Wyznaczanie korytarzy ekologicznych pomiędzy obszarami
Transkrypt
Wyznaczanie korytarzy ekologicznych pomiędzy obszarami
Wyznaczanie korytarzy ekologicznych pomiędzy obszarami NATURA 2000 w obrębie województwa pomorskiego NATURA 2000 Ryś Piżmak Jeleń Dzik Bóbr Granica województwa Korytarz ekologiczny to obszar umożliwiający migrację roślin, zwierząt lub grzybów. Korytarze ekologiczne są ważnym elementem sieci Natura 2000 gdyż umożliwiają przemieszczanie się organizmów między siedliskami. W skutek działalności człowieka dawniej bardzo rozległe siedliska zwierząt i roślin zostały rozdrobnione i często izolowane. Z tego też względu w celu zapewnienia prawidłowego rozwoju gatunku umożliwiania mu zdobycia pożywienia, ustanowienia terytorium, znalezienia partnera do rozrodu czy umożliwienia ucieczki przed drapieżnikami jak i zdarzeniami losowymi typu pożar niezbędne jest połączenie siedlisk terenami umożliwiającymi bezpieczne przemieszczanie się zwierząt, czyli liniowymi pasami lasów, terenów porośniętych krzewami lub trawami, które poza możliwościami przemieszczania się dadzą zwierzętom niezbędne schronienie oraz dostęp do pożywienia. Szerokość korytarza musi być uzależniona od gatunku, dla którego został stworzony. Zazwyczaj większe potrzebują szerszych korytarzy niż gatunki mniejsze. Szerokość i typ korytarza uwzględniać musi także typ przemieszczeń, który ma umożliwić. Przykładowo, połączenie, stworzone w celu pokonywania krótkich dystansów przez mobilne zwierzęta, musi zapewnić jedynie osłonę i niezbędną przestrzeń. Natomiast korytarz umożliwiający rozproszenie gatunku w większej skali musi zapewniać również schronienie do odpoczynku oraz pokarm. W zależności od gatunku, dla którego został stworzony korytarz powinien zapewniać jedną z potrzeb przemieszczania się zwierząt: •przemieszczanie się w ramach dobowej aktywności np. w celu szukania pożywienia. •migracje sezonowe następujące cyklicznie w raz ze zmianami pór roku. •rozproszenie się (dyspersję) młodych osobników •przemieszczanie się w odpowiedzi na niekorzystne zmiany w siedlisku np. zmiany klimatyczne •przemieszczanie się w ramach mieszania się populacji np. w czasie godów. Ryc. 1. Korytarze ekologiczne pomiędzy obszarami NATURA 2000 dla wybranych zwierząt. Zabudowa Tereny przemysłowe, handlowe i komunikacyjne Tereny rolnicze z rozproszonym osadnictwem Lasy liściaste Lasy iglaste Lasy mieszane Ziemia orna Łąki i pastwiska Tereny podmokłe Wody Tabela 1. Preferencje zwierząt przypisane do zagospodarowania przestrzennego Ryc. 2. Zagospodarowanie przestrzenne województwa pomorskiego OB 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Zagospodarowanie_terenu Zabudowa Ziemia orna Tereny rolnicze z rozproszonym osadnictwem Łąki i pastwiska Obszary podmokłe Lasy liściaste Lasy iglaste Lasy mieszane Tereny przemysłowe, handlowe i komunikacyjne Wody Bóbr 90 70 90 80 30 40 50 40 100 5 Dzik 70 60 55 40 20 5 30 5 100 90 Jeleń 100 40 80 40 60 10 10 10 100 80 Ryś 100 80 90 80 80 10 10 10 100 80 Piżmak 100 80 90 80 40 50 60 60 100 5 Ryc. 3. Model programu ArcMap generujący korytarze ekologiczne Ryc. 4. Fragment mapy przedstawiającej korytarze ekologiczne pomiędzy obszarami NATURA 2000 dla wybranych zwierząt. Do wykonania mapy przedstawiającej korytarze ekologiczne łączące obszary NATURA 2000 użyto funkcji Corridor oraz poprzedzającej jej opcji Cost Distance. Dla uprzednio przygotowanej mapy zagospodarowania terenu (Corrine Land Cover, 2006) przypisano rangi odpowiadające preferencjom wyselekcjonowanych zwierząt na danym terenie (tabela 1). Na potrzeby projektu klasyfikacja zagospodarowania terenu według Corrine Land Cover została poddana generalizacji, którą proponuje dr hab. A. Ciołkosz oraz dr Z.Poławski. Następnie została ponownie zmodyfikowana by odpowiadać zakresowi pracy(ryc 2). Model programu ArcMap widniejący na rycinie 3 miał na celu konsekwentną selekcję obszarów NATURA 2000 oraz pobieraniu wartości najbliższego, innego niż on sam obszaru wspomnianej formy ochrony środowiska. Następnym krokiem dla modelu było stworzenie dla wyselekcjonowanych obszarów mapy kosztów, by w konsekwencji mógł on stworzyć łączący je korytarz (Corridor). Model zapętla się do momentu kiedy wszystkie rekordy znajdujące się na obszarze zainteresowania co w tym przypadku stanowi województwo pomorskie zostaną przez niego odnotowane. Efektem działania modelu są zatem liczne warstwy zawierające pojedyncze kanały ekologiczne pomiędzy obszarami NATURA 2000. Każde z nich zostało poddane reklasyfikacji w celu ekstrakcji obszaru którym najchętniej podążałyby zwierzęta, według założonych preferencji. Jak można zauważyć nie wszystkie obszary są ze sobą połączone i jest to efektem założeń podczas tworzenia projektu. Korytarze ekologiczne mają charakter lokalny zatem połączenie wszystkich obszarów ze sobą nie miałoby żadnego racjonalnego wytłumaczenia. Zwłaszcza po zestawieniu ze sobą preferencji wielu zwierząt co widać na rycinie 4. Ukazuje ona ścieżki którymi podążałyby wyselekcjonowane zwierzęta. Jak widać drogi te różnią się od siebie. Należy również pamiętać, że podczas wytyczania korytarzy ekologicznych, a właściwie projektowaniu ich występuje znacznie większa ilość czynników wpływająca na ich budowę. Korytarze takie muszą być uniwersalne, by jak największa ilość stworzeń chciała i mogła z nich korzystać oraz oczywiście, by ich budowa była fizycznie możliwa. Użyte materiały: http://www.pomorskie.eu/pl (informacje dotyczące województwa) http://ocean.ug.edu.pl/ (obszary NATURA 2000 i obrys województwa pomorskiego) http://www.eea.europa.eu (Corrine Land Cover, 2006) http://natura2000.fwie.pl/ (Fundacja Wspierania Inicjatyw Ekologicznych, definicja korytarzy ekologicznych) Ciołkosz A., Poławski F., 2005, ZMIANY UŻYTKOWANIA ZIEMI W POLSCE W II POŁOWIE XX W. NA PODSTAWIE ANALIZY DANYCH KARTOGRAFICZNYCH (w:) Roczniki geomatyki 2005, tom III, zeszyt 2, Polskie Towarzystwo Informacji Przestrzennej Jakub Bastian Praca zrealizowana na studiach podyplomowych "Geograficzne Systemy Informacyjne - GIS" (edycja 2012/13) - Centrum GIS, Wydziału OiG,