1 Sygnatura II FSK 2085/13 Data 2015-11-17 Sąd Naczelny

1
Sygnatura
II FSK 2085/13
Data
2015-11-17
Sąd
Naczelny Sąd Administracyjny
SENTENCJA
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący – Sędzia NSA Maciej Jaśniewicz
(sprawozdawca), Sędzia NSA Stefan Babiarz, Sędzia NSA Zbigniew Kmieciak, Protokolant Anna
Dziewiż-Przychodzeń, po rozpoznaniu w dniu 17 listopada 2015 r. na rozprawie w Izbie Finansowej
skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach działającego z upoważnienia Ministra
Finansów od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 1 marca 2013 r.
sygn. akt I SA/Kr 46/13 w sprawie ze skargi P. S.A. w W. (dawniej: P. K. S.A. w K.) na interpretację
indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach działającego z upoważnienia Ministra
Finansów z dnia 11 września 2012 r. nr IBPBI/2/423-695/12/PP w przedmiocie przepisów prawa
podatkowego 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości, 2) oddala skargę , 3) zasądza od P. S.A. w W. na
rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach działającego z upoważnienia Ministra Finansów kwotę
340 (słownie: trzysta czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego w
sprawie.
***
Wyrok jest prawomocny.
Powyższy wyrok został wydany wyniku wniesienia przez Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie skargi
kasacyjnej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 1 marca 2013 r.,
sygn. akt I SA/Kr 46/13.
Wyrok poniżej.
Sygnatura
I SA/Kr 46/13
Data
2013.01.03
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie
SENTENCJA
|Sygn. akt I SA/Kr 46/13 | W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 1 marca 2013 r.,
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:, Przewodniczący Sędzia:
WSA Agnieszka Jakimowicz, Sędziowie: WSA Nina Półtorak (spr.), WSA Urszula Zięba, Protokolant:
Iwona Sadowska - Białka, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 1 marca 2013 r., sprawy ze skargi "P"
Źródło: Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych
2
S.A. w K. (obecnie "P" S.A. w W.), na interpretację indywidualną Ministra Finansów, z dnia 11
września 2012 r. Nr [...], w przedmiocie przepisów prawa podatkowego, I. uchyla zaskarżoną
interpretację indywidualną, II. określa, że zaskarżona interpretacja nie może być wykonana do chwili
uprawomocnienia się wyroku, III. zasądza od Ministra Finansów na rzecz strony skarżącej koszty
postępowania w kwocie 457 zł (czterysta pięćdziesiąt siedem złotych).
UZASADNIENIE
1. W dniu 12 czerwca 2012 r. "P" S.A. (obecnie "P" S.A.) (dalej jako "Spółka") złożyła wniosek o
udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej Ordynacji podatkowej w
zakresie możliwości skorzystania z ochrony wynikającej z art. 14m § 1-4 Ordynacji podatkowej, w
sytuacji gdy interpretacja indywidualna została wydana poprzednikowi prawnemu.
W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:
Spółka jest sukcesorem spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: "Spółka przekształcana") na
podstawie art. 93a § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej (dalej "O.p."), jako osoba prawna powstała w
wyniku przekształcenia innej osoby prawnej. Zmiana formy prawnej Spółki nastąpiła z dniem 1
czerwca 2012 r. W dniu 29 grudnia 2010 r. Spółka przekształcana zwróciła się do Dyrektora Izby
Skarbowej z wnioskami o wydanie pisemnych interpretacji przepisów prawa podatkowego
(interpretacji indywidualnych) dotyczących zasad rozliczania w Polsce dochodów uzyskiwanych przez
nią za granicą (w tym w zakresie możliwości odliczenia takiego podatku w Polsce). W odpowiedzi na
wnioski, dnia 28 marca 2011r. Spółka przekształcana otrzymała interpretacje indywidualne, w
których Dyrektor Izby Skarbowej ocenił prawidłowość przedstawionych przez Spółkę przekształcaną
stanowisk. Spółka przekształcana otrzymała łącznie osiem interpretacji indywidualnych o
sygnaturach: [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...] (dalej: "Interpretacje").
Spółka przekształcana, składając zeznanie podatkowe za rok 2011, zgodnie z art. 27 ust. 1 ustawy z
dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011, Nr 74, poz. 397,
dalej: "ustawa CIT"), nie rozliczyła jednak podatku dochodowego zapłaconego za granicą z uwagi na
brak - na moment sporządzania zaznania podatkowego - wszystkich wymaganych danych
dotyczących podatku zapłaconego za granicą. Spółka planuje, już po złożeniu zeznania podatkowego
za rok 2011 przez poprzednika prawnego, złożenie korekty deklaracji CIT-8, w której to korekcie
rozliczy podatek zapłacony za granicą, zgodnie ze stanowiskiem przedstawionym przez Dyrektora Izby
Skarbowej w treści otrzymanych przez Spółkę przekształcaną interpretacji. Wraz z korektą deklaracji
CIT-8 za rok 2011 Spółka złoży pisemne wyjaśnienie przyczyn korekty wraz z wnioskiem o
stwierdzenie nadpłaty w podatku dochodowym od osób prawnych za ten okres, powołując się na
treść otrzymanych uprzednio interpretacji indywidualnych. Korekta zostanie złożona przez Spółkę,
jako następcę prawnego Spółki przekształcanej.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie:
Czy w przypadku zastosowania się przez Spółkę do interpretacji indywidualnych dotyczących
zdarzenia przyszłego, w drodze korekty zeznania (deklaracji) w podatku dochodowym od osób
prawnych za rok 2011, Spółka będzie korzystać z takich samych uprawnień, jak w przypadku, gdyby
już w momencie składania zeznania podatkowego CIT-8 za rok 2011 Spółka przekształcana rozliczyła
podatek zapłacony za granicą, a zatem czy w szczególności Spółka będzie korzystała z ochrony
wynikającej z art. 14m § 1-4 Ordynacji podatkowej (zwolnienie z obowiązku zapłaty podatku lub
odzyskanie kwoty nadpłaconego podatku)?
Zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji gdy Spółka zastosuje się do interpretacji w drodze złożenia
Źródło: Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych
3
korekty zeznania podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych (wraz z wnioskiem o
stwierdzenia nadpłaty), Wnioskodawca będzie korzystać z takich samych uprawnień, jak w
przypadku, gdyby już w momencie składania zeznania podatkowego CIT-8 za rok 2011 podatek
zapłacony za granicą został rozliczony, a zatem Wnioskodawca będzie korzystać w pełni z ochrony
wynikającej z art. 14m § 1-4 O.p. (zwolnienie z obowiązku zapłaty podatku lub odzyskanie kwoty
nadpłaconego podatku).
Przepisy Ordynacji podatkowej wprowadzają zasadę, zgodnie z którą zastosowanie się przez
podatnika do otrzymanej interpretacji indywidualnej nie może mu szkodzić, gdyby ostatecznie
właściwy organ podatkowy nie uwzględnił tej interpretacji w rozstrzyganiu sprawy podatkowej
(przykładowo w prowadzanym postępowaniu podatkowym). W związku z tym, podatnik, który
postąpi zgodnie z treścią otrzymanej interpretacji indywidualnej, nie ponosi odpowiedzialności karnoskarbowej (postępowania nie wszczyna się) oraz nie są wobec niego naliczane odsetki za zwłokę.
Takie zasady dotyczą zarówno podatników, u których skutki podatkowe danego zdarzenia zaistniały
przed otrzymaniem interpretacji indywidualnej, jak i podatników, u których te skutki zaszły już po
doręczeniu im interpretacji. Niemniej jednak, w przypadku podatników, u których skutki podatkowe
związane ze zdarzeniem będącym przedmiotem interpretacji zaistnieją po doręczeniu tej
interpretacji, ustawodawca rozszerzył zakres ochrony poprzez zastosowanie zwolnienia z zapłaty
podatku.
I tak, zgodnie z art. 14m O.p., zastosowanie się do interpretacji, która następnie została zmieniona
lub nie została uwzględniona w rozstrzygnięciu sprawy podatkowej, powoduje zwolnienie z
obowiązku zapłaty podatku w zakresie wynikającym ze zdarzenia będącego przedmiotem
interpretacji, jeżeli:
1) zobowiązanie nie zostało prawidłowo wykonane w wyniku zastosowania się do interpretacji, która
uległa zmianie, lub interpretacji nieuwzględnionej w rozstrzygnięciu sprawy podatkowej oraz
2) skutki podatkowe związane ze zdarzeniem, któremu odpowiada stan faktyczny będący
przedmiotem interpretacji, miały miejsce po opublikowaniu interpretacji ogólnej albo po doręczeniu
interpretacji indywidualnej.
W opisanym zdarzeniu przyszłym, zdaniem Wnioskodawcy, wszystkie powyższe warunki zostaną
spełnione. Spółka, składając korektę zeznania w podatku dochodowym od osób prawnych zastosuje
się do interpretacji otrzymanych przez poprzednika prawnego, poprzez dołączenie wniosku o
stwierdzenie nadpłaty za rok 2011. Korekta zeznania podatkowego za rok 2011 możliwa jest na
zasadzie następstwa prawnego wynikającego z 93a § 1 pkt 1 O.p. Podmiot powstały wskutek zmiany
formy prawnej (ze spółki z ograniczoną odpowiedzialnością na spółkę akcyjną) wstępuje we wszystkie
przewidziana w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki przekształcanego podmiotu.
Dodatkowo, z uwagi na fakt, iż do rozliczenia podatku zapłaconego za granicą dojdzie w korekcie
deklaracji, można przyjąć, iż skutki podatkowe związane ze zdarzeniem (tj. rozliczenie podatku
zapłaconego za granicą) mają miejsce po doręczeniu interpretacji indywidualnej (jak wskazano,
interpretacje zostały doręczone 28 marca 2011 r.). Zdaniem Spółki, zakres zastosowania zwolnienia z
podatku, wynikającego z art. 14m O.p. nie powinien być różny, w zależności od tego czy podatnik
zastosuje się do otrzymanej interpretacji indywidualnej składając zeznanie podatkowe od sytuacji, w
której do zastosowania się do interpretacji dojdzie w drodze złożenia korekty deklaracji (wraz z
wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty). Dotyczy to także sytuacji, gdy podmiotem, który stosuje się od
otrzymanej interpretacji indywidualnej jest podatnik podatku dochodowego od osób prawnych po
zmianie formy prawnej prowadzenia działalności. W pierwszym wypadku (zastosowanie się do
interpretacji w pierwotnym rozliczeniu), w sytuacji nieuwzględnienia interpretacji przez organ w
Źródło: Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych
4
postępowaniu, taki podatek objęty jest zwolnieniem z obowiązku jego zapłaty, zgodnie z art. 14m
Ordynacji podatkowej, a samo zobowiązanie podatkowe wygasa, na podstawie art. 59 ust. 1 pkt 10
O.p. Natomiast w drugim wypadku (zastosowanie się do interpretacji w korekcie deklaracji), podatek
taki podlega zwrotowi w ramach postępowania w sprawie stwierdzenia nadpłaty lub postępowania w
sprawie określenia wysokości zobowiązania podatkowego. Potwierdza to jednoznacznie treść art.
14m § 3 O.p., zgodnie z którym na wniosek podatnika, który zastosował się do interpretacji, w decyzji
określającej lub ustalającej wysokość zobowiązania podatkowego organ podatkowy określa również
wysokość podatku objętego zwolnieniem, o którym mowa w § 1, albo - w przypadku uiszczenia
podatku w zakresie objętym tym zwolnieniem - określa wysokość nadpłaty.
Zgodnie z treścią przytoczonych przepisów ochrona wynikająca z zastosowania się przez podatnika do
otrzymanej interpretacji indywidualnej (w sytuacji, gdy skutki podatkowe ziszczą się po jej
doręczeniu) została rozciągnięta na wszystkie sytuacje, w których może dojść do zastosowania się do
interpretacji. Dotyczy to zarówno zastosowania się do niej w ramach składanego zaznania (deklaracji)
podatkowej, jak i korekty takiego zeznania (deklaracji). Odmienne traktowanie tych sytuacji byłoby
niezgodne z intencją ustawodawcy. Jak wskazano w literaturze, wprowadzając przywołane przepisy
"ustawodawca chciał w ten sposób zapobiec sytuacji, by podatnicy, którzy z ostrożności najpierw
zapłacili podatek, a dopiero potem wystąpili w tym zakresie z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty,
znajdowali się w gorszym położeniu niż ci, którzy podatku »od początku« nie zapłacili" (por. H.
