vademecum izolacji 2014

Transkrypt

vademecum izolacji 2014
VADEMECUM
IZOLACJI
Ocieplaj bez błędów
Wstęp
Szanowni Państwo!
Oddajemy w Wasze ręce Vademecum Izolacji „Ocieplaj bez błędów”. Dzielimy się
w nim rzetelną wiedzą na temat izolacji, dzięki której osiąga się komfort.
Naturalnym jest, że wszyscy chcą mieszkać wygodnie i czuć się dobrze, jednak nie
wszyscy wiedzą, dzięki jakim środkom można osiągnąć ten cel i jaką rolę w jego
realizacji pełni dobrze wykonana izolacja domu.
Wychodząc naprzeciw tym potrzebom, stworzyliśmy praktyczny zbiór propozycji komfortowych rozwiązań, sygnowanych marką ISOVER.
Będąc jedynym producentem w Polsce wytwarzającym w jednym zakładzie
produkcyjnym zarówno wełnę mineralną szklaną, jak i skalną, doskonale znamy
właściwości tych materiałów i potrafimy doradzić, jak najbardziej efektywnie je
wykorzystać.
Budując komfort Waszych domów miejcie na uwadze, że aktualne przepisy
budowlane stanowią zaledwie ogólną wytyczną i nie zawsze wskazują najlepsze
rozwiązania.
Dlatego ISOVER podpowiada, na co zwracać uwagę podczas zakupu materiałów
izolacyjnych oraz jak ocieplać bez błędów, tak aby móc cieszyć się komfortem
przez długie lata.
Życzymy miłej lektury, będącej inspiracją do najlepszych decyzji!
Anna Gil
Kierownik Biura Doradztwa Technicznego ISOVER
2
Spis treści
1.
Wstęp
2
Komfort z ISOVER
4
Definicje pojęć związanych z izolacyjnością
8
4.
Na co zwracać uwagę
podczas zakupu materiałów izolacyjnych
11
5.
Ocieplaj bez błędów –
praktyczne wskazówki jak dojść do komfortu
13
5.1. Podłoga na gruncie
14
5.2. Balkon i taras
17
5.3. Ocieplanie od środka
21
5.4. Ściana między pomieszczeniem
ogrzewanym i nieogrzewanym
24
5.5. Strop nad pomieszczeniem nieogrzewanym
27
5.6. Ściana na poddaszu
31
5.7. Styk dachu ze ścianą
36
2.
3.
Szczegółowe informacje na temat tego, jak uzyskać komfort
w domu prawidłowo go izolując, znajdziesz również w innych
wydawnictwach ISOVER, dostępnych na stronie
www.isover.pl
3
2.
Komfort z ISOVER
Na TWÓJ KOMFORT
pracuje nasze doświadczenie
ISOVER na świecie od ponad 70 lat oferuje rozwiązania i produkty budujące komfort życia jego klientów.
Stale prowadzimy prace badawczo-rozwojowe, dzięki którym produkty ISOVER mają najlepsze na rynku
parametry, potwierdzane zewnętrznymi badaniami i uzyskanymi certyfikatami. Jakość produktów ISOVER
została doceniona i nagrodzona godłem „Teraz Polska” oraz europejskim znakiem jakości Keymark.
Produkty ISOVER są dostępne w ciągłej sprzedaży w całym kraju.
Komfort termiczny
Wyroby z wełny mineralnej nie starzeją
się i nie zmieniają swoich właściwości
cieplnych w czasie, więc dobrze zaprojektowana
i wykonana izolacja będzie Ci służyć przez wiele lat,
co jest cechą jedynie niektórych materiałów
ociepleniowych.
Wyroby z wełny mineralnej nie są
wrażliwe na promieniowanie UV.
Wełna mineralna jest stabilna
wymiarowo, to oznacza, że nawet przy znacząco
Wełna mineralna szklana i skalna
jest produktem rekomendowanym i sprawdzonym
jako izolacja termiczna, do wykorzystywania
praktycznie we wszystkich miejscach w budynku,
bez względu na rodzaj jego konstrukcji.
Dobór odpowiedniej izolacji
w postaci wełny mineralnej o konkretnej grubości
i właściwościach termoizolacyjnych zapewnia nie
tylko spełnienie obowiązujących wymagań
prawnych w zakresie izolacyjności termicznej
przegród budynku, ale również osiągnięcie
podwyższonych standardów (np. izolacyjności
na poziomie energooszczędnym).
zmieniających się warunkach temperatury
i wilgotności względnej zachowuje swoje wymiary
(zgodnie z tolerancjami zawartymi w odpowiednich
normach), dzięki czemu przez lata będzie szczelnie
izolować Twój dom, co jest cechą jedynie niektórych
materiałów ociepleniowych.
Pod kątem wymagań ppoż. wełna
mineralna ISOVER może być stosowana
jako ocieplenie ścian zewnętrznych
(zgodnie z przeznaczeniem) bez ograniczeń
wynikających np. z wysokości budynków
(jak to ma miejsce np. w przypadku styropianu).
Komfort termiczny to podstawa dobrego samopoczucia.
Jednak optymalne temperatury w domu nie zrekompensują
odczuwania innych niedogodności. Komfort nie zna przecież
kompromisu – istnieje tylko wtedy, gdy jest kompletny.
Zadbaj więc również o to, by Twój dom był cichy.
4
Na wszelkie pytania i wątpliwości związane z wyborem
materiałów i rozwiązań odpowiadają eksperci ISOVER
z Biura Doradztwa Technicznego, będący do Twojej dyspozycji
pod bezpłatnym numerem telefonu 800 163 121.
Komfort akustyczny
Wełna mineralna jest produktem
rekomendowanym i sprawdzonym
jako izolacja akustyczna.
Wełna szklana i skalna ISOVER zastosowana
w systemach suchej zabudowy ścian działowych
oraz w systemach podłogowych, gwarantuje
uzyskanie komfortu akustycznego w Twoim domu.
Wełna szklana i skalna ISOVER może
być wykorzystana jako materiał
izolacyjny w systemach suchej
zabudowy różnych producentów.
Dla ścian działowych z wełną, ISOVER
posiada gotowe, sprawdzone i zbadane
rozwiązania, dla których podaje liczbowo
wartość uzyskanej izolacyjności akustycznej.
Wełna szklana i skalna ISOVER nie
osiada w ścianach, co jest potwierdzone
niezależnymi badaniami przeprowadzonymi
w Instytucie Techniki Budowlanej. Oznacza to,
że będziesz się cieszył komfortem akustycznym
przez wiele lat.
Komfort zdrowotny i bezpieczeństwo użytkowania
Wełna ISOVER jest produktem
całkowicie bezpiecznym dla zdrowia,
zarówno w montażu, jak
i użytkowaniu, co jest potwierdzone
uzyskaniem atestu PZH (Państwowego Zakładu
Higieny) oraz certyfikatu EUCEB. Wytyczne dotyczące
postępowania z wełną podczas montażu zawarte są
w instrukcjach bezpiecznego stosowania wyrobu
(tzw. MSDS – material safety data sheet).
Złej akustyki budynku, czy przegrody, nie można naprawić bez kosztownych
i kłopotliwych inwestycji. Wybieraj więc do budowy swojego domu produkty,
które w przewidywanym okresie użytkowania nie zmienią swoich właściwości
i zagwarantują osiągnięcie zakładanych w projekcie parametrów.
5
Komfort z ISOVER
Bezpieczeństwo pożarowe
Wełna mineralna szklana i skalna
stanowi skuteczną izolację ppoż. w systemach suchej
zabudowy, w tym m.in. w ściankach działowych, okładzinach
ściennych i sufitowych, czy zabudowach poddaszy.
W zależności od zastosowanego systemu
oraz rodzaju i grubości izolacji, klasyfikacja ogniowa
ścian wynosi od REI 15 do REI 120 (następuje
zahamowanie rozprzestrzeniania się pożaru na inne strefy
budynku przez określony czas, od 15 do 120 minut).
Wełna ISOVER jest materiałem niepalnym,
co jest cechą jedynie niektórych materiałów ociepleniowych.
Wełna szklana i wełna skalna są
wełnami mineralnymi. Głównym
składnikiem wełny skalnej jest
bazalt, natomiast wełny szklanej
stłuczka szklana i piasek kwarcowy.
Wełna nie wpływa na rozwój pożaru,
podczas spalania nie uwalnia toksycznych gazów.
Wełna może być ponadto stosowana jako izolacja
przegród z wymaganiami NRO (patrz strona 10)
oraz jako izolacja w przegrodach stanowiących elementy
oddzielenia przeciwpożarowego.
Komfort ekonomiczny
Zastosowanie wełny ISOVER jako izolacji termicznej
budynku pozwala znacząco zredukować
koszty ponoszone na ogrzewanie
i klimatyzację domu,
przez wszystkie lata jego użytkowania.
Koszty budowy domu
energooszczędnego
(czyli również bardzo dobrze zaizolowanego)
są znacznie niższe, niż koszty budowy
i późniejszej termomodernizacji (zapewniającej
podobne oszczędności energii). Taka budowa
łącznie może pochłonąć nawet 160% kosztów domu,
który od razu zostałby zbudowany w technologii
energooszczędnej.
Jeśli zdecydujesz się na budowę domu energooszczędnego,
oszczędności poczynione na energii znacząco
poprawią Twój domowy budżet i np. pomogą Ci
spłacać raty kredytu zaciągniętego na budowę domu.
6
Komfort ekologiczny
Wełna ISOVER jest wytwarzana
z poszanowaniem środowiska
naturalnego. Zastosowanie wełny mineralnej
jako izolacji termicznej zmniejsza zapotrzebowanie
budynków na energię cieplną, podczas wytwarzania
której dochodzi do emisji CO2 do atmosfery.
Tym samym izolacja ISOVER chroni
środowisko naturalne.
Produkty ISOVER wykorzystane jako izolacja budynku
spełniają wymagania certyfikacji
ekologicznej budynków w systemach
LEED i BREEAM.
W styczniu 2013 ISOVER, jako pierwszy
producent materiałów budowlanych w Polsce,
Wełna ISOVER, jako pierwsza zdecydowała się
przełożyć często nadużywane słowo „ekologiczny”
na liczbową ocenę ekologiczności (wpływu na
otrzymał Zielone Rekomendacje
Techniczne ITB dla wełny szklanej i skalnej –
środowisko) i już w 2007 roku otrzymała
deklaracje środowiskowe (jako pierwszy
w Polsce producent materiałów budowlanych).
dokumenty odnoszące się nie tylko do spełnienia
wymagań prawnych i technicznych lecz również
do kryteriów zrównoważonego budownictwa.
Wyroby z wełny mineralnej nie emitują do
Dziś ISOVER posiada dwie Deklaracje
Środowiskowe dla Zakładu w Gliwicach – jedną
atmosfery szkodliwych gazów.
dla produkcji wełny szklanej, drugą dla skalnej.
ISOVER wykorzystuje do produkcji surowce
Od wielu lat w ISOVER Zakład Gliwice funkcjonuje
system zarządzania środowiskowego, potwierdzony
z recyklingu (wełna szklana powstaje w 70%
ze stłuczki szklanej).
otrzymaniem Certyfikatu ISO 14001.
