NIEDZIELA BIAŁA

3 kwietnia 2016r.
NIEDZIELA BIAŁA
Dominica in Albis in Octava Paschae – I classis
3 kwietnia 2016r. [kolor szat białe] NIEDZIELA BIAŁA ( Święto 1. kl. ) Msza wł., Gloria,
bez sekwencji, Credo, prefacja wielkanocna (in hoc potissimum), bez Hanc igitur i
Communicantes wł., Ite, missa est bez podwójnego Alleluja.
Pełna nazwa dzisiejszej niedzieli brzmi: «niedziela po zdjęciu białych szat». Nowo
ochrzczeni pierwszy raz przychodzili do kościoła w zwykłym odzieniu i zajmowali miejsca wśród
innych wiernych. Kościół napomina nowo ochrzczonych i wszystkich chrześcijan odrodzonych
przez przyjęcie sakramentów, aby dochowali wierności przyrzeczeniom złożonym na Chrzcie
świętym i odnowionym w czasie Wigilii Wielkanocnej (antyfona na wejście, lekcja, antyfona na
komunię). W modlitwach mszalnych prosimy o łaskę wytrwania.
1 klasy
INTROITUS:
Jako dopiero narodzone niemowlęta,
alleluja, pożądajcie duchowego, czystego
mleka, alleluja, alleluja alleluja
.
Ps. Radośnie śpiewajcie Bogu, obrońcy
naszemu, wykrzykujcie Bogu Jakuba.
V. Chwała Ojcu.
ORATIO:
Spraw, prosimy Cię, wszechmogący Boże,
abyśmy
ukończywszy
obchód
świąt
wielkanocnych, za łaską Twoją zachowali
ich ducha w życiu i postępowaniu. Przez
Pana.
LECTIO:
Szaty białe
1P 2, 2
Quasi modo géniti infántes, allelúia:
rationabiles,
sine
dolo
lac
concupíscite,
allelúia,
allelúia
allelúia.
Ps 80,2
Exsultáte
Deo,
adiutóri
nostro:
iubiláte Deo Iacob. V. Glória Patri.
Præsta,
quaesumus,
omnípotens
Deus:
ut,
qui
paschália
festa
perégimus, hæc, te largiénte, móribus
et vita teneámus. Per Dominum.
1P2,1-10
Chrystus żyje i działa w nas przez trzy elementy: wodę Chrztu, Krewo obecną w Eucharystii i
tchnienie Ducha Świętego w sakramencie Bierzmowania. Nasze życie przekształcone przez te trzy
elementy staje się świadectwem wiary chrześcijańskiej. Sam Bóg jest sprawcą tego świadectwa.
Najmilsi: Wszystko, co się narodziło z
Boga, zwycięża świat, a zwycięstwem,
które odnosimy nad światem jest wiara
nasza. Któż jest, który zwycięża świat, jeśli
nie ten, kto wierzy, że Jezus jest Synem
Bożym? Jest to ten sam Jezus Chrystus,
który przyszedł przez wodę i przez krew;
nie w wodzie tylko, ale w wodzie i we krwi.
A Duch świadczy, że Chrystus jest prawdą.
Albowiem Trójca wydaje świadectwo na
niebie: Ojciec, Syn i Duch Święty, a Trójca
ta jednym jest. Jeśli świadectwo ludzkie
przyjmujemy, świadectwo Boże większe
jest. Bo to jest świadectwo Boże, które
większe jest, przez które zaświadczył o
Synu swoim. Kto wierzy w Syna Bożego,
nosi w sobie świadectwo Boże.
Caríssimi: Omne, quod natum est ex
Deo, vincit mundum: et hæc est
victoria, quæ vincit mundum, fides
nostra. Quis est, qui vincit mundum,
nisi qui credit, quóniam Iesus est
Fílius Dei? Hic est, qui venit per
aquam et sánguinem, Iesus Christus:
non in aqua solum, sed in aqua et
sánguine.
Et
Spíritus
est,
qui
testificátur, quóniam Christus est
véritas. Quóniam tres sunt, qui
testimónium dant in coelo: Pater,
Verbum, et Spíritus Sanctus: et hi tres
unum sunt. Et tres sunt, qui
testimónium dant in terra: Spíritus, et
aqua, et sanguis: et hi tres unum sunt.
