Spałam i śniłam, że życie jest samą przyjemn

Program Internackiego Koła Wolontariatu
Internatu ZSOiZ w Ciechanowcu
"Spałam i śniłam, że życie jest samą przyjemnością, obudziłam się i spostrzegłam, że życie
jest służbą na rzecz innych. Służyłam i zobaczyłam, że służba jest przyjemnością."
- Matka Teresa z Kalkuty
Podstawa prawna – Ustawa z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności
pożytku publicznego i o wolontariacie.
WSTĘP
Dzisiejszy świat nie oferuje wszystkim tego samego. Nie obdarowano nas równo. Niektórzy
rodzą się chorzy, innym choroba się przytrafia. Jeszcze inni cieszą się pełnią życia. I właśnie
na nich spoczywa nie obowiązek, ale chęć niesienia pomocy.
Dlaczego dobrze jest pomagać? Dlaczego pomagając czujemy się wspaniale, jesteśmy
z siebie dumni? Odpowiedź jest prosta. Tylko wtedy możemy siebie samych nazywać ludźmi.
W codziennym życiu jesteśmy skupieni na sobie. Nie zawsze zauważymy innych, ich
problemów i ograniczeń. Wówczas to, co nas dotyka, odbieramy jako ogromne problemy,
z którymi nie możemy sobie dać rady. Musimy starać się zawsze patrzeć na tych, którzy mają
gorzej – to pomaga docenić to, co się samemu posiada, i wyzwala chęć niesienia pomocy
w miarę swoich możliwości.
Bezinteresowna pomoc drugiej osobie to najlepsza nauka drugiego człowieka, nauka
człowieczeństwa. To też nauka udzielania pomocy i proszenia o nią. Choroba, bieda,
ograniczenia – nie są wstydliwymi sprawami. To część życia i trzeba pamiętać, że w każdej
chwili mogą one dotknąć każdego.
Jak my i nasi wychowankowie możemy uczyć i uczyć się takiej postawy? Wolontariat to
bezinteresowne zaangażowanie wychowawców i młodzieży na rzecz potrzebujących.
Chcemy kierować się pasją i zaangażowaniem, a przede wszystkim wrażliwością i troską
o drugiego człowieka.
Wolontariat również rozwija postawę alternatywną dla konsumpcyjnego stylu życia
i uzależnień. Stwarza okazję do wyszukiwania autorytetów i budowania świata wartości,
pomaga w rozwijaniu zainteresowań, w szukaniu pożytecznej formy spędzania czasu
wolnego.
CECHY NASZYCH WOLONTARIUSZY:
Wrażliwość-wnikliwa obserwacja świata i otoczenia pozwala dostrzec wokół nas ludzi
samotnych, opuszczonych, potrzebujących, bądź chorych.
Empatia - umiejętność wczuwania się w sytuację i doznania drugiego człowieka, rozumienia
i przeżywania jego cierpienia. Takie osobiste odbieranie drugiego człowieka skłania nas do
zatrzymania się nad jego niedolą, wyzwala w nas potrzebę ochraniania go, udzielania mu
pomocy. Wtedy pomagamy najbardziej skutecznie. Dajmy z siebie jak najwięcej, a to z kolei
daje nam ogromną satysfakcję i zadowolenie z dobrze wypełnionego moralnego obowiązku.
Odpowiedzialność - cecha która jest dowodem naszej dojrzałości emocjonalnej. Musimy
zdawać sobie sprawę tego , że podejmując różne zobowiązania trzeba się z nich wywiązać.
Dlatego, też lepiej wziąć na swe barki mniej, ale wykonać to lepiej, aniżeli dużo i byle jak.
Optymizm i chęć działania - pozytywne nastawienie do świata i do tego czym się
zajmujemy ma wpływ na naszą pracę. Uśmiechnięty wolontariusz zdziała dużo więcej.
Odwaga i bark barier psychicznych- to cechy bardzo potrzebne w pracy wolontariusza.