Pamiętaj! Aby mieć pewność, że używane
materiały są niegroźne dla Ciebie i dla
środowiska, że są produkowane z dbałością
o komfort ekologiczny obecnych i przyszłych
pokoleń – ufaj jedynie wiarygodnym
certyfikatom, które zawierają konkretne
informacje. Pytaj więc o „deklarację
środowiskową”, a także „atest higieniczny”.
7
3.
Definicje pojęć związanych z izolacyjnością
DEFINICJE
Izolacyjność termiczna
Każda przegroda budowlana powinna charakteryzować się pewną izolacyjnością termiczną
(cieplną), by uniknąć strat ciepła. Izolacyjność
cieplną przegrody charakteryzuje współczynnik przenikania ciepła U[W/(m2•K)]. Im większa
wartość współczynnika U tym gorsza izolacyjność cieplna przegrody. Polskie prawo (Rozporządzenie Ministra Infrastruktury w sprawie
warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie) podaje maksymalne wartości współczynników U dla poszczególnych przegród budowlanych.
Na izolacyjność cieplną przegród wpływają
cechy termoizolacyjne materiałów, z których
przegroda została wykonana. Im „cieplejszy”
materiał tym większa izolacyjność termiczna
przegrody.
Parametrem opisującym właściwości materiałów termoizolacyjnych jest współczynnik
przewodzenia ciepła λ λ(lambda) [W/mK]. Im
niższy, tym lepsze właściwości termoizolacyjne
materiału.
ISOVER Polska posiada w swojej ofercie
produkt o najniższej lambdzie na świecie
(wśród wełen mineralnych).
Jest nim ISOVER Multimax 30 o lambdzie
0,030 W/mK.
Izolacyjność akustyczna
Izolacyjność akustyczna określa, w jakim stopniu materiał bądź przegroda budowlana chroni
pomieszczenie od hałasu dochodzącego z otoczenia, np. sąsiedniego pomieszczenia.
Im wyższa izolacyjność tym lepiej.
Izolacyjność akustyczna wpływa m.in. na:
• poczucie prywatności;
• zdolność do koncentracji w miejscu, w którym odbierany jest dźwięk.
Trzeba pamiętać, że w polskim prawie nie ma
wymagań dotyczących izolacyjności akustycznej przegród w budynkach jednorodzinnych.
W polskiej normie mówi się jedynie o zaleceniach. Ale żaden budynek, który nie dba o parametry akustyczne przegród nie może być komfortowy.
Na uzyskanie odpowiednich parametrów
akustycznych pomieszczeń, poza odpowiednim
zaprojektowaniem i wykonaniem przegród,
wpływa to, z jakich materiałów przegroda
8
została wykonana. Dla materiałów izolacyjnych parametrem opisującym ich przydatność
do wznoszenia przegród izolujących akustycznie od dźwięków powietrznych jest współczynnik pochłaniania dźwięku αw (alfa w).
α waha się od 0 (całkowite odbicie) do 1,00
(całkowite pochłanianie). Czyli im wyższa
wartość αw (w kodzie produktu oznaczany
symbolem AW) tym większe zdolności materiału do pochłaniania dźwięków powietrznych.
Parametrem opisującym przydatność materiałów izolacyjnych do tłumienia dźwięków
uderzeniowych jest sztywność dynamiczna SD.
Im mniejsza jego wartość tym lepiej.
ISOVER Polska posiada w swojej ofercie
produkt o nazwie Aku-Płyta, który już
od gr. 75 mm cechuje się współczynnikiem
pochłaniania dźwięku AW 1,0
(100% pochłaniania!).
Znak jakości Keymark
Zrównoważone budownictwo
Komisja Europejska, chcąc stworzyć jednolity
rynek, promuje ogólnoeuropejskie „znaki
jakości”. Takim właśnie znakiem jest Keymark,
którego właścicielami są Europejskie Komitety
Standaryzacyjne CEN i CENELEC.
Czym różni się Keymark od wymaganego prawem znaku CE? Otóż tym, że po pierwsze jest
znakiem dobrowolnym, a produkt poddawany
ocenie w systemie Keymark może być zarówno
pobrany z magazynu producenta (co ma
miejsce przy znaku CE), jak również zakupiony
na rynku.
Oznacza to, że odpowiedzialność producenta nie kończy się na bramie fabryki. Audytor
sprawdzający produkt, by nadać mu lub utrzymać znak Keymark, może w sposób niezapowiedziany dokonać zakupu produktu w punkcie
sprzedaży i poddać go badaniu w niezależnym
laboratorium. Żaden z wyników badań nie
powinien być gorszy niż zadeklarowana przez
producenta wartość. Badania te przeprowadzane są systematycznie, dwa razy do roku.
Keymark dodatkowo gwarantuje konsumentom pewność, że wszystkie wymagania norm
europejskich związane z bezpieczeństwem,
zdrowiem i ochroną środowiska zostały spełnione.
Zrównoważone budownictwo polega na
dążeniu do ograniczenia wpływu na środowisko wywieranego przez budynek w trakcie
całego cyklu życia obiektu, optymalizując
jednocześnie opłacalność ekonomiczną i komfort oraz bezpieczeństwo lokatorów.
ISOVER Polska posiada znak Keymark
dla produktów Uni-Mata, Aku-Płyta,
Profit-Mata i ISOVER Multimax 30.
Atest PZH
Atest ten jest kolejnym dobrowolnym dokumentem. Sam dokument informuje konsumentów, że eksperci Państwowego Zakładu Higieny
ocenili produkt pod względem składu chemicznego i stwierdzili, że nie ma on negatywnego
wpływu na zdrowie użytkowników.
Projektując i wznosząc budynek wybieraj wyroby, które są produkowane z dbałością o komfort
ekologiczny i bezpieczeństwo obecnych i przyszłych pokoleń, czyli takie które mają „deklarację środowiskową”.
Deklaracja Środowiskowa
Deklaracja Środowiskowa Produktu (EPD) to
dokument wystawiony przez producenta wyrobu lub grupy wyrobów, w którym na podstawie gromadzonych przez siebie danych
wytwórca przedstawia w sposób liczbowy, jak
jego wyroby wpływają na środowisko. Za
zawartość deklaracji odpowiedzialność bierze
jej wystawca. W celu potwierdzenia rzetelności
przedstawionych danych, zawartość deklaracji
może podlegać weryfikacji przez niezależnych
ekspertów.
W Polsce wiarygodność Deklaracji Środowiskowych Produktu dla wyrobów ISOVER jest zapewniona poprzez przygotowanie ich i sprawdzenie przez niezależnego eksperta – Istytut
Techniki Budowlanej.
ISOVER jako pierwszy w Polsce producent
materiałów budowlanych już w 2007 r.
wydał deklaracje środowiskowe dla
swoich produktów.
ISOVER Polska posiada atest PZH
dla swoich produktów z wełny
mineralnej szklanej i skalnej.
9
3.
Definicje pojęć związanych z izolacyjnością
DEFINICJE
Certyfikat ISO 14001
potwierdza, że w firmie
jest nieustannie rozwijany
i doskonalony system
zarządzania środowiskowego.
Certyfikat ISO 14001
Certyfikat ISO 14001 potwierdza, że w firmie
jest nieustannie rozwijany i doskonalony
system zarządzania środowiskowego, który
zapewnia kompleksowe podejście do działań
na rzecz ochrony środowiska, wspomaga firmę
we wdrażaniu zasady zapobiegania zanieczyszczeniom, a jednocześnie pozwala na dokumentowanie wszelkich poczynań w tej dziedzinie. Certyfikat ten jest wydawany przez
niezależne jednostki certyfikujące i podlega
stałej ocenie (audyty/przeglądy systemu).
ISOVER posiada certyfikat ISO 14001.
Wymagania NRO
Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych,
jakim powinny odpowiadać budynki i ich
usytuowanie, wybrane przegrody, instalacje
i części elementów budynku powinny zostać
zaprojektowane i wzniesione jako nierozprzestrzeniające ognia, co oznacza się skrótem NRO.
Niepalne produkty ISOVER mogą być
wykorzystywane do wznoszenia przegród
z wymaganiami NRO.
Systemy certyfikacji
budynków LEED i BREEAM
Wielokryterialne systemy oceny budynków,
opisujące metodologię, według której można
oceniać jaki wpływ na środowisko ma dany
budynek (inwestycja).
Produkty ISOVER wykorzystane jako
izolacja budynku spełniają wymagania
certyfikacji LEED i BREEAM.
10
4.
Na co zwracać uwagę
podczas zakupu materiałów izolacyjnych
Dobrze przemyśl wybór materiału izolacyjnego, ma on ogromny wpływ na uzyskanie komfortu w Twoim
domu. Sprawdź, z jakiego materiału i w jakich warunkach został wykonany materiał izolacyjny, tak byś miał
gwarancję, że otrzymasz to, za co płacisz i co będzie skutecznie kształtować Twój standard mieszkania przez
wiele lat. Dobierz izolację optymalną do zastosowania oraz porównaj parametry techniczne oferowanych
na rynku produktów. Ogromną ilość informacji o produkcie znajdziesz na jego etykiecie.
Poniżej pokazujemy, jak je rozpoznać.
Lambda deklarowana (λD)*
Super-Mata
50 mm
11,40 m2
to deklarowana przez producenta wartość współczynnika przewodzenia ciepła. Charakteryzuje ona właściwości termoizolacyjne materiału. Im jest niższa tym
materiał lepiej izoluje.
Pamiętaj! Każda cyfra ma tutaj znaczenie.
* Litera D jest obowiązkowa!
Kod produktu
MW-EN13162-T2MU1-AFr5
1454
13
1454-CPD-1004
EN 13162:2012
dla wełen mineralnych w budownictwie rozpoczyna się
symbolami „MW-EN13162”. Każdy kolejny symbol
oznacza deklarowane przez producenta parametry
produktu. Na ich podstawie możesz „dopasować”
produkt do zastosowania. Na stronie 12 przedstawiamy najczęściej deklarowane parametry i odpowiadające im symbole.
Klasa reakcji na ogień (zwana też euroklasą)
informuje Cię jak materiał został sklasyfikowany
w zakresie palności. Najwyższe klasy to klasy A1 i A2,
tymi symbolami określane są materiały niepalne,
poprawiające bezpieczeństwo pożarowe budynku.
Super-Mata
Maty z wełny szklanej
do izolacji cieplnej w budownictwie
Opór cieplny RD
www.isover.pl/DOP
045-CPR-2013/07/01-PL
9500
1200
50
od lambdy oraz grubości izolacji zależy opór cieplny RD,
którego wartość określa zdolność produktu do
powstrzymywania strat cieplnych. Im niższa lambda
i grubsza warstwa izolacji, tym wyższy opór cieplny,
a im wyższy opór cieplny, tym lepiej zaizolowana
termicznie przegroda.
1205705
Producent
ta informacja daje Ci wiedzę o tym, kto wyprodukował
materiał i tym samym, kto bierze odpowiedzialność
za to, że spełnia on deklarowane parametry. Producent
jest Twoim gwarantem.
11
Na co zwracać uwagę
podczas zakupu materiałów izolacyjnych
W krajach UE wyroby budowlane, zgodnie z normami zharmonizowanymi, są oznaczone symbolem CE.
