wspomnienie o prof Ber Haus
Transkrypt
wspomnienie o prof Ber Haus
Profesor dr hab. Ber Haus Profesor dr hab. Ber Haus urodził się 15 marca 1920 roku w Skierniewicach. Tam w 1934 ukończył siedmioklasową szkołę powszechną i rozpoczął naukę w Szkole Handlowej, którą ukończył w 1938. W 1934 rozpoczął pracę jako księgowy w Skierniewicach. Do 1938 prowadził księgowość dla kilku przedsiębiorstw handlowych i młyna. W 1938 został zatrudniony jako księgowy w Towarzystwie Przemysłowo-Handlowym M. Zagajski S.A. w Warszawie. Po wybuchu II wojny światowej przedsiębiorstwo przestało działać, w związku z czym wrócił do Skierniewic, gdzie przez półtora miesiąca pracował przymusowo przy odbudowie koszar. W listopadzie uciekł do radzieckiej strefy okupacyjnej i zatrzymał się w Białymstoku, gdzie próbował kontynuować naukę. W styczniu 1940 podjął pracę jako starszy księgowy w Rejonowej Spółdzielni SpoŜywców w Pińsku. W kwietniu tego samego roku opuścił Pińsk i został zatrudniony jako główny księgowy w Gminnej Spółdzielni SpoŜywców w Pieńkowicach. Po ataku III Rzeszy na Związek Radziecki w czerwcu 1941 został zmobilizowany do Armii Czerwonej. We wrześniu 1942 jako obcokrajowiec został zdemobilizowany i został skierowany do Osinnik w obwodzie kemerowskim na Syberii, gdzie przez trzy i pół roku pracował jako górnik w kopalni węgla. W 1946 jako repatriant wrócił do Polski i osiedlił się w Polanicy-Zdroju, gdzie pracował jako laborant fotograficzny. W 1953 ukończył studia ekonomiczne na WyŜszej Szkole Ekonomicznej we Wrocławiu, gdzie w 1952 został dyplomowanym ekonomistą, a rok później uzyskał tytuł magistra. Od 1950 pracował na stanowisku asystenta na tej uczelni, początkowo w Katedrze Statystyki, a rok później przeniósł się do Katedry Ekonomiki Przemysłu. W latach 1959–1966 pracował równolegle w Zakładach Energetyki Okręgu Dolnośląskiego jako doradca do spraw ekonomicznych i organizacyjnych. W 1958 uzyskał tytuł doktora nauk ekonomicznych, a w 1966 tytuł doktora habilitowanego nauk o zarządzaniu. W 1972 został profesorem nadzwyczajnym, a w 1981 zwyczajnym. W latach 1969–1990 był kierownikiem Katedry Ekonomiki i Organizacji Przedsiębiorstwa Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu, w latach 1972–1974 dyrektorem Instytutu Organizacji i Zarządzania, w 1968 prodziekan Wydziału InŜynieryjno-Ekonomicznego, a w latach 1987–1990 prorektorem tej uczelni. 1 Był twórcą Empirycznej Szkoły Zarządzania. Pracował takŜe w WyŜszej Szkole Bankowej w Poznaniu, a po odejściu z niej rozpoczął pracę w Społecznej WyŜszej Szkole Przedsiębiorczości i Zarządzania w Łodzi. W 1973 został członkiem Komitetu Nauk Organizacji i Zarządzania Polskiej Akademii Nauk, którego od 1998 był członkiem honorowym. Był doktorem honoris causa Akademii Ekonomicznej im. Karola Adamieckiego w Katowicach Przez cały czas pracy Profesor był związany z macierzystą uczelnią we Wrocławiu, lecz współpracował z polskimi i zagranicznymi uczelniami. Był takŜe animatorem róŜnych przedsięwzięć badawczych, seminariów, konferencji, monografii naukowych w obszarze takich dyscyplin akademickich jak ekonomika przedsiębiorstwa i zarządzanie; przez lata działał aktywnie na niwie praktyki gospodarczej, pełniąc takŜe waŜne funkcje w sferze zarządzania organizacjami gospodarczymi. Podziw dla dokonań Profesora w sferze badań naukowych budzi dorobek naukowy – to ponad 350 publikacji i ponad 150 powaŜnych ekspertyz. Aktywność naukowa Profesora nie malała nawet po Jego przejściu na emeryturę. Nadal aktywnie uczestniczył w większości waŜnych konferencji naukowych, na których przedstawiał referaty będące rezultatem Jego zainteresowań badawczych. Profesor Ber Haus był twórcą wrocławskiej empirycznej szkoły zarządzania. Dorobek przedstawicieli Szkoły, zwykle utoŜsamiany z dorobkiem środowiska wrocławskiego w zakresie nauk o zarządzaniu, jest szeroko znany i