Pochylając się nad chorym czy potrzebującym często musimy przełamywać swoje bariery. To
bardzo trudne zadanie by umieć zaakceptować inność. Widać to w kontaktach z ludźmi
chorymi jak i starszymi gdzie nie jest łatwo odnaleźć w tej niepełnosprawnej osobie
pełnowartościowego człowieka.
Umiejętne gospodarowanie czasem - wolontariusz musi tak gospodarować swoim czasem,
aby pogodzić wszystkie obowiązki.
Punktualność - cecha, którą należy w sobie wypracować, by nie zawieźć siebie i innych.
KODEKS ETYCZNY WOLONTARIUSZA
 Być pewnym
 Zastanów się, dlaczego chcesz pomagać innym ludziom.
 Być przekonanym do tego czym się zajmujesz
 Nie oferuj swej pomocy, jeżeli nie jesteś przekonany o wartości tego, co robisz.
 Być lojalnym
 Zgłaszaj sugestie, nie „uderzaj” w innych.
 Przestrzegać zasad
 Nie krytykuj rzeczy, których nie rozumiesz. Może okazać się, że mają swoje
uzasadnienie.
 Mówić otwarcie
 Pytaj o rzeczy, których nie rozumiesz. Nie pozwól, by tłumione wątpliwości i
frustracje odciągnęły Cię od tego, co najważniejsze, bądź zmieniły w osobę
stwarzającą problem.
 Chętnie uczyć się
 Rozszerzaj swoją wiedzę.
 Stale się rozwijać
 Staraj się wiedzieć jak najwięcej o Twojej organizacji i pracy.
 Nie sprzeciwiać się kontroli nad sobą
 Będziesz pracował lepiej i z większą satysfakcją, wykonując to, czego od Ciebie się
oczekuje.
 Być osobą, na której można polegać
 Praca jest zobowiązaniem. Wykonuj to, co zgodziłeś się zrobić. Nie składaj obietnic,
których nie jesteś w stanie spełnić.
 Działać w zespole
 Znajdź dla siebie miejsce w grupie. Samotnik działający na własną rękę jest mało
skuteczny.
PRAWA WOLONTARIUSZA
 Wolontariusz ma prawo do zgłaszania własnych propozycji i inicjatyw.
 Wolontariusz ma prawo do podejmowania pracy w wymiarze nie utrudniającym nauki
w szkole i pomocy w domu.
 Wolontariusz ma prawo do wsparcia ze strony koordynatora lub innych pracowników
 Wolontariatu Internackiego.
 Wolontariusz nie powinien wykonywać prac objętych polityką etatową, czyli
zastępować pracownika.
 Wolontariusz ma prawo do otrzymania pisemnego zaświadczenia o wykonanej pracy.
 Wolontariusz ma prawo być poinformowany o trudnościach, kosztach przejazdu
związanych z wykonywaną pracą.
 Nie wolno wywierać na wolontariusza presji moralnej w związku z realizowanym
zadaniem pozostającym w konflikcie z jego przekonaniami.
 Wolontariusz ma prawo do rezygnacji z pracy wolontarystycznej uprzedzając
odpowiednio wcześniej koordynatora Wolontariatu Internackiego.
OBOWIĄZKI WOLONTARIUSZA
 Niepełnoletni członkowie Wolontariatu Szkolnego muszą przedstawić pisemną zgodę
rodziców lub opiekunów na działanie w Wolontariacie.
 Wolontariusz ma obowiązek uczestniczyć w spotkaniach i szkoleniach Wolontariatu.
 Wolontariusz ma obowiązek respektować zasady Internackiego Wolontariatu takie
jak:
-zasada osobistej pracy nad własnym rozwojem
-zasada zaangażowania na rzecz potrzebujących pomocy
-zasada troski o los słabszych
-zasada prawdy, przyjaźni, życzliwości.
OBSZAR DZIAŁALNOŚCI WOLONTARIATU
Aktywność wolontariuszy ukierunkowana jest na dwa zasadnicze obszary: środowisko
internackie i środowisko lokalne.
