Autoreferat - Politechnika Wrocławska

Dr inż.arch. Dorota Winnicka-Jasłowska
Wydział Architektury Politechnika Śląska
ZAŁĄCZNIK II
AUTOREFERAT
W JĘZYKU POLSKIM I ANGIELSKIM
ANNEX II
SUMMARY OF PROFESSIONAL ACHIEVEMENTS
IN POLISH AND ENGLISH
0
AUTOREFERAT
1. Imię i nazwisko
Dorota Winnicka-Jasłowska
2. Posiadane dyplomy, stopnie naukowe/artystyczne – z podaniem nazwy,
miejsca i roku ich uzyskania oraz tytuł rozprawy doktorskiej
 1994 rok tytuł magistra inżyniera architekta uzyskany na Wydziale
Architektury Politechniki Śląskiej w Gliwicach. Tytuł pracy magisterskiej: Adaptacja
XIX wiecznej willi przemysłowca Juliusa Hasse na potrzeby Siedziby Państwowej
Służby Ochrony Zabytków w Katowicach.
Promotor pracy dyplomowej: Dr inż.arch. Jacek Owczarek.
 21.12.2000 roku tytuł doktora nauk technicznych uzyskany na Wydziale
Architektury Politechniki Śląskiej w Gliwicach. Tytuł rozprawy doktorskiej: Ewolucja
obiektu biurowego na przestrzeni XX wieku, jako wynik wzrastających wymagań
użytkowników.
Promotor pracy doktorskiej: Prof.dr hab.inż.arch. Elżbieta Niezabitowska.
3. Informacje o dotychczasowym zatrudnieniu w jednostkach naukowych
DATA ROZPOCZĘCIA LUB
OKRES TRWANIA
ZATRUDNIENIA
1.03.1995. – 29.02.1996 roku
01.05.1995. – 31.03.2000 roku
Od 01.04.2000 roku
Od 01.09. 2000 roku
Od 01.09.2001 roku
Od 01.09.2009 roku
Od 01.09.2013 roku
ZMIANA STANOWISKA I NAZWY KATEDRY
Zatrudnienie na stanowisku asystenta w Katedrze
Architektury i Metodyki Projektowania w Zespole
Projektowania Obiektów Biurowych
Studia doktoranckie i urlop naukowy na Wydziale
Architektury Politechniki Śląskiej
Powrót po zakończeniu Studiów Doktoranckich na
stanowisko asystenta w Katedrze Architektury i Metodyki
Projektowania
Kontynuacja pracy w Katedrze Architektury Obiektów
Biurowych i Strategii Projektowania (Utworzenie
Katedry, kierowanej przez Prof. dr hab.inż.arch. Elżbietę
Niezabitowską)
Zatrudnienie na stanowisku adiunkta na czas nieokreślony
w Katedrze Architektury Obiektów Biurowych i Strategii
Projektowania
Kontynuacja pracy w Katedrze Strategii Projektowania
i Nowych Technologii w Architekturze (zmiana nazwy
Katedry i struktury organizacyjnej)
Kontynuacja pracy w Katedrze Teorii, Projektowania
i Historii Architektury (zmiana nazwy Katedry, struktury
organizacyjnej oraz objęcie kierownictwa Katedry przez
Prof.dr hab.inż.arch. Jana Rabieja)
1
4. Wskazanie osiągnięcia* wynikającego z art. 16 ust. 2 ustawy z dnia 14 marca
2003 r. o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule
w zakresie sztuki (Dz. U. nr 65, poz. 595 ze zm.):
a) Tytuł osiągnięcia naukowego/artystycznego:
Jako podstawę wszczęcia postępowania habilitacyjnego wskazuję monografię
habilitacyjną p.t.: Przestrzeń nauki współczesnego uniwersytetu. Rola badań
przedprojektowych w programowaniu nowych funkcji wyższych uczelni.
b) Autor/autorzy, tytuł/tytuły publikacji, rok wydania, nazwa wydawnictwa,
recenzenci wydawniczy)
Dorota Winnicka-Jasłowska: Przestrzeń nauki współczesnego uniwersytetu. Rola
badań przedprojektowych w programowaniu nowych funkcji wyższych uczelni.
Monografia, Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, Gliwice 2016.
Recenzenci wydawniczy:
Prof.dr hab.inż.arch. Elżbieta Trocka-Leszczyńska,
Prof.dr hab.inż.arch. Maciej Złowodzki.
c) Omówienie celu naukowego/artystycznego ww. pracy/prac i osiągniętych wyników
wraz z omówieniem ich ewentualnego wykorzystania.
Temat monografii nosi tytuł: Przestrzeń nauki współczesnego uniwersytetu. Rola
badań przedprojektowych w programowaniu nowych funkcji wyższych uczelni. Pojęcie
Przestrzeń nauki, jest proponowanym w monografii autorskim terminem, będącym
odpowiedzią na zachodnioeuropejski model ang. learning landscape, który został
przetłumaczony, jako krajobraz nauki. Do przestrzeni nauki zaliczono funkcje
uniwersytetu, w których bezpośrednio lub pośrednio przebiega proces kształcenia
(w monografii również nazywany dydaktycznym) oraz związane z nim metody pracy
i zjawiska społeczne.
Cele pracy
Celem pracy jest:
 Określenie nowych potrzeb funkcjonalno-organizacyjnych wyższych uczelni
w Polsce w kontekście współczesnych wyzwań, jakie stawia Unia Europejska i polskie
ustawodawstwo oraz dynamiczny rozwój technologii informacyjnych;
 Zbadanie współczesnych wymagań dotyczących budowania przestrzeni nauki we
współczesnych uniwersytetach na podstawie analiz tendencji zachodnich w tym
zakresie;
2
 Ukazanie stanu realizacji tych wymagań w istniejących obiektach na przykładach
wybranych do badań szczegółowych śląskich uczelni oraz badań przeglądowych
wybranych uniwersytetów europejskich;
 Zbudowanie Listy kryteriów do uwzględnienia w ocenie i w programowaniu
obiektów oraz terenów uniwersyteckich, uwzględniającej współczesne wymagania,
które pozwalają na dokonanie wstępnej oceny istniejących rozwiązań przestrzennych,
w celu wyłonienia problemów wymagających szerszych badań przedprojektowych
przed planowaną modernizacją lub rozbudową istniejących budynków lub kampusu.
U podstaw podjęcia problematyki kształtowania uczelni wyższych w niniejszej
monografii, stanęła świadomość braków we współczesnej, krajowej problematyce
badawczej dotyczącej wyższych uczelni oraz świadomość wagi i potrzeby podjęcia
takich badań.
