WYKORZYSTANIE POROSTÓW DO OCENY ZANIECZYSZCZENIA
Transkrypt
WYKORZYSTANIE POROSTÓW DO OCENY ZANIECZYSZCZENIA
E C O LO GIC AL C H E M IS T R Y AN D E N GIN E E R IN G S Vol. 15, No. 1 2008 Andrzej KŁOS∗, Małgorzata RAJFUR∗, Tomasz CIESIELCZUK** Maria WACŁAWEK* i Witold WACŁAWEK*** WYKORZYSTANIE POROSTÓW DO OCENY ZANIECZYSZCZENIA OBSZARÓW LEŚNYCH METALAMI CIĘśKIMI LICHEN UTILIZATION FOR ESTIMATION OF HEAVY METALS CONTAMINATION IN FOREST AREAS Streszczenie: Prowadzane przez nas badania mają na celu ocenę moŜliwości wykorzystania porostów jako biomonitorów zanieczyszczenia metalami cięŜkimi obszaru Borów Stobrawskich (południowa Polska). Do badań wykorzystano porosty Hypogymnia physodes. W porostach oznaczano stęŜenia wybranych metali cięŜkich: Cu, Ni, Pb i Zn. Wyniki badań zinterpretowano za pomocą dendrogramów, wskazujących na podobieństwa obiektów w wielowymiarowej przestrzeni zmiennych, w tym przypadku na występowanie miejsc o porównywalnej koncentracji badanych analitów: Cu, Ni i Pb. Zanieczyszczenie cynkiem zinterpretowano, uwzględniając źródła jego emisji. Słowa kluczowe: lichenomonitoring, porosty, metale cięŜkie, dendrogram Analiza pierwiastków śladowych, w tym metali cięŜkich zasorbowanych w plesze porostów, dostarcza wielu informacji dotyczących m.in. pochodzenia i kierunków rozprzestrzeniania się polutantów oraz ich stęŜenia w otoczeniu porostów. Porosty wykorzystuje się między innymi do oceny poziomu zanieczyszczenia obszarów zurbanizowanych [1-3], a takŜe wpływu jednostkowych emitorów na środowisko [1]. Badania wzajemnych relacji między zawartością naturalnych i antropogennych pierwiastków śladowych w plesze porostów a ich stęŜeniem w środowisku są prowadzone od wielu lat i są jedną z głównych metod biomonitoringu atmosfery. W tabeli 1 zebrano ogólne informacje dotyczące rodzaju wykorzystywanych biomonitorów oraz stosowanych metod analizy chemicznej zakumulowanych w nich pierwiast*Katedra Biotechnologii i Biologii Molekularnej, Uniwersytet Opolski, ul. kard. B. Kominka 4, 45-032 Opole, tel. 077 401 60 42, e-mail: [email protected] ** Katedra Ochrony Powierzchni Ziemi, Uniwersytet Opolski, ul. Oleska 22, 45-052 Opole, tel. 077 401 60 00, e-mail: [email protected] *** Katedra Fizyki Chemicznej, Uniwersytet Opolski, ul. Oleska 48, 45-052 Opole, tel. 077 452 71 34, e-mail: [email protected] 78 Andrzej Kłos, Małgorzata Rajfur, Tomasz Ciesielczuk, Maria Wacławek i Witold Wacławek ków śladowych w krajach, w których biomonitoring jest uzupełnieniem tradycyjnych metod monitoringu środowiska [4]. W tabeli 1 wyszczególniono dwie główne metody biomonitoringu: biomonitoring pasywny i aktywny. Biomonitoring pasywny polega na obserwowaniu zmian lub analizie chemicznej składu rośliny wskaźnikowej, naturalnie występującej na badanym obszarze. Biomonitoring aktywny polega na eksponowaniu danego gatunku biowskaźnika w kontrolowanych warunkach (metoda transplantacji). Tabela 1 Wykorzystanie biomonitorów do oceny zanieczyszczenia środowiska Kraj Biomonitor Metoda bimonitoringu Metoda analityczna Argentyna