ze świata - Infotransport.pl

Transkrypt

ze świata - Infotransport.pl
ze świata
SNCF wyszły z deficytu
i w I półroczu 2004 r.
osiągnęły zysk
Francuskie Koleje Federalne (SNCF) osiągnęły znaczny sukces, przechodząc od deficytu,
który w I półroczu 2003 r. wynosił 318 mln
euro, do 51 mln euro nadwyżki w I półroczu
2004 r. Obrót całkowity w I półroczu 2004 r.
osiągnął 11,4 mld euro, co oznacza wzrost
o 2,9%, w porównaniu do analogicznego
okresu 2003 r. Odpowiednio do tego zysk
eksploatacyjny w 2004 r. wyniósł 238 mln
euro, w porównaniu do deficytu 176 mln euro w 2003 r.
(m)
International Railway Journal 11/2004
Zwiększenie udziału
pociągów Eurostar
w rynku przewozowym
Udział pociągów Eurostar w rynku przewozowym na trasie Bruksela – Londyn w lipcu
2004 r. zwiększył się do 59,2%, w porównaniu z 46,6% w lipcu 2003 r. Także na trasie
Paryż – Londyn w analogicznym okresie
udział ten zwiększył się z 60,2% do 65,92%.
(m)
International Railway Journal 10/2004
Podwyżki taryf pasażerskich
na DB
Pomimo poprawy w ogólnej sytuacji finansowej kolei niemieckich (DB) za pierwsze
półrocze 2004 r., wyniki sektora ruchu pasażerskiego, dalekobieżnego się pogorszyły.
W I półroczu sektor zanotował stratę 214 mln
euro. Za cały 2004 r. przewidywane są – po
odliczeniu odsetek – straty 260 mln euro.
Przekroczy to znacznie przewidywaną stratę
budżetową na ten rok, wynoszącą 120 mln
euro. Punktualność pociągów była także niższa od zakładanej, gdyż w I półroczu 2004 r.
wyniosła tylko 82%, a planowano 90%. Od
1.10.2004 r. DB wprowadzają wyższe odszkodowania dla pasażerów, których pociągi
spóźniły się o 1 godzinę lub więcej. Innym
problemem DB jest, że pociągi InterCity, EuroCity i InterCity Express (ICE) są zapełnione
średnio tylko w 50%, co jest główną przyczyną strat.
Jednym ze środków zaradczych ma być
uruchomienie przez DB od tej jesieni specjalnych biletów w cenie 19–39 euro za podróż w jedną stronę do dowolnej stacji
w Niemczech lub Europie. Jednak najbardziej radykalnym posunięciem jest planowana od 12.12.2004 r. (wejście nowego rozkładu jazdy) podwyżka taryf, prawdopodobnie
średnio o 3,5% i zlikwidowanie wielu pocią-
gów o małej frekwencji. Ta sprawa spowodowała gwałtowną krytykę opinii publicznej
w Niemczech. Jeden z obserwatorów wezwał
rząd federalny do pokrycia strat DB w sektorze dalekobieżnym, którego obroty stanowią
około 1/10 obrotów całej DB. Rząd subsydiuje już spółkę Przewozy Regionalne, której
dochody wynoszą 1/3 wpływów DB. Kolej
odrzuca tę krytykę, twierdząc, że podwyżki
będą umiarkowane. Jednak podwyżki mogą
także zagrozić planom DB wejścia na giełdę
papierów wartościowych, planowaną od
2006 r.
(m)
miasto Magoya jest jeszcze w budowie, pociągi na razie dowożą pracowników do budowy oraz obsługę lotniska. Samo lotnisko rozpocznie prace 29.1.2005 r. – wówczas
pociągi będą kursowały co 10 min, a trasa
ich będzie przebiegała: lotnisko Chubu –
dworzec pociągów dużej prędkości Shin Nagoya – miasto portowe Toyohashi.
(m)
International Railway Journal 10/2004
Dyrektor Sektora Pasażerskiego Kolei Rosyjskich (SŻD) Oleg Nikitin poinformował, że
SŻD zamierzają uruchomić od maja 2005 r.
nowy pociąg relacji St. Petersburg – Berlin,
złożony z wagonów o przechylnym nadwoziu.
Miałby on kursować przez Tallin, Rygę, Wilno i Kaliningrad.
