Instrukcja obslugi MicroStation 5.0

Transkrypt

BENTLEY MicroStation 5.0
MicroStation 5.0
SPIS TREŚCI
SPIS TREŚCI ................................................................................................................................ 1
WSTĘP.......................................................................................................................................... 2
I. OPIS ELEMENTÓW EKRANU I OKNA MICROSTATION MANAGER ............................ 3
II. OPERACJE PODSTAWOWE NA PLIKU PROJEKTOWYM............................................... 4
III. INFORMACJE PODRĘCZNE ............................................................................................... 4
IV. POLECENIA POMOCNICZE................................................................................................ 5
V. WNOSZENIE OBIEKTÓW..................................................................................................... 6
VI. WIDOKI.................................................................................................................................. 7
VII. POZIOMY ............................................................................................................................. 7
VIII. NASTAWY .......................................................................................................................... 8
IX. OPERACJE NA OBIEKTACH ............................................................................................ 11
X. LINIE WIELOKROTNE........................................................................................................ 13
XI. TEKST .................................................................................................................................. 14
XII. KOMÓRKI .......................................................................................................................... 15
XIII. WYPEŁNIANIE WZOREM .............................................................................................. 16
ZAKŁAD KARTOGRAFII Politechnika Warszawska Pl. Politechniki 1, 00-661 Warszawa, tel. 660-76-90
WSTĘP
MicroStation jest programem wspomagającym projektowanie (CAD) przeznaczonym dla
inżynierów i profesjonalnych projektantów z wielu dziedzin (architektura, konstrukcje maszyn,
kartografia i geodezja, inżynieria przemysłowa). Dostępny jest w wielu wersjach i na większość
współczesnych platform: DOS, Microsoft Windows, Windows NT, IBM RS/6000, Intergraph
Workstation, SGI, SPARC, HP, Macintosh, OS/2, PowerPC NT.
Funkcje dostępne są w postaci zestawu narzędzi do kreślenia, modelowania, symbolizacji, a
nawet zarządzania danymi. Struktura programu nie jest zbyt przejrzysta, głównie przez to, że wiele
czynności można wykonać na różne sposoby - można osiągnąć ten sam rezultat różnymi ścieżkami.
Te niedogodności kompensuje doskonale zaprojektowany i uporządkowany układ narzędzi,
zgrupowanych w palecie głównej i podpaletach, okna dialogowe z rozsądnymi opcjami i ogólna rzadko spotykana - elastyczność MicroStation.
Pulpit pracy, obok innych elementów, zawiera menu z oknem komend, okno (okna) z
płaszczyzną rysunku i zestawy narzędzi w postaci przycisków, na których widnieje ikona polecenia.
Pojedynczy plik projektowy (o rozszerzeniu .dgn) składa się z 63 poziomów (levels), na
których umieszcza się obiekty graficzne i pomiędzy którymi można wykonywać operacje. Ustala
się też widoczność na monitorze ośmiu widoków (views) - okien, w których obserwujemy projekt
(zarówno 2D, jak i trójwymiarowy). MicroStation pozwala na projektowanie w przestrzeni 3D, a
zawansowane funkcje pozwalają na jak najlepszą prezentację modelu (cieniowanie, ustawianie
oświetlenia i kąta widzenia itp.)
Program z konieczności jest dość rozległy, a poniższy opis zawężony został do
zastosowania MicroStation w budowie geometrycznej części systemów informacji przestrzennej.
I. OPIS ELEMENTÓW EKRANU I OKNA MICROSTATION MANAGER
1. Command Window
Jest to podstawowe okno programu i zawiera pasek tytułowy z nazwą otwartego pliku
(projektu), menu rozwijalne oraz poniżej zestawione pola, w których, zależnie od sytuacji,
wpisywane są odpowiednie dane:
klucze
informacje
aktywne
narzędzie
podpowiedzi
linia komend
komunikacja błędów
2. MicroStation Manager
Pierwsze okno dialogowe, jakie napotykamy w programie to MicroStation Manager, gdzie
(zgodnie z nazwą) możemy zarządzać plikami i tworzyć katalogi na dysku. Szczegółowe funkcje
Managera omówione są w części II.