Filipczyk, Indywidualne interpretacje prawa podatkowego - prawo i praktyka, Warszawa 2011, s.
138). Reasumując, w sytuacji gdy Wnioskodawca zastosuje się do otrzymanych przez Spółkę
przekształcaną (spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością) interpretacji w drodze złożenia korekty
zeznania podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych (wraz z wnioskiem o stwierdzenie
nadpłaty), w przypadku, gdyby treść interpretacji nie została uwzględniona w rozstrzygnięciu sprawy
podatkowej podatek uiszczony przez poprzednika Wnioskodawcy będzie podlegać zwolnieniu z
obowiązku zapłaty na podstawie art. 14m O.p., a zatem Wnioskodawca będzie uprawniony do
otrzymania zwrotu tego podatku.
2. Dyrektor Izby Skarbowej , działając w imieniu Ministra Finansów wydał w dniu 11 września 2012 r.
interpretację indywidualną, w której stwierdził, że powyższe stanowisko Wnioskodawcy w zakresie
możliwości skorzystania z ochrony wynikającej z art. 14m § 1-4 O.p., w sytuacji gdy interpretacja
indywidualna została wydana poprzednikowi prawnemu, jest nieprawidłowe.
W uzasadnieniu organ wskazał, że na gruncie prawa podatkowego, prawa i obowiązki następców
prawnych oraz podmiotów przekształconych, reguluje rozdział 14 działu III ustawy z dnia 29 sierpnia
1997 r. Ordynacja podatkowa. Ustawodawca, w art. 93 - 93e ww. ustawy, przedstawił katalog
sytuacji, w których zachodzi sukcesja podatkowa, tj. sukcesja praw i obowiązków następców
prawnych oraz podmiotów przekształcanych.
Zgodnie z art. 93a § 1 O.p., osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku przekształcenia innej osoby
prawnej, bądź przekształcenia spółki niemającej osobowości prawnej wstępuje we wszelkie
przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki przekształcanej osoby lub spółki.
Odnosząc powołane przepisy do opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Spółkę organ
stwierdził, że proces przekształcenia jest związany z sukcesją podatkową. Ponadto, w myśl art. 93d
O.p., przepisy art. 93 - 93c mają zastosowanie również do praw i obowiązków wynikających z decyzji
wydanych na podstawie przepisów prawa podatkowego. Ordynacja podatkowa nie przewiduje
natomiast takiego uregulowania w odniesieniu do indywidualnych interpretacji podatkowych
wydawanych na podstawie art. 14b tej ustawy w brzmieniu od dnia 1 lipca 2007 r. Przepisy Ordynacji
podatkowej nie wskazują wyraźnie, jakie prawa i obowiązki przechodzą na następcę prawnego.
Źródło: Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych
5
Należy uznać, że przepis ten dotyczy jedynie takich praw lub obowiązków publicznoprawnych, które
istniały przed przekształceniem. Aby zatem następca prawny mógł skorzystać z jakichś uprawnień,
takie uprawnienia musiałyby w chwili przekształcenia przysługiwać poprzednikowi. W dniu
przekształcenia, sukcesji podlegają wszelkie prawa oraz wszelkie obowiązki, które ciążyły na
poprzedniku, a wynikały z przepisów prawa podatkowego. Następca prawny wstępuje bowiem w
miejsce poprzednika z wszelkimi tego konsekwencjami. Z samej istoty sukcesji uniwersalnej wynika,
że ma ona charakter pochodny i polega na przeniesieniu uprawnień i obowiązków z jednego
podmiotu na inny podmiot. Uprawnienia bądź obowiązki muszą istnieć w momencie ich
przeniesienia.
Odnosząc powyższe do interpretacji indywidualnych organ zauważył, że interpretacja przepisów
prawa podatkowego to czynność uprawnionego organu, która w odróżnieniu od aktu
administracyjnego (decyzji) nie jest co do zasady skierowana wprost na wywołanie skutków
prawnych, lecz stanowi ocenę stanowiska wnioskodawcy bądź wskazanie prawidłowego stanowiska,
z uzasadnieniem prawnym, przy uwzględnieniu stanu faktycznego lub zdarzeń przyszłych
przedstawionych przez zainteresowanego we wniosku o interpretację. Wydając interpretację organ
nie rozstrzyga o prawach i obowiązkach podatkowych wnioskodawcy wynikających z danego stanu
faktycznego czy przyszłego zdarzenia, a jedynie czy dany podmiot, w danych warunkach, w
istniejącym stanie prawnym, postąpił lub postąpi prawidłowo, a więc zgodnie z prawem
podatkowym. Celem interpretacji jest przekazanie informacji o zastosowaniu przepisów prawa
podatkowego w odniesieniu do konkretnego stanu faktycznego przedstawionego przez podmiot
składający wniosek o wydanie interpretacji. Organ udzielając interpretacji przedstawia swój pogląd
dotyczący rozumienia treści przepisów prawa podatkowego i sposobu ich zastosowania w
odniesieniu do sytuacji indywidualnej wskazanej przez wnioskodawcę. Interpretacja nie jest aktem
stanowiącym o obowiązkach płynących z określonej normy prawnej, nie zawiera wyraźnie
wyodrębnionych i skonkretyzowanych obowiązków nałożonych na podatnika, a odnosi się jedynie do
ocen prawnych dokonanych wcześniej przez tego podatnika. Skoro nie zawiera rozstrzygnięć
stanowiących i kształtujących, a jedynie ocenę prawną stanowiska podatnika, dopiero jej wykonanie
wywiera określone skutki wobec podatnika i ewentualnie organu podatkowego. Organ podkreślił, że
co do zasady podatnik nie ma obowiązku zastosowania się do interpretacji. Dopiero stosując się do
interpretacji jest chroniony przed negatywnymi skutkami ich ewentualnej zmiany. Ochrona
przysługuje w zakresie objętym przepisami o interpretacjach tylko wtedy, gdy zainteresowany
zastosuje się do interpretacji pisemnej. Punktem odniesienia dla uprawnień i obowiązków, o których
mowa w przepisach art. 14k - 14n O.p., jest zachowanie się zgodnie z interpretacją podatkową. Skoro
zatem interpretacja stanowiła przyczynę sprawczą podjęcia przez podmiot ją otrzymujący
określonych działań faktycznych lub prawnych, kształtujących podatkowoprawny stan faktyczny, to
ochrona podatnika wynikająca z tych działań, opartych na zaufaniu do organu wydającego
interpretację musi być pełna.