porosty pasywny, aktywny INAA Brazylia porosty pasywny INAA Chile porosty pasywny INAA Chiny porosty, liście drzew pasywny INAA Ghana porosty, liście drzew pasywny INAA, XRF porosty, mchy, kora drzew pasywny INAA Indie mchy, krzewy pasywny ICP-MS, INAA, PIXE Izrael porosty aktywny ICP-MS porosty, mchy pasywny INAA, XRF Holandia Jamajka Niemcy Norwegia Polska Portugalia Rosja Rumunia mchy pasywny, aktywny ICP-AES, ICP-MS mchy, torf pasywny ICP-MS porosty, mchy pasywny, aktywny AAS, INAA porosty, kora drzew aktywny INAA, PIXE mchy, torf pasywny AAS, INAA mchy pasywny AAS, INAA AAS - atomowa spektrometria absorpcyjna (Atomic Absorption Spectrometry), XRF - fluorescencyjna spektrometria rentgenowska (X-Ray Fluorescence), INAA - instrumentalna neutronowa analiza aktywacyjna (Instrumental Neutron Activation Analysis), PIXE - spektralna rentgenowska analiza wzbudzona naładowanymi cząstkami (Particle Induced X-ray Emission), ICP-MS - spektrometria masowa z plazmą sprzęŜoną indukcyjnie (Inductively Coupled Plasma Mass Spectrometry), ICP-AES - emisyjna spektrometria atomowa z plazmą sprzęŜoną indukcyjnie (Inductively Coupled Plasma - Atomic Emission Spectroscopy) W Polsce badania lichenomonitoringowe prowadzono m.in. w Sudetach, Beskidach, Gorczańskim Parku Narodowym oraz Wigierskim Parku Narodowym [5]. Poza tym w Lublinie w okresie od października 1998 r. do marca 1999 r. eksponowano porosty z gatunku Parmeliaceae [6]. Badano stęŜenia radionuklidów, m.in. 137Cs, 226 Ra, 232 Th, 234 Th, i metali cięŜkich (XRF): Ti, Mn, Fe, Cu, Zn, Sr, Zr i Pb. W Krakowie badano wpływ lokalnych emitorów na środowisko. Do badań wykorzystano porosty transplantowane z Puszczy Boreckiej [7]. Badania monitoringowe prowadzono równieŜ w Górach Świętokrzyskich. Miały one na celu porównanie składu chemicznego wybranych biomonitorów (porostów, mchów i roślin naczyniowych), gleby i skał. Autorzy stwierdzili róŜnice we właściwościach akumulacyjnych poszczególnych biomonitorów [8]. Wykorzystanie porostów do oceny zanieczyszczenia obszarów leśnych metalami cięŜkimi 79 Celem prowadzonych przez nas badań jest ocena moŜliwości wykorzystania porostów Hypogymnia physodes jako biomonitorów zanieczyszczenia obszarów leśnych wybranymi metalami cięŜkimi Cu, Ni, Pb i Zn. Badania prowadzono na terenie Borów Stobrawskich (południowa Polska). PołoŜenie i charakterystyka obszaru badań Bory Stobrawskie są największym kompleksem leśnym na terenie województwa opolskiego, połoŜonym w odległości 20-50 km w kierunku północno-wschodnim od miasta Opola. W drzewostanie tego obszaru dominuje sosna z domieszką świerka, modrzewia, dębu i brzozy. Bory Stobrawskie zajmują obszar między dwiema aglomeracjami miejskimi: Częstochową i Opolem. Znajdują się w bliskim sąsiedztwie Górnośląskiego Okręgu Przemysłowego (GOP), największej w Polsce aglomeracji miejsko-przemysłowej, połoŜonej na południe i południowy wschód od Tarnowskich Gór (powiat tarnogórski takŜe wchodzi w skład GOP). Na ilość depozycji metali cięŜkich na badanym obszarze ma takŜe wpływ produkcja cementowo-wapiennicza (2 cementownie: Cementownia Odra w Opolu i Cementownia GóraŜdŜe), hutnictwo (Częstochowa, Zawadzkie, Ozimek) oraz emisja z małych zakładów przemysłowych. PołoŜenie Borów Stobrawskich z zaznaczonymi, granicami powiatów i miejscami pobierania próbek przedstawiono na rysunku 1. Numeracja jest zgodna z kolejnością pozyskiwania próbek. PL Namysłów 8 Brzeg 16 7 Opole 4 13 5 2 10 9 16 3 Cementownie 10 km 14 Olesno Strzelce Opolskie 17 11 Kłobuck 15 Lubliniec 12 Częstochowa 18 Tarnowskie Góry Rys. 1. Miejsca pobierania próbek na obszarze Borów Stobrawskich Dane zebrane ze sprawozdań Inspektoratów Ochrony Środowiska, dotyczące rocznych wartości ładunku metali cięŜkich zdeponowanych na obszarach zaznaczonych na mapie powiatów (rys. 1), zebrano w tabeli 2. Nowsze opracowania nie zostały dotychczas udostępnione. 80 Andrzej Kłos, Małgorzata Rajfur, Tomasz Ciesielczuk, Maria Wacławek i Witold Wacławek Depozycja ładunków kadmu i ołowiu na badanym obszarze znacznie przekracza wartość środkową wyznaczoną dla obszaru Polski. Analiza danych z lat 2000-2003 wskazuje na postępujące zmniejszanie się depozycji metali cięŜkich, takŜe w odniesieniu do całego terytorium Polski. Wyjątek stanowi ołów, wykazujący zmienną tendencję. Dla przykładu rejestrowane wartości ładunku ołowiu zdeponowanego w kolejnych latach w powiecie kluczborskim wynosiły: 52, 84, 34 i 41 g ha−1 rok−1, a w powiecie oleskim: 54, 91, 37 i 40 g ha−1 rok−1 [11]. Tabela 2 Ładunek metali cięŜkich [g ha−1 rok−1] zdeponowanych na badanym obszarze w 2003 r. [11, 12] Powiat Cd Cu Ni Pb Zn Kluczbork 3,0 45 5,9 41 300 Namysłów 1,5 30 4,2 20 240 Olesno 3,5 51 7,8 40 360 Opole 3,0 43 5,9 39 290 Strzelce Opolskie 3,9 52 6,7 48 370 3,86÷5,24 brak danych brak danych 45,3÷80,7 brak danych 1,48 44,3 7,5 15,3 290 Lubliniec Polska (median) Depozycja cynku na badanym obszarze jest związana m.in. z produkcją cementu. Średni wskaźnik emisji cynku dla cementowni w przeliczeniu na jednostkę produkcji cementu wynosi 0,293 kg/Gg, a w przypadku spalania odpadów komunalnych do atmosfery emitowane jest dodatkowe 21,0 kg na 1 Gg (1 tys. ton) odpadów [13]. Sposoby pobierania i preparowania próbek Sposoby pobierania i preparowania próbek porostów nie róŜnią się zasadniczo od sposobów pobierania i preparowania innych materiałów roślinnych [9, 10]. Do badań wykorzystano dobrze wykształcone epifityczne porosty listkowate Hypogymnia physodes, porastające suche gałęzie świerka i modrzewia. Porosty zbierano w okresie od marca do czerwca 2007 r. Próbki przeznaczone do analiz oczyszczono z zanieczyszczeń mechanicznych i suszono w temperaturze nieprzekraczającej 303 K. Analizie poddano trzy 1 g próbki zebrane w jednym punkcie pomiarowym. Próbki zanurzano w 20 cm3 2% roztworu kwasu azotowego i poddawano działaniu ultradźwięków. Proces ekstrakcji prowadzono przez 20 min. Skuteczność tej metody ekstrakcji badał m.in. Balarama Krishna [14]. Do analizy stęŜeń metali cięŜkich w roztworze po ekstrakcji wykorzystano absorpcyjny spektrometr atomowy SOLAAR 969 firmy UNICAM. Akumulacja metali