Imiona bohaterow

Imiona bohaterow
Rozdział ten w zamierzeniu ułatwić ma wybór imienia dla postaci gracza, oraz pomóc
MG w ustaleniu jak nazywają się prowadzeni przez niego bohaterowie niezależni. Nie
jest to wyczerpująca i ściśle obowiązująca lista – a raczej opis ogólny, wraz z
przykładami, które mają za zadanie zainspirować was i natchnąć nowymi pomysłami.
ł
Wylkołki odchodzą od swych dawnych imion po przemianie. Zamiast tego zwykły
stosować imiona opisowe, związane w jakiś sposób z charakterem lub ważnymi
wydarzeniami w życiu danej osoby. Zwykle słowa używane w nich związane są z
wilczą naturą i życiem w otoczeniu przyrody. Każde imię jest niepowtarzalne i łączy
się ściśle ze swym właścicielem.
Przykłady imion męskich: Cienisty Szpon, Kieł Błyskawic, Żelazny Kamień;
Przykłady imion żeńskich: Lodowa Ścieżka, Krew na Śniegu, Nocna Burza;
Koty wszystkich plemion używają imion w swoim języku, który dla naszego ucha
brzmiałby nieco podobnie do egipskiego. Często występują w nich głoski H, F i T.
Czasami także dodają do imienia przydomek, jeśli czyny danej osoby
usprawiedliwiają takie postępowanie (np. Mądry, Szybkołapy, Niecierpliwa, Czujna).
Imiona kotów korzystają z pewnego zasobu słów, więc mogą się powtarzać, choć
dzieje się to raczej rzadko. Imiona męskie nie różnią się od żeńskich w brzmieniu.
Przykłady imion męskich: Nesheti, Hefnet, Amkahi, Sahet, Pathat;
Przykłady imion żeńskich: Uhret, Namarnah, Solkis, Samaris, Mereti;
Harpie, podobnie jak Gryfonie, używają imion w Krzyku Wiatru. Jest to język ostry,
przypominający wrzask. Często w imionach występują głoski V i R. Każde imię ma w
nim swoje znaczenie. Harpie preferują krótkie, jedno lub dwusylabowe imiona, dodają
także do nich czasami przydomki, zwiększające „grozę” właściciela, np.: Krwawy,
Okrutna, Żelazna.
Przykłady imion męskich: Vran, Regu, Xigar, Hevr, Ivir;
Przykłady imion żeńskich: Rixa, Rivia, Viran, Irvia, Virta;
Krasnoludy wybierają imiona z pewnego zbioru imion we własnym języku. Zwykle
młody krasnolud dziedziczy imię po jakimś znanym przodku. Koboldy, które czerpią
od nich wzorce kulturowe czynią podobnie, zapożyczając imiona od krasnoludów (nie
używają w tym celu słów w Shurgocie). Określenia te zwykle są krótkie, i brzmią
twardo. Mają także tendencję do powtarzania się u kilku osób. Męskie różnią się
oczywiście od żeńskich, które kończą się zwykle na a. Znaczenie tych słów uległo z
czasem zapomnieniu, tak więc wiele z nich funkcjonuje współcześnie jedynie jako
nazwy własne. Tylko niektórzy uczeni krasnoludzcy znają dziś ich etymologię.
Przykłady imion męskich: Argat, Bafur, Drumir, Ojn, Hakon, Yarpen, Thori, Thron;
Przykłady imion żeńskich: Arica, Atla, Bestla, Krina, Riga, Sylgia, Thera, Ulla;
Gnomy lubią imiona długie, składające się z wielu sylab. Są to wyłącznie nazwy
własne, funkcjonujące w tym charakterze, gnomy nie stosują do nich określeń, ani nie
uznają ich za słowa posiadające swe znaczenie. Męskie imiona różnią się od żeńskich,
które kończą się zwykle na a. Mają także tendencję do powtarzania się u różnych osób.
Wyjątkowo zdarza się, iż jakiś gnom (zwłaszcza żyjący w Koldzie) używa imienia o
krasnoludzkim pochodzeniu.