Organ uznał, że przepisy dotyczące sukcesji podatkowej nie mają jednak zastosowania w
przedmiotowej sprawie, gdyż w odniesieniu do pisemnych indywidualnych interpretacji przepisów
prawa podatkowego (interpretacji indywidualnych) wydawanych na podstawie art. 14b O.p., w
brzmieniu obowiązującym od dnia 1 lipca 2007 r., nie można mówić o nabyciu przez podatnika
żadnych praw, ani przejęciu obowiązków.
Ordynacja podatkowa, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 lipca 2007 r. nie reguluje również, w
odrębnym przepisie, skutków zastosowania się do pisemnych interpretacji przepisów prawa
podatkowego (interpretacji indywidualnych), w wypadku przekształcenia podmiotów, jak miało to
Źródło: Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych
6
miejsce w odniesieniu do pisemnych interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa
podatkowego w indywidualnych sprawach w stanie prawnym obowiązującym przed dniem 1 lipca
2007 r. - zgodnie z art. 14d Ordynacji. W myśl tego przepisu, przepisy art. 14a-14c stosowało się
odpowiednio do następcy prawnego podatnika, a także do osoby trzeciej odpowiedzialnej za
zaległości podatkowe.
Uzasadnienie do ustawy z dnia 16 listopada 2007 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz o
zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2006 r. Nr 217, póz. 1590), wprowadzającej zmienione
przepisy dotyczące interpretacji podatkowych, wskazuje, iż celem wprowadzenia zmian w przepisach
dotyczących interpretacji podatkowych, była konieczność usunięcia "nieścisłości i luk utrudniających
ich praktyczne zastosowanie przez organy podatkowe". Zostało to osiągnięte poprzez uchylenie
dotychczas obowiązujących przepisów oraz dodanie do Działu II Ordynacji podatkowej na nowo
zredagowanego Rozdziału la "Interpretacje przepisów prawa podatkowego".
Odnosząc powyższe do sytuacji opisanej we wniosku, organ nie zgodził się ze stanowiskiem Spółki w
zakresie zastosowania przepisu art. 93 O.p. w odniesieniu do ochrony następcy prawnego przed
skutkami zastosowania się do interpretacji wydanej dla jego poprzednika. Prawo do ochrony na
podstawie art. 14k - 14n O.p. przejdzie na następcę, o ile przysługiwało poprzednikowi. Skoro, jak
powiedziano wyżej interpretacja nie wiąże podatnika, samo jej wydanie nie daje mu ochrony. Taka
ochrona jest gwarantowana temu podatnikowi, który zastosuje się do niej. Aby takie prawo do
ochrony przeszło na następcę w drodze sukcesji, poprzednik musiał zastosować się do interpretacji
indywidualnej.
Mając na uwadze powyższe, zgodnie z zasadą racjonalności ustawodawcy podatkowego, organ uznał,
że skoro w uregulowaniach obowiązujących od dnia 1 lipca 2007 r. nie zawarto przepisu
odpowiadającego uchylonemu art. 14d Ordynacji podatkowej w brzmieniu obowiązującym przed
dniem 1 lipca 2007r., to w odniesieniu do wydawanych od dnia 1 lipca 2007r. w indywidualnej
sprawie pisemnych interpretacji przepisów prawa podatkowego przepisy art. 14k - 14m O.p.,
dotyczące skutków zastosowania się przez podatnika do wydanej interpretacji, nie znajdą
zastosowania w stosunku do Spółki jako następcy prawnego spółki przekształcanej.
3. W wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa Spółka podniosła, że nie sposób zakładać, jak czyni to
organ w wydanej interpretacji, aby racjonalny ustawodawca zaakceptował jednoznacznie negatywne
skutki w obszarze uprawnień podatnika, wiążące się jedynie ze zmianą formy prawnej prowadzenia
działalności gospodarczej, w sytuacji gdy wnioskodawca nie utracił podmiotowości podatkowej,
zmiana formy prawnej nie była związana z innymi czynnościami restrukturyzacji, zaś przepisy prawa
podatkowego przewidują pełną kontynuację np. przez zachowanie numeru NIP.
Ponadto Spółka nie zgadza się ze stanowiskiem organu, że uzyskane interpretacje nie przyznają
Wnioskodawcy uprawnień w sferze przepisów prawa podatkowego, bowiem uprawnienie takie w
istocie wynika z samej treści pytania Wnioskodawcy i dotyczy pozycji Wnioskodawcy w postępowaniu
prowadzonym wskutek złożenia skorygowanej deklaracji podatkowej w podatku dochodowym od
osób prawnych.
Dokonana przez organ wykładnia przepisów Ordynacji podatkowej przeczy celowi regulacji art. 14m
oraz 93a-93c O.p. Wykładnia tych przepisów powinna prowadzić do wniosku, że w przypadku zmiany
formy prawnej podatnik będący następcą prawnym może zastosować się do interpretacji wydanych
na wniosek poprzednika i uzyskać przewidzianą w przepisach prawa ochronę. Organ nie wziął pod
uwagę okoliczności, że brak odpowiednika art. 14d O.p. w brzmieniu obowiązującym po dniu 1 lipca
2007r. wynika z faktu, że następstwo prawne wynika bezpośrednio z przepisów art. 93-93d O.p.
W odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa organ stwierdził brak podstaw do zmiany
Źródło: Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych
7
indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.
4. Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie wniosła Spółka, żądając jej
uchylenia w całości.
Interpretacji zarzuciła naruszenie przepisu art. 93a § 1 pkt 1 w zw. z art. 14m § 1-4 Ordynacji
podatkowej, poprzez jego błędną wykładnię, polegającą na przyjęciu, że w przypadku przekształcenia
spółki, polegającym na zmianie formy osoby prawnej ze spółki z ograniczoną odpowiedzialnością na
spółkę akcyjną, sukcesja podatkowa nie obejmuje indywidualnych interpretacji podatkowych
wydanych na podstawie art. 14b O.p. w brzmieniu od dnia 1 lipca 2007 r.
Spółka uznała, że interpretacja jest uprawnieniem, które w drodze sukcesji może przejść na następcę
prawnego i może zostać uznana za swoistą ekspektatywę, do której zastosowanie się wywoła
określone konsekwencje i w oparciu o treść której podejmowane są istotne dla podatnika decyzje w
sferze działalności gospodarczej. Z posiadania interpretacji indywidualnej można wywieść konkretne
uprawnienie w sferze praw i obowiązków podatkowych, tj. uprawnienie do zastosowania się do
interpretacji. Skoro podmiot przekształcany może wywieść z interpretacji określone uprawnienie
także po przekształceniu, sukcesja musi obejmować to właśnie uprawnienie wynikające z
interpretacji, dotyczącej finalnie podmiotu przekształconego.
Ponadto, w ocenie skarżącej Spółki, przekształcenie spółki polegało jedynie na modyfikacji ustrojowej
(typu) spółki, bez zmiany jej działalności, sposobu jej prowadzenia, a także bez zmiany wspólników.
Modyfikacja taka zakłada, że zarówno przed, jak i po przekształceniu mamy do czynienia z tym
samym podmiotem, który jedynie zmienia swą formę prawną. Zmiana formy prawnej wiąże się z
sukcesją uniwersalną praw i obowiązków. Żaden przepis prawa dotyczący sukcesji uniwersalnej nie
wyłącza możliwości stosowania się przez następcę prawnego do interpretacji indywidualnej wydanej
dla poprzednika.
Nie do zaakceptowania jest, zdaniem skarżącej, stanowisko organu, zgodnie z którym interpretacja
chroni następcę prawnego tylko w sytuacji, gdy zastosował się do niej poprzednik. Stanowisko takie
przeczy sensowi wydawania interpretacji w stanie przyszłym, które to dotyczą następcy prawnego i
skutków płynących z przekształceń albo które mogą zaistnieć już po przekształceniu. Praktyka
wydawania indywidualnych interpretacji potwierdza, że organ uprawniony uznawał stanowiska
podatników w przedstawionych stanach przyszłych za prawidłowe, nie powołując się na zakaz
sukcesji interpretacji na następcę, w sytuacji gdy z treści wniosków jednoznacznie wynikało, że skutki
podatkowe dotyczyć będą następcy prawnego.
5. W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie. W uzasadnieniu przywołał podnoszoną
dotychczas argumentację, powołując na poparcie zajętego stanowiska orzecznictwo sądów
administracyjnych (wyroki NSA: z dnia 10 maja 2012r., sygn. akt II FSK 2046/10, 21 listopada 2012 r.,
sygn. akt II FSK 2486/11).
W ocenie organu, w przedmiotowej sprawie nie mają zastosowania przepisy dotyczące sukcesji
podatkowej, gdyż w odniesieniu do indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego
wydawanych na podstawie art. 14d O.p. w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 lipca 2007 r. nie
można mówić o nabyciu przez podatnika żadnych praw ani przejęciu obowiązków.
Prawo do ochrony na podstawie art. 14k-14n O.p. przejdzie na następcę, o ile przysługiwało
poprzednikowi. Skoro interpretacja nie wiąże podatnika, samo jej wydanie nie daje mu ochrony,
bowiem gwarantowana jest ona tylko temu podatnikowi, który zastosował się do interpretacji. Aby
takie prawo do ochrony przeszło na następcę w drodze sukcesji, poprzednik musiał się zastosować do
interpretacji indywidualnej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje:
Źródło: Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych
8
6. Skargę należało uwzględnić, gdyż zawierała uzasadnione podstawy.
7. Istotą sporu w sprawie było rozstrzygnięcie, czy uprawnienia wynikające z uzyskanej przez
podatnika interpretacji indywidualnej, w sytuacji przekształcenia podatnika, mogą przejść na spółkę
przekształconą.
Regulacja następstwa prawnego w zakresie praw i obowiązków podatkowych została zawarta w
rozdziale 14 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. 2012 poz. 749 – t.j. ze zm.,
dalej "Ordynacja podatkowa" lub O.p.") zatytułowanym "Prawa i obowiązki następców prawnych
oraz podmiotów przekształconych". Zgodnie z art. 93a zamieszczonym w tym rozdziale O.p.: "§ 1.
Osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku:
1) przekształcenia innej osoby prawnej,
2) przekształcenia spółki niemającej osobowości prawnej
- wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki
przekształcanej osoby lub spółki."
Regulacja Ordynacji podatkowej dotycząca kontynuacji w zakresie prawa podatkowego jest regulacją
szczególną wobec zasady ogólnej przewidzianej w kodeksie handlowym, zgodnie z którą spółce
przekształconej przysługują wszystkie prawa i obowiązki spółki przekształcanej (art. 553 § 1 ksh).
Oznacza to, że w przypadku, z jakim mamy do czynienia w niniejszej sprawie, to jest przekształcenia
spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w spółkę akcyjną, spółka przekształcona jako powstała z
przekształcenia innej osoby prawnej, wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa
podatkowego prawa i obowiązki przekształcanej spółki.
