
6
6
6
6
12
13
10
24
(numer of credits)
fotograficznego
309
Fotografia
jako
dokument.
czasowego. Formy fotograficznej
przedmiotu.
Narracja
fotograficzna
i
zapis
przebiegu
kreacji rzeczywistości: kreacja podmiotu i
Modelowanie
przestrzeni
2-,
3-
i wielowymiarowej. Zagadnienia czasu w fotografii dokumentalnej i kreowanej.
Wybór odpowiedniego tematu i środka realizacji do pracy dyplomowej w postaci
wystawy finalnej.
zbiorów własnych.
310
SYLABUS
II.B.1 Nazwa przedmiotu (course title): HISTORIA FOTOGRAFII – kierunek Edukacja
artystyczna w zakresie sztuk plastycznych, wykład
1
2
3
4
5
6
7
II.B.5 Semestr:
1
Godz. tyg:
1
nauczania, przeglądanie albumów fotograficznych, wystawy fotograficzne.
II.B.10 Wymagania wstępne (prereguisites): podstawowe wiadomości z historii sztuki
historią fotografii światowej i polskiej oraz tendencjami i kierunkami fotografii
artystycznej w oparciu o kierunki w sztuce.
Wynalazek fotografii.
311
Materiały fotograficzne w ujęciu historycznym.
Aparaty fotograficzne.
Udział Polaków w powstaniu i rozwoju fotografii.
Fotografia rzemieślnicza i artystyczna.
Fotografia amatorska i kluby fotograficzne.
Sztuka fotograficzna a światowe kierunki w sztuce.
realizacja zadań semestralnych, wiedza z zakresu historii fotografii, przygotowanie
referatu na zadany temat.
Rosenblum N., Historia fotografii światowej, Bielsko-Biała 2005;
Czartoryska U., Przygody plastyczne fotografii, Warszawa 1965;
Czartoryska U., Od pop-artu do sztuki konceptualnej, Warszawa 1973;
śakowicz A., Specjalne techniki fotograficzne, Częstochowa 1989;
The George Eastman House Collection, A history of Photography, Taschen 2005
BieŜące czasopisma fotograficzne: "Foto", "Fotografia", "Pozytyw", "Foto-Zeszyty",
„camer@obscura”
312
SYLABUS
II.B.1 Nazwa przedmiotu (course title): Metodyka edukacji plastycznej - ćwiczenia
II.B.5 Semestr:
1
2
3
4
5
6
7
Godz. tyg:
2
II.B.6 Punkty ECTS:
(numer of
credits)
2
8
9
10
kierowanie procesem rozwiązywania zagadnień; metoda zajęć praktycznych –
organizacja warsztatu nauczyciela, organizacja doskonalenia zawodowego;
metody aktywizujące
Konsultacje regularne: piątek 11.00 – 11.45; konsultacje organizowane w
terminu
Samodzielna praca studentów: zalecana literatura – praca w domu lub w
bibliotece, wykonanie planszy edukacyjnej Techniki plastyczne
polski
313
posługiwanie się językiem ojczystym; wiadomości i umiejętności uzyskane w ramach
przedmiotów: metodyka, psychologia i pedagogika, skuteczne działanie na gruncie
zachowania obowiązujących norm; umiejętności plastyczne uzyskane w ramach
przedmiotów artystycznych ( rysunek, malarstwo, rzeźba i in.), efektywne
posługiwanie się technologią informacyjną, umiejętność pracy w grupie
Cel ogólny:
Cele szczegółowe:
314
I.
Opis kompetencji uczniów – cele operacyjne.
II.
Ocenianie wspierające ucznia.
1. Przedmiotowy system oceniania.
2. Ocena zachowania.
3. Test jako sprawdzian umiejętności uczniów.
III.
Indywidualizacja pracy z uczniem.
1. Praca z uczniem zdolnym.
2. Praca z uczniem o specjalnych potrzebach edukacyjnych.
IV.
Warsztat nowoczesnego nauczyciela
1. Scenariusz i konspekt zajęć edukacyjnych.
2. Temat zajęć edukacyjnych.
3. Formy organizacyjne zajęć edukacyjnych.
4. Metody pracy w ujęciu tradycyjnym i eksperymentalnym.
5. Środki dydaktyczne.
V.
Awans zawodowy nauczyciela.
1. Plan rozwoju zawodowego nauczyciela staŜysty.
2. Sprawozdanie z realizacji planu rozwoju zawodowego
Forma
Czas trwania
Przedmiotowy system
oceniania i
indywidualizacja pracy z
uczniem.
Październik 2008
Test jako sprawdzian
wiedzy i umiejętności
ucznia
Listopad 2008
Kalendarz
315
Oceny ciągłe: ocena
poszczególnych
elementów pracy nad
tworzeniem scenariusza
zajęć edukacyjnych;
ocena umiejętności
prowadzenia dyskusji i
uzasadniania swojego
stanowiska
6 semestr
Plan rozwoju
zawodowego nauczyciela
staŜysty
Grudzień 2009
techniki plastyczne
Styczeń 2009
Praca semestralna –
prezentacja techniki
plastycznej
Zaliczenie 22.01.2009 r.
Egzamin ustny
02.02.2009 i 03.02.2009
Zaliczenie ćwiczeń: obecność na zajęciach (dopuszczalna absencja: 20%),
aktywność przejawiająca się udziałem w dyskusji. Wykonanie w terminie
planowanych zadań. Wykonanie pracy semestralnej. Sesja egzaminacyjna:
02.02.2009 – 13.02.2009.–
Nauczyciel uczy
Doernem M., Materiały malarskie i ich zastosowanie, Warszawa 1975
Jąder M., Techniki plastyczne rozwijające wyobraźnię, Kraków 2005
316
Karolak W., Sztuka jako zabawa. Zabawa jako sztuka. Warszawa 1999
Karolak W., Warsztaty twórcze – warsztaty artystyczne, Kielce 2005
Piwowarska E., Techniki graficzne w praktyce edukacyjnej przedszkoli i szkół
podstawowych, Częstochowa 2008
317
Seria wydawnicza WSiP Techniki plastyczne, Warszawa
Zeszyt 3 i 4
Smith R. Tajemnice warsztatu artysty, Warszawa 1994
Spróbuj inaczej. Scenariusze zajęć rozwijających umiejętności twórcze, red.
Lasocińska K., Stasiak M.K., Łódź 2005
7-8/1999
1996
Warszawa 1993
Częstochowie
Nauczyciel ocenia
318
Warszawa 1991
Warszawa 2004
@ literatura:
319
SYLABUS
II.B.1 Nazwa przedmiotu: Metodyka edukacji plastycznej - ćwiczenia
II.B.3 Typ przedmiotu – obowiązkowe
2
3
4
5
6
7
8
9
10
II.B.5 Semestr:
2
Godz. tyg:
2
II.B.6 Punkty ECTS:
(numer of credits)
dziennych na kierunku: Edukacja artystyczna w zakresie sztuk plastycznych- 30 godz.
Prezentacje, dyskursy, ćwiczenia indywidualne i grupowe, warsztaty.
II.B.10 Wymagania wstępne (prereguisites): podstawowa wiedza z zakresu
pedagogiki i psychologii twórczości
learning outcomes and competences): Przygotowanie merytoryczne i praktyczne
studentów do pracy w placówkach szkolnych i pozaszkolnych w zakresie edukacji
plastycznej, kształcenie i doskonalenie innowatorów edukacyjnych w edukacji globalnej,
(inkulturacja,
rekulturacja,
intrakulturacja)
Uświadomienie
róŜnych
dróg
wyborów
pedagogicznych w nauczaniu niu plastyki. Zaprezentowanie związków pedagogiki
ze sztuką. Zaktywizowanie grup studenckich do kreatywnej pracy w formie
320
samodzielnej i zespołowej. Refleksji pedagogicznej, samopoznania, rozwiązywania
problemów
plastycznych.
Wykorzystanie
twórczości
studentów
w
formie
praktycznych działań pedagogicznych, realnych sytuacjach pedagogicznych.
Zastosowania zdobytej wiedzy i praktyki do zbudowania autorskiego zadania:
metoda projektów, drama, okazja edukacyjna. Refleksja własna o istocie edukacji
plastycznej.
Treści programowe: Semestr poświęcony na przygotowanie Projektu edukacyjnegoWarsztatów twórczych, mających na celu wykorzystanie zdobytej wiedzy z zakresu
pedagogiki i psychologii twórczości oraz technik plastycznych i form aktywnej pracy
z dziećmi i młodzieŜą. W projekcie uwzględnione powinny być współczesne
wymagania dotyczŜace treści programowych przedmiotu połączone z myśleniem o
edukacji globalnej lub regionalnej (do wyboru). Utrwalenie twórczych metod pracy
z uczniem- metody aktywizujące, pedagogika animacji itp.
II.B.13 Metody oceny (assessment methods): Semestr 3- zaliczenie wraz z oceną uzyskaną
za opracowanie koncepcji warsztatów oraz ich praktyczne przeprowadzenie z
uwzględnieniem pracy plastycznej będącej wynikiem całości procesu twórczego.
Dymara B. (red.), Dziecko w świecie sztuki. Kraków 1996
Goleman D. Inteligencja emocjonalna. Poznań 1997
Janicki A. Twórczość artystyczna w świetle teorii psychologicznych. Warszawa 1989
321
Popek S. Analiza psychologiczna twórczości plastycznej dzieci i młodzieŜy, Warszawa 1985
Szulc W. Kulturoterapia wykorzystanie sztuki i działalności kulturalno- oświatowej
Poznań
Szuman S. Sztuka dziecka, Warszawa, 1990
Trzebiński J. Osobowościowe warunki twórczości. Warszawa 1976
Wallon P., Cambier A., Engelhart D. Rysunek Dziecka, Warszawa 1993
Way B. Drama w wychowaniu dzieci i młodzieŜy, Warszawa 1995
322
SYLABUS
II.B.1 Nazwa przedmiotu (course title): Metodyka edukacji plastycznej - wykład
II.B.5 Semestr:
1
2
3
4
5
6
7
Godz. tyg:
2
1
II.B.6 Punkty ECTS:
(numer of
credits)
5
4
8
9
10
terminu
polski
wiadomości i umiejętności uzyskane w ramach przedmiotów: metodyka,
323
psychologia i pedagogika,
obowiązujących norm
skuteczne
działanie
na
gruncie
zachowania
Cel ogólny:
Cele szczegółowe:
I.
Umiejętności kluczowe w edukacji.
II.
Standardy edukacyjne.
III.
Opis kompetencji uczniów – cele operacyjne.
IV.
Ocenianie wspierające ucznia.
1. Ocenianie wewnątrzszkolne.
2. Przedmiotowy system oceniania.
324
3. Ocenianie zewnętrzne.
V.
Indywidualizacja pracy z uczniem.
1. Praca z uczniem zdolnym.
2. Praca z uczniem o specjalnych potrzebach edukacyjnych.
VI.
Hospitacje jako wewnątrzszkolne mierzenie jakości.
VII.
Awans zawodowy nauczyciela.
1. Podstawy prawne.
2. Rola opiekuna nauczyciela staŜysty.
VIII.
Scenariusz i konspekt zajęć edukacyjnych.
IX.
Temat zajęć edukacyjnych.
X.
Formy organizacyjne zajęć edukacyjnych.
XI.
Metody pracy w ujęciu tradycyjnym i eksperymentalnym.
XII.
Środki dydaktyczne.
Zaliczenie wykładu: obecność na zajęciach (dopuszczalna absencja: 20%),
aktywność przejawiająca się udziałem w dyskusji. Sesja egzaminacyjna: 02.02.2009 –
13.02.2009. Egzamin ustny– 02.02.2009 i 03.02.2009
Nauczyciel uczy
Warszawa 2006
325
Częstochowa 1999
326
Zeszyt 3 i 4
7-8/1999
1996
Warszawa 1993
Częstochowie
Nauczyciel ocenia
Warszawa 1991
327
1997
Warszawa 1998
Warszawa 1999
Warszawa 2004
Prawo oświatowe
328
2003
@ literatura:
329
SYLABUS
Rzeźba w ceramice, pracownia uzupełniająca – ćwiczenia.
obowiązkowy, pracownia dowolnego wyboru
Średnio zaawansowany
II.B.5 Semestr:
1
2
3
4
5
6
7
8
Godz. tyg:
3
3
3
3
II.B.6 Punkty ECTS:
3
3
3
3
9
10
(numer of
credits)
Elementy wykładu z wykorzystaniem literatury przedmiotu, ćwiczenia praktyczne w
pracowni, konsultacje, korekta indywidualna, ocena cząstkowa i końcowa.
Polski
ElŜbieta Anna Stawiarska kwalifikacje I- go stopnia
II.B.10 Wymagania wstępne (prereguisites): Kurs z zakresu
kształtowanie
przestrzeni.
Rozumienie
podstawowych
przedmiotu – Rzeźba,
zagadnień
dot.
formy
330
przestrzennej oraz organizacji przestrzeni. Opanowanie technik rzeźbiarskich w
stopniu podstawowym.
Rozwój osobowości twórczej studenta. Pogłębianie świadomości plastycznej,
umiejętności autorskiej analizy
realizowanych
zagadnień. Rozwój umiejętności
przekazywania zdobytej wiedzy i podejmowania działań twórczych i pracy
dydaktycznej. Nabycie umiejętności formowania i zdobienia rzeźby w technice
ceramicznej. Zdobycie wiedzy technologicznej. Rozwój umiejętności twórczego
operowania formą i środkami wyrazu artystycznego właściwymi ceramice.
II.B.12 Treści merytoryczne przedmiotu (course contents): Modelowanie – Forma
dekoracyjna z wykorzystaniem aŜuru, nakładki, faktury. Modelowanie – zestaw form
o charakterze uŜytkowym. Odlewanie z form gipsowych – kompozycja strukturalna z
elementu powtarzalnego. Kompozycja malarska – malowanie szkliwami – mozaika.
Miniatura – forma odlewana inspirowana zabytkami ceramiki – zastosowanie technik
zdobniczych. Kompozycja abstrakcyjna – zestaw płasko rzeźbiarski wykazujący
świadomość plastyczną autora, oryginalność projektu oraz praktyczną wiedzę
technologiczną.
Ocena cząstkowa po wykonaniu ćwiczenia – trzy lub dwa ćwiczenia w semestrze –
ze względów technologicznych mogę być wykonywane równocześnie.
Na ocenę końcową składają się:
- oceny cząstkowe,
- frekwencja na zajęciach,
- zaangaŜowanie w pracę twórczą i poznawanie technologii,
- znajomość literatury przedmiotu
331
1.P. Rada, Techniki ceramiki artystycznej. Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe,
Warszawa 1993
2.Dolors Ros i Frigola, Ozdoby z ceramiki. Świat KsiąŜki
3.Josie Warshaw, Ceramika. Wydawnictwo Arkady. Warszawa 2004
4.M.Benini, C. Cerutti, A. D’Agliano, G. Vianello. Ceramika XV – XX wieku,
Wydawnictwo Amber 1998
5.M. Piątkiewicz – Dereniowa. Artystyczna ceramika europejska w zbiorach polskich.
Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe. Warszawa 1991
6.J. Diviś. Porcelana europejska, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe. Warszawa
1991
7.Roczniki „Rzeźba Polska” wyd. Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku.
8.D. Klieinrok, M. Kordek. Technologia ceramiki cz.3, WSiP Warszawa 1978
332
SYLABUS
II.B.1 Nazwa przedmiotu (course title): GRAFIKA WARSZTATOWA, pracownia
specjalistyczna, ćwiczenia laboratoryjne
5
6
7
8
9
6
6
6
6
6
6
6
6
11
12
II.B.5 Semestr:
Godz. tyg:
II.B.6 Punkty ECTS:
24
(numer of credits)
warsztatem graficznym (obsługa pras graficznych, przygotowanie matryc do druku,
realizacja-druk
grafik).