W przypadku wełny mineralnej znakowaniu CE towarzyszy kod produktu. Kod produktu (kod oznaczania wyrobu)
informuje, które parametry spośród wielu opisanych w normie są deklarowane przez producenta dla danego wyrobu
i jaka jest klasa lub poziom ich spełnienia.
Przykładowy kod na etykiecie:
część obowiązkowa
część opcjonalna
MW - EN13162 - T5 - MU1 - TR - WS - WL(P) - AW1,0 - AFr5
1
2
3
4
5
6
7
8
9
Najczęściej stosowane symbole w kodach produktów to:
1
MW – skrót terminu wełna mineralna (Mineral Wool).
2
3
4
5
EN13162 – numer normy europejskiej, która obejmuje wyrób.
Ti – tolerancja grubości; symbol na etykiecie określa klasę tolerancji. ISOVER w kartach katalogowych
swoich produktów podaje tolerancje grubości odpowiadające poszczególnym produktom.
MUi – przenikanie pary wodnej; wełna mineralna jest produktem paroprzepuszczalnym, tzw.
oddychającym, dlatego też parametr ten dla produktów z wełny mineralnej określany jest wartością
liczbową 1.
TR – wytrzymałość na rozciąganie prostopadle do powierzchni czołowych; parametr określający
wytrzymałość produktu na działanie sił zrywających, np. wiatru.
6
WS – krótkotrwała nasiąkliwość wodą; parametr nie jest wyrażany wartością liczbową, lecz jedynie
symbolem, określa brak nasiąkliwości; parametr w sposób szczególny wyróżnia produkty, które
dedykowane są do zastosowań tam, gdzie produkt pracuje w warunkach zwiększonej wilgotności, np. jako
izolacja ścian zewnętrznych.
7
WL(P) – długotrwała nasiąkliwość wodą; parametr nie jest wyrażany wartością liczbową, lecz jedynie
symbolem, określa brak nasiąkliwości; parametr w sposób szczególny wyróżnia produkty, które
dedykowane są do zastosowań, gdzie produkt pracuje w warunkach przejściowego kontaktu z wodą, np.
wełny fasadowe pod tynk.
8
9
10
AWi – ważony współczynnik pochłaniania dźwięku; jest jednym z parametrów określających zdolność
produktu do pochłaniania dźwięku (dźwięki powietrzne); wyrażany jest wartością liczbową od 0 (co
odpowiada całkowitemu odbiciu dźwięku) do 1 (co odpowiada całkowitemu pochłanianiu dźwięku).
AFi – oporność przepływu powietrza; jest jednym z parametrów określających zdolność produktu do
pochłaniania dźwięku (dźwięki powietrzne); parametr określany jest liczbowo, a zależność zdolności
pochłaniania od jego wartości nie jest liniowa. Na podstawie badań tej zależności ISOVER przyjmuje
wartość AFi na poziomie 5, jako tę, która charakteryzuje produkt, jako materiał pochłaniający dźwięki
powietrzne.
SDi – deklarowany poziom sztywności dynamicznej; parametr charakteryzujący produkt pod kątem
zdolności pochłaniania dźwięków uderzeniowych, tzn. wynikających np. z chodzenia po podłodze, czy
przesuwania krzesła. Parametr określany jest liczbowo, im mniejsza wartość, tym większa zdolność
produktu do tłumienia dźwięków uderzeniowych. Sztywność dynamiczna deklarowana jest w poziomach
co 1 MN/m³.
12
5.
5.1.
5.2.
5.3.
5.4.
Podłoga na gruncie
Balkon i taras
Ocieplanie od środka
Ściana między pomieszczeniem
ogrzewanym i nieogrzewanym
5.5. Strop nad pomieszczeniem
nieogrzewanym
5.6. Ściana na poddaszu
5.7. Styk dachu ze ścianą
we
współpracy
z
13
we
współpracy
z
5.1 Podłoga na gruncie
Ta przegroda zewnętrzna nie styka się z zimnym powietrzem, lecz z gruntem, który pod podłogą nawet
w największe mrozy ma dodatnią temperaturę. Mimo to musi mieć warstwę izolacji termicznej,
która znacznie ograniczy utratę ciepła z wnętrza domu.
Przepisy a praktyka – ocieplaj bez błędów
Wartość współczynnika
przenikania ciepła U
dla podłogi nie może być
wyższa niż 0,30 W/(m2K).
Aby ciepło nie migrowało z ogrzewanych
pomieszczeń, wszystkie zewnętrzne przegrody
muszą zostać odpowiednio zaizolowane
termicznie.
W większości współcześnie budowanych domów
jednorodzinnych jest podłoga na gruncie, ponieważ
to najtańsze i najłatwiejsze rozwiązanie.
14
Nie obciąża ona ław fundamentowych, a obciążenia
przenosi bezpośrednio na grunt, nie wymaga się więc
obliczania nośności jej konstrukcji. Bez problemów
można ją wykonać na podstawie rysunku zawartego
w projekcie budowlanym.
Dom bez piwnic
Choć w tym wypadku podłodze nie zagraża woda
gruntowa, nie wolno pominąć warstwy hydroizolacyjnej, która zabezpieczy izolację termiczną przed
nasiąkaniem wilgocią pochodzącą z gruntu. W wielu
domach warstwy podłogi na gruncie układa się między ścianami parteru, które są dostatecznie zaizolowane termicznie.
Do tego celu powinno się wykorzystać materiał ociepleniowy przeznaczony do kontaktu z gruntem i nienasiąkliwy. Termoizolację w strefie cokołowej, która
jest narażona na silne działanie wilgoci z podłoża
i rozbryzgującą się wodę, warto osłonić szczelną okładziną lub tynkiem mozaikowym.
Hydroizolację łączy się z izolacją poziomą znajdującą
się na ścianach fundamentowych, dzięki czemu powstaje szczelna bariera przeciwwilgociowa. Ponieważ
nie ma możliwości połączenia poziomej warstwy
ocieplenia układanej w podłodze z pionową warstwą
mocowaną na ścianie, powszechnie izoluje się także
strefę cokołową, 20 cm poniżej ścian parteru. Jednak
to rozwiązanie jest niewystarczające, jeśli chce się
osiągnąć komfort termiczny.
W podłodze można wykorzystać różne materiały
izolacyjne, jednak wełna mineralna, szklana bądź
skalna, pełni dwie funkcje – izoluje ją termicznie oraz
akustycznie. Jest to szczególnie ważne, jeżeli do pomieszczenia mieszkalnego przylega garaż, bo do mieszkania nie będą docierały wtedy uciążliwe dźwięki.
W tym wypadku ważne jest dostateczne zazbrojenie
wylewki betonowej w garażu, które zabezpieczy
podłogę przed ewentualnym pękaniem pod dużym
obciążeniem.
Aby zlikwidować mostek cieplny na styku podłogi
i ściany zewnętrznej, powinno się zaizolować ściany
fundamentowe przynajmniej do poziomu 1 m poniżej ocieplenia ułożonego w podłodze – w praktyce
na całej ich wysokości.
Układając płynny podkład podłogowy na wełnie,
trzeba zachować środki ostrożności, aby mieszanka
nie dostała się w połączenia płyt i w ich strukturę.
Spowodowałoby to bowiem obniżenie właściwości
termicznych i akustycznych wełny.
Nieocieplona ściana fundamentowa
Pomieszczenie
ogrzewane
t>16°C
brak izolacji
obwodowej
niepotrzebna
warstwa izolacji
paroszczelnej
zbyt cienka warstwa
izolacji zrobionej
z nieelastycznego
materiału
brak izolacji
termicznej po
zewnętrznej
stronie ściany
fundamentowej
Ocieplona ściana fundamentowa
Pomieszczenie
ogrzewane
t>16°C
dylatacja obwodowa
z wełny szklanej
warstwa rozdzielająca
ocieplenie z wełny mineralnej,
szklanej bądź skalnej ułożone
na izolacji przeciwwilgociowej
stanowi izolację termiczną
i akustyczną
izolacja termiczna
przeznaczona do ocieplania
fundamentów ułożona
na izolacji przeciwwodnej
15
we
współpracy
z
Dom z piwnicą
Tu podłoga na gruncie zawsze jest poniżej poziomu
terenu. W wielu starych domach, zwłaszcza z głębokimi, słabo ogrzewanymi piwnicami, w których
temperatura nie przekracza kilkunastu stopni, nie
ocieplano podłogi. Wynikało to z przekonania, że skoro
grunt pod budynkiem zawsze jest ciepły, straty przez
podłogę są minimalne.
W piwnicach częściowo zagłębionych ocieplenie
układano tylko wzdłuż ścian zewnętrznych w pasie
metrowej szerokości i to tylko wtedy, gdy je ogrzewano. Rezygnacja z ocieplenia jest błędem.
Nieocieplona ściana piwniczna
Pomieszczenie
ogrzewane
t>16°C
brak izolacji termicznej
po zewnętrznej
stronie ściany
brak dylatacji
obwodowej
niepotrzebna warstwa
izolacji paroszczelnej
zbyt cienka warstwa
izolacji zrobionej
z nieelastycznego
materiału
Pomieszczenie
słabo ogrzewane
8°C<t<16°C
brak izolacji termicznej
po zewnętrznej
stronie ściany
brak dylatacji
obwodowej
niepotrzebna warstwa
izolacji paroszczelnej
zbyt cienka warstwa
izolacji zrobionej
z nieelastycznego
materiału
16
Trzeba je ułożyć zarówno w podłodze na gruncie,
jak i na zewnętrznej ścianie piwnicy. Jeśli wybierze się
do tego celu wełnę, trzeba ją zabezpieczyć przed
nasiąkaniem wodą opadową, osłaniając ją od strony
gruntu polietylenową membraną kubełkową.
Umożliwi ona przepływ powietrza i osuszanie wełny.
Wełnę można jednak stosować jedynie w gruntach
sypkich, dobrze przepuszczających wodę opadową
(na przykład w piasku) i powyżej poziomu wód gruntowych.
Autor: Ewa Trusewicz
Ocieplona ściana piwniczna
Pomieszczenie
ogrzewane
t>16°C
izolacja termiczna przeznaczona
do stosowania w gruncie
osłonięta od zewnątrz
membraną kubełkową
dylatacja obwodowa z wełny
warstwa rozdzielająca
ocieplenie z wełny skalnej
ułożone na izolacji
przeciwwilgociowej
ściana piwnicy pokryta
izolacją przeciwwodną
izolacja termiczna przeznaczona
do stosowania w gruncie, ułożona
na izolacji przeciwwodnej, osłonięta
od zewnątrz membraną kubełkową
Pomieszczenie
słabo ogrzewane
8°C<t<16°C
dylatacja obwodowa
z wełny
warstwa rozdzielająca
ocieplenie z wełny skalnej
ułożone na izolacji
przeciwwilgociowej
5.2 Balkon i taras
Nawet drobne błędy popełnione podczas izolowania i wykańczania balkonu i tarasu mogą być przyczyną
zawilgocenia oraz przemarzania płyty konstrukcyjnej. Aby do tego nie doszło, potrzebny jest dobry
projekt, a także staranne wykonawstwo.
Przepisy a praktyka – ocieplaj bez błędów
Izolacja cieplna powinna zabezpieczać
wszystkie newralgiczne elementy,
aby nie skropliła się tam
para wodna.
