Wąskie gardła – ukryte ryzyko w procesie przepływu informacji
Transkrypt
Wąskie gardła – ukryte ryzyko w procesie przepływu informacji
1 października 2013 Autor: Grzegorz Rajca Wąskie gardła – ukryte ryzyko w procesie przepływu informacji. Interaktywny model symulacyjny. Jaki wpływ na przekazywanie informacji wewnątrz organizacji ma występowanie struktury znanej jako wąskie gardło? Przewagę w biznesie stanowią obecnie właściwe i dostarczone w odpowiednim czasie informacje. Konkurencyjność wielu organizacji czy też bezpieczeństwo i płynność przebiegu projektów wiąże się bezpośrednio z tym, jak dobrze zarządza się w nich informacją i kluczową wiedzą, a także jak ta wiedza jest kaskadowana. Metodą pozwalającą na diagnozę i celowe usprawnianie procesów transferu wiedzy oraz informacji jest analiza sieci społecznych (SNA). Analiza sieci społecznych jest to metoda wywodząca się z teorii grafów, pozwalająca na zobrazowanie ścieżek transferu informacji między poszczególnymi osobami. Jej najbardziej rozpoznawalnym elementem są mapy sieciowe, czyli graficzne wizualizacje struktury połączeń między poszczególnymi podmiotami w sieci. Typowa mapa sieciowa składa się z dwóch podstawowych elementów: wierzchołków oraz krawędzi (patrz rysunek 1). Rysunek 1. Podstawowe elementy mapy sieciowej Źródło: Rajca, G. (2013). Sieci społeczne w wykrywaniu anomii pracowniczej. W: Ambroziak, D. i Maj, M. (2013). Oszustwa i nieuczciwość w organizacjach – problem anomii pracowniczej. Diagnoza, kontrola i przeciwdziałanie (wyd. 1, s. 106–111). Warszawa: Wolters Kluwer Polska. Wierzchołki w sieciowych modelach komunikacyjnych reprezentują zazwyczaj pojedyncze osoby. Krawędzie (połączenia) reprezentują natomiast ścieżki transferu informacji między danymi osobami. Ścieżki transferu to wszelkie kanały przekazu informacji, łączące poszczególne osoby w grupie (takie jak kontakty osobiste, mailowe, telefoniczne itp.). Analiza sieciowa pozwala przy tym na uchwycenie zarówno formalnych kanałów komunikacji – na przykład raportowania do przełożonego, jak również kanałów nieformalnych: luźnych rozmów czy plotek. Innymi słowy, jeśli dwie osoby w jakikolwiek sposób wymieniają ze sobą informacje, to znaczy że istnieje między nimi ścieżka transferu, którą można oznaczyć na mapie sieciowej. Instytut Gaussa sp. z o.o. Al. Solidarności 115, 00-140 Warszawa e-mail: [email protected] www.iakg.pl Działanie modelu symulacyjnego – jak skorzystać z narzędzia Model symuluje rozprzestrzenianie się informacji w grupie osób. Wybrana do symulacji grupa charakteryzuje się dość szczególną strukturą sieciową: składa się z dwóch silnie związanych podgrup, prawie całkowicie od siebie odizolowanych. Jedyna ścieżka komunikacji łącząca obie podgrupy to jedna para znajomych, z których każdy przynależy do innej podgrupy. W sieci występuje więc struktura znana jako wąskie gardło – bottleneck (patrz ramka 1). Aby stworzyć sieć do symulacji i zaobserwować wpływ wąskiego gardła należy kliknąć przycisk Stwórz sieć. Domyślnie stworzona zostanie sieć składająca się z dwóch podgrup o liczebności po 100 osób każda (liczbę osób w podgrupie oraz gęstość powiązań wewnątrz podgrupy można regulować przy pomocy suwaków). Po stworzeniu i automatycznym ułożeniu struktury sieciowej jeden z wierzchołków zostanie wyróżniony czerwonym kolorem. Będzie to osoba początkowa, od której rozpocznie się proces rozprzestrzeniania informacji w sieci. Osobę początkową można ponownie losowo przypisać, używając przycisku Zmień osobę początkową. Dokładny opis poszczególnych funkcji dostępnych w modelu zawiera ramka 2. Ramka 1 Wąskie gardło (bottleneck) – przewężenie w strukturze sieciowej występujące gdy dwa komponenty sieci są ze sobą związane jedynie niewielką liczbą połączeń. Istotą wąskiego gardła jest przepływ znacznych ilości informacji przez jeden węzeł (lub stosunkowo niewiele węzłów), co skutkuje dużym obciążeniem tego węzła. Wystąpienie wąskiego gardła w organizacyjnej sieci komunikacyjnej stanowi duże ryzyko biznesowe. Osoby tworzące wąskie gardło mogą bowiem