powszechnie ceniony w polskim środowisku naukowym. Wiele elementów tego dorobku odpowiada standardom nauki europejskiej i światowej w tym zakresie. NaleŜą do nich badania dotyczące zespołowych form organizacji pracy, funkcjonowania przedsiębiorstw wielozakładowych, planowania działalności gospodarczej (w tym produkcji) w przedsiębiorstwie, metod oceny efektywności innowacji organizacyjnych, zasad i metod gospodarowania zasobami przedsiębiorstwa. W sferze badań naukowych, w obszarze nauk o zarządzaniu, Profesor był najwybitniejszym przedstawicielem tzw. nurtu neoklasycznego. Od początku swojej działalności naukowej wyznawał zasadę, Ŝe nauki o zarządzaniu wyrastają z potrzeb praktyki gospodarczej i Ŝe bez gruntownych badań empirycznych organizacji gospodarczych, głównie przedsiębiorstw, nie moŜna rozwijać teorii. To spowodowało, Ŝe Jego zainteresowania znajdowały się na pograniczu zarządzania i ekonomii. Głównymi kierunkami badań naukowych Profesora były: gospodarowanie czynnikami produkcji w przedsiębiorstwie, 2 efektywność działalności przedsiębiorstw, organizowanie i planowanie produkcji, zarządzanie złoŜonymi organizacjami gospodarczymi. Ogromna aktywność naukowa Profesora przejawiała się takŜe w Jego uczestnictwie w róŜnych programach badawczych prowadzonych przez polskie uczelnie. Profesor był teŜ tzw. visiting profesor w Wojskowej Akademii Ekonomicznej „The Citadel” w Charleston (Południowa Karolina). Współpracował ponadto z uczelniami Leningradu, Moskwy, Charkowa, Odessy, Mińska. Uczony akademicki profesor Ber Haus to nie tylko badacz, ale takŜe nauczyciel. Działalność dydaktyczna Profesora ewoluowała wraz z przeobraŜeniami polskich uczelni ekonomicznych. Prowadził zajęcia dydaktyczne ze statystyki, ekonomii, ekonomiki przemysłu, ekonomiki i organizacji przedsiębiorstw, analizy ekonomicznej, organizacji produkcji, organizacji pracy, teorii organizacji i zarządzania. Był promotorem ponad 700 magistrantów i dyplomantów. Wysokie kompetencje profesora w dziedzinie kształcenia kadr wyraŜają się takŜe liczbą 68 wypromowanych przez Niego doktorów, 22 doktorów habilitowanych oraz 13 profesorów, a wśród nich wielu jest dziś profesorami tytularnymi i uczelnianymi. Był wybitnym wychowawcą kadr naukowych. Wielką zaletą profesora była umiejętność tworzenia zespołu uczniów – współpracowników, którym moŜe przekazywać swoją wiedzę, doświadczenie, postawę etyczną, którzy mają moŜliwości twórczej dyskusji podczas ścierania się róŜnych poglądów, równieŜ tych niezgodnych z poglądami lidera. To najtrudniejsza do znalezienia cecha nauczyciela akademickiego! W osobowości Profesora Bera Hausa skupiły się trzy najwaŜniejsze zalety uczonego: umiejętność osiągania znaczących wyników naukowych, tworzenia zespołów naukowców oraz kreowania takich warunków, w których uczniowie są w stanie osiągnąć więcej niŜ ich nauczyciel. Profesor Ber Haus został odznaczony Złotym KrzyŜem zasługi, KrzyŜem Kawalerskim Orderu odrodzenia Polski, KrzyŜem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Medalem Komisji Edukacji Narodowej. Za działalność naukową, kształcenie kadry oraz działalność dydaktyczno-wychowawczą był kilkakrotnie nagradzany przez Ministra Nauki i Szkolnictwa WyŜszego. Laureat nagrody Kryształowy Alumnus nadanej w 2009 roku. 10 maja bieŜącego roku Kapituła Medalu im. prof. T. Kotarbińskiego w uznaniu zasług Profesora wręczyła Profesorowi Medal. Skromność w sposobie bycia, wypowiedziach, dyskusjach oraz Ŝyczliwość w stosunkach z młodymi pracownikami nauki i obiektywność ocen ich dokonań, stawianie im wysokich 3 wymagań merytorycznych, ale zarazem pomoc w znajdowaniu sposobów ich osiągania charakteryzują sylwetkę Profesora. Zmarł 14 czerwca 2011 roku we Wrocławiu, pochowany został 21 czerwca na Cmentarzu Grabiszyńskim. Odszedł Człowiek Prawy, który swoim Ŝyciem dawał przykład postawy światłego naukowca. 4