regulamin pracy - obowiązujący

REGULAMIN PRACY
STAROSTWA POWIATOWEGO W TOMSZOWIE LUBELSKIM
PRZEPISY WSTĘPNE
§ 1.
1. Regulamin określa porządek wewnętrzny w Starostwie Powiatowym w Tomaszowie Lubelskim,
a także prawa i obowiązki pracowników i pracodawcy.
2. Regulamin pracy obowiązuje wszystkich pracowników, bez względu na zajmowane stanowisko
i wymiar czasu pracy.
§ 2.
Ilekroć w regulaminie jest mowa o:
1. przepisach prawa pracy - oznacza to ustawę Kodeks prac oraz przepisy wydane na jej
podstawie,
2. pracodawcy - oznacza to Starostę Tomaszowskiego,
3. pracowniku - oznacza to osobę zatrudnioną na podstawie: wyboru, powołania i umowy
o pracę.
PODSTAWOWE OBOWIĄZKI PRACOWNIKA I PRACODAWCY
§ 3.
1. Pracodawca jest obowiązany w szczególności:
1) zaznajamiać pracowników podejmujących pracę z zakresem ich obowiązków, sposobem
wykonywania pracy na wyznaczonych stanowiskach oraz ich podstawowymi uprawnieniami,
2) organizować pracę w sposób zapewniający pełne wykorzystanie czasu pracy, jak również
osiąganie przez pracowników, przy wykorzystaniu ich uzdolnień i kwalifikacji, wysokiej
wydajności i należytej jakości pracy,
3) organizować pracę w sposób zapewniający zmniejszenie uciążliwości pracy, zwłaszcza pracy
monotonnej i pracy w ustalonym z góry tempie,
4) przeciwdziałać dyskryminacji w zatrudnieniu, w szczególności ze względu na płeć, wiek,
niepełnosprawność, rasę, religię, narodowość, przekonania polityczne, przynależność
związkową, pochodzenie etniczne, wyznanie, orientację seksualną, a także ze względu na
zatrudnienie na czas określony lub nieokreślony albo w pełnym lub w niepełnym wymiarze
czasu pracy,
5) zapewniać bezpieczne i higieniczne warunki pracy oraz prowadzić systematyczne szkolenie
pracowników w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy,
6) terminowo i prawidłowo wypłacać wynagrodzenie,
7) dostarczać pracownikom środki czystości,
8) ułatwiać pracownikom podnoszenie kwalifikacji zawodowych,
9) stwarzać pracownikom podejmującym zatrudnienie po ukończeniu szkoły prowadzącej
kształcenie zawodowe lub szkoły wyższej warunki sprzyjające przystosowaniu się do
należytego wykonywania pracy,
10) zaspokajać w miarę posiadanych środków socjalne potrzeby pracowników,
11) przeciwdziałać mobbingowi i molestowaniu,
12) stosować obiektywne i sprawiedliwe kryteria oceny pracowników oraz wyników ich pracy,
13) prowadzić dokumentację w sprawach związanych ze stosunkiem pracy oraz akta osobowe
pracowników,
14) wpływać na kształtowanie w zakładzie pracy zasad współżycia społecznego.
1
15) zapoznać pracownika z treścią regulaminu pracy przed rozpoczęciem przez niego pracy oraz
każdorazowo na życzenie pracownika. Regulamin pracy znajduje się do wglądu w Wydziale
Organizacyjno – Administracyjnym Starostwa Powiatowego w Tomaszowie Lubelskim.
16) udostępnić
pracownikom
tekst
przepisów
dotyczących
równego
traktowania
w zatrudnieniu w formie pisemnej lub zapewnić pracownikom dostęp do tych przepisów
w inny sposób
17) informować pracowników o możliwości zatrudnienia w pełnym lub w niepełnym wymiarze
czasu pracy, a pracowników zatrudnionych na czas określony - o wolnych miejscach pracy.