(m)
Kolej Amtrak rezygnuje
z przewozu poczty
Państwowa kolej Amtrak w USA zdecydowała
się zlikwidować z końcem września 2004 r.
obsługę poczty US Postal Service, z którą
zawarła umowę na 60 mln USD. Poczta była
przewożona w wagonach towarowych, doczepianych do pociągów pasażerskich. Jednocześnie Amtrak wycofał się z przewozu
wszystkich przynoszących straty przesyłek
ekspresowych. Używane do tego celu wagony towarowe lub pojazdy RoadRailers będą
albo sprzedane, albo skasowane. Jak twierdzi Amtrak, działalność ta nie przynosiła
zysków, natomiast zakłócała działalność
podstawową, jaką jest ruch pociągów pasażerskich. Obecnie, w wyniku tej decyzji, niektóre pociągi pasażerskie będą mogły mieć
skrócone czasy jazdy. Jednak kursujący 3 razy w tygodniu pociąg Trzy Rzeki, relacji Nowy
Jork – Chicago przez Pittsburg, będzie zawieszony, a jeden z trzech codziennie kursujących pociągów relacji Nowy Jork – Floryda
będzie w przyszłości kończył bieg w Savannah.
(m)
International Railway Journal 10/2004
Lotniska w Tel Awiwie i Nagoya
otrzymują połączenia kolejowe
10.10.2004 r. zostało otwarte połączenie kolejowe, długości 20 km, obsługiwane przez
Koleje Izraelskie, z międzydworcem w Tel
Awiwie a lotniskiem im. Ben Guriona. Linia
obsługuje nowy terminal nr 3 lotniska, który
został otwarty 2.11.2004 r. Pociągi kursują
w odstępach co 30 min. Po przejechaniu
przez dworzec w Tel Awiwie pociągi kończą
bieg w Nahariya, na północ od Tel Awiwu,
albo w Beer-Sheva, na południe od tego miasta. Podobne połączenie, długości 4,2 km
otwarto 16.10.2004 r. w Nagoya, Japonia.
Ponieważ sam dworzec lotniczy, o nazwie
Chubu International Airport, obsługujący
International Railway Journal 11/2004
Nowy pociąg relacji
St. Petersburg – Berlin
przez terytorium Polski
International Railway Journal 11/2004
Powstaje nowy tunel na linii
dużej prędkości w Belgii
Belgijskie Koleje Narodowe (SNCB) oraz ich
filia TUC Rail, która buduje linię dużej prędkości na odcinku Liège – granica niemiecka,
dotarły do końca wierconego tunelu Soumagne, długości 6530 m. Będzie to tunel dwutorowy na nowo budowanej linii Bruksela –
Kolonia. Odcinek ma być oddany do
eksploatacji w 2007 r.
(m)
International Railway Journal 12/2004
Oddanie do użytku kolejowej
linii średnicowej w Mediolanie
Z dniem 12.12.2004 r., tj. od wejścia w życie nowego rozkładu jazdy 2004–2005 r.,
zostanie ostatecznie oddana do użytku linia
średnicowa Mediolanu, długości 18,6 km,
przecinająca miasto z północnego zachodu
na południowy wschód. Budowa tej linii, którą nazwano linią Passante, była planowana
od 30 lat. W ten sposób czołowa do tej pory
stacja Porta Vittoria, leżąca na wschodnich
obrzeżach miasta, stanie się stacją przelotową. Linią Passante będą kursowały pociągi
zarówno państwowych kolei włoskich Trenitalia, jak i prywatnej Kolei Północnego Mediolanu (FNM – Ferrovia Nord Milano). Pociągi będą kursować na nowej linii z bardzo
duża częstotliwością do godz. 1.00 w nocy.
Niektóre z pociągów będą dojeżdżały do stacji Pioltello i Treviglio, leżących na linii Mediolan – Wenecja i umożliwiały dalsze skomunikowania.
(m)
International Railway Journal 11/2004
1-2/2005
3
aktualności
Połączenie towarowe
Słowenia – Turcja
Koleje słoweńskie uruchomiły pociąg towarowy, kursujący raz w tygodniu na trasie
Ljubljana – Istambuł. Pokonuje on trasę długości 1450 km w ciągu 2 i pół doby. Trasa
prowadzi przez Chorwację, Serbię, Czarnogórę i Bułgarię.
(m)
International Railway Journal 11/2004
W Uzbekistanie ma powstać
nowa linia kolejowa
W Uzbekistanie ma zostać zbudowana nowa
linia kolejowa długości 222 km, łącząca dwa
miasta w tym kraju – Taszguzar i Kumkurgan.
