MATEMATYKA WE FRANCJI
Transkrypt
MATEMATYKA WE FRANCJI
MATEMATYKA WE FRANCJI JUSTYNA CHOJDA DOROTA DAWCZYK MS, SEM 9 Edukacja we Francji jest obowiązkowa i finansowana z budżetu państwa, kładzie duży nacisk na wyrobienie w uczniach postaw obywatelskich. Nauka trwa 10 lat, średnio od 6 do 16 roku życia. Szczegółowe i obowiązkowe programy nauczania określa ministerstwo edukacji (dotyczy to również szkół prywatnych). Szkoły mają jednak dużą dowolność w opracowywaniu programów wychowawczych, które są zobowiązane przygotowywać . Można wyróżnić 4 etapy szkolnictwa we Francji. 1 ETAP – SZKOŁA ELEMENTARNA (PODSTAWOWA) Nauka w szkole elementarnej trwa 5 lat. Rozpoczynają ją dzieci w wieku 5,6 lub 7 lat – decyzję o tym podejmują rodzice wspólnie z lekarzem, psychologiem i nauczycielami. Najczęściej jednak dzieci rozpoczynają naukę w wieku 6 lat – 98%, (5 – 0,01%, 7 – 1,99%). Etap ten dzieli się na 3 cykle: przygotowawczy (1 rok) elementarny (2 lata) średni (2lata) Na etapie tym istnieje możliwość przeniesienia zdolnego ucznia do wyższej klasy oraz, od niedawna powtarzania klasy. Wprowadzono obowiązkowy egzamin na koniec każdej klasy, który trzeba zaliczyć aby zdać. Najmłodsze dzieci mają zajęcia z edukacji obywatelskiej, ośmiolatki z historii i geografii Francji. Standardy edukacyjne w zakresie matematyki dla dzieci ośmioletnich to: stosowanie wiadomości i umiejętności matematycznych rozwiązywanie problemów. W ramach tych kategorii wyróżnia się trzy obszary zastosowania umiejętności matematycznych: a. zadania geometryczne: • zaznaczanie i przemieszczanie różnych figur na sieci kwadratowej, • kończenie rozpoczętych rysunków, • konstruowanie i reprodukowanie prostych figur geometrycznych na sieci kwadratowej, • rozpoznawanie prostych równoległych i prostopadłych, • uzupełnianie symetrycznych rysunków na sieci kwadratowej, • łączenie rysunków figur geometrycznych z ich opisem; b. pomiary: • określanie czasu trwania różnych zdarzeń czy czynności w ciągu dnia, • mierzenie lub rysowanie odcinków o określonej długości, • szeregowanie odcinków według długości, • wykorzystywanie kalendarza do określania czasu (dzień, tydzień, miesiąc itp.), • porównywanie odległości, • rozwiązywanie problemów matematycznych wymagających określenia sumy (wartości), • dokonywanie wyboru rozwiązania i formułowanie uzasadnienia; c. zadania rachunkowe: • wykorzystywanie trzech działań arytmetycznych (+, -, ×), • wykonywanie obliczeń w pamięci (rachunek pamięciowy), • porządkowanie wyników obliczeń od liczby największej do najmniejszej, zapisywanie liczb słowami i odwrotnie, • porównywanie liczb podanych w różnych formach (np. w postaci sumy lub różnicy), • uzupełnianie tabel z wartościami liczbowymi (przepis na pieczenie ciasta), • odczytywanie codziennych dokumentów (np. kwity kasowe ze sklepu, menu z restauracji), • rozwiązywanie problemów z wykorzystaniem operacji matematycznych, • stosowanie wiedzy na temat dzielenia jako podziału w konkretnych sytuacjach. Przykładowe zadania 1. Na podstawie fragmentu programu telewizyjnego należy podać jaki program będzie emitowany w południe oraz wskazać czy będzie on trwał pół godziny, godzinę czy półtorej godziny. 2. Na kartce zaznaczono punkt (drzewo) oraz krzyżyki (miejsce pobytu czwórki dzieci oznaczone ich imionami). Należy określić, które dziecko jest najbliżej drzewa oraz podać imiona dwójki dzieci znajdujących się w tej samej odległości od drzewa. 3. Znając jadłospis pizzerii wraz z cenami proszę odpowiedzieć na pytanie: ile zapłacił klient który zamówił pizzę królewską, lody czekoladowe i herbatę oraz czy wydano mu resztę jeśli dysponował banknotem 100-frankowym. 