Tutaj możemy też wybrać plik źródłowy (seed), z jakim chcemy pracować, będący
pierwowzorem projektu. W tym pliku zawarto informacje na temat jednostek pracy, dokładności,
aktywnych parametrów, układu współrzędnych, tablicy barw i elementów pomocniczych.
Przykładowe operacje w oknie MicroStation Manager:
tworzenie nowego projektu (pliku .dgn) FILE > NEW
otwarcie istniejącego projektu FILE > OPEN
kopiowanie pliku FILE > COPY
zmiana nazwy pliku FILE > RENAME
MicroStation nie dodaje automatycznie rozszerzenia .dgn do skpiowanego pliku (lub po
zmianie nazwy).
II. OPERACJE PODSTAWOWE NA PLIKU PROJEKTOWYM
Wszystkie wytłuszczone komendy dotyczą menu rozwijalnego (Command Window), chyba, że
podano inaczej. Odnośniki ( → ) prowadzą do numeru polecenia (funkcji).
3. Tworzenie projektu (nowego pliku .dgn) FILE > NEW
4. Otwarcie istniejącego projektu FILE > OPEN
5. Zapisanie pliku FILE > SAVE AS
6. Zamknięcie pliku (aktywnego projektu) FILE > CLOSE
7. Wyjście z programu FILE > EXIT
III. INFORMACJE PODRĘCZNE
8. Przeznaczenie przycisków myszki
W MicroStation używamy zasadniczo dwóch rodzajów punktów:
- punkt danych (data point) - oznacza punkt wprowadzany do projektu (np. jako część składowa
rysowanego elementu),
- punkt chwilowy (tentative point) - oznacza punkt, w którym będzie można wprowadzić punkt
danych. Używany jest do precyzyjnego dołączania punktów danych do już istniejących elementów
(snap) → 26.
Lewy przycisk - punkt danych
Prawy przycisk - reset (zakończenie, przerwanie polecenia) - działanie zbliżone do klawisza
Esc w innych programach
Oba przyciski jednocześnie - punkt chwilowy
9. Zasada pracy z narzędziami
Narzędzia MicroStation zostały pogrupowane wg. ich zadań w podpalety. Większość
podpalet reprezentowana jest przez jedno z narzędzi w palecie głównej (main), której widok
przedstawiony jest w punkcie 18. Można powiedzieć, że paleta główna jest rozwijalna, gdyż po
wskazaniu trójkąta w narożniku przycisku rozwija się cała podpaleta narzędzi. Wyjątkiem są tu
narzędzia: selekcja i usuwanie elementów, które są pojedynczymi przyciskami.
Tylko jedno narzędzie może być aktualnie dostępne - to, którego nazwa została
umieszczona w polu „aktywne narzędzie” okna Command Window. Narzędzie wybiera się przez
pojedyncze kliknięcie, jest ono wtedy zablokowane - działa aż do wybrania następnego, bądź
przerwania (reset). Jednorazowe użycie narzędzia jest możliwe po dwukrotnym kliknięciu jego
przycisku.
IV. POLECENIA POMOCNICZE
10. Przerysowanie (aktualizacja) widoku VIEW > UPDATE lub 17 z palety głównej (main)
11. Cofaj EDIT > UNDO
12. Przywróć EDIT > REDO
13. Umieszczanie znacznika do obsługi cofania EDIT > SET MARK
14. Cofaj do znacznika EDIT > UNDO > TO MARK
15. Wyświetlenie informacji o obiekcie (z możliwością edycji)
ELEMENT > INFORMATION lub Ctrl+I
16. Dokonywanie pomiarów PALETTES > MEASURING
17. Wprowadzanie i odczyt współrzędnych, przyrostów, odległości i kąta
SETTINGS > PRECISION INPUT
Komenda służy też do precyzyjnego wnoszenia i przesuwania obiektów.