Dotychczasowe połączenie kolejowe między
tymi miastami, zbudowane w czasach, gdy
oba państwa wchodziły w skład Związku Radzieckiego przebiegało przez sąsiedni Turkmenistan. Opóźnienia pociągów z powodu
odpraw celnych na granicy, zmian lokomotyw oraz doczepiania i odczepiania wagonów
są obecnie na porządku dziennym. Linia ta
wchodzi w skład trasy międzynarodowej
w kierunku na Afganistan i ostatnio przewozy
nią wzrosły z powodu przesyłania pomocy
humanitarnej i materiałów do odbudowy tego kraju. Budowa linii ma być sfinansowana
z pożyczki z japońskiego Banku Współpracy
Międzynarodowej, w wysokości 16,4 mld
jenów (154,7 mln USD). Za pieniądze te
zostanie w szczególności sfinansowana budowa mostów, zakup maszyn do budowy
i utrzymania toru oraz urządzeń sygnalizacji
i telekomunikacji.
(m)
International Railway Journal 12/2004
THSRC próbuje pokryć większe
koszty budowy linii
Przedsiębiorstwo Budowy Linii Dużej Prędkości na Tajwanie THSRC (Taiwan High-Speed Rail Corporation) stara się pokryć zwiększenie kosztów budowy, liczącej 345 km linii
dużej prędkości między Taipei a Kaohsiung,
która ma być oddana do użytku za około rok.
W tym celu planuje sprzedać w przyszłym
roku dodatkową liczbę akcji w celu zdobycia
dodatkowych funduszy. THSRC realizuje projekt na zasadach BOT (Projektuj, Buduj, Eksploatuj) i ma koncesję na eksploatację na
35 lat.
Aby pokryć zwiększenie kosztów budowy, THSRC musi do maja 2005 r. zdobyć
dodatkowo 7,5 mld $NT (222 mln USD). Akcje firmy THSRC są obecnie na Tajwanie
w cenie ok. 8 $NT za akcję. Jak powiedział
główny finansista THSRC Lee Sheau Jin, firma może rozpocząć także sprzedaż akcji za
granicą, jeśli nie będzie dostatecznego popytu na Tajwanie. Natomiast analityk z firmy
Tajwan Rating Tony Tsai stwierdził: „…pierwszym zadaniem THSRC będzie zdobycie
dostatecznych środków do zakończenia budowy, natomiast drugim będzie uzyskanie
odpowiednich wpływów od pasażerów”.
Przewiduje się, że linią będzie przewożonych
ok. 300 tys. pasażerów dziennie, z przeciętną
opłatą 1300 $NT od osoby.
(m)
International Railway Journal 11/2004
Wykolejenie pociągu
Shinkansen w Japonii
przy prędkości 210 km/h
23.10.2004 r. nastąpiło wykolejenie pociągu
dużej prędkości Shinkansen, należącego do
kolei JR East, na linii Joetsu Shinkansen.
Przyczyną było trzęsienia ziemi w tym rejonie. Było to pierwsze wykolejenie pociągu
Shinkansen w ciągu 40 lat eksploatacji tych
pociągów. Przed 40 laty, 1.10.1964 r. otwarto pierwszą na świecie linię kolejową dużej
prędkości i rozpoczęto eksploatację pociągów dużej prędkości Shinkansen. Na szczęście spośród 155 pasażerów pociągu nikt nie
doznał poważniejszych obrażeń. Wykoleił się
pociąg nr 325, jadący jako ekspres Toki, relacji Tokio – Niigata. Był to zespół serii 200,
składający się z 10 wagonów, z których 8 się
wykoleiło. Wypadek wydarzył się gdy pociąg
zbliżał się do końcowej stacji Niigata. Wykolejenie nastąpiło na wiadukcie wysokości
14 m, w odległości 5 km przed stacją Naga-
Budowa nowej linii w rejonie stacji Tsoying; z lewej strony budowana jest lokomotywownia
4
1-2/2005
oka. Wypadek nastąpił tak blisko epicentrum
trzęsienia, że system Uredas, służący do wykrywania trzęsień nie zdążył powiadomić pociągu i spowodować jego zatrzymania. Pociąg zatrzymał się na drodze hamowania
1600 m. Trzęsienie ziemi miało siłę 6,8 według skali japońskiej. Na wiadukcie szyny
zainstalowane były na płycie betonowej,
a z obu stron toru wykonane były rowy odwadniające głębokości 500 mm, służące do
odprowadzania wody z topniejącego śniegu.