Najlepszą ochroną będzie ciągła izolacja termiczna
umieszczona po chłodniejszej stronie przegrody,
a na balkonie – po obu stronach płyty konstrukcyjnej.
Balkon
Większość balkonów to konstrukcje wspornikowe,
które są zakotwione w wieńcu i połączone ze
stropem. W domach murowanych stanowi je
najczęściej żelbetowa płyta, której zbrojenie łączy
się ze zbrojeniem stropu. Niestety taka płyta
bardzo dobrze przewodzi ciepło, a więc wychładza
przylegający do niej strop. Dodatkowe straty ciepła
powodują również powierzchnie otaczające okno
i drzwi balkonowe – strefa ościeży, nadproży,
podokiennika. Pozostawienie balkonu bez ocieplenia jest błędem, bo prowadzi do niekontrolowanej ucieczki ciepła z domu. W ogrzewanym
wnętrzu wyraźnie odczuwa się intensywne
wychładzanie strefy przy balkonie. Na zimnych
powierzchniach przegród kondensuje para wodna,
co sprzyja zawilgoceniu konstrukcji. Jednak wcale
nie tak łatwo jest dobrze ocieplić balkon.
Najpopularniejszym sposobem ograniczenia
mostka termicznego na styku balkonu ze ścianą
jest obłożenie żelbetowej płyty izolacją. Ocieplenie
powinno się układać zarówno na spodniej, jak i na
górnej płaszczyźnie balkonu. Wtedy ciepło
przedostające się do płyty balkonu przez wieniec
stropowy musi przebyć dużo dłuższą drogę, by
wydostać się na zewnątrz (w nieocieplonym
balkonie ucieka tuż przy wieńcu).
17
we
współpracy
z
5.2 Balkon i taras
Izolacja powinna zabezpieczać wszystkie newralgiczne elementy, aby nie skropliła się tam para wodna.
Najlepszą ochroną będzie ciągła izolacja termiczna
umieszczona po chłodniejszej stronie przegrody, a na
balkonie – po obu stronach płyty konstrukcyjnej.
Żeby izolacja termiczna nie zamakała, na czołowej
płaszczyźnie płyty balkonowej są konieczne obróbki,
które zapobiegną podciekaniu wody pod spód
balkonu. Gdy się ich nie zrobi, podciekająca woda
będzie niszczyć jego konstrukcję.
Błędem jest układanie ocieplenia tylko po spodniej
stronie płyty, bo ciepło, znajdując sobie najkrótszą
drogę, wydostanie się przez tę drugą, nieosłoniętą
płaszczyznę.
Idealnym rozwiązaniem, które zminimalizuje przenikanie ciepła do płyty żelbetowej i niepotrzebne jej
nagrzewanie, jest stosowanie na połączeniu płyty
balkonowej ze stropem specjalnego łącznika termicznego.
Nieocieplona płyta żelbetowa
Pomieszczenie
ogrzewane t > 16°C
brak dylatacji
obwodowej
izolacja podłogi
zrobiona
z materiału
nieelastycznego
brak izolacji
termicznej
po obu stronach
płyty balkonowej
Ocieplona płyta żelbetowa
Pomieszczenie
ogrzewane t > 16°C
folia
paroizolacyjna
dylatacja
obwodowa
z wełny szklanej
izolacja
akustyczna
z elastycznej
wełny szklanej
ocieplenie
z wełny skalnej
Taras nad pomieszczeniem
Musi być szczelny i zaizolowany termicznie – niezależnie od tego, czy znajduje się nad pomieszczeniem ogrzewanym, czy nie – bo to rodzaj
stropodachu. Płaska powierzchnia tarasu jest
narażona na przeciekanie. W naszym klimacie wahania temperatury – w dzień ciepło, w nocy mróz –
wymuszają konieczność wykonywania izolacji ze
szczególną starannością. Zamarzająca woda
powiększa bowiem objętość, co może prowadzić do
pękania izolacji wodochronnej.
18
Konsekwencją tego jest wnikanie wody w głębsze
warstwy tarasu. Dlatego duże znaczenie ma rodzaj
materiału użytego do ocieplenia – musi być nienasiąkliwy, twardy i odporny na działanie czynników zewnętrznych. Jeśli izolacja ulegnie zawilgoceniu, nasiąknie także strop znajdujący się pod nią,
a to doprowadzi do przemarzania konstrukcji.
Taras
Obrzeże tarasu
z betonowym zwieńczeniem
Obrzeże tarasu
z elementem izolacyjnym
ocieplenie
o zbyt małej grubości
ocieplenie mające opór cieplny
nie mniejszy niż 9 (m2K)/W
mostek termiczny
na połączeniu wieńca
i betonowego obrzeża
ocieplenie osłaniające
ścianę zewnętrzną
i wieniec stropowy
specjalny element izolacyjny –
przenosi obciążenie betonowego
zwieńczenia i eliminuje
ucieczkę ciepła
Pomieszczenie
ogrzewane
t > 16°C
ocieplenie osłaniające
ścianę zewnętrzną
i wieniec stropowy
Nieocieplony próg tarasowy
warstwa izolacji termicznej
o niewystarczającej grubości
brak warstwy
spadkowej
Ocieplony próg tarasowy
dylatacja obwodowa – od strony
tarasu likwiduje mostek cieplny
izolacja z materiału
nieelastycznego
brak dylatacji
obwodowej
Pomieszczenie
ogrzewane
t > 16°C
Pomieszczenie
ogrzewane
t > 16°C
ocieplenie mające opór cieplny
nie mniejszy niż 9 (m2K)/W
Pomieszczenie
ogrzewane
t > 16°C
warstwa izolacji akustycznej
z wełny szklanej
warstwa spadkowa
ze styropianu lub wełny
19
we
współpracy
z
5.2 Balkon i taras
Taras
Na izolacji termicznej nie warto
oszczędzać – układanie zbyt cienkiej
warstwy ocieplenia i pozostawianie
niezaizolowanych stref
spowoduje mostki termiczne.
Odpowiednia grubość zapobiegnie wychładzaniu
stropu i skraplaniu się wody na suficie pomieszczeń
pod tarasem. W standardowych rozwiązaniach
zaleca się układanie na tarasie blisko 15-centymetrowej warstwy ocieplenia. To jednak za mało,
aby osiągnąć komfort termiczny w pomieszczeniach usytuowanych pod tarasem.
Zapewnić to może izolacja o oporze cieplnym R = 9,
czyli takim, jak dla dachu. Zaizolować trzeba nie
tylko płytę tarasu, ale także dolegające do niego
elementy konstrukcyjne (na przykład ściankę
attykową, murowaną balustradę), co pozwoli
zatrzymać ciepło w ogrzewanych wnętrzach. Aby
uniknąć mostków cieplnych, izolację warto
układać w dwóch warstwach tak, aby połączenia
płyt się nie pokrywały.
Wełny mineralnej używa się zazwyczaj jako izolacji
elementów pionowych lub skośnych, takich jak
ściany działowe czy dachy. Jednak nie można
zapomnieć, że doskonale nadaje się również do
przegród poziomych – dachów płaskich czy
stropów. W różnych zastosowaniach wykorzystuje
się odmienne jej cechy charakterystyczne.
W dachach jest to niepalność wełny skalnej,
co podnosi bezpieczeństwo pożarowe konstrukcji,
a w stropach – sprężystość wełny szklanej znacząco
poprawiająca akustykę. Ale nie każdy wyrób z wełny mineralnej nadaje się do przegród poziomych.
Układać można tylko tę o odpowiedniej wytrzymałości na ściskanie – tę cechę oznacza się symbolem CS i podaje na etykiecie produktu.
Przykładowo dla ISOVER Dachoterm G jest to
CS(10/60), co informuje, że płyta nie może się ugiąć
więcej niż o 10% pod obciążeniem 60 kN na 1 m2
(czyli około 6000 kg/m2) i jest to wartość taka sama
jak dla płyt styropianowych do podłóg. Płyty
z wełny mineralnej można więc śmiało stosować
na balkony czy tarasy.
Autor: Ewa Trusewicz
Nieocieplona ścianka attykowa
brak izolacji
termicznej
na ścianie attyki
Ocieplona ścianka attykowa
twarda wełna skalna
wykończona tynkiem
cienkowarstwowym
brak klinów dachowych
kliny dachowe z wełny lub
styropianu – łączą poziomą izolację
termiczną z izolacją pionową
brak warstwy spadkowej
ocieplenie mające opór cieplny
nie mniejszy niż 9 (m2K)/W
niewystarczająca warstwa
izolacji termicznej
20
Pomieszczenie
ogrzewane
t ≥ 16°C
warstwa spadkowa
ze styropianu lub wełny skalnej
Pomieszczenie
ogrzewane
t ≥ 16°C
5.3 Ocieplanie od środka
W naszych warunkach klimatycznych układanie izolacji termicznej po cieplejszej stronie przegrody jest
mniej korzystne niż ocieplenie jej od zewnątrz. Są jednak sytuacje, kiedy jest to jedyna możliwa metoda.
Ściany zewnętrzne
Warto wiedzieć
Wadą tej metody jest to, że nie ma możliwości
ułożenia ciągłej warstwy izolacji termicznej po
cieplejszej stronie przegród. W wielu wypadkach
pozostawia się mostki termiczne wzdłuż stropów,
ścian działowych (dostawionych do ścian zewnętrznych), wnęk podokiennych (gdy nie jest
przewidziany remont instalacji grzewczej) oraz
dookoła wszystkich otworów okiennych i drzwiowych.
Jest to błąd, bo choć temperatura w ocieplonych
pomieszczeniach wzrasta nawet o kilka stopni, to
nie udaje się wyeliminować zjawiska przemarzania
ścian, a wydatki ponoszone na ogrzewanie często
pozostają na tym samym poziomie.
Ocieplenie
z mostkiem termicznym
Decydując się na ocieplanie ścian od
wewnątrz, powinno się zrobić stosowne
obliczenia i projekt ocieplenia. Trzeba
przeanalizować wpływ ocieplenia ściany
zewnętrznej na przylegające przegrody
i pomieszczenia. Po dołożeniu izolacji
termicznej zmieni się w nich bowiem rozkład
parametrów cieplno-wilgotnościowych.
Niewłaściwie dobrane i ułożone ocieplenie
może również doprowadzić do kondensacji
pary wodnej w przegrodzie.
Ocieplenie
bez mostka termicznego
dylatacja obwodowa
z wełny
brak izolacji obwodowej
izolacja akustyczna
z elastycznej
wełny szklanej
izolacja podłogi zrobiona
z nieelastycznego materiału
Pomieszczenie
ogrzewane
t ≥ 16°C
Pomieszczenie
ogrzewane
t ≥ 16°C
brak ocieplenia na stropie
przylegającym
do ocieplanej ściany
zbyt cienka warstwa
izolacji termicznej
ocieplenie z wełny szklanej
na odległości 60-100 cm
łączące się z ociepleniem
ułożonym na ścianie
ocieplenie z wełny
szklanej
21
we
współpracy
z
5.3 Ocieplanie od środka
Aby osiągnąć najlepszy możliwy efekt przy
ocieplaniu ścian od środka, izolować trzeba nie
tylko przegrody zewnętrze, ale także przylegające
do nich przegrody (stropy, ściany działowe) na
odcinku 60-100 cm.