Samodzielność
333
zapisu pomysłu, budowania i rozwijania koncepcji. Szkicownik - jako niezbędny
obszar rozwijania i poszukiwania nowych form plastycznych, np. grafiki.
334
SYLABUS
II.B.1 Nazwa przedmiotu (course title): Grafika – pracownia specjalistyczna ,
ćwiczenia
II.B.3 Typ przedmiotu (type o f course): obowiązkowe, pracownia dowolnego wyboru
II.B.5 Semestr:
5
6
7
8
9
Godz. tyg:
6
6
6
6
6
II.B.6 Punkty ECTS:
6
6
6
11
12
1
2
3
4
10
24
(numer of
credits)
dyskusja
wypowiedzi graficznej. Budowa kompozycji. Umiejętność właściwego
335
336
SYLABUS
Wizualna
1
2
3
4
5
6
7
8
9
6
6
6
6
6
6
6
7
12
13
10
II.B.5 Semestr:
Godz. tyg:
II.B.6 Punkty ECTS:
24
(numer of credits)
kreacji.
337
plastyczną
społecznego. Dla mnie, jako pedagoga i projektanta, waŜne są te aspekty
oddziaływań twórczych, które mogą mieć wpływ na równowagę między sferą
emocjonalną a intelektualną człowieka.
determinującymi
odbiór
wraŜeń
i
spostrzeŜeń
polegającego
na
organizowaniu
i porządkowaniu przestrzeni spostrzeŜeniowej. Rozwijając zdolności
percepcyjne studenta juŜ w trakcie wykonywania zadania staram się go
ukierunkować
na
uporządkowany
przekaz,
projektując krój litery, a w następnych etapach krój pisma – równolegle zapoznają
się
z
zasadami
i zastosowaniem przekazu literniczego w projektowaniu plakatu, okładki czasopisma
i ksiąŜki. Kolejne etapy realizacji programu nauczania obowiązującego w pracowni
specjalności.
338
Warszawa 2003,
PWN,
Warszawa 1978,
339
340
SYLABUS
II.B.5 Semestr:
Godz. tyg:
II.B.6 Punkty ECTS:
(numer of credits)
5
6
7
8
9
6
6
6
6
6
6
6
6
9
12
10
24
341
learning outcomes and competences): Posługiwanie się wiedzą stanowiącą
Operowanie kolorem i formą jako elementami budowy obrazu na płaszczyźnie i w
przestrzeni. Realizacja dzieła według załoŜonej koncepcji w określonej technologii i
technice. Rozwijanie potrzeby czerpania z dziedzictwa kulturowego. Znajomość
klasycznych i współczesnych technik malarskich. Posługiwanie się językiem i
terminologią z zakresu malarstwa i sztuk pięknych.Umiejętność pisemnego
wypowiadania się na temat sztuki.Przygotowanie pracy magisterskiej jako zestawu
wyobraźnia). Analityczne i syntetyczne rozwiązywanie problemów malarskich
(ćwiczenia w przestrzeni otwartej i zamkniętej). Osobiste postrzeganie świata, własne
przeŜycie rzeczywistości jako droga do poszukiwania twórczego języka sztuki,
wykształcenie postawy otwartej, umocowanej w tradycji.
342
Universitas 2006
czasopisma fachowe.
343
SYLABUS
II.B.1 Nazwa przedmiotu (course title): Grafika, pracownia specjalistyczna (kierunek:
Edukacja artyst. w zakresie sztuk plast.)- ćwiczenia laboratoryjne
II.B.5 Semestr:
1
2
3
4
5
6
7
8
9
Godz. tyg:
6
6
6
6
6
II.B.6 Punkty ECTS:
6
6
6
11
12
10
24
(numer of
credits)
344
artystycznego).
- graficzne próby i eksperymenty – łączenie technik,
- problem wzajemnego dopełnienia koncepcji artysty poprzez dobór
- krystalizacja własnej idei artystycznej – podstawą pracy dyplomowej,
- w 9 sem. przygotowanie do obrony dyplomu artystycznego (wykonanie
II.B.14 Spis zalecanych lektur (recommended reading): Jakimowicz I. „Pięć wieków
grafiki polskiej”, Warszawa 1997, Krejča A. „Techniki sztuk graficznych”, Warszawa
1984, Catafal J. „Techniki graficzne”, Warszawa 2004, katalogi z wystaw,
czasopisma o sztuce.
345
SYLABUS
II.B.1 Nazwa przedmiotu (course title): Seminarium magisterskie rok IV
II.B.3 Typ przedmiotu (type o f course): Obowiązkowe do wyboru
II.B.4 Poziom przedmiotu (level of course): Zaawansowany
II.B.5 Semestr:
Godz. tyg:
II.B.6 Punkty ECTS:
1
2
3
4
5
6
7
8
1
1
1
1
9
10
(numer of credits)
II.B.7 Metody nauczania (teaching methods): Ćwiczenia, dyskusja, referowanie przez
studentów następujących zagadnień: zakres i tezy badawcze pracy, bibliografia,
plan pracy. Dyskusja nad problemami warsztatowymi i metodologicznymi.
II.B.10 Wymagania wstępne (prereguisites): Ogólna wiedza w zakresie historii i teorii
sztuki
- przygotować studentów do samodzielnej pracy naukowej z zakresu historii sztuki
- wykształcić zmysł krytyczny w stosunku do źródeł i umiejętności selekcji
materiałów oraz dostrzegania problemów i formowania hipotez badawczych
- zapoznać z metodą badań naukowych i formalnymi wymogami pisania pracy,
przybliŜyć warsztat naukowy historyka
346
Historia sztuki polskiej i powszechnej – monografie zabytków, monografie twórców,
problemy mecenatu artystycznego.
Zagadnienie powinowactwa sztuk ( plastyki, filmu, teatru, literatury pięknej ).
Metody i formy prezentacji i upowszechniania plastyki we współczesnym świecie.
Semestr 7 – student ustala temat, tytuł pracy, opracowuje bibliografię i plan pracy –
całość referuje na ocenę w sesji zimowej.
Semestr 8 – student prezentuje zebrane materiały, omawia stan badań, materiały
źródłowe, opracowania i ogólną koncepcję pracy – ocena w sesji letniej.
1. Borowkin S. Sztuka pisania. Redagowanie tekstów z zakresu piśmiennictwa
naukowego, ŁódŜ 1986
2. Dominiczak H. Przygotowanie pracy magisterskiej z historii, Częstochowa 1996
3. Pudło A. Prace magisterskie i licencjackie, Wyd. LexisNexis, Warszawa 2003
4. ŚwieŜawski A. Warsztat naukowy historyka. Wstęp do badań historycznych,
Częstochowa 2001
5. Weiner J. Technika pisania i prezentowania prac naukowych, Kraków 1992
6. Węglińska M. Jak pisać pracę magisterską, Kraków 1997
7. WoŜniak K. O pisaniu pracy magisterskiej na studiach humanistycznych.
Przewodnik praktyczny PWN, Warszawa 1998
347
SYLABUS
Fotografia i działania multimedialne, ćwiczenia
podstawowy
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
II.B.5 Semestr:
2
Godz. tyg:
2
II.B.6 Punkty ECTS:
(numer of credits)
ćwiczenia podczas zajęć-korekta, omawianie prac wykonanych poza szkołą
polski
znajomość kompozycji, programów graficznych, fotografii
umiejętność lapidarnego połączenia formy z treścią dzieła
fotografia jako obraz , jej znaczenie w sztuce XX i XXI wieku, jej interpretacja
graficzna i malarska
348
albumy fotograficzne wybitnych twórców
349
SYLABUS
II.B.1 Nazwa przedmiotu (course title): Fotografia i działania multimedialne : ćwiczenia
laboratoryjne
II.B.4 Poziom przedmiotu (level of course): średnio-zawansowany
II.B.5 Semestr:
1
2
3
4
5
Godz. tyg:
II.B.6 Punkty ECTS:
6
7
8
9
10
3
3
(numer of
credits)
II.B.7 Metody nauczania (teaching methods): wykłady teoretyczne z zakresu historii
grafik warsztatowej, fotografii i filmu, oraz ciekawszych zjawisk i postaw w grafice i
sztuce najnowszej, pokazy realizacji filmowych wykorzystujących grafikę
warsztatową, prezentacje najnowszych osiągnięć w dziedzinie instalacji, animacji,
samodzielna praca: wykonanie z uŜyciem własnego języka graficznego i urządzeń
generujących obraz instalacji graficznej.
polski
Witold Zaręba, dr
wiadomości z zakresu historii sztuki , grafiki, kultury, sztuki najnowszej z semestrów
minionych, doświadczenia rysunkowe, graficzne, rzeźbiarskie, fotograficzne uzyskane
w toku dotychczasowych studiów.
350
learning outcomes and competences): poszerzenie umiejętności graficznych w
zakresie grafiki warsztatowej, poszerzenie horyzontów odbierania dzieła sztuki,
wprowadzenie działania graficznego w trzeci wymiar, umiejętność harmonijnego
połączenia czasu i przestrzeni, kontrolowanie procesu powstawania obiektu
graficznego, umiejętność łączenia odrębnych doświadczeń z innych dziedzin
artystycznych, przygotowanie do aranŜacji przyszłej wystawy dyplomowej i
związanymi z nią drukami.
techniki grafiki warsztatowej, graficzne programy komputerowe, fotografia
otworkowa.
samodzielne wykonanie instalacji
graficznej, na podstawie dotychczasowych doświadczeń ze śladami graficznymi i
ruchomym obrazem graficznym, realizacja rozkładówki promującej to działanie
przestrzenne wraz z tekstem autorskim opisującym dzieło; zaliczenie przedmiotu
obywa się w formie prezentacji obiektu, przedstawienia publikacji i dyskusji na temat
zrealizowanego zadania
J. Krejća, „Techniki Sztuk Graficznych”, Warszawa 1983
A. Jurkiewicz, „Podręcznik metod grafiki artystycznej”
„Podręcznik warsztatowy, grafika artystyczna”, A.S.P. w Poznaniu, 2007.
„U. Czartoryska, „Przygody plastyczne fotografii”, Wydawnictwo
Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1965.
R. Drury, „Jiri Anderle Patrząc za siebie i przed siebie”, Galeria Sztuki Współczesnej
BWA, Katowice, 2004.
D. Folga-Januszewska „Grafika to styl Ŝycia”, wstęp do katalogu:
„4 Triennale Grafiki Polskiej”, Galeria Sztuki Współczesnej BWA,
Katowice 2000
Z. Harasym, „Stare fotografie”, Arkady, 2005.
L. Lechowicz, „O czasie pamięci oraz wolności fotografa”, Wojciech PraŜmowski,
Terra Nova, Warszawa 2000.
B. Stehlikova. „Płynący czas Jiriego Anderlego”, „Sztuka” 3/86
351
SYLABUS
Pracownia uzupełniająca z zakresu malarstwa, ćwiczenia laboratoryjne
............
obowiązkowy, dowolnego wyboru
zaawansowany
1
2
3
4
5
6
7
8
3
3
3
3
9
10
II.B.5 Semestr:
Godz. tyg:
II.B.6 Punkty ECTS:
(numer of credits)
Zajęcia praktyczne obejmują ćwiczenia w formie malarskiego studium modela oraz
martwej natury, w zróŜnicowanych technikach . Korekta indywidualna i zespołowa z
elementami wykładu.
polski, francuski
352
Ugruntowane umiejętności w zakresie malarstwa w róŜnych technikach. Biegła
znajomość zagadnień kompozycji plastycznej.
learning outcomes and competences): ZałoŜeniem programu jest stworzenie jak
najlepszych warunków do poszukiwania indywidualnej formy wypowiedzi malarskiej
w problematyce współistnienia koloru, światła i formy, a takŜe odkrywania własnej
toŜsamości artystycznej.
Poszerzanie i zintensyfikowanie poszukiwań w zakresie koloru i materii malarskiej w
obrazie. Budowanie nastroju w oparciu o własne odczucia, stosunek emocjonalny i
duchowy
Odkrywanie zjawiskowości relacji światła koloru i formy w budowaniu obrazu.
Rozwijanie umiejętności wykorzystania kompozycji jako plastycznego środka wyrazu.
Poszukiwanie relacji formy i treści kształtujących klimat i nastrój obrazu w wybranej
indywidualnie konwencji przedstawieniowej.. Rozwijanie zagadnienia kontrastu
kolorystycznego i dominanty w ekspresji pracy malarskiej. Akt i martwa natura w
technice wybranej indywidualnie w oparciu o doświadczenie malarskie i własną
toŜsamość artystyczną.
Obecność na zajęciach, realizacja zadań zgodnie z zadaną problematyką ćwiczeń
praktycznych .Wykazanie się wymaganymi umiejętnościami plastycznymi i
aktywnością kreacyjną, kultura osobista. Ocena ciągła.
M. Rzepińska, Historia koloru w dziejach malarstwa europejskiego, Kraków 1979
A. Osęka, Spojrzenie na sztukę, Warszawa 1987
B. Kowalska, Od impresjonizmu do konceptualizmu, Warszawa 1989
S.Kozakiewicz, red. Słownik terminologiczny sztuk pięknych, Warszawa, 1976
Zalecana szeroko rozumiana literatura o sztuce zawierająca analizę dzieła, a takŜe
teksty popularyzatorskie w katalogach współczesnych oraz prasie specjalistycznej.
353
SYLABUS
II.B.1 Nazwa przedmiotu (course title): Podstawy teorii percepcji twórczości - wykład
seminarium itp.)
Obowiązkowy
II.B.5 Semestr:
1
2
3
4
5
6
7
8
Godz. tyg.:
2
II.B.6 Punkty ECTS:
3
9
10
(number of credits)
liczba
tygodni
obejmująca
wykłady,
konsultacje
(zarówno
regularne
jak i
formy kształcenia na odległość – jeŜeli takie są stosowane, oraz inne metody/formy.
Na pierwszych zajęciach studenci zapoznają się z kalendarzem zajęć,
zaplanowanych w ciągu semestru letniego. Pod wskazaną datą kolejnych zajęć
zamieszczona jest informacja o ich temacie, problematyce omawianej przez
prowadzącego, a takŜe dostępnych studentom lekturach w bibliotekach krajowych
(głównie częstochowskich). W czasie zajęć istotną rolę spełniać będą notatki
sporządzane
przez
studenta
na
podstawie
informacji
podawanych
przez
prowadzącego z publikacji obcojęzycznych. PoniŜej plan zajęć zaproponowany w
luty 2009 r.
354
Plan zajęć / Podstawy teorii percepcji twórczości / IV rok semestr II, rok 2009
05. 03. 2009
Temat zajęć: Definicja i definicje sztuki – znaczenie definicji Władysława Tatarkiewicza
* W. Tatarkiewicz, Dzieje sześciu pojęć. Sztuka – piękno – forma – twórczość – odtwórczość – przeŜycie
artystyczne, Warszawa 1975 – odpowiednie rozdziały
* W. Tatarkiewicz, Definicja sztuki, [w:] Wstęp do historii sztuki, t. 1: Przedmiot – metodologia – zawód,
Warszawa 1973, s. 17–41
Temat zajęć: ut pictura poesis, ut pictura musica, pojęcie Gesamtkunstwerk
* Ut pictura poesis, red. M. Skwara, S. Wysłouch, Wydawnictwo Słowo / Obraz Terytoria, Gdańsk 2006
* M. Praz, Mnemosyne. Rzecz o powinowactwie literatury i sztuk plastycznych, tłum. W. Jekiel, Warszawa
1981
* M. Janion, Romantyzm polski wśród romantyzmów europejskich, [w:] eadem, Gorączka romantyczna,
Gdańsk 2007, s. 43–79 (wznowienie: wydawnictwo Słowo / Obraz Terytoria, w serii: Klasyka Światowej
Humanistyki)
* A. Kowalczykowa, O wzajemnym oświetlaniu się sztuk w romantyzmie, [w:] Pogranicza i
korespondencje sztuk, red. T. Cieślikowska, J. Sławiński, Wrocław 1980
* A. Baranowa, Gamtos muzika. Peizažo abstrakt÷jimo problema Wojciecho Weisso ir M. K. Čiurlionio
kūryboje. Muzyka natury. Problem abstrahizacji pejzaŜu w twórczości Wojciecha Weissa i M. K.