W monografii została dokonana próba odpowiedzi na pytania badawcze:
 Jakie są nowe potrzeby względem przestrzeni uniwersyteckiej, dedykowanej
procesom dydaktycznym (inaczej procesom kształcenia) w znaczeniu uczenia się
i nauczania?
 Jak budynki uniwersyteckie wspierają nowe formy pracy w zakresie procesów
uczenia się, związane z rozwojem i stosowaniem technologii IT?
 Czy polskie uczelnie podążające za kierunkami rozwoju wyznaczonymi przez UE,
powinny naśladować zachodnioeuropejskie rozwiązania funkcjonalno-przestrzenne?
Jeśli tak, to w jakim zakresie?
 Czy polskie budynki i tereny uniwersyteckie mogą być wsparciem dla nowych
potrzeb w zakresie rozwoju indywidualnego, integracji społecznej środowisk oraz
w zakresie kreatywnych zachowań, takich jak samodzielne zdobywanie wiedzy
i umiejętności, praca zespołowa nad projektami ponad programowymi i inne?
 Jak oceniać budynki i tereny uczelniane w Polsce w kontekście współczesnych
wymagań? Jakie metody i narzędzia badawcze stosować przy analizie potrzeb
i w zakresie dostosowania istniejących rozwiązań do wymagań organizacyjnych?
Odpowiedzi na tak postawione pytania poszukiwano w ramach badań własnych
− literaturowych oraz in situ. Powyższe cele naukowe i pytania badawcze pozwoliły
na sformułowanie problemu naukowego monografii, jakim jest rola badań
przedprojektowych w programowaniu nowych funkcji w przestrzeniach wyższych
uczelni, zgodnie z wymaganiami i tendencjami rozwojowymi Unii Europejskiej oraz
indywidualnymi uwarunkowaniami polskich uczelni.
Efekty pracy
Zostały przeprowadzone badania dotyczące zjawisk zachodzących w polskich
uczelniach na tle reformy nauki i szkolnictwa wyższego, którą objęte zostały kraje
Unii Europejskiej. Równolegle z reformą znaczący wpływ na przemiany w wyższych
uczelniach ma rozwój technologiczny, w tym technologii informacyjnych.
3
Doprowadziło to m.in. do rozwoju nowych potrzeb społecznych i organizacyjnych,
które mają znaczący wpływ na zmiany w sposobach kształtowania przestrzeni
uniwersytetów. Te trzy czynniki zostały przeanalizowane, jako istotne dla podejścia
w sposobach kształtowania architektonicznego współczesnych uniwersytetów.
Poza badaniami literaturowymi w monografii znalazł się obszerny opis badań
własnych prowadzonych od 2006 roku w obiektach i na terenach uniwersyteckich
krajowych i zagranicznych. Badania te mają charakter in situ z wykorzystaniem
uznanych w świecie metod badawczych, a także badań obserwacyjnych
i porównawczych. W efekcie badań własnych została opracowana Lista kryteriów do
uwzględnienia w ocenie i w programowaniu obiektów oraz terenów uniwersyteckich.
Do jej utworzenia posłużyły budowane i modyfikowane w trakcie badań narzędzia
badawcze oraz wnioski formułowane w trakcie ich prowadzenia. Lista kryteriów […],
może posłużyć do:
 Usystematyzowania głównych kryteriów odpowiedzialnych za wysoki standard
funkcjonalno-organizacyjny uczelni w zakresie budynków wydziałowych a także
terenów uniwersyteckich, których rola w obecnych czasach stała się bardzo istotna, co
zostało w pracy uzasadnione;
 Porządkowania pozyskanych informacji o potrzebach użytkowych uczelni,
gromadzenia i analizowania informacji o potrzebach funkcjonalno-przestrzennych
i organizacyjnych uczelni;
 Oceny poszczególnych kryteriów w toku badań przedprojektowych
w przestrzeniach uniwersyteckich. Badania te mogą przyczynić się do opracowania
poprawnego programu funkcjonalno-użytkowego dla nowych obiektów, jak również
do modyfikacji już istniejących.
Holistyczne ujęcie problematyki uniwersytetów w badaniach własnych,
omówionych w monografii, oraz opracowanie Listy kryteriów do uwzględnienia
w ocenie i w programowaniu obiektów oraz terenów uniwersyteckich stanowią
autorski, znaczący wkład w rozwój dyscypliny nauk technicznych, jaką jest
architektura.
Sposoby wykorzystania efektów pracy
Niniejsza monografia, może być wykorzystana:
 Na polu naukowo-poznawczym. Praca porządkuje współczesną problematykę
w zakresie programowania nowych funkcji uniwersyteckich, wyjaśniając
i argumentując nowe zjawiska. Wskazuje najważniejsze problemy, które mają
charakter rozwojowy wraz z większym obecnie dynamizmem zmian w kontekście
współczesnego uniwersytetu. Nakreśla ona problematykę, która może być rozwijana
i poddawana dalszym badaniom w sposób interdyscyplinarny (dyscypliny:
architektura, urbanistyka, socjologia społeczna, psychologia środowiska, ergonomia,
4
budownictwo i nowe technologie budowlane, informatyka, elektronika, zarządzanie
budynkami (ang. facility management) i inne).
 Na polu badawczo-wdrożeniowym. W zakresie badań jakościowych,
przedprojektowych, które w sposób praktyczny byłyby wykorzystywane do
opracowywania strategii rozwoju uczelni lub danej jednostki uczelni, a także jako
wsparcie naukowe dla projektantów przy opracowywaniu programów funkcjonalnoużytkowych i powierzchniowych do projektów architektonicznych.
 Na polu dydaktycznym. Monografia systematyzuje pojęcia związane
ze współczesnym uniwersytetem. W obecnych czasach jest mało pozycji
literaturowych,
które mogłyby służyć studentom architektury, jako wsparcie
w uczeniu się oraz jako materiał wyjściowy do opracowań projektowych w zakresie
projektowania obiektów uniwersyteckich i innych wybranych aspektów związanych
z uniwersytetami.
Jednym z najistotniejszych wniosków wieńczących pracę pt. Przestrzeń nauki
współczesnego uniwersytetu. Rola badań przedprojektowych w programowaniu
nowych funkcji wyższych uczelni jest stwierdzenie, że istnieje konieczność
wprowadzania zmian w sposobach projektowania funkcji, w których dokonują się
procesy dydaktyczne, gdyż są one zmienne. Do wprowadzania tych zmian należy
wykorzystywać potencjał naukowy, który będzie sprzyjał efektywnym rozwiązaniom
użytkowym i zapewni odpowiednio zorganizowaną przestrzeń nauki współczesnych
uniwersytetów.
