1 Przykład makroekonomicznego modelu wielorównaniowego Ct
Transkrypt
1 Przykład makroekonomicznego modelu wielorównaniowego Ct
Ekonometria – modele wielorównaniowe opracowanie: Jakub Boratyński Przykład makroekonomicznego modelu wielorównaniowego1 C t =α 1 D t +α 2 C t - 1 +α 0 + ε 1 t I t =β 1 R t +β 2 (D t −D t - 1 )+β 0 + ε 2 t D t =C t +I t +G t Gdzie C – konsumpcja, D – dochód narodowy (PKB), I – inwestycje, R – stopa procentowa, G – wydatki rządowe (ε oznacza składniki losowe) . Zmienne modelu wielorównaniowego dzielimy na: • endogeniczne – objaśniane przez równania modelu (w powyższym przykładzie są to zmienne C, I, D), • egzogeniczne – wartości tych zmiennych pochodzą spoza modelu (w powyższym przykładzie są to zmienne R, G). Dodatkowo wyróżnia się grupę tzw. zmiennych z góry ustalonych. Do zmiennych z góry ustalonych zaliczamy zmienne egzogeniczne oraz zmienne endogeniczne opóźnione. W powyższym przykładzie do zmiennych z góry ustalonych zaliczyć można zmienne Rt, Gt, Ct-1, Dt-1. Pozostałe zmienne to zmienne endogeniczne bieżące (nieopóźnione), lub inaczej – zmienne objaśniane – Ct, It, Dt. Modele wielorównaniowe dzielimy na: • proste, • rekurencyjne, • współzależne. Model prosty – model, w którym nie występują związki między zmiennymi objaśnianymi (inaczej: brak związków jednoczesnych między zmiennymi endogenicznymi). Tym samym zmienne endogeniczne nieopóźnione są funkcjami wyłącznie zmiennych z góry ustalonych. Model rekurencyjny – model, w którym zależności między zmiennymi objaśnianymi są jednokierunkowe (np. jeżeli zmienna Y wpływa na Z, to Z nie wpływa – ani bezpośrednio, ani pośrednio – na Y). Modele wielorównaniowe, które nie należą do jednej z dwóch powyższych klas, nazywane są modelami współzależnymi. W modelach tej klasy występuję łączna współzależność między co najmniej dwiema zmiennymi objaśnianymi (np. zmienna Y wpływa na Z i jednocześnie Z wpływa na Y). Przynależność danego modelu do jednej z powyższych klas najłatwiej określić na podstawie analizy grafu. 1 por. K. Kukuła (red.), Wprowadzenie do ekonometrii w przykładach i zadaniach, PWN, Warszawa 1999, str. 284 1 Ekonometria – modele wielorównaniowe opracowanie: Jakub Boratyński Postać modelu. Mnożniki. Model wielorównaniowy można zapisać w postaci: • strukturalnej, • zredukowanej, • końcowej. Postać strukturalna: A0yt + A1yt–1 + … + Asyt–s + B0xt + B1xt–1 + … + Brxt–r = εt gdzie y – wektor zmiennych endogenicznych, x – wektor zmiennych egzogenicznych, ε – wektor składników losowych, A i B – macierze parametrów. Równania w postaci strukturalnej odzwierciedlają bezpośrednio teorię ekonomiczną, leżącą u podstaw budowy modelu. Dalej posługiwać się modelem będącym uproszczeniem modelu zapisanego