Čiurlionisa, [w:] XX amžiaus pradžios Vilnius: modern÷jančios kultūros židinys. Wilno początku XX wieku:
ognisko modernizującej się kultury, red. O. Balkevičien÷ / A. Baranowa, B. Tautkien÷, Vilnius 2004, s. 145162
* M. Gołąb, Ut pictura musica. O wybranych wątkach idei muzyczności malarstwa w estetyce, krytyce i
sztuce polskiej przełomu XIX i XX wieku, [w:] Mikalojus Konstantinas Čiurlionis. Litewski malarz i
kompozytor. Lietuvių dailininkas ir kompozitorius. A Lithuanian Painter and Composer, Materiały
sympozjum naukowego zorganizowanego z okazji Dni Litwy na Górnym Śląsku, oprac. H. OlszewskaJarema, J. Szeligowska-Farquhar, red. E. Giszter, Muzeum Śląskie, Katowice 2006, s. 87-122
* Ch. Baudelaire, O sztuce. Szkice krytyczne, wybór i oprac. J. Guze, wstęp: J. Starzyński, WrocławWarszawa-Kraków 1961 – (Teksty Źródłowe do Dziejów Teorii Sztuki, red. J. Starzyński, t. X)
* Ch. Baudelaire, Pisma. Sztuka romantyczna, oprac. A. Kijowski, C. Pichois, red. R. Engelking, Gdańsk
2003
355
12. 03. 2009
Temat zajęć: Ikonografia, ikonologia – znaczenie tekstów Erwina Panofsky’ego i Jana Białostockiego
* J. Białostocki, Erwin Panofsky – myśliciel, historyk, człowiek, [w:] idem, Refleksje i syntezy ze świata sztuki,
Warszawa 1978, s. 304–344 – (Studia i rozprawy z dziejów sztuki i myśli o sztuce). / por. E. Panofsky, Studia
z historii sztuki, Warszawa 1971, s. 387–417.
19. 03. 2009
Temat zajęć: Historia sztuki czy historia kultury? Antropologia obrazu – znaczenie tekstów Aby M.
Warburga i Hansa Bettinga
* J. Białostocki, Posłanie Aby M. Warburga: historia sztuki czy historia kultury?, [w:] idem, Refleksje i
syntezy ze świata sztuki. Cykl drugi, Warszawa 1987, s. 187–203 – (Studia i rozprawy z dziejów sztuki i myśli
o sztuce).
* H. Belting, Antropologia obrazu. Szkice do nauki o obrazie, tłum. M. Bryl, Kraków 2007 (Horyzonty
Nowoczesności 63, red. H.P. Markowski, R. Nycz, M. Sugiera)
26. 03. 2009
Temat zajęć: „Nowe formy w malarstwie i wynikające stąd nieporozumienia” – znaczenie tekstów S.I.
Witkiewicza (Witkacego) i Władysława Strzemińskiego
Wybrane nurty, zjawiska artystyczne do omówienia: formizm, unizm
* S.I. Witkiewicz, Nowe formy w malarstwie i wynikające stąd nieporozumienia, Warszawa 1919
(wielokrotne wznowienia, np. Skierniewice 1992)
* M. Denis, Definicja neotradycjonizmu, [w:] Artyści o sztuce. Od van Gogha do Picassa, wybór i oprac.
E. Grabska, H. Morawska, Warszawa 1977
02. 04. 2009
356
Temat zajęć: Pojęcie stylu w sztuce – znaczenie rozprawy Heinricha Wölfflina. Historiografia artystyczna,
biografie artystów
* H. Wölfflin, Podstawowe pojęcia historii sztuki. Problem rozwoju stylu w sztuce nowoŜytnej, Wrocław–
Warszawa–Kraków 1962 (wznowienie: wydawnictwo Słowo / Obraz Terytoria, Gdańsk 2006, w serii:
Klasyka Światowej Humanistyki)
* J. Białostocki, Historia sztuki wśród nauk humanistycznych, Wrocław–Warszawa–Kraków–Gdańsk 1980,
s. 36–55
* J. Białostocki, „Barok”: styl, epoka, postawa, [w:] idem, Pięć wieków myśli o sztuce, Warszawa 1976, s.
220–248
09. 04. 2009
Temat zajęć: Sztuka i percepcja wzrokowa wg Rudolfa Arnheima
* R. Arnheim, Sztuka i percepcja wzrokowa, (por. np. wznowienie: wydawnictwo Słowo / Obraz
Terytoria, Gdańsk 2005)
16. 04. 2009
Temat zajęć: Intertekstualność i związki międzyobrazowe (Jacques Derrida, Jacques Lacan, Julia
Kristeva, Roland Barthes)
* S. Czekalski, Intertekstualność i malarstwo. Problem badań nad związkami międzyobrazowymi, Poznań
2006 (Seria Historii Sztuki nr 30). – wybrane rozdziały
23. 04. 2009
Temat zajęć: Gra z widzem, czyli sztuka i złudzenie. O psychologii przedstawiania obrazowego Ernsta H.
Gombricha.
Wybrane publikacje do omówienia:
* E.H. Gombrich, Sztuka i złudzenie. O psychologii przedstawiania obrazowego, tłum. J. Zarański,
Warszawa 1981
357
* A. Ziemba, Iluzja a realizm. Gra z widzem w sztuce holenderskiej 1580–1660, Warszawa 2005
2006 (Seria Historii Sztuki nr 30).
30. 04. 2009
Temat zajęć: Estetyka recepcji Wolfganga Kempa i Michaela Baxandalla
* M. Bryl, Obraz i widz. O nowej ksiąŜce Wolfganga Kempa, „Atrium Quaestiones” IV, 1990
* M. Baxandall, Prawda a inne kultury. „Chrzest Chrystusa w Jordanie” Piera della Francesca, tłum. E.
Wilczyńska, „Atrium Quaestiones” V, 1991
07. 05. 2009
Temat zajęć: Dlaczego mistyk potrzebuje artysty, czyli o roli wizualnych przedstawień w mistycznym
doświadczeniu
* D. Freedberg, Potęga wizerunków. Studia z historii i teorii oddziaływania, tłum. E. Klekot, Kraków 2005
* A. Kozieł, Angelus Silesius, Bernhard Rosa i Michael Willmann, czyli sztuka i mistyka na Śląsku w czasach
baroku, Wrocław 2006
* T. Merton, Sztuka sakralna a Ŝycie duchowe, [w:] idem, Szukanie Boga, Kraków 1988
* W. Juszczak, Czy istnieje mistyczna sztuka? [w:] Sacrum i sztuka, oprac. N. Cieślińska, Kraków 1989, s.
144–152
14. 05. 2009
Temat zajęć: Czy Matce Boskiej Częstochowskiej moŜna domalować wąsy? Historia i znaczenie
wizerunku Matki Boskiej Częstochowskiej
358
* Najstarsze historie o częstochowskim obrazie Panny Maryi. XV i XVI wiek, oprac. tekstów H., M.
Kowalewiczowie, wprowadzenie H. Kowalewicz, Z. Rozanow, Warszawa 1983
* A. Niedźwiedź, Obraz i postać. Znaczenia wizerunku Matki Boskiej Częstochowskiej, Kraków 2005
* F. Ziejka, Cudowna obrona świątyni–miasta, [w:] idem, Miasto poetów. Studia i szkice, Kraków 2005, s.
203–221
21. 05. 2009
Temat zajęć: Fotografia. Dzieło sztuki w dobie reprodukcji technicznej. Kicz a kultura masowa
* R. Barthes, Światło obrazu. Uwagi o fotografii, tłum. J. Trznadel, Warszawa 1996
* W. Benjamin, Dzieło sztuki w dobie reprodukcji technicznej, przeł. J. Sikorski, w: tegoŜ, Anioł historii.
Eseje, szkice, fragmenty, wybór i oprac. H. Orłowski, Poznań 1996, s. 105-124
* F. Soulages, Estetyka fotografii. Strata i zysk, tłum. B. Mytych-Forajter, W. Frajter, Kraków 2007 –
(Horyzonty Nowoczesności 61, red. H.P. Markowski, R. Nycz, M. Sugiera)
* A. Ruillé, Fotografia. Między dokumentem a sztuką współczesną, tłum. O. Hedemann, Kraków 2007 –
Temat zajęć: Kicz a kultura masowa
* Kicz, tandeta, jarmarczność w kulturze masowej XX wieku, red. L. RoŜek, Częstochowa 2000
* Kicz. Między wstydem a zachwytem, katalog wystawy, Muzeum Śląskie, Katowice 2005
* Kicz w kulturze, red. M. Fiderkiewicz, Muzeum Śląskie, Katowice 2006
* A. Banach, O kiczu, Kraków 1968
* H. Broch, Kilka uwag o kiczu, Warszawa 1998
* Cz. Miłosz, Kultura masowa, Kraków 2002
* M. Poprzęcka, O złej sztuce, Warszawa 1998
* M. Janion, Czytać jeszcze raz, [w:] eadem, Odnawianie znaczeń, Kraków 1980
28. 05. 2009
359
Temat zajęć: Feminizm a sztuka ostatnich stuleci (znaczenie tekstów Mieke Bal)
* M. Lisiewicz, Dyskursy nauki a wizerunki ciała w zachodniej i amerykańskiej sztuce lat osiemdziesiątych i
dziewięćdziesiątych, „Atrium Quaestiones” VIII, 1997
* A. Jakubowska, Kobieta wobec seksualności – podporządkowana, uwikłana czy wyzwolona? O kilku
aspektach twórczości Natalii LL z perspektywy psychoanalizy Lacanowskiej, „Atrium Quaestiones” VIII,
1997
* I. Kowalczyk, Wątki feministyczne w sztuce polskiej, „Atrium Quaestiones” VIII, 1997
* G. Pollock, Polityka teorii: pokolenia i geografie. Teoria feministyczna i historie historii sztuki, „Atrium
Quaestiones” VIII, 1997
* G. Porter, Przejrzeć przez konkret: feministyczne spojrzenie na muzea, w: Muzeum sztuki. Antologia, red.
M. Popczyk, Kraków 2005
* L. Nead, Akt kobiecy. Sztuka, obscena i seksualność, tłum. E. Franus, Poznań 1998
Feministyczne odczytanie sztuki XIX i początku XX wieku:
* A. Skalska, „Dziewczynka z chryzantemami” Olgi Boznańskiej – osaczona. Uwagi o spojrzeniu, „Atrium
Quaestiones” VII, 1995, s. 141–152
* M. Janion, Kobiety i duch inności, Warszawa [1996] 2006.
* J. Kristeva, Czarne słońce. Depresja i melancholia, tłum. M.P. Markowski, wstęp H.P. Markowski, Kraków
2007 – (Horyzonty Nowoczesności 63, red. H.P. Markowski, R. Nycz, M. Sugiera)
04. 06. 2009
Temat zajęć: „Muzeum wyobraźni”. Od Kunst- und Wunderkammery do współczesnej galerii sztuki –
zarys historii wystawiennictwa
* A. Malraux, Muzeum wyobraźni, w: Muzeum sztuki. Antologia, red. M. Popczyk, Kraków 2005
* K. Pomian, Zbieracze i osobliwości. ParyŜ – Wenecja XVI–XVIII wiek, tłum. A. Pieńkos, Lublin 2001
•
Muzeum sztuki. Antologia, red. M. Popczyk, Kraków 2005
360
361
SYLABUS
II.B.1 Nazwa przedmiotu (course title): Podstawy teorii percepcji twórczości - wykład
seminarium itp.)
Obowiązkowy
II.B.5 Semestr:
1
2
3
4
5
6
7
8
Godz. tyg.:
2
II.B.6 Punkty ECTS:
3
9
10
(number of credits)
Szczegółowe informacje na temat form zajęć, metod nauczania oraz
całkowita liczba tygodni obejmująca wykłady, konsultacje (zarówno regularne jak i
Na pierwszych zajęciach studenci zapoznają się z kalendarzem zajęć,
zaplanowanych w ciągu semestru letniego. Pod wskazaną datą kolejnych zajęć
zamieszczona jest informacja o ich temacie, problematyce omawianej przez
prowadzącego, a takŜe dostępnych studentom lekturach w bibliotekach krajowych
(głównie częstochowskich). W czasie zajęć istotną rolę spełniać będą notatki
sporządzane
przez
studenta
na
podstawie
informacji
podawanych
przez
prowadzącego z publikacji obcojęzycznych. PoniŜej plan zajęć zaproponowany w
luty 2009 r.
362
Plan zajęć / Podstawy teorii percepcji twórczości / IV rok semestr II, rok 2009
05. 03. 2009
Temat zajęć: Definicja i definicje sztuki – znaczenie definicji Władysława Tatarkiewicza
* W. Tatarkiewicz, Dzieje sześciu pojęć. Sztuka – piękno – forma – twórczość – odtwórczość – przeŜycie
artystyczne, Warszawa 1975 – odpowiednie rozdziały
* W. Tatarkiewicz, Definicja sztuki, [w:] Wstęp do historii sztuki, t. 1: Przedmiot – metodologia – zawód,
Warszawa 1973, s. 17–41
Temat zajęć: ut pictura poesis, ut pictura musica, pojęcie Gesamtkunstwerk
* Ut pictura poesis, red. M. Skwara, S. Wysłouch, Wydawnictwo Słowo / Obraz Terytoria, Gdańsk 2006
* M. Praz, Mnemosyne. Rzecz o powinowactwie literatury i sztuk plastycznych, tłum. W. Jekiel, Warszawa
1981
* M. Janion, Romantyzm polski wśród romantyzmów europejskich, [w:] eadem, Gorączka romantyczna,
Gdańsk 2007, s. 43–79 (wznowienie: wydawnictwo Słowo / Obraz Terytoria, w serii: Klasyka Światowej
Humanistyki)
* A. Kowalczykowa, O wzajemnym oświetlaniu się sztuk w romantyzmie, [w:] Pogranicza i
korespondencje sztuk, red. T. Cieślikowska, J. Sławiński, Wrocław 1980
* A. Baranowa, Gamtos muzika. Peizažo abstrakt÷jimo problema Wojciecho Weisso ir M. K. Čiurlionio
kūryboje. Muzyka natury. Problem abstrahizacji pejzaŜu w twórczości Wojciecha Weissa i M. K.
Čiurlionisa, [w:] XX amžiaus pradžios Vilnius: modern÷jančios kultūros židinys. Wilno początku XX wieku:
ognisko modernizującej się kultury, red. O. Balkevičien÷ / A. Baranowa, B. Tautkien÷, Vilnius 2004, s. 145162
* M. Gołąb, Ut pictura musica. O wybranych wątkach idei muzyczności malarstwa w estetyce, krytyce i
sztuce polskiej przełomu XIX i XX wieku, [w:] Mikalojus Konstantinas Čiurlionis. Litewski malarz i
kompozytor. Lietuvių dailininkas ir kompozitorius. A Lithuanian Painter and Composer, Materiały
sympozjum naukowego zorganizowanego z okazji Dni Litwy na Górnym Śląsku, oprac. H. OlszewskaJarema, J. Szeligowska-Farquhar, red. E. Giszter, Muzeum Śląskie, Katowice 2006, s. 87-122
* Ch. Baudelaire, O sztuce. Szkice krytyczne, wybór i oprac. J. Guze, wstęp: J. Starzyński, WrocławWarszawa-Kraków 1961 – (Teksty Źródłowe do Dziejów Teorii Sztuki, red. J. Starzyński, t. X)
363
* Ch. Baudelaire, Pisma. Sztuka romantyczna, oprac. A. Kijowski, C. Pichois, red. R. Engelking, Gdańsk
2003
12. 03. 2009
Temat zajęć: Ikonografia, ikonologia – znaczenie tekstów Erwina Panofsky’ego i Jana Białostockiego
* J. Białostocki, Erwin Panofsky – myśliciel, historyk, człowiek, [w:] idem, Refleksje i syntezy ze świata sztuki,
Warszawa 1978, s. 304–344 – (Studia i rozprawy z dziejów sztuki i myśli o sztuce). / por. E. Panofsky, Studia
z historii sztuki, Warszawa 1971, s. 387–417.