Jednostki, sposób pomiaru kąta i dokładności ustawiane są poleceniem
SETTINGS > COORDINATE READOUT ( → 29)
V. WNOSZENIE OBIEKTÓW
18. Wnoszenia obiektów dokonuje się przy wykorzystaniu niektórych narzędzi z palety głównej,
które (jeśli nie jest otwarte) można wnieść na ekran poleceniem
PALETTES > MAIN
1 selekcja obiektów
3 operacje z ogrodzeniem
5 rysowanie łuków
7 rysowanie krzywych
9 rysowanie punktów
11 zaokrąglanie przecięć
13 zmiana atrybutów elementu
15 edycja wierzchołków łańcucha
17 operacje widoku okna
2 rysowanie linii i łańcuchów
4 rysowanie wieloboków
6 rysowanie okręgów i elips
8 wnoszenie tekstu
10 operowanie komórkami
12 przesuwanie, kopiowanie, itp.
14 wydłużanie, ucinanie, itp.
16 grupowanie obiektów
18 usuwanie obiektów
Oto rozmieszczenie narzędzi palety głównej (obok: nazwa otwieranej podpalety z narzędziami)
VI. WIDOKI
19. Otwarcie / zamknięcie widoku (jednego z 8 dostępnych)
VIEW > OPEN / CLOSE
20. Rozmieszczenie widoków na ekranie
VIEW > BOTTOM TO TOP (widok o najniższym numerze na wierzchu)
VIEW > CASCADE (jako okna schowane kolejno wg numeracji)
VIEW > TILE (obok siebie na całym ekranie)
21. Nazywanie, zapis i dołączanie widoków VIEW > SAVED
22. Zoom (powiększenia / pomniejszenia)
wokół punktu VIEW > ZOOM > IN / OUT lub 17 z palety głównej
zakres rysunku VIEW > FIT > ACTIVE DESIGN lub 17 z palety głównej
okno VIEW > WINDOW lub 17 z palety głównej
VII. POZIOMY
23. Kontrola widoczności poziomów (dokonywana w każdym z ośmiu widoków)
VIEW > LEVELS lub Ctrl + E
Kliknięcie pojedyncze zmienia widoczność poziomu, podwójne - czyni poziom aktywny
(poziom aktywny dla wszystkich widoków jest ten sam).
Aby zdefiniowaną strukturę widoczności poziomów odnieść do wszystkich
widoków - po zakończeniu ustawiania - kliknąć należy przycisk ALL .
24. Ustalenie symboliki (barwy, stylu linii, grubości linii) obiektów znajdujących się na
odpowiednich poziomach SETTINGS > LEVEL SYMBOLOGY
Przyciski OVERRIDES muszą być włączone, jeżeli symbolika poziomu ma
być nadrzędna w stosunku do symboliki obiektów.
25. nadawanie nazw poziomom oraz zapamiętywanie i wczytywanie struktury poziomów
SETTINGS > LEVEL NAMES
Struktura poziomów wraz z symboliką i nazwami jest przechowywana w pliku .lvl
VIII. NASTAWY
26. Dołączanie (snap) punktów chwilowych (tentative points) do elementów istniejących
umożliwia klucz:
SETTINGS > LOCKS > SNAP LOCK , w którym:
MODE > NEAREST - oznacza dowiązanie do najbliższego punktu elementu
MODE > KEYPOINT - dowiązanie do punktów węzłowych elementu
DIVISOR - określa zakres rozpoznawania punktów węzłowych
1 - węzłami są tylko punkty końcowe
2 - dodaje do węzłów także punkt środkowy elementu
27. Jednostki pracy SETTINGS > WORKING UNITS
MU - master units - jednostki podstawowe np. km
SU - sub units - jednostki podrzędne np. m
PosU (= WU) - positional units - jednostki pozycyjne - najmniejsza odległość
pomiędzy dwoma punktami w MicroStation, np. cm
Wszystkie jednostki podaje się w miarach terenowych.
