modelowanie kinetyki austenityzacji żeliwa sferoidalnego
Transkrypt
modelowanie kinetyki austenityzacji żeliwa sferoidalnego
Archives of Foundry, Year 2004, Volume 4, № 14 Archiwum Odlewnictwa, Rok 2004, Rocznik 4, Nr 14 PAN – Katowice PL ISSN 1642-5308 26/14 MODELOWANIE KINETYKI AUSTENITYZACJI ŻELIWA SFEROIDALNEGO PERLITYCZNEGO W. KAPTURKIEWICZ1 Wydział Odlewnictwa AGH, ul. Reymonta 23, 30-059 Kraków STRESZCZENIE Austenityzacja jest pierwszym etapem obróbki cieplnej odlewów dla uzyskania żeliwa o strukturze ausferrytycznej, czyli w technologii ADI. W niniejszej pracy prze dstawiono model matematyczny procesu austenityzacji żeliwa sferoidalnego o osnowie perlitycznej. Opracowano program numeryczny, z pomocą którego wyznaczono kinet ykę wzrostu austenitu oraz zanikania cementytu w płytce perlitu podczas austenityzacji, obliczono niestacjonarne pole stężenia węgla w rozpatrywanym układzie oraz określono wpływ temperatury procesu oraz rozdrobnienia perlitu na czas pełnej austenityzacji wyjściowej struktury perlitycznej. Key words: modeling, austenitization, pearlite, ductile iron, ADI 1. WSTĘP Austenityzacja, jako pierwszy etap obróbki cieplnej odlewów dla uzyskania żeliwa ADI polega na wygrzewaniu odlewów w temperaturze w granicach 800-9500 C, dla uzyskania austenitycznej osnowy struktury, jako punktu wyjścia do struktury ausferrytyc znej. Według danych literaturowych [1-7], temperatura i czas austenityzacji mają wpływ na parametry struktury i parametry wytrzymałościowe tworzywa po końcowych zabiegach, czyli po hartowaniu izotermicznym. Zbyt krótki czas austenityzacji może być p owodem niepełnej przemiany perlitu w austenit, a konsekwencji pozostawienie nieprzetworzonej struktury, niekorzystnie oddziaływującej na parametry żeliwa ADI. Niezbę dny i optymalny czas austenityzacji bardzo istotnie zależy od rodzaju osnowy (perlityc zna, ferrytyczna lub z udziałem obu tych składników stru kturalnych), a także od rozdrobnienia struktury. 1 prof. dr hab. inż., [email protected] 204 Przedstawiono model matematyczny przemiany perlit → austenit oraz w oparciu o ten model opracowano program numeryczny dla modelowania tej przemiany. Dyspon ując takim programem komputerowym, możliwe jest, dla założonych parametrów technologicznych (temperatura austenityzacji, struktura wyjściowa, skład chemiczny) wyznaczenie optymalnego czasu austenityzacji. W pierwszym etapie pracy ujęto proces austenityzacji dla osnowy perlitycznej w wyjściowym żeliwie sferoidalnym. Weryfikacją modelu i programu w pierwszym etapie jest logiczna poprawność jego działania oraz sprawdzony bilans masy. W następnym etapie przewiduje się weryfikację d oświadczalną. Należy zaznaczyć, że jest to pierwsza, publikowana w literaturze p róba modelowania procesu austenityzacji żeliwa sferoidalnego. 2. MODEL PROCESU Biorąc pod uwagę fakt, iż wymiar płytki perlitu jest o kilka rzędów mniejszy od odległości pomiędzy kulkami grafitu, możemy przyjąć, że wzrost austenitu odbywa się bez dyfuzyjnego oddziaływania węgla zawartego w graficie. Do rozważań modelowych wzięto pod uwagę połowę płytki cementytu i ferrytu, umownie traktowanych sumarycznie jako płytka perlitu o grubości Xprl . W modelu pomija się wpływ innych, poza węglem dodatków stopowych, których uwzględnienie przewiduje się w następnym etapie pracy. Przyjmuje się również, że austenit zarodkuje w postaci płytki pomiędzy c ementytem i ferrytem na całej długości w początkowym momencie procesu austenityzacji. Punktem wyjścia do rozważań jest układ Fe-C (rys. 1), na którym naniesiono charakterystyczne punkty równowagi międzyfazowej. Punkty te pokazano również na schemacie płytki perlitu (rys. 2), w której występuje już, na pewnym etapie wzrostu, płytka austenitu. %C 9120 6.67 C Tγ C cem C α/γC Fe Cγ/α3 αm C α.0 T0 γ γ Cγ/α C γ/cem Cγ/α 0.76 α %C 6.67 Fe3C m 7270C C α/γ C γ/α α+Fe 3 C C Xα.0 cem Cγ/α α C γ/cem Cγ/cem Cγ/α C γ/α γ C cem Ccem C α/γ C α.0 Xα Xγ Xprl Xcem 6.67 %C x Xα Xγ Xprl x Rys. 1. Schemat układu metastabilnego Fe-Fe3C Rys. 2. Schemat rozkładu stężenia węgla w Fig. 1. Scheme of metastable equilibrium diagram płytce perlitu podczas austenityzacji for Fe-Fe3C. Fig. 2. Scheme of carbon concentration in pearlite plate during austenitization. 