2 ETAP – COLLEGE (GIMNAZJUM) Nauka w kolegium trwa 4 lata i dzieli się na 2 cykle: obserwacji (2 lata) orientacji (2 lata) Jest to etap na którym, uczniowie mogą wybierać profil klasy zgodnie ze swoimi zainteresowaniami. Lekcje matematyki zajmują 4 godziny tygodniowo. Celem nauki jest stopniowe rozwijanie zdolności eksperymentowania i wnioskowania, wyobraźni i krytycznej analizy. Nacisk kładzie się na rozwiązywanie problemów codziennych, związanych z dziedzinami takimi jak fizyka, technologia, geografia, nauka o życiu i ziemi itp. Od nauczycieli oczekuje się wspierania samodzielności ucznia. W gimnazjum zwraca się uwagę na opanowanie podstawowych technik analizowania i rozwiązywania. Główne punkty programu nauczania: 1. Geometria • rozumienie przedstawiania figury w rzucie • oswojenie się z formami prezentacji przestrzennej, zastosowanie przyjętych konwencji (ukryte linie, perspektywa) • używanie kilku prostych przekształceń, symetria i translacja • pierwszy kontakt z twierdzeniami geometrycznymi (tw Pitagorasa, Talesa) i ich zastosowania 2. Liczby • zrozumienie różnych sposobów zapisu liczby (dziesiętny, ułamkowy) i opanowanie odpowiednich przekształceń • orientowanie się na osi liczbowej, rozumienie zera, oddzielającego wartości dodatnie od ujemnych, umiejętność lokalizowania liczb • zapoznanie z językiem algebraicznym i jego zastosowanie do rozwiązywania problemów 3. Organizacja i wykorzystanie danych, funkcje • sprawne wykonywanie przekształceń, używanie proporcji • oswojenie się z używaniem podstawowych wielkości (długość, kąt, pole, objętość, czas) • wprowadzenie do odczytywania danych zaprezentowanych w różnych formach (schematy, wykresy itp.) • zapoznanie się z podstawowymi elementami statystyki opisowej Przykładowe zadania 1. Uzupełnij tabelkę tak jak pokazuje przykład. Podaj wszystkie odpowiednie wartości x. Opis Odpowiadająca równość Potrojona liczba x jest równa 15 3x=15 Wartość(i) x 5 Podwojona liczba x jest równa 16 Połowa liczba x jest równa 16 Kwadrat liczby x jest równy 16 Liczba x jest równa Pierwiastkowi z 16 Suma liczby 4 i iloczynu liczb x i 4 jest równa 16 2. W każdym ćwiczeniu zaznacz kolorem na figurze punkty, odcinki, proste wykorzystane w obwodzie. EF=4,5; CF=2,7; BC=3 1. Pokazać, że EC = 3,6. 2. Pokazać, że DE = 4. Po 4 latach każdy podchodzi do egzaminu, który obejmuje następujące przedmioty: język francuski matematyka historia (Francji) geografia (Francji) Na dyplomie ukończenia college’u umieszczane są średnie oceny ze wszystkich przedmiotów z ostatnich 2 lat nauki. 3 ETAP – LICEUM Szkoły średnie dzielą się na: licea profilowane – przygotowują do matury i studiów, matura składa się z egzaminów pisemnych i ustnych; jest to tzw. kształcenie długie. szkoły zawodowe – po ukończeniu takiej szkoły każdy uczeń otrzymuje świadectwo umiejętności zawodowych lub dyplom robotnika wykwalifikowanego; uczniowie tych szkół mogą przystępować do tzw. matury zawodowej, na egzaminie oprócz przedmiotów ogólnych zdaje się też przedmioty zawodowe; jest to tzw. kształcenie krótkie; po zakończeniu edukacji można dalej kształcić się w szkołach pomaturalnych (tytuł technika) bądź na wyższych uczelniach, gdzie nauka trwa 2 lata (tytuł inżyniera). Po ukończeniu szkoły średniej uczeń może przystąpić do matury ogólnokształcącej, która zbliżona jest do naszego egzaminu maturalnego. Składa się z części pisemnej i ustnej egzaminów z przedmiotów obowiązkowych i fakultatywnych. Matematykę na maturze pisemnej zdają wszyscy uczniowie, kończący szkołę średnią, ale są to egzaminy na różnych poziomach, pomiędzy którymi są bardzo duże różnice. Dla matury typu S – matura