Si testimónium hóminum accípimus,
testimónium Dei maius est: quóniam
hoc est testimónium Dei, quod maius
est: quóniam testificátus est de Fílio
suo. Qui credit in Fílium Dei, habet
testimónium Dei in se.
GRADUALE:
Alleluja, alleluja. W dzień mojego
Zmartwychwstania – mówi Pan – pójdę
przed wami do Galilei. Alleluja. Po ośmiu
dniach, mimo drzwi zamkniętych, stanął
Jezus pośrodku uczniów swoich i rzekł:
Pokój wam. Alleluja.
Alleluia,
alleluia
Mt28,7
In die resurrectiónis meæ, dicit
Dóminus, præcédam vos in Galilaeam
J 20,26 Post dies octo, iánuis clausis,
stetit Iesus in médio discipulórum
suórum, et dixit: Pax vobis. Allelúia.
EVANGELIUM:
Onego czasu: Wieczorem dnia owego,
pierwszego po szabacie, gdy drzwi były
zamknięte tam, gdzie z bojaźni gromadzili
się uczniowie, przyszedł Jezus, stanął
między nimi i rzekł im: «Pokój wam». A to
powiedziawszy ukazał im ręce i bok.
Uradowali się tedy uczniowie, ujrzawszy
Pana. Rzekł im przeto znowu: «Pokój wam.
Jako mnie posłał Ojciec i ja was posyłam».
To powiedziawszy tchnął na nich i rzekł
im: «Weźmijcie Ducha Świętego. Którym
odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a
którym zatrzymacie, są im zatrzymane».
A Tomasz, jeden z dwunastu, zwany
Didymus, nie był razem z nimi, kiedy
przyszedł Jezus. Powiedzieli mu tedy inni
uczniowie: «Widzieliśmy Pana». A on im
rzekł: «Jeśli nie ujrzę na rękach Jego
przebicia gwoźdźmi i nie włożę palca mego
w miejsce gwoździ, i nie włożę ręki mojej w
bok Jego, nie uwierzę». A po ośmiu dniach
byli znowu uczniowie Jego w domu i
Tomasz z nimi. Wszedł Jezus, a drzwi były
zamknięte, stanął między nimi i rzekł:
«Pokój wam». Potem rzekł do Tomasza.
«Włóż tu palec twój i oglądaj ręce moje, i
wyciągnij rękę twoją, i włóż w bok mój, a
nie bądź niewiernym, lecz wierzącym». A
odpowiadając Tomasz rzekł Mu: «Pan mój i
Bóg mój». Rzecze mu Jezus: «Uwierzyłeś
dlatego
żeś
mię
ujrzał.
Tomaszu,
błogosławieni, którzy nie widzieli, a
uwierzyli». Wiele też innych jeszcze cudów
uczynił Jezus wobec uczniów swoich, które
nie są w tej księdze spisane. Te zaś spisane
są, abyście uwierzyli, że Jezus jest
Chrystusem, Synem Bożym, i żebyście
przez wiarę żywot mieli w imię Jego.
J 20,19-31
In illo témpore: Cum sero esset die
illo, una sabbatórum, et fores essent
clausæ, ubi erant discípuli congregáti
propter metum Iudæórum: venit Iesus,
et stetit in médio, et dixit eis: Pax
vobis. Et cum hoc dixísset, osténdit eis
manus et latus. Gavísi sunt ergo
discípuli, viso Dómino. Dixit ergo eis
íterum: Pax vobis. Sicut misit me
Pater, et ego mitto vos. Hæc cum
dixísset, insufflávit, et dixit eis:
Accípite Spíritum Sanctum: quorum
remiseritis peccáta, remittúntur eis; et
quorum retinuéritis, reténta sunt.
Thomas autem unus ex duódecim, qui
dícitur Dídymus, non erat cum eis,
quando venit Iesus. Dixérunt ergo ei
alii discípuli: Vídimus Dóminum. Ille
autem dixit eis: Nisi vídero in mánibus
eius fixúram clavórum, et mittam
dígitum meum in locum clavórum, et
mittam manum meam in latus eius,
non credam. Et post dies octo, íterum
erant discípuli eius intus, et Thomas
cum eis. Venit Iesus, iánuis clausis, et
stetit in médio, et dixit: Pax vobis.
Deinde dicit Thomæ: Infer dígitum
tuum huc et vide manus meas, et affer
manum tuam et mitte in latus meum:
et noli esse incrédulus, sed fidélis.
Respóndit
Thomas et
dixit
ei:
Dóminus meus et Deus meus. Dixit ei
Iesus: Quia vidísti me, Thoma,
credidísti: beáti, qui non vidérunt, et
credidérunt. Multa quidem et alia
signa fecit Iesus in conspéctu
discipulórum suórum, quæ non sunt
scripta in libro hoc. Hæc autem
scripta sunt, ut credátis, quia Iesus est
Christus, Fílius Dei: et ut credéntes
vitam habeátis in nómine eius.
OFFERTORIUM:
Mt2,:2.5-6
Anioł Pański zstąpił z nieba i rzekł
niewiastom:
Ten,
którego
szukacie
zmartwychwstał jak zapowiedział, alleluja.
SECRETA:
Przyjmij prosimy Cię, Panie, dary
weselącego się Kościoła i skoro dałeś mu
powód do tak wielkiej radości, udziel mu
jako owocu pełni radości wiekuistej. Przez
Pana
PRAEFATIO PASCHALIS:
Zaprawdę godne to i sprawiedliwe, słuszne
i zbawienne, abyśmy Ciebie, Panie, zawsze,
a zwłaszcza w tym dniu uroczyściej sławili,
gdy jako nasza Pascha został ofiarowany
Chrystus. On bowiem jest prawdziwym
Barankiem, który zgładził grzechy świata;
On umierając zniweczył naszą śmierć i
zmartwychwstając przywrócił nam życie.
Przeto z Aniołami i Archaniołami, z
Tronami i Państwami oraz ze wszystkimi
hufcami wojska niebieskiego śpiewamy
hymn ku Twej chwale, wołając bez końca:
Angelus Dómini descéndit de coelo, et
dixit muliéribus: Quem quaeritis,
surréxit, sicut dixit, allelúia.
Suscipe múnera, Dómine, quaesumus,
exsultántis Ecclésiæ: et, cui causam
tanti gáudii præstitísti, perpétuæ
fructum
concéde
lætítiæ.
Per
Dominum.
Vere dignum et iustum est, æquum et
salutáre: Te quidem, Dómine, omni
témpore, sed in hac potíssimum die
gloriósius prædicáre, cum Pascha
nostrum immolátus est Christus. Ipse
enim verus est Agnus, qui ábstulit
peccáta mundi. Qui mortem nostram
moriéndo
destrúxit
et
vitam
resurgéndo reparávit. Et ídeo cum
Angelis et Archángelis, cum Thronis et
Dominatiónibus cumque omni milítia
coeléstis exércitus hymnum glóriæ
tuæ cánimus, sine fine dicéntes:
J20,27
COMMUNIO:.
Włóż rękę twoją i rozpoznaj miejsce Mitte manum tuam, et cognósce loca
gwoździ, alleluja i nie bądź niewiernym clavórum, allelúia: et noli esse
lecz wierzącym, alleluja, alleluja.
incrédulus,
sed
fidélis,
allelúia,
allelúia.
POSTCOMMUNIO:
Prosimy Cię, Panie, Boże nasz, aby święte Quaesumus, Dómine, Deus noster: ut
tajemnice,
które
ustanowiłeś
dla sacrosáncta
mystéria,
quæ
pro
zapewnienia naszego zbawienia, stały się reparatiónis
nostræ
munímine
lekarstwem dla życia doczesnego i contulísti; et præsens nobis remédium
przyszłego. Przez Pana.
esse fácias et futúrum. Per Dominum.
BIBLIA PAULISTÓW:
LECTIO:
1P2,1-10
Chrystus żyje i działa w nas przez trzy elementy: wodę Chrztu, Krewo obecną w Eucharystii i
tchnienie Ducha Świętego w sakramencie Bierzmowania. Nasze życie przekształcone przez te trzy
elementy staje się świadectwem wiary chrześcijańskiej. Sam Bóg jest sprawcą tego świadectwa.
Najmilsi: Odrzućcie więc wszelkie zło, wszelki fałsz i obłudę, zawiść i wszelkie obmowy!
Jak ledwo narodzone niemowlęta pragnijcie nieskażonego mleka słowa Bożego, abyście
dzięki niemu dorośli do zbawienia. Skosztowaliście przecież, jak dobry jest Pan! Zbliżcie
się do Niego, bo jest żywym kamieniem, który ludzie odrzucili, ale dla Boga jest wybrany
i drogocenny! Również i wy, jako żywe kamienie, służycie do budowy duchowego domu,
aby stać się świętym kapłaństwem i składać duchowe ofiary, miłe Bogu dzięki Jezusowi
Chrystusowi. Napisane jest bowiem w Piśmie: Oto kładę na Syjonie kamień, kamień
węgielny wybrany i drogocenny. Kto wierzy w Niego, nie będzie zawiedziony. Chwała
wam, którzy wierzycie! Dla niewierzących zaś właśnie ten kamień, który odrzucili
budujący, stał się kamieniem węgielnym, kamieniem, o który ludzie się potykają, i skałą,
przez którą upadają! Upadają ci, którzy nie słuchają Słowa, bo tak już zostało
postanowione. Wy zaś jesteście ludem wybranym, królewskim kapłaństwem, narodem
świętym, ludem, który jest szczególną własnością Boga! Głoście więc wielkie dzieła Tego,
który was wezwał z ciemności do swego przedziwnego światła! Dawniej
nie
byliście
ludem, teraz zaś staliście się ludem Bożym! Nie było dla was miłosierdzia, teraz zaś
zaznaliście miłosierdzia!
EVANGELIUM:
J 20,19-31
Onego czasu: Gdy tego pierwszego dnia tygodnia zapadł wieczór, a tam, gdzie
przebywali uczniowie, zamknięto drzwi z obawy przed Żydami, przyszedł Jezus, stanął
w środku i pozdrowił ich: „Pokój wam”.
A gdy to powiedział, pokazał im ręce oraz bok.
Uczniowie uradowali się, że ujrzeli Pana. Jezus zaś odezwał się do nich ponownie:
„Pokój wam! Jak Mnie posłał Ojciec, tak i Ja was posyłam”.
Po tych słowach tchnął i
oznajmił im: „Przyjmijcie Ducha Świętego. Tym, którym odpuścicie grzechy, są im
odpuszczone; którym zatrzymacie, są zatrzymane”. Tomasz, zwany Bliźniakiem, jeden z
Dwunastu, nie był razem z nimi, kiedy przyszedł Jezus. Pozostali uczniowie mówili więc
do niego: „Zobaczyliśmy Pana”. On jednak odparł: „Nie uwierzę, jeśli nie ujrzę na Jego
rękach śladów po gwoździach, nie włożę swego palca w miejsce gwoździ i nie umieszczę
swojej ręki w Jego boku”. Po ośmiu dniach uczniowie znów byli wewnątrz i Tomasz
razem z nimi. Mimo zamkniętych drzwi, Jezus wszedł, stanął w środku i pozdrowił ich:
„Pokój wam”. Następnie rzekł do Tomasza: „Unieś tutaj swój palec i zobacz moje ręce,
podnieś też swoją rękę i włóż w mój bok. I przestań być niedowiarkiem, a bądź
wierzącym”. Tomasz wyznał Mu w odpowiedzi: „Pan mój i Bóg mój!”. Jezus zaś rzekł do
niego: „Wierzysz, ponieważ Mnie ujrzałeś? Szczęśliwi ci, którzy nie zobaczyli, a
uwierzyli”. Jezus dokonał jeszcze wielu innych znaków wobec swoich uczniów, których
nie zapisano w tej księdze. Te natomiast spisano, abyście wierzyli, że Jezus jest
Chrystusem, Synem Bożym, oraz abyście wierząc, mieli życie w Jego imię.