przewodnik dydaktyczny - I Wydział Lekarski Warszawskiego

Transkrypt

WARSZAWSKI UNIWERSYTET MEDYCZNY
PRZEWODNIK DYDAKTYCZNY
DLA STUDENTÓW III ROKU
I WYDZIAŁU LEKARSKIEGO
Rok akademicki 2014/2015
1
Opracowanie edytorskie i druk:
Oficyna Wydawnicza Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego
Zam......../ 2014
nakład 50 egz.
tel. 22 5720 327
e-mail: [email protected]
www.oficynawydawnicza.wum.edu.pl
2
Spis treści
1. WŁADZE WARSZAWSKIEGO UNIWERSYTETU MEDYCZNEGO............ 3
2. PODZIAŁ ROKU AKADEMICKIEGO 2014 / 2015.......................................... 4
3. SKŁAD ZARZĄDU SAMORZĄDU STUDENTÓW WUM
W KADENCJI 2014-2016................................................................................... 5
4. Plan studiów na rok akademicki: 2014/2015.................................. 6
5. Parazytologia lekarska...................................................................... 8
6. Mikrobiologia............................................................................................. 11
7. Genetyka........................................................................................................ 14
8. Patomorfologia......................................................................................... 17
9. Propedeutyka Chorób Wewnętrznych......................................... 24
10. Farmakologia i toksykologia. ......................................................... 27
11. PEDIATRIA......................................................................................................... 32
12. Propedeutyka chirurgii........................................................................ 37
13. Radiologia.................................................................................................... 44
14. Medycyna nuklearna............................................................................. 46
15. Propedeutyka stomatologii............................................................... 49
16. Psychologia Lekarska z Elementami Socjologii..................... 52
17. Choroby zakaźne...................................................................................... 56
18. Medycyna Katastrof............................................................................... 59
1
RAMOWY PROGRAM PRAKTYK DLA STUDENTÓW III ROKU
WYDZIAŁU LEKARSKIEGO
Po III roku obowiązuje studentów 4 tygodniowa praktyka (20 dni roboczych) – 120 godzin w Klinice lub Oddziale Chorób Wewnętrznych.
W czasie praktyki student obowiązany jest odbyć 2 całodobowe dyżury.
Kierownik Kliniki (Ordynator Oddziału) lub wyznaczony przez niego opiekun ustala szczegółowy zakres obowiązków i harmonogram praktyki oraz sprawuje kontrolę nad pracą studenta.
Opiekunem praktyki studenckiej winien być lekarz o odpowiednim przygotowaniu zawodowym
i ogólnym.
Nieobecność studenta w pracy może być usprawiedliwiona jedynie formalnym zwolnieniem lekarskim. Choroba dłuższa niż 1 tydzień powoduje konieczność przedłużenia praktyki o odpowiedni
okres czasu.
Odbycie praktyki potwierdza opiekun, a praktykę zalicza Kierownik Kliniki lub Ordynator
Oddziału.
Celem praktyki jest:
1/ Uzupełnienie wiadomości o organizacji Oddziału Wewnętrznego (Kliniki) i powiązaniu organizacyjnym Oddziału (Kliniki) z lecznictwem otwartym.
2/ Doskonalenie umiejętności badania fizycznego.
3/ Zapoznanie się z zasadami udzielania pierwszej pomocy (reanimacja).
4/ Pogłębianie umiejętności rozpoznania i różnicowania podstawowych jednostek chorobowych
ze szczególnym uwzględnieniem przypadków ostrych.
5/ Poznanie właściwej interpretacji wyników badań pracownianych, radiologicznych i patomorfologicznych.
6/ Udział w wizytach lekarskich.
7/ Wykonywanie przez studentów zabiegów stosowanych w codziennej praktyce lekarskiej (wstrzyknięcia dożylne, podłączanie kroplówek, cewnikowanie itp.).
8/ Pobieranie przez studentów materiału do badań diagnostycznych.
2
WŁADZE WARSZAWSKIEGO UNIWERSYTETU MEDYCZNEGO
REKTOR – prof. dr hab. MAREK KRAWCZYK
Prorektorzy
PROREKTOR ds. DYDAKTYCZNO–WYCHOWAWCZYCH
– prof. dr hab. MAREK KULUS
PROREKTOR ds. NAUKI I WSPÓŁPRACY Z ZAGRANICĄ
– prof. dr hab. SŁAWOMIR MAJEWSKI
PROREKTOR ds. KLINICZNYCH, INWESTYCJI i współpracy z regionem
– prof. dr hab. SŁAWOMIR NAZAREWSKI
PROREKTOR ds. KADR – prof. dr hab. RENATA GÓRSKA
DZIEKAN I WYDZIAŁU LEKARSKIEGO
– prof. dr hab. MIROSŁAW WIELGOŚ
Prodziekan I Wydziału Lekarskiego ds. I/II/III r.
– prof. dr hab. Barbara Górnicka
Prodziekan I Wydziału Lekarskiego ds. IV/V/VI r.
– prof. dr hab. Krzysztof Zieniewicz
Prodziekan I Wydziału Lekarskiego ds. studiów licencjackich
– prof. dr hab. Kazimierz Niemczyk
Prodziekan I Wydziału Lekarskiego ds. Przewodów Doktorskich
– dr hab. Paweł Włodarski
Prodziekan I Wydziału Lekarskiego ds. Nauki
– prof. dr hab. Krzysztof J. Filipiak
WŁADZE UCZELNI urzędują w budynku przy ul. Żwirki i Wigury 61.
Przewodniczący Rady Pedagogicznej III r. – dr med. Małgorzata Kubicka-Pertkiewicz
Kierownik dziekanatu – mgr Joanna Kwiatkowska, tel. (22) 57 20 208,
fax (22) 57 20 266, pok. 208.
SEKRETARIAT I WYDZIAŁU LEKARSKIEGO
Sprawy studenckie III r. studiów mgr Danuta Bogucka i mgr Agnieszka Banaszek-Więckowska,
pok. 213d, przyjmują w poniedziałek, wtorek, czwartek, piątek w godz. 10:00–16:00,
tel. (22) 57 20 210, (22) 57 20 260, fax (22)57 20 266.
DZIAŁ OBSŁUGI STUDENTÓW tel. (22) 57 20 816
Przychodnia dla studentów WUM: Niepubliczny ZOZ Centrum Medyczne WUM
ul. Banacha 1 a, tel. (22) 599 18 01, 02-03.
3
PODZIAŁ ROKU AKADEMICKIEGO 2014 / 2015
Na podstawie Zarządzenia nr 23 / 2014 Rektora WUM z dnia 10 kwietnia 2014 r.
SEMESTR ZIMOWY
01.10.2014
21.12.2014
zajęcia dydaktyczne
11 tygodni
22.12.2014
04.01.2015
wakacje zimowe
05.01.2015
01.02.2015
4 tygodnie
02.02.2015
08.02.2015
sesja egzaminacyjna zimowa
09.02.2015
15.02.2015
przerwa semestralna
16.02.2015
22.02.2015
sesja poprawkowa
SEMESTR LETNI
23.02.2015
04.04.2015
6 tygodni
05.04.2015
10.04.2015
wakacje wielkanocne
11.04.2015
14.06.2015
9 tygodni
15.06.2015
05.07.2015
sesja egzaminacyjna letnia
06.07.2015
30.08.2015
wakacje letnie
31.08.2015
06.09.2015
sesja poprawkowa
07.09.2015
30.09.2015
wakacje letnie
4
ZARZĄD SAMORZĄDU STUDENTÓW WARSZAWSKIEGO UNIWERSYTETU MEDYCZNEGO
KADENCJI 2014/2016:
Przewodniczący Zarządu Samorządu Studentów WUM
ROMAN KOŃSKI
II rok, I WL, kierunek lekarski
Tel. +48 608 360 221
Wiceprzewodnicząca Zarządu SSWUM
ALEKSANDRA SALETRA
IV rok, I WL, kierunek lekarski
Tel. +48 531 690 129
Wiceprzewodniczący Zarządu SSWUM, Przewodniczący Komisji Informacji i Promocji
JAKUB SZPERNALOWSKI
III rok, I WL, kierunek lekarski
Tel. +48 692 894 878
Przewodnicząca Komisji Dydaktyki
SONIA STATUCH
V rok, I WL, kierunek lekarski
Tel. +48 509 901 172
Przewodniczący Komisji Kultury
MICHAŁ NIEMCZYK
V rok, I WL, kierunek lekarski
Tel. +48 788 982 216
Przewodniczący Komisji Sportu i Turystyki
KAMAL EL-HASSAN
VI rok, I WL, kierunek lekarski
Tel. +48 502 221 114
Sekretarz
KRZYSZTOF KOTUŁA
III rok, WNoZ, Ratownictwo Medyczne
Tel. +48 601 442 407
5
6
2
8
Parazytologia
Patomorfologia
Choroby zakaźne
Farmakologia i toksykologia
Medycyna katastrof
Medycyna nuklearna
Pediatria
Praktyki zawodowe
Propedeutyka chirurgii
3
4
5
6
7
8
9
10
11
3
4
4
1
1
16
2
5
Mikrobiologia
2
2
Genetyka
Przedmiot nazwa
1
Lp
Plan studiów na rok akademicki: 2014/2015
c
2
c
1
c
c
2
c
1
c
1
Semestr
zal
zal
zal
zal
zal
zal
zal
egz
egz
egz
egz
Forma
zaliczenia
40
120
59
30
25
100
45
200
30
80
30
Wymiar godzin
obowiązujący
studenta
6
5
30
5
60
2
wyk.
10
19
15
5
10
10
30
10
10
11
24
40
15
15
60
30
110
20
70
17
sem. ćwicz.
w tym:
120
prak.
zaw.
Klinika Chorób Odzwierzęcych i Tropikalnych
Zakład Immunopatologii Chorób Zakaźnych i Pasożytniczych
1M21
1M24
Katedra i Klinika Chirurgii Ogólnej, Transplantacyjnej
i Wątroby
1WB1
Klinika Pneumonologii i Alergologii Wieku Dziecięcego
Klinika Chirurgii Ogólnej i Chorób Klatki Piersiowej
Klinika Pediatrii
1W34
1WA
Klinika Gastroenterologii i Żywienia Dzieci
1W44
Katedra i Klinika Chirurgii Ogólnej, Naczyniowej i Transplantacyjnej
Katedra i Klinika Pediatrii, Hematologii i Onkologii
1W33
1W9
Katedra i Klinika Pediatrii i Nefrologii
1WG
Katedra i Klinika Chirurgii Ogólnej, Gastroenterologicznej
i Onkologicznej
Klinika Pediatrii i Endokrynologii
1WI
1W8
Zakład Medycyny Nuklearnej
1WH
Studium Medycyny Katastrof
1W13
S2
Katedra i Zakład Farmakologii Doświadczalnej i Klinicznej
Klinika Hepatologii i Nabytych Niedoborów Immunologicznych
1M22
1M9
Katedra i Zakład Patomorfologii
Zakład Biologii Ogólnej i Parazytologii
1M11
1M14A
Katedra i Zakład Mikrobiologii Lekarskiej
Klinika Pediatrii
1M20
Zakład Genetyki Medycznej
1W44
Nazwa jednostki
1WY
Kod
jednostki
I Wydział Lekarski, Kierunek Lekarski - studia 6 letnie stacjonarne i niestacjonarne (d. wieczorowe)
Rok studiów: 3
ECTS
7
2
Psychologia lekarska
z elementami socjologii
Radiologia
14
15
Zajęcia fakultatywne do
wyboru
Razem
1
Propedeutyka stomatologii
13
64
6
2
5
Propedeutyka chorób
wewnętrznych
12
16
Plan studiów na rok akademicki: 2014/2015
c
2
2
2
c
zal
zal
zal
zal
zal
1039
90
40
40
20
90
128
10
10
286
90
6
20
20
20
505
24
20
60
120
Zakład Ortodoncji
1S15
II Zakład Radiologii Klinicznej
Zakład Chorób Błony Śluzowej i Przyzębia
1S14
I Zakład Radiologii Klinicznej
Klinika Chirurgii Czaszkowo-Szczękowo-Twarzowej,
Chirurgii Jamy Ustnej i Implantologii
1S112
1W12
Zakład Stomatologii Dziecięcej
1W11
Klinika Immunologii, Transplantologii i Chorób Wewnętrznych
1W21
1S17
Zakład Psychologii Medycznej
Katedra i Klinika Nefrologii, Dializoterapii i Chorób
Wewnętrznych
1WM
2MB
Katedra i Klinika Chorób Wewnętrznych i Endokrynologii
1WN
Katedra i Klinika Gastroenterologii i Chorób Przemiany
Materii
1WO
Katedra i Klinika Chorób Wewnętrznych, Pneumonologii
i Alergologii
Katedra i Klinika Chorób Wewnętrznych, Nadciśnienia
Tętniczego i Angiologii
1WS
1WU
I Katedra i Klinika Kardiologii
1WR
I Wydział Lekarski, Kierunek Lekarski - studia 6 letnie stacjonarne i niestacjonarne (d. wieczorowe)
Rok studiów: 3
Rok akademicki: 2014/2015
Kierunek:
Specjalność:
Rok studiów,
semestr:
Tryb studiów:
Nazwa przedmiotu:
Typ przedmiotu:
Poziom przedmiotu
Język wykładowy:
Nazwa jednostki dydaktycznej prowadzącej
zajęcia:
Imię i nazwisko Kierownika Zakładu
Imię i nazwisko
Osoby odpowiedzialnej
za dydaktykę:
Rodzaj zajęć:
Łączna liczba godzin
Liczba godzin:
Liczba punktów ECTS
Lekarski
III rok,
semestr V
Stacjonarne/niestacjonarne
Parazytologia lekarska
obowiązkowy ogólny
podstawowy
polski
Katedra i Zakład Biologii Ogólnej i Parazytologii,
ul. T. Chałubińskiego 5, 02-004 Warszawa
tel.: 22 621 26 07
prof. dr hab. Leszek Szablewski
dr Rusłan Sałamatin
Seminaria, ćwiczenia
30
wykłady: 0
2
ćwiczenia: 20
seminaria: 10
Zajęcia odbywają się w systemie zintegrowanego 2-tygodniowego bloku dla
każdej grupy. Każda z 10 trzygodzinnych jednostka obejmuje 1 godzinę seminarium
i 2 godziny ćwiczeń praktycznych.
Metody dydaktyczne
(organizacja zajęć)
Tematy ćwiczeń i seminariów:
1. Helminty najczęstsze w Polsce i na świecie. Nicienie – pasożyty jelitowe
i tkankowe (Ascaris lumbricoides, Enterobius vermicularis, Trichuris trichiura,
Toxocara canis).
2. Pasożyty rzadkie w Polsce i zawlekane. Nicienie i przywry (Ancylostoma
duodenale, Necator americanus, Anisakis simplex, Schistosoma spp., Fasciola
hepatica, Opisthorchis felineus, Dicrocoelium dendriticum).
3. Tasiemce – pasożyty jelitowe człowieka (Diphyllobothrium latum, Taenia
solium, T. saginata, Rodentolepis nana (= Hymenolepis nana), Hymenolepis
diminuta, Dipylidium caninum).
4. Tasiemce i nicienie pasożytujące w postaci larwalnej w tkankach i narządach
człowieka (Echinococcus granulosus, E. multilocularis, Trichinella spiralis,
Loa loa, Dirofilaria repens).
5. Wodnopochodne inwazje pasożytnicze (giardioza, kryptosporydioza,
cyklosporoza, mikrosporydiozy, inwazje amfizoicznych pełzaków z rodzaju
Acanthamoeba i Naegleria).
6. Pasożytnicze pierwotniaki przewodu pokarmowego i inne (Giardia intestinalis,
Entamoeba histolytica/dispar, E. gingivalis, Cryptosporidium sp., Trichomonas
spp., Acanthamoeba spp.).
7. Pasożytnicze pierwotniaki krwi, innych tkanek i narządów człowieka (Trypanosoma
spp., Leishmania spp., Plasmodium spp., Babesia spp., Toxoplasma gondii).
8. Pasożytnicze stawonogi i ich rola w transmisji chorób (pasożytnicze owady i roztocze).
9. Diagnostyka chorób inwazyjnych.
10.Nowe zagrożenia inwazjami pasożytniczymi człowieka w dobie globalizacji.
Perspektywy wykorzystanie helmintów w terapii chorób autoimunologicznych
człowieka. Zaliczenie praktyczne.
8
- znajomość biologii pasożytów, omawianych na kolejnych ćwiczeniach,
ze zwróceniem szczególnej uwagi na cykle rozwojowe;
- zeszyt do ćwiczeń „Biologia pasożytów” (dla I WL);
- przybory do rysowania.
- wyposażenie przyszłego lekarza w niezbędne wiadomości na temat biologii i morfofizjologii medycznie ważnych gatunków pasożytów bytujących
w tkankach, narządach oraz układach ludzkiego organizmu;
- przekazanie wiedzy o aktualnych problemach parazytologii lekarskiej, środowiskowych czynnikach inwazji i dyspersji pasożytów, gatunkach oportunistycznych, o patogenezie i przebiegu chorób pasożytniczych w stanach
immunosupresji czy defektów immunologicznych oraz epidemiologii inwazji
pasożytniczych;
Cele kształcenia
- uświadomienie przyszłemu lekarzowi zagrożeń ze strony pasożytów, występujących w Polsce i na Świecie;
- poznanie zasad przeprowadzenia prawidłowego wywiadu parazytologicznego z pacjentem;
- zaznajomienie przyszłego lekarza z metodami nowoczesnej diagnostyki laboratoryjnej;
- zdobycie przez studenta umiejętności właściwej interpretacji wyników badań
diagnostycznych.
Efekty kształcenia
- zna inwazyjne dla człowieka formy lub stadia rozwojowe wybranych pierwotniaków, helmintów i stawonogów, z uwzględnieniem geograficznego zasięgu ich występowania;
- omawia zasadę funkcjonowania układu pasożyt-żywiciel oraz zna podstawo- w zakresie wiedzy
we objawy chorobowe wywoływane przez pasożyty;
student:
- zna epidemiologię zarażeń pasożytami z uwzględnieniem geograficznego zasięgu ich występowania;
- zna i rozumie podstawy diagnostyki parazytologicznej.
- ocenia zagrożenia środowiskowe oraz posługuje się podstawowymi metodami pozwalającymi na wykrycie obecności czynników szkodliwych (biolo- w zakresie umiejętności
gicznych i chemicznych) w biosferze;
student:
- rozpoznaje najczęściej spotykane pasożyty człowieka na podstawie ich budowy, cykli życiowych oraz objawów chorobowych;
- potrafi przygotować preparat i rozpoznać patogeny pod mikroskopem.
- posiada świadomość konieczności indywidualnego podejścia do pacjenta
w celu postawienia prawidłowej diagnozy;
- umie przekazywać w społeczeństwie wiedzę na temat zagrożeń parazytolo- w zakresie kompetencji
gicznych w kraju oraz w trakcie podróży zagranicznych, szczególnie do rejopersonalno-społecznych
nów tropikalnych i endemicznych;
- posiada świadomość ciągłego dokształcania się;
- posiada umiejętność współdziałania w grupie.
Metody oceny pracy
Po odbytych zajęciach studentów obowiązuje zdanie kolokwium praktycznego
studenta (forma i warunki (rozpoznawanie preparatów pasożytów) i teoretycznego.
zaliczenia przedmiotu)
Egzamin po V semestrze
Literatura i materiały obowiązkowe:
Literatura obowiązkowa: 1. Parazytologia i akaroentomologia medyczna. Red. A. Deryło. PWN, Warszawa 2002.
2. zeszyt do ćwiczeń „Parazytologia lekarska” (dla I WL).
Wymagania wstępne
9
Literatura uzupełniająca:
Koło naukowe
Regulamin:
Książki:
1. Zarys parazytologii lekarskiej/Red. R. Kadłubowski & A. Kurnatowska.
PZWL, Warszawa, 1999.
2. Choroby pasożytnicze /A. Buczek. Koliber, Lublin 2005.
3. Atlas pasożytów człowieka /A. Buczek. Koliber, Lublin 2005.
4. Zarys Parazytologii Ogólnej/K. Niewiadomska, T. Pojmańska, B. Machnicka,
A. Czubaj. PWN, Warszawa 2001.
5. Parazytologia w ochronie środowiska i zdrowia/Red. E. Lonc. Volumed,
Wrocław 2001.
Czasopisma:
1. Przegląd Epidemiologiczny,
wersja on-line: http:// http://www.przeglepidemiol.pzh.gov.pl
Działalność Studenckiego Koła Parazytologicznego koncentruje się wokół aktualnych problemów parazytologii lekarskiej w Polsce i na świecie. Studenci rozszerzają wiedzę i umiejętności, uczestniczą w pracach badawczych Katedry oraz
działaniach Polskiego Towarzystwa Parazytologicznego.
Opiekun Koła Naukowego: dr Julia Dąbrowska
Każdego studenta obowiązuje wstępne przygotowanie się do zajęć. Studenci
oglądają mikroskopowe i makroskopowe preparaty różnych form rozwojowych
pasożytów. W zeszytach ćwiczeniowych wykonują rysunki dokumentujące oglądane preparaty. Rysunki zaliczane są pod koniec każdego ćwiczenia. Ze względu
na kontakt z materiałem inwazyjnym na zajęciach należy ściśle przestrzegać zaleceń higienicznych.