Środowisko Internackie
 Zapoznanie się z sytuacja życiową współmieszkańców i pomoc w razie konieczności.
 Współpraca z samopomocą koleżeńskiej w nauce.
 Udział w zajęciach pozalekcyjnych organizowanych przez internat jak i szkołę.
 Praca w bibliotece szkolnej.
Środowisko lokalne
 Współpraca z Miejsko - Gminnym Ośrodkiem Pomocy Społecznej w Ciechanowcu.
 Współpraca ze Szpitalem Miejski w Ciechanowcu.
 Współpraca z Przedszkolem w Ciechanowcu.
 Współpraca z Bankiem Spółdzielczym w Ciechanowcu.
 Akcje charytatywne wspierające instytucje i osoby prywatne.
ZADANIA KTÓRE BĘDZIEMY REALIZOWAĆ
 Przybliżenie młodzieży idei wolontariatu podczas spotkań Wolontariatu.
 Umożliwianie rozpoznania własnych motywacji do pracy.
 Poznanie obszarów pomocy.
 Poznanie zasad pracy i etyki działalności woluntarystycznej.
 Zapoznanie z prawami i obowiązkami wolontariuszy.
 Wywieszanie plakatów zachęcających młodzież do włączenia się w pracę
Wolontariatu.
 Zamieszczenie informacji o działalności Wolontariatu na stronie internetowej
internatu.
 Spotkania wychowawcze poświęcone idei Wolontariatu.
 Nawiązanie współpracy z lokalnymi firmami i zakładami pracy.
 Szkolenia członków wolontariatu w zakresie udzielania pierwszej pomocy
przedmedycznej.
 Okresowe zebrania członków Wolontariatu.
 Pomoc najuboższym rodzinom, samotnym, chorym i osobom starszym.
 Uzupełnianie „mapy” potrzeb środowiska szkolnego i lokalnego.
 Monitorowanie działalności wolontariuszy.
 Wymiana doświadczeń.
ZAKOŃCZENIE
„ Chwalebne jest czynić to co należy, a nie to co wolno”
Seneka Młodszy
Gdybyśmy chcieli przedstawić wszystkie zalety bycia wolontariuszem to nie bylibyśmy w
stanie. Pewnie zabrakło by miejsca, a może przede wszystkim każdy powinien poszukać
odpowiedzi w swoim sercu. Wolontariat to wspaniałe miejsce do pracy, nauki i bycia z
innymi. Co nie jest wbrew pozorem łatwe. Dziś bardzo często zauważymy jak młodzi ludzie
wyśmiewają się ze starości. A przecież ona dotyczy każdego z nas. Jeżeli teraz nauczymy
młodzież szacunku do starości to my, będąc w podeszłym wieku doczekamy się szacunku i
zrozumienia. Bardzo pięknie obrazuje jak dobro powraca Don Clark w swoim opowiadaniu.
Niech to będzie dla nas wskazówką do tego jak należy żyć.
Kilka lat temu pewien chłopiec z niewielkiej wioski rybackiej w Holandii udowodnił
całemu światu, jak wielka nagroda czeka niosących bezinteresowna pomoc.
Ponieważ życie całej wsi kręciło się wokół rybołówstwa, powołano ochotniczą ekipę
służącą pomocą w nagłych wypadkach na morzu. Pewnej nocy rozpętała się wichura. Z
nieba lały się strugi deszczu, rozszalał się sztorm. Fale przewróciły łódź rybacką
wracającą z połowu na pełnym morzu. Załoga osiadłego na mieliźnie kutra wysłała
sygnał SOS. Kapitan łodzi ratunkowej podniósł alarm i wkrótce wszyscy mieszkańcy
wioski zgromadzili się na ryneczku, z którego roztaczał się widok na zatokę. Ratownicy
spuścili na wodę szalupę i bez chwili zwłoki pośpieszyli z pomocą swoim przyjaciołom,
zmagając się z rozszalałymi falami. Pozostali mieszkańcy czekali z niepokojem na plaży,
trzymając zapalone latarnie które miały wskazać ratownikom drogę do domu.