Śnieg roztapiany jest za pomocą gorącej wody. Trzy ostatnie wagony pociągu wpadły do
rowu i zatrzymały się nachylone pod kątem
ok. 40°. Wstrząsy uszkodziły także pobliski
tunel Uonuma i kilka podpór na wiadukcie
Nagaoka. Dla wstawienia wagonów na tor
musiano sprowadzić ciężkie dźwigi. Akcja
usuwania skutków wypadku była utrudniona,
gdyż wypadek wydarzył się na wysokim wiadukcie, a każdy z wagonów miał masę 48 t.
Dodatkowo, po głównym wstrząsie, nastąpiła
seria wstrząsów wtórnych o sile ponad 5 według skali japońskiej, które wstrzymały prace
naprawcze. Prace wznowiono 10.11.2004 r.,
a wagony usunięto 19.11.2004 r. Na objętym trzęsieniem ziemi odcinku wprowadzono
tymczasową komunikację autobusową. Pociągi Shinkansen kursują tylko na odcinkach
Tokio – Echigo-Yuzawa i Niigata – Tsubame-Sanjo. Na razie nie określono daty otwarcia
uszkodzonego odcinka linii, z powodu poważnych uszkodzeń wiaduktu i sąsiadującego z nim tunelu Uonuma. Przyczyny wypadku, a także niewykrycie go przez urządzenie
Uredas bada specjalna komisja ds. Wypadków Lotniczych i Kolejowych przy Ministerstwie Transportu. W momencie trzęsienia
ziemi na linii Joetsu znajdowały się jeszcze
cztery inne pociągi Shinkansen, których
wstrząsy dotknęły z siłą 3–5 w skali Richtera.
Te pociągi, ze względu na ich większą odległość od epicentrum trzęsienia, zostały pomyślnie zatrzymane przez urządzenie Uredas,
poprzez danie sygnałów do ich komputerów
pokładowych.
(m)
International Railway Journal 12/2004
ze świata
Koleje wietnamskie
zamówiły lokomotywy
w Siemens – Vossloh
Koleje wietnamskie zamówiły w konsorcjum
Siemens – Vossloh 16 lokomotyw spalinowych o przekładni elektrycznej, serii AR 15,
w cenie 46 mln euro. Będą to lokomotywy
z przeznaczeniem na tor o rozstawie szyn
1000 mm, o mocy 1,5 kW i prędkości maksymalnej 120 km/h. Będą one eksploatowane na głównej linii północ–południe, Hanoi
– Ho Chi Minh City, długości 1700 km. (m)
International Railway Journal 11/2004
Kolej Union Pacific zamawia
nowe lokomotywy spalinowe
oraz lokomotywy hybrydowe
Kolej Union Pacific (UP) w USA zamówiła
już łącznie 315 lokomotyw spalinowych
z nowej serii o niskiej emisji spalin. Są to
lokomotywy o przekładni elektrycznej, produkcji zarówno General Electric (GE), jak
i General Motors Electro-Motive Division
(EMD). Lokomotywy te mają być dostarczone w I półroczu 2005 r. Jak podaje kolej UP,
nowe lokomotywy, których moce są porównywalne z mocami obecnie posiadanych
przez tę kolej lokomotyw, będą miały emisję
spalin o 40% mniejszą, niż dotychczasowe
lokomotywy, gdyż będą spełniały wymagania
amerykańskiej Agencji Ochrony Środowiska
(EPA) dla kolei Poziom 2, które wejdą w życie od 1.1.2005 r. Dotychczas ponad 1/3
parku lokomotyw UP, który liczy 7861 lokomotyw, nie spełnia przepisów EPA Poziom 0
i Poziom 1 odnośnie emisji zanieczyszczeń.
Kolej UP nie podała dotąd ani wartości podpisanych umów, ani liczby lokomotyw, jaka
będzie zamówiona w poszczególnych fabrykach GE lub EMD. Jedynie dyrektor handlowy EMD Curt Swensen ujawnił, że znaczna
liczba lokomotyw będzie zbudowana w jego
fabryce. Kolej UP podała także, że złożyła zamówienie na budowę prototypu przełączalnej
lokomotywy o niskiej emisji spalin, która będzie mogła pracować bądź jako lokomotywa
o mocy średniej, bądź dużej. Została ona nazwana przełączalnym ciągnikiem (TES). Taka
lokomotywa jest obecnie budowana przez
National Railway Equipment Company. Ponadto UP planuje wypożyczyć od firmy RailPower Technologies nową wersję przełączalnej lokomotywy hybrydowej o nazwie Green
Goat (Zielony Kozioł) do pracy lekkiej i średniej. Zużycie paliwa tej lokomotywy ma być
zredukowane do poziomu 20% konwencjonalnej lokomotywy.