Przykłady imion męskich: Aleksander, Filemon, Hilary, Kartezjusz, Patrycjusz,
Teodor, Zenobiusz;
Przykłady imion żeńskich: Adelajda, Hermenegilda, Izydora, Lukrecja, Paulicja,
Permucja, Waldemara;
Utra używają imion o gwarowym zabarwieniu. Często dla innych ludów brzmią one
jak zdrobnienia. Są to wyłącznie nazwy własne, funkcjonujące w tym charakterze,
Utra nie uznają ich za słowa posiadające swe znaczenie. Męskie imiona różnią się od
żeńskich, które kończą się zwykle na a. Mają także tendencję do częstego powtarzania
się u różnych osób. Zdarza się więc, iż dodaje się do nich przydomki, aby odróżnić od
siebie osoby noszące to samo miano, są to zwykle słowa określające wygląd, w
rodzaju: Stary, Kulawy, Ryży, Wielki albo Cycata...
Utwa z AjArd noszą zwykle imiona takie, jak nomadzi z dżungli.
Przykłady imion męskich: Aloś, Jezzek, Joszek, Kętek, Łontek, Poźmierz, Waniek;
Przykłady imion żeńskich: Ama, Dunia, Joma, Kośma, Łuka, Nętka, Wika;
ż
Strażnicy także używają pewnej ilości nazw własnych, jako imion. Nie przywiązują
wago do ich znaczenia, które zaginęło wraz z odejściem tego ludu, od swego
pierwotnego języka, którym posługiwali się za czasów barbarzyńców. Imiona jednak
zostały. Zwykle mają brzmienie, które ma budzić szacunek. Często także powtarzają
się u różnych osób, stąd też zwykło się do nich dodawać przydomki, świadczące o
wielkich czynach właściciela, np.: Mężny, Silny, Dumny, Dzielna czy Piękna;
Przykłady imion męskich: Argorn, Cronan, Kragnal, Reginn, Thorgal, Vagar;
Przykłady imion żeńskich: Arrica, Altrina, Cipria, Danara, Kamara, Sonya;
Pradawni używają zwykle imion będących po prostu nazwami drzew. Właściwie
nazwy te początkowo wzięły się właśnie z ich języka, w którym stanowiły także
miana. Uważają, iż każde drzewo ma swój charakter i tak też dobierają je do osób,
które je otrzymują. Zwykle młodzież ich ludu nosi imię zapożyczone od Utra bądź
Strażników, aż do dnia 18 urodzin. Uznanie pełnoletności wiąże się też z nadaniem
nowego imienia, co jest oczywiście powodem do dumy. Często też do imion
dodawane są przydomki, mówiące o cechach właściciela: np. Cichy, Mądry, Łagodna,
Uzdrowicielka.
Przykłady imion męskich: Buk, Dąb, Grab, Yavor, Modrzev, Svierk;
Przykłady imion żeńskich: Brzoza, Leszczyna, Yodła, Olcha, Sosna, Topola;
Imiona tego ludu są dość dźwięczne i wywodzą się z ich dawnego języka,
zachowanego obecnie jedynie w postaci Narzeczy Dolin. Młodzi członkowie
społeczności dziedziczą je zwykle po szanowanych przodkach, których duch, wedle
wierzeń, miał wspierać i opiekować się nimi. Mimo, iż wiele dawnych słów zatraciło
swoje znaczenie, wiedza o etymologii imion jest pieczołowicie przechowywana przez
ten lud, tak, że każdy jego członek wie, co oznacza miano, które nosi. Gracze mogą
sięgnąć tutaj po imiona celtyckie, wraz z ich znaczeniami.
Przykłady imion męskich: Aidan (Ogień), Albin (Góra), Benen (Błogosławiony),
Cahan (Wojowniczy), Sloan (Wojownik), Tadhg (Poeta);
Przykłady imion żeńskich: Bairre (Ognistowłosa), Dallas (Mądra), Eithne (Ziarno),
Fanny (Wolna), Keara ( Święta), Vasey (Waleczna);
źź
Jeźdźcy wichrów używają imiona opisowych, związanych z osiągnięciami danej
osoby. Dzieci noszą zwykle proste imiona, składające się z jednego słowa, np. Liść,
Kropla, Kamień etc. Wyzwaniem dla każdego młodego członka plemienia, jest
uzyskanie własnego imienia, przez co rozumie się dokonanie jakiegoś istotnego czynu.
Czyn ten często umożliwia zaliczanie do grona dorosłych i uzyskanie jakiejś roli w
plemieniu. Miano rozumiane jest jako czyjaś własność osobista, dlatego też nie można
znaleźć dwóch Jeźdźców Wichru, którzy nazywaliby się tak samo.