19. 03. 2009
Temat zajęć: Historia sztuki czy historia kultury? Antropologia obrazu – znaczenie tekstów Aby M.
Warburga i Hansa Bettinga
* J. Białostocki, Posłanie Aby M. Warburga: historia sztuki czy historia kultury?, [w:] idem, Refleksje i
syntezy ze świata sztuki. Cykl drugi, Warszawa 1987, s. 187–203 – (Studia i rozprawy z dziejów sztuki i myśli
o sztuce).
* H. Belting, Antropologia obrazu. Szkice do nauki o obrazie, tłum. M. Bryl, Kraków 2007 (Horyzonty
Nowoczesności 63, red. H.P. Markowski, R. Nycz, M. Sugiera)
26. 03. 2009
Temat zajęć: „Nowe formy w malarstwie i wynikające stąd nieporozumienia” – znaczenie tekstów S.I.
Witkiewicza (Witkacego) i Władysława Strzemińskiego
Wybrane nurty, zjawiska artystyczne do omówienia: formizm, unizm
* S.I. Witkiewicz, Nowe formy w malarstwie i wynikające stąd nieporozumienia, Warszawa 1919
(wielokrotne wznowienia, np. Skierniewice 1992)
* M. Denis, Definicja neotradycjonizmu, [w:] Artyści o sztuce. Od van Gogha do Picassa, wybór i oprac.
E. Grabska, H. Morawska, Warszawa 1977
364
02. 04. 2009
Temat zajęć: Pojęcie stylu w sztuce – znaczenie rozprawy Heinricha Wölfflina. Historiografia artystyczna,
biografie artystów
* H. Wölfflin, Podstawowe pojęcia historii sztuki. Problem rozwoju stylu w sztuce nowoŜytnej, Wrocław–
Warszawa–Kraków 1962 (wznowienie: wydawnictwo Słowo / Obraz Terytoria, Gdańsk 2006, w serii:
Klasyka Światowej Humanistyki)
* J. Białostocki, Historia sztuki wśród nauk humanistycznych, Wrocław–Warszawa–Kraków–Gdańsk 1980,
s. 36–55
* J. Białostocki, „Barok”: styl, epoka, postawa, [w:] idem, Pięć wieków myśli o sztuce, Warszawa 1976, s.
220–248
09. 04. 2009
Temat zajęć: Sztuka i percepcja wzrokowa wg Rudolfa Arnheima
* R. Arnheim, Sztuka i percepcja wzrokowa, (por. np. wznowienie: wydawnictwo Słowo / Obraz
Terytoria, Gdańsk 2005)
16. 04. 2009
Temat zajęć: Intertekstualność i związki międzyobrazowe (Jacques Derrida, Jacques Lacan, Julia
Kristeva, Roland Barthes)
2006 (Seria Historii Sztuki nr 30). – wybrane rozdziały
23. 04. 2009
Temat zajęć: Gra z widzem, czyli sztuka i złudzenie. O psychologii przedstawiania obrazowego Ernsta H.
Gombricha.
365
* E.H. Gombrich, Sztuka i złudzenie. O psychologii przedstawiania obrazowego, tłum. J. Zarański,
Warszawa 1981
* A. Ziemba, Iluzja a realizm. Gra z widzem w sztuce holenderskiej 1580–1660, Warszawa 2005
30. 04. 2009
Temat zajęć: Estetyka recepcji Wolfganga Kempa i Michaela Baxandalla
* M. Bryl, Obraz i widz. O nowej ksiąŜce Wolfganga Kempa, „Atrium Quaestiones” IV, 1990
* M. Baxandall, Prawda a inne kultury. „Chrzest Chrystusa w Jordanie” Piera della Francesca, tłum. E.
Wilczyńska, „Atrium Quaestiones” V, 1991
07. 05. 2009
Temat zajęć: Dlaczego mistyk potrzebuje artysty, czyli o roli wizualnych przedstawień w mistycznym
doświadczeniu
* D. Freedberg, Potęga wizerunków. Studia z historii i teorii oddziaływania, tłum. E. Klekot, Kraków 2005
* A. Kozieł, Angelus Silesius, Bernhard Rosa i Michael Willmann, czyli sztuka i mistyka na Śląsku w czasach
baroku, Wrocław 2006
* T. Merton, Sztuka sakralna a Ŝycie duchowe, [w:] idem, Szukanie Boga, Kraków 1988
* W. Juszczak, Czy istnieje mistyczna sztuka? [w:] Sacrum i sztuka, oprac. N. Cieślińska, Kraków 1989, s.
144–152
14. 05. 2009
Temat zajęć: Czy Matce Boskiej Częstochowskiej moŜna domalować wąsy? Historia i znaczenie
wizerunku Matki Boskiej Częstochowskiej
366
* Najstarsze historie o częstochowskim obrazie Panny Maryi. XV i XVI wiek, oprac. tekstów H., M.
Kowalewiczowie, wprowadzenie H. Kowalewicz, Z. Rozanow, Warszawa 1983
* A. Niedźwiedź, Obraz i postać. Znaczenia wizerunku Matki Boskiej Częstochowskiej, Kraków 2005
* F. Ziejka, Cudowna obrona świątyni–miasta, [w:] idem, Miasto poetów. Studia i szkice, Kraków 2005, s.
203–221
21. 05. 2009
Temat zajęć: Fotografia. Dzieło sztuki w dobie reprodukcji technicznej. Kicz a kultura masowa
* W. Benjamin, Dzieło sztuki w dobie reprodukcji technicznej, przeł. J. Sikorski, w: tegoŜ, Anioł historii.
Eseje, szkice, fragmenty, wybór i oprac. H. Orłowski, Poznań 1996, s. 105-124
* F. Soulages, Estetyka fotografii. Strata i zysk, tłum. B. Mytych-Forajter, W. Frajter, Kraków 2007 –
* A. Ruillé, Fotografia. Między dokumentem a sztuką współczesną, tłum. O. Hedemann, Kraków 2007 –
Temat zajęć: Kicz a kultura masowa
* Kicz, tandeta, jarmarczność w kulturze masowej XX wieku, red. L. RoŜek, Częstochowa 2000
* Kicz. Między wstydem a zachwytem, katalog wystawy, Muzeum Śląskie, Katowice 2005
* Kicz w kulturze, red. M. Fiderkiewicz, Muzeum Śląskie, Katowice 2006
* A. Banach, O kiczu, Kraków 1968
* H. Broch, Kilka uwag o kiczu, Warszawa 1998
* Cz. Miłosz, Kultura masowa, Kraków 2002
* M. Poprzęcka, O złej sztuce, Warszawa 1998
* M. Janion, Czytać jeszcze raz, [w:] eadem, Odnawianie znaczeń, Kraków 1980
367
28. 05. 2009
Temat zajęć: Feminizm a sztuka ostatnich stuleci (znaczenie tekstów Mieke Bal)
* M. Lisiewicz, Dyskursy nauki a wizerunki ciała w zachodniej i amerykańskiej sztuce lat osiemdziesiątych i
dziewięćdziesiątych, „Atrium Quaestiones” VIII, 1997
* A. Jakubowska, Kobieta wobec seksualności – podporządkowana, uwikłana czy wyzwolona? O kilku
aspektach twórczości Natalii LL z perspektywy psychoanalizy Lacanowskiej, „Atrium Quaestiones” VIII,
1997
* I. Kowalczyk, Wątki feministyczne w sztuce polskiej, „Atrium Quaestiones” VIII, 1997
* G. Pollock, Polityka teorii: pokolenia i geografie. Teoria feministyczna i historie historii sztuki, „Atrium
Quaestiones” VIII, 1997
* G. Porter, Przejrzeć przez konkret: feministyczne spojrzenie na muzea, w: Muzeum sztuki. Antologia, red.
M. Popczyk, Kraków 2005
* L. Nead, Akt kobiecy. Sztuka, obscena i seksualność, tłum. E. Franus, Poznań 1998
Feministyczne odczytanie sztuki XIX i początku XX wieku:
* A. Skalska, „Dziewczynka z chryzantemami” Olgi Boznańskiej – osaczona. Uwagi o spojrzeniu, „Atrium
Quaestiones” VII, 1995, s. 141–152
* M. Janion, Kobiety i duch inności, Warszawa [1996] 2006.
* J. Kristeva, Czarne słońce. Depresja i melancholia, tłum. M.P. Markowski, wstęp H.P. Markowski, Kraków
2007 – (Horyzonty Nowoczesności 63, red. H.P. Markowski, R. Nycz, M. Sugiera)
04. 06. 2009
Temat zajęć: „Muzeum wyobraźni”. Od Kunst- und Wunderkammery do współczesnej galerii sztuki –
zarys historii wystawiennictwa
* A. Malraux, Muzeum wyobraźni, w: Muzeum sztuki. Antologia, red. M. Popczyk, Kraków 2005
* K. Pomian, Zbieracze i osobliwości. ParyŜ – Wenecja XVI–XVIII wiek, tłum. A. Pieńkos, Lublin 2001
368
* Muzeum sztuki. Antologia, red. M. Popczyk, Kraków 2005
POLSKI
II.B.10 Wymagania wstępne (prereguisites): zakres wiadomości, kompetencji i
umiejętności, jakie powinien juŜ posiadać student przed rozpoczęciem nauki
przedmiotu, a takŜe specyfikacja innych przedmiotów lub programów, które naleŜy
zaliczyć wcześniej
Zasadnicze wiadomości z historii sztuki. Podstawowa znajomość historii filozofii.
Zajęcia powinny przede wszystkim zaznajomić z najistotniejszymi tendencjami
postrzegania i rozumienia twórczości oraz sztuki. Student ma moŜliwość zapoznać się
z metodami: zarówno klasycznych i podstawowych teorii stosowanych w naukach
historycznych, głównie w historii sztuki (jak rozumienie pojęcia oraz definicji twórczości
i sztuki – dawniej i dzisiaj, analiz ikonograficznych i formalno-porównawczych, a
zatem metod ikonologii czy klasyfikacji stylów, analizy biografii, ekfrazy), jak i
metodami oraz teoriami z zakresu psychologii sztuki, percepcji wzrokowej, teorii
strukturalizmu i dekonstrukcji w kontekście zjawisk artystycznych, antropologii, a takŜe
feministycznej teorii twórczości. Istotny jest zatem wpływ pokrewnych dziedzin
humanistycznych i nauk społecznych na percepcję sztuki. Omówiony w trakcie
wykładów zestaw róŜnych metod od wieków funkcjonujących w historii sztuki ma
zadanie nauczyć umiejętnego „czytania i rozumienia” dzieł. Nabyte w czasie zajęć
kompetencje powinny studenta przekonać do świadomego wyboru, a co za tym
idzie uŜywania znanej mu juŜ teorii lub metody stosowanej w pracy twórczej.
369
Ponadto zajęcia na uczelni częstochowskiej szczególnie zwracają uwagę na granice
naruszania wartości etycznych związanych z Jasną Górą i wizerunkiem Matki Boskiej
Częstochowskiej.
Problematyka obejmująca zajęcia i zakres egzaminu:
•
definicja i definicje sztuki, przemiany pojęcia „twórczość” i „sztuka”
(odtwarzanie rzeczywistości, naturalizm, ekspresja, formizm, sztuka dionizyjska i
apollińska wg F. Nietzschego, pojęcie Gesamtkunstwerk, ekfraza, ut pictura
poesis, ut pictura musica)
•
znaczenie teorii S.I. Witkiewicza (Witkacego) i teorii unizmu W. Strzemińskiego
•
pojęcie stylu w sztuce – znaczenie rozpraw Heinricha Wölfflina
•
historiografia artystyczna, biografie artystów
•
historia sztuki czy historia kultury? Antropologia obrazu – piśmiennictwo Aby M.
Warburga i Hansa Beltinga
•
ikonografia, ikonologia – rola tekstów Erwina Panofsky’ego i Jana
Białostockiego
•
sztuka i percepcja wzrokowa wg Rudolfa Arnheima
•
intertekstualność i związki międzyobrazowe (Jacques Derrida, Jacques Lacan,
Julia Kristeva, Roland Barthes)
•
historia i znaczenie wizerunku Matki Boskiej Częstochowskiej
•
dlaczego mistyk potrzebuje artysty, czyli o roli wizualnych przedstawień w
mistycznym doświadczeniu
•
sztuka i złudzenie. O psychologii przedstawiania obrazowego Ernsta H.
Gombricha
•
fotografia. Dzieło sztuki w dobie reprodukcji technicznej
370
•
feminizm a sztuka ostatnich stuleci
•
„Muzeum wyobraźni”. Od Kunst- und Wunderkammery do współczesnej galerii
sztuki
•
kicz i kultura masowa
W czasie zajęć w ciągu semestru lub podczas egzaminu w sesji letniej naleŜy
przedstawić wybraną, zalecaną przez prowadzącego lekturę (przewidywany czas
prezentacji max 15 min).
W czasie egzaminu (ustnego) student omawia wytypowane przez prowadzącego
zagadnienie, w oparciu o wiedzę zgromadzoną w trakcie zajęć (notatki) oraz
fachową, wskazaną uprzednio literaturę. Ze względu na usytuowanie uczelni w
pobliŜu Jasnej Góry, osobno wymagana jest ponadto analiza oraz problemowe
omówienie znaczenia ikonografii wizerunku Matki Boskiej Częstochowskiej, a takŜe
zagadnień antropologicznych z nim związanych oraz zrozumiałe przedstawienie
przejawów ikonoklastycznych.
internetowe itp.)
W czasie egzaminu wymagana jest znajomość tez zawartych w następujących
lekturach:
* W. Tatarkiewicz, Definicja sztuki, [w:] Wstęp do historii sztuki, t. 1: Przedmiot –
metodologia – zawód, Warszawa 1973, s. 17–41
371
* S.I. Witkiewicz, Nowe formy w malarstwie i wynikające stąd nieporozumienia,
Warszawa 1919 (wielokrotne wznowienia, np. Skierniewice 1992)
* H. Wölfflin, Podstawowe pojęcia historii sztuki. Problem rozwoju stylu w sztuce
nowoŜytnej, Wrocław–Warszawa–Kraków 1962 (wznowienie: wydawnictwo Słowo /
Obraz Terytoria, Gdańsk 2006)
* R. Arnheim, Sztuka i percepcja wzrokowa, (wznowienie: wydawnictwo Słowo /
Obraz Terytoria, Gdańsk 2005)
* E.H. Gombrich, Sztuka i złudzenie. O psychologii przedstawiania obrazowego, tłum.
J. Zarański, Warszawa 1981
międzyobrazowymi, Poznań 2006 (Seria Historii Sztuki nr 30) – odpowiednie rozdziały
417.
