Dyrektywa w sprawie promowania stosowania energii ze
Transkrypt
Dyrektywa w sprawie promowania stosowania energii ze
Ze świata energii Parlament Europejski przyjął dyrektywę w sprawie promowania stosowania energii ze źródeł odnawialnych Olli SEPPÄNEN *) Wprowadzenie Dyrektywa w sprawie promowania stosowania energii ze źródeł odnawialnych przyjęta przez Parlament Europejski w grudniu 2008 r. stanowi bardzo istotną część zrewidowanej polityki energetycznej i nowego planu przeciwdziałania zmianom klimatycznym (pakiet klimatyczno-energetyczny 2008). Dyrektywa ta wyznacza cele udziału energii odnawialnej dla wszystkich Państw Członkowskich. Rola sektora budowlanego będzie ważna dla osiągnięcia tych celów. Zwiększenie zastosowania odnawialnych źródeł energii w budynkach zostało wliczone w ich realizację. Oznacza to znacznie powszechniejsze stosowanie w budynkach technologii opartych na biomasie, energii słonecznej, wiatrowej, geotermalnej i innych źródłach odnawialnych. Istotną decyzją jest uznanie za odnawialne źródło energii pomp ciepła wykorzystujących energię aerotermalną, geotermalną i hydrotermalną, pod warunkiem, że współczynnik efektywności sezonowej jest odpowiednio wysoki (powyżej 3,0). Poniżej przedstawione zostały wybrane artykuły dyrektywy. Jej pełny tekst dostępny jest w wielu językach na stronie Dyrekcji Generalnej ds. Transportu i Energii Komisji Europejskiej (http:// ec.europa. eu/energy/strategies/2008/2008_01_climate_change_en.htm). Cele krajowe Dyrektywa w sprawie promowania stosowania energii ze źródeł odnawialnych została przyjęta przez Parlament Europejski 17 grudnia 2008. Ustanawia ona wspólne ramy dla promowania energii ze źródeł odnawialnych. Określa też obowiązkowe krajowe wartości docelowe w odniesieniu do całkowitego udziału energii ze źródeł odnawialnych w ostatecznym zużyciu energii brutto i w odniesieniu do udziału energii ze źródeł odnawialnych w transporcie. Dyrektywa ustanawia zasady dotyczące statystycznych przekazów między Państwami Członkowskimi, wspólnych projektów między Państwami *) lli SEPPÄNEN – Sekretarz Generalny Europejskiej Federacji O Stowarzyszeń Ogrzewnictwa i Wentylacji (REHVA), [email protected] Tłumacz: mgr inż. Anna Wiszniewska 44 Członkowskimi i z państwami trzecimi, zasady gwarancji pochodzenia, procedur administracyjnych, informacji i szkoleń oraz dostępu energii ze źródeł odnawialnych do sieci elektroenergetycznej. Określa również kryteria zrównoważonego rozwoju dla biopaliw i innych biopłynów. Krajowe plany działania (Artykuł 4) Każde Państwo Członkowskie musi przyjąć plan działania w zakresie energii ze źródeł odnawialnych. Krajowy plan działania w zakresie energii ze źródeł odnawialnych określa dla danego Państwa Członkowskiego krajowe docelowe udziały energii ze źródeł odnawialnych w sektorze transportowym, sektorze Tabela 1. Krajowe wartości docelowe udziału energii ze źródeł odnawialnych w ostatecznym zużyciu energii brutto do 2020 r. Belgia Bułgaria Czechy Dania Niemcy Estonia Irlandia Grecja Hiszpania Francja Włochy Cypr Łotwa Litwa Luksemburg Węgry Malta Holandia Austria Polska Portugalia Rumunia Słowenia Słowacja Finlandia Szwecja Wielka Brytania Udział energii ze źródeł odnawialnych w ostatecznym zużyciu energii brutto, 2005 r. 2,2% 9,4% 6,1% 17,0% 5,8% 18,0% 3,1% 6,9% 8,7% 10,3% 5,2% 2,9% 32,6% 15,0% 0,9% 4,3% 0,0% 2,4% 23,3% 7,2% 20,5% 17,8% 