cięŜkich w badanych próbkach Wyniki badań stęŜenia metali cięŜkich zakumulowanych w próbkach porostów zebrano w tabeli 3. Wykorzystanie porostów do oceny zanieczyszczenia obszarów leśnych metalami cięŜkimi 81 Tabela 3 StęŜenia metali cięŜkich: Cu, Ni, Pb i Zn w próbkach porostów zebranych z terenów Borów Stobrawskich Cu Ni Numer próbki Pb Zn [mmol/kg s.m.] min. max śr. min. max śr. min. max śr. min. max śr. 1 0,061 0,115 0,097 0,080 0,096 0,086 0,068 0,092 0,076 1,240 1,510 1,380 2 0,114 0,134 0,123 0,133 0,149 0,142 0,062 0,080 0,069 1,490 1,850 1,690 3 0,114 0,139 0,129 0,106 0,141 0,123 0,109 0,144 0,122 3,220 3,950 3,670 4 0,142 0,168 0,158 0,088 0,121 0,107 0,076 0,101 0,088 2,070 2,860 2,550 5 0,143 0,161 0,155 0,090 0,111 0,098 0,060 0,070 0,064 1,670 2,110 1,930 6 0,021 0,041 0,029 0,030 0,050 0,043 0,098 0,136 0,111 0,580 0,960 0,720 7 0,029 0,053 0,041 0,074 0,092 0,080 0,020 0,030 0,024 0,640 0,900 0,730 8 0,030 0,044 0,036 0,030 0,045 0,037 0,031 0,044 0,038 0,810 1,110 0,960 9 0,099 0,131 0,119 0,105 0,139 0,128 0,050 0,071 0,062 1,860 2,390 2,200 10 0,072 0,099 0,082 0,050 0,070 0,063 0,065 0,080 0,074 1,410 1,590 1,470 11 0,122 0,161 0,137 0,060 0,078 0,071 0,093 0,131 0,113 4,980 5,750 5,330 12 0,153 0,217 0,188 0,040 0,060 0,049 0,138 0,163 0,154 2,010 2,670 2,350 13 0,108 0,162 0,142 0,045 0,072 0,057 0,080 0,101 0,094 2,020 2,160 2,110 14 0,123 0,192 0,166 0,122 0,151 0,135 0,095 0,111 0,104 2,720 3,040 2,890 15 0,104 0,152 0,135 0,113 0,162 0,138 0,128 0,151 0,141 2,640 3,090 2,810 16 0,131 0,156 0,140 0,060 0,093 0,074 0,148 0,182 0,164 4,110 4,830 4,590 17 0,153 0,202 0,181 0,089 0,118 0,101 0,147 0,176 0,165 2,890 3,560 3,260 18 0,131 0,169 0,155 0,045 0,062 0,052 0,181 0,243 0,222 2,380 2,890 2,630 Statystyczna interpretacja uzyskanych wyników Dane przedstawione w tabeli 3 zinterpretowano dwoma sposobami. Dla Zn wyznaczono medianę z wartości średnich (2,16 mmol/kg s.m.) oraz miejsca pobrania próbek, w których średnie stęŜenie cynku jest równe lub większe od tej wartości. Dla Cu, Ni i Pb przeprowadzono wizualizację danych z zastosowaniem techniki wiązkowej. Wyniki w formie dendrogramu przedstawiono na rysunku 2. Do sporządzenia dendrogramu wykorzystano środowisko języka R i pakiet CLUSTER [15-17]. W tabeli 4 zebrano dane dotyczące procentowego prawdopodobieństwa przynaleŜności punktów pomiarowych do wyznaczonych skupisk. Na rysunku 3 naniesiono granice skupisk (stref) wyznaczonych techniką wiązkową oraz zaznaczono punkty pomiarowe wskazujące miejsca pobrania próbek porostów, w których stęŜenie cynku było większe lub równe wartości środkowej (mediana). 