18) Informować pracownika na piśmie, nie później niż w ciągu 7 dni od dnia zawarcia umowy
o pracę, o obowiązującej dobowej i tygodniowej normie czasu pracy, częstotliwości wypłaty
wynagrodzenia za pracę, urlopie wypoczynkowym oraz długości okresu wypowiedzenia
umowy, a jeżeli pracodawca nie ma obowiązku ustalenia regulaminu pracy - dodatkowo
o porze nocnej, miejscu, terminie i czasie wypłaty wynagrodzenia oraz przyjętym sposobie
potwierdzania przez pracowników przybycia i obecności w pracy oraz usprawiedliwiania
nieobecności w pracy.
19) Równo traktować pracowników zatrudnionych w pełnym i niepełnym wymiarze czasu pracy.
20) Przeciwdziałać zachowaniom, których celem lub skutkiem jest naruszenie godności albo
poniżenie lub upokorzenie pracownika (molestowanie).
§4
1. Pracownik jest obowiązany wykonywać pracę sumiennie i starannie.
2. Pracownik jest obowiązany stosować się do poleceń przełożonych, które dotyczą pracy,
a nie są sprzeczne z przepisami prawa lub umową o pracę.
3. Pracownik ma w szczególności obowiązek:
1) przestrzegać ustalonego w zakładzie czasu pracy,
2) przestrzegać ustalonego w zakładzie porządku i regulaminu pracy,
3) przestrzegać przepisy i zasady bhp oraz przeciwpożarowe,
4) przestrzegać w zakładzie pracy zasady współżycia społecznego, okazywać koleżeński
stosunek współpracownikom,
5) dbać o dobro zakładu pracy, chronić jego mienie i użytkować je zgodnie
z przeznaczeniem,
6) zachowywać porządek na swoim stanowisku pracy,
7) zachowywać porządek i czystość we wszystkich pomieszczeniach,
8) przestrzegać tajemnicy określonej w odrębnych przepisach,
9) zachowywać w tajemnicy informacje, których ujawnienie mogłoby narazić pracodawcę
na
szkodę,
a
w
szczególności:
przechowywać
dokumenty
(narzędzie
i materiały) w miejscu do tego przeznaczonym, po zakończeniu pracy odpowiednio
zabezpieczyć dokumenty, narzędzia i materiały.
4. Pracownik nie może w zakresie ustalonym odrębną umową prowadzić działalności
konkurencyjnej wobec pracodawcy, a zwłaszcza: prowadzić działalności gospodarczej
konkurencyjnej wobec pracodawcy, świadczyć pracy w ramach stosunku pracy lub na innej
podstawie na rzecz podmiotu prowadzącego działalność konkurencyjną wobec pracodawcy.
5. Pracownik jest obowiązany złożyć oświadczenie o prowadzeniu działalności gospodarczej wraz
z określeniem jej charakteru.
CZAS PRACY
§5
1. Czasem pracy jest czas, w którym pracownik pozostaje do dyspozycji pracodawcy w siedzibie
zakładu lub w innym miejscu wyznaczonym przez pracodawcę do wykonywania pracy.
2. Czas pracy pracowników wynosi 8 godzin na dobę i przeciętnie 40 godzin w przeciętnie
pięciodniowym tygodniu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym
2
jednego miesiąca.
3. Na pisemny wniosek pracownika pracodawca może ustalić indywidualny rozkład jego czasu
pracy w ramach systemu czasu pracy, którym pracownik jest objęty.
4. Jeżeli dobowy wymiar czasu pracy pracownika wynosi co najmniej 6 godzin, pracownik ma
prawo do przerwy w pracy trwającej co najmniej 15 minut, wliczanej do czasu pracy.
5. W zakładzie obowiązują następujące godziny rozpoczynania i kończenia czasu pracy:
1. Pracownicy biurowi i Kierowcy samochodów służbowych:
a) W poniedziałek, środę, czwartek, piątek – 7 30 – 15 30,
b) We wtorki 8 00 – 16 00,
c) Wszystkie soboty są wolne,
2. Sprzątaczki – od godziny 13 00 do 21 00,
3. Robotnicy gospodarczy – od godziny 20 00 do 8 00 lub od godziny 8 00 do 20.00,
4. Dozorcy – od godziny 18 00 do godziny 18 00 / 24 godziny/.
5.