Obecność na wszystkich zajęciach jest obowiązkowa, na zajęcia należy przychodzić punktualnie. Opuszczone z powodu choroby zajęcie (wymagane jest zwolnienie
lekarskie) należy odrobić z inną grupą. Po odbytych zajęciach studentów obowiązuje
zdanie kolokwium praktycznego (rozpoznawanie preparatów pasożytów).
10
Kierunek:
Specjalność:
Rok studiów,
semestr:
Tryb studiów:
Nazwa przedmiotu:
Typ przedmiotu:
Poziom przedmiotu
Język wykładowy:
zajęcia:
Imię i nazwisko
Kierownika Zakładu
Imię i nazwisko
osoby odpowiedzialnej
za dydaktykę:
Rodzaj zajęć:
Liczba godzin:
Metody dydaktyczne
Lekarski
III rok,
semestr V i VI zimowy i letni
Mikrobiologia
obowiązkowy
zaawansowany
polski
Katedra i Zakład Mikrobiologii Lekarskiej
prof. dr hab. Med. Grażyna Młynarczyk
Dr n. med. Anna Majewska, [email protected]
Ćwiczenia w grupach 10 osobowych
80
wykłady: 0
ćwiczenia: 70
seminaria: 10
5
Zajęcia odbywają się od wtorku do piątku blokach zajęć. Szczegółowy plan
zajęć jest podany na stronie internetowej Katedry oraz tablicach informacyjnych.
Studenci są zobowiązani posiadać bawełniany fartuch ochronny.
Na zajęciach wykorzystane zostaną metody dydaktyczne:
prezentacja multimedialna, rozmowa heurystyczna, analiza danych, synteza wniosków, dyskusja.
Studenci na ćwiczeniach wykonują wybrane etapy badania mikrobiologicznego,
interpretują autentyczne wyniki badań mikrobiologicznych od chorych.
Realizowane zagadnienia:
Część I. Podstawy mikrobiologii. Poznanie warunków pracy i podstawowych
metod stosowanych w pracowni mikrobiologicznej.
1. Schemat diagnostyki mikrobiologicznej.
2. Metody hodowli bakterii i metody mikroskopowe w toku badania
mikrobiologicznego
4. Sterylizacja i dezynfekcja. Prawidłowe mycie rąk.
Część II Mikrobiologia szczegółowa. Wszystkie drobnoustroje są omawiane
według schematu: chorobotwórczość i czynniki wirulencji, epidemiologia, różnicowanie, metody stosowane w diagnostyce (mikrobiologiczne, serologiczne),
profilaktyka swoista i nieswoista, wrażliwość na antybiotyki i chemioterapia,
seroterapia.
1. Ziarenkowce Gram-dodatnie i Gram-ujemne
2. Pałeczki Gram – ujemne, Gram-dodatnie i prątki
3.Bakterie rosnące beztlenowo.
4.Badanie wrażliwości bakterii na leki. Wykrywanie szczepów alarmowych.
5. Grzyby chorobotwórcze. Mikotoksyny.
6. Wirusy chorobotwórcze dla człowieka i metody diagnostyki mikrobiologicznej.
11
Część III. Zakażenia układowe. Diagnostyka, możliwości profilaktyki i leczenia:
1. zakażeń układu oddechowego,
2. zakażeń układu moczowo-płciowego,
Metody dydaktyczne
3. zakażeń przewodu pokarmowego,
4. zakażeń skóry i ran,
5. zakażeń układu nerwowego,
6. zakażeń układu krążenia,
7. zakażeń u chorych z obniżoną odpornością.
Student przystępujący do zajęć jest zobowiązany do posiadania podstawowych
Wymagania wstępne
wiadomości z biochemii, genetyki, immunologii, a także anatomii i fizjologii człowieka oraz informacji z zakresu budowy, fizjologii i genetyki drobnoustrojów.
Założeniem przedmiotu jest nauczenie studentów składu i znaczenia fizjologicznej mikroflory człowieka. Zapoznanie z chorobotwórczymi gatunkami drobnoustrojów. Zapoznanie z możliwościami laboratoryjnego rozpoznawania zakażeń u ludzi.
Cele kształcenia
Zaznajomienie z możliwościami profilaktyki i leczenia chorób infekcyjnych. Nauczenie zasad racjonalnej chemioterapii.
Nauczenie wykonywania podstawowych czynności laboratoryjnych koniecznych dla
właściwej współpracy lekarza i mikrobiologa w diagnozowaniu chorób zakaźnych
Efekty kształcenia
Klasyfikuje drobnoustroje, z uwzględnieniem chorobotwórczych i obecnych
we florze fizjologicznej.
• Zna epidemiologię zakażeń wirusami, bakteriami oraz zakażeń grzybami
z uwzględnieniem geograficznego zasięgu ich występowania.
• Zna wpływ mikroorganizmów na organizm i populację.
- w zakresie wiedzy
• Zna i rozumie podstawy diagnostyki mikrobiologicznej.
student:
• Zna genetyczne mechanizmy nabywania lekooporności przez drobnoustroje.
• Zna podstawy dezynfekcji, sterylizacji i postępowania aseptycznego.
• Zna zasady pobierania i przesyłania materiałów do badań bakteriologicznych,
wirusologicznych i mikologicznych, oraz serologicznych.
• Zna i rozumie problem zakażeń szpitalnych.
1. Ocenia zagrożenia oraz posługuje się podstawowymi metodami pozwalającymi
na wykrycie obecności mikroorganizmów w materiałach od chorych i otoczeniu.
- w zakresie umiejętności 2. Potrafi przygotować preparat mikroskopowy i rozpoznać mikroorganizmy pod
student:
mikroskopem;
3. Interpretuje wyniki bezpośrednich i pośrednich badań mikrobiologicznych.
4. Potrafi zaproponować terapią empiryczną oraz celowaną.
Posiada świadomość konieczności współpracy z laboratorium mikrobiologicz- w zakresie kompetencji nym celem rozpoznania zakażenia i realizowania polityki antybiotykowej w oddziapersonalno-społecznych
le/szpitalu.
Przestrzega tajemnicy lekarskiej i praw pacjenta.
1. Ocena wiedzy – sprawdzian testowy.
Studenci w każdym semestrze przystępują do pisemnego kolokwium, którego
tematyka jest ściśle powiązana z zagadnieniami prezentowanymi podczas zajęć
(seminaria + ćwiczenia).
2. Ocena umiejętności – sprawdzian praktyczny z etapów diagnostyki mikrobiologicznej, interpretacji wyniku badania mikrobiologicznego oraz ocena antybiogramu.
Niezaliczenie powoduje konieczność zdawania kolokwium poprawkowego lub
Metody oceny pracy
studenta (forma i warunki komisyjnego (sprawdzian ustny lub testowy, do decyzji Kierownika Katedry).
3. Ocena aktywności na zajęciach – przez asystenta prowadzącego zajęcia
Warunkiem dopuszczenia do sprawdzianu praktycznego jest:
- obecność na wszystkich seminariach i ćwiczeniach. Pojedynczą nieobecność
należy odrobić w formie uzgodnionej z asystentem prowadzącym zajęcia; wyjątkowe sytuacje losowe będą rozpatrywane indywidualnie.
- zaliczenie kolokwiów testowych na ocenę co najmniej dostateczną (w terminie pierwszym, poprawkowym lub komisyjnym).
12
Metody oceny pracy
studenta (forma i warunki
Literatura obowiązkowa:
Koło naukowe
Regulamin Zakładu:
Warunkiem dopuszczenia do egzaminu jest zaliczenie sprawdzianu praktycznego na ocenę co najmniej dostateczną (w terminie pierwszym, poprawkowym lub
komisyjnym). Egzamin ma formę testową, składa się ze 100 pytań, przewidziany
czas na rozwiązanie testu 100 min.
Student ma możliwość oceny zajęć wypełniając uczelnianą ankietę oceny zajęć
i nauczycieli akademickich. Dodatkowo studenci mogą przekazywać swoje uwagi
bezpośrednio do adiunkta odpowiedzialnego za dydaktykę lub do sekretariatu Katedry ul. Chałubińskiego 5, 02-004 Warszawa. Wszystkie sugestie dotyczące prowadzenia zajęć będą rozpatrywane z najwyższą starannością.
1. Patrick R. Murray PhD, Ken S. Rosenthal PhD, Michael A. Pfaller MD,
Mikrobiologia, I Wydanie polskie, Tłumaczenie VI wydania ang, Elsevier –
Urban and Partner, 2011.
2. Materiały szkoleniowe udostępniane przez Katedrę i Zakład Mikrobiologii
na stronie internetowej.
1. Eligia M. Szewczyk. Diagnostyka Bakteriologiczna, PWN Warszawa 2013 r.
2. Czasopisma (polecone publikacje)
• Postępy Mikrobiologii
• Medycyna Doświadczalna i Mikrobiologia
• Polish Journal of Microbiology.
Koło Naukowe przy Katedrze i Zakładzie Mikrobiologii
1. Ćwiczenia mają charakter zajęć praktycznych.
2. Szczegółowy program jest wywieszany na stronie internetowej Katedry dwa
tygodnie przed planowanymi zajęciami.
3. Studentów obowiązuje teoretyczne przygotowanie się do każdego ćwiczenia,
co jest sprawdzane ustnie lub w formie kartkówek.
4. Student obowiązany jest mieć zeszyt, w którym będzie sporządzał protokoły
z ćwiczeń podlegające zaliczeniu przez asystenta.
5. Obecność na wszystkich zajęciach jest obowiązkowa. Ćwiczenia opuszczone (usprawiedliwione zwolnieniem lekarskim) należy odrobić z inną grupą,
po uzgodnieniu z asystentem prowadzącym zajęcia.
6. Na ćwiczeniach studenci pracują z materiałem zakaźnym, należy zatem bezwzględnie
przestrzegać przepisów BHP dotyczących pracy w laboratorium: okrycia zewnętrzne
pozostawione w szatni, przed przystąpieniem do zajęć włożyć fartuch ochronny (na
pierwsze zajęcia należy przynieść własny fartuch, który będzie przez cały cykl ćwiczeniowy używany tylko w Katedrze i Zakładzie Mikrobiologii Lekarskiej).
7. Każdy student zapoznaje się ze szczegółowymi zasadami BHP, co potwierdza
podpisem.
8. W trakcie zajęć konieczne jest zaliczenie kolokwiów cząstkowych oraz końcowego zaliczenia praktycznego.
9. W przypadku jeśli student otrzyma z kolokwium ocenę negatywną lub nie przystąpi do zaliczenia w pierwszym wyznaczonym terminie, przysługuje mu drugi termin. W przypadku braku zaliczenia w drugim terminie, student zdaje kolokwium
komisyjne (terminy komisyjne odbywają się po zakończeniu zajęć praktycznych).
10.Do zaliczenia praktycznego przedmiotu dopuszczani są tylko studenci, którzy
zaliczyli kolokwia i wykazali się obecnością i aktywnością na zajęciach.
11.Zaliczenie praktyczne można uzyskać w terminie pierwszym, drugim (poprawkowym) lub komisyjnym.
13
Kierunek:
Specjalność:
Rok studiów,
semestr:
Tryb studiów:
Nazwa przedmiotu:
Typ przedmiotu:
Poziom przedmiotu
Język wykładowy:
zajęcia:
Imię i nazwisko
Kierownika Zakładu
Imię i nazwisko
za dydaktykę:
Rodzaj zajęć:
Liczba godzin:
Metody dydaktyczne
Wymagania wstępne
Cele kształcenia
Lekarski
III rok,
semestr 5
Stacjonarny, niestacjonarny
Genetyka
obowiązkowy
zaawansowany
polski
Zakład Genetyki Medycznej (1WY)
ul. Pawińskiego 3c, 02-106 Warszawa
http://www.genetyka.wum.edu.pl
prof. dr hab. n med. Rafał Płoski
dr n. med. Agata Skórka
[email protected]
sekretariat ds. studenckich
Zakład Genetyki Medycznej (1WY)
ul. Pawińskiego 3c, 02-106 Warszawa
pokój nr 2
Wykład, seminaria i ćwiczenia
30
Wykłady: 2
Seminaria: 11
2
Ćwiczenia: 17
Wykład, seminaria, ćwiczenia.
Jeden wykład odbędzie się na początku roku szkolnego. Obecność na wykładzie
jest obowiązkowa.
Zajęcia odbywają się w tygodniowych blokach w godzinach 8.00-12.30 wg planu
udostępnionego przez Dziekanat. W ciągu dnia prowadzone są 2 lub 3 seminaria
i powiązane z nimi tematycznie ćwiczenia. Seminaria i ćwiczenia są obowiązkowe.
Zna materiał nauczany na zajęciach z Genetyki realizowanych na II roku studiów
Celem kształcenia jest:
-- zdobycie wiedzy dotyczącej przyczyn, objawów, zasad diagnozowania i postępowania terapeutycznego w zakresie najczęstszych chorób genetycznych
w populacji;
-- umiejętność weryfikacji wskazań do diagnostyki prenatalnej;
-- umiejętność podjęcia decyzji o potrzebie wykonania badań genetycznych
oraz ustalenia rodzaju badań;
-- przekazywanie podstawowych wiadomości z genetyki takich jak typy dziedziczenia, klasyfikacja wad wrodzonych, poradnictwo genetyczne;
-- zdobycie przez studenta umiejętności zbierania wywiadu genetycznego
i konstruowania rodowodów, właściwego zastosowania testów diagnostycznych, rozumienia wyników badań cytogenetycznych i molekularnych;
-- a także przekazywania informacji genetycznej pacjentowi i jego rodzinie.
14
- w zakresie wiedzy
student:
- w zakresie umiejętności
student:
- w zakresie kompetencji
personalno-społecznych
Efekty kształcenia
-- Zna podstawowe molekularne mechanizmy onkogenezy oraz najczęstsze zespoły dziedziczne predysponujące do rozwoju nowotworów (W3)
-- Opisuje aberracje chromosomów będące przyczyną chorób w tym onkogenezy (W7)
-- Zna podstawy chorób metabolicznych, w tym mitochondrialnych i metody
ich diagnozowania.
-- Zna podstawowe metody diagnostyki prenatalnej i wskazania do ich zastosowania.
-- Zna podstawy diagnostyki dziedzicznych chorób ośrodkowego i obwodowego układu nerwowego.
-- Zna diagnostykę różnicową nabytych i dziedzicznych chorób układu nerwowego
-- Zna podstawy cytogenetyki, metody diagnostyczne i najczęstsze aberracje
chromosomalne.
-- Zna podstawy dziedziczenia chorób wieloczynnikowych, najczęstsze choroby i wady dziedziczone w sposób wieloczynnikowy
-- Zna najczęstsze chorób genetyczne związane z niepełnosprawnością intelektualną
-- Zna uwarunkowania genetyczne grup krwi człowieka oraz konfliktu serologicznego w układzie Rh
-- Określa korzyści i zagrożenia wynikające z obecności w ekosystemie organizmów modyfikowanych genetycznie (GMO)
-- Umie przeprowadzić badanie dziecka z zespołem wad wrodzonych z oceną
cech dysmorfii.
-- Umie w sposób niedyrektywny i taktowny udzielić porady genetycznej.
-- Umie zaproponować proces postępowania w przypadku noworodka za zaburzeniami różnicowania płci.
-- Umie zaproponować proces postępowania w przypadku podejrzenia zespołów genetycznych, w skład których wchodzi uszkodzenie ośrodkowego i obwodowego układu nerwowego
-- Weryfikuje skazania do wykonania badań prenatalnych (U2)
-- Potrafi podjąć decyzję o potrzebie wykonania badań cytogenetycznych i molekularnych (U3)
-- Wykonuje pomiary morfometryczne, analizuje morfogram.
-- Zapisuje kariotypy chorób (U4)
-- Potrafi zaproponować schemat diagnostyki u pacjenta z niepełnosprawnością intelektualną w zależności od towarzyszących nieprawidłowości
-- Wykorzystuje informacje o chorobach genetycznych zawarte w profesjonalnych bazach danych (U6)
-- Korzysta z baz danych, w tym internetowych i wyszukuje potrzebną informację za pomocą dostępnych narzędzi w zakresie genetyki (II.U13.);
-- Krytycznie analizuje piśmiennictwo medyczne, w tym w języku angielskim,
oraz wyciąga wnioski w oparciu o dostępne doniesienia literaturowe w zakresie genetyki (IV.U21)
Potrafi pracować w grupie w celu rozwiązania problemu z zakresu genetyki.
Wykazuje odpowiedzialność za podnoszenie swoich kwalifikacji i przekazywanie
wiedzy innym (D.U15).
Rozpoznaje własne ograniczenia, dokonuje samooceny deficytów i potrzeb edukacyjnych, planuje własną aktywność edukacyjną (D.U16).
15
Warunkiem zaliczenia zajęć jest obecność na wszystkich zajęciach. Pojedyncze nieobecności można zaliczyć w trakcie zajęć z inną grupą po uzgodnieniu
z osobą odpowiedzialną za dydaktykę. Spóźnienie się studenta na zajęcia przekraczające 15 minut jest traktowane jak nieobecność i powoduje niezaliczenie zajęć
w danym dniu. Zaliczenie zajęć jest podstawą dopuszczenia do egzaminu.
Metody oceny pracy studenta (forma i warunki
Tematyka zajęć
Koło naukowe
Przedmiot kończy się egzaminem pisemnym w formie testu w sesji zimowej
po piątym semestrze. Zakres tematyczny egzaminu pokrywa program nauczania
przedmiotu Genetyka na drugim i na trzecim roku. Warunkiem dopuszczenia do
egzaminu jest uzyskanie zaliczenia przedmiotu po czwartym (drugi rok) i piątym
(trzeci rok) semestrze.
Regulamin zajęć i egzaminu dostępny jest w witrynie internetowej Zakładu Genetyki Medycznej http://www.genetyka.wum.edu.pl
Tematyka seminariów i ćwiczeń:
1. Wady wrodzone (S1)
2. Dysmorfologia (S2)
3. Niepowodzenia rozrodu (S3).
4. Upośledzenie umysłowe (S4)
5. Zaburzenia wieloczynnikowe (S5)
6. Diagnostyka prenatalna (S6)
7. Zaburzenia różnicowania płci (S7)
8. Neurogenetyka (S8)
9. Choroby metaboliczne (S9)
10. Genetyka nowotworów (S10)
11. Genetyka grup krwi (S11)
Tematyka wykładu:
1. Genetycznie modyfikowana żywność (W1)
L . B. Jorde, J. C. Carey, M. J. Babshad, R. L. White „Genetyka medyczna” wyd.
polskie Czelej 2003 r.
1. B al J. (red) „Badania molekularne i cytogenetyczne w medycynie”, Springer
PWN, Warszawa 1998.
2. Korniszewski L. „Dziecko z zespołem wad wrodzonych. Diagnostyka dysmorfologiczna” PZWL, Warszawa 2005.
3. Friedman J. M., Dill F. J., Hayden M. R., Gilivray B. C. „Genetyka” Urban &
Partner, Wrocław 1997.
Studentów zainteresowanych genetyką medyczną zapraszamy do kontaktu z kierownikiem Zakładu – prof. Rafałem Płoskim.
16
Kierunek:
Specjalność:
Rok studiów,
semestr:
Tryb studiów:
Nazwa przedmiotu:
Typ przedmiotu:
Poziom przedmiotu
Język wykładowy:
zajęcia:
Imię i nazwisko
Kierownika Zakładu
Imię i nazwisko
za dydaktykę:
Rodzaj zajęć:
Liczba godzin:
Metody dydaktyczne
Wymagania wstępne
Lekarski
III rok,
semestr V i VI
Patomorfologia
zaawansowany
polski
Katedra i Zakład Patomorfologii
Ul. Chałubińskiego 5, 02-004 Warszawa
prof. dr hab. med. Barbara Górnicka
dr med. Małgorzata Kubicka-Pertkiewicz
Wykłady, ćwiczenia, seminaria
200
wykłady: 60
ćwiczenia: 110
seminaria: 30
16
Dydaktyka obejmuje wykłady, seminaria i ćwiczenia w wymiarze podanym wyżej.
1. Wykłady – 30 tygodni, 2 godziny dydaktyczne tygodniowo o tematyce równoległej z tematyką ćwiczeń lub tematyce autorskiej
2. -wykłady odbywają się w Sali im. L. Paszkiewicza Collegium Anatomicum
ul. Chałubińskiego 5, 1 raz w tygodniu w każdy wtorek, w godz.14.00-15.30.
3. Ćwiczenia poranne-(„bloki”) dla każdej grupy dziekańskiej trwają 4 tygodnie
w ciągu roku i dotyczą patologii wieku dorosłego oraz wieku rozwojowego.
4. Zajęcia z zakresu patologii wieku dorosłego odbywają się w Zakładzie Patomorfologii ul. Pawińskiego 7 w godz. 8.00-10.00.. w blokach tygodniowych.
(I tydzień - seminaria 2 godz. dydaktyczne x 5 dni, II i III tydzień – 1godz.
dydaktyczna seminarium i 2 godz. ćwiczeń sekcyjnych (lub prezentacji medialnych) dziennie x 10 dni.
5. Patologia wieku rozwojowego w PSK nr 4 ul. Marszałkowska 24 w bloku 1-tygodniowym w postaci seminariów 2godz.dydaktyczne przez 5dni.
6. Ćwiczenia blokowe, poranne odbywają się według planu w Dziekanacie.
7. Ćwiczenia histopatologiczne mikroskopowe odbywają się w salach mikroskopowych Collegium Anatomicum w wymiarze 3 godzin lekcyjnych tygodniowo
w poniedziałek i środę według podziału i planu Dziekanatu. Składają się one
z prelekcji, na której omawiane są informacje dotyczące tematyki danego ćwiczenia i oglądanych preparatów mikroskopowych, oraz rozpoznawania samodzielnego konkretnych przypadków.