Dzięki temu wydłuży się droga ucieczki ciepła, a na
ich powierzchni uda się utrzymać wyższą temperaturę, co zapobiegnie ich przemarzaniu i wykraplaniu się wilgoci. Izolację termiczną trzeba
układać także we wnękach okiennych i drzwiowych, doprowadzając ją do ram. Od wnętrza domu
ocieplenie powinno być szczelnie osłonięte folią
paroizolacyjną o wysokim oporze dyfuzyjnym
(Sd ≥ 100 m) lub zaliczaną do klasy A (o klasie
znajdziesz informację na etykiecie). Najłatwiej to
osiągnąć, mocując ją na wszystkich połączeniach oraz brzegach (także przy oknach) taśmą
dwustronnie klejącą lub specjalnym klejem.
Szczelna paroizolacja i sprawna wentylacja pomieszczeń zapobiegną kondensacji pary wodnej
wewnątrz ocieplanych przegród, która mogłaby
prowadzić do rozwoju grzybów i pleśni wewnątrz
izolowanych pomieszczeń.
Poddasze użytkowe
Podczas adaptacji poddaszy izoluje się zazwyczaj
połacie dachu. Ocieplenie układa się w dwóch
warstwach: 15 cm między krokwiami i 10 cm
między elementami rusztu, do którego przykręca
się płyty gipsowo-kartonowe. Takie rozwiązanie
spełnia wymagania stawiane w obowiązujących
przepisach, ale niestety nie wystarczy do zapewnienia komfortu termicznego w pomieszczeniach –
nawet jeśli wełnę układaną pod skosem wywinie
się kilka centymetrów i wsunie za okładzinę ściany.
Warto zwiększyć grubość izolacji do 30-40 cm.
Dokładając nową warstwę wełny do istniejącego
ocieplenia, można zdemontować jedynie okładziny skosów, bez usuwania paroizolacji, pod warunkiem, że jest szczelna. Jednak warstwa nowej
Docieplenie cienką
warstwą izolacji
termicznej
Ocieplenie ułożone
w 2 równych
warstwach
Docieplana połać
dachu skośnego
dotychczasowe ocieplenie
istniejące ocieplenie
konstrukcja z profili
mocowanych do krokwi
za pomocą wieszaków
do poddaszy
dodatkowa warstwa ocieplenia ułożona
pod krokwiami, bez demontażu
paroizolacji – jej grubość nie może
przekraczać połowy grubości istniejącej
warstwy termoizolacji
konstrukcja z profili
mocowanych do krokwi
za pomocą wieszaków
do poddaszy
okładzina z płyt
gipsowo-kartonowych
dotychczasowe
ocieplenie
Pomieszczenie
ogrzewane
t ≥ 16°C
docieplenie ułożone
od środka bez demontażu
folii paroizolacyjnej
22
Pomieszczenie
ogrzewane
t ≥ 16°C
dodatkowa warstwa
ocieplenia ułożona pod
krokwiami osłonięta
paroizolacją
Pomieszczenie
ogrzewane
t ≥ 16°C
okładzina z płyt
gipsowo-kartonowych
wełny nie może stanowić więcej niż 1/3 grubości
całej termoizolacji. Oznacza to, że możemy dołożyć
maksymalnie 10-centymetrową warstwę wełny do
już istniejącego 20-centymetrowego ocieplenia.
Jeśli połać ma cieńszą warstwę wełny i będziemy
dokładać jej więcej, trzeba usunąć starą paroizolację. Po dołożeniu drugiej warstwy ocieplenia
należy osłonić je od wnętrza paroizolacją i wykończyć skosy płytami.
Aby dotrzeć z ociepleniem do wszystkich trudno
dostępnych miejsc, najlepiej rozpocząć od ułożenia
wełny w przestrzeni między okapem dachu a murłatą. Następnie ułożyć pierwszą 15-centymetrową
warstwę wełny między krokwiami, wsuwając ją aż
za murłatę. Teraz można otulić murłatę izolacją od
strony poddasza i docieplić ścianę, doprowadzając
ocieplenie aż do krokwi. Dzięki temu po ułożeniu
drugiej 15-centymetrowej warstwy ocieplenia
Autor: Ewa Trusewicz
Warto wiedzieć
Docieplając połać dachową, warto
ocieplić także ściankę kolankową.
Warstwa ocieplenia nie musi być bardzo
gruba – wybierając wełnę o dużej
izolacyjności (λ=0,030), można
zredukować jej grubość do 5 cm.
Styk dachu ze ścianą
Poddasze zbyt słabo
ocieplone od środka
Ocieplony styk
ściany z dachem
dwuwarstwowe ocieplenie
połaci dachowej
izolacja skosów
poddasza z dwóch
warstw wełny szklanej
ocieplenie strefy
wokół wieńca
i murłaty
brak izolacji termicznej
na styku ściany
z połacią dachu
Pomieszczenie
ogrzewane
t ≥ 16°C
brak izolacji termicznej
lub zbyt cienka jej
warstwa
Pomieszczenie
ogrzewane
t ≥ 16°C
okładzina z płyt g-k
ułożonych na paroizolacji
ocieplenie ułożone
po wewnętrznej stronie
ściany zewnętrznej,
doprowadzone do
warstwy wełny ułożonej
między krokwiami
23
we
współpracy
z
5.4 Ściana między pomieszczeniem
ogrzewanym i nieogrzewanym
W wielu domach nie ociepla się ścian wewnętrznych, nawet jeśli oddzielają ogrzewaną strefę mieszkalną
od nieogrzewanej strefy pomocniczej czy gospodarczej. To błąd.
Przepisy a praktyka – ocieplaj bez błędów
Każdą przegrodę wewnętrzną,
która oddziela strefę
ogrzewaną od nieogrzewanej,
należy zaizolować termicznie.
Odpowiednio dobrane ocieplenie
zapobiegnie niekontrolowanej ucieczce ciepła
z pomieszczeń cieplejszych, a także zawilgoceniu
chłodniejszej powierzchni ściany i pojawieniu się
na niej grzyba.
Każdą przegrodę wewnętrzną, która oddziela strefę
ogrzewaną od nieogrzewanej, należy zaizolować
termicznie. Odpowiednio dobrane ocieplenie
zapobiegnie niekontrolowanej ucieczce ciepła z pomieszczeń cieplejszych, a także zawilgoceniu
chłodniejszej powierzchni ściany i pojawieniu się na
niej grzyba.
Maksymalna wartość współczynnika przenikania
ciepła U dla ścian wewnętrznych, które oddzielają
pomieszczenia ogrzewane od nieogrzewanych, wynosi 0,30 W/(m2K).
24
Wymagania postawione całej przegrodzie można
w uproszczeniu odnieść do warstwy ocieplenia, bo
materiały murowe dużo lepiej przewodzą ciepło i nie
mają znaczącego udziału w izolacyjności termicznej
przegrody. Zatem, jeśli wymagania podamy w postaci oporu cieplnego R, należy tak dobierać rodzaj
i grubość materiału ociepleniowego, aby otrzymać
R≥3,33 (m2K)/W.
Ściana między mieszkaniem a pomieszczeniem nieogrzewanym
Warto ją ocieplać, choć się wydaje, że skoro po obu
stronach ściany panuje dodatnia temperatura, to
się to nie opłaca. Przez każdą przegrodę przenika
ciepło ze strony cieplejszej na zimniejszą, ale jeśli
będzie ona miała wyższy opór cieplny, proces ten
będzie zachodził dużo wolniej.
Nie ma co wyolbrzymiać też faktu, że przez takie
ocieplenie traci się powierzchnię pomieszczeń.
Przecież po ociepleniu trzymetrowej ściany wełną
grubości 10 cm uszczkniemy zaledwie 0,3 m2
podłogi w zimniejszym pomieszczeniu, które i tak
pełni funkcje pomocnicze w stosunku do pomieszczeń ogrzewanych.
Decydując się na poprawę standardu termicznego,
warto pójść o krok dalej i zmienić kolejność prac
budowlanych podczas wykańczania wnętrz. Zazwyczaj najpierw robi się podkłady podłogowe,
a dopiero na nich muruje ściany działowe.
Tymczasem lepiej wcześniej wymurować ściany,
opierając je na stropie bądź na konstrukcyjnej
warstwie podłogi na gruncie, a dopiero później
ułożyć pozostałe warstwy podłogi – izolację
termiczną i podkład. W ten sposób nie tylko
utrudni się ucieczkę ciepła z pomieszczenia
o wyższej temperaturze do tego słabiej lub wcale
nieogrzewanego, lecz także uniemożliwi przenoszenie dźwięku przez sztywne elementy.
Ściana między mieszkaniem a nieogrzewanym garażem
Ściana niezaizolowana
termicznie
Ściana zaizolowana
termicznie
ocieplenie z wełny skalnej
wykończone tynkiem
brak izolacji termicznej
od strony pomieszczenia
nieogrzewanego
ściana działowa
wymurowana na stropie
dylatacja obwodowa
z wełny szklanej
ściana działowa
wymurowana
na podkładzie
podłogowym
Pomieszczenie
ogrzewane
t ≥ 16°C
Pomieszczenie
nieogrzewane
t < 8°C
izolacja podłogi
zrobiona
z nieelastycznego
materiału
Pomieszczenie
ogrzewane
t ≥ 16°C
Pomieszczenie
nieogrzewane
t < 8°C
izolacja akustyczna
z elastycznej
wełny szklanej –
płyty trzeba ułożyć
na styk, gdyż wszelkie
nierówności ułatwią
przenoszenie się
dźwięku
25
we
współpracy
z
5.4 Ściana między pomieszczeniem
ogrzewanym i nieogrzewanym
Ściana za wiatrołapem lub pomieszczeniem gospodarczym
Nawet jeżeli w wiatrołapie zainstaluje się grzejnik,
który ma utrzymywać temperaturę powyżej 8°C,
lecz nie wyższą niż 16°C, ściana dzieląca go od
pomieszczeń ogrzewanych powinna mieć
odpowiedni opór cieplny. Aby osiągnąć komfort
termiczny w części mieszkalnej, ścianę trzeba
ocieplić.
Jeśli wiatrołap jest mały i obawiamy się, że
dołożone ocieplenie zepsuje jego proporcje lub
spowoduje, że stanie się on zbyt wąski,
alternatywą może się okazać zastąpienie ściany
murowanej ścianą szkieletową. Ma ona grubość
murowanej działówki, a ocieplenie mieści się w jej
grubości.