5. Omówienie pozostałych osiągnięć naukowo-badawczych (artystycznych).
DOROBEK W LATACH 1995-2000 – PRZED UZYSKANIEM STOPNIA
DOKTORA NAUK TECHNICZNYCH
Dorobek naukowo-badawczy
Po ukończeniu studiów i obronie pracy dyplomowej magisterskiej, która
dotyczyła adaptacji XIX wiecznej willi Juliusa Haase na siedzibę Państwowej Służby
Ochrony Zabytków w Katowicach, podjęłam starania o przyjęcie mnie na stanowisko
asystenta na Wydziale Architektury Politechniki Śląskiej. Po półrocznej przerwie od
zakończenia studiów dostałam pozytywną odpowiedź na mój wniosek ze strony władz
Wydziału i Prof. dr hab. inż. arch. Elżbiety Niezabitowskiej, która właśnie utworzyła
Zespół Projektowania Obiektów Biurowych w Katedrze Architektury i Metodyki
Projektowania, kierowanej przez Prof. dr hab.inż.arch. Adama Lisika. Podjęłam pracę
w Zespole, który wówczas zajmował się głównie problematyką biur oraz architekturą
biurowców inteligentnych, co należało również do moich zainteresowań. Z chwilą
zatrudnienia podjęłam studia doktoranckie. Otrzymałam wówczas status studenta –
doktoranta urlopowanego na czas ich trwania. Okres studiów doktoranckich
5
umożliwił mi w grudniu 2000 roku uzyskanie stopnia doktora nauk technicznych.
Ukoronowaniem tych studiów była praca doktorska pt.: Ewolucja obiektu biurowego
na przestrzeni XX wieku, jako wynik wzrastających wymagań użytkowników.
W 1999 roku realizowałam Grant Promotorski KBN nr 7T07F 005 17, pod tym
samym tytułem. Tematyka pracy związana z obiektami biurowymi wynikała przede
wszystkim z kontynuacji zainteresowań problematyką kształtowania przestrzeni
biurowej, które pojawiły się na etapie pracy magisterskiej. W trakcie pracy nad
doktoratem zaczęły się krystalizować moje zainteresowania naukowe. Początkowo
dotyczyły one aspektów dotyczących
coraz nowocześniejszej architektury
i technologii obiektów biurowych na świecie, później jednak zainteresowania
skierowały się przede wszystkim na człowieka i jego relacje z architekturą.
Początkowe założenia rozprawy doktorskiej, które skupiały się na zaawansowanych
technologiach systemów inteligentnych oraz technologiach budowlanych, stopniowo
w trakcie badań własnych, zaczęły ukierunkowywać się na potrzeby człowieka
i instytucji w środowisku architektonicznym biur. W ostatecznej wersji praca stała się
analizą zjawisk technologicznych, ewolucji układów przestrzennych oraz potrzeb
organizacyjnych w biurowym środowisku architektonicznym, które to czynniki
doprowadziły do powstania współczesnych biurowców inteligentnych.
W latach 1996-1999, w trakcie trwania studiów doktoranckich zostałam
zaproszona przez Prof.dr hab.inż.arch. E. Niezabitowską, do udziału w trzyletnim
projekcie Unii Europejskiej Tempus Phare S-Jet 11408-96, pn.: Quality Assessment
and Facility Management in Architecture. Udział w projekcie zarówno naukowy, jak
i organizacyjny stał się dla mnie znaczącym doświadczeniem, które miało wpływ na
późniejszą pracę: naukową, dydaktyczną, a także organizacyjną. W ramach
realizowanego projektu poznałam przede wszystkim metody badawcze w architekturze
znane w krajach Europy Zachodniej, a zwłaszcza ich praktyczne zastosowanie, jako
badania przedprojektowe, które były stosowane w partnerskich biurach projektowych.
W ramach Projektu odbyłam kilkakrotnie 2-tygodniowe staże naukowe na
Uniwersytecie Technicznym w Eindhoven (Technical University of Eindhoven,
Planning and Building Design Department – Holandia), Uniwersytecie w Goeteborgu
(Chalmers Technical University, Faculty of Architecture – Szwecja), w Szkole
Biznesu w Glasgow (Stratchclyde University, Bussines School – UK), a także
w biurach projektowych i konsultingowych Partnerów projektu. Partnerzy projektu, to:
Prof. Andreas van Wagenberg - TU Eindhoven, Prof. Joen Sachs, Prof. Jan Ahlin −
ChU Geteborg, arch. Hugh Anderson - biuro architektoniczne HaaDesign, Glasgow
oraz Prof. Keith Alexander, SU Glasgow. Osoby te wywarły wielki wpływ na mój
późniejszy rozwój naukowy, przede wszystkim na sposób praktycznego myślenia
o architekturze, jej jakości i użytkownikach, którzy charakteryzują się wieloma
potrzebami w tym organizacyjnymi, behawioralnymi, a także ekonomicznymi.
6
W trakcie realizowanego programu Tempus uczestniczyłem w kilku projektach
badawczych dotyczących ocen jakości obiektów biurowych, które stopniowo
doskonaliły mój warsztat badawczy, a doświadczenia zdobyte wówczas wykorzystuję
do dziś. Jednym z tematów, była ocena sprawności funkcjonalnej oddanej do użytku
w 1998 roku siedziby ZUS w Zabrzu przy ul. Szczęść Boże, projektu architektów
Andrzeja Dudy i Henryka Zubla. Badania jakościowe, które przeprowadziłam
wówczas w tym budynku zostały opisane w mojej rozprawie doktorskiej.
W okresie do 2000 roku zostały wydane dwie moje publikacje naukowe:
 Winnicka-Jasłowska D.: Znaczenie wybranych scen w obrazach Paola Veronesego.
Związek malarstwa z architekturą w twórczości Veronesego. Zeszyt Naukowy nr 36
pt.: Wybrane zagadnienia architektury historycznej. Wydawnictwo Politechniki
Ślaskiej, 1997, s. 55-75.
 Winnicka-Jasłowska D.: Inteligentny budynek, jako wynik wzrastających wymagań
behawioralnych. [w:] Niezabitowski A. (red.serii), Niezabitowska E. (red.): Jakość
przestrzeni biurowej. Tom I, Politechnika Śląska, Gliwice 1998, s.35.