SU per MU (stosunek SU/MU, np. 1000 m/km)
PosU per SU (stosunek Pos/SU, np. 100 cm/m)
28. Siatka
Tworzona jest sieć punktów pomocniczych o dowolnej gęstości i trzech
możliwościach konfiguracji, widoczna w widoku przy włączonym parametrze
VIEW >ATTRIBUTES > GRID,
Siatka ma postać dwustopniową:
reference grid - siatka rzadsza (zaznaczona większymi kropkami)
grid - siatka szczegółowa (drobna).
Włączenie dołączania punktów danych do siatki
SETTINGS > GRID > GRID LOCK,
lub: SETTINGS > LOCKS > GRID LOCK
Ustawienie parametrów siatki SETTINGS > GRID
MASTER / GRID - rozmiar oczka siatki szczegółowej (podawany w master units)
REFERENCE GRID - skok siatki referencyjnej (rzadszej) wyrażony w liczbie oczek
siatki szczegółowej
CONFIGURATION:
ORTHOGONAL - siatka prostopadła
ISOMETRIC - siatka naprzemianległa o stałym stosunku x/y = 0.2887
OFFSET - siatka naprzemianległa o dowolnym stosunku x/y
ASPECT RATIO (X/Y) - stosunek odstępu X do odstępu Y (możliwy do
zmiany w siatce prostopadłej i offset)
29. Ustawienie dokładności i jednostek odczytywania współrzędnych oraz dokładności, zasady
pomiaru i jednostek odczytu kątów SETTINGS > COORDINATE READOUT
Nastawy tego polecenia decydują o jednostkach, w jakich odczytujemy i wprowadzamy
współrzędne oraz o jednostkach i zasadzie pomiaru kątów, którymi posługujemy się w pracy.
Jednostki i dokładność współrzędnych
COORDINATES:
Master Units - MU (podstawowe)
Sub Units - MU:SU ( podrzędne)
Working Units (=PosU) - MU:SU:WU (pozycyjne)
ACCURACY: dokładność maks.: 0.0001 (oznaczona przez 0.1234) lub: 1/64.
Jednostki, zasada pomiaru i dokładność odczytu kątów
FORMAT:
DD,DDDD (stopnie, części stopnia)
° ' " (stopnie, minuty, sekundy)
MODE:
Conventional (pomiar kąta od osi X przeciwnie do
ruchu wskazówek zegara)
Azimuth (pomiar kąta od osi Y w prawo)
ACCURACY:
dokładność maksymalna 0.0001 (oznaczona jako
0.1234)
30. Ustawienie aktywnych parametrów: poziomu ( → 23), koloru, stylu i grubości linii,
rodzaju
obszaru (Solid / Hole), klasy obiektu, wypełnienia
ELEMENT > ATTRIBUTES
LEVEL (można również ustawić przez: VIEW > LEVELS ( → 23)
COLOR (można również ustawić przez: ELEMENT > COLOR)
STYLE (można również ustawić przez: ELEMENT > STYLE)
WEIGHT (można również ustawić przez: ELEMENT > WEIGHT)
AREA (Solid / Hole) - rodzaj obszaru przy wypełnianiu elementu
CLASS (Primary / Consruction) - klasa elementu.
FILL - wypełnienie elementów zamkniętych (widoczne w tych widokach, w
których klucz AREA FILL jest włączony
31. Ustawienie aktywnego kąta SETTINGS > ACTIVE ANGLE
Podać należy wartość kąta (lub przesunąć strzałkę na tarczy).