Przykłady imion męskich: Wiele Koni, Biegnący przez Trawy, Mówiący z Cieniami,
Deszcz Strzał, Tropiący Wicher;
Przykłady imion żeńskich: Łowiąca Chmury, Śpiewająca Rzeka, Kropla na Dłoni,
Zakryta Twarz, Skalne Kwiecie;
Imiona tego ludu są raczej twarde w brzmieniu. Wywodzą się z Języka Północy. Do
imion męskich często dodaje się drugie, dziedziczone po przodku, z końcówką son
(syn). Obecnie jedynie Plemię Kruka zwraca uwagę na znaczenie i etymologię imion,
reszta plemion uważa je po prostu za nazwy własne i łączy ich moc nie tyle z treścią,
co raczej z dokonaniami przodków, którzy je nosili. Gracze mogą sięgnąć tutaj po
imiona nordyckie.
Przykłady imion męskich: Agnarr, Bjorn, Egill, Gunnar, Hogni, Ivarr;
Przykłady imion żeńskich: Gerdr, Gunnlod, Hervor, Ranhild, Tora, Ulfra;
Słowa używane w tym celu wśród AjArdczyków, są długie, skomplikowane i często
trudne do wymówienia. Lud ten przywiązuje do nich ogromną wagę, która dla innych
może wydawać się wręcz przesadna. Każda inicjacja i ważniejsze wydarzenie w życiu
danej osoby, skutkuje zwykle nadaniem nowego imienia, które dodaje się do imion już
posiadanych. Tak wiec pierwsze miano dziecko otrzymuje zwykle wraz z narodzinami
(czasem dziedziczy też jakieś imię po przodkach), drugie – gdy przechodzi inicjację w
dorosłość, kolejne imiona: gdy zakłada rodzinę, obejmuje ważną społecznie funkcję
etc. Niektórzy szanowani członkowie społeczności mogą mieć nawet i osiem, lub
więcej imion. Każdy dorosły ma zaś przynajmniej trzy. Wszystkie one oczywiście
posiadają swoje znaczenie w języku AjArdzkim. Gracze mogą odnieść się tutaj do
imion egipskich i ich treści.
Przykłady imion męskich: Amyrtaois, Ankhapimes, Petensenas, Shotephet, Sotris,
Tutamen;
Przykłady imion żeńskich: Anouke, Amunikhet, Hendaque, Nebthet, Neferusebek,
Tathebes;
Sa używają dwóch rodzajów imion: dziennego i nocnego. Pierwsze, wywodzi się z
Wasan lub z Tufu i niespecjalnie odbiega od norm innych ludów. Drugie stanowi imię
kultowe i uważane jest za święte. Jest ono otoczone tajemnicą i uważane za ich
Prawdziwe Imię. Pod nim znani są wśród swoich, nie używają go jednak nigdzie, poza
własną społecznością. Powiada się, iż to drugie, tajemne imię, każdy musi wyśnić
sobie sam i uważa się, że młody Sa otrzymuje je od Wielkiego Węża. Zwykle
rozpoczynają się one jedynie na literę S i Z. Poniżej podano imiona dzienne i nicne (te
drugie w nawiasie).
Przykłady imion męskich: Amis (Sah-taai-sah), Amter (Sah-oh-is), Hygin (Zod-ohsah), Menas (Nah-saz), Talus (Zod-hees);
Przykłady imion żeńskich: Cyria (Zod-ox-aa), Donicela (Sah-nah-ra), Kora (Cah-ox
-sa), Laria (Zod-taai), Taida (Ii-nah-sah);
Nomadowie także nadają sobie imiona we własnym języku, zwykle mają one
znaczenie osobiste, a ich sens odnosi się do cech lub przeznaczenia danej osoby.
Większość imion nadawana jest przez szamana lub kapłana, w czasie inicjacji w
dorosłość. Mogą być to nazwy zwierząt i roślin, słowa znamionujące pokrewieństwo,
nazwy żywiołów bądź zjawisk atmosferycznych. Zwykle, obok jednego miana
znanego powszechnie, każdy Nomad ma także drugie znane tylko jego bliskim. Wiąże
się to z wiarą w magiczną moc imion, które mogą dać dostęp do duszy noszącej je
osoby. Z uwagi na różnorodność plemion i dialektów, trudno jest jednoznacznie
ustalić zakres słów, z których czerpie się nazwy własne – Nomadowie zwykle potrafią
po imieniu określić czyjeś pochodzenie. Gracze mogą sięgnąć w tym przypadku do
słownika imion afrykańskich.