16,0% 6,7% 28,5% 39,8% 1,3% Wartości docelowe udziału energii ze źródeł odnawialnych w ostatecznym zużyciu energii brutto, 2020 r. 13% 16% 13% 30% 18% 25% 16% 18% 20% 23% 17% 13% 40% 23% 11% 13% 10% 14% 34% 15% 31% 24% 25% 14% 38% 49% 15% Energia i Budynek Ze świata energii energii elektrycznej, sektorze ogrzewania i chłodzenia w 2020 r., uwzględniając wpływ innych środków polityki dotyczącej efektywności energetycznej na ostateczne zużycie energii. Krajowy plan działania określa odpowiednie środki, które należy przedsięwziąć dla osiągnięcia tych łącznych krajowych wartości docelowych, w tym współpracę między organami władzy lokalnej, regionalnej i krajowej, zaplanowane przekazy statystyczne lub wspólne projekty, krajowe strategie ukierunkowane na rozwój istniejących zasobów biomasy oraz zintensyfikowanie wykorzystywania nowych zasobów biomasy do różnych zastosowań, a także środki, które należy podjąć w celu wypełnienia zobowiązań zawartych w dyrektywie. Sposób obliczania udziału energii ze źródeł odnawialnych (Artykuł 5) Ostateczne zużycie energii brutto ze źródeł odnawialnych w poszczególnych państwach członkowskich wylicza się jako sumę: a) ostatecznego zużycia energii elektrycznej brutto ze źródeł odnawialnych; b) ostatecznego zużycia energii brutto ze źródeł odnawialnych w ciepłownictwie i chłodnictwie; c) ostatecznego zużycia energii ze źródeł odnawialnych w transporcie. Ostateczne zużycie energii brutto ze źródeł odnawialnych dla celów ogrzewania i chłodzenia oblicza się jako ilość energii ze źródeł odnawialnych wyprodukowanej na potrzeby centralnego ogrzewania lub chłodzenia w danym państwie członkowskim powiększoną o zużycie energii z innych źródeł odnawialnych przez sektor przemysłu, gospodarstwa domowe, sektory usług, rolnictwa, leśnictwa i rybołówstwa dla celów ogrzewania i chłodzenia oraz w procesach technologicznych. W przypadku wielopaliwowych źródeł wytwarzania energii wykorzystujących źródła energii odnawialne i konwencjonalne uwzględnia się tylko energię cieplną i chłodniczą wytworzoną ze źródeł odnawialnych. Dla celów niniejszego wyliczenia wkład każdego źródła energii oblicza się na podstawie jego wartości energetycznej. Technologie pasywne nie są uznawane za odnawialne źródła energii Bierne systemy energetyczne wykorzystują konstrukcję budynków do spożytkowania energii z ich otoczenia. Tę energię uważa się za energię zaoszczędzoną. Do celów dyrektywy nie uwzględnia się energii termicznej wytworzonej przez bierne systemy pozyskiwania energii, w ramach których niższe zużycie energii uzyskuje się w sposób bierny dzięki specyfice konstrukcji budynku lub ciepłu wytworzonemu z nieodnawialnych źródeł. Pompy ciepła Pompy ciepła umożliwiające wykorzystanie ciepła z powietrza na użytecznym poziomie temperatury potrzebują energii elektrycznej lub innej energii dodatkowej niezbędnej do ich funkcjonowania. Dlatego energia używana do zasilania pomp ciepła powinna być odejmowana od całkowitego użytecznego ciepła systemów grzewczych. Jedynie pompy ciepła, których wydajność znacząco przekracza pierwotną energię potrzebną do ich zasilania, powinna być uwzględniana w bilansie. Uwzględnia się energię cieplną pochodzącą z pomp ciepła wykorzystujących energię aerotermalną, geotermalną i hydrotermalną, jeżeli ostateczny wynik energetyczny przekracza wyjściowy wynik energetyczny. Ilość ciepła, którą traktuje się jako energię odnawialną dla celów tej dyrektywy, oblicza się zgodnie z metodologią określoną poniżej (Załącznik VII do dyrektywy). 