Pierwszy artykuł opublikowany w Zeszycie Naukowym Politechniki Śląskiej na
temat twórczości Paolo Veronesego był efektem moich znacznie wcześniejszych
zainteresowań historią architektury. Zainteresowania te pielęgnowane i rozwijane
w moim rodzinnym domu, miały znaczący wpływ na wybór kierunku studiów i drogę
zawodową. Jednakże praca naukowa dotycząca współczesnej architektury sprawiła, że
już później nie zajmowałam się tematami historycznymi w znaczeniu naukowym.
Druga publikacja została zamieszczona w jednym z podręczników, w którym znalazł
się opis aktywności naukowej uczestników wspomnianego wyżej Projektu Tempus.
Dorobek dydaktyczny
W 2000 roku po zakończeniu projektu Tempus, została utworzona Katedra
Architektury Obiektów Biurowych i Strategii Projektowania pod kierunkiem
Prof.dr hab.inż.arch. Elżbiety Niezabitowskiej, która rozwijała dydaktykę w zakresie
projektowania obiektów biurowych oraz programowania, jako etapu istotnego
w procesie inwestycyjnym, poprzedzającym projektowanie architektoniczne. Jako
asystentka uczestniczyłam w zajęciach takich, jak:
Projektowanie Obiektów
Biurowych, Strategie Projektowania (początkowo pod nazwą Facility Management),
w których tworzeniu brałam również merytoryczny udział. Szczególnie przedmiot
Facility Management był uznany za nowatorski w skali kraju, i który następnie pod
nazwą Strategie Projektowania był rozwijany metodologicznie przez zespół
prowadzących, którego jestem członkiem aż do chwili obecnej.
Dorobek organizacyjny
W okresie moich studiów doktoranckich oraz udziału w wyżej wspomnianym
Projekcie Tempus, wykonywałam w Katedrze wiele czynności pomocniczych, takich
jak: przygotowywanie materiałów dydaktycznych, praca nad podziałem godzin.
7
Jednak do najważniejszych w tym okresie należała funkcja Sekretarza Projektu
Tempus. Byłam odpowiedzialna za organizację wyjazdów uczestników Projektu do
krajów partnerskich, a także za koordynowanie przyjazdów partnerów zagranicznych
do Polski i organizację ich pobytu. Prowadziłam bieżącą korespondencję w języku
angielskim pomiędzy uczestnikami i partnerami. Było to duże doświadczenie, które
wpłynęło na moje późniejsze umiejętności organizacyjne.
Dorobek projektowy
Aktywność projektową zaczęłam po 2000 roku, gdyż jako student-doktorant
w latach 1995-2000, nie mogłam podejmować zatrudnienia poza Politechniką Śląską.
Na skutek tego przepisu nie podjęłam pracy w biurze projektowym i nie posiadam
dorobku projektowego za ten okres czasu.
DOROBEK W LATACH 2001-2015 – PO UZYSKANIEM STOPNIA
DOKTORA NAUK TECHNICZNYCH
Dorobek naukowo-badawczy
Po uzyskaniu stopnia doktora nauk technicznych kontynuowałam pracę naukową
związaną z problematyką projektowania obiektów biurowych, następnie rozszerzoną
również o inne rodzaje obiektów użyteczności publicznej, co stało się głównym
obszarem działalności naukowej i dydaktycznej rodzimej Katedry.
W latach 2000-2015 co roku brałam udział w badaniach kierunkowych Katedry –
BK (opisane szczegółowo w Załączniku III, pkt II, F). Prace badawcze wiązały się
z głównym nurtem działalności Katedry, ale też z indywidualnymi zainteresowaniami
naukowymi jej członków. Dzięki temu realizowałam tematy związane z ocenami
środowiska architektonicznego obiektów istniejących (użytkowanych). Od 2006 roku
rozpoczęłam badania własne dotyczące przestrzeni architektonicznej obiektów
uniwersyteckich, które opisywałam w publikacjach, a także prezentowałam na
konferencjach. Problematyka dotycząca obiektów uczelni wyższych stała się przede
wszystkim podstawą mojej pracy habilitacyjnej.
Moją pracę naukowo-badawczą można podzielić na dwa główne okresy:
 Lata 2001-2005 – podejmowałam w tym okresie tematy badawcze w ramach BK
Katedry, mające na celu doskonalenie metodologii badań jakościowych i ich narzędzi.
Badania własne miały charakter badań literaturowych oraz praktycznych studiów
przypadków (ang. case studies) o charakterze in situ. Główne zainteresowania
trwające nadal i rozwijane, to przede wszystkim człowiek w środowisku
architektonicznym, jego zachowania oraz potrzeby behawioralne, a także instytucja
i jej wymagania organizacyjne.
W architekturze interesuje mnie przede wszystkim dopasowanie funkcjonalne
obiektów do zmieniających się potrzeb użytkowych − od skali aranżacyjnej (aspekty
8
ergonomiczne) po dużą skalę architektoniczną a nawet urbanistyczną. W tym czasie
zaczęłam się interesować również problemami behawioralnymi w architekturze, które
ściśle wiążą się z indywidualnymi potrzebami użytkowymi człowieka względem
przestrzeni architektonicznej. Zainteresowania te są interdyscyplinarne i wybiegają
w kierunku dyscyplin naukowych, takich jak: socjologia lub psychologia środowiska.
W miarę poznawania wspomnianej problematyki naukowej, dostrzegłam silny
związek wymienionych dyscyplin naukowych z architekturą i urbanistyką.
 Lata 2006-2015 – kontynuowałam i rozwijam do tej pory badania własne
z wykorzystaniem zdobytych wcześniejszych doświadczeń i wiedzy literaturowej.
Lata te były dynamicznym okresem przemian i reformy sektora szkolnictwa
wyższego. Interesowały mnie zmiany, jakie zachodziły w polskich uczelniach −
programowe, organizacyjne oraz przestrzenne. Towarzyszył temu dynamiczny rozwój
nauk i technologii. Dostrzegłam związek i oddziaływanie tych procesów na
użytkowników i architekturę obiektów uniwersyteckich. Zdecydowałam wówczas, że
badania własne będę kontynuować w środowisku architektonicznym wyższych
uczelni. Studia przypadków opracowane w budynkach uczelni oraz na terenach
uniwersyteckich prowadziłam według własnej metodologii, opartej na znanych
metodach badawczych stosowanych w ocenach jakości w architekturze, głównie na
metodzie POE ( ang. Post Occupancy Evaluation, czyli ocenie obiektów w trakcie
użytkowania). W pracach badawczych towarzyszyły mi zespoły studentów,
zainteresowanych pracą naukową.
