ŚRODA W OKTAWIE WIELKANOCY

30 marca 2016r.
ŚRODA W OKTAWIE WIELKANOCY
( Stacja u Św. Wawrzyńca za Murami )
Die IV infra octavam Paschae - Dies Octavae I classis
30 marca 2016r. [ kolor szat białe ] ŚRODA W OKTAWIE WIELKANOCY (święto 1. kl.)
Msza wł., Gloria, sekwencja Victima paschali, Credo, prefacja wielkanocna (in hac potissimum
die), Hanc igitur i Communicantes wł., Ite, missa est, alleluia, alleluia.
Życie katolickie jest przygotowaniem do życia wiecznego. Wejście do Kościoła przez
Chrzest jest zaproszeniem do udziału w Królestwie Niebieskim (antyfona na wejście). Przez
korzystanie z sakramentów świętych cały Kościół odnawia się i przygotowuje do życia wiecznego.
Cudowny połow opisany w ewangelii Ojcowie Kościoła uważają za obraz działalności Kościoła,
który łowi dusze ludzkie i doprowadza do Chrystusa.
1 klasy
Szaty białe
Mt 25,34
Veníte, benedícti Patris mei, percípite
regnum, allelúia: quod vobis parátum
est ab orígine mundi, allelúia,
allelúia, allelúia.
Ps 95,1
Ps.
Śpiewajcie Panu pieśń nową, Cantáte Dómino cánticum novum:
śpiewajcie
Panu,
wszystkie
krainy. cantáte
Dómino,
omnis
terra.
V. Chwała Ojcu.
V. Glória Patri.
ORATIO:
Boże, który co roku uweselasz nas Deus,
qui
nos
Resurrectiónis
obchodem Zmartwychwstania Pańskiego, Domínicæ
ánnua
solemnitáte
spraw miłościwie, abyśmy obchodząc lætíficas: concéde propítius; ut per
doczesne uroczystości, stali się godnymi temporália
festa,
quæ
ágimus,
dostąpienia radości wiecznych.
Przez perveníre
ad
gáudia
ætérna
tegoż.
mereámur. Per eundem.
LECTIO:
Dz 3,13-15. 17-19
W one dni: Piotr otwierając swe usta rzekł: In diébus illis: Apériens Petrus os
«Mężowie izraelscy i którzy lękacie się suum, dixit: Viri Israelítæ, et qui
Boga, słuchajcie: Bóg Abrahama i Bóg timétis Deum, audíte. Deus Abraham
Izaaka, i Bóg Jakuba, Bóg ojców naszych et Deus Isaac et Deus Iacob, Deus
uwielbił Syna swego Jezusa, któregoście patrum nostrórum, glorificávit Fílium
wy wydali i zaparli się przed Piłatem, choć suum Iesum, quem vos quidem
ten sądził, że należy Go uwolnić. A wy tradidístis et negástis ante fáciem
zaparliście się świętego i sprawiedliwego Piláti, iudicánte illo dimítti. Vos
prosiliście, aby wam ułaskawił morderce. autem sanctum et iustum negástis, et
Zabiliście tedy dawcę życia, którego Bóg petístis virum homicídam donári
wskrzesił z martwych, czego my świadkami vobis:
auctórem
vero
vitæ
jesteśmy. Ale teraz, bracia, wiem, żeście to interfecistis, quem Deus suscitávit a
z nieświadomości uczynili, jako i przełożeni mórtuis, cuius nos testes sumus. Et
wasi. Bóg zaś spełnił to, co był nunc,
fratres,
scio,
quia
per
zapowiedział
przez
usta
wszystkich ignorántiam fecístis, sicut et príncipes
Proroków, że Chrystus Jego miał cierpieć. vestri. Deus autem, quæ prænuntiávit
Czyńcie przeto pokutę i nawróćcie się, aby per os ómnium Prophetárum, pati
zostały zgładzone grzechy wasze».
Christum
suum,
sic
implévit.
Pænitémini ígitur et convertímini, ut
deleántur peccáta vestra.
INTROITUS:
Pójdźcie,
błogosławieni
Ojca
mego,
i posiądźcie Królestwo, alleluja, zgotowane
wam od założenia świata, alleluja, alleluja,
alleluja.