(m)
International Railway Journal 11/2004
Rozpoczęto modernizację
pociągów Eurostar
Kolej Eurostar Ltd, przewoźnik w tunelu pod
kanałem La Manche, rozpoczął modernizację
wnętrz swoich 27 zespołów dużej prędkości.
Koszt tej modernizacji wyniesie 25 mln funtów i ma potrwać rok. Jeden z zespołów został już zmodernizowany i wszedł do eksploatacji we wrześniu 2004 r. na trasie Bruksela
– Londyn Waterloo. Wagony 1 klasy otrzymały nowe, rozkładane siedzenia uruchamiane przyciskiem. Podgłówki wyposażono
w nowe, wygodne poduszki, wymieniono
stoliki między siedzeniami i lampki przy
nich. Siedzenia wyposażono w gniazdka do
zasilania komputerów osobistych i telefonów
komórkowych. W całym składzie położono
nowe wykładziny podłogowe. W 2 klasie także odnowiono siedzenia i wprowadzono dodatkowe miejsce na bagaż, poprzez zlikwidowanie kilku siedzeń dla pasażerów. Dwa
wagony bufetowe, jakie znajdują się w składzie pociągu, zostały wyłożone panelami
drewnopodobnymi. Wymieniono też podłogę
i blaty na stołach, wprowadzono nowe liczniki do baru. Odnowiono wszystkie toalety.
Nowe wnętrza pociągów Eurostar zostały zaprojektowane przez zespół złożony ze specjalistów kolei Eurostar i Francuskich Kolei
Narodowych (SNCF), na podstawie niektórych zamierzeń pierwotnych, proponowanych
przez konstruktora tego taboru Phillipe Starcka. Zespoły przebudowywane są w nowoczesnych zakładach naprawczych SNCF w Hellemmnes, koło Lille, Francja.
(m)
Wnętrze wagonu klasy 1 po modernizacji
International Railway Journal 10/2004
Talgo dostarcza wagony
do przewozu samochodów
do Finlandii
Koleje fińskie (VR), które obsługują ruch pasażerski w tym kraju, wprowadziły w październiku 2004 r. do eksploatacji dwa pierwsze
wagony piętrowe do przewozu samochodów,
produkcji firmy Talgo, Hiszpania. Ogółem
zamówionych jest 15 takich wagonów, za
6,4 mln euro. Nowe wagony, które są konstrukcji całkowicie obudowanej, dołączane
są do nocnych pociągów relacji Helsinki –
Oulu, odległość 600 km.
(m)
International Railway Journal 11/2004
Zbiegnięcie lokomotywy
ze stacji we Włoszech
Lokomotywa spalinowa zbiegła ze stacji Cosenza leżącej w południowych Włoszech
i przejechała prawie 200 km w kierunku na
Sibari i Taranto z prędkością do 80 km/h po
tym, jak maszynista wyszedł na chwilę z kabiny na zewnątrz lokomotywy. Po zauważeniu
zbiegnięcia przygotowywano w pośpiechu
drogę przebiegu dla lokomotywy, usuwając
pociągi z torów na szlakach oraz stacjach
i na szczęście udało się uniknąć katastrofy.
Ostatecznie lokomotywę zdołano skierować
na tor boczny, który prowadził na wzniesienie, i lokomotywa zatrzymała się na koźle
oporowym.
(m)
International Railway Journal 11/2004
Chiny dostarczają tabor
na rynek afrykański
W grudniu 2004 r. Kolej TransNamibia otrzymała pierwszy spalinowy zespół trakcyjny
produkcji chińskiej (koszt 2,3 mln USD).
Jest to 3-wagonowy zespół o prędkości maksymalnej 120 km/h. Będzie on obsługiwał
trasę Windhoek – Walvis Bay, odległość
300 km i Windhoek – Luderitz, odległość
800 km.
(m)
International Railway Journal 11/2004
Dodatkowa rejestracja drogi
przebiegu na lokomotywach
kolei Union Pacific
Dla lepszego określania przyczyn wypadków
kolej Union Pacific w USA zamierza zainstalować na czołach swoich lokomotyw kamery
cyfrowe i mikrofony, które będą obserwowały
i rejestrowały drogę przebiegu w czasie jazdy. Obrazy będą zapisywane w urządzeniach
zwanych Track Image Recorders (TIR). Będzie to dodatkowa rejestracja w uzupełnieniu
istniejących szybkościomierzy, rejestrujących prędkość.