Utra mieszkający w dżunglach AjArd, także używają tych samych imion i mają
podobne, związane z nimi zwyczaje.
Przykłady imion męskich: Ntambo (Lew), Nyoka (Wąż), Kabeya (Bawół), Kogna
(Samotny), Teliba (Sierota);
Przykłady imion żeńskich: Adeola (Korona), Numbi (Antylopa), N’kulu (Krzew
Magiczny), Mutombo (Pączek), Nyota (Gwiazda);
Imiona wśród tego ludu nadawane są w świątyni, w czasie inicjacji w dorosłość.
Każdy młody członek społeczności medytuje w transie, w Świątyni Mechit-Urit, która
tam czczona jest nie tylko jako Patronka Dzieci, ale też i Nadająca Imiona. W czasie
wizji wywołanej ziołami i długą modlitwą, słyszy on swoje przyszłe imię. Dlatego też
ma ono charakter niezwykle osobisty i nie powtarza się wśród innych. Po otrzymaniu
imienia kapłani interpretują je numerologicznie, oraz wizje mu towarzyszące by
wyjaśnić jego magiczne znaczenie. Z uwagi na sposób w jaki lud ten otrzymuje swoje
imiona, są one zwykle bardzo skomplikowane i trudno do wymówienia. Często
pojawiają się w nich głoski CH, L, T, X i Y. (X czyta się jako sz a CH jak cz)
Przykłady imion męskich: Coati, Icnoyotl, Huitzilli, Namacuix, Tezcacaoatl,
Yolamantizn.
Przykłady imion żeńskich: Cuicatl, Exochilt, Mizquixalal, Noxochicoztli, Xochiotl,
Yoloihuani;
Ans’ar mają własny zasób słów służących im jako imiona. Mają one zwykle dość
dźwięczne brzmienie. Znaczenie większości z nich odnosi się do treści religijnych (np.
Dobra Wiara, czy Sługa Pana). Imiona nadawane są niedługo po urodzeniu, w
świątyni Ansoja. Wybiera je ojciec rodu a ceremonii przewodniczy kapłan. W
większości mają one dość proste brzmienie, często też dodaje się do nich przydomki
(zwłaszcza wśród wojowników i kapłanów, gdzie mają one za zadanie siać postrach w
sercach wrogów). Przykładami takich słów mogą być: Bogobojny, Prawy, Straszliwy,
Mężny. Kobietom rzadko nadaje się przydomki z uwagi na ich niższy poziom
społeczny.
Przykłady imion męskich: Achtamian, Firaz, Kamił, Nikandir, Wergił, Tajpur;
Przykłady imion żeńskich: Andija, Azizja, Dalidija, Jelizata, Panadija, Roslanna;
ś
Większość elfów posiada niezwykle złożone, długie imiona, o dźwięcznym,
charakterystycznym dla ich mowy brzmieniu. Częste są dla nich powtarzające się
zgłoski L N i S. Każdy elf uzyskuje swoje „dojrzałe” miano w czasie inicjacji w
dorosłość, kiedy medytuje w gaju poświęconym bogini Ja’vie. W czasie kontemplacji
poszukuje wizji, która objawi mu treść jego przyszłego imienia. Są to zwykle krótkie,
lecz poetyckie obrazy, samo imię zaś jest ich transkrypcją na język elfi. Dlatego też
ma ono zwykle dość złożone znaczenie, które jest związane z osobą noszącą je.
Ponieważ lud ten związany jest mocno z naturą, również miana, których używa
wyrastają z tej więzi. Tak więc Elfy Leśne noszą zwykle imiona związane z lasem,
nazwami roślin i dziką przyrodą (np. Innarlistria „Kropla Rosy na Młodym Liściu
Brzozy”), Elfy Górskie preferują słowa związane z górami, skałami i kamieniami
szlachetnymi (Apatylliensi „Błysk Szlachetnego Minerału Ukrytego w Ciemnej
Grocie”), Elfy Smutne zaś korzystają ze słów związanych z morzem, wodą i
zjawiskami pogody (np. Calenvillern „Grzmot Rozcinający Ciszę nad Oceanem”).