Zasada pomiaru kątów jest ustalana poleceniem
SETTINGS > COORDINATE READOUT ( → 29)
ANGLE LOCK - zaokrągla wszystkie wartości zgodnie z dokładnością
"TOLERANCE"
32. Ustawienie aktywnej skali SETTINGS > ACTIVE SCALE
Kłódka zamknięta oznacza zmiany współczynników równocześnie, kliknięcie na kłódkę
otwiera ją i daje możliwość zmian każdego współczynnika oddzielnie.
1.0 - szybkie ustawienie skali na 1
HALVE - dwukrotne zmniejszenie wszystkich współczynników
DOUBLE - dwukrotne zwiększenie współczynników skali
SCALE LOCK - zaokrągla wszystkie współczynniki skali z dokładnością
podaną w oknie "TOLERANCE"
33. Wczytanie, modyfikacja i zapis tablicy barw SETTINGS > COLOR PALETTE
Polecenie otwiera paletę przypisaną do projektu (lub standardową)
Modyfikacja barwy - przez dwukrotne kliknięcie na próbkę barwy (otwiera się okno
"Modify Color") i dobranie wartości w systemach HSV lub RGB. Barwa jest
tu uwidaczniana jako:
WIREFRAME - pełna barwa, lub:
DITHERED - do cieniowania (3D)
Na pasku z prawej strony określa się stopień jasności barwy (zczernienia).
Numer barwy z palety (widoczny w tytule okna "Modify Color") oznacza
kolejność barw w palecie (od próbki w lewym górnym rogu (= 0) przez
wszystkie wiersze w prawo).
Przypisanie palety już ustalonej do pliku projektowego: ATTACH
Otwarcie istniejącej już palety z dysku: FILE > OPEN
Zapisanie na dysku palety ustawionej FILE > SAVE AS (powstaje plik .tbl)
34. Zapisanie nastawów przypisanych do projektu (bez preferencji użytkownika)
FILE > SAVE SETTINGS
IX. OPERACJE NA OBIEKTACH
35. Selekcja elementów - za pomocą strzałki (1 z palety głównej)
Przez wleczenie myszy można wskazać elementy oknem. Po takiej selekcji możliwa jest
edycja węzłów elementu i jego przesuwanie bez używania narzędzi edycyjnych.
Wybór wszystkich elementów (także niewidocznych) EDIT > SELECT ALL
Wybór kilku elementów - przez użycie strzałki + Ctrl
36. Zmiana atrybutów elementu ELEMENT > INFORMATION
SYMBOLOGY: poziom, barwa, grubość i styl linii
PROPERTIES: rodzaj obszaru (Solid / Hole), możliwość dołączania do elementu,
blokowanie elementu (Locked / Not Locked)
G GROUP: numer grupy graficznej, do której należy element (0 - obiekt pojedynczy)
CLASS (Primary / Construction): klasa elementu
FILL: wypełnienie elementu
Można też użyć narzędzia Change Element (13) z palety głównej zmieniającego
kolor, styl i grubość linii, poziom, rodzaj obszaru (Solid / Hole), wypełnienie i klasę
elementu na aktywne (ustalone poleceniem ELEMENT > ATTRIBUTES - zob. 30).
37. Usuwanie elementów Delete Element (18) z palety głównej, lub:
selekcja strzałką z MAIN i klawisz Backspace
Jeżeli używamy ogrodzenia → 48
38. Modyfikacja obiektów (edycja wierzchołków, wydłużanie i ucinanie elementów)
narzędzie Modify Element (14) z palety głównej
39. Kopiowanie, przesuwanie, obracanie, skalowanie elementu i jego kopii, odbicia lustrzane
narzędzie Manipulate Element (12) z palety głównej
40. Tworzenie tablic
narzędzie Manipulate Element (12) z palety głównej
Tablica prostokątna jest położona pod kątem aktywnym, a wskazany przy jej tworzeniu
element staje się lewym dolnym elementem tablicy
Tablica kołowa tworzona jest przez wskazanie elementu do skopiowania i dynamiczne
zdefiniowanie promienia tablicy - wskazanie środka koła.