Ściana między mieszkaniem a wiatrołapem
Ściana murowana
zaizolowana
termicznie
Ściana
niezaizolowana
termicznie
ściana działowa
wymurowana
na stropie
ściana działowa
wymurowana
na podkładzie
podłogowym
brak izolacji
termicznej od strony
pomieszczenia
nieogrzewanego
Pomieszczenie
ogrzewane
t≥16°C
Wiatrołap
8°C < t < 16°C
izolacja podłogi
zrobiona
z nieelastycznego
materiału
Autor: Ewa Trusewicz
26
Pomieszczenie
ogrzewane
t≥16°C
dylatacja
obwodowa
z wełny
szklanej
Izolowana
termicznie
ściana szkieletowa
szkielet stalowy wypełniony
wełną szklaną obustronnie
pokryty płytami gipsowo-kartonowymi
ocieplenie
z wełny skalnej
wykończone
tynkiem
Wiatrołap
8°C < t < 16°C
Pomieszczenie
ogrzewane
t≥16°C
Wiatrołap
8°C < t < 16°C
dylatacja obwodowa
z wełny szklanej
izolacja
akustyczna
z elastycznej
wełny szklanej
izolacja akustyczna
z elastycznej wełny
szklanej
5.5 Strop nad pomieszczeniem
nieogrzewanym
Powierzchnia przegród zewnętrznych lub oddzielających pomieszczenia ogrzewane od nieogrzewanych
nie powinna się zbytnio wychładzać. Ważne jest zatem odpowiednie dobranie rodzaju i grubości izolacji
termicznej w stropie nad piwnicą, garażem czy podcieniem.
Przepisy a praktyka – ocieplaj bez błędów
Aby osiągnąć komfort termiczny
w ogrzewanych pomieszczeniach,
trzeba je odizolować
od stref o niższej temperaturze.
Zapewnić to może ciągła warstwa ocieplenia ułożona
na każdej przegrodzie, przez którą migruje ciepło.
Najlepszą ochroną będzie ciągła izolacja umieszczona
po chłodniejszej stronie przegrody.
Wymagania i możliwości
Przepisy budowlane stawiają dwa wymagania:
określają maksymalną wartość współczynnika
przenikania ciepła U dla przegród budowlanych, przez
które może uciekać z domu ciepło oraz dopuszczają
kondensację pary wodnej w przegrodzie tylko w takiej
ilości, która może odparować w okresie letnim.
Aby osiągnąć komfort termiczny w ogrzewanych
pomieszczeniach, trzeba je odizolować od stref
o niższej temperaturze. Zapewnić to może ciągła
warstwa ocieplenia ułożona na każdej przegrodzie,
przez którą migruje ciepło. Najlepszą ochroną będzie
ciągła izolacja umieszczona po chłodniejszej stronie
przegrody.
Trzeba też dobrać odpowiedni rodzaj i właściwą
grubość izolacji. Bardzo ważne jest zachowanie
ciągłości warstwy izolacji. Zapobiegnie się w ten
sposób niekontrolowanej ucieczce ciepła na zewnątrz. Zła izolacja to w szczególności powstawanie
mostków termicznych w miejscach jej przerwania.
Prowadzi to do kondensacji pary wodnej na
wychłodzonych powierzchniach przegród, a to
z kolei do ich zagrzybienia.
W wielu domach nie izoluje się
stropu nad nieogrzewaną piwnicą.
To błąd, bo brak izolacji w nieogrzewanym
pomieszczeniu zwiększa straty ciepła
z wnętrza ogrzewanego.
27
we
współpracy
z
5.5 Strop nad pomieszczeniem
nieogrzewanym
Strop nad garażem i parterem
Gdy w pomieszczeniu z niezaizolowanym stropem
nad nieogrzewaną piwnicą utrzymujemy temperaturę na zadowalającym poziomie, wzrastają koszty ogrzewania. Izolacja termiczna ułożona pod
stropem, od strony pomieszczenia zimniejszego,
pozwala uniknąć wykroplenia się pary wodnej
w stropie. Podnosząc standard cieplny, warto
pomyśleć o zastąpieniu w podłodze pływającej
izolacji z materiału nieelastycznego materiałem
elastycznym i ułożeniu wzdłuż ścian izolacji
obwodowej.
Jeśli nieogrzewane pomieszczenie (na przykład
garaż) sąsiaduje przez ścianę z ogrzewanym,
ocieplenia wymaga zarówno strop nad nieogrzewanym, jak i ściana między tymi pomieszczeniami.
Grubość izolacji na stropie jest dobierana zależnie
od temperatury panującej w chłodniejszym
pomieszczeniu.
Strop nad nieogrzewaną piwnicą
Strop niezaizolowany
termicznie
Strop zaizolowany
termicznie
brak izolacji
obwodowej
dylatacja
obwodowa
z wełny szklanej
Pomieszczenie
ogrzewane
t≥16°C
Pomieszczenie
ogrzewane
t≥16°C
izolacja akustyczna
z elastycznej
wełny szklanej – płyty
należy układać na styk,
wszelkie nieszczelności
ułatwią przenoszenie
się dźwięku
izolacja podłogi
zrobiona
z nieelastycznego
materiału
Nieogrzewana
piwnica
t < 8°C
Pomieszczenie ogrzewane t≥16°C
brak izolacji
termicznej
od strony
pomieszczenia
nieogrzewanego
izolacja podłogi
zrobiona
z nieelastycznego
materiału
ocieplenie
z wełny skalnej –
w pomieszczeniach
gospodarczych
warstwę kleju
z zatopioną w nim
siatką wystarczy
pomalować
Nieogrzewana
piwnica
t < 8°C
Pomieszczenie ogrzewane
t≥16°C
izolacja akustyczna
z elastycznej wełny szklanej
ocieplenie
z wełny skalnej
Pomieszczenie
ogrzewane
t≥16°C
Nieogrzewany
garaż
t < 8°C
brak izolacji
termicznej
od strony
pomieszczenia
nieogrzewanego
Pomieszczenie
ogrzewane
t≥16°C
ściana działowa
ocieplona taką
samą wełną skalną
jak strop
28
Nieogrzewany
garaż
t < 8°C
Strop nad nieogrzewaną piwnicą
Strop niezaizolowany
termicznie
Pomieszczenie ogrzewane
t≥16°C
Pomieszczenie
ogrzewane
t≥16°C
Strop zaizolowany
termicznie
izolacja podłogi zrobiona
z nieelastycznego materiału
Wiatrołap
8°C < t < 16°C
brak izolacji
termicznej
od strony
pomieszczenia
nieogrzewanego
izolacja akustyczna
z elastycznej wełny szklanej
Pomieszczenie ogrzewane
t≥16°C
ocieplenie
z wełny skalnej
wykończone
tynkiem
Pomieszczenie
ogrzewane
t≥16°C
Wiatrołap
8°C < t < 16°C
ściana działowa
szkieletowa
wypełniona
wełną szklaną
Strop wykusza
Ściany wykusza i niższej kondygnacji mają często
izolację grubości 10- 12 cm, co w wielu wypadkach
nie zapewnia ich dostatecznego ocieplenia. Dolna
powierzchnia stropu wykusza bywa wykończona
jedynie tynkiem cienkowarstwowym. Czasami, aby
stworzyć takie samo podłoże pod tynk, przykleja się
tam kilkucentymetrową warstwę izolacji. Jednak
ocieplenie stropu powinno mieć podobną grubość
jak to ułożone na ścianie.
Jeśli zależy nam na ograniczeniu grubości izolacji
pod wykuszem, bo na ścianie pod nim są na
przykład drzwi i okna, można się zdecydować na
materiał o lepszej izolacyjności, tak by opór cieplny
warstwy ocieplenia pozostał na założonym
poziomie.
Tylko ciągła izolacja termiczna
o odpowiednio dobranej grubości
zapewni komfort cieplny
i wilgotnościowy.
29
we
współpracy
z
5.5 Strop nad pomieszczeniem
nieogrzewanym
Strop wykusza
Strop niezaizolowany termicznie
izolacja podłogi zrobiona
z nieelastycznego materiału
brak izolacji
obwodowej
Pomieszczenie
ogrzewane
t≥16°C
brak izolacji termicznej
pod stropem wykusza
Pomieszczenie
ogrzewane
t≥16°C
ściany ocieplone
systemem BSO
(metoda „lekka-mokra”)
Strop zaizolowany termicznie
dylatacja obwodowa
z wełny szklanej
Pomieszczenie
ogrzewane
t≥16°C
izolacja akustyczna
z elastycznej
wełny szklanej
Pomieszczenie
ogrzewane
t≥16°C
ocieplenie elewacji
z wełny skalnej
tworzy ciągłą
warstwę z ociepleniem
stropu wykusza
Komfortowo, czyli jak
Komfort termiczny to coś więcej niż standardowe
rozwiązanie i dla wszystkich znaczy to samo – warunki w pomieszczeniach zapewniające dobre samopoczucie. I choć wartość optymalnej temperatury dla każdego może być inna, najważniejsze, by
w miarę równo rozkładała się w pomieszczeniu.
30
Świadomość inwestorów wzrasta i chcą oni inwestować w coraz cieplejsze przegrody. Zależy im na
tym, by zapewnić utrzymanie stałej temperatury
w pomieszczeniach niezależnie od wahania temperatury na zewnątrz.
Autor: Ewa Trusewicz
5.6 Ściana na poddaszu
Aby wydzielić na poddaszu strefy użytkowe i nieużytkowe, między nimi buduje się zazwyczaj lekkie ściany
działowe. Każdą z nich powinno się starannie zaizolować, co pozwoli zachować w pomieszczeniach
komfort zarówno termiczny, jak i akustyczny.
Przepisy a praktyka – ocieplaj bez błędów
Tylko ciągła warstwa ocieplenia
ułożona na wszystkich przegrodach
wokół ogrzewanej części domu
ograniczy straty ciepła.
Dodatkową izolację warto umieścić w przegrodach
dzielących strefy, w których utrzymuje się różną
temperaturę.
Niemal na każdym poddaszu użytkowym znajdzie
się przestrzeń, której się nie ogrzewa lub która
może być chłodniejsza niż pomieszczenia mieszkalne (ogrzewana poniżej 16°C).
Wymagania stawiane ścianom dzielącym te przestrzenie to wartość 0,30 W/(m2K) dla współczynnika przenikania ciepła U. Oznacza to, że wybierając rodzaj i grubość izolacji termicznej, powinniśmy w uproszczeniu przyjąć jako wytyczną
właśnie tę wartość.
Większość ścian budowanych na poddaszach to
ściany szkieletowe, które wypełnia się wełną. Coraz
częściej wymagania są podawane w postaci oporu
cieplnego R, który w tym wypadku nie może być
mniejszy niż 3,33 (m2K)/W.
Tylko ciągła warstwa ocieplenia ułożona
na wszystkich przegrodach wokół
ogrzewanej części domu ograniczy straty
ciepła. Dodatkową izolację warto umieścić
w przegrodach dzielących strefy,
w których utrzymuje się różną temperaturę.
31
we
współpracy
z
5.6 Ściana na poddaszu
Ścianka oddzielająca najniższe fragmenty poddasza
Taką przedścianką często odcina się przestrzeń nieogrzewaną na poddaszu, gdzie połacie dachu
schodzą do podłogi lub wspierają się na bardzo
niskiej ściance kolankowej. Dodatkowo ułatwia
ona organizację pomieszczenia. Stawiając ją
zmniejszamy co prawda powierzchnię podłogi, ale
jednocześnie ograniczamy kubaturę ogrzewaną do
pomieszczeń, z których naprawdę się korzysta. Aby
uzyskać oszczędności, połacie dachu ociepla się na
skosach pomieszczeń ogrzewanych, na stropie nad
poddaszem oraz w przedściance.