wyżej: Ayt + A1yt–1 + Bxt = εt Postać zredukowana – w tej postaci wektor zmiennych objaśnianych yt przedstawiany jest jako funkcja wyłącznie zmiennych z góry ustalonych (i składników losowych): yt = –A–1A1yt–1 – A–1Bxt + A–1εt = D1yt–1 + D0xt + A–1εt Macierz D0 nazywana jest macierzą mnożników bezpośrednich. Postać końcowa – w tej postaci wektor zmiennych objaśnianych yt przedstawiany jest jako funkcja opóźnionych zmiennych egzogenicznych oraz początkowych (startowych) wartości zmiennych endogenicznych (tj. wartości w okresie startowym: t–S): S −1 yt = D1S yt–1 + S −1 ∑ D1s D0 x t −s + ∑D A s =0 s =0 s 1 −1 ε t −s Z postaci końcowej modelu wynikają formuły mnożników: mnożniki bezpośrednie: D0 mnożniki pośrednie: M s = D1s D 0 mnożniki skumulowane: C s = D 0 + D1D 0 + D12 D 0 + K + D1s D 0 ∞ mnożniki całkowite (długookresowe): N = ∑ D1s D0 = (1 − D1 ) −1 D 0 s =0 [przekształcenie we wzorze na mnożniki całkowite prawidłowe jest przy spełnieniu określonych założeń] Interpretacja mnożników omówiona zostanie w przykładzie 2. 2 Ekonometria – modele wielorównaniowe opracowanie: Jakub Boratyński Przykład 1 Określ do jakiej klasy (prostych, rekurencyjnych, współzależnych) należy poniższy model wielorównaniowy. Zapisz model w macierzowej postaci strukturalnej: y 1t =α1 y 4t + α2 y 2t +α3 y 2t-1 + α4 y 4t-1 + α0 + ε 1t y 2t =β 1 y 4t +β 2 y 3t +β 3 y 1t-1 + β 4 x 1t + ε 2t y 3t = λ 1 x 1t +λ 2 x 2t + λ 0 + ε 3t y 4t = δ1 y 3t + δ2 y 2t-1 + δ3 x 1t + δ4 x 2t + δ0 + ε 4t Rozwiązanie Do zaklasyfikowania modelu najwygodniej posłużyć grafem zależności między zmiennymi endogenicznymi (wyłącznie nieopóźnionymi): y1t y2t y4t y3t Rozważany model należy do klasy rekurencyjnych, ponieważ przedstawione na grafie powiązania (ani żaden fragment systemu powiązań) nie mają charakteru cyklicznego. Przed zapisaniem modelu w postaci macierzowej wygodnie jest uporządkować równania: y1 t − α2 y2 t − α1 y4 t − α3 y2 t -1 − α4 y4 t -1 y2t −β 2y3t −β 1y4t −β 3y1t-1 −β 4x1t y3t −λ1x1t −λ2x2t − δ1y3t +y4t − δ2y2t-1 − δ3x1t − δ4x2t blok zmiennych endogenicznych nieopóźnionych 1 − α 2 0 1 0 0 0 0 0 − β + 4 −λ 1 − δ3 blok zmiennych endogenicznych opóźnionych o 1 okres − α 1 y1t 0 − β 2 − β 1 ⋅ y 2t + − β 3 1 0 y 3t 0 − δ1 1 y 4t 0 A0 yt 0 −α0 ε 1t x 0 0 1t ε 2t ⋅ x = − λ 2 − λ0 2t ε 3t 1 − δ 4 − δ 0 ε 4t B xt εt 0 0 − α 4 y1t −1 0 0 ⋅ y 2t −1 + 0 0 y 3t −1 0 0 y 4t −1 A1 yt-1 −α3 0 0 −δ2 3 blok zmiennych egzogenicznych poszczególne − α0 = = −λ0 = − δ0 = ε1t ε2t ε3t ε4t Ekonometria – modele wielorównaniowe opracowanie: Jakub Boratyński Przykład 2 – analiza mnożnikowa2 Dany jest prosty model makroekonomiczny o oszacowanych parametrach. Oblicz i zinterpretuj mnożniki bezpośrednie oraz pośrednie i skumulowane