6.
7.
Każde święto występujące w okresie rozliczeniowym i przypadające w innym dniu niż niedziela
obniża wymiar czasu pracy o 8 godzin.
Czas pracy osób zatrudnionych w niepełnym wymiarze godzin ustala indywidualnie dla
każdego pracownika pracodawca. Ustala również w umowie o pracę dopuszczalną liczbę
godzin pracy ponad określony w umowie wymiar czasu pracy, którego przekroczenie
uprawnia, oprócz normalnego wynagrodzenia, do dodatku za pracę w godzinach
nadliczbowych.
Pora nocna obejmuje 8 godzin między godzinami 22 00 a 6 00. W porze nocnej nie wolno
zatrudniać kobiet w ciąży oraz – bez ich zgody – kobiet opiekujących się dziećmi w wieku do
czterech lat lub pracowników, którzy chcą z tego prawa skorzystać zamiast matki.”
§6
1. Praca w godzinach nocnych jest dozwolona tylko na wyraźne polecenie przełożonego.
2. Za pracę w godzinach nocnych przysługuje dodatek za każdą godzinę pracy w porze nocnej,
w wysokości 20% stawki godzinowej wynikającej z minimalnego wynagrodzenia w gospodarce.
§7
1. W zamian za czas przepracowany ponad ustaloną normę pracodawca, w ciągu 1 miesiąca na
wniosek pracownika, może udzielić mu w tym samym wymiarze czasu wolnego od pracy.
W tym przypadku pracownikowi nie przysługuje dodatek za pracę w godzinach nadliczbowych.
2. Udzielenie czasu wolnego w zamian za czas przepracowany ponad ustaloną normę może
nastąpić także bez wniosku pracownika, wówczas pracodawca udziela czasu wolnego od pracy
najpóźniej do zakończenia okresu rozliczeniowego (1 miesiąca) w wymiarze o połowę wyższym
niż liczba przepracowanych godzin nadliczbowych, jednakże nie może to spowodować
obniżenia wynagrodzenia należnego pracownikowi za pełny miesięczny wymiar czasu pracy.
Nie przysługuje w tym przypadku pracownikowi dodatek za pracę w godzinach nadliczbowych.
3. Pracą w godzinach nadliczbowych jest praca ponad obowiązujące w zakładzie dobowe
i tygodniowe normy pracy, czyli ponad 8 godzin na dobę oraz ponad 40 godz. w tygodniu.
4. Praca w godzinach nadliczbowych jest dopuszczalna tylko w przypadku:
1) konieczności prowadzenia akcji ratunkowej dla ochrony życia lub zdrowia ludzkiego, dla
ochrony mienia lub usunięcia awarii,
2) szczególnych potrzeb pracodawcy. Godziny nadliczbowe nie mogą przekraczać 150 godzin
w roku kalendarzowym.
5. Za pracę w godzinach nadliczbowych przysługuje dodatkowe wynagrodzenie w wysokości:
1) 100 % wynagrodzenia – za pracę w godzinach nadliczbowych przypadających:
a) w nocy,
b) w niedziele i święta nie będące dla pracownika dniami pracy, zgodnie z
obowiązującym go rozkładem czasu pracy,
c) w dniu wolnym od pracy udzielonym pracownikowi w zamian za pracę w niedzielę
lub święto, zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy,
3
2) 50 % wynagrodzenia – za pracę w godzinach nadliczbowych przypadających w każdym
innym dniu niż określony w pkt 1.”
5. Pracownicy zarządzający zakładem pracy w imieniu pracodawcy, główny księgowy, kierownicy
wyodrębnionych komórek organizacyjnych zakładu - oraz zastępcy tych osób - w razie
konieczności wykonują pracę poza normalnymi godzinami pracy, bez prawa do dodatkowego
wynagrodzenia.