Tematyka moich badań dotyczyła w pierwszym etapie definiowania potrzeb
użytkowych, a następnie ocen jakości obiektów i terenów uczelni oraz sprawdzania,
jak potrzeby użytkowe są realizowane w obiektach starej generacji i najnowszych.
Z wniosków formułowanych po każdym zrealizowanym temacie wyłaniały się nowe,
które były przyczynkiem do formułowania kolejnych tematów badawczych. W efekcie
badania rozszerzone zostały na całe tereny uniwersyteckie, czyli kampusy.
W badaniach tych interesowały mnie ich efekty, czyli konstruktywne wnioski,
które mogą być przydatne architektowi do ulepszania przestrzeni, do programowania
nowych funkcji uniwersyteckich, a w konsekwencji do powstawania nowych, dobrych
rozwiązań projektowych. Od samego początku pracowałam nad udoskonalaniem
procesu badawczego. Opierając się na metodzie POE łączyłam własne narzędzia,
które doskonaliłam w kolejnych studiach przypadków.
W ciągu 20 lat mojej działalności naukowej powstało najwięcej publikacji
jednoautorskich, wyszczególnionych w Załączniku III, gdyż związane one były
z tematami, które mnie interesowały i które samodzielnie realizowałam pod względem
metodologicznym. Byłam też współautorką publikacji książkowych. Były to
następujące pozycje literaturowe:
 Niezabitowski A. (red.serii): Jakość Przestrzeni biurowej Tom I, praca zbiorowa,
Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, Gliwice 1998.
9
 Niezabitowska E. (red): Wybrane elementy facility management w architekturze.
Praca zbiorowa, Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, Gliwice 2004.
 Niezabitowska E.(red.): Budynek Inteligentny. Tom I, Potrzeby użytkownika
a standard budynku inteligentnego. Praca zbiorowa, Wydawnictwo Politechniki
Śląskiej, Gliwice 2005, wznowienia 2010, 2014.
W 2006 roku otrzymałam Zespołową Nagrodą Ministra Nauki i Szkolnictwa
Wyższego za współautorstwo podręcznika pod red. Elżbiety Niezabitowskiej:
Budynek Inteligentny. Tom I i II, Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, Gliwice 2005.
W 2014 roku została wydana monografia, pod moją redakcją, pt.: Jakość
współczesnych uniwersytetów w opiniach użytkowników i w studenckich koncepcjach
projektowych. Studium przypadku., w której został opisany m.in. mój projekt
badawczy opracowany na terenie Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach.
W monografii tej zostały również omówione projekty studenckie wykonane m.in. pod
moim kierunkiem. (Monografia, jako Załącznik 11 do Wniosku).
Starałam się również o granty dotyczące badań jakościowych w środowisku
architektonicznym uczelni wyższych, jednak bez powodzenia.
Współpraca na polu naukowo-badawczym z podmiotami zewnętrznymi
W latach 2006-2007 pracowałam w dwuosobowym zespole nad organizacją
Konsorcjum p.n.: Interdyscyplinarne badania środowiska zbudowanego, które
zainicjowane zostało w 2006 roku przez Prof. dr hab.inż.arch. Elżbietę Niezabitowską.
W 2007 roku została zawarta umowa Konsorcjum przez rektorów czterech wyższych
uczelni: Politechniki Śląskiej, Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, Uniwersytetu
Medycznego w Katowicach oraz Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie.
W ramach Konsorcjum byłam sekretarzem komitetu organizacyjnego dwóch
seminariów naukowych, pierwszego
p.n.: Badania interdyscyplinarne
w architekturze, które odbyło się w 2006 roku oraz kolejnego p.n.: Interdyscyplinarne
badania środowiska zbudowanego w 2007 roku.
W latach 2009-2010 kierowałam projektem dla Centrum Inżynierii
Biomedycznej Politechniki Śląskiej i nowopowstałego wówczas Wydziału Inżynierii
Biomedycznej Politechniki Śląskiej. Inicjatorem współpracy był: Prof. dr hab.inż. Jan
Marciniak, Dyrektor Centrum Inżynierii Biomedycznej Politechniki Śląskiej.
W ramach współpracy zaproponowano mi przeprowadzenie badań przedprojektowych
i opracowanie programu funkcjonalno-powierzchniowego laboratoriów planowanych
dla nowopowstałego Wydziału . W efekcie we współpracy ze studentami, pod moim
kierunkiem, powstało szczegółowe opracowanie dla zainteresowanych stron,
obejmujące: analizę potrzeb użytkowych wynikających z technologii laboratoryjnych,
projekty koncepcyjne
modelowych rozwiązań laboratoriów oraz zestawienie
powierzchni użytkowych, jaką powinny te laboratoria mieć. Opracowanie to nie
publikowane, stało się dla Wydziału Inżynierii Biomedycznej Politechniki Śląskiej
10
materiałem wyjściowym do rozwoju i rozbudowy zaplecza laboratoryjnego.
Metodologia badań przedprojektowych została opisana w publikacji wykazanej
w Załączniku III, pkt. II, E Publikacje naukowe, poz. 18 oraz w czasopiśmie
zagranicznym, wykazanym w załączniku III, pkt. II, E Publikacje naukowe, poz. 25
i zaprezentowana na międzynarodowej konferencji HCI International 2014, wykazanej
w Załączniku III, pkt. II, L, poz. 8. Moja współpraca została potwierdzona pisemnie
przez Dziekana Wydziału Inżynierii Biomedycznej Politechniki Śląskiej
Prof.dr hab.inż. Marka Gzika (w Załączniku V).
W latach 2013-2014 byłam współorganizatorką interdyscyplinarnej współpracy
z Wydziałem Budownictwa Politechniki Śląskiej, a następnie z Gminą Mikołów
i Śląskim Ogrodem Botanicznym w Mikołowie. W efekcie współpracy w 2014 roku
została podpisana umowa o wykonanie wspólnego zadania p.n.: Projekt koncepcyjny
energooszczędnego,
wielofunkcyjnego
budynku
użyteczności
publicznej
z zastosowaniem infrastruktury OZE oraz uzupełnienie o nowe funkcje terenu Sośniej
Góry w Śląskim Ogrodzie Botanicznym w Mikołowie. Umowa nr 556/2014 została
podpisana między Politechniką Śląską (Wydział Architektury i Wydział
Budownictwa), Gminą Mikołów i Śląskim Ogrodem Botanicznym w Mikołowie.