pierwszego i drugiego stopnia. C t =0,3 D t +0,5 C t - 1 +10+ e 1 t I t =−0,1 R t +0,2( D t − D t - 1 )+5+ e 2 t Dt=Ct+It+Gt gdzie: Ct – konsumpcja, It – inwestycje, Dt – dochód narodowy (PKB), Rt – stopa procentowa (w %), Gt – wydatki rządowe, e1t, e2t – reszty empiryczne. Zmienne C, I, D, G wyrażone są w mln zł, w cenach stałych. Rozwiązanie W zapisie macierzowym model ma następującą postać: 0 − 0,3 C t 0,5 0 0 C t −1 0 1 0 10 Rt e1t 0 1 − 0,2 ⋅ I t = 0 0 − 0,2 ⋅ I t −1 + − 0,1 0 5 ⋅ Gt + e2t − 1 − 1 1 Dt 0 0 0 Dt −1 0 1 0 1 0 Aby uzyskać postać zredukowaną modelu, należy obie strony układu pomnożyć lewostronnie przez macierz: −1 0 − 0,3 1 1,6 0,6 0,6 0 1 − 0,2 = 0,4 1,4 0,4 − 1 − 1 2 1 2 2 0 − 0,3 C t 1,6 1,6 0,6 0,6 1 0,4 1,4 0,4 ⋅ 0 1 − 0,2 ⋅ I t = 0,4 2 2 2 − 1 − 1 1 Dt 2 1,6 0,6 0,6 0 0 10 Rt 1,6 + 0,4 1,4 0,4 ⋅ − 0,1 0 5 ⋅ Gt + 0,4 2 2 2 0 1 0 1 2 0,6 0,6 0,5 0 0 C t −1 1,4 0,4 ⋅ 0 0 − 0,2 ⋅ I t −1 + 2 2 0 0 0 Dt −1 0,6 0,6 e1t 1,4 0,4 ⋅ e2t 2 2 0 W wyniku otrzymujemy postać zredukowaną modelu: C t 0,8 0 − 0,12 C t −1 − 0,06 0,6 19 Rt 1,6 0,6 0,6 e1t I t = 0,2 0 − 0,28 ⋅ I t −1 + − 0,14 0,4 11 ⋅ Gt + 0,4 1,4 0,4 ⋅ e2t D 1 0 − 0,4 D − 0,2 2 30 1 2 2 2 0 t −1 t yt D̂1 yt-1 D̂ 0 xt D0 jest macierzą mnożników bezpośrednich. 2 por. K. Kukuła (red.), Wprowadzenie do ekonometrii w przykładach i zadaniach, PWN, Warszawa 1999, str. 284; przykład opracowany dodatkowo przez B. Fraszczyka. 4 Ekonometria – modele wielorównaniowe opracowanie: Jakub Boratyński Interpretacja mnożników bezpośrednich: − 0,06 0,6 19 C t − 0,14 0,4 11 I t − 0,2 2 30 Dt Rt Gt 1 Wzrost stopy procentowej o 1 punkt procentowy spowoduje w bieżącym okresie: - spadek konsumpcji o 0,06 mln zł, - spadek inwestycji o 0,14 mln zł, - spadek dochodu narodowego o 0,2 mln zł. Wzrost wydatków rządowych o 1 mln zł spowoduje w bieżącym okresie: - wzrost konsumpcji o 0,6 mln zł, - wzrost inwestyci o 0,4 mln zł, - wzrost dochodu narodowego o 2 mln zł. Należy zwrócić uwagę na dwa istotne zjawiska: - Wpływ np. stopy procentowej na inwestycje jest większy (-0,14) niż wynikałoby to z interpretacji odpowiedniego parametru postaci strukturalnej (-0,1). Wynika to z faktu, że mnożnik pokazuje efekt uwzględniający występowanie sprzężeń zwrotnych w systemie (wzrost stopy procentowej o 1 punkt procentowy powoduje początkowo spadek inwestycji o 0,1 mln zł, niższe inwestycje oznaczają niższy dochód narodowy, obniżenie dochodu narodowego z kolei wpływa na dalsze ograniczenie inwestycji oraz konsumpcji itd. aż do osiągnięcia pewnego stanu równowagi). - Zmienne egzogeniczne mogą oddziaływać na wszystkie zmienne endogeniczne, nie tylko na zmienne dla których są zmiennymi objaśniającymi wg specyfikacji poszczególnych równań (wynika to z podobnego mechanizmu jak opisany powyżej. Mnożniki pośrednie stopnia s wyznaczamy wg wzoru: ˆ =D ˆ sD ˆ M s 1 0 dla s=1 mamy: 0,8 0 − 0,12 − 0,06 0,6 19 − 0,024 0,24 11,6 ˆ = 0,2 0 − 0,28 ⋅ − 0,14 0,4 11 = 0,044 − 0,44 − 4,6 M 1 2 30 0,02 − 0,2 7 1 0 − 0,4 − 0,2 Interpretacja: − 0,024 0,24 11,6 C t 0,044 − 0,44 − 4,6 I t 0,02 − 0,2 7 D t Rt Gt 1 Wzrost stopy procentowej o 1 punkt procentowy, który nastąpi jednorazowo (tzn. że w kolejnych okresach stopa procentowa wróci do bazowej ścieżki), spowoduje, że w następnym okresie: - konsumpcja będzie o 0,024 mln zł mniejsza niż w wariancie bazowym (tzn. gdyby zmiana stopy procentowej nie nastąpiła), - inwestycje będą o 0,044 mln zł większe niż w wariancie bazowym, - dochód narodowy będzie o 0,02 mln zł większy niż w wariancie bazowym. Jednorazowy wzrost wydatków rządowych o 1 mln zł spowoduje, że w następnym okresie: - konsumpcja będzie o 0,24 mln zł większa niż w wariancie bazowym, - inwestycje będą o 0,44 mln zł mniejsze niż w wariancie bazowym, - dochód narodowy będzie o 0,2 mln zł mniejszy niż w wariancie bazowym. 5 Ekonometria – modele wielorównaniowe opracowanie: Jakub Boratyński Dla s=2 mamy: 0,8 0 − 0,12 0,8 0 − 0,12 − 0,06 0,6 19 − 0,0216 0,216 8 , 44 ˆ M 2 = 0,2 0 − 0,28 ⋅ 0,2 0 − 0,28 ⋅ − 0,14 0,4 11 = − 0,0104 0 ,104 0 , 36 2 30 − 0 , 032 0 , 32 8 , 8 1 0 − 0,4 1 0 − 0,4 − 0,2 Jednorazowy wzrost stopy procentowej o 1 punkt procentowy, spowoduje, że po dwóch okresach: - konsumpcja będzie o 0,0216 mln zł mniejsza niż w wariancie bazowym, - inwestycje będą o 0,0104 mln zł mniejsze niż w wariancie bazowym, - dochód narodowy będzie o 0,032 mln zł mniejszy niż w wariancie bazowym. Jednorazowy wzrost wydatków rządowych o 1 mln zł spowoduje, że po dwóch okresach: - konsumpcja będzie o 0,216 mln zł większa niż w wariancie bazowym, - inwestycje będą o 0,104 mln zł większe niż w wariancie bazowym, - dochód narodowy będzie o 0,32 mln zł większy niż w wariancie bazowym. Należy zwrócić uwagę, że z reguły im odleglejsza perspektywa czasowa, tym obserwowane efekty są słabsze, na co wskazuje porównanie mnożników bezpośrednich oraz pośrednich stopnia 1 i 2. Mnożniki skumulowane wyznaczamy wg wzoru: ˆ =D ˆ +D ˆ D ˆ ˆ2ˆ ˆsˆ C s 0 1 0 + D1 D 0 + K + D1 D 0 Dla s=1 mamy: − 0,06 0,6 19 − 0,024 0,24 11,6 − 0,084 0,84 30,6 ˆ C 1 = − 0,14 0,4 11 + 0,044 − 0,44 − 4,6 = − 0,096 − 0,04 6,4 2 30 0,02 − 0,2 7 − 0,18 1,8 37 − 0,2 Interpretacja: − 0,084 0,84 30,6 C t − 0,096 − 0,04 6,4 I t − 0,18 1,8 37 Dt Rt Gt 1 Trwały wzrost stopy procentowej o 1 punkt procentowy (tzn, że stopa procentowa jest w kolejnych okresacho 1 punkt procentowy wyższa niż na zakładanej ścieżce bazowej) spowoduje, że w następnym okresie: - konsumpcja będzie