04 (25) 2009 Rozliczanie energii odnawialnej z pomp ciepła (Załącznik VII) Ilość energii z powietrza wychwyconej przez pompy ciepła ERES uznawanej za energię odnawialną dla celów niniejszej dyrektywy, oblicza się zgodnie z następującym wzorem: ERES = Qusable · (1 – 1/SPF) gdzie: Qusable - szacunkowe całkowite użyteczne ciepło pochodzące z pomp ciepła, spełniające kryteria, o których mowa w art. 5 ust. 4, wdrożone w następujący sposób: bierze się pod uwagę jedynie pompy ciepła, dla których SPF ≥ 1,15 · 1/ h; SPF - szacunkowy średni współczynnik sezonowej efektywności energetycznej dla analizowanych pomp ciepła; h - stosunek pomiędzy całkowitą produkcją energii elektrycznej brutto i pierwotnym zużyciem energii do wytworzenia energii elektrycznej, obliczany jako średnia dla UE oparta na danych EUROSTAT. Nie później niż do 1 stycznia 2013 r. Komisja ustanowi wytyczne dla Państw Członkowskich, w jaki sposób mają one szacować wartości Qusable i SPF dla różnych technologii i zastosowań pomp ciepła, biorąc pod uwagę różnice w warunkach klimatycznych, w szczególności dla warunków klimatycznych o bardzo niskich temperaturach w sezonie grzewczym. Dla państw UE przeciętne h = app. 0,4, co oznacza, że minimalna wartość współczynnika efektywności sezonowej (SPF) powinna być następująca: SPF=COP seasonal ≥ 2,875 (przypis autora). Procedury administracyjne, przepisy i kodeksy (Artykuł 13) W odniesieniu do przepisów i kodeksów prawa budowlanego Państwa Członkowskie promują stosowanie systemów i urządzeń grzewczych oraz chłodzących wykorzystujących odnawialne źródła energii, prowadzących do znaczącego zmniejszenia zużycia energii. Państwa Członkowskie stosują etykiety energetyczne lub inne odpowiednie certyfikaty lub też normy krajowe bądź europejskie jako zachętę do stosowania takich systemów lub urządzeń. W przypadku biomasy Państwa Członkowskie promują technologie przetwarzania osiągające efektywność wytwarzania energii wynoszącą co najmniej 85% w zastosowaniach mieszkalnych i komercyjnych oraz co najmniej 70% w zastosowaniach przemysłowych. W odniesieniu do pomp ciepła, Państwa Członkowskie promują pompy ciepła spełniające minimalne wymagania dotyczące oznakowania ekologicznego ustanowione w decyzji 2007/742/WE. W odniesieniu do energii cieplnej wytwarzanej z energii promieniowania słonecznego państwa członkowskie promują certyfikowane urządzenia i systemy oparte na normach europejskich, jeżeli takie istnieją, w tym oznakowaniu ekologicznym, etykietach energetycznych i innych technicznych systemach odniesienia ustanowionych przez europejskie organy normalizacyjne. Przy ocenie efektywności przekształcania energii oraz stosunku mocy wejściowej do mocy wyjściowej systemów i urządzeń dla celów niniejszego ustępu Państwa Członkowskie stosują procedury wspólnotowe lub, przy ich braku, międzynarodowe, o ile takie istnieją. Sprawozdawczość Państw Członkowskich (Artykuł 22) Każde państwo członkowskie składa Komisji sprawozdanie dotyczące postępu w promowaniu i wykorzystaniu energii ze źródeł odnawialnych najpóźniej do dnia 31 grudnia 2011 r. oraz co dwa lata po tej dacie. Ostatnim wymaganym sprawozdaniem będzie sprawozdanie szóste, które należy przedłożyć najpóźniej do dnia 31 grudnia 2021 r. n 45