(m)
International Railway Journal 11/2004
1-2/2005
5
aktualności
Japońska firma Hitachi
wchodzi do Europy
Strategiczny Zarząd Kolei w Wielkiej Brytanii
wybrał japońska firmę Hitachi, jako przyszłego producenta ok. 30 elektrycznych zespołów trakcyjnych o prędkości maksymalnej
225 km/h do obsługi ruchu regionalnego
między miastami w hrabstwie Kent a dworcem St Pancracs w Londynie. Będą to 6-wagonowe zespoły, kursujące po linii Chanel
Tunnel Rail Link. Będą one obsługiwane
przez jednego z wybranych w drodze przetargu przewoźników, pracujących dla firmy Integrated Kent. Przetarg na tę obsługę ma być
wkrótce ogłoszony. Dokładna liczba zespołów zostanie ustalona po uzgodnieniu rozkładu jazdy. Podano, że zakup taboru zostanie
sfinansowany przez bank HSBC Rail. Wybrane zespoły będą oparte na zespole Shinkansen serii 400, wykonanym według technologii pociągu A-Train, tj. z pudłem zbudowanym
z profili aluminiowych zgrzewanych za pomocą metody FSW, czyli ciepła wytworzonego metodą tarcia. Firma Hitachi podała, że
zespoły wykonane będą z metali lekkich, ale
jednocześnie będą miały najwyższy spośród
całego kursującego w Wielkiej Brytanii taboru wskaźnik odporności na zderzenie. W nowo budowanych zespołach będzie 300–350
miejsc. Będą one wyposażone w klimatyzację i przystosowane do przewozu osób
niepełnosprawnych, a także wyposażone
w podgląd newralgicznych miejsc kamerami
telewizyjnymi ze stanowiska maszynisty. Poziom hałasu na zewnątrz zespołu będzie wynosił 66 dBA, a wewnątrz 65 dBA. Pierwsze
cztery zespoły mają wejść do ruchu na wiosnę 2009 r. Nowe zespoły w połączeniu
z nową linią, na której prędkość maksymalna
będzie wynosiła 300 km/h, przyniosą znacz-
Symulacja komputerowa nowego zespołu trakcyjnego i jego wnętrza
6
1-2/2005
ne skrócenia czasów jazdy, np. odcinek
Ramsgate – Londyn, z 2 godz. obecnie do
1 godz. 15 min, a Ashford – Londyn –
z 1 godz. 7 min do 34 min. Będzie to pierwsza większa umowa, jaką firma Hitachi ma
podpisać w Europie. Negocjacje, które doprowadziły do wyboru firmy Hitachi poprzedziła seria prób z nowym taborem tej firmy
na terenie Wielkiej Brytanii. W szczególności
upewniono się o możliwości współpracy
aparatury trakcyjnej firmy Hitachi z brytyjską
sygnalizacją przytorową.
(m)
International Railway Journal 12/2004
Japońskie konsorcjum
wygrywa przetarg
na dostawę taboru dla Chin
Chińskie Ministerstwo Kolei podpisało umowę na 140 mld jenów (1,27 mld USD) z konsorcjum firm japońskich, pod przewodnictwem Kawasaki Heavy Industries, na dostawę
60 elektrycznych zespołów trakcyjnych
o prędkości 200 km/h. Jest to już trzecia
podpisana ostatnio umowa na pociągi
o prędkości 200 km/h. Wcześniejsze dwie
zostały podpisane z konsorcjami prowadzonymi przez Alstom i Bombardier Transportation. Ogółem Chińczycy zamówili ostatnio
140 elektrycznych zespołów trakcyjnych na
prędkość 200 km/h. Wymienione konsorcjum występuje pod nazwą Koki Railway
System i składa się z firm: Kawasaki, Mitsubishi Electric Corporation i Hitachi. W produkcji wykorzystana zostanie umowa firmy
Kawasaki o współpracę z chińskimi zakładami Nache Sifang Locomotive Works. Budowane zespoły będą 8-wagonowe, wykonane
w oparciu o zespół serii E2-1000, produkowany dla kolei JR East. Będą one miały profil
powierzchni tocznej kół dostosowany do
profilu szyn w Chinach, który jest inny niż
w Japonii. Także wysokość pantografu będzie
większa niż w Japonii, zgodnie z wysokością
zawieszenia sieci trakcyjnej w Chinach.