W przypadku przekształcenia, podmiot przekształcony nie jest nowym bytem prawnym, ale
kontynuatorem bytu i działalności podmiotu przekształcanego. Istotą przekształcenia jest bowiem
jedynie zmiana formy prawnej danego podmiotu. W związku z tym, w doktrynie podnosi się, że w
wyniku przekształcenia dochodzi do kontynuacji, a nie następstwa prawnego, bowiem przekształcony
podmiot nadal funkcjonuje, a jedynie w zmienionej formie prawnej (por. R. Dowgier, Komentarz do
art. 93a Ordynacji podatkowej, LEX 2011). "Skutkiem przekształcenia w znaczeniu prawnym nie jest
następstwo prawne, lecz kontynuacja działalności przekształconego podmiotu (w związku z
przekształceniem nie mamy do czynienia z zamianą podmiotów, lecz zmianą podmiotu
przekształcanego" (H. Dzwonkowski, Ordynacja podatkowa. Komentarz, wyd. Beck, 2013).
8. Zakresem przedmiotowym tej kontynuacji na gruncie art. 93a objęto "wszelkie przewidziane w
przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki".
Zgodnie z art. 3 pkt 2 O.p., przez przepisy prawa podatkowego rozumie się przepisy ustaw
podatkowych (czyli zgodnie z art. 3 pkt 1 O.p. - ustaw dotyczących podatków, opłat oraz
niepodatkowych należności budżetowych określających podmiot, przedmiot opodatkowania,
powstanie obowiązku podatkowego, podstawę opodatkowania, stawki podatkowe oraz regulujących
prawa i obowiązki organów podatkowych, podatników, płatników i inkasentów, a także ich
następców prawnych oraz osób trzecich), postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską
umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską
innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów
wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych.
Przepisy Ordynacji podatkowej, bez wątpienia, są przepisami prawa podatkowego w rozumieniu
powyższej definicji ustawowej.
W świetle tych regulacji, należy uznać, że podstawową zasadą następstwa prawnego w zakresie
prawa podatkowego jest przejęcie wszelkich praw i obowiązków wynikających z przepisów
podatkowych, a wyjątki od tej zasady muszą wprost wynikać z odrębnych ustaw czy ratyfikowanych
Źródło: Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych
9
umów międzynarodowych (art.93e O.p.).
9. Instytucja indywidualnych interpretacji podatkowych została uregulowana w rozdziale 1a Ordynacji
podatkowej, jest to więc instytucja regulowana w "przepisach prawa podatkowego". Wobec tego,
rozstrzygnięcia wymaga, czy jej regulacja przewiduje prawa dla spółki, która otrzymała interpretację
indywidualną, które na zasadach art. 93a O.p. przechodzą na spółkę przekształconą.
Przede wszystkim należy zaznaczyć, że wobec regulacji art. 93a O.p., dla przejścia praw i obowiązków
podatkowych na następcę prawnego, nie potrzeba żadnej dodatkowej regulacji odnoszącej się
wprost do danej instytucji podatkowej. Zgodnie bowiem z art. 93a, obejmuje on wszelkie prawa i
obowiązki przewidziane w przepisach prawa podatkowego. Zatem fakt, że w rozdziale 1a O.p. nie
przewidziano odrębnej regulacji odnoszącej się do następstwa prawnego w zakresie interpretacji
indywidualnych, nie ma znaczenia dla oceny, czy prawa i obowiązki wynikające z interpretacji mogą
być przedmiotem sukcesji.
Charakter prawny interpretacji podatkowej nie jest jednoznaczny. Bez wątpienia nie stanowi ona
decyzji w rozumieniu art. 207 § 1 O.p., nie stanowi także aktu stosowania materialnego prawa
podatkowego. W doktrynie budzi wątpliwości charakter władczy interpretacji (por. Z. Kmieciak,
Proceduralne problemy wiążących interpretacji prawa podatkowego, Państwo i Prawo 2006 z. 4, s.
26; H. Filipczyk, Czy interpretacja indywidualna udziela ochrony prawnej następcy prawnemu?,
Monitor Podatkowy 9/2011, s. 23). Niezależnie jednak od kwalifikacji prawnej interpretacji
indywidualnej jako aktu administracyjnego, nie można uznać, aby interpretacja indywidualna wydana
na rzecz podatnika, nie przyznawała mu żadnych praw.
10. Zgodnie z art. 14k § 1 O.p., "Zastosowanie się do interpretacji indywidualnej przed jej zmianą lub
przed doręczeniem organowi podatkowemu odpisu prawomocnego orzeczenia sądu
administracyjnego uchylającego interpretację indywidualną nie może szkodzić wnioskodawcy, jak
również w przypadku nieuwzględnienia jej w rozstrzygnięciu sprawy podatkowej."
Według art. 14m § 1 O.p. "Zastosowanie się do interpretacji, która następnie została zmieniona lub
nie została uwzględniona w rozstrzygnięciu sprawy podatkowej, powoduje zwolnienie z obowiązku
zapłaty podatku w zakresie wynikającym ze zdarzenia będącego przedmiotem interpretacji (...)".
Funkcją interpretacji indywidualnej jest więc ochrona podatnika. Interpretacja indywidualna chroni
podatnika i gwarantuje, że jeśli podatnik zastosuje się do interpretacji, nie poniesie z tego tytułu
negatywnych konsekwencji podatkowych. Zastosowanie się podatnika do interpretacji aktualizuję
ochronę wynikającą z tej funkcji. Wraz z zastosowaniem się podatnika do interpretacji indywidualnej,
uzyskuje on uprawnienie do nieponoszenia negatywnych konsekwencji podatkowych swoje działania.
Nie może być wątpliwości, że takie prawo do ochrony uzyskane przez podatnika przechodzi na jego
następcę prawnego na zasadach art. 93 i n. O.p. (por. wyroki NSA z dnia 10 maja 2012 r., II FSK
2046/10; z dnia 21 listopada 2012 r., II FSK 2486/11, z dnia 11 grudnia 2012 r., II FSK 830/11).
Słusznie organ wskazuje, że z samej istoty sukcesji uniwersalnej wynika, że polega na przeniesieniu
uprawnień i obowiązków, które przysługiwały poprzednikowi prawnemu, a sukcesji podlegają tylko
takie uprawnienia bądź obowiązki, które istniały i przysługiwały poprzednikowi w momencie ich
przeniesienia. Stąd słuszna jest także konkluzja organu, że następca prawny przejmuje prawo do
ochrony wynikające z zastosowania się przez jego poprzednika do interpretacji indywidualnej.
