Microsoft Word Viewer - 6.Kultura taneczna w epoce baroku

Kultura taneczna w epoce baroku (1630 – 1750)
1. Początek XVII w – przekształcenie się widowisk tanecznych w balet dworski, rozwój sztuki baletowej
i tańców dworskich na dworach monarchów absolutnych w Europie
2. Francja – stolica baletowa świata za czasów L u d w i k a I V (Królewska Akademia Tańca)
3. Szkoła tańca (1672) przy Królewskiej Akademii Muzyki– kształcenie zawodowych kadr baletowych
4.
P i e r r e B e a u c h a m p 1636-1705 (baletmistrz Królewskiej Akademii Muzyki) – stworzenie
fundamentów zasad techniki tanecznej, systematyzacja 5 podstawowych poyzcji nóg
5. Stałość konstrukcji dworskich przedstawień baletowych: akty, sceny, grand ballet (szereg tańców
towarzyskich zbudowanych na motywach tańców towarzyskich)
6. Tematy baletów dworskich – kult starożytności
7. Rozwój kostiumu i dekoracji, styl widowisk baletowych (nadmiar ozdób, patos, sztuczność,
alegoryczne kosztowne kostiumy, ciągła zmiana dekoracji scenicznych)
8. L a C a m a r g o i reforma kostiumu baletowego, ok. 1726 (jako pierwsza skróciła suknie)
9. Początki b a l e t u t e a t r a l n e g o we Francji /przejście baletu z ciasnych ram dworskich na scenę
teatralną/
10. L a F o n t a i n e (1655-1738) – pierwsza solistka baletowa
11. R a o u l F e u i l l e t (1675-1730) – analiza składowych części kroków tanecznych, określenie kierunku
ruchu nogi; dehor, najważniejsza praca nóg, wirtuozostwo taneczne – kosztem wyrazistości gestu
12. Formy baletów dworskich
Improwizowane balety-maskarady
Balety konne
Ballets à entrées /teatralne formy baletu dworskiego polegające na uszeregowaniu różnych scen
pantomimicznych, tańców, recytacji i śpiewów bez powiązania dramatycznego. Kończyły się
zawsze tradycyjnym grand ballet (szeregiem tańców figurowych zbudowanych na motywach
tańców towarzyskich)
13. Balet dworski w Polsce (Władysław VI)
* włoscy artyści
* widowiska baletowe
– improwizowane komedie maskaradowe z tańcami
– krótkie baleciki jako wstęp do balu dworskiego
– tańce: pawana, galiarda
– balet – stała część repertuaru teatru dworskiego (obok komedii włoskiej i opery)
14. Dworskie tańce towarzyskie w XVII w.
* Suita barokowa: m e n u e t („król tańców”, „taniec królów”), p a s s e p i e d , g i g u e , g a w o t
/Konstrastowe zestawianie tańców/
15. Rozdział trzech nurtów sztuki tanecznej:
– tańca widowiskowego w formie baletu
– tańca towarzyskiego
– tańca ludowego