W wielu wypadkach zapomina się o dociepleniu
podłogi w nieogrzewanej przestrzeni za przedścianką. To błąd, bo pod nią zazwyczaj znajdują się
pomieszczenia ogrzewane. Na tym fragmencie
powstaje duży mostek termiczny, który powoduje
znaczne straty ciepła. Grubość termoizolacji
w przedściance zależy od tego, czy połać dachu za
nią jest ocieplona, czy nie. Gdy w dachu brak jest
ocieplenia, powinno się ją zaizolować termicznie,
podobnie jak skosy poddasza. Jeśli w połaci jest
ocieplenie to i tak warto ocieplić przedściankę.
Dlaczego? Aby niepotrzebnie nie ogrzewać odciętej
nią i niewykorzystywanej kubatury.
Przedścianka
Niewystarczająca izolacja ściany
Ściana zaizolowana poprawnie
drewniana konstrukcja
przedścianki
niewystarczająca
grubość
izolacji termicznej
brak ciągłej
paroizolacji
Przestrzeń
nieogrzewana
t < 8°C
poszycie z płyt
gipsowo-kartonowych
ułożonych na paroizolacji
Pomieszczenie
ogrzewane
t≥16°C
Pomieszczenie
ogrzewane
t≥16°C
brak izolacji
obwodowej
wełna szklana powinna
dochodzić do konstrukcji
stropu, aby zabezpieczać
przed przenikaniem hałasu
Przestrzeń
nieogrzewana
t < 8°C
dylatacja obwodowa
z wełny mineralnej
brak izolacji
na stropie
32
izolacja podłogi zrobiona
z nieelastycznego materiału
wełna szklana ułożona
na paroizolacji tworzy ciągłą
warstwę z ociepleniem
ułożonym w przedściance
izolacja akustyczna z elastycznej
wełny – płyty trzeba ułożyć
na styk, aby uniemożliwić
przenoszenie się dźwięku
przez nieszczelności
Ściana między mieszkaniem a schowkiem
W każdej ścianie szkieletowej na poddaszu warto
umieścić izolację termiczną, bo stanowi ona
jednocześnie barierę dla przenikających przez nią
dźwięków. Jeśli za ścianą działową będzie
pomieszczenie, w którym utrzymuje się temperaturę niższą niż 16°C, lecz wyższą niż 8°C,
ocieplenie trzeba osłonić paroizolacją. Układa się ją
po cieplejszej stronie przegrody, aby stanowiła
barierę dla pary wodnej przedostającej się razem
z ciepłym powietrzem do pomieszczenia o niższej
temperaturze. W przestrzeni słabiej ogrzewanej
powinno się zaizolować podłogę. Aby móc swobodnie korzystać z pomieszczenia, wykorzystując
je na przykład jako schowek czy lamus, ocieplenie
warto ułożyć między legarami, a od góry osłonić
płytą wiórową OSB lub MFP.
Na stropie pod ociepleniem należy umieścić
paroizolację, aby uniemożliwić przenikanie pary
wodnej z niższej kondygnacji. W tej strefie
poddasza konieczne jest też ocieplenie połaci
dachu. W wielu starych domach ścianą dzielącą
część mieszkalną od przestrzeni gospodarczej jest
zabudowana ściana stolcowa, czyli drewniana
konstrukcja podpierająca więźbę dachową, którą
tworzą słupy oraz miecze (ukośne elementy
łączące słup z płatwią). Ze względów estetycznych
przestrzeń między elementami drewnianej
konstrukcji często wypełnia się cegłą. Ale takie
rozwiązanie nie pozwala na utrzymanie komfortu
cieplnego w części mieszkalnej. Taką ścianę także
trzeba ocieplić, tworząc konstrukcję warstwową.
Zaizolowana ściana stolcowa
ściana stolcowa wypełniona
wełną szklaną i cegłą lub innym
materiałem pokrytym tynkiem
poszycie z płyt wiórowych
(OSB lub MFP)
dodatkowa warstwa
izolacji termicznej
w połaci dachu
podłoga na legarach wypełniona
wełną szklaną, która tworzy ciągłą
warstwę z ociepleniem ułożonym
w ścianie i połaci dachu
Przestrzeń
niemieszkalna
8°C < t < 16°C
dylatacja obwodowa
z wełny szklanej
Pomieszczenie ogrzewane
t≥16°C
izolacja akustyczna
z elastycznej wełny szklanej
33
we
współpracy
z
5.6 Ściana na poddaszu
Ściana łazienki
Jeśli łazienka na poddaszu jest skrajnym pomieszczeniem ogrzewanym, które sąsiaduje ze
strefą nieogrzewaną, bardzo ważne jest dobre
zaizolowanie ścian, a zwłaszcza tej, w której biegną
instalacje sanitarne. Wszystkie ściany muszą mieć
izolację cieplną chroniącą przed stratami ciepła
i paroizolację uniemożliwiającą wydostawanie się
pary wodnej przez ściany. Od strony łazienki
powinny być osłonięte podwójną warstwą impregnowanych płyt gipsowo-kartonowych. Warto
wybrać takie rozwiązanie, które zapewni komfort
nie tylko cieplny, ale także akustyczny.
chcemy poprowadzić w ścianie, powinna ona mieć
inną budowę. W systemach suchej zabudowy
oferowane są podwójne ściany instalacyjne.
Takie rozwiązanie zapewnia ułożenie izolacji
zarówno od strony łazienki, jak i poddasza
nieużytkowego.
Układając ocieplenie, warto odpowiednio izolować
rury z ciepłą wodą (wymagają tego Warunki
Techniczne) i przede wszystkim odizolować się od
uciążliwych, krępujących odgłosów korzystania
z urządzeń sanitarnych. Jeżeli instalacje sanitarne
Do zachowania komfortu akustycznego
konieczne jest właściwe połączenie
ściany ze stropem. Pod poziomymi
profilami ściennymi umieszcza się
taśmę akustyczną.
Ściana między pokojem a schowkiem
Niedostateczna izolacja
strefy ogrzewanej
Ściana ze szkieletem drewnianym
wełna szklana osłonięta
paroizolacją i płytą
gipsowo-kartonową
niewystarczająca
grubość izolacji
termicznej (lub jej brak)
izolacja termiczna
ułożona między
krokwiami dachowymi
brak paroizolacji
Przestrzeń
niemieszkalna
8°C < t < 16°C
brak izolacji
na stropie
Pomieszczenie
ogrzewane
t≥16°C
podłoga na legarach wypełniona
wełną szklaną, która tworzy ciągłą
warstwę z ociepleniem ułożonym
w ścianie i połaci dachu
izolacja podłogi
zrobiona z nieelastycznego
materiału
drewniana konstrukcja
ściany
dylatacja obwodowa
z wełny szklanej
Pomieszczenie
ogrzewane
t≥16°C
brak izolacji
obwodowej
34
Przestrzeń
niemieszkalna
8°C < t < 16°C
izolacja akustyczna
z elastycznej wełny
szklanej
Ściana między łazienką a poddaszem nieużytkowym
Ściana szkieletowa gr. 10 cm
Ściana ze szkieletem metalowym
niewystarczająca grubość
izolacji termicznej (7,5 cm)
w tradycyjnej ścianie szkieletowej
folia
paroizolacyjna
brak ciągłej paroizolacji
instalacje sanitarne
prowadzone w warstwie
izolacji termicznej
Przestrzeń
nieogrzewana
t < 8°C
Łazienka
t≥16°C
Łazienka
t≥16°C
Przestrzeń
nieogrzewana
t < 8°C
brak izolacji obwodowej
izolacja podłogi zrobiona
z nieelastycznego materiału
brak izolacji na stropie
izolacja akustyczna
z elastycznej wełny szklanej
dylatacja obwodowa
z wełny szklanej
Murowana ściana
działowa gr. 6,5 cm
poszycie z dwóch warstw
impregnowanych płyt
gipsowo-kartonowych
brak izolacji termicznej
lub zbyt cienka jej warstwa
instalacje sanitarne
prowadzone na powierzchni
ściany
brak izolacji obwodowej
Łazienka
t≥16°C
Przestrzeń
nieogrzewana
t < 8°C
przestrzeń na instalacje
sanitarne
wełna szklana ułożona na stropie
w części nieogrzewanej
podwójna ściana
instalacyjna wypełniona
wełną szklaną
izolacja podłogi zrobiona
z nieelastycznego materiału
brak izolacji na stropie
Autor: Ewa Trusewicz
35
we
współpracy
z
5.7 Styk dachu ze ścianą
Tylko ciągła warstwa izolacji ułożona po chłodniejszej stronie wszystkich przegród zewnętrznych pozwoli
osiągnąć komfort termiczny w pomieszczeniach ogrzewanych. Bardzo ważne jest zatem poprawne
połączenie przegród.
Przepisy a praktyka – ocieplaj bez błędów
Nawet
w trudno dostępnych miejscach
nie może zabraknąć ocieplenia.
Aby uniknąć mostka termicznego i osiągnąć
odpowiedni opór cieplny, standardowe
produkty można zastąpić izolacją
o niższym współczynniku przewodzenia
ciepła i dopasować ich grubość
do dostępnej przestrzeni.
Nawet w trudno dostępnych miejscach nie może
zabraknąć ocieplenia. Aby uniknąć mostka
termicznego i osiągnąć odpowiedni opór cieplny,
standardowe produkty można zastąpić izolacją
o niższym współczynniku przewodzenia ciepła i dopasować ich grubość do dostępnej przestrzeni.
Pod większością skośnych dachów są poddasza
użytkowe z ogrzewanymi pomieszczeniami.
Dlatego połacie dachu są odpowiednio izolowane
termicznie.
36
Gdy ściany zewnętrzne mają konstrukcję warstwową – mur konstrukcyjny jest osłonięty izolacją
termiczną – newralgicznym miejscem jest połączenie ich z ocieplonymi połaciami dachu.
Zachowanie ciągłości izolacji jest trudne, gdyż
w obu przegrodach warstwa ocieplenia ma inną
grubość i każda z nich znajduje się w innej
płaszczyźnie.
Poddasze bez ścianki kolankowej
Tam, gdzie połać dachu opiera się na stropie,
przestrzenie o najniższej wysokości oddziela się
przedściankami. Pozwala to wyłączyć te niefunkcjonalne fragmenty poddasza ze strefy
użytkowej i ogrzewanej. Standardowo ocieplenie
układa się tu nie w połaci dachu, lecz na stropie.
Przestrzeń za murłatą, na której wspierają się
krokwie, pozostaje nieocieplona. To błąd, bo
żelbetowy wieniec staje się dużym mostkiem
termicznym, przez który ucieka ciepło z niższej
ogrzewanej kondygnacji.
Skos dachu ogranicza dotarcie do każdego fragmentu konstrukcji – ocieplenie układa się bowiem
dopiero na etapie wykańczania poddasza, gdy na
połaciach znajdują się folia dachowa i pokrycie
dachu.
Nieocieplony styk
ściany z dachem
Aby izolacja znalazła się nawet w trudno dostępnych miejscach i tworzyła ciągłą warstwę,
ważne jest zachowanie prawidłowej kolejności
ocieplania poszczególnych przegród. Prowadząc
prace na elewacji, trzeba zarówno ułożyć izolację
termiczną przed murłatą, jak i wprowadzić ją
w połać dachową. Pozwoli to zminimalizować
straty ciepła.