Ochrona przewidziana w art. 14k – 14n. O.p. realizuje się bowiem wraz z zastosowaniem się
podatnika do interpretacji indywidualnej. Następca prawny podatnika, który zastosował się do
interpretacji indywidualnej, uzyska ochronę wynikającą z tego zastosowania się, tylko w takim
zakresie i na takich samych warunkach, na jakich przysługiwałaby jego poprzednikowi prawnemu
(por. pow. wyżej wyrok NSA II FSK 2486/11).
Źródło: Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych
10
Nie można jednak uznać, jak czyni to organ w niniejszej sprawie, że samo uzyskanie interpretacji
indywidualnej, przed zastosowaniem się podatnika do niej, nie przyznaje podatnikowi żadnych praw,
a stanowi jedynie przekazanie informacji o zastosowaniu przepisów prawa podatkowego, wyrażenie
poglądu przez organ. Bez wątpienia samo uzyskanie interpretacji indywidualnej kształtuje sytuację
prawną podatnika (por. uchwałę NSA z dnia 8 stycznia 2007 r., I FPS 1/06). Na skutek wydania
interpretacji indywidualnej na rzecz podatnika powstaje bowiem po jego stronie uprawnienie do
zastosowania się do stanowiska organu wyrażonego w interpretacji i w konsekwencji tego
zastosowania się, uzyskania ochrony przed jego negatywnymi skutkami prawnymi. Wraz z
uzyskaniem interpretacji indywidualnej - podatnik uzyskuje uprawnienie do zastosowania się do niej,
z którego to zastosowania się, wynika dopiero prawo do ochrony.
Prawo zastosowania się do interpretacji indywidualnej, należy uznać za prawo przewidziane w
przepisach prawa podatkowego. W celu jego uzyskania, podatnik musi wystąpić z wnioskiem o
wydanie interpretacji, zawrzeć własne stanowisko w sprawie, uiścić odpowiednią opłatę itd. Ma także
uprawnienia procesowe związane z uzyskaną interpretacją – wezwania do usunięcia naruszenia
prawa i złożenia skargi na interpretację do sądu administracyjnego. Prawo zastosowania się do
interpretacji przysługuje tylko podatnikowi, który ją uzyskał. Jest to więc skonkretyzowane
uprawnienie, którego uzyskanie wymaga zachowania odpowiednich wymogów formalnych
przewidzianych w przepisach prawa podatkowego (art. 14b i n. O.p.).
W piśmiennictwie podnosi się, że interpretacja indywidualna tworzy ekspektatywę prawa (por. A.
Buwaj, Glosa do wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 4 marca 2011 r., (I
SA/Lu 875/10), Przegląd Orzecznictwa Podatkowego, nr 5/2012, s. 421; H. Filipczyk, Czy interpretacje
indywidualna udziela ochrony prawnej następcy prawnemu?, Monitor Podatkowy 9/2011, s. 23).
Ekspektatywa ta jednak dotyczy prawa do ochrony, które rzeczywiście realizuje się z momentem
zastosowania się do interpretacji podatkowej. Natomiast samo uprawnienie do zastosowania się do
interpretacji jest prawem powstającym wraz z otrzymaniem interpretacji przez podatnika. Podatnik
otrzymujący interpretację indywidualną może skorzystać z tego prawa lub nie. W sytuacji, gdy z niego
skorzysta, uzyskuje prawo do ochrony (jest to sytuacja zbliżona do innych praw przewidzianych w
przepisach prawa podatkowego, jak np. prawo do złożenia korekty deklaracji podatkowej – podatnik
może z tego prawa skorzystać lub nie, a w przypadku skorzystania, uzyskuje prawo do zwrotu
nadpłaty podatkowej; następstwo prawne w zakresie tego uprawnienia nie budzi wątpliwości, por.
wyrok NSA z dnia 26 sierpnia 2011 r., II FSK 499/10).
Gdyby przyjąć za organem, że interpretacja indywidualna stanowi jedynie wymianę informacji,
niekształtującą sytuacji prawnej podatnika, za bezcelową należałoby uznać drogę skargową
przewidzianą przez ustawodawcę wobec interpretacji indywidualnych. Przewidując skargę do sądów
administracyjnych na interpretacje indywidualne, ustawodawca potwierdził skuteczność interpretacji
w zakresie praw indywidualnych. Skarga ta składana jest w celu ochrony prawa podmiotowego
(interesu indywidualnego). W drodze skargi na interpretację, podatnik może dochodzić swojego
prawa do zastosowania się do interpretacji potwierdzającej jego stanowisko co do wykładni
przepisów prawa podatkowego. W ramach tej skargi podatnik nie dochodzi prawa do ochrony
wynikającej z zastosowania się do interpretacji, bo to prawo skonkretyzuje się po zastosowaniu się do
interpretacji. Co więcej, prawo do ochrony dochodzone jest w ramach odrębnego postępowania
podatkowego (wymiarowego, nadpłatowego itd.), w którym organ winien zastosować art. 14k – 14n
O.p., a jeśli tego zaniecha, podatnik będzie mógł dochodzić tego uprawnienia w drodze odwołania i
skargi na odpowiednie rozstrzygnięcia podatkowe. Natomiast poprzez skargę na interpretację,
podatnik realizuje swoje uprawnienie do zastosowania się do (polegania na) interpretacji
Źródło: Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych
11
potwierdzającej jego stanowisko.
Uprawnienie do zastosowania się do interpretacji podatkowej przechodzi więc na następców
prawnych (kontynuatorów działalności) w trybie art. 93a O.p. Przepisy O.p. ani inne przepisy prawa
podatkowego nie wyłączają bowiem tego przejścia, co byłoby konieczne dla odmowy zastosowania
art. 93a (por. wyrok NSA z dnia 26 sierpnia 2011 r., II FSK 499/10). Jak wskazuje Naczelny Sąd
Administracyjny: "Odstępstwa od zasady szerokiego ujęcia następstwa prawnego muszą wprost
wynikać z odrębnych ustaw czy ratyfikowanych umów międzynarodowych" (pow. wyżej wyrok w
sprawie II FSK 2486/11).