205 Proces jest kontrolowany poprzez dyfuzję węgla, przy czym powodem gradientów stężenia jest zmiana temperatury z początkowej (w której płytka perlitu jest w stanie równowagi – temperatura pokojowa) na temperaturę austenityzacji. Zakładamy, że cementyt, jako składnik perlitu, ma stałą zawartość węgla (6,67% mas.), natomiast gradienty stężenia mogą występować w ferrycie oraz w rosnącym a ustenicie. Zestaw równań procesu w tym przypadku można zapisać: dla fazy α (ferryt): C 2C D 2 x (1) dla fazy γ (austenit): C 2C D 2 x (2) Bilans masy na granicy cementyt – faza γ (rys. 2): u / cem Ccem cem C / cem D C x (3) x cem / i na granicy faza γ – faza α (rys. 2): u / C / C / D C x x / D C x (4) x / Warunek na granicy ziarna: C x 0 (5) x X prl Do rozwiązania układu zastosowano metodykę zmiennej siatki, opisaną w [8,9] oraz metodę różnic skończonych. 3. REZULTATY OBLICZEŃ MODELOWYCH Obliczenia przeprowadzono dla przykładowych parametrów: wymiar płytki perlitu 5,0 mikrometrów, współczynniki dyfuzji węgla, odpowiadające temperaturze aust enityzacji 8500 C: Dα = 2.36·10-6 i Dγ = 4.54·10-8 cm2 /s [9]. Przyjęto według [10], że początkowo w perlicie płytka ferrytu jest 3-krotnie większa niż płytka cementytu. Rys. 3 pokazuje kinetykę wzrostu austenitu wraz ze zmniejszaniem wymiaru ferrytu i cementytu, stanowiących składniki perlitu. Całkowity czas austenityzacji w tej temperaturze wyniósł 136 sekund. Szybkość zanikania ferrytu i cementytu jest zróżnicowana, co widoczne jest na rys. 4. W początkowym etapie procesu szybkość wzrostu austenitu i równocześnie zanikania ferrytu (ujemna wartość) jest największa, przy niewielkiej szybkości zaniku cementytu. W następnym etapie proces spo walnia się, by pod koniec znowu zwiększyć się, szczególnie w odniesieniu do zanikania cementytu. 206 5.E-06 0.8 4.E-06 austenit 0.6 3.E-06 0.4 2.E-06 ferryt 0.2 Wymiar płytki, m Względny wymiar płytki 1.0 1.E-06 cementyt 0.0 0.E+00 0 25 50 75 100 125 150 Czas, s Rys. 3. Wzrost austenitu oraz zanikanie ferrytu i cementytu w płytce perlitu podczas austenityzacji Fig. 3. Austenite growth and decreasing of ferrite and cementite in pearlite plate during austenitization. Szybkość wzrostu faz, cm/s 1.5E-04 1.0E-04 austenit 5.0E-05 cementyt 0.0E+00 ferryt -5.0E-05 -1.0E-04 -1.5E-04 0 25 50 75 100 125 150 Czas, s Rys. 4. Szybkość wzrostu austenitu i zanikania ferrytu i cementytu Fig. 4. Velocity of austenite growth and decreasing of ferrite and austenite Na rys. 5 pokazano zróżnicowanie prędkości przesuwania s ię granic międzyfazowych w austenicie. Od strony ferrytu prędkość granicy międzyfazowej jest wyraźnie większa niż od strony cementytu, jednak pod koniec procesu sytuacja się odwraca. Jak widać z powyższych rysunków, proces austenityzacji ma charakter niest acjonarny, co potwierdza również zmienne w czasie pole dyfuzji – rys. 6. Po początkowym podziale układu na cementyt i ferryt, pomiędzy tymi fazami wzrasta austenit z niestacjonarnym polem stężenia węgla. Stężenie węgla w ferrycie z początkowej niższej wartości podwyższa się do wartości, odpowiadającej równowagowemu stężeniu Cα/γ (rys. 1) i pozostaje na tym poziomie. Brak zauważalnego gradientu stężenia w ferrycie wynika przede wszystkim z wielokrotnie większej wartości współczynnika