nie być w stanie efektywnie przekazywać informacji między dużymi podgrupami, powodując zatory komunikacyjne. Wąskie gardło może również celowo blokować pewne informacje, pozbawiając dostępu do nich pewne grupy pracowników. Aby uruchomić symulację należy użyć przycisku Start. Węzły do których dotrze rozprzestrzeniająca się informacja zostaną zaznaczone kolorem niebieskim. Równocześnie na wykresie obok zacznie rysować się linia pokazująca zmieniającą się w czasie liczbę osób do których dotarła rozprzestrzeniająca się informacja. Gdy informacja dotrze do wszystkich osób w sieci, symulacja się zatrzyma. Ramka 2 Suwak „m” – parametr określający jak gęsto występują ścieżki transferu informacji w każdej z podgrup. Określa przybliżoną liczbę osób z jaką związany jest każdy członek sieci. Suwak „Liczba osób w grupie” – parametr określający ile osób (węzłów) ma liczyć jedna podgrupa. Ustawiając jego wartość na 50 otrzymamy sieć liczącą 100 osób, po 50 w każdej z podgrup. Przycisk „Stwórz sieć” – przycisk pozwalający na stworzenie i automatyczne ułożenie graficzne sieci o parametrach ustalonych na suwakach. Aby stworzyć sieć o parametrach innych niż domyślne należy po każdej zmianie parametrów ponownie użyć tego przycisku. Przycisk „Zmień osobę początkową” – przycisk pozwalający na zmianę osoby (węzła), od której rozpoczyna się proces transferu informacji. Po wciśnięciu tego przycisku osoba początkowa, oznaczana kolorem czerwonym, zostaje ponownie losowo przyporządkowana. Przycisk „Start” – przycisk uruchamiający (lub wstrzymujący) symulację. Symulacja uruchamia się dopiero po tym, jak sieć zostanie stworzona. 2 Interpretacja wyników prezentowanych w modelu Model w uproszczony sposób prezentuje wpływ wąskiego gardła na proces przepływu informacji w sieci społecznej. Przy odpowiednio ustawionych parametrach sieci można na wykresie zaobserwować charakterystyczne podwójne S, czyli kształt krzywej wzrostu, świadczący o tym, że proces przepływu informacji napotyka na przeszkodę. Najpierw bowiem następuje szybkie rozprzestrzenienie się informacji w tej podgrupie, w której znalazła się osoba początkowa. Dopiero po pewnym czasie informacja przedostaje się do członków drugiej podgrupy i również tam obserwujemy analogicznie szybko przebiegające rozprzestrzenienie informacji. Powstaje w ten sposób zator sieciowy, przez który kluczowe informacje do pewnych rejonów sieci docierają z dużym opóźnieniem. Obserwując symulację warto prześledzić jak zmienia się kształt linii przedstawionej na wykresie przy różnych wartościach parametrów modelu: 1. Liczba osób w podgrupach 2. Gęstość ścieżek komunikacyjnych w podgrupach (parametr m) 3. Pozycja w sieci, jaką zajmuje osoba od której rozpoczyna się proces rozprzestrzeniania (w jakiej znajduje się odległości od wąskiego gardła) Podsumowując, powyższy model pokazuje jak kształt nieformalnej sieci komunikacyjnej może wpłynąć na efektywność procesów transferu informacji w grupie, w której występują wąskie gardła. Znając przebieg połączeń sieciowych można wykorzystywać tę wiedzę między innymi do redukowania ryzyka biznesowego towarzyszącego zmianom organizacyjnym, wynikającym np. z procesów restrukturyzacji czy też dynamicznego rozwoju organizacji. Stworzenie mapy sieciowej stanowi dopiero pierwszy krok i otwiera drogę takim działaniom, jak usprawnianie komunikacji i transferu wiedzy, projektowanie systemów i procesów czy też modelowanie i kreowanie kultury organizacyjnej, sprzyjającej efektywnej pracy. Informacja o prawach autorskich do modelu Copyright 2008 Uri Wilensky. Modified by Lada Adamic 2009. Modified by Grzegorz Rajca 2013. This work is licensed under the Creative Commons Attribution-NonCommercial-ShareAlike 3.0 License. To view a copy of this license, visit http://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/3.0/ or send a letter to Creative Commons, 559 Nathan Abbott Way, Stanford, California 94305, USA. Commercial licenses are also available. To inquire about commercial licenses, please contact Uri Wilensky at [email protected]. 3