Chiński pociąg będzie miał tylko 4 wagony
silnikowe. Pierwsze trzy zespoły będą zbudowane w Japonii. Następnych sześć będzie
dostarczonych w częściach i zmontowanych
w zakładach Nache Sifang, a następne zostaną zbudowane już całkowicie w Chinach na
podstawie dostarczonej technologii. Pierwszy zespół z Japonii zostanie dostarczony
w lutym 2006 r.
(m)
International Railway Journal 12/2004
Tajwan zamawia przechylne
zespoły do ruchu regionalnego
Zarząd Kolei Tajwanu (TRA) zamówił w firmie
Hitachi, Japonia, 6 elektrycznych zespołów
trakcyjnych z przechylnym nadwoziem za
9 mld jenów (85 mln USD). Będą one zbudowane według koncepcji pociągu A-Train.
Będą to zespoły 8-wagonowe o prędkości
130 km/h i będą obsługiwały linię Taipei –
Hualien, skracając obecne czasy jazdy o ok.
30 min, do ok. 2 godz. Dostawa pierwszych
trzech składów nastąpi w grudniu 2006 r.,
a pozostałych do października 2007 r.
W przyszłości TRA planuje zamówić 6 następnych przechylnych zespołów.
International Railway Journal 12/2004
Stan Queensland w Australii
zamawia 24 elektryczne
zespoły trakcyjne
Rząd stanu Queensland podpisał umowę na
212 mln AUSD (161,2 mln USD) ze spółką
EDI Rail, Australia, i Bombardier Transportation na dostawę 24 elektrycznych zespołów
trakcyjnych dla miasta Brisbane. Będą to
zespoły wąskotorowe, o szerokości toru
1067 mm, 3-wagonowe, z pudłami wykonanymi ze stali nierdzewnej. Dostawa ma nastąpić między listopadem 2006 r. a listopadem 2008 r. Zamówienie obejmuje 16
zespołów do ruchu miejskiego między Brisbane a plażami Gold Coast i Sunshine Coast
oraz 8 zespołów do obsługi ruchu podmiejskiego Brisbane. Pojazdy do ruchu miejskiego będą miały więcej miejsc stojących i będą wyposażone w toalety.
Zespoły będą zaprojektowane w Australii.
Udział Bombardiera w zamówieniu, za 99 mln
AUSD, obejmie zaprojektowanie pudeł i wózków wagonów oraz dostawę
napędu, wyposażenia elektrycznego i systemów łączności, natomiast firma EDI Rail,
która ma swoją siedzibę
w Maryborough, wykona pudła i wózki pojazdów, dostarczy wyposażenie wnętrz
i drzwi automatyczne.
(m)
Nowy zespół dla kolei chińskich będzie zbudowany na bazie zespołu
serii E2-1000 kolei JR East (widoczny po prawej stronie)
International Railway
Journal 12/2004
ze świata
Angel Trains International
zamawia trzy pociągi Talent
Bombardier dostarczy brytyjskiej firmie leasingowej Angel Trains International (ATI) trzy
dodatkowe trójczłonowe pociągi Talent. Zamówienie to, związane z rozbudową taboru
Angel Trains, uwzględnia opcję na kolejne
14 trójczłonowych pojazdów.
Te, przeznaczone do obsługi połączeń
regionalnych, spalinowe zespoły trakcyjne
mają być dostarczone i wprowadzone do
eksploatacji w Niemczech do końca 2005 r.
Po realizacji zamówienia ATI będzie dysponować łącznie 59 pojazdami Talent, co
stanowi największy prywatny park pociągów
Talent w Niemczech. Przeznaczone do obsługi ruchu regionalnego pojazdy Talent, produkowane w zakładach Bombardier w Aachen,
wyróżniają się niezawodnością i wysokim
komfortem.
Technologia zastosowana w systemach
napędu oraz wyposażenie wnętrza mogą być
w elastyczny sposób dostosowywane pod
kątem konkretnych potrzeb poszczególnych
operatorów regionalnych. Przestrzenne niskopodłogowe powierzchnie, szerokie niskopodłogowe wejścia, klimatyzowane wnętrza,
przyciemnione podwójne szyby oraz dobra
widoczność wnętrza całego pojazdu zapewniają doskonały komfort podróży, uzasadniający przydomek nadany pociągowi Talent –
„Intercity transportu regionalnego”.