dyfuzji węgla w ferrycie niż w austenicie. Jak wspomniano we wstępie, czas i temperatura austenityzacji mają istotny wpływ na parametry tworzywa. Z rezultatów modelowania – rys. 7 – widoczna jest istotna zależność pełnego czasu austenityzacji (czasu dla uzyskania w pełni osnowy austenitycznej) zarówno od temperatury procesu, jak i wyjściowej struktury osnowy, czyli 207 Prędkość granicy międzyfazowej, cm/s w tym wypadku rozdrobnienia perlitu. Zbyt długi czas austenityzacji jest nieefektywny ekonomicznie, zbyt krótki powoduje nieuzyskanie zamierzonej struktury. 1.E-04 8.E-05 6.E-05 ferryt-austenit 4.E-05 cementyt-austenit 2.E-05 0.E+00 0 25 50 75 100 125 150 Czas, s Rys. 5. Prędkość granic międzyfazowych po obu stronach płytki austenitu Fig. 5. Velocity of interface on either side of austenite plate. 1.2 Stężenie węgla, % mas. 1.0 20s 40s 60s 80s 100s 120s 0.8 0.6 0.4 cementyt ferryt austenit 0.2 0.0 0.0E+00 1.0E-03 2.0E-03 3.0E-03 4.0E-03 5.0E-03 Odległość w płytce perlitu, cm Rys. 6. Pole stężenia węgla podczas austenityzacji płytki perlitu Fig. 6. Carbon concentration during austenitization of pearlite plate Czas pełnej austenityzacji, s 1000 800 600 8000C 8500C 400 9000C 200 0 0 2 4 6 8 10 Grubość płytki perlitu, mm Rys. 7. Czas pełnej austenityzacji w funkcji temperatury i grubości płytki perlitu Fig. 7. Time of full austenitization as a function of temperature and thickness of pearlite plate. 208 Praca wykonana w ramach projektu badawczego KBN nr 4T08B 0 57 25 LITERATURA [1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] [8] [9] [10] J.Achary, D.Venugopalan: Microstructural Development and Austempering Kinetics of Ductile Iron during Thermomechnical Processing. Metall. Mater. Trans. A, t. 31A, 2000, s. 2575-2585. A.S.H.Ali, R.Elliott: Influence of austenitising temperature on austempering of an Mn-Mo-Cu alloyed ductile iron. Mater. Sci. Technol., t. 12, 1996, s. 10211031. U. Batra, P.Tandon, K.Kaur: A study of austenitization of SG iron. Bull. Mat. Sci., t. 23, 2000, s. 393-398. E. Dorazil: Bainitic Transformation of Austenite in Nodular Cast Iron. Sbornik Vysokeho Uceni Technickeho v Brne, 1979, 1-4, s. 43-80. M. Nili Ahmadabadi, M.H. Parsa: Austenitisation Kinetics of Unalloyed Ductile Iron. Mater. Sci. Technol., t. 17, 2001, s. 162-167. S. Yazdani, R. Elliott: Influence of austenitising temperature on austempering kinetics, mechanical properties, and hardenability of ductile iron containing 0 13%Mo. Mater. Sci. Technol., t. 15, 1999, s. 541-546. E. Guzik: Procesy uszlachetniania żeliwa. Archiwum Odlewnictwa, PAN, Katowice (2001). W. Kapturkiewicz: Modelowanie krystalizacji odlewów żeliwnych. Wyd. Naukowe AKAPIT, seria Monografie, Kraków (2003). W. Kapturkiewicz, A.A. Burbelko, J. Lelito, E. Fraś: Modeling of ausferrite growth in ADI. Int. J. Cast Metals Res., t. 16, 2003, nr 1-3, s. 287-292. C. Podrzucki: Żeliwo. Struktura, właściwości, zastosowanie. Wyd. ZG STOP, Kraków (1991). MODELING OF AUSTENITIZATION KINETICS IN PEARLITIC DUCTILE IRON SUMMARY Austenitizing is the first stage of heat treatment of castings to obtain cast iron characterized by ausferritic structure, otherwise called ADI. This study describes a mathematical model of the process of austenitizing ductile iron of pearlitic matrix. A numerical program has been developed by means of which the kinetics of austenite growth and cementite decay in pearlite lamella during austenitizing have been dete rmined. A non-stationary carbon concentration field in the examined system has been computed, and the effect of process temperature and of pearlite grain refinement on the time of complete austenitization of the base pearlitic structure have been determined . Recenzowała Prof. Ewa Majchrzak