Imiona elfów nigdy się nie powtarzają, znane są nawet przypadki, gdy niektóre z nich
zmieniają imiona, po tym, jak natknęły się na kogoś noszącego podobne do nich
miano. Elfy nie zdradzają znaczenia swych imion nikomu, kto nie jest przynajmniej
ich bliskim przyjacielem.
Przykłady imion męskich: Allinorinan, Desdaranthis, Callinhivir, Iammaihair,
Labrananis, Villemiriann;
Przykłady imion żeńskich: Calistrillenna, Firandellinna, Maigreballis, Opillenikia,
Sirellaniadi, Yavennissia;
Podobnie, do swych kuzynów, Alfry również wybierają imiona z języka elfiego,
związane z noszącym je. Sposób ich uzyskiwania nie różni się zbytnio, jest to także
słowo, będące poetycką transkrypcją wizji uzyskanej w czasie inicjacji w dorosłość.
Tym, co różni więc te imiona od innych jest charakter Alfrów. Nie dążą one do
tworzenia nadmiernie długich i trudnych do wymówienia wyrazów, pociąga je raczej
ich prostota. Przedkładają przeto celność nad kwiecistość. (np. wizja, która
zainspirowała Elfa Smutnego do stworzenia imienia Calenvilleran „Grzmot
Rozcinający Ciszę nad Oceanem”, u Alfrów mogłaby zaowocować imieniem Tharvill
czyli „Uderzenie Grzmotu”). Z tego powodu wiec ich imiona zwykle są krótsze i
mniej złożone od innych elfich mian. I choć oczywiście, pobrzmiewa w nich
charakterystyczna dla elfów śpiewność, jest ona znacznie ograniczona.
Przykłady imion męskich: Agavis, Crevan, Illmair, Thamior, Valestill, Yarell;
Przykłady imion żeńskich: Allios, Caitir, Fioradih, Leitis, Sionag, Valmai;
Członkowie tego ludu posiadają zawsze dwa imiona. Jedno z nich otrzymują po
urodzeniu, jest im ono nadawane przez przywódcę klanu. Drugie odkrywają sami w
czasie swej pierwszej wizji (co ma miejsce w okresie dorastania). Ma ono postać
opisową i stanowi indywidualną sprawę każdego Vilena. Większość z nich w taki, czy
inny sposób związana jest z wodą, lub z naturą. Żaden z nich nigdy nie wyjaśnia
znaczenia przyjętego miana, czy wizji, w której je ujrzał, mimo, że często są one dość
zagadkowe. Jego ziomkowie zwykle akceptują nowe imię bez zastrzeżeń i od razu
zaczynają go używać. O ile wiec pierwsze imię ma skłonność do powtarzania się u
różnych osób, drugie zawsze pozostaje indywidualne. Jeśli zaś chodzi o pierwsze imię
– większość mian pochodzi z dawnego języka Vilena, zatraciły jednak one swój sens
wraz z jego obumarciem. Współcześnie zdarza się także czasem, iż niektóre miana
nadawane młodym Vilena zapożyczone są od ludu Callas czy Marven.
Przykłady imion męskich: Chogan Fruwający Piasek, Cowess Kościana Trzcina,
Istaqua Zbierający Dym, Livanu Uśmiechnięte Jezioro, Navkaw Powracający Jutro,
Wahkan Trzy Skrzydła;
Przykłady imion żeńskich: Alaqua Pasiasta Trawa, Ayelen Która Ujrzała, Kateri
Przesypująca Wodę, Muna Dźwięczący Obłok, Shumma Trójkątna Kropla, Weko
Zapisująca Wiatr;
Dzieci tego ludu noszą zwykle imię w Sit Vitra, będące prostym, opisowym słowem,
związanym z cechami danej osoby (np. Tolk „Kamień”, Sil „Płomień”, czy Bygud
„Gwiazda”). Jednak w czasie Inicjacji Miecza i Kamienia, po przyjęciu ich każdy Orta
Vitra wybiera sobie nowe imię. Nie ma tutaj żadnych zasad, poza własnym gustem czy
indywidualnym odczuciem. Imię to może być słowem z języka rasy, lecz także
abstrakcyjnym wyrazem, lub imieniem zapożyczonym z innego wymairu. To znane
jest jako Imię Miecza i inni Orta Vitra akceptują jego wybór bez zastrzeżeń. Choć
mówi się powszechnie, aby wybierać mądrze, bowiem kiepskie imiona mogą wedle
wierzeń ściągnąć na kogoś nieprzychylność losu. Większość imion tego typu ma
konkretne brzmienie, często lekko syczące, nie jest też na tyle długa, aby być
niewygodna (maksymalnie trzy sylaby). Zwykle zaczynają się na S, Y lub V. Czasami,
po jakiś ważnych wydarzeniach, niektórzy dodają do właściwego miana przydomek w
Sit Vitra lub we wspólnym, np.: Miecz Cienia, Smoczy Płomień, Zabójca Umarłych.