W ramach tej współpracy został złożony projekt grantu do NCBiR p.n.: Powtarzalny
projekt budynku użyteczności publicznej wraz z systemem obsługującym tereny
rekreacyjne, oparty o Odnawialne Źródła Energii OZE, a także został zorganizowany
i przeprowadzony konkurs studencki, pod tą samą nazwą. Byłam inicjatorką
i głównym organizatorem konkursu. Opracowałam również jego szczegółowy
regulamin uwzględniający Regulaminy JM Rektora Politechniki Śląskiej, dotyczące
komercjalizacji wyników badań i praw autorskich. Byłam osobą odpowiedzialną za
realizację umowy ze strony Wydziału Architektury Politechniki Śląskiej. W projekcie
grantu tworzyłam interdyscyplinarny zespół głównych wykonawców, w którym
znalazł się również zespół pod kierunkiem Dr hab. inż. Jerzego Mikulika prof. nzw.
w AGH w Krakowie. Niestety grantu nie otrzymaliśmy. Projekt dotyczący ponad
rocznej współpracy został przeze mnie opisany w dwóch rozdziałach w monografii
pod red. Jana Rabieja (Załącznik III, pkt II, E, poz.32,33).
Dorobek dydaktyczny
W trakcie dwudziestoletniej pracy na Wydziale Architektury Politechniki
Śląskiej prowadziłam zajęcia z przedmiotów: Projektowanie obiektów użyteczności
publicznej, Projektowanie obiektów biurowych ogólnomiejskich, Facility
Management, który następnie został przekształcony w Strategie Projektowania;
Projektowanie obiektów usług podstawowych – przez dwa lata byłam prowadzącą
przedmiot, który później przejęła inna katedra; Projektowanie budowli użyteczności
publicznej, Projektowanie architektoniczne oraz Ergonomia. W ramach wyżej
wymienionych przedmiotów projektowych opracowywałam niektóre wykłady,
11
przeważnie dotyczące rozwiązywania konkretnych rodzajów i funkcji obiektów, które
następnie były przedmiotem ćwiczeń projektowych. Część wykładów poświęcona była
metodologii badań jakościowych na przykładach własnych badań i doświadczeń.
Byłam współautorką metodologii ćwiczeń z przedmiotu Strategie projektowania oraz
Ergonomia. Metodologia ćwiczeń z Ergonomii oraz efekty kształcenia w postaci
projektów studenckich, zostały opisane w dwóch publikacjach we współautorstwie
z prowadzącą przedmiot Dr hab.inż.arch. Joanną Tymkiewicz (Załącznik III, pkt. II,
E, poz. 26, 27) oraz zaprezentowane na Konferencji OKE’ 2013 w Karpaczu
(Załącznik III, pkt II, L, poz. 9,10). Od roku akademickiego 2014/2015 prowadzę
ćwiczenia oraz pięć wykładów z nowego przedmiotu o nazwie Metody badań jakości
budynków i przestrzeni urbanistycznych.
W ramach przedmiotów projektowych trzykrotnie organizowałam konkursy
studenckie na projekty koncepcyjne, którymi zainteresowane były urzędy: dwukrotnie
z Urzędem Miasta w Rybniku oraz z Urzędem Gminy Mikołów. W 2005 roku
wspólnie z naczelnikiem Wydziału Architektury UM w Rybniku architektem
Januszem Błaszczyńskim, przy poparciu Prezydenta Miasta Adama Fudali byłam
współorganizatorką konkursu na zagospodarowanie kwartału miejskiego przy ul. Gen.
Hallera w Rybniku. Rok później przy współpracy tych samych organizatorów,
realizowałam konkurs na zagospodarowanie kwartału miejskiego przy
ul. Chrobrego i 3 Maja w Rybniku. W 2014 roku w ramach wspomnianej umowy
Politechniki Śląskiej z Gminą Mikołów i Śląskim Ogrodem Botanicznym
w Mikołowie (Umowa nr 556/2014), o wykonanie wspólnego zadania p.n.: Projekt
koncepcyjny energooszczędnego, wielofunkcyjnego budynku użyteczności publicznej
z zastosowaniem infrastruktury OZE oraz uzupełnienie o nowe funkcje terenu Sośniej
Góry w Śląskim Ogrodzie Botanicznym w Mikołowie,
byłam inicjatorką
i współorganizatorką konkursu pod tą samą nazwą, który był realizowany w ramach
przedmiotu Projektowanie architektoniczne na 6 semestrze studiów I stopnia.
Ponadto, jestem promotorem wysoko ocenianych ponad dwudziestu prac
dyplomowych magisterskich, w tym wyróżnionych oraz opiekunem prac w projekcie
inżynierskim. Opracowałam też wiele recenzji prac dyplomowych magisterskich,
a także brałam udział w ocenach projektu inżynierskiego. Od kilku lat jestem
członkiem zespołu katedralnego, który odbiera i rozlicza praktyki studenckie na
I stopniu studiów.
W roku 2005 otrzymałam Zespołową Nagrodę Rektora I stopnia za osiągnięcia
w dziedzinie dydaktycznej.
Dorobek organizacyjny
Do dorobku organizacyjnego można zaliczyć czynności związane z podjęciem
współpracy z podmiotami zewnętrznymi wymienionymi powyżej. Prace organizacyjne
dotyczyły formowania zespołów, zawierania poprawnych umów, organizacji
12
i metodologii prowadzonych prac, a także organizacji późniejszych wystaw
i popularyzacji wyników opisanych w dalszej części.
Ponadto, do dorobku organizacyjnego zaliczam przynależność do towarzystw
naukowych oraz działalność organizacyjną na rzecz tych towarzystw, a także
Wydziału Architektury Politechniki Śląskiej. Od 2003 roku jestem członkiem Komisji
Urbanistyki i Architektury PAN o/Katowice, a od 1 stycznia 2015 sprawuję funkcję
Sekretarza Prezydium Komisji UiA PAN, na kadencję w latach 2015-2018. Moim
zadaniem jest m.in. organizacja zebrań i seminariów Komisji. Przy poparciu
Przewodniczącego Komisji UiA PAN o/Katowice, Prof. dr hab. inż.arch. Zbigniewa
Kamińskiego, aktywnie realizuję ideę integracji środowiska architektów-naukowców,
zwiększenia częstotliwości i jakości spotkań tematycznych, a także wymianę
informacji na temat realizowanych projektów naukowo-badawczych.
W latach 2007-2010 byłam członkiem IAPS – International Association for
People – Environment Studies. Od 2014 roku jestem członkiem Polskiego
Towarzystwa Ergonomicznego o/Wrocław, oraz członkiem w Zarządzie PTErg
o/Wrocław na stanowisku Delegat na Walny Zjazd na kadencję w latach 2014-2018.