* W. Benjamin, Dzieło sztuki w dobie reprodukcji technicznej, przeł. J. Sikorski, w:
tegoŜ, Anioł historii. Eseje, szkice, fragmenty, wybór i oprac. H. Orłowski, Poznań 1996,
s. 105-124
* A. Malraux, Muzeum wyobraźni, [w:] Muzeum sztuki. Antologia, red. M. Popczyk,
Kraków 2005
Lektury uzupełniające:
* W. Tatarkiewicz, Twórczość. Dzieje pojęcia, [w:] idem, Dzieje sześciu pojęć. Sztuka – piękno –
forma – twórczość – odtwórczość – przeŜycie artystyczne, Warszawa 1975, s. 288–311
372
* H. Wölfflin, Podstawowe pojęcia historii sztuki. Problem rozwoju stylu w sztuce nowoŜytnej,
Wrocław–Warszawa–Kraków 1962 (wznowienie: wydawnictwo Słowo / Obraz Terytoria,
Gdańsk 2006)
* H. Belting, Antropologia obrazu. Szkice do nauki o obrazie, tłum. M. Bryl, Kraków 2007
* D. Freedberg, Potęga wizerunków. Studia z historii i teorii oddziaływania, tłum. E. Klekot,
Kraków 2005
Markowski, Kraków 2007 – (Horyzonty Nowoczesności 63, red. H.P. Markowski, R. Nycz, M.
Sugiera)
•
H. Broch, Kilka uwag o kiczu, Warszawa 1998
373
SYLABUS
II.B.1 Nazwa przedmiotu (course title): Historia sztuki XX wieku - wykłady
seminarium itp.)
Obowiązkowy
II.B.5 Semestr:
1
2
3
4
5
6
8
7
Godz. tyg.:
1
II.B.6 Punkty ECTS:
3
9
10
(number of credits)
liczba
tygodni
obejmująca
wykłady,
konsultacje
(zarówno
regularne
jak i
Na
pierwszych
zajęciach
studenci
zapoznają
się
z
kalendarzem
zajęć,
zaplanowanych w ciągu semestru letniego. W czasie zajęć istotną rolę spełniają
notatki sporządzane przez studenta na podstawie informacji podawanych przez
prowadzącego w oparciu o prowadzone przez niego badania oraz znane mu
publikacje obcojęzyczne. Uzupełnieniem zajęć są organizowane wykłady w czasie
374
podróŜy
naukowo-artystycznych
do
placówek
muzealnych
–
do
Muzeum
Narodowego w Krakowie (przede wszystkim kolekcja Gmachu Gł.), Muzeum Sztuki w
Łodzi i Muzeum Częstochowskiego.
PoniewaŜ
ćwiczenia
powinny
przede
wszystkim
świadczyć
o
znajomości
najistotniejszych tendencji w sztuce od ok. r. 1900 do lat ostatnich, konieczne jest
zatem opanowanie załoŜeń teoretycznych poszczególnych kierunków, znajomość
dzieł i umiejętność ich opisu. Oczywiście, zalecana jest znajomość historii sztuki
polskiej ostatniego stulecia.
W czasie semestru mają miejsce testy. Warunkiem zaliczenia (i podejścia do
egzaminu) jest nie tylko przygotowanie zajęć, ale i poprawne wypełnienie testów.
POLSKI / ewent. niemiecki
Zasadnicze wiadomości z historii sztuki do pocz. XX wieku. Podstawowa znajomość
historii filozofii, literatury pięknej i przemian w naukach socjologicznych,
psychologicznych.
Zajęcia powinny przede wszystkim świadczyć o znajomości i rozumieniu przez
studenta przemian w sztuce w ciągu ostatniego stulecia. Konieczne jest opanowanie
załoŜeń teoretycznych poszczególnych kierunków, znajomość dzieł i umiejętność ich
375
opisu. Oczywiście, wymagana jest znajomość najnowszej sztuki polskiej w kontekście
wydarzeń historycznych i dziejów zjawisk artystycznych ostatniego wieku.
Charakterystyka najistotniejszych tendencji w sztuce od ok. r. 1900 do lat ostatnich;
obejmuje zjawiska dotyczące malarstwa, rzeźby, architektury oraz innych sztuk
wizualnych. Nacisk połoŜony jest zarówno na nurty awangardowe, jak i postawy
tradycyjne
w
sztuce
europejskiej
i
amerykańskiej.
Analiza
uwarunkowań
geopolitycznych, socjologicznych, historycznych i kulturowych w kształtowaniu
koncepcji
artystycznych.
Wpływ
rozwiązań
technologicznych
na
sposoby
obrazowania sztuki współczesnej. Rozumienie idei artystycznego przekazu.
Egzamin (ustny) odbywa się w czasie sesji zimowej. Egzamin składa się z dwóch
elementów:
rozpoznawania,
analizy
i
datowania
dzieł
pokazanych
na
reprodukcjach oraz odpowiedzi na pytania problemowe. W trakcie semestru będą
miały miejsce testy. Warunkiem przystąpienia do egzaminu jest poprawne
wypełnienie testów, a takŜe zwięzłe przedstawienie lektury na temat historii sztuki XX
wieku.
internetowe itp.)
Zalecana literatura:
376
* Mieczysław Porębski, Dzieje sztuki w zarysie, t. 3, Warszawa 1988
* J. Tietz, Historia architektury XX wieku, Köln 1998
* Ch. Jencks, Architektura postmodernistyczna, Warszawa 1987
Kierunki, tendencje
* Kierunki i tendencje sztuki nowoczesnej, Warszawa 1980
* G. Taylor, Bauhaus, Warszawa 1977
* M. Porębski, Kubizm, Warszawa 1980
* M. Porębski, Granica współczesności 1909-1925, Warszawa 1989
* M. Kossakowska, Teoria awangardy francuskiej. Puryzm i jego twórcy, Wrocław-WarszawaKraków-Gdańsk 1980 – (Studia z Historii Sztuki, t. XXX)
* Ch. Baumgarth, Futuryzm, Warszawa 1978
* P. Overy, De Stlij, Warszawa 1979
* H. Richter, Dadaizm, Warszawa 1983
* A. Turowski, W kręgu konstruktywizmu, Warszawa 1979
* K. Janicka, Surrealizm, Warszawa 1973
* A. Kotula, P. Krakowski, Rzeźba współczesna, Warszawa 1980
* J. Willett, Ekspresjonizm, Warszawa 1976
* T. Pawłowski, Happening, Warszawa 1982
* U. Czartoryska, Od Pop-artu do sztuki konceptualnej, Warszawa (równieŜ późniejsze
wydania)
* B. Rose, Malarstwo amerykańskie XX wieku, Warszawa 1991
* E. Kuryluk, Hiperrealizm – Nowy realizm, Warszawa 1979
* P. Krakowski, O sztuce nowej i najnowszej, Warszawa 1981
* T. Rudomino, Mały leksykon sztuki współczesnej. Od abstrakcji amerykańskiej do
postmodernizmu, Warszawa 1990
377
* M. GiŜycki, Słownik kierunków, ruchów i kluczowych pojęć sztuki drugiej połowy XX wieku,
Gdańsk 2002
Sztuka polska
* A. Olszewski, Nowa forma w architekturze polskiej, 1900-1925, Warszawa 1967
* J. Pollakówna, Malarstwo polskie. Między wojnami 1918-1939, Warszawa 1982
* Posągi i ludzie. Rzeźba polska dwudziestolecia międzywojennego, oprac. A. MelbechowskaLuty, Warszawa 2005
* A. Turowski, Konstruktywizm polski. Próba rekonstrukcji nurtu 1921-1934, Wrocław-WarszawaGdańsk-Łódź 1981
* I. Witz, Obszary malarskiej wyobraźni, Kraków 1967
* I. Witz, O malarstwie najzwyczajniej, Warszawa 1968
* I. Witz, Przechadzki po warszawskich wystawach 1945-1968, Warszawa 1972
* M. Porębski, Krytyka artystyczna, [w:] Wstęp do historii sztuki, t. 1: Przedmiot-metodologiazawód, red. P. Skubiszewski, Warszawa 1973
* J. Woźniakowski, Co się dzieje ze sztuką? Warszawa 1974
* Współczesne problemy krytyki artystycznej. Materiały z sesji, Warszawa 9-10 III 1972, praca
zbiorowa, Wrocław-Warszawa-Gdańsk 1973
* A. Osęka, Poddanie Arsenału. O plastyce polskiej 1955-1970, Warszawa 1971
* A. Osęka, Spojrzenie na sztukę, Warszawa 1987
* J. Lebenstein, Demony, katalog wystawy, kwiecień-czerwiec 2005, Muzeum Literatury im. A.
Mickiewicza w Warszawie, Warszawa 2005
* E. Kuryluk, PodróŜ do granic sztuki. Eseje z lat 1975-1979, Kraków 1982
* A. Wojciechowski, Młode malarstwo polskie 1944-1974, Wrocław-Warszawa-Gdańsk-Łódź
1983
* E. Kępińska, Energie sztuki, Warszawa 1990
* I. J. Kamieński, Okolice sztuki, Lublin 1983
378
* J. Marciniak, Paradoks artystów, Poznań 1994
* M. Porębski, Deska, Warszawa 1997
* M. Porębski, PoŜegnanie z krytyką, Kraków-Wrocław 1983
* M. Porębski, Polskość jako sytuacja, Kraków 2002
* M. Porębski, Krytycy i sztuka, Kraków 2003
* M. Porębski, Nowosielski, Kraków 2003
* K. Czerni, Nie tylko o sztuce. Rozmowy z profesorem Mieczysławem Porębskim,
Wydawnictwo Dolnośląskie b.r.
* K. Czerni, Rezerwat sztuki. Tropami artystów polskich XX wieku, Kraków 2000
* S. Morgan, Z notatnika kamerdynera sztuki, Gdańsk 1997
* J. Ludwiński, Epoka błękitu, Kraków 2003
* G. Dziamski, Lata dziewięćdziesiąte, Poznań 2000
* J. S. Wojciechowski, Postmodernistyczna kultura sztuk pięknych, Warszawa 1995
* U. Eco, Dzieło otwarte. Forma i nieokreśloność w poetykach współczesnych, Warszawa 1973
* B. Baran, Postmodernizm, Kraków 1992
* Z. Taranienko, Rozmowy o malarstwie, Warszawa 1987
* Z. Taranienko, Dialogi o sztuce. 100 lat Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, Warszawa
2004
* A. Rottenberg, Sztuka w Polsce 1945-2005, Warszawa 2005
Poszczególne teksty źródłowe
* F. Nietzsche, Narodziny tragedii z ducha muzyki (wielokrotne wydania, np. Narodziny
tragedii, czyli hellenizm i pesymizm, tłum. L. Staff, posłowie: T. Macios, Kraków 2003)
* S. Przybyszewski, Synagoga szatana i inne eseje, wybór, wstęp i tłum. G. Matuszek, Kraków
1997
379
* S. I. Witkiewicz, Nowe formy w malarstwie i wynikające stąd nieporozumienia, Warszawa
1919 (wielokrotne wznowienia, np. Skierniewice 1992)
* W. Kandyński, Punkt i linia a płaszczyzna. Przyczynek do analizy elementów malarskich,
tłum., posłowie S. Fijałkowski, Warszawa 1986
* K. Malewicz, Wiersze i teksty, oprac. A. Pomorski, Warszawa 2000
* W. Strzemiński, Unizm w malarstwie, Bibljoteka „Praesens” nr 3, Warszawa 1928
* W. Strzemiński, Pisma, oprac. Z. Baranowicz, Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk 1975 –
(Teksty Źródłowe do Dziejów Teorii Sztuki, red. J. Starzewski, t. VI)
* P. Taranczewski, O płaszczyźnie obrazu, Wrocław-Warszawa-Kraków 1992
* J. Sempoliński, Władztwo i słuŜba. Myśli o sztuce, oprac. M. Kitowska-Łysiak, Lublin 2001
* Z. Kruczkowska, Główne tendencje w polskiej krytyce sztuki (na podstawie wybranych
czasopism literackich i artystycznych od połowy XIX wieku do współczesności), Kraków 2002
* D. Sylvester, Rozmowy z Francisem Baconem. Brutalność faktu, tłum. M. Wasilewski, Poznań
1997
* Joseph Beuys. Teksty, komentarze, wywiady, oprac. J. Jedliński, Warszawa 1990
* Muzeum sztuki. Antologia, red. M. Popczyk, Kraków 2005
* C. Greenberg, Obrona modernizmu. Wybór esejów, oprac., red. G. Dziamski, Kraków 2006
380
SYLABUS
II.B.5 Semestr:
Godz. tyg:
II.B.6 Punkty ECTS:
(numer of credits)
5
6
7
8
9
2
2
2
2
2
4
4
4
4
4
zbiorowa.
381
Mozaika ze szkła.
wyróŜniającą.
gimnazjach.
382
383
SYLABUS
II.B.1 Nazwa przedmiotu (course title): PODSTAWY TECHNOLOGII MATERIAŁÓW I
PROCESÓW FOTOGRAFICZNYCH – kierunek Edukacja artystyczna w zakresie sztuk
plastycznych, wykład
II.B.2 Kod przedmiotu (course code): 03.1-05-01-/12
1
2
3
4
5
6
7
II.B.5 Semestr:
1
Godz. tyg:
1
nauczania.
II.B.10 Wymagania wstępne (prereguisites): podstawowe wiadomości z fotografii
podstawami technologii materiałów i procesów fotograficznych w fotografii czarnobiałej i barwnej.
Budowa materiałów fotograficznych czarno-białych i barwnych.
Ekspozycja i obróbka chemiczna materiału negatywowego.
Proces pozytywowy.
Laboratoria do obróbki materiałów barwnych.
Specjalne techniki fotograficzne.
384
realizacja zadań semestralnych, wiedza z zakresu podstaw technologii obróbki
materiałów czarno-białych, przygotowanie referatu na zadany temat.
Cyrian T., Fotografia, Warszawa kilka wydań;
385
SYLABUS
Plenerowe warsztaty twórcze - ćwiczenia
II.B.3 Typ przedmiotu (type o f course): OBOWIĄZKOWY
8
II.B.5 Semestr:
5
Godz. tyg:
5
II.B.6 Punkty ECTS:
(numer of credits)
Ćwiczenia połączone z indywidualnymi korektami i elementami wykładu w zakresie
zjawisk pogłębionego studium z natury w tematyce pejzaŜu, kompozycja z wyobraźni
– scena rodzajowa, szkice koncepcyjne. Rozbudowanie wiedzy o otaczającej
przestrzeni poprzez obserwację i analizę ruchu, zmieniających
się warunków
atmosferycznych. Rejestrowanie tych zmian za pomocą róŜnych technik (fotografia,
szkic malarski, rysunkowy, rzeźbiarski). Obserwacja działań artystycznych środowiska
lokalnego
oraz
ogólnopolskiego,
poprzez
odwiedzanie
galerii
i
muzeów
znajdujących się w Częstochowie. Dyskusja na temat postrzegania otoczenia, próba
definiowania i określania zjawisk zachodzących w naturze na potrzeby własnej pracy
twórczej.
386
Znajomość historii sztuki, takŜe róŜnych postaw filozoficznych. Posługiwanie się
technikami malarskimi, rysunkowymi i fotograficznymi oraz rzeźbiarskimi.
Rozwijanie wiedzy plastycznej i umiejętności studenta, pogłębienie wiedzy o szeroko
rozumianej formie. Wypracowanie podstawy do stworzenia indywidualnej formy
wypowiedzi. Nabycie umiejętności posługiwania się szeroko pojętymi środkami
malarskimi, rysunkowymi, fotograficznymi oraz innymi działaniami artystycznymi
(happening, drama, projektowanie przestrzenne, rzeźba, działanie w przestrzeni
plenerowej –miejskiej i wiejskiej) na potrzeby pracy twórczej. Poszerzenie wyobraźni
wizualnej i inwencji twórczej.