naukowa- uczeń wybiera sobie jedną trzech specjalizacji : matematykę, fizykę lub naukę o życiu i o ziemi. Egzamin maturalny z matematyki typu S zawiera dwa zadania (jedno wspólne dla wszystkich i drugie dla „mat-spe”- uczniów, którzy wybrali matematykę jako specjalność, bądź jest ono w wersji ogólnej i dotyczy programu obowiązkowego dla kandydatów, którzy zostali przygotowani tylko według niego) i jeden problem, które są niezależne od siebie. Poza tym rodzajem matury są jeszcze dwa rodzaje matura typu ES ( ekonomiczna) oraz matura typu L (ogólna). Egzamin maturalny trwa 4 godziny dla matury typu S i ES oraz 2 godziny dla pozostałych, którzy mają program z matematyki znacznie okrojony. Uczniowie mogą korzystać z kalkulatora, również z graficznego lub programowalnego z dowolnymi funkcjami ( jedynym ograniczeniem jest jego rozmiar – kalkulator nie może być większy niż format zeszytu A5) oraz listy wzorów i własności, zwanej formularzem matury. Przykładowe zadanie dla matury typu S: W klasie liczącej 30 uczniów powstały kółko fotograficzne i kółko teatralne. Kółko fotograficzne ma 10 członków, zaś teatralne 6. Dwóch uczniów należy do obu kółek jednocześnie. 1. Oznaczmy przez F zdarzenie Uczeń należy do kółka fotograficznego i T- uczeń należy do kółka teatralnego. Pokaż, że zdarzenia F i T są niezależne. 2. Podczas jednego ze spotkań kółka fotograficznego wszyscy członkowie są obecni. Pierwszy uczeń jest losowany. Ma on sfotografować innego członka kółka, który również zostanie wylosowany. a) Oblicz prawdopodobieństwo, że wylosowany uczeń należy do kółka teatralnego P(T1). b) Oblicz prawdopodobieństwo, że uczeń, który został sfotografowany należy do kółka teatralnego P(T2). c) Pokaż, że prawdopodobieństwo, iż sfotografowany uczeń należy do kółka teatralnego, wynosi 0,2. 3. Co tydzień, w sposób niezależny, rozpoczyna się seans fotografowanie z losowaniem fotografa i osoby fotografowanej. Ten sam uczeń może być więc fotografowany kilka razy z rzędu. Oblicz prawdopodobieństwo, że po 4 tygodniach żaden z członków kółka teatralnego nie został sfotografowany. Przykładowe zadanie z matury typu L: Niech f będzie funkcją określoną na przedziale I = <0, 10> wzorem: f(x) = x2 - 10x + 100. 1. Zbadaj przebieg zmienności funkcji f na przedziale I. Pokaż, że osiąga ona minimum i oblicz je. 2. Narysuj wykres funkcji f w układzie współrzędnych, przyjmując jako jednostkę 1 cm na osi odciętych i 2 mm na osi rzędnych. 3. Rozwiąż graficznie równanie f(x) = 81. 4 ETAP – UCZELNIE WYŻSZE Studia są prowadzone na uniwersytetach. Po pomyślnie zdanym egzaminie maturalnym, każdy może zapisać się na uniwersytet. Uczelnie nie organizują dodatkowych egzaminów. Selekcja kandydatów odbywa się podczas pierwszego roku nauki. Jednak przyjęcia do najbardziej prestiżowych szkół wyższych, odbywają się na podstawie egzaminu konkursowego, do którego uczniowie przygotowują się podczas dwuletnich zajęć w klasach CPGE. Są to zatem szkoły elitarne, kształcące wyższe kadry zawodowe Francji. Ich absolwentami są przyszli prezydenci, politycy i dyrektorzy wielkich koncernów. We Francji nie zawsze uznawane są matury z innych krajów. Tutaj nauka podzielona jest na cykle: • Pierwszy ( dwa lata) – Dyplome d’Etudes Universitaires Generales), czyli „dyplom ogólnych studiów uniwersyteckich”; • Drugi cykl - licence ( licencjat) a następnie maitrise - odpowiednik magisterium; • Trzeci cykl poświęcony jest pracy naukowej i kończy się doktoratem Dyplome d’Etudes Approfondies, czyli „dyplom studiów pogłębionych”. Ciekawostka: Francuscy uczniowie mają 3 dni wolnego w tygodniu: środę, sobotę i niedzielę, mają jednak krótsze wakacje.