o 0,084 mln zł mniejsza niż w wariancie bazowym (tzn gdyby zmiana stopy procentowej nie nastąpiła), - inwestycje będą o 0,096 mln zł mniejsze niż w wariancie bazowym, - dochód narodowy będzie o 0,18 mln zł mniejszy niż w wariancie bazowym. Trwały wzrost wydatków rządowych o 1 mln zł spowoduje, że w następnym okresie: - konsumpcja będzie o 0,84 mln zł większa niż w wariancie bazowym, - inwestycje będą o 0,04 mln zł mniejsze niż w wariancie bazowym, - dochód narodowy będzie o 1,8 mln zł większy niż w wariancie bazowym. 6 Ekonometria – modele wielorównaniowe opracowanie: Jakub Boratyński Dla s=2 mamy: − 0,06 0,6 19 − 0,024 0,24 11,6 − 0,0216 0, 216 8 , 44 ˆ C 1 = − 0,14 0,4 11 + 0,044 − 0,44 − 4,6 + − 0,0104 0 , 104 0 , 36 = 2 30 0,02 − 0,2 7 − 0, 032 0 , 32 8 , 8 − 0,2 − 0,1056 1,056 39,04 = − 0,1064 0,064 6,76 − 0,212 2,12 45,8 Interpretacja: − 0,1056 1,056 39,04 C t − 0,1064 0,064 6,76 I t − 0,212 2,12 45,8 Dt Rt Gt 1 Trwały wzrost stopy procentowej o 1 punkt procentowy spowoduje, że po dwóch okresach: - konsumpcja będzie o 0,1056 mln zł mniejsza niż w wariancie bazowym, - inwestycje będą o 0,1064 mln zł mniejsze niż w wariancie bazowym, - dochód narodowy będzie o 0,212 mln zł mniejszy niż w wariancie bazowym. Trwały wzrost wydatków rządowych o 1 mln zł spowoduje, że po dwóch okresach: - konsumpcja będzie o 1,056 mln zł większa niż w wariancie bazowym, - inwestycje będą o 0,064 mln zł większe niż w wariancie bazowym, - dochód narodowy będzie o 2,12 mln zł większy niż w wariancie bazowym. 7 Ekonometria – modele wielorównaniowe opracowanie: Jakub Boratyński Zadania do samodzielnego rozwiązania Zadanie 1 Określ do jakiej klasy (prostych, rekurencyjnych, współzależnych) należy każdy z poniższych modeli wielorównaniowych. Zapisz modele w macierzowej postaci strukturalnej. a) Q t = α12 N t + β 11 +β 12 QM t + ε 1t N t = α23 K t + β 21 + ε 2t K t = α32 N t + β 31 +β 33 I t + ε 3t b) y1t= δ0 + δ1y2t + δ2 x1t+ δ3 x2t-1+ δ4y3t + ε1t y2t=λ0+λ1x1t+λ2y3t+λ3x2t-1+ε2t y3 t = φ0 + φ1 y2 t + φ2 y3 t -1 + ε3 t c) D t = α 0 + α 1 P t +α 2 M t + ε 1 t Qt=β 0+β 1Qt-1+β 2Pt+ε2t Zadanie 2 Zbudowano następujący model objaśniający kształtowanie się podaży pewnego produktu (y) i jego ceny (p): y t = 0,2 p t + 0,7 z t + e 1 t p t = 1,5 y t + 0,875 m t + e 2 t gdzie: z – możliwości produkcyjne m – średni dochód nabywców produktu e 1, e 2 – reszty empiryczne Zapisz model w postaci zredukowanej i zinterpretuj parametry tej postaci. Literatura Gajda J. B., Ekonometria. Wykład i łatwe obliczenia w programie komputerowym, Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa 2004. Kukuła K. (red.), Wprowadzenie do ekonometrii w przykładach i zadaniach, PWN, Warszawa 1999 (lub nowsze wydania). 8