W zakresie wiedzy student:
- wykazuje znajomość struktur organizmu ludzkiego: komórek i systemów, z zakresu anatomii prawidłowej i histologii na poziomie wymaganym w Warszawskim Uniwersytecie medycznym (A.U1,A.W1, A.W4, A,W5).
W zakresie umiejętności student:
- obsługuje mikroskop optyczny oraz rozpoznaje pod mikroskopem strukturę histologiczną narządów i tkanek, a także dokonuje opisu i interpretacji budowy
mikroskopowej komórek, tkanek i narządów oraz ich funkcji (A.U2,A.U5).
17
Założenia i cele przedmiotu
- w zakresie wiedzy
student:
- w zakresie umiejętności student:
- w zakresie kompetencji personalno-społecznych
Treści merytoryczne
przedmiotu
Przygotowanie do nauk klinicznych przez zapoznanie studentów z obrazami
morfologicznymi i mikroskopowymi chorób oraz wynikające z nich implikacje diagnostyczne i kliniczne.
Efekty kształcenia
- zna nazewnictwo patomorfologiczne; (C.W25).
- zna podstawowe mechanizmy uszkodzenia komórek i tkanek; (C.W26).
- określa przebieg kliniczny zapaleń swoistych i nieswoistych oraz opisuje procesy regeneracji tkanek i narządów; (C.W27).
- zna definicję i wykładniki morfologiczne wstrząsu ze szczególnym uwzględnienie różnicowania przyczyn wstrząsu, oraz niewydolności wielonarządowej
(C.W28).
- zna etiologię zaburzeń hemodynamicznych, zmian wstecznych i zmian postępowych; ( C.W29).
- opisuje konsekwencje rozwijających się zmian patologicznych dla sąsiadujących topograficznie narządów (C.W31).
- zna zagadnienia z zakresu szczegółowej patologii narządowej, obrazy makroi mikroskopowe oraz przebieg kliniczny zmian patomorfologicznych w poszczególnych narządach; (C.W30).
- potrafi powiązać obrazy uszkodzeń tkankowych i narządowych z objawami klinicznymi choroby, wywiadem i wynikami oznaczeń laboratoryjnych; (C.U11,
C.U12).
- obsługuje mikroskop optyczny, także w zakresie korzystania z immersji;(A.U1).
- umie zaplanować i wykonać proste badanie naukowe w zakresie patomorfologii
oraz zinterpretować jego wyniki i wyciągnąć wnioski.(B.U15).
- umie okazać szacunek dla śmierci i zwłok. (D.U14).
- przestrzega tajemnicy lekarskiej i prawa pacjenta.(II,3 c, G.W12).
- posiada świadomość własnych ograniczeń i umiejętność stałego dokształcania
się.(II,3d).
- umie przekazać w prosty sposób posiadaną wiedzę osobom spoza kręgu medycznego. ( D.U19).
- umie pracować w zespole, zna zasady pracy w grupie.(D.W15).
- krytycznie analizuje piśmiennictwo medyczne, w tym języku angielskim, oraz
wyciąga wnioski w oparciu o dostępną literaturę (D.U17).
- przestrzega wzorców etycznych w działaniach zawodowych (D.U12).
- wykazuje odpowiedzialność za podnoszenie swoich kwalifikacji i przekazywanie wiedzy innym (D.U15).
Wykłady
1. Wykład inauguracyjny, wiadomości ogólne
2. Patomorfologia w praktyce
3. Amyloidoza
4. Miażdżyca
5. Zapalenia, część ogólna
6. Choroby z autoagresji i choroby tkanki
łącznej
7. AIDS i zapalenia oportunistyczne
8. Nowotwory nabłonkowe
9. Nowotwory tkanek miękkich cz.I
10. Nowotwory tkanek miękkich cz.II
11. Guzy kości
12. Nowotwory skóry
13. Nowotwory układu chłonnego
14. Zapalenia mięśnia serca
18
W zakresie wiedzy
C.W29, C.W30, C.W31
C.W26, C.W29, C.W30
C.W27, C.W25, C.W26
C.W25, C.W26, C.W29, C.W30
C.W30, C.W27
C.W30, C.W25, C.W29
C.W30, C.W25, C.W29
C.W30, C.W25, C.W29
C.W30, C.W25, C.W29
C.W30, C.W25, C.W29
C.W30, C.W25, C.W29
C.W30, C.W25, C.W29
Wykłady
W zakresie wiedzy
C.W30, C.W25, C.W29, C.W28,
15.Wady serca
C.W.27
16.Choroby zapalne płuc
C.W30, C.W25, C.W29
17.Rak trzustki
C.W30, C.W25, C.W29
18.Rak żołądka
C.W30, C.W25, C.W29
19.Rak jelita grubego
C.W30, C.W25, C.W29
20.Wirusowe zapalenie wątroby i marskość
C.W30, C.W25, C.W29
21.Nowotwory jajnika
C.W30, C.W31, C.W25
22.Nowotwory piersi
C.W30, C.W25, C.W29
23.Nowotwory gruczołu krokowego i jądra
C.W30, C.W25, C.W29, C.W31
24.Kłębkowe zapalenia nerek
C.W30, C.W25, C.W29
25.Cytologia ginekologiczna
C.W30, C.W25,
26.Nowotwory ośrodkowego układu nerwowego C.W30, C.W25, C.W29
27.Patologia tarczycy i BAC
C.W30, C.W25,
28.Omawianie przypadków i przykładów pytań
C.W25, C.W26, C.W27, C.W30
testowych
Uwaga! W semestrze zimowym 21014 dwa wykłady wypadają w dni wolne (11 listopada - Święto Niepodległości i 6 stycznia Święto Trzech Króli).
przedmiotu
Ćwiczenia
W zakresie
Histopatopatologiczne
wiedzy
1 x w tygodniu
1.Diagnostyka patomorfologicz-na histopatologiczna
2.Zmiany adaptacyjne,
C.W25, C.W26,
zanik, zwyrodnienie
C.W29
3.Kolokwium ćw.1-2
4.Zapalenia
C.W25,C.W26,
C.W27
5.Choroby związane z auC.W25,C.W26,
toagresją
C.W27
6.Transplantacja, immusuC.W25,C.W26,
presja
C.W27
7.Kolokwium ćw.4-6
8.Nowotwory nabłonkowe C.W25,C.W26,
C.W27, C.W29
9.Nowotwory nienabłonko- C.W25,C.W26,
we+ wybrane nowotwory
C.W27, C.W29
kości
10.Skóra
C.W25,C.W26,
C.W27, C.W29
11.Nowotwory limfoidalne, C.W25,C.W26,
węzłów chłonnych
C.W27, C.W29
12.kolokwium ćw.10-11
13.Kolokwia poprawkowe
14.patologia układu oddeC.W25,C.W26,
chowego
C.W27, C.W29,
C.W31, C.W30
19
W zakresie W zakresie komumiejętpetencji społeczności
nych
A.U1, C.U11 D.W15, D.U17,II3d
A.U1, C.U11 D.W15, D.U17,II3d
A.U1, C.U11 D.W15, D.U17,II3d
A.U1, C.U11 D.W15, D.U17,II3d
A.U1, C.U11 D.W15, D.U17,II3d
A.U1, C.U11 D.W15, D.U17,II3d
A.U1, C.U11 D.W15, D.U17,II3d
A.U1, C.U11 D.W15, D.U17,II3d
A.U1, C.U11 D.W15, D.U17,II3d
A.U1, C.U11 D.W15, D.U17,II3d
Ćwiczenia
1 x w tygodniu
W zakresie
wiedzy
W zakresie
umiejętności
W zakresie kompetencji społecznych
C.W25,C.W26,
C.W27, C.W29, A.U1, C.U11 D.W15, D.U17,II3d
C.W31, C.W30
15.Patologia układu endokrynnego
16.Kolokwium ćw.14-15
C.W25,C.W26,
C.W31, C.W30
C.W25,C.W26,
C.W31, C.W30
C.W25,C.W26,
C.W31, C.W30
17.Patologia układu pokarmowego cz.1
przedmiotu
C.W25,C.W26,
21.Patologia układu rozrodC.W27, C.W29,
czego żeńskiego
C.W31, C.W30
C.W25,C.W26,
22.Patologia sutka
C.W27, C.W29,
C.W31, C.W30
C.W25,C.W26,
23.Patologia układu rozrodC.W27, C.W29,
czego męskiego
C.W31, C.W30
C.W25,C.W26,
24.Patologia układu moC.W27, C.W29,
czowego
C.W31, C.W30
C.W25,C.W26,
25. Cytodiagnostyka BAC
C.W27, C.W29,
C.W31, C.W30
27.Kolokwia poprawkowe
28.Kolokwium komisyjne
W zakresie
Ćwiczenia sekcyjne (bloki)
wiedzy
I tydzień (seminaria)
C.W25, C.W26,
1. Niewydolność krążenia,
C.W28, C.W29,
wstrząs
C.W31
C.W25, C.W26,
Patologia ogólna zapaleń
C.W27
Patologia ogólna nowoC.W25, C.W26,
tworów
C.W29, C.W31
Diagnostyka patomorfologiC.W25, C.W26
czna rutynowa
Diagnostyka patomorfoloC.W25, C.W26,
giczna metody specjalne
20
A.U1, C.U11 D.W15, D.U17,II3d
A.U1, C.U11 D.W15, D.U17,II3d
A.U1, C.U11 D.W15, D.U17,II3d
A.U1, C.U11 D.W15, D.U17,II3d
A.U1, C.U11 D.W15, D.U17,II3d
W zakresie
W zakresie kompeumiejętności tencji społecznych
C.U11
D.W15, II.3d
C.U11
D,W15, II3d
C.U11
D.W15, II3d
C.U11
D.W15, II3d
C.U11
D.W15, II3d
Ćwiczenia
1 x w tygodniu
II tydzień (seminaria i ćwiczenia sekcyjne)
1. Przepisy prawne, technika sekcyjna, znamiona
śmierci/sekcja
W zakresie
wiedzy
C.W25
W zakresie
umiejętności
C.U11
2.Choroby genetyczne/
sekcja
C.W25, C.W26, C.U11
3.Choroby śródmiąższowe
płuc/sekcja
C.W25, C.W26,
C.U11
C.W29
4.Patologia gruczołu kroko- C.W25, C.W26,
C.U11
wego/sekcja
C.W30, C.W31
5.Krwawienie z górnego
odcinka przewodu pokarmowego/sekcja
C.W25, C.W26,
C.W30, C.W31, C.U11
C.W29, C.W28
W zakresie kompetencji społecznych
D.W9, D.U14, II3c,
G.W12, D.W15,
II3d
D.W9, D.U14, II3c,
G.W12, D.W15,
II3d
D.W9, D.U14, II3c,
G.W12, D.W15,
II3d
D.W9, D.U14, II3c,
G.W12, D.W15,
II3d
D.W9, D.U14, II3c,
G.W12, D.W15,
II3d
III tydzień (seminaria i ćwiczenia sekcyjne)
C.W25, C.W26,
C.U11
C.W30, C.W31
1.rak płuc/sekcja
przedmiotu
C.W25, C.W26,
2.wady serca i naczyń wieńC.W30, C.W31, C.U11
cowych /sekcja
C.W28, C.W29
3.Omówienie przypadków
sekcyjnych c.d/sekcja
C.U11
4.Rak jelita grubego/sekcja
C.W25, C.W26,
C.U11
C.W30, C.W31
5.rak szyjki i trzonu macicy/ C.W25, C.W26,
C.U11
sekcja
C.W30, C.W31
III tydzień
Patologia wieku rozwojowego (seminaria)
1.Nowotwory wieku dzieC.W25, C.W26,
cięcego
C.W30, C.W31
2.Nowotwory układu chłon- C.W25, C.W26,
nego u dzieci cz.I
C.W30, C.W31
3. Nowotwory układu
C.W25, C.W26,
chłonnego u dzieci cz.II
C.W30, C.W31
C.W25, C.W26,
4.Zapalenie kłębkowe
C.W30, C.W31,
u dzieci
C.W27
C.W25, C.W26,
5.Wady wrodzone
C.W30, C.W31
21
D.W9, D.U14, II3c,
G.W12, D.W15,
II3d
D.W9, D.U14, II3c,
G.W12, D.W15,
II3d
D.W9, D.U14, II3c,
G.W12, D.W15,
II3d
D.W9, D.U14, II3c,
G.W12, D.W15,
II3d
D.W9, D.U14, II3c,
G.W12, D.W15,
II3d
C.U11
D.W15, II3d
C.U11
D.W15, II3d
C.U11
D.W15, II3d
C.U11
D.W15, II3d
C.U11
D.W15, II3d
Metody oceny pracy
studenta (forma
i warunki zaliczenia
przedmiotu)
Koło naukowe
Regulamin:
W trakcie roku akademickiego przeprowadzane jest 6 kolokwiów cząstkowych po
każdym dziale patomorfologii, w tym trzy kolokwia w semestrze V z patomorfologii
ogólnej i trzy kolokwia z patomorfologii układowej w semestrze VI.. Na koniec każdego semestru przewidziany jest termin na kolokwium poprawkowe. Na zakończenie
semestru letniego odbywa się kolokwium komisyjne.
Egzamin praktyczny jest jednocześnie opracowaniem 29 przypadków biopsyjnych, które oceniane są w systemie punktowym przez cały rok. Każdy student posiada
książeczkę umiejętności praktycznych, w której dokonywane są wpisy zdobywanych
punktów. Opracowanie jednego przypadku ( w grupach 3-4 osobowych) to maksymalnie 5 punktów. Za 29 opracowanych przypadków to 145 punktów maksimum,
do zaliczenia to minimum 75 punktów (50% sumy 145) Ocena punktowa z umiejętności (egzamin praktyczny) ma wpływ na ocenę końcową. maksymalna liczba punktów
za umiejętności to 5 punktów egzaminacyjnych. Dla studentów, którzy nie uzyskają
75 punktów przewidziany jest egzamin praktyczny poprawkowy.
Egzamin testowy odbywa się po VI semestrze, składa się ze 100 pytań w trybie
jednokrotnego wyboru.
Egzamin poprawkowy w sesji poprawkowej,w zależności od ilości studentów,
to egzamin testowy lub ustny.
1. ROBBINS PATOLOGIA Kumar, Cotran, Robbins
2. Przewodnik do ćwiczeń z patomorfologii ( darmowy egzemplarz dla
każdego studenta), materiały z wykładów, prelekcji przed ćwiczeniami
histopatologicznymi i z seminariów w blokach porannych.
Książki:
1. Stefan Kruś, Ewa Skrzypek PATOMORFOLOGIA KLINICZNA PZWL
2005. 2007.
2. Stefan Kruś ANATOMIA PATOLOGICZNA PZWL 2001.
3. Jerzy Stachura, Wenancjusz Domagała PATOLOGIA ZNACZY
4. SŁOWO O CHOROBIE trzy tomy. KRAKÓW 2003.
5. Wenancjusz Domagała, Maria Chosia, Elżbieta Urasińska PODSTAWY
PATOLOGII PZWL 2010.
6. Wenancjusz Domagała, Maria Chosia, Elżbieta Urasińska ATLAS HISTOPATOLOGII. PZWL 2007.
Dwa koła naukowe
Zajęcia z patomorfologii dla studentów III roku Wydziału Lekarskiego odbywają
się według planu ustalonego prze Dziekanat Wydziału.
Zajęcia obejmują wykłady, ćwiczenia poranne (tzw. bloki) i ćwiczenia histopatologiczne mikroskopowe.
Na kolokwiach i egzaminie teoretycznym testowym wymagana jest znajomość
materiału omawianego na wykładach, ćwiczeniach oraz materiału zawartego w podręcznikach, których wykaz znajduje się w przewodniku dydaktycznym.
Wykłady w liczbie 30 (po dwie godziny dydaktyczne) odbywają się 1 x w tygodniu, we wtorek w godz. 14.00–15.30 w Sali im. L. Paszkiewicza w Collegium
Anatomicum.
Obecność na wykładach jest obowiązkowa, tematyka wykładów zamieszczona
jest na stronie Katedry www.patomorfologia.wum.edu.pl.
Ćwiczenia histopatologiczne mikroskopowe trwają cały rok, 1 raz w tygodniu
dla grupy dziekańskiej, po 3 godziny dydaktyczne, według planu Dziekanatu.
Wykaz tematów ćwiczeń znajduje się w „Przewodniku do ćwiczeń z patomorfologii”, który każdy student otrzymuje za darmo na własność. Student powinien
być przygotowany do każdego ćwiczenia, a asystent ma prawo tę wiedzę sprawdzić. Obecność na ćwiczeniach jest obowiązkowa, odrobienie opuszczonych (pojedynczych!) ćwiczeń odbywa się bądź w godzinach ćwiczeń innych grup (wg planu
z Dziekanatu) lub indywidualnie.
22
Regulamin:
W ramach ćwiczeń odbywa się:
- prelekcja z omówieniem i pokazem przeźroczy dotyczących materiału ćwiczeniowego w danym dniu,
- oglądanie pod mikroskopem preparatów histopatologicznych wraz z wykonaniem poleceń w Przewodniku,
- opanowanie materiału teoretycznego,
- opracowanie wyniku histopatologicznego na przykładzie konkretnego przypadku (w grupach 3-4 osobowych),
- każde ćwiczenie kończy się zaliczeniem i wystawieniem punktacji za wykonany ostateczny wynik histopatologiczny.
W trakcie roku akademickiego przeprowadzane jest 6 kolokwiów cząstkowych po
każdym dziale patomorfologii, w tym trzy kolokwia w semestrze V z patomorfologii
ogólnej i trzy kolokwia z patomorfologii układowej w semestrze VI. Na koniec każdego semestru przewidziany jest termin na kolokwium poprawkowe. Na zakończenie semestru letniego odbywa się kolokwium komisyjne, które można zdawać tylko
z dwóch niezaliczonych kolokwiów cząstkowych.
Ćwiczenia poranne („bloki”) w liczbie 4 tygodni w roku składają się z jednego
tygodnia patologii wieku rozwojowego i trzech tygodni patologii wieku dorosłego.
W skład tych zajęć wchodzą seminaria i ćwiczenia sekcyjne lub pokaz medialny.
Na ćwiczeniach sekcyjnych obowiązuje fartuch lekarski.
Obecność na tych zajęciach jest obowiązkowa, dopuszczalna jest 1 nieobecność w semestrze, którą bezwarunkowo trzeba odrobić w formie zajęć w pracowni biopsyjnej
biorąc udział w opracowaniu makroskopowym materiału operacyjnego.
Egzamin praktyczny jest jednocześnie opracowaniem 29 przypadków biopsyjnych,
które oceniane są w systemie punktowym przez cały rok. Każdy student posiada
książeczkę umiejętności praktycznych, w której dokonywane są wpisy zdobywanych
punktów. Opracowanie jednego przypadku (w grupach 3-4 osobowych) to maksymalnie 5 punktów. 29 opracowanych przypadków to 145 punktów maksimum, do
zaliczenia wymagane minimum 75 punktów. Ocena punktowa z umiejętności (egzamin praktyczny) ma wpływ na ocenę końcową. Maksymalna liczba punktów za
umiejętności to 5 punktów egzaminacyjnych (w skali od 145 pkt do135 pkt = 5pkt,
od 134 pkt do 125 pkt = 4pkt, od 124 pkt do 115pkt = 3pkt). Dla studentów, którzy
nie uzyskają 75 punktów w książeczce umiejętności, przewidziany jest egzamin praktyczny poprawkowy.
Egzamin testowy odbywa się po VI semestrze, składa się ze 100 pytań w trybie jednokrotnego wyboru. Do końcowego wyniku punktowego dopisywane są punkty za
umiejętności.
Warunkiem dopuszczenia do egzaminu jest pozytywna ocena ze wszystkich kolokwiów, obecność na wszystkich zajęciach i uzyskanie odpowiedniej liczby punktów
z umiejętności praktycznych.
Nie przewiduje się poprawiania ocen i punktów uzyskanych przez cały rok akademicki.
Katedra i Zakład Patomorfologii nie przewiduje egzaminu teoretycznego w terminie „O”.
Egzamin poprawkowy w sesji poprawkowej w zależności od liczby studentów,
to egzamin testowy lub ustny.
Studenci objęci Indywidualnym Tokiem Studiów ITS i studenci przeniesieni z innych
uczelni medycznych powinni zgłaszać się przynajmniej na 2 tygodnie przed rozpoczęciem zajęć w celu ustalenia terminu zajęć, a w przypadku osób przeniesionych w celu
ustalenia sposobu uzupełnienia różnic programowych z poprzednich uczelni.