Zagadnienia problemowe dotyczące pojęcia i zjawiska koloru, formy i kompozycji
przestrzennej. Analiza rzeczywistości z uwzględnieniem emocjonalnego stosunku do
niej. Problemy plastyczne – ruchu, proporcji, cech indywidualnych, światła w
otaczającej rzeczywistości, analiza pejzaŜu w oparciu o pogłębioną obserwację
zmian
zachodzących wokół nas. Próba ingerencji poprzez kreację zjawiska
artystycznego w otoczenie.
Postępy w rozwoju studenta przez indywidualne spojrzenie na problem i zagadnienie
przestrzeni. Wkład pracy, obowiązująca skal ocen i wyróŜnienia.
Podręczniki z zakresu historii sztuki, katalogi z wystaw, albumy, filmy.
387
SYLABUS
II.B.1 Nazwa przedmiotu (course title): Grafika warsztatowa – pracownia
uzupełniająca
II.B.3 Typ przedmiotu (type o f course): obowiązkowy, dowolnego wyboru
II.B.5 Semestr:
1
2
3
4
5
6
7
8
Godz. tyg:
3
3
II.B.6 Punkty ECTS:
3
3
9
10
(numer of
credits)
II.B.7 Metody nauczania (teaching methods): - ćwiczenia graficzne w ramach cyklu
autorskiego, rozszerzanie wiedzy teoretycznej i technologia grafiki.
WSP
learning outcomes and competences): - kontynuacja doświadczeń artystycznych w
zakresie grafiki warsztatowej, wyrabianie umiejętności zwerbalizowania swoich
pomysłów graficznych, łączenie technik graficznych, inspirowanie i rozwijanie
środków ekspresji przy uŜyciu klasycznych technik graficznych oraz róŜnych
materiałów do realizacji matryc.
II.B.12 Treści merytoryczne przedmiotu (course contents): opracowanie koncepcji i
realizacja grafik w technikach metalowych, realizacja wolnych tematów autorskich
388
z wykorzystaniem blachy aluminiowej, plexi i linoleum w druku wklęsłym, realizacje
artystyczne z zastosowaniem matrycy eksperymentalnej w grafice barwnej, jak
równieŜ w ślepodruku
II.B.13 Metody oceny (assessment methods): realizacja dwóch matryc, po trzy odbitki
z kaŜdej matrycy w semestrze zimowym oraz letnim, przegląd grafiki i ocena
zaliczeniowa semestralna i roczna.
389
SYLABUS
II.B.1 Nazwa przedmiotu (course title): Pracownia autorska dla spec. Grafika
II.B.5 Semestr:
1
2
3
4
5
6
7
8
Godz. tyg:
1
1
II.B.6 Punkty ECTS:
2
2
9
10
(numer of
credits)
II.B.7 Metody nauczania (teaching methods): - ćwiczenia graficzne w ramach cyklu
autorskiego, rozszerzanie wiedzy teoretycznej i technologia grafiki.
WSP
learning outcomes and competences): Problemy kreacyjne: - rozwijanie osobowości
twórczej, rozwijanie ingerencji aotorskiej w trakcie tworzenia, kształtowanie
świadomości realizacji obrazu graficznego i selektywnego wyboru koncepcji,
rozwijanie procesów plastycznych „okiem wewnętrznym”.
II.B.12 Treści merytoryczne przedmiotu (course contents): Realizacja obrazu
graficznego bez matrycy z zastosowaniem monotypii barwnej jako nośnika obrazu
graficznego. Celem ćwiczenia jest rozwijanie umiejętności kreacji obrazu
graficznego z zastosowaniem zestawień barwnych: ciepły – zimny oraz kontrastów
barwnych. Istotne znaczenie ma organizacja płaszczyzny, działanie mokre w
mokrym, ręczne łączenie form poprzez zastosowanie rysunku czernią. Zastosowane
materiały: papier offsetowy, graficzne farby laserujące. Zastosowanie antonimów
390
inspirujących tworzenie obrazu: cisza-burza, spokój-hałas, staroŜytny-współczesny,
prosty-falisty, morze-pustynia...
II.B.13 Metody oceny (assessment methods): Etapy zaliczeń – student ma obowiązek
zadbać o naleŜyte wykonanie odbitek, estetyczną oprawę w passe-partout i
prezentację w pracowni zrealizowanego zestawu prac, przystąpienie do przeglądu
semestralnego zimowego i letniego w celu uzyskania oceny i wpisu do indeksu,
zeskanowanie wybranych obrazów graficznych i zapis na CD-R.
391
SYLABUS
II.B.1 Nazwa przedmiotu (course title): Kultura języka
II.B.3 Typ przedmiotu (type o f course): uzuełniający
II.B.5
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
Semestr:
2
Godz.
tyg:
1
II.B.7 Metody nauczania (teaching methods): wykład, konsultacje
II.B.9 Imię i nazwisko wykładowcy (na me of lecturer): dr Dorota Suska
II.B.10 Wymagania wstępne (prereguisites): wiadomości z języka polskiego objęte
programem szkoły średniej zakończonej maturą.
learning outcomes and competences): Wprowadzenie studentów w zagadnienia
kultury języka rozumianej jako proces normatywny i komunikacyjny, z uwzglenieniem
kontekstu współczesnej kultury. Proponowane na wykładzie treści rozszerzają wiedzę
ogólnohumanistyczną studenta, pozwalają na pełniejsze rozumienie i ocenę
róŜnorodnych tekstów z uwagi na ich funkcje i uŜyte środki językowo-stylistyczne.
Zwraca się takŜe uwagę na rozwijanie sprawności jęzkowej oraz kompetencji
392
komunikacyjnych, co moŜe być pomocne w działaniach edukacyjnych oraz
wszelkich innych działaniach, np. promujacych kulturę. Sygnalizowane są takŜe
główne przyczyny przeobraŜen polszczyzny i tendencje rozwojowe.
II.B.12 Treści merytoryczne przedmiotu (course contents): NajwaŜniejsze pojęcia
kultury języka (norma, norma a uzus, norma a kodyfikacja, poziomy normy,
innowacja a błąd). Kryteria poprawności językowej (oraz ich funkcjonalność w
obliczu przeobraŜeń w sferze komunikacyjnej). Odmiany i style współczesnej
polszczyzny (podstawowe wyróŜniki). ZróŜnicowanie polszczyzny w kontekście kultury
języka; pojęcie błędu stylistycznego. Podstawowe problemy etyki i etykiety
językowej. Zagadnienia poprawności gramatycznej, leksykalno-frazeologicznej,
stylistycznej. Podstawy działalności kulturalnojęzykowej. Kodyfikacja normy. Polityka
językowa. Współczesna polszczyzna medialna i jej wpływ na normę języka
ogólnopolskiego. Nowe zjawiska kulturowe (globalizacja, amerykanizacja,
postmodernizm, konsumpcjonizm) a kultura języka. Działalność Rady Języka
Polskiego. Słowniki, kompendia z zakresu kultury języka – przegląd.
II.B.13 Metody oceny (assessment methods): pisemna praca zaliczeniowa
(podstawowa)
D. Buttler, H. Kurkowska, H. Satkiewicz, Kultura języka polskiego, t. 1-2, Warszawa 19861987;
O zagroŜeniach i bogactwie polszczyzny, red. J. Miodek, Wrocław 1996;
H. Jadacka, Kultura języka polskiego. Fleksja, słowotwórstwo, składnia, Warszawa
2006;
T. Karpowicz, Kultura języka polskiego. Wymowa, ortografia, interpunkcja, Warszawa
2009;
B. Klebanowska, A. Markowski, O dobrej i złej polszczyźnie, Warszawa (najnowsze
wydanie);
A. Markowski, Kultura języka polskiego. Teoria. Zagadnienia leksykalne, Warszawa
2005;
K. OŜóg, Polszczyzna przełomu XX i XXI wieku, Rzeszów 2005;
Polszczyzna 2000. Orędzie o stanie języka na przełomie tysiącleci, red. W. Pisarek,
Kraków 1999;
Polszczyzna a/i Polacy u schyłku XX wieku, red. K. Handke, W. Dalewska-Greń,
Warszawa 1994;
Współczesny język polski, pod red. J. Bartmińskiego, Lublin 2001;
Współczesna polszczyzna mówiona w odmianie opracowanej (oficjalnej), red. Z.
Kurzowa W. Śliwiński, Kraków 1994;
H. i T. Zgółkowie, Językowy savoir-vivre, Poznań 1993.
393
394
PLASTYCZNYCH
V ROK
395
SYLABUS
II.B.1 Nazwa przedmiotu: Metody upowszechniania kultury plastycznej- ćwiczenia
II.B.5 Semestr:
1
2
3
4
5
6
7
8
9
Godz. tyg:
1
II.B.6 Punkty ECTS:
3
10
(numer of
credits)
kierowanie procesem rozwiązywania zagadnień; projekty: projekt artystyczny
(zaprojektowanie, przygotowanie wniosku aplikacyjnego); metody aktywizujące
terminu
Samodzielna praca studentów: prezentacja multimedialna (zabytki światowej listy
UNESCO) zalecana literatura – praca w domu lub w bibliotece
polski
396
posługiwanie się językiem ojczystym; umiejętności komunikacyjne, wiadomości i
umiejętności uzyskane w ramach przedmiotu historia sztuki; efektywne posługiwanie
się technologią informacyjną; umiejętności artystyczne; skuteczne działanie na
gruncie zachowania obowiązujących norm
Cel ogólny:
Nabycie kwalifikacji w zakresie przedmiotu Metody upowszechniania kultury
plastycznej. Pogłębianie wiedzy o róŜnorakich formach i strategiach
upowszechniania sztuki w muzeach, galeriach, domach kultury, ogniskach
plastycznych itp. Zapoznanie z upowszechniającą i promocyjną działalnością
mediów.
Cele szczegółowe:
1. Wyjaśnia treść znaczeniową pojęcia ,,kultura”.
2. Komentuje mapę polskiej kultury i jej wewnętrzne zróŜnicowania.
3. Charakteryzuje wartości kultury regionalnej i wskazuje na jej przejawy Ŝywe.
4. Zna podstawowe elementy języka róŜnych dziedzin sztuki i korzysta z tej wiedzy
przy analizie poszczególnych dzieł artystycznych.
5. Umie wskazać na róŜne zakresy obowiązków i powinności władz
państwowych i samorządowych wobec kultury i sztuki.
6. Uświadamia sobie rolę mediów komunikacyjnych w promowaniu kultury.
7.
Posiada kompetencje w zakresie korzystania z prawa autorskiego.
I.
Kultura w warunkach demokracji:, podstawy prawne, analiza
materiałów źródłowych.
397
II.
III.
IV.
V.
Elementy prawa autorskiego.
Planowanie projektu.
Osobowość estetyczna – autoprezentacja.
Procesy upowszechniania sztuki.
1. Muzeum.
2. Biuro Wystaw Artystycznych.
3. Galerie Sztuki.
4. Koła zainteresowań.
5. Ogniska plastyczne.
6. Teatr plastyczny.
7. Happening uliczny.
8. Warsztaty kreatywne.
VI.
Nowe media w sztuce.
VII.
Promocja i reklama w upowszechnianiu kultury.
Forma
Czas trwania
Analiza aktów prawnych
Październik 2008
Planowanie projektu
Listopad 2008
Wniosek aplikacyjny
Autoprezentacja
Grudzień 2008
Prezentacja multimedialna (zabytki światowej listy
UNESCO)
Styczeń 2009
Oceny ciągłe poszczególnych elementów pracy
9. semestr
Zaliczenie ćwiczeń: obecność na zajęciach (dopuszczalna absencja: 20%),
aktywność przejawiająca się udziałem w dyskusji, wykonanie w terminie
przewidzianych prac. Sesja egzaminacyjna: 02.02.2009 – 13.02.2009. Egzamin
pisemny – 04.02.2009
398
Etyka. Antologia tekstów. Wybór, wstęp i opracowanie Kalita Z., Wrocław 1995, część
III Moralność i etyka
Charbonier G., Rozmowy z Claude Levi – Straussem, przeł. i notą opatrzył Jacek
Trznadel, Warszawa 2000
Golat R., Prawo autorskie i prawa pokrewne. Poradnik, Warszawa 1999
Grotowski J., Teksty z lat 1965 – 1969. Wybór, wybór i red. Janusz Degler, Zbigniew
Osiński, wyd. II popr. i uzupełnione, Wrocław 1990
Karpowicz A., Podręcznik prawa autorskiego dla studentów uczelni artystycznych,
Wydawnictwo RTW 2001
Karpowicz A., Poradnik prawny dla ludzi twórczych, Warszawa 1995
Konwencja w sprawie światowego dziedzictwa kulturalnego i naturalnego UNESCO z
1972 r.
Materiały The National Trust w Wielkiej Brytanii
Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej ( Dz. U. z 1997 roku, nr 78, poz. 483 )
Semil M., Wysińska E., Słownik współczesnego teatru. Twórcy, teatry, teorie,
Warszawa 1980
Sprawozdanie z wykonania budŜetu państwa za 2007 r.
Ustawa o języku polskim ( Dz. U. z 8 listopada 1999 roku, nr 90, poz. 999 ),
Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych ( Dz. U. z 4 lutego 1994 roku, nr 24,
poz. 83 )
Ustawa o organizacji i prowadzeniu działalności kulturalnej ( Dz. U. z 12 grudnia 1991
roku z późniejszymi zmianami )
Ustawa o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami ( Dz. U. z 23 lipca 2003 roku, nr
162,
poz. 1568 )
399
Katalogi z wystaw. Przykładowe: Złoty wiek malarstwa flamandzkiego 1608 – 1678.
Muzeum Narodowe w Warszawie, 6 listopada – 31 grudnia 2007; Rzeźbienie
metafizyki – Gustaw Zemła, Miejska Galeria Sztuki w Częstochowie; Jarosław
Kweclich, Galeria Steel Forest
i Stara Papiernia w Konstancinie – Jeziornej, maj
– czerwiec 2008 i in.
Przewodniki. Przykładowe: Dom Józefa Mehoffera/Oddział Muzeum Narodowego w
Krakowie; Muzeum Powstania Warszawskiego i in.
Albumy. Przykładowe: Muzeum Wiktorii i Alberta, Warszawa 1996; Kaplica Sykstyńska
na nowo odkryta, Kraków 2008 i in.
www.kultura.org.pl - najwaŜniejsze wydarzenia kulturalne w Polsce
www.culture.pl - kultura polska
www.o.pl - Polski Portal Kultury
www.independent.pl - polska kultura niezaleŜna
http://katalog.onet.pl/ - aktualności/prasa/prasa tematyczna/prasa o sztuce
www.wsp.krakow.pl/whk - historia ksiąŜek, biblioteki, historia pisma
http://www.unesco.org – UNESCO
http://www.coe.int. - Rada Europy
www.sejm.gov.pl - materiały strony internetowej Sejmu RP
400
SYLABUS
II.B.1 Nazwa przedmiotu: Metody upowszechniania kultury plastycznej- wykład
II.B.5 Semestr:
1
2
3
4
5
6
7
8
9
Godz. tyg:
1
II.B.6 Punkty ECTS:
3
10
(numer of
credits)
Forma zajęć: wykład - praca zbiorowa
Konsultacje regularne – piątek 11.00 – 11.45; konsultacje organizowane w
terminu
polski
401
posługiwanie się językiem ojczystym; umiejętności komunikacyjne, wiadomości i
umiejętności uzyskane w ramach przedmiotu historia sztuki, skuteczne działanie na
gruncie zachowania obowiązujących norm
Cel ogólny:
Nabycie kwalifikacji w zakresie przedmiotu Metody upowszechniania kultury
plastycznej. Pogłębianie wiedzy o róŜnorakich formach i strategiach
upowszechniania sztuki w muzeach, galeriach, domach kultury, ogniskach
plastycznych itp. Zapoznanie z upowszechniającą i promocyjną działalnością
mediów.
