SUITA KLASYCZNA

SUITA W RÓŻNYCH EPOKACH
SUITA BAROKOWA
Suita to najstarsza forma cykliczna. Składa się głównie z tańców. Podatawę suity tworzą cztery
tańce:
- Allemande - taniec pochodzenia niemieckiego (Almand)
- Courante - taniec pochodzenia francuskiego (Korant)
- Sarabanda – taniec pochodzenia hiszpańskiego
- Gigue - taniec pochodzenia angielskiego (Żyk)
Tańce te są w tej samej tonacji i zestawione na zasadzie kontrastu. Ponadto występują wstawki
(intermezza) taneczne i nietaneczne. Do intermezzów tanecznych należą m.in.: menuet, gawot,
polonez, bourree. Intermezza nietaneczne to preludium lub uwertura, aria, rondo, fuga, fantazja,
scherzo.
Charakterystyka tańców:
ALLEMANDE
Jest to taniec pochodzenia niemieckiego. Utrzymany w tempie umiarkowanym, metrum 4/4, o
charakterze spokojnym.
COURANTE
Jest to taniec pochodzenia francuskiego. Utrzymany w tempie szybkim, metrum trójdzielne. Cechuje
go lekkość.
SARABANDA
Jest to taniec pochodzenia hiszpańskiego. Utrzymany w tempie wolnym, metrum trójdzielne.
Odznacza się poważnym, majestatycznym charakterem.
GIGUE
Jest to taniec pochodzenia angielskiego. Utrzymany w tempie szybkim, metrum trójdzielne, o
charakterze bardzo żywym, wesołym.
Czasami w suicie występują dwa tańce tego samego rodzaju, np. dwie sarabandy - wtedy druga
może być wariacyjnym opracowaniem pierwszej - tzw. double. Poszczególne tańce suity barokowej
zestawione są na zasadzie kontrastu tempa, metrum, ruchu, faktury. Łączy je natomiast tonacja,
zasada ewolucyjnego kształcenia i budowa dwuczęściowa.
Najszybszym tańcem jest Gigue, a najwolniejszym Sarabanda. Suity komponowali: J.S.Bach,
J.F.Heandel oraz klawesyniści francuscy.
SUITA KLASYCZNA
W muzyce klasycznej suitę zastępują takie utwory cykliczne jak:
- Divertimento
- Serenada
- Cassazione (kasacja)
Wykonywane były często na wolnym powietrzu, miały pogodny nastrój. W skład cyklu wchodziły
zarówno tańce (głównie menuety), jak i części nietaneczne. Pierwszym ogniwem było z reguły Allegro
sonatowe. Autorem najpopularniejszej serenady ,,Eine kleine Nachtmusik" był W.A.Mozart.
SUITA ROMANTYCZNA
W suicie romantycznej swobodnie zestawiane są części taneczne i nietaneczne. Dawne tance
zastępują stylizowane tańce ludowe i narodowe oraz tańce charakterystyczne. Najczęściej mają
one charakter programowy. W XIX wieku powstaje wiele suit baletowych, np. ,,Dziadek do
orzechów", ,,Jezioro łabędzie" P. Czajkowskiego oraz suit z muzyki teatralnej, np. ,,Sen nocy
letniej" Mendelssohna, ,,Peer Gynt" E.Grieg.
SUITA WSPÓŁCZESNA
Suitę spotykamy również w muzyce współczesnej. Często nawiązuje ona do dawnej suity barokowej.
Niekiedy jednak zawiera nowsze tańce (jazzowe). ,,Mała suita" W.Lutosławskiego nawiązuje jwdnak
do folkloru.
folklor - tradycja
M.Rimski - Korosakoes - ,,Szeherezada" cz. I
E.Grieg - Suita ,,Peer Gynt" cz. ,,Taniec Anitry"