23
Kierunek:
Specjalność:
Rok studiów,
semestr:
Tryb studiów:
Nazwa przedmiotu:
Typ przedmiotu:
Poziom przedmiotu
Język wykładowy:
zajęcia:
Imię i nazwisko
Kierownika Zakładu
Imię i nazwisko
za dydaktykę:
Rodzaj zajęć:
Liczba godzin:
Metody dydaktyczne
Lekarski
Choroby Wewnętrzne
3 rok
Stacjonarne
Propedeutyka Chorób Wewnętrznych
Obowiązkowy
Polski
I Katedra i Klinika Kardiologii
Katedra i Klinika Chorób Wewnętrznych, Nadciśnienia Tętniczego i Angiologii
Katedra i Klinika Gastroenterologii i Chorób Przemiany Materii
Katedra i Klinika Chorób Wewnętrznych, Pneumonologii i Alergologii
Katedra i Klinika Chorób Wewnętrznych i Endokrynologii
Katedra i Klinika Nefrologii, Dializoterapii i Chorób Wewnętrznych
Klinika Immunologii, Transplantologii i Chorób Wewnętrznych
prof. dr hab. Grzegorz Opolski
prof. dr hab. Zbigniew Gaciong
prof. dr hab. Waldemar Karnafel
prof. dr hab. Ryszarda Chazan
prof. dr hab. Tomasz Bednarczuk
prof. dr hab. Joanna Matuszkiewicz-Rowińska
prof. dr hab. Leszek Pączek
obowiązkowe
90
wykłady: 10
ćwiczenia: 60
seminaria: 20
5
Zajęcia seminaryjne odbywają się od poniedziałku do piątku w 4-tygodniowym bloku zajęć. Zajęcia rozpoczynają się punktualnie o 8:00 i trwają do 11:00. Zajęcia
kliniczne prowadzone są przy łóżku chorego w Klinikach Chorób Wewnętrznych
– SP CSK ul. Banacha 1a. Szczegółowy plan zajęć jest podany na tablicach informacyjnych. Studenci są zobowiązani posiadać: fartuch lekarski, stetoskop oraz
plakietkę identyfikator. Pożądana jest także zmiana obuwia.
Tematy wykładów (w sumie 10 godzin):
1. Postępy w Kardiologii (2 godziny - I Katedra i Klinika Kardiologii).
2. Postępy w Pneumonologii (2 godziny - Katedra i Klinika Chorób Wewnętrznych, Pneumonologii i Alergologii.
3. Postępy w Gastroenterologii i Chorobach Przemiany Materii (2 godziny - Katedra i Klinika Gastroenterologii i Chorób Przemiany Materii).
4. Postępy w Nefrologii (2 godziny - Katedra i Klinika Nefrologii, Dializoterapii
i Chorób Wewnętrznych).
5. Postępy w Endokrynologii (1 godzina - Katedra i Klinika Chorób Wewnętrznych i Endokrynologii).
6. Postępy w Nadciśnieniu Tętniczym i Angiologii (1 godzina – Katedra i Klinika
Chorób Wewnętrznych, Nadciśnienia Tętniczego i Angiologii).
24
Tematy seminariów:
1. Wprowadzenie do ćwiczeń z chorób wewnętrznych.
2. W tym: odpowiedni ubiór, zachowanie na oddziale, szacunek dla nauczycieli i chorych, przestrzeganie tajemnicy lekarskiej, uzyskiwanie zgody
na przeprowadzenie diagnostyki i leczenia, prowadzenie dokumentacji
medycznej - zasady wypełniania historii choroby, znaczenie rozpoznania
wstępnego, zachowanie zasad higieny, znajomość zasad postępowania w razie narażenia na czynniki zakaźne.
3. Ogólne zasady badania podmiotowego.
4. W tym: umiejętne zbieranie danych, omówienie dolegliwości, wywiad dotyczący przeszłości chorobowej, wywiad rodzinny, wywiad środowiskowy,
sytuacje szczególne – np. pacjent w podeszłym wieku, pacjent agresywny.
5. Ogólne zasady badania przedmiotowego
6. W tym np. warunki w jakich należy badać stan somatyczny, stan ogólny
chorego, stan odżywienia, stan nawodnienia, temperatura ciała, sytuacje
szczególne – np. chory nieprzytomny.
Metody dydaktyczne (organi- 7. Badanie skóry, głowy i szyi.
8. Wywiad z zakresu układu krążenia.
zacja zajęć)
9. Badanie przedmiotowe z zakresu układu krążenia.
10.Podstawowa diagnostyka różnicowa objawów z zakresu układu krążenia.
11.Wywiad z zakresu układu oddechowego.
12.Badanie przedmiotowe z zakresu układu oddechowego.
13.Podstawowa diagnostyka różnicowa objawów z zakresu układu oddechowego.
14.Wywiad z zakresu układu pokarmowego.
15.Badanie przedmiotowe z zakresu układu pokarmowego.
16.Podstawowa diagnostyka różnicowa objawów z zakresu układu pokarmowego.
17.Wywiad z zakresu chorób nerek oraz badanie przedmiotowe.
18.Podstawowa diagnostyka różnicowa chorób układu moczowo-płciowego.
19.Wywiad z zakresu chorób endokrynologicznych oraz badanie przedmiotowe.
20.Diagnostyka różnicowa z zakresu chorób endokrynologicznych.
21.Wywiad i badanie przedmiotowe z zakresu chorób układu krwiotwórczego.
22.Podstawowa diagnostyka różnicowa chorób hematologicznych.
23.Badanie kliniczne z zakresu chorób układu ruchu i diagnostyka różnicowa
chorób narządu ruchu i tkanki łącznej.
Student przystępujący do zajęć jest zobowiązany do posiadania podstawoWymagania wstępne
wych wiadomości z zakresu fizjologii, patofizjologii oraz anatomii.
Założeniem przedmiotu jest nauczenie studentów przeprowadzania wywiadu
Cele kształcenia
i badania klinicznego u pacjentów z najczęstszymi chorobami wewnętrznymi,
rozpoznawanie oraz diagnozowanie.
Efekty kształcenia
Zna zasady zebrania pełnego wywiadu lekarskiego i badania przedmiotowego
w zakresie chorób wewnętrznych.
- w zakresie wiedzy student:
E.W7 Zna i rozumie objawy w odniesieniu do najczęstszych chorób wewnętrznych występujących u osób dorosłych.
E.U1. przeprowadza wywiad lekarski z pacjentem dorosłym;
E.U3. przeprowadza pełne i ukierunkowane badanie fizykalne pacjenta dorosłego;
E.U7. ocenia stan ogólny, stan przytomności i świadomości pacjenta;
E.U13. ocenia i opisuje stan somatyczny i psychiczny pacjenta;
E.U29. wykonuje podstawowe procedury i zabiegi lekarskie, w tym:
a) pomiar temperatury ciała, tętna, nieinwazyjny pomiar ciśnienia tętniczego
student:
b) monitorowanie parametrów życiowych przy pomocy kardiomonitora, puls
oksymetrię.
E.U38. prowadzi dokumentację medyczną pacjenta. Studentów obowiązuje
sporządzenie historii choroby, opracowanie rozpoznania wstępnego i podstawowej diagnostyki różnicowej.
25
•
•
•
•
potrafi nawiązać i utrzymać głęboki i pełen szacunku kontakt z chorym,
kieruje się dobrem chorego, stawiając je na pierwszym miejscu,
przestrzega tajemnicy lekarskiej i praw pacjenta,
posiada świadomość własnych ograniczeń i umiejętność stałego dokształcania się.
1. Ocena wiedzy – sprawdzian testowy
W ostatnim dniu ćwiczeń studenci przystępują do pisemnego zaliczenia którego tematyka jest ściśle powiązana z zagadnieniami prezentowanymi podczas
zajęć (seminaria + ćwiczenia). Sprawdzian składa się z 30 pytań testowych (oceny
uzyskiwane za określoną ilość punktów- ocena dostateczna: 18-22 pkt; dobra: 2327 pkt; bardzo dobra: 28-30 pkt.). Niezaliczenie powoduje konieczność zdawania
sprawdzianu poprawkowego (sprawdzian ustny lub testowy, do decyzji asystenta
prowadzącego zajęcia lub adiunkta kliniki odpowiedzialnego za dydaktykę).
2. Ocena umiejętności – sprawdzian praktyczny z badania klinicznego.
W ostatnich dniach ćwiczeń studenci przystępują do sprawdzianu praktycznego z badania klinicznego, ocenianego przez asystenta prowadzącego zajęcia.
Niezaliczenie sprawdzianu praktycznego powoduje konieczność zdawania
sprawdzianu praktycznego poprawkowego.
3. Ocena umiejętności – ocena historii choroby przez asystenta. Niezaliczenie
powoduje konieczność poprawy lub ponownego napisania historii choroby.
Warunkiem zaliczenia zajęć z chorób wewnętrznych jest:
obecność na wszystkich seminariach i ćwiczeniach. Pojedynczą nieobecność
Metody oceny pracy studenta
należy odrobić w formie uzgodnionej z asystentem prowadzącym zajęcia lub z ad(forma i warunki zaliczenia
iunktem kliniki odpowiedzialnym za dydaktykę. Nieobecność dłuższa niż pięć
przedmiotu)
dni powoduje niezaliczenie zajęć i konieczność odrabiania całego bloku w innym
terminie. Wyjątkowe sytuacje losowe będą rozpatrywane indywidualnie.
1. Zaliczenie sprawdzianu pisemnego na ocenę co najmniej dostateczną
(w terminie pierwszym lub poprawkowym).
2. Zaliczenie sprawdzianu praktycznego na ocenę co najmniej dostateczną
(w terminie pierwszym lub poprawkowym).
3. Zaliczenie historii choroby na ocenę co najmniej dostateczną (w terminie
pierwszym lub poprawkowym).
Końcowa ocena stanowi średnią arytmetyczna: oceny sprawdzianu pisemnego,
oceny sprawdzianu praktycznego, oceny historii choroby i oceny aktywności
na zajęciach. Student, który nie zaliczy zajęć z propedeutyki chorób wewnętrznych ma prawo do ubiegania się o egzamin komisyjny.
Student ma możliwość oceny zajęć wypełniając uczelnianą ankietę oceny
zajęć i nauczycieli akademickich. Dodatkowo studenci mogą przekazywać swoje uwagi bezpośrednio do sekretariatów Kliniki. Wszystkie sugestie dotyczące
prowadzenia zajęć będą rozpatrywane z najwyższą starannością.
1. Badanie Kliniczne Macleod. G Douglas, F. Nicol, C. Robertson.
2. Badanie podmiotowe i przedmiotowe z serii „Wielka Interna”‚ A. Antczak,
M. Myśliwiec, P. Pruszczyk.
3. Przewodnik Batesa po badaniu przedmiotowym i podmiotowym Lynn S. Bickley.
4. Zarys ogólnej diagnostyki lekarskiej. W. Orłowski.
1. Diagnostyka różnicowa objawów chorobowych. F. Kokot.
2. Interna Szczeklika - Podręcznik Chorób Wewnętrznych. Gajewski P.
Koło naukowe
Regulamin:
26
Kierunek:
Specjalność:
Rok studiów,
semestr:
Tryb studiów:
Nazwa przedmiotu:
Typ przedmiotu:
Poziom przedmiotu
Język wykładowy:
zajęcia:
Imię i nazwisko
Kierownika Zakładu
Imię i nazwisko
za dydaktykę:
Rodzaj zajęć:
Liczba godzin:
Lekarski
III,
semestr V i VI
Farmakologia i toksykologia.
Obowiązkowy ogólny
Zaawansowany
Polski
Katedra i Zakład Farmakologii Doświadczalnej i Klinicznej
Centrum Badań Przedklinicznych i Technologii (CePT)
Prof. dr hab. med. Dagmara Mirowska-Guzel
Dr med. Iwona Korzeniewska-Rybicka
Sekretariat dydaktyczny: Centrum Dydaktyczne, pokój 207
Ul. Księcia Trojdena 2a, 02-109 Warszawa
czynny: wtorki i czwartki: 10.00-15.00, tel. 22 57 20 964
Pozostałe dni tel. 22 116 61 60
wykłady, ćwiczenia, seminaria
100
wykłady: 30
ćwiczenia: 60
seminaria: 10
8
wykłady, ćwiczenia i seminaria
PROGRAM ĆWICZEŃ i SEMINARIÓW
Semestr zimowy:
1. Wiarygodne źródła wiedzy o lekach
2. Farmakokinetyka – cz. 1: zagadnienia formalno-prawne; zagadnienia ogólne:
transport przez błony biologiczne, rzędowość procesów kinetycznych, model
kompartmentowy, zarys postaci leków; procesy kinetyczne w stanach fizjologicznych i patologicznych: uwalnianie leku z postaci leku, wchłanianie
3. Farmakokinetyka – cz. 2: zagadnienia ogólne: stan stacjonarny; procesy kinetyczne w stanach fizjologicznych i patologicznych: dystrybucja, eliminacja
wątrobowa, eliminacje nerkowa
4. Leki przeciwbakteryjne – cz. 1: podstawowe pojęcia, sulfonamidy, antybiotyki
beta-laktamowe, glikopeptydy, glikolipopeptydy, fosfomycyna, bacytracyna
5. Leki przeciwbakteryjne – cz. 2 : antybiotyki makrolidowe, ketolidy, linkosamidy, chloramfenikol, streptograminy, oksazolidynony, aminoglikozydy,
aminocyklitole, tetracykliny, glicylocykliny
6. Leki przeciwbakteryjne – cz. 3: chinoliny, pochodne nitroimidazolu, pochodne
nitrofuranu, ryfamycyny, polimyksyny, lipopeptydy, mupirocyna, kwas fusydowy, gramicydyna
7. Leki przeciwgrzybicze
8. Hormony – cz. 1: leki przeciwcukrzycowe, leki w chorobach tarczycy
9. Hormony – cz. 2: glikokortykosteroidy, antagoniści receptorów dla aldosteronu, leki hamujące syntezę kortyzolu, agoniści i antagoniści receptorów dla
hormonów płciowych, somatostatyna i jej analogi, leki w hiperprolaktynemii
27
Metody dydaktyczne
10. Opioidy
11. Nieopiodowe leki przeciwbólowe: paracetamol, niesteroidowe leki przeciwzapalne, tramadol, flupirtyna, nefopam, deksmedetomidyna, kapsaicyna, leki
w bólach neuropatycznych - zarys
12. Receptura
13. Seminarium podsumowujące.
Semestr letni:
1. Leki w chorobach przewodu pokarmowego
2. Leki w chorobach układu oddechowego
3. Leki wpływające na hemostazę
4. Leki w zaburzeniach lipidowych i otyłości
5. Leki w chorobach układu krążenia – cz. 1: leki w nadciśnieniu tętniczym
6. Leki w chorobach układu krążenia – cz. 2: leki w chorobie niedokrwiennej
serca , leki w ostrej i przewlekłej niewydolności serca
7. Leki w chorobach układu krążenia – cz. 3: leki w zaburzeniach rytmu serca,
leki w nadciśnieniu płucnym, leki w chorobach naczyń obwodowych
8. Immunofarmakologia
9. Leki psychotropowe – cz. 1: leki uspakajająco-nasenne, leki przeciwlękowe,
leki nootropowe
10. Leki psychotropowe – cz. 2: leki przeciwdepresyjne, leki przeciwmaniakalne,
leki normotymizujące, leki stosowane w ADHD i psychostymulujące
11. Leki psychotropowe – cz. 3: leki przeciwpsychotyczne, leki przeciwwymiotne
12. Leki w chorobach neurologicznych
PROGRAM WYKŁADÓW
Semestr zimowy:
1. Od cząsteczki do leku. Podstawowe pojęcia farmakologii
2. Leki biotechnologiczne
3. Leki wpływające na układ przywspółczulny
4. Farmakoprofilaktyka przeciwinfekcyjna
5. Leki przeciwprątkowe
6. Leki przeciwwirusowe
7. Leki przeciwpasożytnicze
8. Racjonalny wybór leków przeciwinfekcyjnych
9. Leki przeciwnowotworowe
10. Leki w zaburzeniach hematopoezy
11. Psychoaktywne substancje uzależniające – aspekty farmakologiczne
12. Zagadnienia prawne w sprawie recept lekarskich
Semestr letni:
1. Leki w chorobach metabolicznych kości
2. Leki stosowane w okulistyce
3. Leki stosowane w dermatologii
4. Leki stosowane w alergiach
5. Leki stosowane w reumatologii
6. Leki stosowane w anestezjologii
7. Leki stosowane w ginekologii i położnictwie
8. Płyny infuzyjne i leki w dyselektrolitemiach
9. Leki stosowane w chorobach neurodegeneracyjnych
10. Toksykologia środowiskowa
11. Zatrucia – cz. 1
12. Zatrucia – cz. 2
28
Wymagania wstępne
Cele kształcenia
- w zakresie wiedzy
student:
Podstawowe informacje w dziedzinie fizjologii, patofizjologii i mikrobiologii.
Celem nauczania farmakologii i toksykologii jest zapoznanie studentów z zasadami racjonalnej farmakoterapii, przedstawienie podstawowych korzyści, niebezpieczeństw i trudności związanych z leczeniem farmakologicznym oraz kierunków
rozwoju farmakoterapii. Studenci uczeni są także doboru odpowiednich źródeł
informacji w celu aktualizowania wiedzy z zakresu farmakologii, sposobu oceny
publikacji medycznych pod kątem przedstawionego w nich dowodu naukowego
oraz krytycznej oceny materiałów reklamowych dotyczących leków. Po odbyciu
kursu nauczania farmakologii i toksykologii student powinien znać ogólne pojęcia
i zagadnienia z zakresu farmakodynamiki, farmakokinetyki i farmakoekonomiki,
zasady działania leków oraz posiadać wiadomości na temat grup leków stosowanych w lecznictwie. Wiadomości te obejmują mechanizm działania, efekty kliniczne, kinetykę, podstawowe wskazania, przeciwwskazania, działania niepożądane,
interakcje i zasady dawkowania, jak również krytyczną ocenę przydatności leku.
Obowiązuje ponadto umiejętność zapisywania recept na leki gotowe i formy recepturowe leków.
Efekty kształcenia
- zna ogólne pojęcia i zagadnienia z zakresu farmakodynamiki i farmakokinetyki
- zna farmaceutyczne postaci leków, potrafi scharakteryzować ich wady i zalety
- zna główne mechanizmy działania leków oraz ich przemiany w ustroju także zależnie od wieku oraz procesów chorobowych
- zna podstawowe zasady farmakoterapii
- charakteryzuje poszczególne grupy środków leczniczych
- zna ważniejsze działania niepożądane leków, w tym wynikające z ich interakcji
- rozumie problem lekooporności, w tym lekooporności wielolekowej
- zna wskazania do badań genetycznych w celu indywidualizacji farmakoterapii;
- zna grupy leków i substancji psychoaktywnych, których stosowanie może prowadzić do uzależnienia psychicznego
- zna podstawowe pojęcia z toksykologii ogólnej
- zna objawy najczęściej występujących ostrych zatruć, w tym alkoholami, uzależniającymi substancjami psychoaktywnymi, metalami ciężkimi oraz wybranymi
grupami leków
- zna podstawowe zasady postępowania diagnostyczno-leczniczego w zatruciach
- potrafi przeprowadzić krytyczną ocenę przydatności klinicznej leków z grup objętych zakresem nauczania
- potrafi dobierać odpowiednie źródła informacji w celu aktualizowania wiedzy
z zakresu farmakologii, w tym potrafi dokonać oceny publikacji medycznych pod
kątem przedstawionego w nich dowodu naukowego oraz krytycznie ocenić materiały reklamowe dotyczące leków
- wykonuje proste obliczenia farmakokinetyczne
- dobiera leki w odpowiednich dawkach w celu korygowania zjawisk patologicznych w organizmie i w poszczególnych narządach
- rozróżnia zdarzenia niepożądane od działań niepożądanych
- projektuje schemat racjonalnej chemioterapii zakażeń: empirycznej i celowanej
- właściwie dobiera do zastosowania na skórę nieuszkodzoną lub na rany nowoczesne środki dezynfekcyjne
- potrafi poprawnie przygotować zapisy wszystkich form recepturowych substancji
leczniczych
- potrafi oszacować niebezpieczeństwo toksykologiczne w określonych grupach
wiekowych oraz w stanach niewydolności wątroby i nerek, a także zapobiegać
zatruciom lekami
- interpretuje wyniki badań toksykologicznych.
29
- ma świadomość ograniczeń własnej wiedzy w zakresie farmakologii i uznaje
potrzebę ciągłego doszkalania się
- potrafi przekazań pacjentowi w sposób zrozumiały i przystępny podstawowe informacje dotyczące skuteczności, ograniczeń i ryzyka związanego z zaplanowaną
terapią.
Metody oceny pracy studenta (forma i warunki Egzamin po VII semestrze z zakresu farmakologii i toksykologii
1. Farmakologia ogólna i kliniczna (tom 1-2), red. Katzung BG, i wsp., Czelej,
Lublin 2012.
2. Mutschler. Farmakologia i toksykologia, red. Mutschler E. i wsp., MedPharm
Polska, Wrocław 2010.
3. Toksykologia dla nietoksykologów, Ostre zatrucia egzogenne. J. Szajewski, Medycyna Praktyczna, Kraków 2008.
4. Receptura, M. Wielosz, Lubelskie Towarzystwo Naukowe, Lublin 1998, lub dowolna inna książka dla lekarzy lub farmaceutów dotycząca zagadnień receptury.
Inne:
5. Rozporządzenie MZ z dnia 8.03.2012 w sprawie recept lekarskich (Dz.U.12.260
z późn. zmianami)
6. Rozporządzenie MZ z dnia 11.09.2006 w sprawie wykazu środków odurzających, substancji psychotropowych, prekursorów kategorii 1 i preparatów
zawierających te środki lub substancje (Dz.U. Nr 169, poz. 1216);
7. Ustawa o przeciwdziałaniu narkomanii z dnia 29.07.2005 (dz. U. Nr 179, poz.
1485 z późn. zmianami) w zakresie wykazów środków odurzających i substancji
psychotropowych (aktualne wykazy: Dz.U 2010, Nr 143, poz. 962).
Książki:
1. Basic and clinical pharmacology, red. Katzung B., Trevor A., Masters S., wyd.
12, Mc-Graw-Hill, 2012
2. Farmakologia Goodmana i Gilmana. Red. Bruton L.L., Lazo J.S. Parker K.L.,
wydanie polskie, Czelej, 2007.