ITEMS - liczba elementów
DELTA ANGLE - kąt pomiędzy elementami
ROTATE - zachowanie symetrii (zwrócenie wszystkich elementów do środka
tablicy
Przy tworzeniu tablic z komórek używa się narzędzi Cells (10) ( → 63)
41. Zaokrąglanie przecięć (połączeń) elementów
Elementy muszą się przecinać. Jeżeli jeden z nich jest obiektem zamkniętym, to nie
podlega on modyfikacji.
narzędzie Fillets (11) z palety głównej
42. Zamykanie elementów i grupowanie
narzędzie Chain (15) z palety głównej
grupowanie elementów EDIT > GROUP
43. Rozbijanie łańcuchów, multilinii i grup graficznych (patrz też 53)
narzędzie Drop Element (16) z palety głównej
rozbicie grupy EDIT > UNGROUP
44. Ogradzanie elementów
narzędzie Fence (3) z palety głównej
Narzędzia pozwalają wnosić ogrodzenia prostokątne (Block) lub wielokątne (Shape)
45. Kasowanie ogrodzenia - przez wybór poprzedniej funkcji bez definiowania położenia
46. Przesuwanie węzłów ogrodzenia - narzędzie Fence (3) z palety głównej
47. Przesuwanie całości ogrodzenia (bez zawartości) - narzędzie Fence (3) z palety głównej
48. Kasowanie zawartości ogrodzenia - narzędzie Fence (3) z palety głównej
X. LINIE WIELOKROTNE
49. Definiowanie linii wielokrotnych ELEMENT > MULTI-LINES
- dodawanie linii ADD
- kasowanie linii DELETE
- odstęp od osi OFFSET
- wypełnienie dowolnym kolorem FILL
- parametry linii i zakończeń (barwa, styl i grubość oraz poziom i klasa)
- definiowanie zakończeń (początkowego i końcowego oddzielnie):
line (linia), angle (kąt pomiędzy linią zakończenia i osią linii wielokrotnej)
outer arc (łuk łączący linie skrajne)
inner arc (łuk lączący linie wewnętrzne)
50. Zmiana aktywnej definicji linii wielokrotnej na wskazaną PALETTES > MATCH
lub narzędzie Change (13) z palety głównej
51. Wnoszenie linii wielokrotnych (stylem aktywnym)
narzędzie Line Strings (4) z palety głównej
52. Połączenia linii wielokrotnych PALETTES > MULTI-LINES JOINTS
- 7 rodzajów połączeń
- wycinanie fragmentu linii wielokrotnej lub linii składowej
53. Rozbicie linii wielokrotnej na linie pojedyncze (łańcuchy)
narzędzie Drop (16) z palety głównej ( → 43)
XI. TEKST
54. Wybór czcionki
ELEMENT > TEXT > FONT (podać numer czcionki)
Przycisk VIEW pozwala obejrzeć przykłady czcionek
55. Ustawianie atrybutów tekstu ELEMENT > TEXT
HEIGHT - wysokość w jednostkach pracy
WEIGHT - szerokość w jednostkach pracy
LINE SPACING - odległość między wierszami lub między tekstem a opisywanym
elementem np. linią
LINE LENGTH - maksymalna liczba znaków w wierszu
MIRROR TEXT - możliwość lustrzanego tekstu
FRACTIONS - zamienia znaki rozdzielone znakiem slash ( / ), np. x/y na ułamek
zajmujący jeden znak np
x
y
MATCH - zamiana wszystkich atrybutów na takie, jakie reprezentuje wskazany tekst
z projektu
JUSTIFICATION - justyfikacja - wskazać należy krzyżyk odpowiadający punktowi
wstawiania (niezależnie dla jednego wiersza i dla tekstu wielowierszowego)
56. Wprowadzanie tekstu - narzędzie Text (8) z palety głównej
57. Edycja tekstu - narzędzie Text (8) z palety głównej
58. Zmiana atrybutów tekstu na aktualne - narzędzie Text (8) z palety głównej
59. Wyświetlenie atrybutów tekstu - narzędzie Text (8) z palety głównej
lub ELEMENT > INFORMATION
XII. KOMÓRKI
60. Tworzenie biblioteki komórek FILES > CELL LIBRARY > NEW
(powstaje plik o rozszerzeniu .cel)
61. Przyłączanie istniejącej biblioteki komórek do projektu
FILES > CELL LIBRARY > ATTACH
62. Definiowanie komórek
* wniesienie elementów tworzących komórkę na projekt
* zdefiniowanie punktu wstawiania przez narzędzie Cells (10) z palety głównej
* wybór (selekcja) wszystkich elementów komórki
* SETTINGS > CELLS > CREATE
Istnieje specjalny typ komórek - SHARED (wspólna = podzielona), co oznacza, że:
- komórka jest zawsze dostępna (niezależnie od przyłączonej aktualnie biblioteki)
- zmienia się symbolika wszystkich komórek SHARED w projekcie gdy edytujemy
jedno z jej wystąpień.