OBECNOŚĆ W PRACY,
USPRAWIEDLIWIANIE NIEOBECNOŚCI I SPÓŹNIEŃ
§8
Pracownik potwierdza przybycie do zakładu na liście obecności, znajdującej się w dziale kadr
§9
1. Opuszczenie pracy lub spóźnienie do pracy usprawiedliwiają ważne przyczyny,
a w szczególności:
1) niezdolność do pracy z powodu choroby pracownika,
2) odsunięcie od pracy na podstawie decyzji lekarza lub inspektora sanitarnego, jeżeli nie
można zatrudnić pracownika przy innej pracy, odpowiedniej do jego stanu zdrowia,
3) choroba członka rodziny pracownika, wymagająca osobistej opieki pracownika nad
chorym,
4) konieczność sprawowania osobistej opieki nad zdrowym dzieckiem w wieku do
8 lat,
5) konieczność wypoczynku po nocnej podróży służbowej - w granicach 8 godzin od
zakończenia podróży - jeżeli pracownik podróżował w warunkach uniemożliwiających
nocny wypoczynek.
§ 10
1. Jeżeli pracownik nie może stawić się do pracy z przyczyny z góry wiadomej, ma obowiązek
uprzedzić o tym pracodawcę, przynajmniej dzień wcześniej.
2. Pracodawca udziela pracownikowi na jego żądanie i w terminie przez niego wskazanym nie
więcej niż 4 dni urlopu w każdym roku kalendarzowym, które to żądanie jest zgłoszone
najpóźniej w dniu rozpoczęcia urlopu.
3. W razie nieobecności w pracy w innych okolicznościach niż określone w ust. 1, pracownik ma
obowiązek zawiadomić zakład pracy o przyczynie nieobecności i przewidywanym czasie jej
trwania, w pierwszym dniu nieobecności w pracy, a najdalej w dniu następnym.
4. O przyczynie nieobecności oraz w przypadku określonym w ust. 2 pracownik może zawiadomić
osobiście, telefonicznie, telegraficznie lub przez inne osoby.
5. Pracownik ma obowiązek usprawiedliwić nieobecność w pracy, przedstawiając pracodawcy
odpowiednie zaświadczenia. W ten sam sposób pracownik usprawiedliwia spóźnienie do pracy.
§ 11
1. Czas pracy winien być w pełni wykorzystany na pracę zawodową.
2. Załatwianie spraw prywatnych, społecznych itp. powinno odbywać się poza godzinami pracy.
3. Pracownik może załatwiać w godzinach pracy sprawy, o który mowa w ust. 2, jeżeli otrzymał
zgodę przełożonego i wypisał się w rejestrze wyjść prywatnych prowadzonych
w dziale kadr Wydziału Organizacyjno - Administracyjnego Starostwa.
4. Za czas zwolnienia od pracy, o którym mowa w ust. 3, pracownikowi przysługuje
wynagrodzenie tylko wtedy, gdy odpracował czas zwolnienia w okresie jednego miesiąca od
dnia wyjścia. Odpracowanie to nie jest pracą w godzinach nadliczbowych.
5. Pracownik może opuścić stanowisko pracy i teren zakładu, po uprzednim powiadomieniu
i uzyskaniu zgody przełożonego.
4
§ 12
1. Pracodawca prowadzi ewidencję czasu pracy każdego pracownika.
2. Karta ewidencji obejmuje: pracę w niedziele i święta, w porze nocnej, w godzinach
nadliczbowych, w dodatkowe dni wolne od pracy, a także dyżury, urlopy, zwolnienia od pracy,
inne usprawiedliwione i nie usprawiedliwione nieobecności w pracy.
3. Pracownik ma prawo wglądu do ewidencji czasu pracy.
KARY PORZĄDKOWE
§ 13
1. Za naruszenie obowiązków pracowniczych uważa się:
1) nieprzestrzeganie przepisów bhp i przeciwpożarowych,
2) opuszczenie pracy bez usprawiedliwienia,
3) zakłócanie spokoju i porządku w miejscu pracy,
4) wykonywanie na terenie zakładu prac nie związanych z zadaniami zakładu,
5) złe lub niedbałe wykonywanie pracy, uszkodzenie narzędzi, urządzeń i materiałów,
6) niewłaściwy stosunek do przełożonych, pracowników, podwładnych i petentów,
7) stawienie się do pracy w stanie nietrzeźwym, spożywanie alkoholu na terenie zakładu oraz
wnoszenie alkoholu na teren zakładu,
8) stawienie się do pracy po zażyciu narkotyków, zażywanie narkotyków na terenie zakładu
oraz wnoszenie narkotyków na teren zakładu.