Godzinę później z gęstej mgły wyłoniła się łodź ratunkowa. Wszyscy pobiegli na
spotkanie, wznosząc radosne okrzyki. Ratownicy, z wyczerpania padając na piasek,
oznajmili jednak, że na miejscu tragedii musieli zostawić jednego mężczyznę, ponieważ
szalupa nie była w stanie pomieścić tylu ludzi. Jedna osoba więcej...i łódź poszła by na
dno, gubiąc wszystkich. Kapitan z determinacją postanowił zebrać jeszcze jedną grupę
ochotników, którzy pośpieszyliby na ratunek pozostawionemu rozbitkowi. Z tłumu
wystąpił szesnastoletni chłopiec, Hans, lecz jego matka złapała go zaraz za rękę i
próbując go powstrzymać błagała: - Nie idź, proszę cię, nie idź! Twój ojciec stracił życie
w morskiej katastrofie dziesięć lat temu, a trzy tygodnie minęły, odkąd twój starszy
brat, Paul, zaginął na morzu. Hans, nie idź, proszę. Tylko ty mi zostałeś...
- Muszę, mamo - odparł chłopiec - Co byłoby, gdyby każdy mówił : ja nie mogę niech
zrobi to ktoś inny? Tym razem przyszła moja kolej, muszę wypełnić swój obowiązek. A
gdy
obowiązek
wzywa,
musimy
robić
,
co
do
nas
należy.
Hans pocałował matkę na pożegnanie i razem z pozostałymi ochotnikami zniknął w
ciemnościach nocy. Minęła kolejna godzina. Dla matki bardzo długa, niczym wieczność.
Wreszcie we mgle ukazała się powracająca łódź. Na dziobie stał Hans.
Przyłożywszy dłonie do ust, kapitan zawołał z brzegu:- Znaleźliście tamtego człowieka?
Hans nie potrafił zapanować nad sobą - rozemocjowany odkrzyknął czym, prędzej:
- Tak, znaleźliśmy go! Niech pan powie mamie, że to mój brat, Paul!!
ANKIETA OSOBOWA KANDYDATA NA WOLONTARIUSZA
Jeśli chcesz zostać wolontariuszem /wolontariuszką, wypełnij ten formularz. Pozwoli on nam
dowiedzieć się więcej o Tobie.
Wszystkie dane są tylko do użytku wewnętrznego i będą wykorzystywane tylko i wyłącznie
do celów związanych z wolontariatem.
Imię i nazwisko:
Data urodzenia:
Obecnie: uczę się w klasie
Jakimi sprawami według Ciebie chciałabyś/chciałbyś się zajmować jako wolontariusz i
dlaczego?
Co Cię interesuje?
Twoje kontakty:
E-mail:
Telefon komórkowy:
Miejscowość w której mieszkasz:
W jakich godzinach mogłabyś/mógłbyś współpracować z nami?
Z G O D A
RODZICÓW LUB PRAWNYCH OPIEKUNÓW NA UDZIAŁ DZIECKA
W WOLONTARIACIE INTERNATU ZSOiZ W CIECHANOWCU
Ja, niżej podpisana/y…………………………………….wyrażam zgodę na aktywny
udział ………………………...……………………., pozostającej/ego pod moją opieką
prawną, w działaniach Wolontariatu (nazwa placówki) w (miejscowości).
Oświadczam, że znane mi są cele i zadania wolontariatu internackiego, a także idea
wolontariatu, u podstaw której stoi dobrowolne, bezpłatne wykonywanie czynności, a także
charytatywny, pomocniczy i uzupełniający charakter wykonywanych przez wolontariuszy
świadczeń.
Wyrażam zgodę na używanie do celów statutowych placówki danych osobowych
dziecka.
………..……………………….
………..………………….
miejscowość, data
kontakt telefoniczny: ………………………………………………
podpis