Przykłady imion męskich: Acris, Navit, Kharet, Sikil, Yantar, Vertan;
Przykłady imion żeńskich: Calaan, Carris, Sabria, Setit, Yesta, Visiria;
Gryfonie otrzymują swe imię po urodzeniu, zostaje im ono nadane przez osobę
cieszącą się największym szacunkiem w rodzie, ze względu na jej mądrość i wiedzę.
Imiona te pochodzą z pradawnych czasów, gdy lud ten przybył do DrecarE na
Gwiezdnych Barkach. Nikt już nie pamięta ich znaczenia, są jednak pieczołowicie
przechowywane i uważane za świętość i skarb kultury. Największą hańbą dla Gryfonia
jest utrata imienia, co zdarzyć się może jeśli zostanie uznany winnym, jakiegoś
wykroczenia przeciwko własnemu ludowi.
Wiele imion jest dość złożonych, posiada charakterystyczne brzmienie. Zarówno
imiona męskie jak i żeńskie często kończą się na a.
Przykłady imion męskich: Abhimaja, Awjakta, Dehin, Dhana, Jugadi, Rakszana;
Przykłady imion żeńskich: Adhaya, Avarana, Bhurwarloka, Hridaja, Laksza,
Nirguna;
Sutu nie mają właściwie własnego zestawu słów, uznawanych za imiona. Używają w
tym celu najczęściej słów pożyczonych od innych ras, albo skomplikowanych złożeń
we własnym języku. Zwykle też zmieniają je dość często, zależnie od humoru, mody
czy okoliczności. Jedynie ci z ich ludu, którzy nie ukończyli jeszcze 1000 lat zwykle
trzymają się jednego imienia. I, jeśli wybrali dobrowolne wygnanie ze swych wysp,
wybierają je sobie sami z imion popularnych wśród innych ras. Niemniej jednak
większość Sutu lubi długie słowa, które mają „interesująco brzmieć”. Zwykle jest to
jeden lub dwa wyrazy. Zdarzają się więc tutaj nawet złożenia ze słów w różnych
językach (np. elfim i Mowie Wiatru). Prawdę mówiąc Sutu nie wydają się
przywiązywać większego znaczenia do źródłosłowu, interesuje ich raczej efekt
końcowy.
Przykłady imion męskich: Vran Xernomort, Numirion Teti, Olagiri;
Przykłady imion żeńskich: Yossaria, Ellitrien Guna, Sibria Mahamia;
Ixari nigdy nie przedstawiają się obcym swoim prawdziwym imieniem. Uważają, że
dałoby one obcym moc nad ich duszami. Z tego powodu też uważają zwykle pytanie
się o imię za dość dziwaczny i niegrzeczny obyczaj. Ich pierwotne miano pochodzi
zwykle z języka Tufu – zapomnianego w większości przez inne ludy, lub uznawanego
za martwy. Sami jednak używają go w kontaktach między sobą. Są to zwykle wyrazy
składające się z dwu (żadziej z trzech głosek), dźwięczne w wymowie. Imiona żeńskie
kończą się na samogłoskę – męskie zaś na spółgłoskę. Obcym, spoza swej rasy
przedstawiają się zwykle za pomocą imion lub przydomków zaczerpniętych od
Lenja’kare, mówiąc np.: „Zwą mnie Yoltzin Kościane Ostrze.” Należy tutaj
zaznaczyć, że niechęć do przedstawiania się jest dla innych ras często dość
niezrozumiała i zwiększa tylko aurę tajemniczości wokół Ixari.
Przykłady imion męskich: Anas, Celes, Eken, Kazum, Shinin, Sugur;
Przykłady imion żeńskich: Akemi, Iuko, Kame, Kinue, Shugo, Yumi;