3. Goodman and Gilman's the pharmacological basis of therapeutics, red. Brunton L., Chabner B., Knollman B., wyd.12 , Mc-Graw -Hill, 2011.
4. Farmakologia. Podstawy farmakoterapii (tom 1-2), red. Kostowski W., Herman
Z.S., wyd. 3, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2008.
Koło naukowe
odpowiedzialny: Dr hab. med. Marek Postuła
30
REGULAMIN
ZAKŁADU FARMAKOLOGII DOŚWIADCZALNEJ I KLINICZNEJ
WARSZAWSKIEGO UNIWERSYTETU MEDYCZNEGO
Regulamin Zakładu:
1. Sekretariat Zakładu jest czynny w sprawach studenckich w Centrum Dydaktycznym, pokój 207 we wtorki i czwartki w godz. 10.00-15.00, kontakt telefoniczny
22 57 20 964, pozostałe dni 22 116 6160 albo e-mailowy: farmakologia@wum.
edu.pl.
2. Kontakty telefoniczne i e-mailowe można otrzymać od poszczególnych asystentów.
3. Ćwiczenia odbywają się raz w tygodniu według rozkładu umieszczonego
na stronie internetowej Zakładu: www.farmakologia.wum.edu.pl. Na ćwiczenia
można przychodzić tylko ze swoją grupą dziekańską, poza wyjątkowymi sytuacjami, które należy ustalić z asystentem.
4. Stałe przeniesienie do innej grupy dziekańskiej na ćwiczenia z farmakologii
jest możliwe tylko po złożeniu odpowiedniego pisemnego wniosku w Sekretariacie Zakładu i jego pozytywnym rozpatrzeniu. Wyjątek stanowi sytuacja
stałego przeniesienia do innej grupy dziekańskiej, ale nauczanej przez ten sam
zespół dydaktyczny – wówczas o przeniesieniu decydują asystenci tego zespołu
dydaktycznego.
5. Obecność na ćwiczeniach jest obowiązkowa, z wyjątkiem jednej nieobecności
w semestrze, która nie musi być usprawiedliwiona.
6. Poza wyjątkiem opisanym w punkcie 4 regulaminu ćwiczenia opuszczone
z usprawiedliwionej przyczyny należy odrobić po uzgodnieniu z asystentami.
Jeśli odrobienie ćwiczeń nie jest możliwe, asystent może zgodzić się na inną
formę zaliczenia ćwiczenia, na którym student był nieobecny.
7. Po ukończeniu zajęć z tematyki objętej programem ćwiczeń i wykładów obowiązuje kolokwium oraz zaliczenie sprawdzianu z receptury.
8. Kolokwia i zaliczenia są prowadzone wyłącznie do końca semestru. Na zaliczenia po zakończeniu semestru należy uzyskać pisemną zgodę Dziekana, którą
należy przedstawić osobom odpowiedzialnym za dydaktykę.
9. Student, który nie zaliczy kolokwium z farmakologii po V lub VI (III rok
studiów) semestrze, musi materiał tego kolokwium zaliczać łącznie z materiałem
nauczania w VII semestrze, czyli przed egzaminem.
10. Warunkiem dopuszczenia do egzaminu jest zaliczenie kolokwiów po V, VI i VII
semestrze i zaliczenie egzaminu z receptury.
31
Kierunek
Specjalność
Rok studiów, semestr
Tryb studiów
Nazwa przedmiotu
Typ przedmiotu
Poziom przedmiotu
Język wykładowy
zajęcia
Imię i nazwisko
Kierownika kliniki
Imię i nazwisko osoby
odpowiedzialnej za
dydaktykę
Rodzaj zajęć
Liczba godzin
Liczba punktów ects
Metody dydaktyczne
Wymagania wstępne
ROK AKADEMICKI 2014/2015
LEKARSKI
PEDIATRIA
III ROK
STACJONARNE
PEDIATRIA
OBOWIĄZKOWY
WYSOKI
POLSKI
Klinika Pediatrii
ul. Działdowska 1/3, 01-184 Warszawa
http://pediatria2.wum.edu.pl, tel. (0 22) 452 33 09
Prof. dr hab. Hanna Szajewska
Dr Bartłomiej Zalewski
OBOWIĄZKOWE
59
WYKŁADY: 0
4
SEMINARIA (19)
ĆWICZENIA (40)
SEMINARIA:19
ĆWICZENIA: 40
Zaliczenie II roku studiów
Znajomość anatomii, fizjologii i patofizjologii układu oddechowego, krążenia, krwiotwórczego, pokarmowego, wydzielania wewnętrznego, moczowego, nerwowego, kostno-stawowego.
Teoretyczne podstawy przeprowadzania badania podmiotowego
i przedmiotowego.
A.W.1-6
A.U.3-5
B.W.1,2,8
B.W.15-20
B.W.25
B.U.1
B.U.8-10
Celem zajęć jest ROZSZERZENIE podstawowej wiedzy z zakresu
E.W.2-4
rozwoju, żywienia i odrębności fizjologicznych dziecka, od okresu
E.U.2,4,8-10
noworodkowego do zakończenia procesów dojrzewania
Cele kształcenia
Cele kształcenia
E.W.2-4
Nabycie umiejętności badania podmiotowego i przedmiotowego,
E.U.2,4,8-10,
w poszczególnych okresach rozwojowych dziecka
22,27
Opieka nad dzieckiem w świetle pośrednich i bezpośrednich funkcji zawodowych lekarza oraz pogłębianie umiejętności sprawowania całościowej i zindywidualizowanej opieki nad dzieckiem
zdrowym i chorym; profilaktyka w pediatrii (badania skriningowe,
badania okresowe dziecka zdrowego - ogólne zasady, szczepienia)
Nabywanie umiejętności komunikowania się w zespole oraz stylów i modeli komunikacji interpersonalnej, m.in. modelowanie
skutecznego i empatycznego porozumiewania się z rodzicami/
opiekunami dziecka
Nabywanie wiedzy z zakresu odpowiedzialności, obowiązków
i uprawnień na stanowisku lekarza w oddziale pediatrycznym
i opiece podstawowej.
32
E.W.2-5
E.U.11-13,22,27
E.U.2,27,38
E.U.2,38
EFEKTY KSZTAŁCENIA
Zna odrębności badania podmiotowego i przedmiotowego E.W.1-4,6
E.U.2,4,7,8
w poszczególnych okresach rozwojowych dziecka
E.W.1-4,6
Posiada znajomość objawów podmiotowych i przedmiotowych
E.U.2,4,7,8,9,10,
w zakresie poszczególnych układów
13,22
Posiada wiedzę w zakresie zasad prawidłowego żywienia dzieci
w różnych przedziałach wiekowych oraz suplementacji witamin
Zna podstawowe normy laboratoryjne w zależności od wieku
(morfologia krwi, badanie ogólne moczu, badanie płynu mózgowo- rdzeniowego, bilirubina, AST, ALT, GGTP, mocznik, kreatynina, jony, glukoza)
Zna szczepienia obowiązkowe i zalecane, umie uzasadnić konieczność szczepień
Umie przeprowadzić szczegółowy wywiad z pacjentem/opiekunem
Nabył umiejętność badania przedmiotowego dziecka w różnym
wieku
Umie ocenić rozwój psychoruchowy oraz dostrzec sygnały ostrzegawcze w tym rozwoju u dziecka do 3 lat
Potrafi ocenić rozwój fizyczny dziecka w oparciu o siatki centylowe
w zakresie
Potrafi w podstawowym zakresie odróżnić fizjologię rozwojową
umiejętności
od patologii
student
Posiada umiejętność oceny i interpretacji wyników podstawowych
badań laboratoryjnych (j.w.)
Umie łączyć sposób żywienia ze stanem odżywienia dzieci i młodzieży
Posiada praktyczną umiejętność oceny rozwoju płciowego
Umie zaplanować szczepienia
Posiada umiejętność nawiązywania kontaktu z pacjentami
Umiejętności i kompetencje - rozszerzone szczególnie
o działalność w oddziale pediatrycznym:
w zakresie kompetencji Przestrzega tajemnicy zawodowej
personalno- społecznych Wykazuje empatię wobec pacjentów i ich opiekunów
Uzasadnia wybór swojego postępowania w pracy zespołowej
i jest świadomy odpowiedzialności zawodowej
KRYTERIA OCENIANIA (forma i warunki zaliczenia przedmiotu)
Formą zaliczenia ćwiczeń przeprowadzanych w ciągu dnia są
interaktywne zajęcia - quizy, pytania, ćwiczenia typu puzzle
Metody oceny pracy
Zaliczenie całościowe zajęć obejmuje dwie części
studenta
Badanie podmiotowe i przedmiotowe przeprowadzone samodzielnie przez studenta w obecności asystenta
Kolokwium ustne z zakresu poruszanej w czasie zajęć tematyki
w zakresie wiedzy
student
33
E.W.2
E.U.2,4,7,12
E.W.3
E.U.24
E.W.2
E.U.11,27
E.U.2
E.U.4,5,9
E.U.4,7,9,12
E.U.9
E.U.12
E.U.24
E.U.12
E.U.10
E.U.27
E.U.2
G.W.24
G.U.30-31,34,36
E.W.2,4,6
E.U.2,4,7-14
Kryteria
Literatura
obowiązkowa
Literatura
uzupełniająca
2 - niedostateczne opanowanie efektów kształcenia;
3 - opanowanie podstawowej wiedzy i umiejętności w stopniu
miernym, student nie wykazuje się samodzielnym myśleniem; student musi jednak przeprowadzić samodzielnie pełne badanie podmiotowe i przedmiotowe pacjenta;
3,5 - opanowanie podstawowej wiedzy i umiejętności stopniu przeciętnym; student potrafi przeprowadzić samodzielnie pełne badanie podmiotowe i przedmiotowe pacjenta;
4 - opanowanie podstawowej wiedzy i umiejętności w stopniu dobrym; student potrafi przeprowadzić samodzielnie pełne badanie
podmiotowe i przedmiotowe pacjenta; wykazuje się zdobytymi
kompetencjami;
4,5 - opanowanie podstawowej wiedzy i umiejętności w stopniu
ponad dobrym; student potrafi przeprowadzić samodzielnie pełne
badanie podmiotowe i przedmiotowe pacjenta; wykazuje się zdobytymi kompetencjami; własną inicjatywą
5 - opanowanie podstawowej wiedzy i umiejętności stopniu ponadstandardowym; student w trakcie całych zajęć dał się poznać ze
swej aktywności i zaangażowania; wykazuje się sprawnym samodzielnym myśleniem i inicjatywą.
LITERATURA
1. Pediatria red. Kawalec W, Grenda R, Ziółkowska H. 2 tomy PZWL 2013.
2. Goldbloom Richard B. Wywiad i badanie w pediatrii. Urban
& Partner 2012.
3. Zarys propedeutyki pediatrii pod red. M. WróblewskiejKałużewskiej i B. Werner. Oficyna Wydawnicza WUM.
4. Marian Krawczyński „ Propedeutyka pediatrii" PZWL 2009.
1. D. Gill, N. O'Brien Badanie kliniczne u dzieci. Wydawnisto
Elsvier 2009.
2. W.B. Robert M. Kliegman Nelson Textbook of Pediatrics 19th
ed. Saunders Company 2011.
3. Platforma e-ksiązki
http://biblioteka.wum.edu.pl/e-ksiazki
4. Platforma Access medicine:
http://biblioteka.wum.edu.pl/zasoby/medyczne- bazy-danych/
bazy
5. Platforma UpTO Date:
http://biblioteka.wum.edu.pl/zasoby/medyczne- bazy-danych/
bazy
E.W.2,3,4,6
E.U.2,4,7-14,16,
22,24,27,38
PODRĘCZNIK
PODSTAWOWY
MOŻLIWOŚCI
DALSZEGO KSZTAŁCENIA
Koło Naukowe
Fakultety
REGULAMIN
Obowiązkowy ubiór:
1. fartuch; identyfikator; konieczność posiadania słuchawek lekarskich.
2. Zasady zachowania w oddziale, przestrzegania tajemnicy lekarskiej.
3. Sposób zwracania się do lekarzy, pielęgniarek, rodziców i dzieci.
4. Ogólne zasady mycia rąk i ich dezynfekcji.
5. Zasady prowadzenia dokumentacji medycznej i pisania historii choroby.
34
OGÓLNE
SZCZEGÓŁOWE
OCENA STANU
OGÓLNEGO
OCENA ROZOWJU
SOMATYCZNEGO
PROGRAM SZCZEGÓŁOWY - BADANIE FIZYKALNE
BADANIE FIZYKALNE
1. Ocena stanu ogólnego, parametry życiowe, stan emocjonalny pacjenta
Ocena rozwoju dziecka
ocena budowy ciała i stanu odżywienia
ocena rozwoju psychomotorycznego
3. Badanie systemowe
1. skóry
2. tkanki podskórnej
3. węzłów chłonnych
4. układu mięśniowego
5. układ kostno- stawowy.
1. Głowa
2. Szyja
3. Klatka piersiowa
4. Brzuch
5. Narządy moczowo-płciowe
6. Elementy badania neurologicznego.
1. WYDOLNOŚĆ UKŁADU ODDECHOWEGO
liczba oddechów na minutę, sposób oddychania; odrębności
okresu niemowlęcego; cechy duszności
2. WYDOLNOŚĆ UKŁADU KRĄŻENIA
HR, RR, tętno, kolor skóry (bladość, sinica)
3. WYDOLNOŚĆ OŚRODKOWEGO UKŁADU NERWOWEGO
stan świadomości; objawy oponowe; odrębności okresu niemowlęcego
4. OGÓLNE WRAŻENIE, JAKIE DZIECKO SPRAWIA SWOIM OPIEKUNOM/RODZICOM
zachowaniem, wyglądem, ułożeniem, zapachem, sposobem poruszania się, mówienia, nastrojem (stan emocjonalny: przyjazny,
płaczliwy, bojaźliwy, negatywny).
5. TEMPERATURA CIAŁA
1. OCENA BUDOWY CIAŁA
• budowa: prawidłowa, nieprawidłowa,
• ocena parametrów antropometrycznych,
• wzrostu (długości ciała): wzrost aktualny, należny do wieku,
niedobór (w %),
• wagi (masy ciała): rzeczywista waga, należna do wieku, niedobór (w %),
• obwód głowy a obwód klatki piersiowej,
• proporcji ciała w różnych okresach rozwojowych dziecka,
• fałdy skórne.
2. OCENA STANU ODŻYWIENIA
1. interpretacja pomiarów na siatkach centylowych przekrojowych i długofalowych.
2. otyłość: prosta, centralna; eutrepsja; hipotrepsja (niedożywienie); atrepsja(wyniszczenie, cachexia).
3. OCENA DOJRZEWANIA PŁCIOWEGO wg skali Tannera
35
E.W.2,3,4
E.W.2,3,4
E.W.3-4
E.W.2,3,4
E.W.3
E.W.3-4
E.W.3-4,6
E.W.3
BADANIE
SYSTEMOWE
ZBIERANIE
WYWIADU
TECHNIKA
ZBIERANIA
WYWIADU
ELEMENTY
WYWIADU
OCENA ROZWOJU PSYCHOMOTORYCZNEGO
Ocena w poszczególnych okresach rozwojowych
1. dziecka, w zakresie:
2. motoryki dużej (postawa ciała i lokomocja): siadanie, stawanie, chodzenie
3. motoryki małej (koordynacja wzrokowo-ruchowa) rozwoju
mowy kontaktów społecznych, dojrzałości społecznej i samodzielności
Skóra
• tkanka podskórna
• węzły chłonne
• układ mięśniowy
• układ kostny
• układ stawowy
BADANIE PODMIOTOWE
OD PACJENTA
OD OPIEKUNA
Umiejętności i kompetencje – rozszerzone szczególnie o działalność w oddziale pediatrycznym
Empatia;
• Posługiwanie się prostym, ale medycznym językiem;
• Dbanie o należytą atmosferę wywiadu;
• Pytania - jasne (tak/nie), jednoznaczne, niewymuszające odpowiedzi.
• Dane ogólne (personalne)
• Wywiad dotyczący obecnej choroby
• Wywiad rodzinny
• Wywiad socjalno-bytowy
• Wywiad dotyczący ciąży, porodu i przebiegu okresu noworodkowego.
• Wywiad dotyczący rozwoju psychomotorycznego
• Sposób odżywiania
• Dotychczas przebyte schorzenia
• Leki przyjmowane przewlekle (długotrwale)
• Szczepienia.
36
E.W.3
E.W.2,3-4,6
E.U.2
E.U.2
G.W.24
G.U. 30-31,
34, 36
E.U.2
E.W.2
Kierunek:
Specjalność:
Rok studiów, semestr:
Nazwa
przedmiotu:
Poziom przedmiotu
Język wykładowy:
zajęcia:
Imię i nazwisko
Kierownika
Zakładu
Imię i nazwisko Osoby
odpowiedzialnej za
dydaktykę:
Rodzaj zajęć:
Liczba godzin:
Metody dydaktyczne:
Wymagania
wstępne
Założenia i cele przedmiotu
- w zakresie wiedzy
- w zakresie
umiejętności
student:
Lekarski
Chirurgia
III,
semestr zimowy i letni
Propedeutyka chirurgii
Wysoki
polski
Katedra i Klinika Chirurgii Ogólnej, Gastroenterologicznej i Onkologicznej
Katedra I Klinika Chirurgii Ogólnej, Naczyniowej i Transplantacyjnej
Klinika Chirurgii Ogólnej i Chorób Klatki Piersiowej
Katedra i Klinika Chirurgii Ogólnej, Transplantacyjnej i Wątroby
Prof. dr hab.med. Ireneusz Krasnodębski
Prof. dr hab.med. Jacek Szmidt
dr hab.med. Maciej Skórski
Prof. dr hab.med. Marek Krawczyk
dr hab. Maciej Słodkowski
dr med. Maciej Jędrasik
dr med. Wiesław Wiechno
dr med. Krzysztof Dudek
Wykłady, seminaria, ćwiczenia
wykłady: 6 ćwiczenia: 24 seminaria: 10
3
wykłady - środki audiowizualne seminaria - środki audiowizualne ćwiczenia Znajomość anatomii prawidłowej i histologii, bakteriologii zgodnie z programem studiów Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego.
Umiejętność pracy na oddziale chirurgicznym i bloku operacyjnym. Umiejętność opieki przed i po operacji u chorych chirurgicznych. Umiejętność postępowania w ostrych stanach chirurgicznych.
Efekty kształcenia
• zna wskazania do hospitalizacji w oddziale chirurgicznym oraz wskazania do
leczenia chirurgicznego w trybie pilnym,
• potrafi w sposób podstawowy wskazać jaki rodzaj leczenia operacyjnego powinien być wdrożony w poszczególnych jednostkach chorobowych,
• zna zasady przygotowania chorego do leczenia operacyjnego,
• zna zasady opieki nad chorym po zabiegu pooperacyjnym,
• -zna najczęstsze powikłania po leczeniu operacyjnym i wie jakie są metody
leczenia tych powikłań.
• potrafi przeprowadzić badanie przedmiotowe i podmiotowe chorego wymagającego opieki chirurga, potrafi postawić rozpoznanie wstępne i różnicowe. Potrafi
właściwie zaplanować badania laboratoryjne i badania obrazowe celem potwierdzenia diagnozy wstępnej oraz umie ustalić wskazania do leczenia operacyjnego
i ocenić pilność wykonania operacji,wskazań,
• potrafi asystować do operacji,
• potrafi założyć szwy na prostą ranę powłok,
• potrafi przeprowadzić badanie przez odbyt,
• potrafi sprawować opiekę nad chorym przed i po leczeniu operacyjnym,
• potrafi wykonać drobne zabiegi: cewnikowanie pęcherza moczowego, zgłębnikowanie żołądka zgłębnikiem obarczającym, zgłębnikiem do żywienia dojelitowego, założyć sondę Sengstakena-Blakemoora.
37
personaino-spolecznych
przedmiotu:
• współpracuje z lekarzami i pielęgniarkami podczas sprawowania opieki nad
chorym na izbie przyjęć, oddziale chirurgicznym i bloku operacyjnym.
• komunikuje się z pacjentem i jego bliskimi,
• rozumie potrzeby chorego w okresie okołooperacyjnym.
WARIANT 5 seminariów po 2 godziny dydaktyczne:
1. 2 godz. dydaktyczne
Aseptyka i antyseptyka. Zasady pracy w bloku operacyjnym. DeTemat
monstracja szycia i podstawowych narzędzi chirurgicznych.
Cel
Aseptyka i antyseptyka: definicja, historia, metody, znaczenie w zapobieganiu zakażeniom. Zakażenia szpitalne, drogi przenoszenia
zakażeń, zapobieganie, komisje d/s walki z zakażeniami.
Zasady pracy w bloku operacyjnym: przygotowanie chirurga do operacji, mycie rąk (technika, preparaty), ubiór, poruszanie się i zachowanie w bloku operacyjnym. Transport pacjenta na blok, przygotowanie
pacjenta do operacji (cewnik do pęcherza?, zgłębnik do żołądka?
kiedy?). Przygotowanie pola operacyjnego, opatrunek pooperacyjny.
Zakres
Demonstracja szycia i narzędzi chirurgicznych:
tematyczny
Narzędzia chirurgiczne stosowane w chirurgii, podział, posługiwanie.
się podstawowymi narzędziami:
• pęseta, imadło, nóż chirurgiczny, nożyczki, kleszczyki
• hemostatyczne.