2. Za naruszenie obowiązków pracowniczych i nieprzestrzeganie regulaminu pracy pracodawca
może stosować:
1) karę upomnienia,
2) karę nagany.
3. Za nieprzestrzeganie przez pracownika przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy lub przepisów
przeciwpożarowych, opuszczenie pracy bez usprawiedliwienia, stawienie się do pracy w stanie
nietrzeźwości lub spożywanie alkoholu w czasie pracy - pracodawca może również stosować
karę pieniężną.
4. Kara pieniężna za jedno przekroczenie, jak i za każdy dzień nieusprawiedliwionej nieobecności,
nie może być wyższa od jednodniowego wynagrodzenia pracownika, a łącznie kary pieniężne
nie mogą przewyższać dziesiątej części wynagrodzenia przypadającego pracownikowi do
wypłaty.
§ 14
1. Kary nie można zastosować po upływie 2 tygodni od dnia, gdy przełożony dowiedział się
o naruszeniu obowiązku pracowniczego i po upływie 3 miesięcy od chwili, gdy pracownik
dopuścił się tego naruszenia.
2. Kara może być zastosowana tylko po uprzednim wysłuchaniu pracownika.
§ 15
1. Karę stosuje pracodawca i zawiadamia o tym pracownika na piśmie, informując
o możliwości wniesienia sprzeciwu. Odpis pisma składa się w aktach osobowych pracownika.
2. W ciągu 7 dni od zawiadomienia o ukaraniu pracownik może wnieść sprzeciw.
O odrzuceniu czy uwzględnieniu sprzeciwu decyduje pracodawca. Jeżeli sprzeciw nie zostanie
odrzucony w ciągu 14 dni od daty wniesienia, oznacza to, że został uwzględniony.
5
3. Pracownik, który wniósł sprzeciw, może w ciągu 14 dni od dnia zawiadomienia
o odrzuceniu tego sprzeciwu wystąpić do sądu pracy o uchylenie zastosowanej wobec niego
kary.
4. Po roku nienagannej pracy karę uważa się za niebyłą, a odpis zawiadomienia o ukaraniu usuwa
się z akt osobowych pracownika.
5. Mając na uwadze osiągnięcia w pracy i nienaganne zachowanie pracownika po ukaraniu
pracodawca może uznać karę za niebyłą przed upływem roku.
UPRAWNIENIA PRACOWNIKÓW ZWIĄZANE Z RODZICIELSTWEM
§ 16
1. Kobiet nie wolno zatrudniać przy pracach szczególnie uciążliwych czy szkodliwych dla zdrowia.
2. Niedozwolone jest dźwiganie ciężarów:
1) przy ręcznym podnoszeniu i przenoszeniu - przy pracy stałej - powyżej 12 kg na osobę,
przy pracy dorywczej - powyżej 20 kg na osobę,
2) przy ręcznym podnoszeniu ciężarów pod górę (pochylnie, schody) - odpowiednio
8 i 15 kg na osobę,
3. Kobietom w ciąży lub karmiących piersią nie wolno wykonywać prac fizycznych
i przenosić ciężarów powyżej ¼ norm, o których mowa w ust. 1 i ust. 2, pracować
w pozycji wymuszonej oraz pracować w pozycji stojącej łącznie ponad 3 godziny.
4. Kobietom w ciąży nie wolno pracować przy obsłudze monitorów ekranowych powyższej
4 godzin na dobę.
5. Pracodawca zapewnia ochronę pracę kobiet zgodnie z obowiązującymi przepisami szczegółowo
regulującymi powyższe uprawnienia.
§ 17
1. Kobiety w ciąży i opiekującej się dzieckiem do lat 4 nie wolno zatrudniać w porze nocnej,
w godzinach nadliczbowych oraz delegować poza stałe miejsce pracy bez jej zgody.