82 17 16 12 13 5 4 15 3 9 2 11 14 8 10 1 7 18 6 Andrzej Kłos, Małgorzata Rajfur, Tomasz Ciesielczuk, Maria Wacławek i Witold Wacławek Rys. 2. Wizualizacja danych z zastosowaniem techniki wiązkowej dla Cu, Ni i Pb Tabela 4 Prawdopodobieństwo przynaleŜności punktów pomiarowych do wyznaczonych skupisk [%] 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 A 49 24 17 15 22 54 61 63 27 65 21 17 27 16 18 14 14 21 B 32 55 50 61 55 23 22 20 53 20 37 25 38 54 42 22 26 26 C 19 21 33 24 23 23 17 17 20 15 41 58 35 30 40 64 60 53 Skupisko Nr próbki PL Namysłów 14 8 Brzeg 7 A Opole C 13 16 4 Olesno Kłobuck 15 9 16 5 2 10 3 17 11 a b Strzelce Opolskie Lubliniec 12 B Częstochowa 18 Tarnowskie Góry Rys. 3. Graficzna interpretacja statystycznej oceny wyników: a - punkty, w których średnie stęŜenie cynku w porostach było równe lub większe od wartości środkowej (2,16 mmol/kg s.m.), b - skupiska (strefy): A, B i C wyznaczone techniką wiązkową Zaznaczone na mapie punkty pomiarowe (a) znajdują się głównie na obszarze powiatów: strzeleckiego i oleskiego. Powiaty te, zgodnie z danymi zawartymi w tabeli 2, charakteryzują się największą depozycją cynku w województwie opolskim. Skupiska wyznaczone za pomocą dendrogramu, naniesione na mapę obszaru badań (b), charakteryzujące się podobnymi parametrami zmiennych odnoszących się do stęŜeń Wykorzystanie porostów do oceny zanieczyszczenia obszarów leśnych metalami cięŜkimi 83 Cu, Ni i Pb w porostach, dzielą badany obszar na trzy strefy: A, B i C. Na mapie do strefy B przyporządkowano punkty 11 i 15. Ich procentowa przynaleŜność do skupisk B lub C jest porównywalna (tab. 4). Odniesienie połoŜenia stref do danych zawartych w tabeli 2 wskazuje na strefy o najmniejszej (A) i największej (B) depozycji analitów na badanym obszarze. Podsumowanie i wnioski Porosty są jednym z najlepszych biowskaźników i biomonitorów zanieczyszczenia atmosfery. Wykorzystuje się je m.in. do wyznaczania kierunków rozprzestrzeniania się zanieczyszczeń oraz do oceny wpływu terenów zurbanizowanych i jednostkowych emitorów na środowisko. Podstawową zaletą biomonitoringu jest mały koszt i łatwość pobierania próbek. Wyniki badań wybranych metali cięŜkich: Cu, Ni, Pb i Zn zakumulowanych w porostach zebranych na obszarze Borów Stobrawskich, przy zastosowaniu mało skomplikowanych metod statystycznych, pozwoliły na wyznaczenie obszarów o róŜnej depozycji tych analitów (rys. 3). Uzyskane wyniki są porównywalne z wynikami uzyskanymi tradycyjnymi, instrumentalnymi metodami monitoringu środowiska (tab. 2). Zaprezentowane wyniki badań są potwierdzeniem idei biomonitoringu, rozwijanej i wdraŜanej w wielu ośrodkach badawczych na świecie (tab. 1). Literatura [1] Conti M.E. i Cecchetti G.: Biological monitoring: lichens as bioindicators of air pollution assessment a review. Environ. Pollut., 2001, 114, 471-492. [2] Epstein E., Sagee O., Cohen J.D. i Garty J.: Endogenous auxin and ethylene in the lichen Ramalina duriaei. Plant Physiol., 1986, 82, 1122-1125. [3] Hauck M.: Epiphytic lichen diversity on dead and dying conifers under different of atmospheric pollution. Environ. Pollut., 2005, 135, 111-119. [4] Smodis B. i Bleise A.: Internationally harmonised approach to biomonitoring trace element atmospheric deposition. BioMAP II, 28 August-3 September 2000, IAEA-TECDOC-1338, International Atomic Energy Agency, Vienna 2003, pp. 143-151. [5] Kłos A., Rajfur M., Wacławek M. i Wacławek W.: Badania pierwiastków śladowych zakumulowanych w