GRADUALE:
Alleluja, alleluja Oto dzień, który Pan
uczynił; radujmy się zeń i weselmy. V.
Prawica Pańska moc okazała, prawica
Pańska
dźwignęła
mnie.
ALLELÚIA:
Alleluja, alleluja. V. Prawdziwie powstał
Pan z martwych i ukazał się Piotrowi.
Alleluja.
SEQUENTIA:
Hołd Ofierze Wielkanocnej składajcie
chrześcijanie.
Jagnię
zbawiło
owce:
Chrystus niewinny z Ojcem znowu
pojednał nas, grzeszniki. Śmierć i życie
stoczyły z sobą walki dziwne: Umarły życia
wódz – rządzi żywy. Na drodze, Maryja, coś
widziała, wyjaw! Grobowiec Chrystusa
żywego i chwałę znów zmartwychwstałego.
Anielskie też świadki, i całun, i szatki.
Wskrzesł Chrystus, cel mej nadzei:
Poprzedzi
swoich
do
Galilei.
Wiemy: oto zmartwychwstał Chrystus
prawdziwy:
Zwycięski
Królu,
bądź
miłościwy. Amen. Alleluja.
Alleluia, alleluia
Ps 117, 24.16
Hæc dies, quam fecit Dóminus:
exsultémus
et
lætámur
in
ea.
V.Déxtera Dómini fecit virtútem,
déxtera Dómini exaltávit me.
EVANGELIUM:
Onego czasu: Ukazał się znowu Jezus
uczniom nad Morzem Tyberiadzkim. A
ukazał się tak oto: Byli razem Szymon
Piotr i Tomasz, zwany Didymusem,
Natanael z Kany Galilejskej, synowie
Zebedeusza i dwaj inni z uczniów Jego.
Rzekł do nich Szymon Piotr: Idę łowić ryby.
Mówią mu: Pójdziemy i my z tobą. Poszli
więc i wsiedli do łodzi, a nocy owej nic nie
ułowili.
A gdy nastał ranek, stanął Jezus na
brzegu, ale uczniowie nie poznali, że to był
Jezus. Rzekł im tedy Jezus: «Dzieci, a
macie co jeść?» Odpowiedzieli Mu: «Nie».
Rzekł im: «Zapuśćcie sieć po prawej stronie
łodzi, a znajdziecie». Zapuścili tedy, a już
nie mogli uciągnąć z powodu mnóstwa ryb.
Tedy ów uczeń, którego miłował Jezus,
rzekł do Piotra: «Pan to jest». A Szymon
Piotr usłyszawszy, że to Pan jest,
przywdział suknię (był bowiem nagi) i
rzucił się w morze. Inni zaś uczniowie
przypłynęli w łodzi (byli bowiem daleko od
brzegu, jakoby na dwieście łokci) ciągnąc
sieć z rybami. I gdy wyszli na ląd, ujrzeli
węgle nałożone, rybę na nich leżącą i chleb.
Rzecze im Jezus: «Przynieście z ryb,
J21,1-14
In illo témpore: Manifestávit se íterum
Iesus discípulis ad mare Tiberíadis.
Manifestávit autem sic. Erant simul
Simon Petrus et Thomas, qui dícitur
Dídymus, et Nathánaël, qui erat a
Cana Galilaeæ, et fílii Zebedaei et álii
ex discípulis eius duo. Dicit eis Simon
Petrus: Vado piscári. Dicunt ei:
Venímus et nos tecum. Et exiérunt et
ascendérunt in navim: et illa nocte
nihil prendidérunt. Mane autem facto,
stetit Iesus in lítore: non tamen
cognovérunt discípuli, quia Iesus est.
Dixit ergo eis Iesus: Púeri, numquid
pulmentárium habétis? Respondérunt
ei: Non. Dicit eis: Míttite in déxteram
navígii rete, et inveniétis. Misérunt
ergo: et iam non valébant illud tráhere
præ multitúdine píscium. Dixit ergo
discípulus ille, quem diligébat Iesus,
Petro: Dóminus est. Simon Petrus cum
audísset, quia Dóminus est, túnica
succínxit se - erat enim nudus, - et
misit se in mare. Alii autem discípuli
navígio venérunt - non enim longe
erant a terra, sed quasi cúbitis
ducéntis, - trahéntes rete píscium. Ut
Allelúia, allelúia. Łk 24,34 V. Surréxit
Dóminus vere: et appáruit Petro.