Cele szczegółowe:
8. Wyjaśnia treść znaczeniową pojęcia ,,kultura”.
9. Komentuje mapę polskiej kultury i jej wewnętrzne zróŜnicowania.
10. Charakteryzuje wartości kultury regionalnej i wskazuje na jej przejawy Ŝywe.
11. Zna podstawowe elementy języka róŜnych dziedzin sztuki i korzysta z tej wiedzy
przy analizie poszczególnych dzieł artystycznych.
12. Umie wskazać na róŜne zakresy obowiązków i powinności władz
państwowych i samorządowych wobec kultury i sztuki.
13. Uświadamia sobie rolę mediów komunikacyjnych w promowaniu kultury.
14.
Posiada kompetencje w zakresie korzystania z prawa autorskiego.
I.
Pojęcie kultury: Potoczne rozumienie kultury. Naukowe rozumienie kultury.
Kontekst społeczny sztuki jako zjawiska kulturowego.
II.
Typy kultury: Kultura ludowa. Kultura wysoka ( elitarna). Kultura masowa.
Kultura alternatywna.
III.
Wychowanie przez twórczość: Istota i cele edukacji artystycznej młodzieŜy;
plastyka, wychowanie plastyczne, wychowanie przez sztukę. Umiejętność
włączania sztuki w całokształt swojego Ŝycia. Wychowawcze aspekty
dziedzictwa
kulturowego.
Edukacja
regionalna
w
programie
wychowawczym szkoły i placówek pracy pozaszkolnej.
402
IV.
Animacja kultury drogą do animacji społecznej – upowszechnianie,
udostępnianie,
popularyzacja:
Programy
kulturalne
instytucji
międzynarodowych (Program Kulturalny UNESCO i Lista Światowego
Dziedzictwa Kulturowego; Polityka kulturalna Zjednoczonej Europy).
Organizacja Ŝycia kulturalnego w Polsce: a)obowiązki państwa (Biblioteka
Narodowa, Teatr Narodowy, Filharmonia Narodowa, Muzeum Narodowe,
Filmoteka Narodowa), b)polityka kulturalna samorządów lokalnych (
Muzea Regionalne, Izby Pamięci, Galerie Sztuki, Biura Wystaw
Artystycznych, Miejskie i Gminne Ośrodki Kultury, MłodzieŜowe Domy
Kultury,
Biblioteki),
c)sektor
pozarządowy
–
fundacje
i stowarzyszenia.
V.
Formy komunikatów medialnych: słownych, pisemnych, obrazowych,
dźwiękowych, filmowych i multimedialnych.
VI.
Kulturotwórcza rola mediów – oddziaływanie socjologiczne, edukacyjne
i psychologiczne.
Zaliczenie wykładu -obecność na zajęciach (dopuszczalna absencja: 20%). Sesja
egzaminacyjna: 02.02.2009 – 13.02.2009. Poprawkowa sesja egzaminacyjna:
23.02.2009 – 08.03.2009. Egzamin pisemny – 04.02.2009
Animacja kultury. Doświadczenie i przyszłość, red. Godlewski G., Kurz I., Mencwel A.,
Wójtowski M., Warszawa 2002
Arnheim R., Film jako sztuka, tłum. Wertenstein W., Warszawa 1961
Benedict R., Wzory kultury, Warszawa 1999
Burszta W., Antropologia kultury. Tematy, teorie, interpretacje, Poznań 1998
Castells M., Galaktyka Internetu. Refleksje nad Internetem, biznesem i
społeczeństwem, tłum. Hornowski T., Poznań 2003
Gawroński A., Dlaczego Platon wykluczył poetów z państwa. U źródeł współczesnych
badań nad językiem, Warszawa 1984
Godzic W., Oglądanie i inne przyjemności kultury popularnej, Kraków 1996
Jackowski A., Polska sztuka ludowa, Warszawa 2002
403
Krzemień Ojak S., Kisielewska A., Suszczyński Z., Kultura i sztuka u progu XXI wieku,
Białystok 1997
Levinson P., Miękkie ostrze: naturalna historia i przyszłość rewolucji informacyjnej,
tłum. Jankowska H., Warszawa 1999
Nowicka E., Świat człowieka – świat kultury. Systematyczny wykład problemów
antropologii kulturowej, Warszawa 1997
Ong W. J., Oralność i piśmienność. Słowo poddane technologii, tłum. Japola J.,
Lublin 1992
Popek S., Teoretyczne problemy edukacji plastycznej, Warszawa 1989
Postman N., Zabawić się na śmierć, tłum. Niedzielski L., Warszawa 2002
Tatarkiewicz W., Dzieje sześciu pojęć: sztuka, piękno, forma, twórczość, odtwórczość,
przeŜycia estetyczne, Warszawa 1988
U progu wielokulturowości. Nowe oblicza społeczeństwa polskiego, red. Kapciak A.,
Kempny M., Łodzinski S., Warszawa 1997
Welsch W., Sztuczne raje, [w:] Nowe media w komunikacji społecznej w XX wieku.
Antologia, red. Hopfinger M., tłum. Gilewicz J., Warszawa 2002
Widzieć, myśleć, być: technologie mediów, wybór, wstęp i oprac. Gwóźdź A.,
Kraków 2001
śygulski Z., jun. Muzea na świecie, PWN, Warszawa 1982
www.csw.art.pl - strona Centrum Sztuki Współczesnej w Warszawie
www.free.art.pl/wegajty - Teatr Wiejski,,Węgajty”
www.pogranicze.sejny.pl - Ośrodek,,Pogranicze sztuk- kultur- narodów” w Sejnach
www.kultura.org.pl - najwaŜniejsze wydarzenia kulturalne w Polsce
www.culture.pl - kultura polska
www.o.pl - Polski Portal Kultury
www.independent.pl - polska kultura niezaleŜna
404
http://katalog.onet.pl/ - aktualności/prasa/prasa tematyczna/prasa o sztuce
www.wsp.krakow.pl/whk - historia ksiąŜek, biblioteki, historia pisma
http://www.unesco.org – UNESCO
http://www.coe.int. - Rada Europy
www.sejm.gov.pl - materiały strony internetowej Sejmu RP
www.mnw.art.pl -Muzeum Narodowe w Warszawie
405
SYLABUS
II.B.1 Nazwa przedmiotu (course title): MALARSTWO – PRACOWNIA SPECJALIZACJI
II.B.5 Semestr:
Godz. tyg:
II.B.6 Punkty ECTS:
(numer of credits)
5
6
7
8
9
6
6
6
6
6
13
13
13
21
21
poplenerowych.
406
Prof. Werner Lubos
historii
malarstwa.
Umiejętność
posługiwania
się
podstawowymi
technikami
Nabycie
przez
studenta
umiejętności
posługiwania
się
środkami
wyrazu
dziedzictwa kulturowego. Umiejętność pisemnego wypowiadania się na temat sztuki.
problemów malarskich (ćwiczenia w przestrzeni otwartej i zamkniętej). Osobiste
postrzeganie świata, własne przeŜycie rzeczywistości jako droga do poszukiwania
twórczego języka sztuki, wykształcenie postawy otwartej, umocowanej w tradycji.
407
RELATYWIZACJA
-
przekształcanie,
deformacja,
destrukcja,
interpretacja,
i smakowanie dzieł Dawnych Mistrzów, Universitas, Kraków 2005.
408
409
SYLABUS
II.B.1 Nazwa przedmiotu: RYSUNEK – pracownia specjalizacyjna, ćwiczenia
praktyczne.
II.B.3 Typ przedmiotu: obowiązkowy
II.B.5 Semestr: 5
6
7
8
9
Liczb agodz.
6
6
6
6
6
II.B.6 Punkty
ECTS:
13
13
13
21
21
II.B.7 Metody nauczania: Ćwiczenia praktyczne w pracowni połączone z
indywidualnymi i zbiorowymi korektami, z elementami wykładu. Samodzielna praca
studentów w zakresie realizacji ćwiczeń problemowych dotyczących interpretacji
zjawisk natury (akt, portret, martwa natura, scena rodzajowa), plenery malarskie.
II.B.11 Cele przedmiotu: Opanowanie wiedzy i umiejętności praktycznych z zakresu
problemów malarstwa w systemie interpretacyjnym dotyczącym konkretyzacji
indywidualnej formy malarskiej oraz wypracowanie indywidualnego języka wyrazu
artystycznego. Poszukiwanie własnej toŜsamości twórczej. Przygotowanie do
realizacji pracy dyplomowej.
II.B.12 Treści merytoryczne przedmiotu: Zagadnienia problemowe dotyczące
interpretacji zjawisk z natury – koloru, światła, formy, przestrzeni, kompozycji malarskiej
oraz relatywizmu kontrastów. Analiza rzeczywistości pod kątem indywidualizacji
widzenia plastycznego w oparciu o własne odczucia i przemyślenia. Wypracowanie
indywidualnego warsztatu i techniki malarskiej.
II.B.13. Metody oceny: Ocena indywidualnego postępu w rozwoju umiejętności
praktycznych studenta w rozwiązywaniu malarskich problemów – prace malarskie
410
wykonane w pracowni, wkład pracy oraz prace domowe - ocena ciągła oraz
semestralna.
II.B.14
Spis zalecanych lektur: Podręczniki i pozycje zwarte dotyczące sztuki
współczesnej, technologii malarskiej, katalogi z wystaw, czasopisma z zakresu sztuki,
np.:
411
SYLABUS
II.B.1 Nazwa przedmiotu (course title): GRAFIKA WARSZTATOWA
5
6
7
8
9
6
6
6
6
6
13
13
13
21
21
II.B.5 Semestr:
Godz. tyg:
II.B.6 Punkty ECTS:
24
(numer of credits)
warsztatem graficznym (obsługa pras graficznych, przygotowanie matryc do druku,
realizacja-druk
grafik).
Samodzielność
zapisu
pomysłu,
budowania
i rozwijania koncepcji. Szkicownik - jako niezbędny obszar rozwijania i poszukiwania
nowych form plastycznych, np. grafiki.
412
413
SYLABUS
II.B.1 Nazwa przedmiotu (course title): Grafika – specjalizacja , ćwiczenia
II.B.3 Typ przedmiotu (type o f course): zajęcia fakultatywne dowolnego wyboru
II.B.5 Semestr:
5
6
7
8
9
Godz. tyg:
6
6
6
6
6
II.B.6 Punkty ECTS:
13
13
13
21
21
1
2
3
4
10
24
(numer of
credits)
dyskusja
wypowiedzi graficznej. Budowa kompozycji. Umiejętność właściwego
414
SYLABUS
II.B.1 Nazwa przedmiotu (course title): Grafika (kierunek: Edukacja artyst. w zakresie
sztuk plast.)- ćwiczenia laboratoryjne
II.B.3 Typ przedmiotu (type o f course): fakultatywny dowolnego wyboru
II.B.5 Semestr:
1
2
3
4
5
6
7
8
9
Godz. tyg:
6
6
6
6
6
II.B.6 Punkty ECTS:
13
13
13
21
21
10
24
(numer of
credits)
415
artystycznego).
-
graficzne próby i eksperymenty – łączenie technik,
problem wzajemnego dopełnienia koncepcji artysty poprzez dobór
krystalizacja własnej idei artystycznej – podstawą pracy dyplomowej,
w 9 sem. przygotowanie do obrony dyplomu artystycznego (wykonanie
II.B.14 Spis zalecanych lektur (recommended reading): Jakimowicz I. „Pięć wieków
grafiki polskiej”, Warszawa 1997,
Krejča A. „Techniki sztuk graficznych”, Warszawa
1984, Catafal J. „Techniki graficzne”, Warszawa 2004, katalogi z wystaw,
czasopisma o sztuce.
416
SYLABUS
II.B.5 Semestr:
Godz. tyg:
II.B.6 Punkty ECTS:
(numer of credits)
5
6
7
8
9
6
6
6
6
6
13
13
13
21
21
24
417
Operowanie kolorem i formą jako elementami budowy obrazu na płaszczyźnie
i w przestrzeni. Realizacja dzieła według załoŜonej koncepcji w określonej
technologii i technice. Rozwijanie potrzeby czerpania z dziedzictwa kulturowego.
Znajomość klasycznych i współczesnych technik malarskich. Posługiwanie się
językiem i terminologią z zakresu malarstwa i sztuk pięknych.Umiejętność pisemnego
wypowiadania się na temat sztuki.Przygotowanie pracy magisterskiej jako zestawu
wyobraźnia).
Analityczne
i syntetyczne rozwiązywanie problemów malarskich (ćwiczenia w przestrzeni otwartej
i zamkniętej). Osobiste postrzeganie świata, własne przeŜycie rzeczywistości jako
droga do poszukiwania twórczego języka sztuki, wykształcenie postawy otwartej,
umocowanej w tradycji.
418
Universitas 2006
czasopisma fachowe.
419
SYLABUS
Wizualna
1
2
3
4
5
6
7
8
9
3
3
4
4
4
13
13
13
21
21
10
II.B.5 Semestr:
Godz. tyg:
II.B.6 Punkty ECTS:
24
(numer of credits)
kreacji.
plastyczną
społecznego.
Dla
mnie,
jako
pedagoga
i projektanta, waŜne są te aspekty oddziaływań twórczych, które mogą mieć wpływ
na równowagę między sferą emocjonalną a intelektualną człowieka.
420
determinującymi odbiór wraŜeń i spostrzeŜeń
polegającego na organizowaniu
i porządkowaniu przestrzeni spostrzeŜeniowej. Rozwijając zdolności percepcyjne
studenta juŜ w trakcie wykonywania zadania staram się go ukierunkować na
uporządkowany przekaz,
projektując
krój
litery,
a w następnych etapach krój pisma – równolegle zapoznają się z zasadami i
zastosowaniem przekazu literniczego w projektowaniu plakatu, okładki czasopisma i
ksiąŜki. Kolejne etapy realizacji programu nauczania obowiązującego w pracowni
specjalności.
421
Warszawa 2003,
PWN,
Warszawa 1978,
422
SYLABUS
II.B.3 Typ przedmiotu (type o f course): przedmiot do wyboru
II.B.5 Semestr:
Godz. tyg:
II.B.6 Punkty ECTS:
1
2
3
4
5
6
7
8
9
6
6
6
6
6
13
13
13
21
21
10
24
(numer of credits)
fotograficznego
Fotografia jako dokument. Narracja fotograficzna i zapis przebiegu
czasowego. Formy fotograficznej kreacji rzeczywistości: kreacja podmiotu i
423
przedmiotu. Modelowanie przestrzeni 2-, 3- i wielowymiarowej. Zagadnienia czasu w
fotografii dokumentalnej i kreowanej. Wybór odpowiedniego tematu i środka
realizacji do pracy dyplomowej w postaci wystawy finalnej.
zbiorów własnych.
424
SYLABUS
II.B.1 Nazwa przedmiotu (course title): Seminarium magisterskie V rok
II.B.3 Typ przedmiotu (type o f course): Obowiązkowe do wyboru
II.B.4 Poziom przedmiotu (level of course): Zaawansowany
II.B.5 Semestr:
1
2
3
4
5
6
7
Godz. tyg:
II.B.6 Punkty ECTS:
8
9
10
2
2
4
6
(numer of credits)
II.B.7 Metody nauczania (teaching methods): Konwersatoria: dyskusja i analiza
zebranych materiałów, zakresu badawczego, literatury naukowej, ram
chronologicznych, kryteriów wyboru problemów.
II.B.10 Wymagania wstępne (prereguisites): Ogólna wiedza w zakresie historii i teorii
sztuki
- konstruowanie rozprawy magisterskiej i przygotowanie do egzaminu końcowego
Historia sztuki polskiej i powszechnej – monografie zabytków, monografie twórców,
problemy mecenatu artystycznego.
Zagadnienie powinowactwa sztuk ( plastyki, filmu, teatru, literatury pięknej ).
Metody i formy prezentacji i upowszechniania plastyki we współczesnym świecie.
