D - Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Bolesławcu

Sygn. akt III RC 477/13
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 12 marca 2014 r.
Sąd Rejonowy w Bolesławcu, III Wydział Rodzinny i Nieletnich w składzie:
Przewodniczący : SSR Aleksander Kościelski,
Protokolant : Marcin Pawłowicz,
po rozpoznaniu w dniu 12.03.2014 r. w Bolesławcu,
sprawy z powództwa małoletnich P. B. i M. B., reprezentowanych przez matkę A. B.,
przeciwko T. B.,
o podwyższenie alimentów,
I- zasądza od pozwanego T. B., na rzecz małoletnich dzieci: P. i M. B., podwyższone alimenty, od ustalonych
wyrokiem Sądu Rejonowego w Bolesławcu, z dnia 05 maja 2011, w sprawie IIIRC 569/10 z kwoty po 400 złotych
miesięcznie na rzecz P. B., do kwoty po 500 zł (pięćset złotych) miesięcznie oraz z kwoty po 350 złotych
miesięcznie, na rzecz M. B., do kwoty po 450 zł (czterysta pięćdziesiąt złotych) miesięcznie, łącznie po 950 zł
(dziewięćset pięćdziesiąt złotych) miesięcznie, płatne z góry do rąk, A. B., jako ustawowej przedstawicielki małoletnich
powodów, do dnia 10-ego każdego miesiąca, z odsetkami ustawowymi w razie zwłoki w płatności którejkolwiek z rat,
poczynając od dnia 26 listopada 2013 roku;
II- dalej idące powództwo oddala;
III- zasądza od pozwanego T. B. na rzecz Skarbu Państwa – Sąd Rejonowy w Bolesławcu kwotę 126 zł (sto dwadzieścia
sześć złotych) tytułem opłaty od pozwu, od której małoletni powodowie byli zwolnieni oraz od opłaty za nadanie
wyrokowi klauzuli wykonalności;
IV- koszty zastępstwa procesowego wzajemnie znosi;
V- wyrokowi w pkt I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.
Sygn. akt III RC 477/13
UZASADNIENIE
A. B., imieniem małoletnich: P. B. i M. B., skierowała w dniu 26 listopada 2013 roku, do Sądu Rejonowego w
Bolesławcu, pozew o podwyższenie alimentów na rzecz małoletnich: P. B. z kwoty 400 złotych miesięcznie do kwoty po
800 złotych miesięcznie i M. B. z kwoty po 350 złotych miesięcznie do kwoty po 700 złotych, poczynając od listopada
2013 roku (k.2-3) Powództwo uzasadniła wzrostem kosztów utrzymania powodów.
Pozwany T. B., uznał powództwo w części – zgadzając się na podwyższenie alimentów o 50 złotych, poczynając od
grudnia 2013 roku. (k.26-30)
Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
Ostatni raz, alimenty na rzecz małoletnich powodów ustalone zostały wyrokiem Sądu Rejonowego w Bolesławcu,
z dnia 05 maja 2011 roku, w sprawie IIIRC 569/10. Małoletni mieszkali wówczas z matką, uczęszczali do szkoły.
Powódka ponosiła miesięczne koszty utrzymania mieszkania w kwocie 150 złotych, koszty energii elektrycznej 150-170
złotych latem i 800 do 1300 złotych w okresie zimowym, gaz ok. 50 złotych. Pracowała zawodowo za wynagrodzeniem
ok. 1000 złotych netto. Ponosiła koszty opiekunki do dzieci w kwocie ok. 400 złotych.
Dowód: protokoły i dokumenty zawarte w aktach IIIRC 569/10 SR w
B..
Obecnie małoletni w dalszym ciągu mieszkają z matką w S.. Powódka ocenia koszty utrzymania małoletnich na ok.
2000 złotych miesięczni. Ponosi miesięczne koszty utrzymania mieszkania 250 złotych, za prąd ok. 500 złotych, gaz
ok. 60 złotych, telewizje i internet ok. 100 złotych, telefon małoletniej powódki od 30 do 60 złotych. Telefon powódki i
domowy ok. 90 złotych. Spłata pozwanego 150 złotych miesięcznie z tytułu podziału majątku. Utrzymanie samochodu
ok. 400 złotych miesięcznie. Koszty wyżywienia każdego z dzieci to ok. 500-600 złotych, środki higieny ok. 200-300
złotych, koszty ubrań ok. 400-500 złotych. Powódka A. B. pracuje i zarabia ok. 1600 złotych netto. Małoletni powód
M. B. co 3 miesiące korzysta z porad okulistycznych. Koszt jednej wizyty to ok. 150 złotych z kosztami okularów. Córka
stron korzysta z porad endokrynologicznych co 3-6 miesięcy. Dojazd to 100 złotych. Ostatnia wizyta córki stron u
okulisty z okularami kosztowała 260 złotych. Powódka posiada zadłużenie we wspólnocie mieszkaniowej na ok. 3000
złotych.
Dowód: zeznania powódki A. B. k. 74v, zaświadczenie o
dochodach k. 5, kserokopie dokumentów k. 6-19, 72-73.
Pozwany T. B. w dacie poprzedniego rozstrzygania o alimentach w 2011 roku mieszkał z rodzicami, którym dokładał
200-220 złotych do mieszkania,. Pracował w firmie (...) za wynagrodzeniem 2150 – 3100 złotych netto. Poza
dziećmi nie miał nikogo na utrzymaniu. Spłacał raty za telewizor 85 złotych miesięcznie. Linie kredytową 250 złotych
miesięcznie. Ponosił koszty utrzymania samochodu ok. 130-180 złotych miesięcznie. Na leki wydawał ok. 45 złotych
miesięcznie.