Allelúia.
Víctimæ pascháli laudes ímmolent
Christiáni.
Agnus
rédemit
oves:
Christus ínnocens Patri reconciliávit
peccatóres. Mors et vita duéllo
conflixére mirándo: dux vitæ mórtuus
regnat vivus. Dic nobis, María, quid
vidísti in via? Sepúlcrum Christi
vivéntis et glóriam vidi resurgéntis.
Angélicos testes, sudárium et vestes.
Surréxit Christus, spes mea: præcédet
vos in Galilaeam. Scimus Christum
surrexísse a mórtuis vere: tu nobis,
victor Rex, miserére. Amen. Allelúia.
któreście teraz złowili». Poszedł Szymon
Piotr i wyciągnął na ląd sieć napełnioną
wielkimi rybami, których było sto
pięćdziesiąt trzy. A chociaż było ich tyle,
nie porwała się sieć. Mówi im Jezus:
«Pójdźcie, jedzcie». I nikt z siedzących nie
śmiał Go zapytać: Ktoś ty jest? bo
wiedzieli, że to Pan jest. A Jezus zbliża się,
bierze chleb i daje im, a podobnież i rybę. I
tak już po raz trzeci ukazał się Jezus
uczniom
swoim,
odkąd
powstał
z
martwych.
ergo descendérunt in terram, vidérunt
prunas
pósitas,
et
piscem
superpósitum, et panem. Dicit eis
Iesus: Afférte de píscibus, quos
prendidístis nunc. Ascéndit Simon
Petrus, et traxit rete in terram,
plenum magnis píscibus centum
quinquagínta tribus. Et cum tanti
essent, non est scissum rete. Dicit eis
Iesus: Veníte, prandéte. Et nemo
audébat discumbéntium interrogáre
eum: Tu quis es? sciéntes, quia
Dóminus est. Et venit Iesus, et áccipit
panem, et dat eis, et piscem simíliter.
Hoc iam tértio manifestátus est Iesus
discípulis suis, cum resurrexísset a
mórtuis.
OFFERTORIUM:
Ps77,23-25
Pan otworzył bramy nieba; jak deszcz im Portas coeli apéruit Dóminus: et pluit
spuścił mannę na pokarm; obdarzył ich illis manna, ut éderent: panem coeli
chlebem
niebieskim;
chleb
Aniołów dedit
eis:
panem
Angelórum
pożywał człowiek, alleluja.
manducávit homo, allelúia.
SECRETA:
Wśród radości wielkanocnych składamy Ci, Sacrifícia,
Dómine,
paschálibus
Panie, tę ofiarę, którą Kościół Twój gáudiis immolámus: quibus Ecclésia
cudownie
karmi
się
i
odżywia. tua mirabíliter et páscitur et nutrítur.
Przez Pana.
Per Dominum.
PRAEFATIO PASCHALIS:
Zaprawdę godne to i sprawiedliwe, słuszne Vere dignum et iustum est, æquum et
i zbawienne, abyśmy Ciebie, Panie, zawsze, salutáre: Te quidem, Dómine, omni
a zwłaszcza w tym dniu uroczyściej sławili, témpore, sed in hac potíssimum die
gdy jako nasza Pascha został ofiarowany gloriósius prædicáre, cum Pascha
Chrystus. On bowiem jest prawdziwym nostrum immolátus est Christus. Ipse
Barankiem, który zgładził grzechy świata; enim verus est Agnus, qui ábstulit
On umierając zniweczył naszą śmierć i peccáta mundi. Qui mortem nostram
zmartwychwstając przywrócił nam życie. moriéndo
destrúxit
et
vitam
Przeto z Aniołami i Archaniołami, z resurgéndo reparávit. Et ídeo cum
Tronami i Państwami oraz ze wszystkimi Angelis et Archángelis, cum Thronis et
hufcami wojska niebieskiego śpiewamy Dominatiónibus cumque omni milítia
hymn ku Twej chwale, wołając bez końca:
coeléstis exércitus hymnum glóriæ
tuæ cánimus, sine fine dicéntes:
Rz 6,9
COMMUNIO:.