Wysoki standard ocieplenia
Warunki techniczne definiują wartości oporu
cieplnego dla konkretnych przegród w domu
jednorodzinnym, na przykład dla dachu skośnego
nie może być mniejszy niż 5 (m2K)/W, a od 2017
5,55 (m2K)/W. Budując według tych wytycznych,
jesteśmy w zgodzie z prawem, ale warto podnieść
ten standard chociażby dlatego, żeby mieszkać
komfortowo i ograniczyć wydatki na ogrzewanie.
Ocieplony styk
ściany z dachem
brak izolacji termicznej
na styku ściany z połacią
dachu
Pomieszczenie nieogrzewane t < 8°C
izolacja ułożona na wieńcu
wokół murłaty
Pomieszczenie nieogrzewane t < 8°C
izolacja termiczna
z wełny szklanej
ułożona na paroizolacji –
dolega do izolacji
otulającej murłatę
zbyt cienka warstwa
ocieplenia ułożonego
na stropie poddasza
Pomieszczenie
ogrzewane
t≥16°C
brak paroizolacji
na stropie
ocieplenie w ścianie
dwuwarstwowej
doprowadzone tylko
do okapu
Pomieszczenie
ogrzewane
t≥16°C
izolacja termiczna
wprowadzona pod okap
dachu pozwala utworzyć
ciągłą warstwę izolacji
po chłodniejszej stronie
przegród
37
we
współpracy
z
5.7 Styk dachu ze ścianą
Poddasze ze ścianką kolankową
Błędem jest układanie ocieplenia w jednej
warstwie i wypełnianie jedynie przestrzeni między
krokwiami. Tak bywało w wielu starych domach.
Wełnę grubości 15-20 cm układano w polach łatwo
dostępnych od strony poddasza, osłaniano ją
paroizolacją i okładziną z płyt gipsowo-kartonowych.
Nieocieplony styk
ściany z dachem
Ocieplenie na ścianie zewnętrznej doprowadzało
się tylko do podbitki wykańczającej okap. Trudno
dostępne miejsca w strefie wieńca, na którym opiera się murłata, pozostawały często nieocieplone.
Brak izolacji termicznej na styku połaci dachowej
ze ścianą zewnętrzną ułatwia niekontrolowaną
ucieczkę ciepła z ogrzewanych wnętrz.
Ocieplony styk
ściany z dachem
izolacja termiczna ułożona
w dwóch warstwach –
między krokwiami oraz
między elementami rusztu
pod nimi. Warstwa wełny
musi dolegać do murłaty
i do ocieplenia ułożonego
na ścianie zewnętrznej
ocieplenie ułożone
w przestrzeniach między
krokwiami
Pomieszczenie
ogrzewane
t≥16°C
brak izolacji
termicznej na
styku ściany
z połacią dachu
ocieplenie w ścianie
dwuwarstwowej
doprowadzone
tylko do okapu
Pomieszczenie
ogrzewane
t≥16°C
izolacja termiczna
wprowadzona pod okap
dachu pozwala utworzyć
ciągłą warstwę izolacji
po chłodniejszej stronie
przegród
izolacja ułożona
na wieńcu
wokół murłaty
Budynki zabytkowe
Budynki zabytkowe objęte są opieką konserwatora
zabytków i nie ma tu mowy o ułożeniu ciągłej
warstwy izolacji po zimniejszej stronie przegród.
Elewacji tych domów nie wolno docieplić, jedyne co
można to ocieplić ściany od środka. Do tego celu
warto wybrać wełnę o dużej izolacyjności (λ = 0,03),
bo można wtedy zredukować jej grubość do 5 cm.
Między warstwą wełny a okładziną z płyt gipsowokartonowych jest konieczne ułożenie paroizolacji.
38
Aby zapewnić komfort termiczny w pomieszczeniach na poddaszu, warto zwiększyć grubość izolacji układanej w połaci dachu. Zazwyczaj stanowią
ją dwie warstwy wełny: 15 cm między krokwiami
i 10 cm między elementami rusztu, do którego
przykręca się płyty g-k. Takie rozwiązanie spełnia
co prawda wymagania stawiane w obowiązujących przepisach, ale nie zapewnia komfortu termicznego. Pod krokwiami warto ułożyć 15 cm wełny, powiększając grubość ocieplenia do 30 cm.
Aby dobrze zaizolować termicznie dach, w połaciach powinno się umieścić dwie warstwy ocieplenia – jedną między krokwiami, a drugą między
elementami rusztu mocowanego pod nimi od strony poddasza. Obecnie nie ma ograniczeń technicznych co do grubości izolacji montowanej pod
krokwiami. Dzięki specjalnym wieszakom dostępnym w systemach suchej zabudowy pod krokwiami można ułożyć izolację o grubości do 25 cm.
Otulenie drewnianych elementów konstrukcji
dachu wełną zapobiega ucieczce ciepła przez
niezaizolowane krokwie, czyli powstawaniu
mostków termicznych.
Ciągłość warstwy ocieplenia ułatwi doprowadzenie izolacji ściany najwyżej jak można, czyli aż
do folii dachowej, tak by dolegała do ocieplenia
układanego w połaci dachu.
Ścianka pod skosem
Budując szkieletową ściankę pod skosem poddasza, warto zadbać o odpowiednie połączenie jej
z dachem. Jest to istotne z dwóch powodów –
zachowania komfortu cieplnego oraz akustycznego. Zazwyczaj najpierw wykańcza się skosy
poddasza, a dopiero później montuje pod nimi
ściankę szkieletową. Skutkiem tego jest przerwanie ciągłości izolacji termicznej – wełnę przedziela warstwa płyt g-k.
Połączenie z mostkiem
termicznym i akustycznym
To miejsce to mostek zarówno termiczny, jak
i akustyczny. Konstrukcję działówki trzeba doprowadzić do płaszczyzny, którą tworzą krokwie.
Dzięki temu wypełniające ją ocieplenie uda się
połączyć z obiema warstwami wełny układanymi
w skosach poddasza. Podczas montażu suchego
tynku najpierw należy wykończyć ściany, a później
skosy. Folię paroizolacyjną układaną między
ociepleniem a okładziną g-k w skosach dachu
trzeba wpuścić pod okładzinę ściany szkieletowej.
Połączenie bez mostków
izolacja skosów poddasza
z dwóch warstw sprężystej
wełny szklanej
standardowe
ocieplenie
połaci dachu
ciągła izolacja termiczna
eliminuje mostek termiczny
i akustyczny
brak ciągłości
ocieplenia –
powstaje
mostek termiczny
i akustyczny
Pomieszczenie
ogrzewane
t≥16°C
brak paroizolacji
pod okładziną
z płyt g-k
Pomieszczenie
ogrzewane
t≥16°C
ciągła paroizolacja ułożona
pod okładziną z płyt g-k
Autor: Ewa Trusewicz
39
ISOVER TT 700
Stropoterm
Dachoterm S
Taurus
Ultimate UTPN 34
Deska dachowa 3316
> 1000
Gruntoterm
Topnienie
włókien
Płyty kominkowe ISOVER
700`(1000)
Tabele zastosowań
ISOVER PT 80
600
Dachoterm G
Dachoterm SL
Zestaw Złoty Dach
Orstech
DP 100 Alu
Hal-Mata
660
Zestaw Srebrny Dach
Zestaw Platynowy Dach
Orstech DP 100
660
Ventiterm
Ventiterm Plus
Polterm Max
Panel-Płyta Plus
Orstech DP 80
ISOVER Super-Vent Plus
640
Polterm Max Plus
ISOVER TF Profi
Orstech DP 65
Zaślepki ISOVER TF Profi
560
ISOVER Multimax 30
Izolacje Techniczne
Stopair
Membrana dachowa
Draftex Profi
Draftex Premium
ISOVER Vario Multitape
ISOVER Vario KB1
Ultimate UTFN 23
Płyty kominkowe
ISOVER
Ventilux 6335
ISOVER Vario KM Duplex
250
ISOVER Vario DoubleFit
ISOVER Vario XtraSafe
Ventilam Alu Plus
50
ISOVER Vario XtraFit
ISOVER Vario XtraTape
ISOVER Vario XtraFix
Ventilam Alu
250
Zestaw Uni Dach
Zestaw Profit Vario
40
Elektrofiltry, piece przemysłowe, cyklony
Środki transportu, cysterny, wagony
Komory tłumiące
Obudowy akustyczne
Zbiorniki, cysterny, bojlery, podgrzewacze
Kotły
Inne urządzenia wentylacyjne
Tłumiki akustyczne
Centrale went. i klimatyzacyjne
Kanały wentylacyjne
Ochrona przed zamarzaniem
Rurociągi ciepłownicze
Kominki
Fundamenty
Podłogi pływające
Dachy płaskie
Podłogi lekkie
Hale przemysłowe
Fasady, fasady wentylowane
Fasady – pozostałe
(mury trójwarstwowe, itp.)
Ściany działowe
Fasady – ETICS
(BSO – metoda lekka mokra)
Stropodachy
Konstrukcje szkieletowe
Poddasza nieużytkowe
Dachy skośne
TDPT
Maksymalna temperatura stosowania [°C]
Profit-Mata
Super-Mata
Kominki
Uni-Mata
Uni-Mata Plus
Kominy
Uni-Mata Flex
Kotły spalinowe
Uni-Mata Komfort
Korpusy urządzeń przemysłowych (turbiny, wentylatory, sprężarki)
Zestaw Super Vario
Aplikacja
Izolacje Budowlane
Aku-Płyta
400
Ultimate UTFA 23
Polterm Uni
600
ISOVER Fasoterm NF
250
ISOVER Fasoterm NF V
Dlaczego ISOVER?
NAJLEPSZA IZOLACJA
7-KROTNA KOMPRESJA
ISOVER Multimax 30 o współczynniku λD=0,030
jest najskuteczniejszym materiałem izolacyjnym
wśród wełen mineralnych.
To oszczędność podczas transportu na plac budowy.
Wełna na przeciętny dach* zajmuje 6,50 m3 i zmieści się
do zwykłego pojazdu dostawczego.
* Dach o pow. 150 m2 ocieplony 2 warstwami
Uni-Maty 150 o łącznej grubości 300 mm.
ENERGOOSZCZĘDNOŚĆ
EKOLOGIA
ROZWIĄZANIA
PRZYSZŁOŚCI
WYSOKA JAKOŚĆ
ISOVER
Wełna mineralna ISOVER to wymierne oszczędności
w kosztach ogrzewania.
Wełna szklana powstaje w 70% z pochodzącej
z recyklingu stłuczki szklanej.
ISOVER Multi-Comfort House to dom przyjazny użytkownikowi,
gwarantujący m.in. komfort termiczny, odpowiedni mikroklimat
oraz ochronę przed hałasem.
Polskie produkty zostały uhonorowane godłem
„Teraz Polska” – wyróżnikiem wyrobów najwyższej
jakości, który może stać się wzorem dla innych.
41
Notatki
42
43
www.isover.pl
Saint-Gobain Construction Products Polska Sp. z o.o.
44-100 Gliwice, ul. Okrężna 16
tel. (32) 33 96 300
fax (32) 33 96 444
Biuro Doradztwa Technicznego ISOVER: 800 163 121
[email protected]

Podobne dokumenty