Dowód: protokoły i dokumenty zawarte w aktach IIIRC 569/10 SR w
B..
Obecnie pozwany pracuje zawodowo jako o. m. z wynagrodzeniem netto ok. 2600 złotych. W dalszym ciągu mieszka
z rodzicami. Ponosi miesięczne koszty w postaci: wyżywienia ok. 700 złotych, spłaty kredytu za samochód ok. 307
złotych, spłaty karty kredytowej ok. 40 złotych, dojazd do pracy ok. 400 złotych, wyjazd po dzieci ok. 70 złotych, telefon
70 złotych. Dokłada rodzicom ok. 200-220 złotych, środki higieny 70 złotych, leki ok. 100-150 złotych.
Dowód: zeznania pozwanego T. B. k. 75, zaświadczenie o
dochodach k. 70, kserokopie dokumentów k. 33-59, 60-69.
Sąd zważył co następuje:
Powództwo częściowo zasługuje na uwzględnienie.
W świetle art. 138 krio. „W razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku
alimentacyjnego”. Zarówno w literaturze jak i orzecznictwie sądowym przez zmianę stosunków rozumie się istotne
zwiększenie lub zmniejszenie możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego do alimentacji oraz istotne
zwiększenie się lub zmniejszenie usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego. Pojęcia zwiększenia lub zmniejszenia
usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz możliwości majątkowych i zarobkowych uprawnionego pozostają we
wzajemnej zależności i wzajemnie na siebie rzutują. Wynika to faktu, że pojęcia usprawiedliwionych potrzeb nie można
odrywać od pojęcia zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego (por. orz. SN z dnia 10 października 1969
r., III CRN 350/69 , OSNCP 1970, nr 2, poz. 15). Kluczowym zatem zagadnieniem dla rozstrzygnięcia o żądaniu
opartym na art. 138 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego jest porównanie stanu istniejącego w dacie uprawomocnienia
się wyroku zasądzającego alimenty ze stanem istniejącym w dacie orzekania o ich podwyższeniu lub obniżeniu.
Na mocy dotychczasowego wyroku ustalającego wysokość alimentów należnych od pozwanego małoletnim powodom,
obowiązek ten został rozłożony między rodzicami w ten sposób, że T. B. został zobowiązany, do łożenia na rzecz córki
alimentów w kwocie po 400 złotych miesięcznie i na rzecz syna alimentów w kwocie po 350 złotych. W pozostałym
zakresie, obowiązek alimentacyjny wobec małoletnich powodów obciążał ich matkę A. B..
Od daty ostatniego rozstrzygnięcia o alimentach na rzecz małoletnich P. i M. B. upłynął okres prawie trzech lat.
Zdaniem Sądu, w okresie tym, wzrosły wraz z wiekiem, usprawiedliwione potrzeby małoletnich w zakresie wyżywienia,
ubrania, kosztami związanymi z ich nauką w szkole, a także kosztami związanymi z ich ogólnie pojętym utrzymaniem,
wynikającym także ze wzrostu cen, a także kosztów wizyt u lekarzy: endokrynologa i okulisty.
Analizując możliwości zarobkowe pozwanego T. B., należy stwierdzić, iż uległy one zmianie. Przez ustawowe określenie
„możliwości zarobkowe i majątkowe”, rozumieć należy nie tylko zarobki i dochody rzeczywiście uzyskiwane, lecz te
zarobki i te dochody, które osoba zobowiązana może i powinna uzyskiwać, przy dołożeniu należytej staranności i
przestrzeganiu zasad prawidłowej gospodarki.
Sąd zauważa, iż pozwany poza małoletnimi powodami nie ma nikogo na utrzymaniu. Zdaniem Sądu uzyskiwane przez
niego dochody w korelacji z ponoszonymi wydatkami pozwalają na częściowe uwzględnienie powództwa i tym samym
zwiększenie udziału pozwanego w dotychczasowych kosztach utrzymania małoletnich dzieci.
Jednocześnie należy podkreślić, o czym była mowa wyżej, że obowiązek alimentacyjny obciąża także matkę
małoletnich powodów. Wskazać należy, że to na A. B., w związku ze sprawowaną pieczą, spoczywa największy trud
związany z wychowaniem małoletnich P. i M. B.. Powódka swój obowiązek alimentacyjny z jednej strony realizuje w
sposób o jakim mowa wyżej, z drugiej strony wykładając niezbędne środki finansowe do utrzymania dzieci.
W świetle powyższego, Sąd zasądził od pozwanego T. B., na rzecz małoletniej powódki P. B., podwyższone alimenty,
z dotychczasowej kwoty po 400 złotych miesięcznie do kwoty po 500 złotych miesięcznie i małoletniego powoda M.
B. z dotychczasowej kwoty po 350 złotych miesięcznie do kwoty po 450 złotych miesięcznie.
Ponieważ orzeczenie o podwyższeniu alimentów jest orzeczeniem konstytutywnym, Sąd określił początek tego
obowiązku od dnia 26 listopada 2013 roku. – od dnia złożenia pozwu. Dalej idące powództwo sąd oddalił.
Sąd obciążył pozwanego kosztami sądowymi w postaci opłaty od pozwu, od której małoletni powodowie byli zwolnieni
oraz od opłaty za nadanie wyrokowi klauzuli wykonalności.
Sąd na podstawie art. 100 k.p.c. wzajemnie zniósł koszty zastępstwa procesowego.
Na podstawie art. 333 § 1 pkt 1 k.p.c., wyrokowi w pkt I nadał rygor natychmiastowej wykonalności.