425
Semestr 9 – praca nad kolejnymi częściami pracy i prezentowanie ich na
seminarium, dyskusja poprawności wnioskowania.
Semestr 10 – złoŜenie pracy, korekta tekstów (stylistyczna, merytoryczna) i przyjęcie
jej przez promotora
1. Borowkin S. Sztuka pisania. Redagowanie tekstów z zakresu piśmiennictwa
naukowego, ŁódŜ 1986
2. Dominiczak H. Przygotowanie pracy magisterskiej z historii, Częstochowa
1996
3. Pudło A. Prace magisterskie i licencjackie, Wyd. LexisNexis, Warszawa 2003
4. ŚwieŜawski A. Warsztat naukowy historyka. Wstęp do badań historycznych,
Częstochowa 2001
5. Weiner J. Technika pisania i prezentowania prac naukowych, Kraków 1992
6. Węglińska M. Jak pisać pracę magisterską, Kraków 1997
7. WoŜniak K. O pisaniu pracy magisterskiej na studiach humanistycznych.
Przewodnik praktyczny PWN, Warszawa 1998
426
SYLABUS
II.B.5 Semestr:
1
2
3
4
5
6
Godz. tyg:
II.B.6 Punkty
7
8
9
10
1
1
2
2
1
1
4
6
ECTS: (numer
of credits)
AJD
427
II.B.13 Metody oceny (assessment methods): ocean kolejnych etapów realizowanej
pracy magisterskiej
-
-
maszynopis, WWA AJD
-
Warszawa 2008
-
-
Zasady opracowywania maszynopisów dla Wydawnictwa WyŜszej Szkoły
428
SYLABUS
rysunek, ćwiczenia laboratoryjne
obowiązkowy
zaawansowany
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
II.B.5 Semestr:
4
Godz. tyg:
5
II.B.6 Punkty ECTS:
(numer of credits)
Zajęcia praktyczne obejmują ćwiczenia w formie studium i etiud rysunkowych w
oparciu o modela i martwą naturę, w technikach mieszanych. Korekta
indywidualna i zespołowa z elementami wykładu.
polski, francuski
II.B.10 Wymagania wstępne (prereguisites): Ugruntowane umiejętności w zakresie
rysunku w róŜnych technikach. . Bardzo dobre umiejętności w zakresie warsztatu
429
rysunkowego w tym opracowania materii rysunkowej w róŜnych technikach . Biegła
znajomość zagadnień kompozycji plastycznej.
learning outcomes and competences): Program ma słuŜyć uaktywnianiu osobistej
postawy twórczej studenta oraz poszerzeniu i pogłębianiu wiedzy plastycznej i
umiejętności w zakresie rysunku. Realizacja zagadnień programowych umoŜliwia
rozwijanie wraŜliwości artystycznej i rozwój świadomości plastycznej.
Analiza i synteza formy rysunkowej. Siła wyrazu i ekspresja w rysunku. Studium
modela w technice do wyboru w oparciu o zindywidualizowane widzenie
plastyczne. Rytm w budowie przestrzeni rysunkowej. Martwa natura, technika
wybrana samodzielnie z uwzględnieniem róŜnorodności formatu.
Kompozycja zamknięta i otwarta jako środki wyrazowe zastosowane w wybranej
indywidualnie konwencji przedstawieniowe. Kontrast w rysunku i jego znaczenie w
konstrukcji pracy na papierze. Budowanie nastroju w oparciu o własne odczucia,
stosunek emocjonalny i duchowy. Akt i martwa natura w technice wybranej
indywidualnie w oparciu o doświadczenie rysownicze i własną toŜsamość
artystyczną. Zjawiskowość waloru i światła w technice ołówka, węgla, kredki oraz
tuszu- model w układzie dynamicznym.
Obecność na zajęciach, realizacja zadań zgodnie z zadaną problematyką,
wykazanie się umiejętnościami i aktywnością kreacyjną, kultura osobista. Ocena
ciągła.
A. Osęka, Spojrzenie na sztukę, Warszawa 1987
B. Kowalska, Od impresjonizmu do konceptualizmu, Warszawa 1989
430
Zalecana szeroko rozumiana literatura o sztuce zawierająca analizę dzieła, a takŜe
teksty popularyzatorskie w dostępnych katalogach współczesnych oraz prasie
specjalistycznej.
431
SYLABUS
Rysunek, ćwiczenia
II.B.2 Kod przedmiotu (course code):
(podany jest w katalogu ECTS – na stronie internetowej instytutu)
podstawowy
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
II.B.5 Semestr:
4
Godz. tyg:
5
II.B.6 Punkty ECTS:
(numer of credits)
ćwiczenia podczas zajęć-korekta, omawianie prac wykonanych poza szkołą
polski
znajomość terminologii i technik rysunkowych, umiejętność i dobre posługiwanie się
narzędziami właściwymi dla tej techniki
student ma znaleźć i wypracować własny język wypowiedzi rysunkowej adekwatny
do jego charakteru i temperamentu
studium modela oraz jego interpretacja właściwa dla jego charakteru
432
wszystkie wydawnictwa pokazujące dorobek artystów w dziedzinie rysunku
433
SYLABUS
II.B.1 Nazwa przedmiotu (course title): Rysunek.
II.B.3 Typ przedmiotu (type o f course): ćwiczenia laboratoryjne.
9
II.B.5 Semestr:
4
Godz. tyg:
5
credits)
II.B.7 Metody nauczania (teaching methods): ćwiczenia studyjne w pracowni, praca
ze studentami ma charakter indywidualny.
II.B.10 Wymagania wstępne (prereguisites): podstawowa znajomość warsztatowa,
świadomość i wraŜliwość plastyczna w zakresie takich zagadnień jak proporcje,
skróty perspektywiczne, kompozycja, konstrukcja przestrzenna, dynamika, walor,
światło, światłocień, kontrast.
learning outcomes and competences): Program dydaktyczny ma na celu
rozwinięcie zdolności kreatywnych studenta, jego świadomości plastycznej, oraz
technik rysunkowych. Nie ma Ŝadnych ograniczeń tematycznych ani stylistycznych.
Poprzez szereg realizacji program ma na celu wykształcenie indywidualnej postawy
twórczej u studenta, opartej na samoświadomości i własnej wraŜliwości.
II.B.12 Treści merytoryczne przedmiotu (course contents): W toku ćwiczeń studyjnych
podejmowane są takie zagadnienia jak: przestrzeń – jej cechy i sposoby
przedstawienia, bryła – analiza konstrukcji, sposoby modelowania, róŜnicowanie
materii. Praca ze studentami ma charakter indywidualny. Tematy obejmują
rozwijanie własnych koncepcji plastycznych, poszukiwanie własnego programu
plastycznego.
434
szeregu prac i prezentacje podczas przeglądów.
−
−
−
−
−
−
−
–
„Voxdesign”
435
SYLABUS
II.B.5 Semestr:
Godz. tyg:
II.B.6 Punkty ECTS:
(numer of credits)
5
6
7
8
9
2
2
2
2
2
4
4
4
4
4
zbiorowa.
436
Mozaika ze szkła.
wyróŜniającą.
gimnazjach.
437
438
III. Ogólne informacje dla studentów
Samorząd Studencki
Studenci całej uczelni tworzą Samorząd Studencki, który jest częścią składową
wspólnoty akademickiej i uczestniczy w rozstrzyganiu spraw uczelni zgodnie ze
swoimi kompetencjami. Wybieralne organa Samorządu są demokratyczną
reprezentacją ogółu studentów.
Obowiązki, strukturę i zakres działań samorządu określa Regulamin Samorządu
Studenckiego AJD w Częstochowie.
Na terenie Uczelni działa równieŜ NiezaleŜne Zrzeszenie Studentów oraz
Akademicki Związek Sportowy.
Stypendia
Obowiązujący system stypendialny dla studentów Akademii im. Jana
Długosza w Częstochowie przewiduje:
•
−
stypendia socjalne;
•
−
stypendium na wyŜywienie,
•
−
stypendium mieszkaniowe,
•
−
stypendium specjalne dla osób niepełnosprawnych,
•
−
stypendium za wyniki w nauce lub w sporcie,
•
−
zapomogi.
Środki na wszystkie formy pomocy materialnej przyznawane są z puli
ogólnouczelnianej o wartości proporcjonalnej do liczby studentów Wydziału w
danym roku akademickim.
439
Tab. Przyznane stypendia w roku akademickim 2008/2009 dla studentów kierunku
Edukacja artystyczna w zakresie sztuk plastycznych
Stypendia za wyniki w nauce:
Stypendia socjalne:
średnia ocen
Ilość osób
kwota
5,00-4,91
10
400
4,90-4,77
13
4,76-4,71
Progi
Ilość osób
kwota
451-572
7
150
300
352-450
4
200
8
200
251-351
4,70-4,68
2
150
151-250
4,67-4,63
6
100
0-150
dochodu
12+ styp. na
wyŜyw
2+ styp. na
wyŜyw
7+ styp. na
wyŜyw
250+50
300+50
400
Oprócz opisanych w tabeli stypendiów przyznano takŜe 2 stypendia mieszkaniowe, a
8 stypendiów specjalnych dla osób niepełnosprawnych.
Sprawy socjalne studentów
Akademia im. Jana Długosza w Częstochowie posiada 1 dom studencki. (Dom
Studenta „SKRZAT”), który dysponuje 600 miejscami. Opłaty za zakwaterowanie w DS.
„Skrzat” są następujące:
− pokoje jednoosobowe – 350,- zł za miejsce
−
pokoje dwuosobowe. – 280,- zł za miejsce
Obowiązuje takŜe kaucja zwrotna przy zakwaterowaniu w wysokości 280,- zł.
Do dyspozycji mieszkańców jest: pralnia, bar obiadowy, sklepik spoŜywczy, punkt
ksero, 2 pracownie plastyczne, 1 pracownia muzyczna, depozyt, czytelnia, siłownia,
sala do tenisa stołowego, sala fitness, sala telewizyjna oraz sala klubowa.
440
W roku akademickim 2008/2009 z miejsc w Domu Studenckim „Skrzat” korzysta 9
studentów kierunku: Edukacji artystycznej w zakresie sztuk plastycznych.
Baza rekreacyjna i sportowa
Obligatoryjne zajęcia z wychowania fizycznego oraz zajęcia sekcji sportowych
realizowane są w oparciu o następującą bazę:
−
obiekty sportowe w Akademickim Centrum Sportowym (ul. Dembińskiego 6
(hala do gier zespołowych, sala do tenisa stołowego, siłownia, sala do
ćwiczeń muzyczno-ruchowych),
−
salę gimnastyczna przy (Al. Armii Krajowej 13/15),
−
pływalnia Szkoły Podstawowej (ul. Baczyńskiego 2a.)
W ramach zajęć z wychowania fizycznego SWFiS przedstawia ofertę dyscyplin
sportowych do wyboru dla kobiet i męŜczyzn:
−
piłka siatkowa
−
piłka koszykowa
−
piłka ręczna
−
piłka noŜna
−
pływanie
−
tenis stołowy
−
tenis ziemny
−
cwiczenia silowe
−
basic-step
−
callanetics
−
pilates
−
taniec
−
TBC
−
BS
−
gimnastyka korekcyjna
−
unihokej
−
narciarstwo
441
Studenci posiadający odpowiednie predyspozycje do sportu kwalifikowanego
mogą uczestniczyć w zajęciach sekcji sportowych prowadzonych przez
pracowników SWFiS i przygotowywać się do reprezentowania Uczelni w zawodach
międzyuczelnianych w tym do Akademickich Mistrzostw Polski:
−
piłka noŜna (futsal) męŜczyzn
−
futsal kobiet
−
piłka siatkowa kobiet
−
piłka siatkowa męŜczyzn
−
piłka koszykowa kobiet
−
piłka koszykowa męŜczyzn
−
tenis stołowy kobiet i męŜczyzn
−
tenis ziemny kobiet i męŜczyzn
−
narciarstwo kobiet i męŜczyzn
−
lekkoatletyka kobiet i męŜczyzn
−
pływanie kobiet i męŜczyzn
Koło Naukowe Studentów Edukacji Artystycznej 2007/2008
opiekun dr D. Berezińska
Instytut Plastyki
W roku akademickim 2007/2008 zorganizowane zostały wyjazdy dydaktyczne do
Warszawy i Krakowa. Efektem tego było zgromadzenie materiałów merytorycznych i
ilustracyjnych do prezentacji, które miały miejsce na spotkaniach naszego koła
(wzbogacenie pracowni dydaktycznej).
1. W ramach Dni Kultury Chrześcijańskiej – studenci wysłuchali wykładów
poświęconych malarstwu ikonowemu w Miejskim Ośrodku Kultury w Częstochowie
(wysłuchanie muzyki cerkiewnej, przegląd kolekcji ikon, dyskusja).
2. Wystawa „Matejki, Grottgera, Gierymskich”. Monachijskie malarstwo XIX w.
Gmach główny Muzeum Narodowego w Krakowie,
- studenci przygotowali film o malarstwie braci Gierymskich (nagranie video)
- akademizm w malarstwie polskim – H. Siemiradzki
442
3. Wystawa czasowa w Muzeum Narodowym w Warszawie: Rubens i flamandzkie
malarstwo XVII w.
- referat – akt w epoce baroku
4. Zwiedzanie kolekcji plakatu w Muzeum Plakatu w Wilanowie. Zapoznanie się ze
zbiorami w rezydencji Jana III Sobieskiego w Wilanowie.
- referat i dyskusja, przegląd filmów na temat mecenatu artystycznego Jana III –
„Sarmatyzm oświecony”
5. Wystawa czasowa w Muzeum Czartoryskich w Krakowie – Rzeźba Antonio Canovy,
- zakup katalogów
- referaty na temat twórczości A. Canovy i B. Thorvaldsena
6. IX Małopolskie Dni Dziedzictwa Kulturowego w Krakowie – zapoznanie się z bogatą
kolekcją malarstwa cerkiewnego w pałacu E. Ciołka,
- zakup katalogu
- studenci przygotowują nagranie filmowe na temat malarstwa ikonowego, płyty
CD.
7. Wystawa zbiorów w Kamienicy Szołayskich
- prezentacja twórczości S. Wyspiańskiego
- nagranie na płycie CD inscenizacji słowno-muzycznej z kościoła franciszkanów w
Krakowie – „Muzyka do witraŜy S. Wyspiańskiego”.
- wywiad z twórcą muzyki do witraŜu – „Stań się” – Henrykiem Janem Botorem
- inspiracje twórczością Stanisława Wyspiańskiego w muzyce
Koło w okresie 2005/2008:
- organizacja wyjazdów dydaktycznych – zwiedzanie obiektów zabytkowych i
zbiorów muzealnych
- organizacja pracowni dydaktycznej w Zakładzie Wychowania przez Sztukę –
nagrania wywiadów z twórcami, gromadzenie materiału ikonograficznego ( na
płytach DVD ) i katalogów
- udział studentów w lekcjach muzealnych Muzeum Częstochowskiego – pracownia
etnograficzna, zrgomadzone materiały i doświadczenia wykorzystano w publikacji:
„Plastyka obrzędowa w edukacji regionalnej”, [w:] Edukacja elementarna w teorii i
praktyce nr 10. Wyd. Regionalny Ośrodek Doskonalenia Nauczycieli WOM i AJD w
Częstochowie 2009.
443
- przygotowanie materiałów do studenckiej sesji naukowej poświęconej twórcom i
ich aktywności na terenie Częstochowy ( 2009 )
444

plik:2000.2 KB

Transkrypt

Podobne dokumenty

Nazwa przedmiotu ESTETYKA FILMU I MEDIÓW Forma

ETD 7018 Mikroelektronika 2

Nazwa przedmiotu: Wprowadzenie do historii sztuki Course title