Szwy chirurgiczne: pojedynczy, materacowy, ciągły przekładany,
kapciuchowy (wgłębiający), podkłucie.
Węzły chirurgiczne: wiązania bez i z użyciem narzędzi, zakładanie
podwiązek na naczynia.
Temat
Rany: podział i gojenie się ran. Leczenie ran
Cel
Oparzenia: termiczne, chemiczne, prądem elektrycznym.
Podział i rodzaje ran. Sposoby gojenia się ran.
Leczenie ran: zeszycie pierwotne, odroczone, wtórne, wycięcie,
rozcięcie, drenaż, sączkowanie.
Czynniki opóźniające gojenie ran: miejscowe, ogólne.
Zakres
Oparzenia: klasyfikacja oparzeń z uwzględnieniem stopnia i głębotematyczny
kości oparzenia, zmiany miejscowe i ogólnoustrojowe wywołane
oparzeniem, pierwsza pomoc w oparzeniach, leczenie.
oparzeń miejscowe i ogólne, powikłania. Leczenie chirurgiczne
oparzeń termicznych. Oparzenia chemiczne. Oparzenia prądem
elektrycznym.
38
przedmiotu:
merytorycz- Wstrząs. Gospodarka wodno-elektrolitowa. Zaburzenia równowagi
ne
kwasowo-zasadowej w chirurgii.
przedmiotu:
Wstrząs: definicja, rodzaje wstrząs hipo, i hiperdynamiczny, patofizjologia wstrząsu, fazy wstrząsu, objawy.
Leczenie wstrząsu: wstrząs późny, wstrząs hipowolemiczny,
wstrząs septyczny. Monitorowanie wstrząsu. Powikłania.
Zaburzenia wodno-elektrolitowe: woda ustrojowa, ilość, zapotrzebowanie, utrata, rozmieszczenie (woda wewnątrzkomórkowa i pozakoZakres
tematyczny mórkowa). Ocena stanu gospodarki wodnej, zaburzenia, (odwodnienie hipo, i hiperosmolame), przyczyny, zapobieganie, leczenie.
Elektrolity: sód, potas, zaburzenia gospodarki wodno- elektrolitowej, dobowe straty wody i elektrolitów.
Zaburzenia równowagi kwasowo-zasadowej: kwasica metaboliczna
i oddechowa, zasadowica metaboliczna i oddechowa.
Przygotowanie chorych do operacji i opieka pooperacyjna. NajTemat
częstsze powikłania pooperacyjne..
Cel
Przygotowanie chorych do operacji:
• w trybie nagłym: najczęstsze wskazania, niezbędne badania
diagnostyczne (grupa krwi,elektrolity, morfologia, glukoza,
kreatynina, mocznik, zasób zasad, rtg. klatki piersiowej, usg,
zapobieganie zachłyśnięciu, diureza).
• w trybie planowanym: konieczne badania w zależności od
wielkości operacji (operacja mała, średnia, duża) i rozpoznania (górny odcinek przewodu pokarmowego, dolny odcinek
przewodu pokarmowego, pęcherzyk żółciowy, tarczyca).
Zakres
tematyczny Przygotowanie do operacji chorych ze zwiększonym ryzykiem operacyjnym: choroby układu krążenia, układu oddechowego, niewydolności
nerek, niedożywienie, choroby metaboliczne (cukrzyca).
Wybór i rodzaje cięć w chirurgii jamy brzusznej. Wskazania
do drenowania jamy brzusznej.
Najczęstsze powikłania pooperacyjne: zakażenie rany, wytrzewienie,
niedrożność, nieszczelność zespoleń, przetoka, powikłania ze strony
układu oddechowego i krążenia, powikłania zakrzepowe.
Rozpoznanie, zapobieganie, leczenie.
39
przedmiotu:
Krwotok z górnego odcinka przewodu pokarmowego. Leczenie
Temat
krwią i preparatami krwiopochodnymi i krwiozastępczymi.
Cel
Krwotok z g o p p: objawy ogólne i ze strony przewodu pokarmowego, najczęstsze przyczyny krwotoków, diagnostyka, postępowanie w krwawiącym wrzodzie dwunastnicy żołądka. Leczenie
zachowawcze: farmakologiczne, endoskopia zabiegowa.
Leczenie operacyjne: wskazania, metody, wyniki. Postępowanie
w krwotoku z żylaków przełyku. Leczenie farmakologiczne, tamponada, endoskopo a obliteracja. Leczenie operacyjne.
Zakres
tematyczny Leczenie krwawiących nadżerek, ostrych wrzodów i nieżytu krwotocznego, przyczyny, rozpoznanie.
Krwotok z nowotworu (raka) żołądka.
Leczenie krwią: preparaty krwi, wskazania do przetaczania krwi,
preparatów krwiopochodnych i krwiozastępczych.
Zasady przetaczania, powikłania. Zamawianie krwi, przygotowanie
krwi do przetoczenia, technika przetaczania, dokumentacja.
WARIANT 10 seminariów po 1 godzinie dydaktyczne:
1. 1 godz. dydaktyczna
Temat
Instumentarium chirurgiczne oraz technika zakładania szwów
Cel
Demonstracja szycia i narzędzi chirurgicznych:
Narzędzia chirurgiczne stosowane w chirurgii, podział, posługiwanie się podstawowym i narzędziami: pęseta, imadło, nóż chirurZakres
giczny, nożyczki, kleszczyki hemostatyczne.
tematyczny Szwy chirurgiczne: pojedynczy, materacowy, ciągły przekładany.
kapciuchowy (wgłębiający), podkłucie.
Węzły chirurgiczne: wiązania bez i z użyciem narzędzi, zakładanie
podwiązek na naczynia.
Temat
Przygotowanie chorego do operacji
Cel
Przygotowanie chorych do operacji:
w trybie nagłym: najczęstsze wskazania, niezbędne badania diagnostyczne (grupa krwi, elektrolity, morfologia, glukoza, kreatynina, mocznik, zasób zasad, rtg. klatki piersiowej, usg, zapobieganie
zachłyśnięciu, diureza). w trybie planowanym: konieczne badania
Zakres
w zależności od wielkości operacji (operacja mała, średnia, duża)
tematyczny i rozpoznania (górny odcinek przewodu pokarmowego, dolny odcinek przewodu pokarmowego, pęcherzyk żółciowy, tarczyca).
Przygotowanie do operacji chorych ze zwiększonym ryzykiem operacyjnym: choroby układu krążenia, układu oddechowego, niewydolności nerek, niedożywienie, choroby metaboliczne (cukrzyca).
Zgoda na operacje praktyczne aspekty prawne.
40
przedmiotu:
Opieka pooperacyjne oraz najczęstsze powikłania pooperacyjne.
przedmiotu:
Pojecie powikłania chirurgicznego. Ocena jakości w chirurgii.
Cel
Zasady monitorowania parametrów życiowych po operacji. Przebieg pooperacyjny postępowanie: rehabilitacja, profilaktyka przeciwzakrzakrzepowa, profilaktyka przeciw zakażeniu. Przyczyny
gorączki w okresie okołoperacyjnym Najczęstsze powikłania pooperacyjne: zakażenie rany, wytrzewienie, niedrożność, nieszczelZakres
ność zespoleń, przetoka, powikłania ze strony układu oddechowego
tematyczny i krążenia, powikłania zakrzepowe.
Rozpoznanie, zapobieganie, leczenie.
Definicje powikłania chirurgicznego, Skale oceny powikłań
chirurgicznych w tym skala Ciaviena. Zapobieganie powikłąniom
chirurgicznym w aspekcje organizacyjnym check list. Monitorowanie jakości w chirurgii.
Temat
Zaburzenia ukiadu hemostazy i ich znaczenie w chirurgii.
Cel
Przedoperacyjna ocena sprawności układu hemostazy na postawie:
• danych z wywiadu,
• badania przedmiotowego,
• wyników badań dodatkowych.
Definicja pojęć:,,skaza krwotoczna” i „zaburzenia układu hemoZakres
stazy”.
tematyczny
Które spośród skaz krwotocznych spotyka się najczęściej u chorych chirurgicznych?
Znaczenie właściwej interpretacji wyników badań układu hemostazy w zapobieganiu powikłaniom krwotocznym w czasie i po
operacji.
Temat
Aseptyka i antyseptyka. Zasady pracy w bloku operacyjnym
Cel
Aseptyka i antyseptyka: definicja, historia, metody, znaczenie w zapobieganiu zakażeniom. Zakażenia szpitalne, drogi przenoszenia
zakażeń, zapobieganie, komisje d/s walki z zakażeniami.
Zasady pracy w bloku operacyjnym: przygotowanie chirurga do
Zakres
operacji, mycie rąk (technika,
tematyczny preparaty), ubiór, poruszanie się i zachowanie w bloku operacyjnym.
Transport pacjenta na blok, przygotowanie pacjenta do operacji
(cewnik do pęcherza?, zgłębnik do żołądka? kiedy?). Przygotowanie pola operacyjnego, opatrunek pooperacyjny.
Temat
Rany: podział i gojenie się ran. Leczenie ran. Odleżyny.
Cel
Podział i rodzaje ran. Sposoby gojenia się ran.
Leczenie ran: zeszycie pierwotne, odroczone, wtórne, wycięcie,
rozcięcie, drenaż, sączkowanie.
Zakres
tematyczny Czynniki opóźniające gojenie ran: miejscowe, ogólne.
Leczenie ran przewlekłych. Odleżyny Opatrunki chirurgiczne
rodzaje, sposób działania, Vac terapia, nóż wodny.
41
7. 1
Temat
godz. dydaktyczna
Oparzenia: termiczne, chemiczne, prądem elektrycznym. Odmorożenia. Ukąszenia.
Cel
przedmiotu:
Oparzenia: klasyfikacja oparzeń z uwzględnieniem stopnia i głębokości oparzenia, zmiany miejscowe i ogóinoustrojowe wywołane
oparzeniem, pierwsza pomoc w oparzeniach, leczenie oparzeń
Zakres
tematyczny miejscowe i ogólne, powikłania. Leczenie chirurgiczne oparzeń termicznych. Oparzenia chemiczne. Oparzenia prądem elektrycznym.
Odmrożenia. Ukąszenia.
Temat
Wstrząs w chirurgii. Zasady leczenia preparatami krwi.
Cel
Wstrząs: definicja, rodzaje wstrząs hipo, i hiper dynamiczny, patofizjologia wstrząsu, fazy wstrząsu, objawy.
Leczenie wstrząsu: wstrząs późny, wstrząs hipowolemiezny,
Zakres
wstrząs septyczny. Monitorowanie wstrząs u. Powikłania.
tematyczny Leczenie krwią: preparaty krwi, wskazania do przetaczania krwi,
preparatów krwiopochodnych i krwiozastępczych.
Zasady przetaczania, powikłania. Zamawianie krwi, przygotowanie
krwi do przetoczenia, technika przetaczania, dokumentacja.
Temat
Niedożywienie, jego następstwa, leczenie.
Cel
Przyczyny niedożywienia. Rodzaje niedożywienia (marasmus,
kwashiorkor, mieszane). Rozpoznawanie niedożywienia: wywiad,
badania antropometryczne (masa ciała), badania laboratoryjne
(albuminy, preałhumina, transferyna). Ocena zapotrzebowania
energetycznego.
Następstwa niedożywienia. Częstość występowania niedożywienia.
Niedożywienie szpitalne.
Zapobieganie niedożywieniu.
Zakres
tematyczny Leczenie żywieniowe.
Żywienie pozajelitowe: wskazania* drogi podaży (żywienie drogą
żyły centralnej i drogą żył obwodowych).
Składniki odżywcze: białko (aminokwasy), węglowodany, tłuszcz,
elektrolity, pierwiastki śladowe, witaminy. Powikłania.
Żywienie dojelitowe: wskazania, dostęp, rodzaje diet, zasady doboru diet, powikłania, powikłania wpływu leczenia żywieniowego
na wyniki leczenia.
42
10.1 godz. dydaktyczna
Temat
Zakażenia chirurgiczne. Rodzaje zakażeń chirurgicznych:
Cel
• zakażenia ropne (ropień, ropowica, czyrak, czyrak gromadny,
zapalenie naczyń i węzłów chłonnych),
• zakażenia beztlenowcowe (tężec, zgorzel gazowa, ropowica
gazowa),
• zakażenia grzybami i drożdżami (promienica), posocznica
(sepsis).
przedmiotu:
Zakres
Zakażenia ropne dłoni (zastrzał, zanokcica).
tematyczny Leczenie zakażeń chirurgicznych miejscowych i uogólnionych.
Stosowanie antybiotyków w chirurgii:
• wskazania, zasady doboru antybiotyków i drogi podaży,
• antybiotykoterapia celowana, łączenie antybiotyków, czas podaży, profilaktyka antybiotykowa w chirurgii.
Powikłania w następstwie leczenia antybiotykami, rzekomobłoniste
zapalenie jelit. Leczenie zakażeń grzybiczych uogólnionych.
Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest:
• Obecność na wszystkich zajęciach i seminariach (nieobecności należy odroMetody oceny pracy stubić w terminie ustalonym z osobą odpowiedzialną za dydaktykę),
denta(forma
• Zdanie kolokwium przeprowadzanego w ostatnim dniu zajęć - kolokwium
i warunki zaliczenia przedustne, student otrzymuje trzy pytania udokumentowane na karcie zaliczenia
miotu)
zajęć i ocenę łączną za całe kolokwium. Kolokwium zaliczeniowe testowe.
Literatura
obowiązkowa:
Literatura
uzupełniająca:
43
Kierunek:
Specjalność:
Rok studiów,
semestr:
Tryb studiów:
Nazwa przedmiotu:
Typ przedmiotu:
Język wykładowy:
Lekarski
Rok 3,
semestr VI
Stacjonarne
Radiologia
obowiązkowy
polski
Semestr VI
W
Nazwa jednostki realizującej przedmiot:
Ć
S
I Zakład Radiologii
Klinicznej
24
6
lub
lub
I Wydział Lekarski WUM
4
Kierownik Zakładu:
II Zakład
II Zakład
prof. dr hab. med.
Radiologii
Radiologii
Marek Gołębiowski
II Zakład Radiologii
Klinicznej
24
6
lub
lub
I Wydział Lekarski WUM
6
Kierownik Zakładu:
I Zakład
I Zakład
prof. dr hab. med.
Radiologii
Radiologii
Olgierd Rowiński
10
24
6
Razem:
40
Liczba godzin ogółem:
2
Liczba punktów ECTS:
Zdobycie wiedzy z zakresu diagnostyki radiologicznej a zwłaszcza:
C1. Poznanie sposobów obrazowania diagnostycznego tkanek i narządów oraz zaznajomienie się z ich podstawami techniczno-metodycznymi, zaletami i ograniczeniami.
C2. Zdobycie podstawowej wiedzy z zakresu symptomatologii radiologicznej
Cele kształcenia:
najważniejszych schorzeń.
C3. Poznanie algorytmów diagnostyki obrazowej w odniesieniu do głównych
problemów klinicznych.
E1. Znajomość zasad fizycznych powstawania obrazów diagnostycznych RTG,
USG, TK i MR.
E2: Poznanie metodyki, wskazań, przeciwwskazań i ograniczeń współczesnych
metod obrazowania.
Efekty kształcenia:
E3: Umiejętność określania obrazu prawidłowego ze szczególnym uwzględnieniem znajomości anatomii radiologicznej.
E4: Znajomość podstaw diagnostyki obrazowej podstawowych chorób ze szczególnym uwzględnieniem stanów zagrożenia życia.
Macierz efektów kształcenia dla przedmiotu w odniesieniu do metod weryfikacji.
Forma zajęć dydaktycznychMetodyka weryfikacji osiągnięcia zamierzonych
Symbol efektu kształcenia
efektów kształceniaOpis efektu kształcenia
Ć, S, WSprawdziany ustne i testoweZna problematykę współcześnie wykorzystywanych badań obrazowych, w szczególności:
• Symptomatologię radiologiczną podstawowych chorób
• Metody instrumentalne i techniki obrazowe wykorzystywane do wykonywaFW10
nia zabiegów leczniczych
• Wskazania, przeciwwskazania i przygotowanie pacjentów do poszczególnych rodzajów badań obrazowych oraz przeciwwskazania do stosowania
środków kontrastujących.
44
Treści zajęć:
Tematyka wykładów:
1. Rentgenodiagnostyka. Podstawy fizyczne, metodyczne, zastosowanie kliniczne. Radiografia cyfrowa.
Teleradiologia. Radioochrona.
2. Tomografia komputerowa. Podstawy fizyczne, metodyczne, zastosowanie kliniczne. Środki kontrastujące.
3. Rezonans Magnetyczny. Podstawy fizyczne, zastosowanie kliniczne. Środki kontrastujące.
4. Ultrasonografia. Podstawy fizyczne, metodyczne, zastosowanie kliniczne. Środki kontrastujące.
5. Radiologia interwencyjna.
Tematyka seminariów:
1. Podstawy fizyczne, techniczne i metodyczne badań rentgenowskich. Radiologia cyfrowa. Podstawy
radioochrony. Teleradiologia. Cz.1
2. Podstawy fizyczne, techniczne i metodyczne badań rentgenowskich. Radiologia cyfrowa. Podstawy
radioochrony. Teleradiologia. Cz. 2
3 Podstawy fizyczne, techniczne i metodyczne tomografii komputerowej. Środki kontrastujące.
4. Podstawy fizyczne, techniczne i metodyczne rezonansu magnetycznego. Środki kontrastujące.
5. Podstawy fizyczne, techniczne i metodyczne ultrasonografii.
6. Obrazowanie narządów klatki piersiowej.
Tematyka ćwiczeń:
1.Budowa i eksploatacja aparatów rentgenowskich. Metodyka badań radiograficznych. Ochrona
radiologiczna w praktyce.
2. Tomografia komputerowa i rezonans magnetyczny, aktywna obserwacja i uczestnictwo w badaniach
3. Ultrasonografia praktyczna.
4. Multimodalna anatomia radiologiczna.
5. Serce i duże naczynia. Radiologiczne metody badania. Powiększenie jam serca. Niewydolność serca.
Zaburzenia krążenia płucnego, obrzęk pęcherzykowy i śródmiąższowy.
6. Obrazowanie diagnostyczne płuc i śródpiersia. Podstawy patomorfologiczne objawów radiologicznych.
Odma, niedodma, rozedma. Odmiany i wady rozwojowe. Płyn w opłucnej. Ocena śródpiersia.
7. Podstawy obrazowania i symptomatologii radiologicznej narządów jamy brzusznej i przestrzeni
zaotrzewnowej ze szczególnym uwzględnieniem stanów nagłych
8. Obrazowanie kości i stawów. Symptomatologia radiologiczna. Urazy, zapalenia, nowotwory
9. Diagnostyka obrazowa chorych po urazie i w stanach bezpośredniego zagrożenia życia.
1. ”Radiologia. Diagnostyka obrazowa” pod red. B.Pruszyńskiego. PZWL,
Warszawa 1999 i 2003.
1. „Diagnostyka obrazowa. Podstawy teoretyczne i metodyka badań” pod red.
B.Pruszyńskiego, PZWL, Warszawa 2000.
2. „ Ultrasonografia dopplerowska. Zastosowanie kliniczne”. Tom I i II pod red.
Liter
G.Małka, Medipage sp. z o.o., Warszawa 2000.
3. „Radiologia w stanach nagłych”, N.Raby, Z.Berman. G. de Lacey, wyd.
Urban&Partner, Wrocław 2007.
4. „Anatomia radiologiczna. Rtg, TK, MR, USG”, B..Daniel, B.Pruszyński,
Warszawa 2005.
1. S. Stanowiska komputerowe z oprogramowaniem do analizy badań
Wymagania dotyczące
obrazowych, rzutniki multimedialne, ekrany. Cyfrowe obrazowe zestawy
pomocy dydaktycznych:
dydaktyczne.
Obecność i aktywne uczestnictwo na ćwiczeniach - oceniane przez nauczyciela.
Warunki uzyskania zaliPo pozytywne zaliczenia ćwiczeń oraz testowego kolokwium kończącego (test
czenia przedmiotu:
zdjęci zdjęciowy).
45
Kierunek:
Specjalność:
Rok studiów,
semestr:
Tryb studiów:
Nazwa przedmiotu:
Typ przedmiotu:
Poziom przedmiotu
Język wykładowy:
zajęcia:
Imię i nazwisko
Kierownika Zakładu
Imię i nazwisko
za dydaktykę:
Rodzaj zajęć:
Liczba godzin:
Metody dydaktyczne
Lekarski
Medycyna nuklearna
3 rok
W semestrze zimowym
Stacjonarne
Medycyna nuklearna
Obowiązkowy
F.W 10
Polski
Zakład Medycyny Nuklearnej
Leszek Królicki
Maria Teresa Płazińska
Obowiązkowe – seminaria i ćwiczenia
30
wykłady:
ćwiczenia: 15
seminaria: 15
1
Zajęcia seminaryjne odbywają się od poniedziałku do piątku w 1-tygodniowym
bloku zajęć. Zajęcia rozpoczynają się punktualnie o 8:00 i trwają do 13:00. w sali
wyznaczonej przez Dziekanat WUM.
Szczegółowy plan zajęć jest podany na tablicach informacyjnych w sekretariacie Zakładu Medycyny Nuklearnej.
Zajęcia praktyczne prowadzone są w Zakładzie Medycyny Nuklearnej w SP
CSK ul. Banacha 1a.