2. Kobiet w ciąży nie można zatrudniać w warunkach narażenia na działanie pola
elektromagnetycznego wysokiej częstotliwości.
§ 18
1. Pracodawca ma obowiązek przenieść kobietę w ciąży do innej pracy, jeżeli:
1) jest zatrudniona przy pracy wzbronionej kobietom w ciąży,
2) przedłoży orzeczenie lekarskie, że ze względu na ciążę nie powinna wykonywać
dotychczasowej pracy.
2. Jeżeli przeniesienie do innej pracy pociąga za sobą obniżenie wynagrodzenia, pracownicy
wypłaca się dodatek wyrównawczy.
3. Na wniosek pracownicy pracodawca jest obowiązany udzielić jej urlopu wychowawczego w celu
sprawowania opieki nad dzieckiem.
4. Pracownica uprawniona do urlopu wychowawczego może złożyć pracodawcy wniosek
o obniżenie jej wymiaru czasu pracy do wymiaru nie niższego niż połowa pełnego wymiaru
czasu pracy w okresie, w którym mogłaby korzystać z takiego urlopu. Pracodawca jest
obowiązany uwzględnić wniosek pracownicy.
§ 19
1. Pracownica, która karmi dziecko piersią ma prawo do dwóch półgodzinnych przerw
w pracy, wliczanych do czasu pracy. Pracownica, która karmi więcej niż jedno dziecko ma prawo
do dwóch przerw po 45 min. każda.
6
2. Przerwa na karmienie nie przysługuje pracownicy, która jest zatrudniona na czas krótszy niż 4
godziny dziennie. Jeżeli czas pracy pracownicy nie przekracza 6 godzin dziennie, przysługuje jej
jedna przerwa na karmienie.
3. Pracownicy wychowującej przynajmniej jedno dziecko w wieku do 14 lat przysługuje
w ciągu roku zwolnienie od pracy na 2 dni, z zachowaniem prawa do wynagrodzenia.
§ 20
Przepisy § 17 ust. 1, § 18 ust. 3 i 4 oraz § 19 ust. 3 regulaminu stosuje się także do pracownika, z
tym że jeżeli oboje rodzice lub opiekunowie są zatrudnieni, z uprawnień określonych w tych
przepisach może korzystać jedno z nich. W zakresie uprawnienia określonego w § 18 ust. 3 i 4
regulaminu ograniczenie to nie obowiązuje przez okres trzech miesięcy korzystania z urlopu
wychowawczego.
BEZPIECZEŃSTWO I HIGIENA PRACY
§ 21
1. Pracodawca zapewnia pracownikom bezpieczne i higieniczne warunki pracy, zgodnie
z obowiązującymi przepisami, a w szczególności z działem X Kodeksu pracy i przepisami
wykonawczymi wydanymi na podstawie tego działu.
2. Pracodawca przeszkoli każdego przyjmowanego pracownika w zakresie ogólnych zasad
i przepisów bhp na stanowisku, na którym pracownik został zatrudniony.
3. Pracodawca jest obowiązany informować pracowników o ryzyku zawodowym oraz
o zasadach ochrony przed zagrożeniami.
4. Przeszkolony pracownik składa pisemne oświadczenie w tej sprawie, które dołącza się do jego
akt osobowych.
§ 22
1. Przed dopuszczeniem do pracy pracownik jest kierowany przez pracodawcę na wstępne
badania lekarskie.
2. W czasie zatrudnienia pracownik podlega badaniom okresowym zgodnie z orzeczeniem
lekarskim.
3. W przypadku niezdolności do pracy trwającej dłużej niż 30 dni, spowodowanej chorobą,
pracownik podlega kontrolnym badaniom lekarskim.
4. Badania są przeprowadzane na koszt pracodawcy.
§ 23
1. W przypadku, gdy pracownik zauważy usterki maszyn, urządzeń, narzędzi itp. ma obowiązek
niezwłocznie zawiadomić o tym przełożonego.
2. W przypadku, gdy pracownik uległ wypadkowi na terenie zakładu - a jego stan zdrowia na to
pozwala - winien niezwłocznie zawiadomić o zdarzeniu przełożonego.
