Czy szczęście jest darem? W moim wypracowaniu pragnę dokonad
Transkrypt
Czy szczęście jest darem? W moim wypracowaniu pragnę dokonad
Czy szczęście jest darem? W moim wypracowaniu pragnę dokonad analizy i interpretacji porównawczej utworów pt. „Dar” i „Szczęście” Czesława Miłosza. Na początku chciałabym przedstawid ważne informacje o wspaniałym autorze tych dzieł. Wspomniany przeze mnie poeta żył w latach 1911-2004. Był polskim prawnikiem, dyplomatą, lirykiem, prozaikiem, eseistą, historykiem literatury i tłumaczem. Studiował na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley oraz na Harvardzie. Po II wojnie światowej początkowo wspierał system stalinowski, ale w 1951 roku poprosił o azyl polityczny. W 1980 roku otrzymał literacką Nagrodę Nobla za całokształt twórczości, a w 1994 roku odznaczenie Orła Białego. W poniższych zdaniach pragnę dokonad analizy i interpretacji porównawczej jego, wspomnianych wcześniej przeze mnie, utworów. W wierszu pt. „Dar” (z tomiku „Gdzie wschodzi słooce i kędy zapada”, 1974) podmiot liryczny opisuje swoją pracę w ogrodzie, wzbogaconą o kolibry przystające nad kwiatem kapryfolium oraz niebieskie morze i żagle. Zauważając niewielkie ptaki, odwołuje się do filozofii franciszkaoskiej, która głosi, że zwierzęta są przyjaciółmi ludzi. Jednocześnie wspomina, że podczas wykonywania tego zadania nic go nie bolało, zapomniał złe chwile, które miały miejsce w jego życiu, nie było na świecie rzeczy, którą chciałby posiadad oraz nie wstydził się myśled, że był, kim jest. Taką postawą przypomina Indianina z książki Wojciecha Cejrowskiego pt. „Gringo wśród dzikich plemion”. On także się o nic nie martwił, żył momentem, który właśnie trwał. Radośd podmiotu lirycznego (człowieka dojrzałego) odzwierciedla treści wielu utworów Jana Kochanowskiego i księdza Jana Twardowskiego. Czesław Miłosz zamieścił również w tej liryce przykłady filozofii epikurejskiej, która nakazuje cieszyd się życiem i stoickiej, zgodnie z którą należy zachowad wewnętrzny spokój w każdej sytuacji. Dzieło nie posiada podziału na strofy, ma zatem budowę stychiczną. Jest to wiersz biały, czyli bezrymowy. Występują w nim następujące środki artystyczne: epitety np. „niebieskie morze”, i anafora, której obecnośd poprę przykładem: „Nie było(…), Nie znałem(…).” Utwór jest ubogi w zabiegi artystyczne. W wierszu pt. „Szczęście” (z tomu „Król Popiel i inne wiersze”,1962) podmiot liryczny opisuje wygląd świata o porannej godzinie. Zwraca uwagę czytelnika na różową zatokę, na której tle we mgłach poranka widnieją choiny masztów, strumieo sączący się w wody morza, dźwięk fletu przy mostku, maleokie postacie zwiedzające starożytne ruiny. Osoba mówiąca w liryce wspomina o czerwonej chustce jednej ze wspomnianych wcześniej przeze mnie osób. Byd może chciała przypomnied poprzez symbolikę tego koloru, że o wczesnych godzinach porannych na Ziemi również istnieje życie. W ostatnim wersie utworu podmiot liryczny zamieścił informację o drzewach, basztach i górach. Dzieło nawiązuje do filozofii stoickiej i franciszkaoskiej. Pokazano w nim piękno przyrody. Odzwierciedlono ciszę i spokój. Ludzie często tych wartości nie potrafią osiągnąd w życiu, natomiast dla Indian, opisanych w lekturze „Gringo wśród dzikich plemion”, są one codziennością. Liryka ta również nie posiada podziału na strofy, ma zatem budowę stychiczną. Jest to wiersz biały, czyli bezrymowy. Występują w nim następujące środki artystyczne: wykrzyknienia np. „Jak ciepłe światło!”, epitety np. „maleokie postacie”, zdrobnienia np. „mostek”, ożywienia np. „odpoczynek lin”, wyliczenia np. „drzewa, baszty, góry”, porównanie, którego obecnośd poprę przykładem: „Jak ciepłe światło! z różowej zatoki Choiny masztów, odpoczynek lin We mgłach poranka.” Utwór jest bogaty w środki artystyczne. Liryki pt. „Dar” i „Szczęście” Czesława Miłosza są o tematyce radosnej. Ukazują piękno otaczającego ludzi świata. To piękno, które jest bardzo widoczne, jednak przez istotę rozumną często niezauważane. Treści tych dzieł skłaniają do refleksji nad szczęściem. Czym dla współczesnych mieszkaoców świata ono jest? Ludzie przywiązują ogromną wagę do rzeczy materialnych, które zazwyczaj zmieniają ich w pełnych chytrości i pychy. Czy góry i kwiaty też tak na nas działają? Zdecydowanie nie. One sprawiają, że w istotach rozumnych budzi się wrażliwośd, która wchodzi w skład spokojnego życia człowieka. Podmiot liryczny ukazuje stoicyzm i epikureizm w obu lirykach. Może przestrzeganie zasad tych filozofii jest kluczem do radosnego bytu? Podczas analizowania treści tych utworów doszłam do wniosku, że szczęście jest darem, który każdy człowiek otrzymał, tylko nie każdy potrafi je zauważyd i pielęgnowad w swoim życiu. Dzieła wywarły na mnie pozytywne wrażenia. Skłoniły do refleksji nad tym, co w istnieniu ludzi jest bardzo ważne, a co mniej. Aby byd szczęśliwym należy dostrzegad piękno otaczającego nas świata, nie przywiązując wagi do rzeczy materialnych.