Zamiana komórek wspólnych na zwykłe: DROP SHAREDCELL
Sposoby umieszczania:
PLACEMENT (narzędziami komórek - Cells (10) z palety głównej)
POINT (narzędziami wnoszenia punktów - Points (9) z palety głównej)
PATTERN (jako wzory wypełnień - dla linii i powierzchni)
63. Wnoszenie komórek - narzędzie Cells (10) z palety głównej
Przed wniesieniem należy wybrać sposób umieszczania (jak wyżej).
Narzędzia Cells dają możliwości wykonania poniższych operacji
- umieszczenie komórki aktywnej (na ten poziom, na którym była
definiowana)
- umieszczenie komórki aktywnej relatywnie tzn. na poziom aktualnie
aktywny
- umieszczenie komórki aktywnej pod dowolnym kątem i w dowolnej skali
- tworzenie tablicy prostokątnej z komórek
- zmiana grafiki komórki na aktywną (zawartą w bibliotece)
XIII. WYPEŁNIANIE WZOREM
64. Kreskowanie powierzchni (typu Solid) PALETTES > PATTERNING > Hatch Area
* podać kąt i odstęp między kreskami
* wskazać element
* wskazać początek kreskowania (przez ten punkt będzie przechodzić "pierwsza" linia)
65. Kratkowanie powierzchni (element typu Solid)
PALETTES > PATTERNING > Crosshatch Area
* podać kąty i odstępy między kreskami (niezależnie dla obu kierunków kreskowania)
* wskazać element
* wskazać początek kratkowania (w tym punkcie będzie skrzyżowanie linii)
66. Pokrycie powierzchni wzorem składającym się z komórek
PALETTES > PATTERNING > Pattern Area
* podać nazwę wykorzystywanej komórki
* skalę wzoru
* odstęp pomiędzy wierszami
* odstęp pomiędzy kolumnami
* podać kąt położenia wzoru
* wskazać element
* wskazać początek wypełniania (punkt wstawienia pierwszej komórki)
Aby pokryć dowolny obszar w projekcie (nie mieszczący się w granicach elementu)
należy użyć ogrodzenia (PALETTES > FENCE) a następnie
PALETTES > PATTERNING > Pattern Area i podać METHOD > FENCE
67. Pokrycie linii wzorem składającym się z komórek (umieszczenie komórek wzdłuż linii
bez dowolnych przeskalowań)
PALETTES > PATTERNING > Linear Pattern

Instrukcja obslugi MicroStation 5.0

Transkrypt

Podobne dokumenty

Specyfikacja

WaterGEMS - Retencja.pl Sklep

Zbigniew Jan Grabowski Prof. zw. dr hab. inż. ur. 08.03.1930 r

wstęp do programu microstation wstęp do programu microstation