3. Każdy pracownik, który zauważył wypadek, winien niezwłocznie zawiadomić o nim pracodawcę.
§ 24
1. Pracownik ma obowiązek stosować się do zarządzeń, zakazujących lub ograniczających palenie
tytoniu.
2. Na terenie zakładu palenie tytoniu jest dozwolone tylko w miejscach do tego wyznaczonych.
7
§ 25
Należną pracownikom odzież ochronną i roboczą oraz środki czystości określają załączniki Nr 1 i 2
regulaminu pracy.
§ 26
1. Koszty prania i konserwacji odzieży ochronnej i roboczej ponosi pracodawca.
2. Jeżeli pracodawca nie może zapewnić prania odzieży roboczej, czynności te mogą być
wykonywane, przez pracownika pod warunkiem wypłaty przez pracodawcę ekwiwalentu
pieniężnego w wysokości kosztów ponoszonych przez pracownika.
URLOPY WYPOCZYNKOWE I ZWOLNIENIA
§ 27
1. Pracownik ma prawo do corocznego, płatnego, nieprzerwanego urlopu wypoczynkowego.
Wymiar i zasady przyznawania urlopów wypoczynkowych określa Kodeks pracy.
2. Do urlopu nie wlicza się dodatkowych dni wolnych od pracy.
3. Wymiar urlopu wynosi:
1) 20 dni - jeżeli pracownik jest zatrudniony krócej niż 10 lat,
2) 26 dni - jeżeli pracownik jest zatrudniony co najmniej 10 lat.
4. Wymiar urlopu dla pracownika zatrudnionego w niepełnym wymiarze czasu pracy ustala się
proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy tego pracownika, biorąc za podstawę wymiar urlopu
określony w § 1. Niepełny dzień urlopu zaokrągla się w górę do pełnego dnia.
5. Wymiar urlopu w danym roku kalendarzowym, ustalony na podstawie ust. 2 i 3, nie może
przekroczyć wymiaru określonego w ust. 3.
6. Pracownik podejmujący pracę po raz pierwszy, w roku kalendarzowym, w którym podjął pracę,
uzyskuje prawo do urlopu z upływem każdego miesiąca pracy, w wymiarze 1/12 wymiaru urlopu
przysługującego mu po przepracowaniu roku.
7. Prawo do kolejnych urlopów pracownik nabywa w każdym następnym roku kalendarzowym.
8. Pracownik nie może zrzec się prawa do urlopu.
9. Na wniosek pracownika urlop wypoczynkowy może być udzielony w częściach. W takim jednak
przypadku przynajmniej jedna część urlopu powinna obejmować nie mniej niż 14 kolejnych dni
kalendarzowych.
§ 28
1. Pracownik powinien wykorzystać urlop wypoczynkowy zgodnie z planem urlopów
z zastrzeżeniem § 10 ust. 2 regulaminu pracy.
2. Plan urlopów sporządza pracodawca, uwzględniając wnioski pracowników i potrzeby
pracodawcy.
3. Pracodawca podaje plan urlopów do wiadomości pracowników do 31 marca danego roku
kalendarzowego.
§ 29
1. Termin urlopu może zostać przesunięty na wniosek pracownika, umotywowany ważnymi
przyczynami, jak również z powodu szczególnych potrzeb pracodawcy.
2. W wyjątkowych okolicznościach, które nie były znane w chwili rozpoczynania urlopu,
pracodawca może odwołać pracownika z urlopu. Pracodawca ponosi koszty związane
z odwołaniem pracownika z urlopu.
§ 30
8
1. Pracownik ma prawo do okolicznościowych zwolnień od pracy, z zachowaniem prawa do
wynagrodzenia.
2. Zwolnienie przysługuje:
a) 2 dni - z okazji ślubu pracownika, urodzenia się dziecka pracownika, zgonu
i pogrzebu małżonka, dziecka, ojca lub matki, ojczyma lub macochy pracownika,
b) 1 dzień - z okazji ślubu dziecka pracownika, zgonu i pogrzebu rodzeństwa, teściów,
dziadków oraz innych osób pozostających na utrzymaniu pracownika lub pod jego opieką.
