Simone de Beauvoir – biografia, życiorys

Simone de Beauvoir – biografia, życiorys
Simone de Beauvoir urodziła się 9 stycznia 1908 roku w Paryżu.
Zasłynęła w świecie nie tylko jako bardzo utalentowana poetka, pisarka,
ale również feministka oraz filozofka. Jej dzieła zarówno artystyczne,
jak i naukowe, wzbudzały jednak wiele kontrowersji.
Była córką Georgesa de Beauvoir i Francoise Brasseur. Ojciec był
znakomitym adwokatem, cała rodzina zaś darzona była we Francji
szacunkiem, zwłaszcza, iż wywodziła się z kręgów arystokratycznych
Verdun. Simone była bardzo dobrze wykształcona. Już jako dziecko
cechowała ją niezwykła inteligencja, spostrzegawczość i skłonność do
wygłaszania nietuzinkowych poglądów na temat świata i religii. Jako
nastolatka, mając lat zaledwie czternaście, doszła do szokującego
wniosku, iż Bóg nie istnieje.
Było to o tyle niespodziewane stwierdzenie, że wychowywana została
przez swoich rodziców w głębokiej wierze i kulcie dla prawd wiary
katolickiej. Od tego momentu poetka uznawała się za ateistkę i ten
pogląd towarzyszył jej do końca życia. Oprócz tego, że był to jej
osobisty pogląd na sprawy religii, chciała dodatkowo zwrócić uwagę na
fakt, że rodziny takie jak jej żyją w obłudzie i zakłamaniu. Dlatego też
pragnęła się uwolnić z więzów norm i wartości narzucanych jej przez
społeczeństwo. „Wolność osobista”, którą propagowała Simone w
niemal każdym aspekcie jej życia, była potępiana przez
konserwatywnych rodziców, którzy nie potrafili zrozumieć jej głębokiego
sprzeciwu wobec obyczajów.
Rok 1918 nie był dla rodziny Simone dobrym czasem. Pojawiły się
problemy finansowe, a rodzice, którzy tak hołdowali tradycji i religii,
praktycznie się rozstali. Ona sama poświęciła się nauce. Podjęła studia
na Sorbonie, które ukończyła na kierunku literatury francuskiej, greki,
łaciny, a także filozofii, co miało zasadniczy wpływ na kształt jej
przyszłej kariery. Nie był to jednak koniec procesu edukacji dla Simone.
Rozpoczęła ona naukę w Ecole Normale Superieure. Oprócz ogromnej
wiedzy, którą tu zdobyła, nawiązała również wiele przyjaźni, a
najgłośniejszą i najtrwalszą była ta z Jeanem-Paulem Sartrem. Byli oni
najlepszymi studentami. On zajął pierwsze miejsce, Simone zaś drugie,
na teście „agregation” z filozofii, do którego mogli podejść jedynie
najlepsi, a co za tym idzie – nieliczni, studenci. Takie noty zapewniły im
dożywotnią posadę nauczycieli. De Beauvoir nie potrafiła, jak się
później okazało, wykorzystać tej szansy, a i zapewne to zajęcie nie
dawało by jej zbyt wielkiej satysfakcji.
Simone w roku 1931 była nauczycielką w jednym z liceów w Rouen. Tu
poznała Olgę Kossakiewicz, która stała się jej przyjaciółką, a następnie
kochanką. Kiedy prawda o związku z uczennicą wyszła na jaw, Simone
utraciła prawo do wykonywania zawodu nauczycielki. W roku 1939
Simone de Beauvoir przeprowadziła się do Paryża. Cztery lata później
drukiem ogłoszono jedną z jej książek, która nosiła tytuł „Zaproszona”.
Była to powieść napisana na podstawie przeżyć autorki. Opiewała
głównie stosunki, jakie łączyły ją z Kossakiewicz, Sartrem i Bostem.
Pozycja okazała się bestsellerem. Pisarka odniosła wielki sukces, a
także zgromadziła pokaźny majątek. Mogła sobie pozwolić na
zwiedzanie całego świata, co też zrobiła. Odwiedziła m.in. Chile, Chiny
czy Rosję. Poznawała przy tym wielu znamienitych ludzi, choć nie
zawsze cieszących się dobrą opinią. W 1949 roku ukazała się książka
pt.: „Druga płeć”. Można powiedzieć, że odniosła jeszcze większy
sukces niż „Zaproszona”.
Powieści, które pisarka tworzyła, oparte były głównie na motywach
zaczerpniętych z jej życia. Barwna, a zarazem skandalizująca postać,
walczyła o prawa kobiet. Szczególnie zajmowała ją kwestia aborcji,
która według Simone, powinna być legalna i dostępna dla każdej
kobiety, która chce się jej poddać (ona sama wykonała zabieg
kilkakrotnie).
De Beauvoir zmarła w 1986 roku w Paryżu. W jej pogrzebie wzięła
udział rzesza kobiet, które utożsamiały się z jej poglądami i podzielały
propagowanie idei feministycznych.