On mi dokucza! - the Illinois Early Learning Project!
Transkrypt
On mi dokucza! - the Illinois Early Learning Project!
On mi dokucza! Rodzice nie są w stanie całkowicie ochronić swoje dziecko przed dokuczaniem, ale nie zawsze dokuczanie jest szkodliwe. Przyjacielskie żartowanie nie musi ranić osoby, do której jest skierowane, może rozśmieszać innych, a także dawać poczucie przynależności do grupy. Może stwarzać więzi pomiędy dziećmi. Natomiast dokuczliwe żartowanie może wywoływać złość i żal, może także powodować poczucie izolacji u dziecka. Większe zrozumienie zjawiska dokuczania, pomoże tobie zorientować się, do którego momentu dokuczanie jest nieszkodliwe, a kiedy trzeba powiedzieć „dosyć”. Dlaczego dzieci dokuczają sobie nawzajem? W telewizji i w filmach, często żartowanie z kogoś innego jest pokazane jako powód do śmiechu. Dzieci chcą naśladować inne dzieci i postacie z programów telewizyjnych, ponieważ myślą, że to jest „cool”. Dokuczanie może być sposobem na zwrócenie na siebie uwagi albo odwetem za dokuczliwe zachowanie innych. Może wynikać ono z poczucia wyższości wobec innych w grupie albo z potrzeby zdobycia przyjaciół poprzez wykluczenie dziecka, któremu się dokucza. Może też wynikać z potrzeby ukrycia zakłopotania wobec różnic. Co mogą zrobić rodzice? Wysłuchaj dziecko, kiedy opowiada o tym, jak inni mu dokuczają. Zaakceptuj uczucia dziecka. Żartowanie z dziecka w szkole lub na placu zabaw może być dla niego nieprzyjemnym doświadczeniem. Postaraj się nie reagować zbyt gwałtownie. Dokuczliwe zachowanie innych wobec twojego dziecka może spowodować napływ złych wspomnień z twojego dzieciństwa. Odłóż na bok swoje własne wspomnienia i pamiętaj, że osoba, która dokucza twojemu dziecku jest także dzieckiem. Pokaż dziecku, że wierzysz, że potrafi ono sobie poradzić z ta sytuacją. Pamiętaj, że dokuczanie może wpłynąć negatywnie na poczucie własnej wartości dziecka. Zachęcaj dziecko do spędzania czasu z osobami, które mogą wpływać na nie pozytywnie. Jakie rady mogą pomóc dziecku z dokuczaniem? Niech dziecko sobie powtarza: „ Nie podoba mi się to, ale sobie z tym poradzę. Fakt, że źle o mnie mówi, nie znaczy, że jest tak naprawdę”. Niech nie zwraca uwagi na dziecko, które mu dokucza. Czasami żartowanie z kogoś nie jest takie atrakcyjne, kiedy ofiara nie reaguje. Powiedz dziecku; “Wyobraź sobie, że dziecko, które ci dokucza jest niewidoczne albo mówi w innym języku.” „Wyobraź sobie niewidoczną tarczę, która cię chroni i przez którą nie przechodzą żadne bolesne słowa.” Zasugeruj dziecku aby się śmiało lub odowiedziało na zaczepki w nieoczekiwany sposób: „ Tak, ja noszę okulary. Cool, no nie?”. Dziecko może także zareagować obojętnym tonem „ no i co z tego?” Powiedz dziecku aby poprosiło o pomoc, kiedy dokuczanie staje się napastliwe, często się powtarza, jest agresywne lub zagraża bezpieczeństwu dziecka. Dorośli- wliczając w to rodziców, nauczycieli, administrację i psychologów- muszą interweniować gdy dokuczanie staje się udręką dla dziecka. Więcej informacji znajdziesz na stronie „He’s Teasing Me!” http://illinoisearlylearning.org/tips.htm. English Title: He’s Teasing Me! Early Learning Project 29 Children’s Research Center University of Illinois at Urbana-Champaign 51 Gerty Dr.Champaign, IL 61820-7469 Telephone: 217-333-1386Fax: 217-244-7732 Toll-free: 877-275-3227 Email: [email protected] Internet: http://illinoisearlylearning.org Illinois State Board of Education Więcej stron z poradami możesz znaleźć pod adresem http://illinoisearlylearning.org rev. 3/12