Seminaria
1. Podstawy fizyczne promieniowania w medycynie nuklearnej (podstawy
fizyczne promieniowania, zasady działania aparatury, zasady technik
hybrydowych).
2. Znajomość podstaw przetwarzania danych pomiarowych i prezentacji wyników
badań.
3. Teoretyczne podstawy i praktyczne zasady stosowania procedur związanych
z ochroną radiologiczną.
4. Wskazania kliniczne i podstawowe zasady procedur diagnostycznych:
- radioizotopowe badania układu naczyniowo-sercowego
- radioizotopowe badania gruczołów wydzielania wewnętrznego
- radioizotopowe badania układu pokarmowego
- radioizotopowe badania układu moczowo-płciowego
- radioizotopowe badania układu kostno-stawowego
- radioizotopowe badania układu nerwowego
- radioizotopowe badania układu oddechowego,
- radioizotopowe badania stosowane w diagnostyce schorzeń nowotworowych
- radioizotopowe badania stosowane w diagnostyce ognisk zapalnych
- radioizotopowe badania stosowane w pediatrii.
46
5. Zasady przeprowadzania procedur leczniczych (wskazania, przeciwwskazania,
zasady kwalifikacji do leczenia, postępowanie z pacjentem po terapii
izotopowej)
- radioizotopowe procedury leczenia chorób łagodnych tarczycy,
- radioizotopowe procedury leczenia chorób stawów,
- radioizotopowe procedury leczenia chorób nowotworowych tarczycy,
- radioizotopowe procedury leczenia objawów bólowych w nowotworowych
zmianach przerzutowych do układu kostnego,
- leczenie z zastosowaniem MIBG,
- leczenie znakowanymi izotopowo analogami somatostatyny guzów neuroendokrynnych.
Metody dydaktyczne
Wymagania wstępne
Cele kształcenia
Ćwiczenia
Zajęcia praktyczne prowadzone są w Zakładzie Medycyny Nuklearnej
w SP CSK ul. Banacha 1a. Szczegółowy plan zajęć jest podany na tablicach informacyjnych. Studenci są zobowiązani posiadać: fartuch lekarski oraz plakietkę
identyfikator. Konieczna jest także zmiana obuwia.
1. Zapoznanie studentów ze specyfiką badań radioizotopowych.
2.Laboratorium przygotowania radiofarmaceutyków – zasady przygotowywania
i kontroli jakości radiofarmaceutyków.
3. Zapoznanie z procedurą wykonywania badań radioizotopowych- uczestnictwo
bierne w wykonywanych badaniach.
4. Terapia radiojodem łagodnych chorób tarczycy- kwalifikacja i zasady
przeprowadzenia terapii.
5. Zasady opracowywania badań radioizotopowych.
6. Prezentacje przypadków.
Wiedza ogólna medyczna
wiadomości z zakresu fizyki, fizjologii i farmakologii.
Celem seminariów jest przyswojenie przez słuchaczy podstaw diagnozowania
i leczenia z zastosowaniem radiofarmaceutyków.
- podstawowe pojęcia z zakresu fizyki jądrowej, rodzaje promieniowania,
- zasady działania aparatury i zasady technik hybrydowych,
- znajomość ogólnych zasad ochrony radiologicznej,
- znajomość zasad kwalifikacji i interpretacji radioizotopowych badań narządowych: płuc, kości, serca, nerek, układu pokarmowego, OUN, przytarczyc, nadnerczy oraz tarczycy – badania z zastosowaniem technik PET/CT i SPECT/CT,
- terapie radioizotopowe-znajomość wskazań, przeciwwskazań, zasad kwalifikacji do leczenia, postępowania z pacjentem po terapii radiizotopowej.
Efekty kształcenia
Wykorzystanie wiedzy w dalszym kształceniu i późniejszej pracy
Student zna badania wykonywane w Zakładach Medycyny Nuklearnej: zasa- w zakresie wiedzy dy teoretyczne, przebieg, właściwy sposób interpretacji wyników badań. Student
zna procedury terapeutyczne z zastosowaniem radiofarmaceutyków: zasady teorestudent:
tyczne, przebieg, wskazania, możliwe powikłania i sposób ich leczenia. Student
zna organizację pracy ośrodka medycyny nuklearnej i praktyczną realizację zasad
ochrony radiologicznej w zakładzie.
Zna wskazania i przeciwwskazania do procedur radioizotopowych zarów- w zakresie umiejętności no diagnostycznych jak i terapeutycznych. Na podstawie rozpoznania wstępnego
student:
i podstawowej diagnostyki różnicowej potrafi wybrać właściwe badanie diagnostyczne.
47
•
•
•
•
potrafi nawiązać i utrzymać głęboki i pełen szacunku kontakt z chorym
kieruje się dobrem chorego, stawiając je na pierwszym miejscu
przestrzega tajemnicy lekarskiej i praw pacjenta
posiada świadomość własnych ograniczeń i umiejętność stałego dokształcania się.
Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest obecność na seminariach i ćwiczeniach
oraz zaliczenie kolokwium w formie ustnej na ostatnich zajęciach.
Metody oceny pracy
bezpośrednio do sekretariatu Zakładu. Wszystkie sugestie dotyczące prowadzenia
zajęć będą rozpatrywane z najwyższą starannością.
1. Królicki L. Medycyna Nuklearne; Fundacja im.Rydygiera, Warszawa 1996.
Literatura obowiązkowa: 2. Birkenfeld B., Listewnik M.Medycyna nuklearna - obrazowanie molekularne,
Pomorski Uniwersytet Medyczny Szczecin 2011.
1. European Journal of Nuclear Medicine.
2. Nuclear Medicine Review.
Koło naukowe
tak
Regulamin:
48
Kierunek:
Specjalność:
Rok studiów,
semestr:
Tryb studiów:
Nazwa przedmiotu:
Typ przedmiotu:
Poziom przedmiotu
Język wykładowy:
zajęcia:
Imię i nazwisko
Kierownika Zakładu
Imię i nazwisko
za dydaktykę:
Rodzaj zajęć:
Liczba godzin:
Metody dydaktyczne
Lekarski
Rok 3 semestr 5,6
Propedeutyka stomatologii
obowiązkowy
podstawowy
polski
Zajęcia prowadzą nauczyciele akademiccy czterech jednostek Wydziału Lekarsko-Dentystycznego:
1. Zakład Stomatologii Dziecięcej; 00-246, Warszawa ul. Miodowa 18.
2. Zakład Chorób Błony Śluzowej Jamy Ustnej i Przyzębia; 00-246, Warszawa ul. Miodowa 18.
3. Zakład Ortodoncji; 02-006 Warszawa, ul. Nowogrodzka 59.
4. Klinika Chirurgii Czaszkowo-Szczękowo-Twarzowej, Chirurgii Jamy
Ustnej i Implantologii; 02-006 Warszawa, ul. Nowogrodzka 59 (paw XI)
tel. (22) 502 12 39, 02-005 Warszawa, ul. Lindleya 4 (paw. IV) (22) 502 17 97.
1. Kierownik Zakładu Stomatologii Dziecięcej – dr hab. n. med. Dorota Olczak-Kowalczyk
2. Zakład Chorób Błony Śluzowej Jamy Ustnej i Przyzębia - prof. dr hab. n.
med. Renata Górska
3. Kierownik Kliniki Chirurgii Czaszkowo-Szczękowo-Twarzowej, Chirurgii
Jamy Ustnej i Implantologii – dr hab. n. med. Danuta Samolczyk-Wanyura
4. Kierownik Zakładu Ortodoncji - dr hab. n. med. Małgorzata Zadurska
1. Zakład Stomatologii Dziecięcej – dr hab. n. med. Dorota Olczak-Kowalczyk
2. Zakład Chorób Błony Śluzowej Jamy Ustnej i Przyzębia - dr n. med. Maria
Nowakowska
3. Zakład Ortodoncji – dr n. med. Barbara Pietrzak-Bilińska
4. Klinika Chirurgii Czaszkowo-Szczękowo-Twarzowej, Chirurgii Jamy Ustnej
i Implantologii – dr n. med. Zygmunt Stopa
Seminaria - obowiązkowe
20
wykłady: 0
ćwiczenia: 0
seminaria: 20
1
Zajęcia odbywają się 3 razy w tygodniu przez 6 tygodni. Podziału na grupy seminaryjne dokonuje się według grup dziekańskich. Szczegółowy plan zajęć dostępny jest w dziekanacie.
Omawiane tematy ilustrowane są przeźroczami.
Tematy seminariów:
STOMAMTOLOGIA DZIECIĘCA
1. Rozwój i cechy uzębienia mlecznego i stałego.
2. Najczęstsze patologie zębów u dzieci i młodzieży (próchnica i choroby
miazgi, uszkodzenia niepróchnicowe i wady rozwojowe):
• etiologia,
• zapobieganie,
• leczenie.
3. Wzajemna zależność stanu zdrowia ogólnego i jamy ustnej (objawy chorób
ogólnych w jamie ustnej, wpływ ogólnoustrojowy infekcji zębopochodnych).
49
CHOROBY BŁONY ŚLUZOWEJ I PRZYZĘBIA
1. Etiopatogeneza z uwzględnieniem czynników ryzyka chorób przyzębia.
2. Diagnostyka chorób przyzębia.
3. Symptomatologia chorób błony śluzowej jamy ustnej.
Metody dydaktyczne
Wymagania wstępne
Cele kształcenia
- w zakresie wiedzy
student:
student:
ORTODONCJA
1. Diagnostyka wad twarzowo-szczękowo-zgryzowych,
2. Wady wrodzone (etiologia, leczenie),
3. Wady nabyte (etiologia, profilaktyka, leczenie),
4. Leczenie zespołowe wad twarzowo-szczękowo-zgryzowych.
CHIRURGIA SZCZĘKOWO-TWARZOWA I STOMATOLOGICZNA
1. Zapalenia swoiste i nieswoiste w obszarze głowy i szyi,
2. Ostre i przewlekłe zakażenia ząbopochodne,
3. Bakteriemia poekstrakcyjne – zasady postępowania,
4. Nowotwory głowy, szyi i jamy ustnej: epidemiologia, rozpoznawanie, leczenie.
wiadomości z zakresu fizjologii, patofizjologii oraz anatomii.
Zapoznanie studenta z podstawami wiedzy w zakresie patogenezy, objawów,
zasad leczenia chorób jamy ustnej i nowotworów głowy, szyi oraz dotyczącej
związku między zdrowiem ogólnym i zdrowiem jamy ustnej.
Efekty kształcenia
Zna patogenezę, objawy oraz zasady zapobiegania i leczenia chorób poszczególnych elementów jamy ustnej i twarzoczaszki u pacjentów w wieku rozwojowym
i dorosłych.
Widza w odniesieniu do jamy ustnej i twarzoczaszki: EW1, EW7(c), EW23,
EW24, FW1 (c), FW12 (a i f),
- Przeprowadzenie wywiadu stomatologicznego i medycznego dotyczącego
chorób jamy ustnej
-Badanie przedmiotowe zewnątrz- i wewnątrzustne.
- Postawienie rozpoznania wstępnego.
- Zaplanowanie badań dodatkowych i konsultacji.
- Prowadzenie dokumentacji medycznej – historia choroby.
- Przekazanie zaleceń dotyczących zapobiegania i konieczności leczenia chorób jamy ustnej, w tym instruktażu dietetycznego i higienicznego.
- Ocena wyników leczenia – poprawy/pogorszenia – stanu chorego.
Umiejętności w odniesieniu do jamy ustnej i twarzoczaszki: EU1, EU2, EU3,
EU4, EU12, EU16, EU24, EU32, EU38
- potrafi nawiązać i utrzymać głęboki i pełen szacunku kontakt z pacjentem lub
jego rodzicami/opiekunami prawnymi
- kieruje się dobrem chorego, stawiając je na pierwszym miejscu
- przestrzega tajemnicy lekarskiej i praw pacjenta
- posiada świadomość własnych ograniczeń i umiejętność stałego dokształcania się.
50
Ocena
aktywność w dyskusji kończącej poszczególne zajęcia tematyczne
Metody oceny pracy
Koło naukowe
Regulamin:
Warunkiem zaliczenia zajęć z propedeutyki stomatologicznej jest obecność
i aktywność na wszystkich zajęciach dydaktycznych. Nieobecność na zajęciach
przekreśla możliwość zaliczenia przedmiotu. Studenci, którzy z ważnych powodów nie uczestniczyli w zajęciach swojej grupy, powinni odrobić je z inną grupą
po uzgodnieniu z osoba prowadzącą zajęcia. Przy braku możliwości odrobienia
pojedynczej nieobecności z inną grupą w wyjątkowych sytuacjach losowych możliwe jest ich zaliczenie w formie uzgodnionej z asystentem prowadzącym zajęcia.
Po zakończeniu cyklu zajęć dla całego roku studenci powinni uzyskać wpis
do indeksu u koordynatora zajęć.
bezpośrednio do koordynatora zajęć.
1. Wiadomości przekazywane w trakcie seminariów.
2. Karłowska I. Zarys współczesnej ortodoncji. PZWL 2013.
3.L. Kryst (red.): "Chirurgia Szczękowo-Twarzowa", Wyd. Lek. PZWL,
W-wa, 2007.
Książki:
1. R. Górska: „Diagnostyka i leczenie chorób błony śluzowej jamy ustnej” Med.
Tour Press International 2011.
2. R Górska i T. Konopka: „Periodontologia współczesna” Med. Tour Press
International 2013.
3. M. Springer-Nodzak i M Wochna Sobańska: "Stomatologia wieku rozwojowego". W-wa. PZWL, 2006.
4. D. Olczak-Kowalczyk, L. Wagner: „Wprowadzenie do stomatologii dziecięcej” skrypt.
5. S. Bartkowski (red.): „Chirurgia szczękowo-twarzowa”,AM Kraków 1996.
-
51
Kierunek:
Specjalność:
Rok studiów,
semestr:
Tryb studiów:
Nazwa przedmiotu:
Typ przedmiotu:
Poziom przedmiotu
Język wykładowy:
zajęcia:
Imię i nazwisko
Kierownika Zakładu
Imię i nazwisko
za dydaktykę:
Rodzaj zajęć:
Liczba godzin:
Metody dydaktyczne
Wymagania wstępne
Cele kształcenia
Lekarski
III rok,
semestr V/VI
Psychologia Lekarska z Elementami
Socjologii
zaawansowany
polski
Zakład Psychologii Medycznej
Ul. Żwirki i Wigury 81a, 02-091 Warszawa
prof. dr hab. Krzysztof Owczarek
dr Dorota Włodarczyk
ćwiczenia, seminaria
40
wykłady: 0
2
seminaria: 20
ćwiczenia: 20
Metody dydaktyczne:
Metody podające: mini-wykład informacyjny, prezentacja multimedialna.
Metody problemowe: omówienie problemu pojedynczego lub złożonego.
Metody aktywizujące: omówienie przypadku, analiza przypadku klinicznego, gry
dydaktyczne (psychologiczne), dyskusja dydaktyczna („burza mózgów”).
Metody eksponujące: film, nagrania z wypowiedziami pacjentów.
Metody praktyczne: pokaz czynności z objaśnieniem, instruktaż, ćwiczenia przedmiotowe i utrwalające.
brak
- Zapoznanie studentów z wybranymi elementami ogólnej wiedzy psychologicznej, które umożliwiają rozumienie mechanizmów kierujących funkcjonowaniem człowieka
- Opanowanie wiedzy dotyczącej związków między procesami psychicznymi
i somatycznymi – rola czynników psychologicznych w etiologii chorób somatycznych
- Zapoznanie ze współczesną wiedzą psychologiczną dotycząca stresu i radzenia sobie z nim
- Ukazanie psychologicznych konsekwencji chorób somatycznych i niepełnosprawności oraz mechanizmów radzenia sobie z nimi
- Określenie znaczenia i czynników kształtujących relację lekarz-pacjent i zasad prawidłowego komunikowania się
- Omówienie psychologicznych aspektów opieki nad pacjentami w terminalnej
fazie choroby
- Kształtowanie umiejętności określania roli czynników psychologicznych
w postawaniu, przebiegu, leczeniu i zapobieganiu chorobom
- Kształtowanie umiejętności przeprowadzania wywiadu psychomedycznego
i sporządzenia diagnozy psychomedycznej jako wyrazu całościowego podejścia do pacjenta.
52
- w zakresie wiedzy
student:
student:
1.
2.
Program nauczania
3.
4.
5.
Efekty kształcenia
- zna rolę stresu w etiopatogenezie i przebiegu chorób oraz rozpoznaje mechanizmy radzenia sobie ze stresem (D.W10);
- zna formy przemocy, modele wyjaśniające przemoc w rodzinie i w instytucjach, społeczne uwarunkowania różnych form przemocy oraz rolę lekarza
w jej rozpoznawaniu (D.W2);
- rozumie znaczenie zdrowia, choroby, niepełnosprawności i starości w relacji
do postaw społecznych, konsekwencje społeczne choroby i niepełnosprawności oraz bariery społeczno-kulturowe oraz zna aktualną koncepcję jakości
życia uwarunkowaną stanem zdrowia (D.W3);
- rozumie psychospołeczne konsekwencje hospitalizacji i choroby przewlekłej
(D.W5);
- rozumie rolę rodziny w procesie leczenia (D.W8);
- zna podstawowe psychologiczne mechanizmy funkcjonowania człowieka
w zdrowiu i w chorobie (D.W7);
- zna problematykę adaptacji do choroby jako sytuacji trudnej, etapów przystosowania do zagrażających wydarzeń i potrzeb pacjentów, umierania i procesu
żałoby rodziny (D.W9);
- rozumie znaczenie komunikacji werbalnej i niewerbalnej w procesie komunikowania się z pacjentami oraz pojęcie zaufania w interakcji z pacjentem
(D.W4);
- zna zasady motywowania pacjentów do prozdrowotnych zachowań i informowania o niepomyślnym rokowaniu (D.W12).
- D.U1. uwzględnia w procesie postępowania terapeutycznego subiektywne
potrzeby i oczekiwania pacjenta wynikające z uwarunkowań społeczno-kulturowych;
- D.U2. dostrzega oznaki zachowań antyzdrowotnych i autodestrukcyjnych
i właściwie na nie reaguje;
- D.U3. wybiera takie leczenie, które minimalizuje konsekwencje społeczne
dla chorego;
- D.U4. buduje atmosferę zaufania podczas całego procesu leczenia;
- D.U5. przeprowadza rozmowę z pacjentem dorosłym, dzieckiem i rodziną
z zastosowaniem techniki aktywnego słuchania i wyrażania empatii, a także
rozmawia z pacjentem o jego sytuacji życiowej;
- D.U6. informuje pacjenta o celu, przebiegu i ewentualnym ryzyku proponowanych działań diagnostycznych lub terapeutycznych i uzyskuje jego świadomą zgodę.
- rozpoznaje własne ograniczenia, dokonuje samooceny deficytów i potrzeb
edukacyjnych, planuje własną aktywność edukacyjną
- posiada zdolność empatii
- okazuje szacunek wobec pacjenta i zrozumienie dla różnic światopoglądowych i kulturowych
- stawia dobro pacjenta na pierwszym miejscu
- przestrzega praw pacjenta.
Wprowadzenie do zajęć i pracy w grupie. Wybrane mechanizmy psychologicznego funkcjonowania człowieka
Współczesne podejście do zdrowia i choroby. Rola psychospołecznych czynników ryzyka w etiopatogenezie chorób somatycznych
Stres psychologiczny – przyczyny, mechanizmy i konsekwencje. Problematyka
przemocy
Psychologiczna i społeczna sytuacja człowieka chorego. Specyficzne problemy
związane z chorobą niepełnosprawnością, starością
Psychologiczne funkcjonowanie w chorobie. Rola radzenia sobie z chorobą
oraz postaw wobec choroby i leczenia.
53
6. Psychologiczne aspekty śmierci, umierania, opieki nad pacjentem chorym
terminalnie i żałoby.
7. KOLOKWIUM. Wprowadzenie do zajęć ćwiczeniowych
8. Relacja lekarz-pacjent. Całościowe podejście do pacjenta
9. Komunikacja werbalna i niewerbalna. Zasady komunikowania się w relacji
lekarz-pacjent
Program nauczania
10.Elementy wywiadu motywującego w praktyce lekarza
11.Ćwiczenia praktyczne w zakresie zastosowania wiedzy i umiejętności psychologicznych do rozwiązywania problemów z praktyki medycznej, część I
12.Ćwiczenia praktyczne w zakresie zastosowania wiedzy i umiejętności psychologicznych do rozwiązywania problemów z praktyki medycznej, część II
13.Ćwiczenia praktyczne w zakresie zastosowania wiedzy i umiejętności psychologicznych do rozwiązywania problemów z praktyki medycznej, część III.
Zaliczenie
Formy i warunki zaliczenia:
- obecność na zajęciach
Metody oceny pracy
- zaliczenie pisemnego kolokwium (część testowa + zestaw pytań otwartych)
- aktywny udział w dwóch zadaniach praktycznych: rola „pacjenta” i rola „lezaliczenia przedmiotu)
karza”.
- opracowanie raportu/diagnozy psychomedycznej „swojego pacjenta”
1. Jakubowska-Winecka A., Włodarczyk D. Psychologia w praktyce medycznej.
PZWL, Warszawa 2007.
Literatura obowiązkowa: 2. Rollnick S., Miller R.M., Butler C.B. Wywiad motywujący w opiece zdrowotnej. Academica, Warszawa 2010.