Jeżeli więc poprzednik prawny uzyskał prawo do zastosowania się do interpretacji podatkowej
poprzez uzyskanie wydanej na jego wniosek pisemnej interpretacji indywidualnej, to jego następca
prawny przejmie uprawnienie do zastosowania się do interpretacji w takim samym zakresie i na
takich samych warunkach jakie przysługiwały poprzednikowi; jeśli natomiast podatnik uzyskał –
poprzez zastosowanie się do interpretacji – prawo do ochrony, to prawo do ochrony przejdzie na
następcę prawnego podatnika; (por. pow. wyżej wyrok NSA II FSK 830/11, w którym Sąd uznał, że
jeśli podatnik zastosował się do interpretacji, "to w przypadku zaistnienia (realizacji) tego zdarzenia
już po powstaniu - w wyniku połączenia - nowej osoby prawnej wywoła to ochronę prawną z tytułu
przed i po połączeniu stosowania się do interpretacji", z czego można wnioskować, że zaakceptował
zastosowanie się do interpretacji "po połączeniu" przez następcę prawnego).
11. Nie można podzielić argumentacji organu, że historia regulacji następstwa prawnego w
przypadku interpretacji indywidualnych potwierdza przyjęte przez organ stanowisko. Zmiana
regulacji dotyczącej interpretacji, wprowadzona od 1 lipca 2007 r., miała na celu kompleksowe nowe
uregulowanie instytucji interpretacji podatkowych, co było motywowane m.in. "potrzebą zwiększenia
prawnej ochrony podmiotu, który swoje działania dostosował do posiadanej interpretacji organu
podatkowego" (uzasadnienie projektu ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy –
Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw). W związku z tym celem, oraz
jednoznaczną regulacją art. 93 i n. O.p., należy uznać, że ustawodawca za zbędne uznał odrębne
regulowanie kwestii następstwa prawnego w odniesieniu do interpretacji indywidualnych, skoro
następstwo to podlega regulacji rozdziału 14 O.p.
12. Takie stanowisko potwierdza także wykładnia systemowa, t.j. wzgląd na regulację art. 14n § 1
O.p., zgodnie z którą prawa wynikające z interpretacji przyznano także podmiotom innym niż
podatnik - wnioskodawca. Zgodnie z tą regulacją, przepisy art. 14k i art. 14m stosuje się odpowiednio
w przypadku zastosowania się przez spółkę do interpretacji indywidualnej wydanej przed
powstaniem spółki na wniosek osób planujących utworzenie tej spółki – w zakresie dotyczącym
działalności tej spółki. Ustawodawca przyznał zatem uprawnienie do uzyskania interpretacji przez
wspólników spółki, a uprawnienie do zastosowania się do tej interpretacji i uzyskania ochrony –
spółce, która powstała po wydaniu interpretacji. Uwzględniając zasadę racjonalności ustawodawcy,
nie do przyjęcia byłaby konkluzja, że przyznaje on uprawnienie do skorzystania z interpretacji i
ochrony jaką ona daje przez podmiot trzeci wobec wnioskodawcy, a nie przyznaje takiego
uprawnienia spółce kontynuującej swoją działalność jedynie w zmienionej formie prawnej, jak to ma
miejsce w niniejszej sprawie.
13. Za wskazaną wykładnią przemawia także wykładnia celowościowa. Wskazać należy, że brak
przejścia uprawnień z interpretacji indywidualnej na spółkę przekształconą, oznaczałby, że spółka ta
chcąc skorzystać z interpretacji wydanej uprzednio na rzecz spółki przekształcanej, musi ponownie
wystąpić z wnioskiem o interpretację. W takiej sytuacji, winna ona otrzymać taką samą interpretację
jaką uzyskała spółka przekształcana. Zgodnie bowiem z zasadą zaufania, nie do przyjęcia byłaby
Źródło: Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych
12
sytuacja, w której organ nie powieli swojego stanowiska zawartego w odniesieniu do takiego samego
stanu faktycznego zawartego w niezmienionej interpretacji wydanej uprzednio na rzecz spółki
przekształcanej. Takie działanie powtarzające wykonaną już procedurę, angażujące ponownie spółkę i
organ, byłoby zupełnie niecelowe, skoro jedyną zmianą jaka zaszła w sprawie jest zmiana formy
prawnej podatnika, który kontynuuje swoją działalność (oczywiście nie dotyczy to sytuacji, gdy forma
prawna podatnika ma znaczenie dla interpretacji przepisów prawa podatkowego, a więc jest
elementem stanu faktycznego, do którego odnosi się interpretacja indywidualna).
14. Wykładnia nie akceptująca przejścia praw wynikających z interpretacji na następcą prawnego,
prowadziłaby także do sytuacji, gdy bezskuteczne byłyby interpretacje indywidualne odnoszące się
do skutków podatkowych przekształcenia spółek. O interpretacje takie w odniesieniu do stanu
przyszłego, występuje spółka przekształcana, ale dotyczą one wielokrotnie skutków podatkowych
przekształcenia dla spółki przekształconej. Spółka przekształcona nie mogłaby jednak z nich
skorzystać, nie będąc ich adresatem.
15. Biorąc powyższe pod uwagę, należy uznać, że organ nieprawidłowo uznał, że prawo zastosowania
się do interpretacji indywidualnej wydanej na rzecz spółki przekształcanej, nie przechodzi na spółkę
przekształconą, a więc że spółka przekształcona nie wstępuje w to prawo przysługujące spółce
przekształcanej, czym naruszył art. 93a O.p.
W związku z tym, zaskarżoną interpretację należało uchylić na podstawie art. 146 P.p.s.a.
16. O kosztach Sąd rozstrzygnął na podstawie art. 200 p.p.s.a., zgodnie z którym w razie
uwzględnienia skargi przez sąd pierwszej instancji przysługuje skarżącemu od organu, który wydał
zaskarżony akt zwrot kosztów postępowania niezbędnych do celowego dochodzenia praw. Na
podstawie art. 205 p.p.s.a. zasądzono zwrot kosztów obejmujący wpis od skargi, wynagrodzenie
pełnomocnika oraz opłatę od pełnomocnictwa.
Źródło: Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych