ruch jednostajny v – szybkość, s – droga, t – czas

Najważniejsze wzory fizyczne
Wszystkie podane wzory fizyczne zawierają opis symboli występujących we wzorze oraz jednostkę,
w której wyrażana jest wielkość fizyczna.
1. Kinematyka
a) Ruch jednostajny (bez prędkości początkowej)
szybkość w ruchu jednostajnym
v=
s
t
s = v⋅ t
droga w ruchu jednostajnym
szybkość w ruchu jednostajny po okręgu:
π = 3,14,
r – promień okręgu (m),
szybkość średnia
vśr =
v – szybkość (
scak
tcak
m
),
s
v – szybkość (
v=
2π r
t
s – droga (m),
m
),
s
t – czas (s)
s – droga (m),
v – szybkość (
t – czas (s)
m
),
s
t – czas pełnego okrążenia (s)
vśr – szybkość średnia (
m
),
s
scałk – droga całkowita (m),
tcałk – czas całkowity (s)
b) Ruch jednostajnie przyspieszony
przyspieszenie
a=
v
t
albo
a=
∆ v vk − v p
=
t
t
a – przyspieszenie (
m
m
),
2 ), v – szybkość (
s
s
∆v – przyrost szybkości ∆v = szybkość końcowa – szybkość początkowa (
m
),
s
t – czas w którym nastąpił przyrost szybkości (s)
szybkość w ruchu jednostajnie przyspieszonym
a – przyspieszenie (
v - szybkość ciała (
m
),
s
m
), t – czas (s) , jeżeli vo = o
s2
droga w ruchu jednostajnie przyspieszonym
t – czas (s),
v = a⋅ t
s=
1
⋅ a⋅ t2
2
s - droga (m), a – przyspieszenie (
m
),
s2
jeżeli vo = o
Spadek swobodny – wzory do opisu ruchu ciał spadających z pewnej wysokości nad poziomem ziemi
m
(ciała spadające poruszają się ruchem jednostajnie przyspieszonym z przyspieszeniem a = g ≈ 10 2 - tzn.
s
że wykorzystujemy wzory jak wyżej oznaczając przyspieszenie symbolem g )
m
v- szybkość osiągnięta przez ciało spadające po upływie czasu t ( ), g –
s
m
m
przyspieszenie ziemskie ( 2 ) g = 10 2 ,
t – czas (s)
s
s
v = g⋅t
s=
1
⋅ g ⋅ t2
2
g = 10
m
,
s2
s- droga przebyta podczas spadania w czasie t (m),
g – przyspieszenie ziemskie (
m
)
s2
t – czas (s)
c) Dynamika
pęd ciała:
p = m⋅ v
II zasada dynamiki:
p – pęd (
a=
F
m
siła ciężkości (ciężar ciała):
m – masa (kg),
a – przyspieszenie (
F = m⋅ g
g – przyspieszenie ziemskie g = 10
siła dośrodkowa:
kg ⋅ m
),
s
m
),
s2
v – szybkość (
m
),
s
F – siła (N - niuton),
F – siła (N - niuton),
m – masa (kg)
m – masa (kg),
m
s2
m ⋅ v2
Fd =
r
F – siła (N - niuton),
m – masa (kg),
v – szybkość (
r – promień okręgu (m)
d) Przemiany energetyczne
praca mechaniczna:
przemieszczenie (m)
moc
P=
W
t
W = F⋅s
P – moc (W – wat),
g – przyspieszenie ziemskie
v – szybkość (
W – praca (J),
Ep = m ⋅ g ⋅ h
energia potencjalna:
energia kinetyczna
W – praca (J – dżul),
t –czas (s)
Ep – energia potencjalna (J),
m ⋅ v2
Ek =
2
Ek – energia kinetyczna (J),
m –masa (kg),
m –masa (kg),
m
)
s
m ⋅ v2
m⋅ g ⋅ h =
2
temperatura (przeliczanie ze skali Celsjusza na Kelvina):
(przeliczanie ze skali Kelvina na Celsjusza) :
T- temperatura w skali Kelvina (K)
ρ =
s – droga,
h – wysokość (m)
zasada zachowania energii: Ep = Ek
gęstość
F – siła (N),
m
v
T = t+273°
t=T-273°
t – temperatura podana w skali Celsjusza (°C)
ρ – gęstość (
kg
),
m3
m – masa (kg),
V – objętość (m3)
m
),
s
e) Drgania i ruch falowy
f =
częstotliwość
długość fali:
1
T
λ = v⋅T =
T- okres (s)
f – częstotliwość (Hz –herc),
v
f
λ - długość fali (m),
T- okres – czas pełnego drgania (s)
v- szybkość rozchodzenia się fali (
m
),
s
f – częstotliwość fali (Hz)
f) Ciśnienie
ciśnienie
p=
F
s
ciśnienie cieczy
p- ciśnienie (Pa – paskal),
p = ρ ⋅ g⋅h
s – powierzchnia (m2)
F – siła (N),
p- ciśnienie (Pa – paskal),
ρ - gęstość cieczy (
kg
),
m3
h- głębokość zanurzenia ciała(m)
siła wyporu
Fw = m ⋅ g = V ⋅ ρ ⋅ g
ρ - gęstość cieczy (
kg
),
m3
Fw – siła wyporu (N),
V – objętość ciała zanurzonego (m3),
g – przyspieszenie ziemskie g = 10
m
s2
e) Elektryczność
napięcie prądu U =
W
q
U – napięcie prądu (V), W = praca przy przesuwaniu ładunku q (J) ,
q = ładunek ( C)
q
I - natężenie prądu (A)
t
q – ładunek przepływający przez przewodnik (liczony w przekroju poprzecznym) (C)
t – czas przepływu prądu (s)
U
opór elektryczny przewodnika R =
R – opór elektryczny (Ω),
I
U - napięcie na końcach przewodnika (V), I - natężenie prądu płynącego przez przewodnik (A)
praca prądu elektrycznego W = U ⋅ I ⋅ t W – praca prądu (J ), I - natężenie prądu (A),
U – napięcie prądu (V),
t – czas przepływu prądu
natężenie prądu elektrycznego I =
Opór odbiornika zastępczego w połączeniu szeregowym R = R1+ R2 + R3 + ...+Rn
R – opór odbiornika zastępczego (Ω), R1 - Rn– opory łączonych odbiorników (Ω)
Opór odbiornika zastępczego w połączeniu równoległym
1
1
1
1
1
=
+
+
+ ... +
R R1 R2 R3
Rn
R – opór odbiornika zastępczego (Ω), R1 - Rn– opory łączonych odbiorników (Ω)
®™