3. Herzberger Sh. D. Przemoc domowa. PARPA, Warszawa, 2002, r. 1 i 9.
Koło naukowe
Regulamin
1. Kübler-Ross E. Rozmowy o śmierci i umieraniu, Media Rodzina of Poznań,
Poznań 2001
2. Sapolsky R. M. Dlaczego zebry nie mają wrzodów? Psychofizjologia stresu.
PWN, Warszawa 2010
Uwagi ogólne
- w części seminaryjnej - studenci pozyskują wiedzę zgodną z opisanymi powyżej
Celami Kształcenia oraz weryfikowane są efekty kształcenia w zakresie wiedzy
uzyskanej na seminariach 1-6. Kończy się ona pisemnym kolokwium.
- w części ćwiczeniowej – studenci uzyskują możliwość budowania i rozwijania przydatnych w zawodzie lekarza umiejętności i kompetencji personalno-społecznych. Otrzymują określone problemy, do rozwiązania których
niezbędna jest wiedza pozyskana na seminarium. Każdy student otrzymuje
indywidualne zadanie, które polega na przeprowadzeniu rozmowy z pacjentem i zdiagnozowaniu problemu. Zadania realizowane są w parach w oparciu
o scenariusze opracowane przez osoby prowadzące zajęcia. Zadania te wymagają wcześniejszego przygotowania się przez studenta. Pozostali studenci
i osoby prowadzące udzielają informacji zwrotnej.
Warunki zaliczenia zajęć
- obecność na zajęciach (patrz sekcja „Nieobecności”)
- zaliczenie pisemnego kolokwium (część testowa + zestaw pytań otwartych) zagadnienia, które student ma opanować: w 75% omawiane są na zajęciach,
pozostałą część student obowiązany jest poznać samodzielnie wykorzystując
literaturę obowiązkowa i uzupełniającą).
- aktywny udział w dwóch rolach: „pacjenta” i „lekarza”
- opracowanie raportu/diagnozy psychomedycznej „swojego pacjenta” i dostarczenie jej prowadzącemu
54
Przepisywanie zaliczenia
Student, który uczestniczył już w zajęciach z psychologii lekarskiej i je zaliczył:
- na WL na WUM lub innej uczelni medycznej,
- na innym kierunku WUM, może ubiegać się o przepisanie uzyskanego zaliczenia. Jest zobowiązany, najpóźniej w pierwszym tygodniu trwania zajęć,
do złożenia stosownego podania do Kierownika ZPM wraz kopią dokumentu
potwierdzającego uzyskanie zaliczenia oraz zakres godzinowy i tematyczny
zajęć (dokumenty powinny zostać złożone w odpowiednim czasie w sekretariacie ZPM). Przepisanie zaliczenia możliwe jest tylko po uzyskaniu akceptacji Kierownika Zakładu.
Regulamin:
Nieobecności i zasady ich „odrabiania”
Nieobecności
- student ma prawo do jednej nieobecności na seminarium (zajęcia 1-6) bez
konieczności jej odrabiania, przy czym w ramach wyrównania zaległości student otrzymuje dodatkowe pytanie otwarte na kolokwium
- w przypadku drugiej nieobecności na seminarium (w tym także zajęcia 7) –
ustna odpowiedź u osoby prowadzącej
- Uwaga: warunkiem dopuszczenia do kolokwium jest maksymalnie jedna nieobecność (druga musi zostać uprzednio wyrównana)
- nieobecność na ćwiczeniach (dotyczy zajęć 8-13) – nagranie na nośnik (mp3,
dyktafon) wywiadu z pacjentem przebywającym aktualnie na oddziale szpitalnym oraz dostarczenie go osobie prowadzącej wraz diagnozą psychomedyczną tego pacjenta
- nieobecność na trzech zajęciach oznacza brak możliwości zaliczenia przedmiotu.
Odrabianie zajęć
- nie ma możliwości odrabiania nieobecności na zajęciach w innych grupach
dziekańskich
Zmiana grupy dziekańskiej
Przeniesienie do innej grupy dziekańskiej możliwe jest tylko w dwóch przypadkach:
- jeśli liczba studentów w danej grupie ulegnie zmniejszeniu w efekcie przepisania zaliczeń – wtedy osoba prowadząca może przyjąć dodatkowe osoby
z innych grup w liczbie nie przekraczającej stanu na liście dziekańskiej;
- wymiana „głowa za głowę”, czyli w miejsce osoby, która jest gotowa się zamienić i przenieść do grupy, z której pochodzi student zainteresowany zamianą.
Zmiana terminu zajęć
W sytuacji, gdy cała grupa dziekańska wyraża taką prośbę, osoba prowadząca dysponuje dodatkowym czasem i są zabezpieczone warunki lokalowe – istnieje
możliwość takiej zmiany.
Zasady odrabiania zajęć przez grupę
Dotyczy to sytuacji, gdy z powodu nieobecności osoby prowadzącej lub na prośbę grupy zajęcia nie odbędą się w zwyczajowym terminie.
Wariant I. Zajęcia te odbywają się w kolejnym tygodniu dydaktycznym w tym
samym dniu o tej samej godzinie (następuje przesunięcie w czasie).
Wariant II. Jeżeli przesunięcie w czasie nie jest możliwe, to termin zastępczy jest
negocjowany między grupą z prowadzącym zajęcia.
55
Kierunek:
Specjalność:
Rok studiów,
semestr:
Tryb studiów:
Nazwa przedmiotu:
Typ przedmiotu:
Poziom przedmiotu
Język wykładowy:
zajęcia:
Imię i nazwisko
Kierownika Zakładu
Imię i nazwisko
za dydaktykę:
Rodzaj zajęć:
Liczba godzin:
Metody dydaktyczne
Lekarski
Choroby zakaźne
3 rok,
semestr VI
Stacjonarne
Choroby zakaźne
Obowiązkowy
Polski
Zajęcia odbywają się trzech jednostkach nauczających choroby zakażne tj: 1/ Klinika Hepatologii i Nabytych Niedoborów Immunologicznych, Klinika Chorób Pasożytniczych i Tropikalnych, Zakład Immunopatologii Chorób, Zakaźnych i Pasożytniczych WUM
Prof. dr hab. Alicja Wiercińska-Drapało,
dr n. med.Maria Olszyńska-Krowicka,
prof. dr hab. Marek Radkowski
Dr n. med. Tomasz Mikuła
obowiązkowe
105
wykłady: 5 – rok III
ćwiczenia: 30
seminaria: 10
wykłady 5 – rok IV
ćwiczenia: 45
seminaria 10
2 pkt ECTS
6- po zakończeniu całego kursu ( 3 i 4 rok)
Studenci zgłaszają się do sali wykładowej mieszczącej się w na pierwszym
piętrze Poradni Profilaktyczno-Leczniczej Wojewódzkiego Szpitala Zakaźnego
ul Wolska 37. Zajęcia prowadzone są w dwutygodniowych blokach; rozpoczynają
się punktualnie o 8:00 i trwają do 11:15 dla 3 roku. Zajęcia kliniczne prowadzone
są Klinice Hepatologii i Nabytych Niedoborów Immunologicznych, Klinice Chorób
Pasożytniczych i Tropikalnych, zlokalizowanych na bazie Wojewódzkiego Szpitala
Zakaźnego przy ul Wolskiej 37 oraz Zakładzie Immunopatologii Chorób Zakaźnych zlokalizowanym przy ul Pawińskiego 3c. Szczegółowy plan zajęć jest podany
na tablicach informacyjnych. Studenci są zobowiązani posiadać: fartuch lekarski,
stetoskop oraz plakietkę identyfikator. Pożądana jest także zmiana obuwia.
Tematy wykładów – 3 rok studiów – semestr II (5 godzin ):
1. Podłoże immunologiczne objawów klinicznych towarzyszących najczęstszym
chorobom wirusowym, bakteryjnym, pasożytniczym i grzybiczym.
2. Mechanizmy unikania odpowiedzi immunologicznej przez patogeny i ich
konsekwencje kliniczne.
3. Aktualne choroby choroby zakaźne w Polsce i na świecie, epidemiologia,
sposoby zapobiegania.
4. AIDS.
5. Wirusowe zapalenia wątroby.
56
Metody dydaktyczne
Wymagania wstępne
Cele kształcenia
Tematy seminariów semestr II- 3 rok:
1. Wprowadzenie do ćwiczeń z chorób zakaźnych.
2. W tym: odpowiedni ubiór, zachowanie na oddziale, przestrzeganie tajemnicy
lekarskiej, umiejętne zbieranie danych, wywiad epidemiologiczny, uzyskiwanie zgody na przeprowadzenie diagnostyki i leczenia, zasady prowadzenia
dokumentacji medycznej znaczenie rozpoznania wstępnego, zachowanie zasad
higieny, znajomość zasad postępowania w razie narażenia na czynniki zakaźne.
3. Podłoże immunologiczne objawów klinicznych towarzyszących najczęstszym
chorobom wirusowym, bakteryjnym, pasożytniczym
i grzybiczym.
4. Praktyczna interpretacja wyników badan laboratoryjnych w najczęstszych
zakażeniach wirusowych, bakteryjnych i grzybiczych.
5. Diagnostyka różnicowa najczęstszych objawów występujących w chorobach
zakaźnych (gorączka, limfadenopatia, żółtaczka, biegunka).
6. Zasady postępowania terapeutycznego w chorobach zakaźnych, zasady antybiotykoterapii.
7. Zasady rozpoznawania i leczenia ostrych i przewlekłych wirusowych zapaleń
wątroby.
8. Zasady rozpoznawania zakażenia HIV (kiedy lekarz powinien zlecić badanie,
diagnostyka, interpretacja wyników, aspekty prawno-społeczne, kogo informujemy o wyniku, itd.).
9. Zasady postępowania przed wyjazdem do krajów z innych stref klimatycznych.
10.Choroby odzwierzęce – rozpoznawanie, leczenie, zasady profilaktyki.
11.Najczęstsze choroby przywlekane z tropiku.
wiadomości z zakresu fizjologii, patofizjologii oraz anatomii.
Założeniem przedmiotu jest nauczenie studentów zasad rozpoznawania i leczenia najczęstszych chorób zakaźnych oraz możliwości ich zapobiegania.
Efekty kształcenia
- w zakresie wiedzy
student:
student:
E.W32 Zna i rozumie przyczyny, objawy, zasady diagnozowania i postepowania
terapeutycznego oraz profilaktycznego w najczęstszych chorobach bakteryjnych,
wirusowych, pasożytniczych i grzybicach, w tym zakażeniach pneumokokowych,
wirusowym zapaleniu wątroby, nabytym niedoborze odporności AIDS, sepsie
i zakażeniach szpitalnych.
E.U1. przeprowadza wywiad lekarski z pacjentem dorosłym poszerzony o wywiad
epidemiologiczny
E.U3. przeprowadza pełne i ukierunkowane badanie fizykalne pacjenta dorosłego
ze zwróceniem szczególnej uwagi na najczęstsze odchylenia występujące w przebiegu chorób zakaźnych.
E.U7. ocenia stan ogólny, stan przytomności i świadomości pacjenta w odniesieniu
do najczęściej występujących tych zaburzeń w przebiegu chorób zakaźnych
E.U13. ocenia i opisuje stan somatyczny i psychiczny pacjenta w przebiegu
chorób zakaźnych
E.U. 14. Rozpoznaje stany bezpośredniego zagrożenia życia jako konsekwencje
chorób zakaźnych
E.U.16. Planuje postepowanie diagnostyczne, terapeutyczne i profilaktyczne w odniesieniu do najczęściej występujących chorób zakaźnych
E.U29. wykonuje podstawowe procedury i zabiegi lekarskie, w tym:
a) pomiar temperatury ciała, tętna, nieinwazyjny pomiar ciśnienia tętniczego
b) monitorowanie parametrów życiowych przy pomocy kardiomonitora, puls
oksymetrię u chorych z chorobami zakaźnymi
57
1. Ocena wiedzy
W ostatnim dniu ćwiczeń studenci 3 roku zdaja kolokwium końcowe składające
się z części praktycznej i teoretycznej u asystenta prowadzącego.
2. Ocena umiejętności – sprawdzian praktyczny.
W części praktycznej student wykazuje się umiejętnością zebrania wywiadu,
badania klinicznego oraz najważniejszych elementów postepowania, ocenianego
przez asystenta prowadzącego zajęcia. Niezaliczenie sprawdzianu praktycznego
powoduje konieczność zdawania sprawdzianu praktycznego poprawkowego.
Metody oceny pracy
Koło naukowe
Warunkiem zaliczenia zajęć z chorób zakaźnych jest:
• obecność na wszystkich seminariach i ćwiczeniach. Pojedynczą nieobecność
należy odrobić w formie uzgodnionej z asystentem prowadzącym zajęcia lub
z adiunktem kliniki odpowiedzialnym za dydaktykę. Nieobecność dłuższa niż
pięć dni powoduje niezaliczenie zajęć i konieczność odrabiania całego bloku
w innym terminie. Wyjątkowe sytuacje losowe będą rozpatrywane indywidualnie.
• Zaliczenie ćwiczeń u asystenta na ocenę co najmniej dostateczną (w terminie
pierwszym lub poprawkowym)
• Student ma możliwość oceny zajęć wypełniając uczelnianą ankietę oceny
zajęć i nauczycieli akademickich. Dodatkowo studenci mogą przekazywać
swoje uwagi bezpośrednio do adiunkta odpowiedzialnego za dydaktykę lub
Kierowników Klinik/Zakładu realizujących nauczanie chorób zakaźnych.
Wszelkie uwagi dotyczące zajęć będą rozpatrywane z najwyższą starannością.
1. Choroby zakaźne i pasożytnicze Tom 1-2red. Janusz Cianciara, Jacek Juszczyk,
Wydawca: Czelej Lublin 2012, wydanie II.
1. Choroby zakaźne i pasożytnicze. Red. Zdzisław Dziubek Wydawca PZWL
2012, wydanie 4.
2.Harrison. Choroby zakaźne. Tom I-II Denis L. Kasper, Anthony S Fauci, red.
wyd. pol. Robert Flisiak,
W jednostkach realizujących program z chorób zakaźnych istnieja Kola naukowe. Szczegółowe informacje organizacyjne znajduja się na stronach internetowych
poszczególnych Klinik i Zakładu Immunopatologii Chorób Zakaźnych.
Regulamin:
58
Kierunek:
Specjalność:
Rok studiów,
semestr:
Tryb studiów:
Nazwa przedmiotu:
Typ przedmiotu:
Poziom przedmiotu
Język wykładowy:
zajęcia:
Imię i nazwisko
Kierownika Zakładu
Imię i nazwisko
za dydaktykę:
Rodzaj zajęć:
Liczba godzin:
Metody dydaktyczne
Wymagania wstępne
Cele kształcenia
- w zakresie wiedzy
student:
Lekarski
III rok studiów, semestr zimowy
Studia magisterskie jednolite - stacjonarne
Medycyna Katastrof
obowiązkowy
podstawowy
Język Polski
Studium Medycyny Katastrof WUM
02-091 Warszawa, ul. Żwirki i Wigury 81A, pok. 7, 8
Tel. 22/57-20-545 - Sekretariat; Kierownik: 57-20-536; fax: 57-20-543
Dr n. med. Witold Pawłowski
Dr n. med. Witold Pawłowski
Wykłady, seminaria, ćwiczenia
20
Wykłady: 5
Seminaria: 5
Ćwiczenia: 15
1
Całkowita liczba godzin - 25; zajęcia realizowane jest w bloku 1-tygodniowym;
obejmuje 5 godzin wykładów; 5 godzin seminariów; 15 godzin ćwiczeń.
Wykład informacyjny obejmuje 3 tematy główne z zakresu Medycyny Katastrof;
seminaria są prowadzone w formie przygotowanych z udziałem studentów - prezentacji
multimedialnych; ćwiczenia realizowane są w formie „gry decyzyjnej” w warunkach symulowanej katastrofy w warunkach zagrożenia cywilizacyjnego, studenci samodzielnie
podejmują działania z zakresu planowania i kierowania akcją ratowniczą - z wykorzystaniem zestawów do segregacji medycznej poszkodowanych i sprzętu ratowniczego.
Bez wymagań wstępnych
1. Wprowadzenie studentów w zagadnienia podstawowych wyróżników Medycyny
Katastrof.
2. Zapoznanie studentów z zasadami organizacji zabezpieczenia medycznego w katastrofach i wypadkach masowych.
3. Zapoznanie z postępowaniem w stanach nagłego zagrożenia życia podczas
4. katastrof z uwzględnieniem segregacji medycznej poszkodowanych.
5. Przekazanie zasad planowania, kierowania i prowadzenia akcji ratunkowej
6. podczas wypadków masowych i katastrof.
Efekty kształcenia
1. poznaje mechanizmy prowadzące do nagłych zagrożeń zdrowia i życia.
2. zna zasady dekontaminacji fizycznej i mechanicznej; zna odtrutki w przypadku zatruć.
3. zna rodzaje, objawy i skutki działania czynników masowego rażenia
(promieniowania, skażenia chemicznego, biologicznego).
4. zna zasady postępowania w zdarzeniach mnogich, masowych i katastrofach.
5. zna organizację, funkcjonowanie i finansowanie systemu „Państwowe
Ratownictwo Medyczne” oraz organizację i funkcjonowanie innych służb
i organizacji powołanych w zakresie ratownictwa medycznego.
6. decyduje o wyborze właściwego postępowania w przypadku segregacji medycznej.
59
Metody oceny
pracy studenta (forma
i warunki zaliczenia
przedmiotu)
Koło naukowe
Regulamin:
1.
2.
3.
4.
posiada umiejętność stosowania skal ciężkości obrażeń poszkodowanych,
potrafi dokonać segregacji medycznej,
dokonuje na miejscu zdarzenia analizy sytuacji narażenia na czynniki szkodliwe,
posiada umiejętność opatrywania ran, tamowania krwotoków, unieruchomienia
kręgosłupa i kończyn po urazie,
5. potrafi prowadzić podstawowe czynności wspomagania oddechu, resuscytacyjne
u dorosłych i dzieci,
6. potrafi ocenić stan poszkodowanego w katastrofie w celu ustalenia postępowania,
7. potrafi działać zespołowo i z innymi służbami powołanymi do niesienia pomocy,
8. potrafi przygotować poszkodowanego i zapewnić mu opiekę podczas transportu.
- posiada umiejętność działania w trudnych warunkach terenowych, w stresie i niepewności;
- potrafi skutecznie komunikować się z poszkodowanym, świadkami zdarzenia
i innymi służbami;
- umie zadbać o bezpieczeństwo własne, poszkodowanego i współpracowników
w sytuacji masowego zdarzenia i katastrofy.
Ocena formująca podczas zajęć - za przygotowanie referatów i prezentacji.
Ocena podsumowująca - zaliczenie w formie kolokwium pisemnego w ostatnim dniu
zajęć; kolokwium pisemne (5 pytań otwartych, opisowych); ocenianie pytań - każde
pytanie oceniane jest w skali od 0-5 punktów.
1. Fiedor Piotr, Pawłowski Witold: „Medycyna katastrof - Kompendium edukacyjno-szkoleniowe” Oficyna Wyd. WUM, Warszawa 2011.
2. Goniewicz Mariusz „Problemy organizacyjno-diagnostyczne” WSEiP, Kielce 2012.
3. Zawadzki Andrzej:”Medycyna ratunkowa i katastrof” PZWL, Warszawa 2006.
4. Klukowski Krzysztof: „Medycyna wypadków w transporcie” PZWL, Warszawa, 2005.
5. Latalski Maciej, Majewski Gabriel: Medycyna Katastrof, AM Lublin 2000.
1. Rump S., Kołaciński Z. „Medycyna katastrof chemicznych” PZWL Warszawa 2004.
2. Strużyna J., „Oparzenia w katastrofach i masowych zdarzeniach” PZWL Warszawa 2004.
SKN Ratownictwa Ogólnego i Medycyny Katastrof - działa od 2005 r przy Studium
Medycyny Katastrof;
Tematy spotkań: Współczesne katastrofy: naturalne, intencjonalne, techniczne i społeczne;
Medyczne ratownictwo taktyczne; stany nagłe, postępowanie przedszpitalne - szkolenie.
Zaliczenie zajęć Medycyna Katastrof- warunkiem uzyskania zaliczenia jest obecność
na wszystkich zajęciach i uzyskanie pozytywnej oceny z kolokwium pisemnego.
Warunkiem przystąpienia do kolokwium pisemnego jest obecność na wszystkich
zajęciach.
Każdą nieobecność należy zaliczyć ustnie lub pisemnie u osoby prowadzącej zajęcia
dydaktyczne.
Kolokwium pisemne - czas trwania zaliczenia: 30 minut, kolokwium pisemne (5 pytań – otwarte, opisowe), ocenianie pytań- każde pytanie oceniane w skali od 0-5 punktów, minimalna suma uzyskana to 0 punktów, maksymalna liczba to 25 punktów
OCENA
KRYTERIA
2,0 (ndst)
poniżej 15 pkt
3,0 (dost.)
17,5-15,5 pkt
3,5 (ddb)
19-18 pkt
4,0 (db)
21,5-19,5 pkt
4,5 (pdb)
23-22 pkt
5,0 (bdb)
25-23,5 pkt
60

przewodnik dydaktyczny - I Wydział Lekarski Warszawskiego

Transkrypt

Podobne dokumenty

SIODMIAK_Terapia Zajeciowa_psych rozwojowa_2015

Nie od dziś wiadomo, iż warto wychodzić przed szereg

POZIOM A2 Nauka języka francuskiego na poziomie A2 obejmuje

Pistolety pneumatyczne

Wniosek o przyznanie miejsca w domu