Jak zapobiegać i walczyć z pasożytami skóry?

Jak zapobiegać i walczyć
z pasożytami skóry?
Pasożytami nierozłącznie związanymi
z człowiekiem są m.in. wszy oraz świerzbowce.
Powodują one choroby zakaźne: wszawicę i świerzb. Choroby te
powszechnie są uważane za wstydliwe, kojarzone z biedą i brudem. Nie
jest to prawdą. Występują na całym świecie, nawet w dobrych
warunkach higienicznych.
WSZAWICA
Jest powodowana przez wesz: głowową (najbardziej rozpowszechniona),
odzieżową lub łonową. Objawia się obecnością wszy lub jajeczek (gnidy) we włosach
lub odzieży. Pokarmem wszy jest krew człowieka i złuszczający się naskórek.
Podczas ssania krwi wesz może przenosić drobnoustroje chorobotwórcze
powodujące między innymi dur brzuszny, a także niektóre schorzenia grzybicze.
U ludzi wrażliwych wszy mogą powodować odczyny alergiczne.
Wszawica przenosi się poprzez:
bezpośredni kontakt z osobami zakażonymi, sprzyjają temu duże skupiska
ludzkie (przedszkola, szkoły, obozy, środki komunikacji miejskiej)
wspólne używanie przedmiotów osobistego użytku – grzebień, szczotka do
włosów, odzież (czapki, szaliki)
bieliznę pościelową
Zwalczanie – jest dość proste. Należy zastosować – zgodnie z instrukcją – środki
dostępne w aptekach lub drogeriach (szampony, lotiony, nalewki roślinne).
Należy pamiętać, że w przypadku wystąpienia wszawicy u jednego z członków
rodziny, kurację przeprowadzamy u wszystkich domowników.
Bieliznę pościelową, ręczniki, odzież (mogą być w nich insekty i jajeczka)
wyprać w temperaturze 550 przez 20 minut i wyprasować gorącym żelazkiem
Rozprzestrzenianiu wszawicy można zapobiegać poprzez:
częste mycie włosów i przeglądy włosów, zwłaszcza u dzieci, które ze
względu na przebywanie w dużych skupiskach, są bardziej narażone
na zachorowanie
używanie wyłącznie własnych przedmiotów osobistego użytku: szczotki,
grzebienie do włosów, ręczniki, czapki, szaliki
dbanie o higienę osobistą wszystkich domowników – codzienne mycie całego
ciała, codzienną zmianę bielizny osobistej, częsta zmianę i wietrzenie pościeli
ŚWIERZB
Jest wywoływany przez świerzbowca ludzkiego, niedostrzegalnego
gołym okiem. Charakteryzuje się występowaniem w skórze powierzchownych
korytarzy i pęcherzy. Podstawowym objawem choroby jest silne swędzenie
skóry, występujące zwłaszcza w nocy, po rozgrzaniu się ciała w pościeli.
Na skutek drapania mogą powstawać strupy, bąble i pojawiać się zmiany ropne.
Świerzb umiejscawia się najczęściej
na bocznych powierzchniach palców, w szparach międzypalcowych rąk,
na tułowiu – zwłaszcza w okolicy pępka,
na dolnych częściach pośladków, w fałdach pachowych,
w okolicy łokci i stawów nadgarstkowych.
Świerzbem zakażamy się
najczęściej przez bezpośredni kontakt ze skórą chorego człowieka
(spanie z chorym w jednym łóżku, podawanie ręki podczas witania się)
rzadziej przez przedmioty (pościel, bielizna, ręczniki)
Szerzeniu zarażeń sprzyjają złe warunki sanitarne.
Zwalczanie
Należy zgłosić się do lekarza i ściśle z jego wskazówkami przeprowadzić
kurację wszystkich domowników, niezależnie od tego, czy występują u nich
objawy chorobowe
Zapobieganie zakażeniu się świerzbem, to przede wszystkim
przestrzeganie podstawowych zasad higieny:
codzienna kąpiel całego ciała, częste mycie rąk
codzienna zmiana bielizny osobistej
częsta zmiana bielizny pościelowej, pranie jej w wysokiej temperaturze
i prasowanie
częsta zmiana odzieży, właściwe jej pranie i prasowanie
spanie na oddzielnych posłaniach
używanie wyłącznie własnych przedmiotów osobistego użytku – ręczniki
Opracowanie:
Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w Ciechanowie
(na podstawie: „Choroby zakaźne i pasożytnicze”- W. Magdzik- redakcja)