W
Komunii
świętej
przyjmujemy
Ciało Christus resúrgens ex mórtuis iam
Chrystusa
zmartwychwstałego,
które
jest non móritur, allelúia: mors illi ultra
zadatkiem naszego życia wiecznego.
non dominábitur, allelúia, allelúia.
Chrystus powstawszy z martwych więcej
nie umiera, alleluja; śmierć więcej już nad
Nim nie zapanuje, alleluja, alleluja.
POSTCOMMUNIO:
Prosimy Cię, Panie, niechaj pełne czci Ab omni nos, quaesumus, Dómine,
przyjęcie Twojego Sakramentu oczyści nas vetustáte purgátos: sacraménti tui
z pozostałości starego człowieka i veneránda
percéptio
in
novam
przemieni w nowe stworzenie: Który żyjesz. tránsferat creatúram: Qui vivis.
BIBLIA PAULISTÓW:
LECTIO:
Dz 3,13-15. 17-19
W one dni: Piotr otwierając swe usta rzekł: To Bóg naszych przodków, Bóg Abrahama,
Izaaka i Jakuba wywyższył swego Sługę, Jezusa. Wy natomiast wydaliście Go i
wyparliście się przed Piłatem, gdy usiłował Go uwolnić. Odrzuciliście świętego i
sprawiedliwego, a wyprosiliście uwolnienie dla zabójcy. Zabiliście Dawcę życia, ale Bóg
Go wskrzesił. My właśnie o tym świadczymy. Bracia! Wiem teraz, że tak jak wasi
zwierzchnicy, zrobiliście to z niewiedzy. Właśnie w ten sposób wypełniło się to, co
wcześniej Bóg przez wszystkich proroków zapowiedział o cierpieniu Chrystusa.
Nawróćcie się więc i powróćcie do Niego, aby zgładził wasze grzechy.
EVANGELIUM:
J21,1-14
Onego czasu: Jezus ponownie ukazał się uczniom nad Jeziorem Tyberiadzkim. Ukazał
się zaś w następujący sposób. Przebywali tam wspólnie Szymon Piotr, Tomasz, zwany
Bliźniakiem, Natanael z Kany Galilejskiej, synowie Zebedeusza i jeszcze dwóch innych
Jego uczniów. Szymon Piotr powiedział do nich: „Idę coś złowić”. Rzekli mu: „I my
popłyniemy z tobą”. Wyszli więc i wsiedli do łodzi, lecz tej nocy nic nie złowili. Gdy nastał
poranek, Jezus stanął na brzegu jeziora, lecz uczniowie nie poznali, że to jest Jezus.
Jezus zapytał ich: „Dzieci! Nie macie nic do jedzenia?”. Odpowiedzieli Mu: „Nie”. On zaś
polecił im: „Zarzućcie sieć po prawej stronie łodzi, a złowicie”. Zarzucili więc, ale nie
mogli jej już wyciągnąć z powodu mnóstwa ryb. Wtedy uczeń, którego Jezus miłował,
powiedział do Piotra: „To jest Pan”. Skoro tylko Szymon Piotr usłyszał, że to Pan, nałożył
ubranie, bo był rozebrany, i rzucił się do jeziora. Pozostali uczniowie przypłynęli łodzią,
ciągnąc sieć wypełnioną rybami, ponieważ nie byli daleko od lądu, tylko około dwustu
łokci. Gdy wysiedli na brzeg, zobaczyli rozniecone ognisko, położoną na nim rybę oraz
chleb. Jezus powiedział do nich: „Przynieście kilka ryb, które teraz złowiliście”. Poszedł
więc Szymon Piotr i wyciągnął na ląd sieć wypełnioną stu pięćdziesięciu trzema wielkimi
rybami. A chociaż ryb było tak dużo, sieć się nie rozerwała. Jezus zaś im powiedział:
„Chodźcie coś zjeść”. Żaden z uczniów nie odważył się zapytać Go: „Kim jesteś?”,
ponieważ wiedzieli, że to Pan. A Jezus podszedł, wziął chleb i podał im; podobnie uczynił
z rybą. To już po raz trzeci Pan objawił się uczniom po swoim zmartwychwstaniu.