Ponadto, na Politechnice Śląskiej sprawuję następujące funkcje: jestem członkiem
Rady Wydziału na kadencję w latach 2012-2016, wybranym spośród pracowników
niesamodzielnych; pełnię funkcję członka stałej Komisji Wydziału do spraw
osobowych na kadencję w latach 2012-2016; jestem też członkiem Komisji do spraw
nagród i wyróżnień. W dniu 13. 07. 2015 roku zostałam powołana przez JM Rektora
w skład Uczelnianej Komisji Dyscyplinarnej oraz Odwoławczej Komisji
Dyscyplinarnej ds. Studentów i Doktorantów Politechniki Śląskiej.
Ponadto, w latach 1999 - 2005 pełniłam funkcje pomocnicze przy Redaktorze
wydziałowym wydawnictw Politechniki Śląskiej. Brałam też udział przy
opracowaniach technicznych dwóch książek Katedry. W latach 2005 – 2014 byłam
odpowiedzialna za planowanie i rozliczanie godzin Katedry. Jestem od kilku lat
również członkiem komisji oceniających prace w ramach Egzaminu wstępnego
z uzdolnień architektonicznych, a także od
2014 roku członkiem Komisji
kwalifikacyjnej na II stopień studiów.
Za działalność organizacyjną dotyczącą prac związanych z powołaniem
Konsorcjum: Interdyscyplinarne badania środowiska zbudowanego, otrzymałam
w 2007 r. Zespołową Nagrodę Rektora III stopnia za Osiągnięcia Organizacyjne.
Dorobek w zakresie popularyzacji nauki
Konferencje
W okresie przed uzyskaniem stopnia doktora, uczestniczyłam dwukrotnie
w cyklicznej konferencji Inteligentny Budynek, organizowanej przez rozwijający się
wówczas rynek systemów dla budynków inteligentnych (IBS). Konferencja ta przez
kilka lat odbywała się w Teatrze Polskim we Wrocławiu. Była to duża ogólnopolska
13
konferencja bussinesowa, która mimo mojego biernego udziału, pozwoliła zdobyć
wiedzę i materiały do pracy doktorskiej. Brałam tam udział w warsztatach
poświęconych stosowanym wówczas systemom IBS.
Po 2000 roku, czyli po uzyskaniu stopnia doktora, zaczęłam uczestniczyć
najpierw w konferencjach krajowych i seminariach, potem konferencjach
międzynarodowych a następnie również zagranicznych. Moja największa aktywność
przypada na okres po 2007 roku, gdy pojawiła się dla nauki polskiej większa oferta
konferencji tematycznych oraz możliwości czynnego w nich udziału.
Do najważniejszych konferencji, w których uczestniczyłam zaliczam: Konferencje
z zakresu Ergonomii, jest nią Ogólnopolska Konferencja Ergonomiczna OKE
połączona z Międzynarodową Konferencją Ergonomiczną „Man – Science –
Environment” MSE, która odbywa się cyklicznie w Karpaczu. Jej organizatorem jest
Wydział Architektury Politechniki Wrocławskiej oraz Polskie Towarzystwo
Ergonomiczne o/Wrocław. Do tej pory brałam w niej czynny udział trzykrotnie
z czterema referatami (dwa współautorstwa). Kolejną znaczącą konferencją jest
Międzynarodowa Konferencja Naukowo-Techniczna, organizowana przez Instytut
Projektowania Budowlanego Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej, która
w 2013 roku połączyła się w dużą międzynarodową konferencję: Intelligent Building
Technologies & Multimedia Management IBTMM 2013. 1st World Multi-Conference.
7th Congress on Intelligent Building Systems InBuS 2013. 10th International
Conference New Building Technologies and Architectural Design NBTAD 2013. 1st
Integrated Multimedia Systems Conference IMSC 2013.
Mój udział w znaczących, zagranicznych konferencjach, to dwukrotnie na
Konferencji: 8th International Conference UAHCI 2014, held as part of HCI
International 2014, Heraklion, Crete, Greece, June 22-27, 2014., oraz rok później na:
9th International Conference, UAHCI 2015 held as part of HCI International 2015,
Los Angeles, CA, USA, August 2-7, 2015.
Kolejne dwie konferencje zagraniczne, których byłam uczestnikiem w ostatnich
latach to: Advances in Human Factors and Sustainable Infrastructure. AHFE 2014. 5th
International Conference on Applied Human Factors and Ergonomics, Kraków,
Poland, 19-23 July 2014, oraz rok poźniej: 6th International Conference on Applied
Human Factors and Ergonomics AHFE 2015 and the Affiliated Conferences, AHFE
2015, 26-30 Las Vegas, Nevada, USA. Pozostałe konferencje, w których
uczestniczyłam zostały wymienione w załączniku III, pkt.II,L.
Wystawy, warsztaty
W ramach popularyzacji i prezentacji dokonań dydaktycznych i naukowych byłam
współorganizatorką wystaw. Były to:
 Wystawa i warsztaty, które odbyły się 20.01.2014 r. w Urzędzie Miasta
w Mikołowie p.n.: Śląski Ogród Botaniczny w Mikołowie - w poszukiwaniu sposobów
14
aktywizacji
przestrzeni
przy
użyciu
Odnawialnych
Źródeł
Energii.
Współorganizowałam wystawę z Urzędem Gminy Mikołów, Śląskim Ogrodem
Botanicznym w Mikołowie i Wydziałem Budownictwa Politechniki Śląskiej. Podczas
tej Wystawy i warsztatów w Urzędzie Miasta w Mikołowie wygłosiłam referat pt.:
Śląski Ogród Botaniczny w kontekście nowych zadań i modyfikacji.
 Wystawa prac konkursowych w Śląskim Ogrodzie Botanicznym, podczas której
nastąpiło rozstrzygnięcie przez organizatorów konkursu studenckiego p.n.: Projekt
koncepcyjny energooszczędnego, wielofunkcyjnego budynku użyteczności publicznej
z zastosowaniem infrastruktury OZE oraz uzupełnienie o nowe funkcje terenu Sośniej
Góry w Śląskim Ogrodzie Botanicznym w Mikołowie. Wernisaż odbył się 07.07.2014.
Współorganizowałam wystawę z wyżej wymienionymi podmiotami;
 Wystawa prac studentów Wydziałów Architektury oraz Wydziału Budownictwa,
będąca podsumowaniem dotychczasowej współpracy Politechniki Śląskiej z Gminą
Mikołów i Śląskim Ogrodem Botanicznym w Mikołowie. Wystawę, która odbyła się
08-22.01.2015 roku w galerii Wydziału Architektury Politechniki Śląskiej
współorganizowałam z przedstawicielami Wydziału Budownictwa Politechniki
Śląskiej.
 Wystawa p.n.: Architektura – Ekologia – Zrównoważony Rozwój w Bibliotece
Śląskiej w Katowicach, była promocją prac studenckich Wydziału Architektury
Politechniki Śląskiej. Odbyła się ona w dniach 03.02. – 03.03. 2015.
w siedzibie Biblioteki Śląskiej w Katowicach. Byłam jej współorganizatorką.
 Wystawa pn.: Miejsca zamieszkania, przestrzeń nauki w budynkach Wydziału
Architektury oraz ergonomia stanowisk pracy studentów architektury w badaniach
naukowych i projektach koncepcyjnych. Była to prezentacja dokonań studentów
w zakresie przedmiotów Ergonomia i Strategie Projektowania, których byłam
prowadzącą wraz z Dr hab.inż.arch. Joanną Tymkiewicz. Wernisaż organizowanej
przez nas wystawy odbył się w dniu 24 06.2015 roku z udziałem Władz Wydziału.
Ponadto, projekt realizowany z Gminą Mikołów, Śląskim Ogrodem Botanicznym
w Mikołowie oraz z Wydziałem Budownictwa Politechniki Śląskiej, został wyłoniony
i wytypowany przez Władze Wydziału Architektury na Wystawę JM Rektora z okazji
70-lecia Politechniki Śląskiej, która odbyła się w czerwcu 2015 roku w budynku CEK
Politechniki Śląskiej. Poster będący syntezą zrealizowanej umowy zaprezentowany
był przed Władzami Uczelni i zaproszonymi gośćmi.
W 2012 roku prezentowałam przed Prorektorem Uniwersytetu Śląskiego
w Katowicach ds. finansów i rozwoju Prof. dr hab. Stanisławem Kucharskim oraz
zastępcą Kanclerza Krystyną Pientą, temat badawczy dotyczący oceny jakości
kampusu Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, który realizowałam z zespołem
studentów. Został on opisany w monografii pod moją redakcją: Jakość współczesnych
uniwersytetów w opiniach użytkowników i w studenckich koncepcjach projektowych.
Studium przypadku. Monografia. Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, Gliwice 2014.
15
Dorobek projektowy
Moja aktywność projektowa rozpoczęła się po uzyskaniu stopnia doktora.
Działalność wiąże się głównie ze współpracą z dwoma biurami projektów. W latach
2000-2006 współpracowałam z biurem: Przedsiębiorstwo „CD” Sp. z o.o.
w Gliwicach. Wykonywałam dla tego biura prace na zlecenie. Były to m.in. projekty,
takie jak: projekt przebudowy UM w Zabrzu, projekt domów jednorodzinnych
w Bojszowie, prace związane z projektem parku wodnego i centrum konferencyjnego
w Warszawie, projekt kolorystyki elewacji budynku mieszkalnego z wielkiej płyty
w Gliwicach i inne. Potwierdzenie współpracy oraz mój autorski udział procentowy i
zakres pracy w projektach znajdują się w Załącznikach V i IX.
W ostatnich latach zostałam zaproszona do współpracy przez Studio Projektowe
mgr inż. arch. B. Zając w Mysłowicach. Do tej pory współpracowałam m.in. przy
takich projektach, jak: projekt zmiany sposobu użytkowania lokalu na gabinet
kosmetyczny w Jaworznie, projekt adaptacji wnętrza lokalu na funkcję praktyki
dermatologicznej w Katowicach, projekt przystosowania istniejącego lokalu
handlowego na funkcję sklepu spożywczego, projekt budynku
usługowego
w Chełmie Śląskim, projekt zmian sposobu użytkowania części budynku na
mieszkania w Katowicach i inne. Potwierdzenie współpracy oraz mój autorski udział
procentowy i zakres pracy w projektach znajdują się w Załącznikach V i IX.
Projekty będące wynikiem współpracy z wyżej wymienionymi biurami, zostały
omówione w Załączniku IX.
Ponadto, wykonałam autorski projekt wnętrz biurowych dla firmy „InfoTower”
w Gliwicach, projekt koncepcyjny przebudowy budynku mieszkalno-gospodarczego
w Pilchowicach, a także dwa projekty kolorystyki domów mieszkalnych po
termomodernizacji: zespołu trzech domów w zabudowie szeregowej oraz
wolnostojącego budynku mieszkalnego w Rybniku.
Wykonałam też prace projektowe na rzecz społeczności lokalnej dzielnicy
Rybnika, w której mieszkam. Są to: projekt kolorystyki wnętrza kościoła parafialnego
p.w. NMP w Rybniku-Ochojcu, projekt i nadzór przebudowy wnętrz domu
parafialnego przy kościele NMP w Rybniku-Ochojcu, projekt przebudowy i wnętrza
sali do zadań statutowych OSP Rybnik-Ochojec, projekt kolorystyki i identyfikacji
korytarzy w Zespole Szkolno-Przedszkolnym nr 3 w Rybniku-Ochojcu.
Wykonałam również projekty mebli użytkowych, realizowanych przez Zakład
Stolarski Jacek Pierchała w Rybniku, a także dwa projekty ogrodów: jeden w Zabrzu,
przy ul. Neptuna, drugi własny, za który otrzymałam I Nagrodę Prezydenta Miasta
Rybnika w konkursie O ładniejszy Rybnik w 2008 roku.
16
Plany naukowe
Po uzyskaniu stopnia dr hab.inż.arch. pragnę kontynuować badania własne
w środowisku architektonicznym uniwersytetów, gdyż jak wspomniałam w monografii
habilitacyjnej, problematyka dotycząca wyższych uczelni będzie ulegać dalszym
przemianom. Ponadto, chciałabym rozwijać zagadnienia ergonomii w architekturze
i propagować dyscyplinę nauki, jaką jest ergonomia w kontekście projektowania
architektonicznego. Dyscypliną, która jest wciąż w Polsce mało poznana, jest
psychologia środowiska, dotycząca między innymi relacji człowieka z przestrzenią
architektoniczną i urbanistyczną. Chciałabym, rozwijać tę problematykę w badaniach
własnych, a także doskonalić swój warsztat naukowo-badawczy. Stopień naukowy
umożliwiłby mi starania o granty. Jako samodzielny pracownik nauki, miałabym
większe szanse na ich pozyskanie i realizację. Obecnie dydaktyka jest coraz silniej
związana z procesami naukowymi. Chciałabym ją rozwijać w zakresie metodologii
badań na rzecz lepszego
projektowania oraz ergonomii w projektowaniu
architektonicznym.
17