3. Wynagrodzenie za zwolnienie od pracy ustala się jak wynagrodzenie za urlop wypoczynkowy.
PRZEPISY PORZĄDKOWE I KOŃCOWE
§ 31
1. Pracownicy mogą przebywać na terenie zakładu pracy tylko w godzinach pracy.
2. Przebywanie na terenie zakładu poza godzinami pracy lub w dni wolne od pracy jest dozwolone
na polecenie pracodawcy lub po uzyskaniu jego pisemnej zgody.
3. Każdorazowy pobyt w budynku Starostwa po godzinach pracy należy wpisać do “Ewidencji osób
przebywających w budynku po godzinach pracy” znajdującej się u pracownika ochraniającego
budynek. O fakcie pobytu i opuszczenia budynku należy poinformować pracownika
ochraniającego budynek.
4. Pracownik ma prawo wynosić poza teren zakładu przedmioty stanowiące własność pracodawcy,
tylko na podstawie dokumentów wystawionych przez przełożonego.
§ 32
Pracownik, który odchodzi z zakładu pracy ma obowiązek rozliczyć się ze swoich zobowiązań,
a w szczególności z przedmiotów i urządzeń, które pobrał w związku z wykonywaną pracą.
§ 33
Wynagrodzenie wypłacane jest na pięć dni przed zakończeniem miesiąca, za zgodą pracownika
przelewane na konto pracownika lub w godz. od 900 do 1400 w kasie Starostwa, za wyjątkiem
miesiąca grudnia.”
§ 34
1. Regulamin pracy został ustalony na czas nieoznaczony i może być zmieniony przez pracodawcę.
2. Regulaminy obowiązujące w zakładzie, a także inne przepisy związane ze stosunkiem pracy są
do wglądu w dziale kadr.
§ 35
Regulamin wchodzi w życie po upływie 14 dni od daty jego ogłoszenia.
9
Załącznik Nr 1 do Regulaminu Pracy Starostwa Powiatowego w Tomaszowie Lubelskim
Stanowisko
pracy
Robotnik
gospodarczy
Sprzątaczka
Kierowca
Archiwista
Obsługa
powielarni
Specjaliści ds.
leśnictwa
prowadzący
legalizację
pozyskiwania
drewna w lasach
nie stanowiących
własności Skarbu
Państwa (praca w
terenie zgodnie z
zakresem
czynności)
Pracownik
obsługujący
monitory
ekranowe
ZAKRES WYPOSAŻENIA
R – odzież i obuwie robocze
O – środki ochrony indywidualnej
Przewidywany okres
używalności w miesiącach,
w okresach zimowych (oz)
i do zużycia (dz)
R – czapka drelichowa lub beret
24
R – ubranie drelichowe
12
R – trzewiki przemysłowe skórzane
24
R – obuwie filcowo – gumowe
24
R – płaszcz przeciwdeszczowy
dz (dyżurny)
R – kurtka ocieplana
4 (oz)
R – fartuch
12
R – obuwie profilaktyczne
12
O – szelki bezpieczeństwa lub pas
dz
do mycia okien
R – fartuch drelich
R – obuwie filcowo – gumowe
O – fartuch przedni wodoochronny
R – fartuch drelich
R – fartuch drelich
12
23
dyżurny
24
24
R – mundur wyjściowy Gabardyna
36
24
R – ubranie letnie /ALP-BHP/
R – kurtka ocieplana /ALP/
24
24
R – buty gumowe 7330/9
R – czapka letnia /ALP/
36
36
R – czapka ocieplana /ALP/
12
R – koszula mundurowa dł. rękaw
12
R – koszula mundurowa krót. rękaw
R – krawat mundurowy
12
O – rękawice ocieplane
12
24
R – ubranie ocieplane z kamizelką
24
R – trzewiki wysokie
R – półbuty męskie /traper niskie/
24
R - raportówka
72
O – okulary ochronne korygujące 24 lub krótszy na podstawie
wzrok, na podstawie orzeczenia orzeczenia lekarza
lekarza medycyny pracy
medycyny pracy (zwrot
kosztów do kwoty 250
złotych)
10