„Uczymy się wyrażad emocje i uczucia”.

Agata Starzec
Scenariusz zajęd profilaktycznych „Uczymy się wyrażad emocje i uczucia”.
Temat: Uczymy się wyrażad emocje i uczucia.
Klasa: III SP
Czas trwania: 90 minut
Cel główny: - zdobywanie umiejętności nazywania i dostrzegania własnych emocji i uczuć
Cele operacyjne:
- dziecko potrafi mówid o swoich emocjach
- umie nazywad emocje
- uczeń potrafi rozpoznać i nazwać emocje własne i innych
- uczeń rozpoznaje trudne emocje i umie określić swoje na nie reakcje
- uczeń zna różne sposoby radzenia sobie z trudnymi emocjami przez innych ludzi
Formy:
- indywidualna
- zbiorowa
Pomoce dydaktyczne:
- podkład muzyczny do zabawy „Roboty”
- duży napis z hasłem
- motylek (zabawka)
- kostka lodu
- piłka
- kubek z wodą
- maskotka – serce
- etykiety z nazwami emocji
- ilustracje przedstawiające różne stany emocjonalne
- kartka, farby, pędzle
Przebieg zajęd:
1. Przywitanie dzieci – iskierka. Dzieci siedzą w kole i trzymają się za ręce. Nauczycielka
„posyła” iskierkę (uścisk dłonie), która jest przekazywana dalej przez dzieci poprzez
uścisk dłoni kolegi.
2. Zabawa „Jak się dziś czujesz?”. Zadaniem dzieci jest pokazanie za pomocą mimiki,
jakie uczucia im teraz, w tej chwili, towarzyszą, jakie odczuwają? Dzieci określają
również słownie, jakie uczucia prezentowały.
3. Zabawa „ nakręcane zabawki”, „roboty”
Każdy uczeo staje się zabawką lub robotem, które poruszają się w rytm muzyki.
Nauczyciel prosi, aby koniec i początek ruchu był wyraźnie zaznaczony. Muzyka cichnie
zabawki zatrzymują się.
Nauczyciel zadaje pytania:
1. Jak się czuliście w trakcie zabawy?
( Zabawki, roboty nie wyrażają żadnych emocji – śmiechu, płaczu, nie marszczą brwi?)
2. Czy roboty potrafią wyrażad emocje (uczucia) ?
( Roboty nie reagują mimiką twarzy, niemożliwe jest wprowadzenie do ich pamięci
kombinacji wszystkich okoliczności, w jakich ludzie się znajdują i co odczuwają )
Nauczyciel wiesza na tablicy hasło. Uczniowie odczytują głośno:
Wyrażanie uczuć jest wielką sztuką.
Można je okazywać na wiele sposobów.
4. „Zabawne prezenty”.
Nauczyciel prosi uczniów, aby usiedli po obwodzie koła. Prowadzący trzyma w ręku
malutkiego motylka ( rekwizyt) i prosi o podanie z rąk do rąk tak, aby go nie zranid.
Następnie podaje kostkę lodu i prosi o szybkie przekazanie kolejnym uczniom. W
następnej kolejności toczy piłkę owiniętą w brudną szmatę do podłogi ( ubrudzoną
farbami). Czwartym prezentem jest kubek pełen wody. Uczeo ostrożnie podaje
następnemu. Ostatnim podarunkiem jest duże serce – maskotka. Uczeo podając dalej
musi powiedzied coś miłego, radosnego lub wesołego.
Po skooczeniu uczniowie wypowiadają się na temat różnych emocji wywołanych
podczas zabawy.
5. Nauczyciel pisze na tablicy zdanie: Wczoraj znów szedł ulicą ten człowiek”. Zadaniem
dzieci jest przeczytanie tego zdania za pomocą różnych emocji: strach, radośd, gniew,
nuda, smutek, zaskoczenie.
6. „Lustro”
Nauczyciel wypowiada uczucie, uczniowie patrząc w lustro bez wypowiadania słów
wyrażają mimiką twarzy uczucie
- lęk, złośd, smutek, wstręt, radośd, zdziwienie, zainteresowanie.
7. Dwiczenia utrwalające nazwy emocji:




Dzieci dobierają etykietki z nazwami do przypiętych ilustracji przedstawiających stany
emocjonalne, a następnie wspólnie odczytują nazwy danych emocji.(strach, złośd,
wstyd, zdziwienie, radośd, smutek, niesmak, zachwyt, spokój).
Następnie dzieci wspólnie z nauczyciele dokonują podziału na emocje przyjemne i
trudne oraz zapisują je na tablicy. Nauczyciel rozmawia z dziedmi na temat trudnych
emocji. Po omówieniu uczniowie uzupełnianie karty zdao niedokooczonych:
Rozłościłem się kiedy ... .
Poczułem się smutny gdy ... .
Bałem się kiedy ... .
Dzieci siadają w kole i następuje omówienie sposobów reagowania na trudne emocje.
Dzieci zastanawiają się nad pytaniem: Co wtedy robiłeś? Czy powiedziałeś o swoich
emocjach? Komu?
Podsumowanie, podanie przez nauczyciela ogólnych sposobów radzenia sobie z
trudnymi emocjami:
mówienie o emocjach,
przekazywanie emocji "nie wprost",
okazywanie emocji "prywatnie",
chronienie emocji
8. „Łańcuch uczuć”, „KOSZ”
Uczniowie zastanawiają się i piszą na pasku papieru uczucie, którym chcą obdarowad
innych, które częściej gościłoby na ich twarzy lub częściej byłoby wypowiadane.
Łączą paski ( ogniwa ) ze sobą i tworzą łaocuch uczud, następnie zawieszają go w
klasie.
Następnie myślą o zły uczuciu, o którym chcieliby zapomnied, z którego są
niezadowoleni i które przeszkadza im w kontaktach z innymi. Trzymając kartkę
papieru, niszczą ją na drobne strzępy wyobrażając sobie, że pozbywają się tego
uczucia. Porwane kartki papieru wyrzucają do „Kosza” albo spalają w metalowym
wiadrze.
9. Na zakooczenie zajęd dzieci wykonują pracę plastyczną. Nauczyciel mówi, by za
pomocą kolorów pokazały, swoje dzisiejsze emocje. Uczniowie malują farbami,
dobierając odpowiednie kolory do aktualnego stanu emocjonalnego. (np. złośd –
kolory zimne, radośd – ciepłe).
Po wykonaniu pracy następuje krótkie omówienie .