Droga Rodzino, Szanowni Państwo Trudno wyrazić w słowach
Transkrypt
Droga Rodzino, Szanowni Państwo Trudno wyrazić w słowach
Droga Rodzino, Szanowni Państwo Trudno wyrazić w słowach szacunek i sympatię, jaką darzyliśmy mjr. lek. Tomasza Sowińskiego. Trudno jest mówić o osobie, z którą jeszcze nie dalej jak tydzień temu pracowaliśmy, dzieliliśmy się doświadczeniem, obowiązkami, powierzaliśmy wzajemnie nasze radości i troski. O człowieku, którego cechował rozsądek, otwartość na ludzi, niezwykle daleko posunięta życzliwość wobec drugiego człowieka. Panie Majorze. Drogi Tomku. Przyjacielu! Twój głos i postawa zawsze przywracały właściwe proporcje i podejście w ważnych dla naszej społeczności sprawach. Twoja aktywność zawodowa realizowana z pasją i zaangażowaniem, a także życiowy optymizm i pogoda ducha były dla mnie osobiście, dla wszystkich którzy Cię znali, wspaniałym przykładem do naśladowania. Byłeś jednym z niewielu lekarzy, po których odejściu z dumą i żalem mówi się: „wszyscy byliśmy Jego pacjentami”. Dziękuję Ci za zaszczyt obcowania z człowiekiem o tak niezwykłej osobowości i charakterze. Twój spokój, uśmiech, pogoda ducha i życzliwość na zawsze pozostaną w naszej pamięci. Głęboko poruszony żegnam Cię dziś, dziękując za Twoją pracę, zaangażowanie i obecność wśród nas. Robię to przepojony żalem, że zabrakło nam możliwości i szans, a Tobie szczęścia, aby Cię z nami zatrzymać na dłużej. Pozostając w głębokim żalu z Twoimi bliskimi, zachowując w sercu pamięć o Tobie, żegnam Cię w imieniu Dyrekcji, Rady Naukowej, kadry żołnierzy i całej społeczności Wojskowego Instytutu Medycznego. Spoczywaj w pokoju. gen. bryg. dr hab. n. med. Grzegorz GIELERAK