porostach. Ecol. Chem. Eng./Chem. InŜ. Ekol., 2005, 12(S2), 155-178. [6] Chibowski S. i Reszka M.: Investigation of Lublin town environment contamination by radionuclides and heavy metals with application of Parmeliaceae lichens. J. Radioanal. Nucl. Chem., 2001, 247(2), 443-446. [7] Białońska D. i Dayan E.F.: Chemistry of the lichen Hypogymnia physodes transplanted to an industrial region. J. Chem. Ecol., 2005, 31(12), 2975-2991. [8] Gałuszka A.: The chemistry of soils, rocks and plant bioindicators in three ecosystems of the Holy Cross Mountains, Poland. Environ. Monit. Assess., 2005, 110, 55-70. [9] Richardson D.H.S., Shore M., Hartree R. i Richardson R.M.: The use of X-ray fluorescence spectrometry for the analysis of plants, especially lichens, employed in biological monitoring. Sci. Total Environ., 1995, 176, 97-105. [10] Namieśnik J., Jamrógiewicz Z., Pilarczyk M. i Torres L.: Przygotowanie próbek środowiskowych do analizy. WNT, Warszawa 2000; Chem. InŜ. Ekol., 1997, 4(S1), 3-128. [11] Stan środowiska w województwie opolskim w roku 2003. Biblioteka Monitoringu Środowiska, Opole 2004. 84 Andrzej Kłos, Małgorzata Rajfur, Tomasz Ciesielczuk, Maria Wacławek i Witold Wacławek [12] Stan środowiska w województwie śląskim w roku 2004. Biblioteka Monitoringu Środowiska, Katowice 2005. [13] Olendrzyński K., Dębski B., Kargulewicz I., Skośkiewicz J., Fudała J., Haławiczka S. i Cenowski M.: Inwentaryzacja emisji zanieczyszczeń powietrza za rok 2001 na potrzeby statystyki krajowej i zobowiązań międzynarodowych w ramach Konwencji w sprawie transgranicznego zanieczyszczenia powietrza na dalekie odległości. Instytut Ochrony Środowiska, Krajowe Centrum Inwentaryzacji Emisji, Warszawa, lipiec 2003. [14] Balarama Krishna M.V. i Arunachalam J.: Ultrasound-assisted extraction procedure for the fast estimation of major, minor and trace elements in lichen and missel samples by ICP-MS and ICP-AES. Anal. Chim. Act., 2004, 522, 179-187. [15] R Development Core Team (2006). R: A language and environment for statistical computing. R Foundation for Statistical Computing, Vienna, Austria. URL http://www.R-project.org. [16] Struyf A., Hubert M. i Rousseeuw P.: Clustering in an Object-Oriented Environment. J. Stat. Software, 1996, 1(4), 1-30. [17] Kaufman L. i Rousseeuw P.: Finding Groups in Data. An Introduction to Cluster Analysis. John Wiley & Sons, Inc., New York 2005. LICHEN UTILIZATION FOR ESTIMATION OF HEAVY METALS CONTAMINATION IN FOREST AREAS Summary: The aim of our investigations was estimation of the lichen Hypogymnia physodes utilization possibility for heavy metals contamination biomonitoring in Bory Stobrawskie (southern Poland). Accumulation of Cu, Ni, Pb and Zn in lichen was studied. The results obtained were interpreted using dendrograms revealing similar objects in multidimensional space of variables, in our work pointing out places with similar analytes concentration: Cu, Ni and Pb. The pollution with zinc was interpreted considering sources of its emission. Keywords: lichenomonitoring, lichen, heavy metals, dendrogram