Łączne już ponad 200 jednostek trakcyjnych Talent zostało dostarczonych dla Deutsche Bahn oraz innych operatorów w Niemczech, Kanadzie i Norwegii.
W Rotterdamie otwarto
nową linię tramwajową
Przedsiębiorstwo Tramwaje Elektryczne
w Rotterdamie (RET) otwarły nową linie tramwajową, łączącą dworzec centralny w tym
mieście z nowym osiedlem mieszkaniowym
Carnisselande, leżącym w sąsiedztwie innego miasteczka Barendrecht. Nowa linia jest
obsługiwana nowymi tramwajami Citadis,
produkcji Alstom. Osiedle Carnisselande zostało zbudowane zgodnie z nowym, państwowym programem budownictwa mieszkaniowego, który wymaga – poza innymi
udogodnieniami – dobrego połączenia transportem zbiorowym z centrum miasta. Do
osiedla zbudowano zatem nową linię tramwajową. Jest to linia o numerze 25 i ponadto
jest linią o standardzie Linii Tramwajowej
Plus, co oznacza linię o podwyższonej prędkości jazdy, większym komforcie jazdy
i zwiększonej częstotliwości kursowania na
obszarze całego Wielkiego Rotterdamu. Jest
to już czwarta tego typu linia RET. Linie
Tramwajowe Plus są tworzone poprzez modernizację starych i budowę nowych linii. Linia 25 ma 12 km długości i 21 przystanków,
a jej budowa kosztowała 76 mln euro. Pierwszy odcinek, od dworca centralnego do mostu Erasmus na rzece Nieuwe Maas i przystanku Bree, biegnie po starych torach,
a następnie przechodzi na nowo zbudowany
odcinek do osiedla Carnisselande.
(m)
International Railway Journal 12/2004
Nowe tramwaje dla Adelaide
Rząd stanu Południowa Australia podpisał
z firmą Bombardier, Australia, umowę na
47,4 mln AUSD (32,7 mln USD) na dostawę
9 tramwajów, z obniżoną w 70% podłogą,
dla miasta Adelaide. Będą one obsługiwały
linię: centrum Adelaide – przedmieście Glenelg, długości 10,5 km. Zakup taboru jest
częścią modernizacji tej linii, projektu o wartości 71,9 mln AUSD. Zamówione pojazdy
będą podobne do tramwajów typu Flexity
Classic, kursujących we Frankfurcie nad Menem w Niemczech. Zmiana w wyglądzie zewnętrznym jest związana z wprowadzeniem
ulepszonej klimatyzacji, potrzebnej w gorącym klimacie Południowej Australii. Pojazdy
będą także wyposażone w dodatkowe stopnie, ułatwiające wsiadanie pasażerom niepełnosprawnym. Dostawy pojazdów mają
nastąpić między grudniem 2005 r. a lipcem
2006 r. Przed dostarczeniem nowych pojazdów zostanie zmodernizowana też linia centrum Adelaide – przedmieście Glenelg. Naprawione zostanie podtorze i wymieniona
podsypka, zabudowane betonowe podkłady
i zastosowane nowe lub przeszlifowane szyny. Przebudowane zostaną także perony
w celu dostosowania do nowych, obniżonych
wejść do tramwajów.
(m)
International Railway Journal 11/2004
Tunel tramwajowy w Hadze
16.10.2004 r. oficjalnie otwarto nowy tunel
tramwajowy, długości 1,25 km, pod centrum
Hagi. W tunelu zostały też zbudowane dwa
przystanki tramwajowe. Tunel został zaprojektowany już w 1989 r., lecz wykonanie go
zabrało dwukrotnie więcej czasu niż planowano, głównie z powodu zalewania miejsca
budowy wodą. Spowodowało to również podwojenie planowanych kosztów budowy, które wyniosły ostatecznie 234 mln euro. (m)
International Railway Journal 11/2004
Wydłużono kolejkę Hiawatha
w Minneapolis
4.12.2004 r., na 4 tygodnie przed terminem,
został otwarty drugi odcinek kolejki Hiawatha
w Minneapolis, USA, między międzynarodowym lotniskiem Minneapolis/St Paul i Mall
of America w Bloomington. Odcinek długości 6,4 km ma 5 przystanków i kosztował
715,3 mln USD.
(m)
International Railway Journal 11/2004
Ruchomy odstęp blokowy
w metrze w mieście Wuhan
We wrześniu 2004 r. został otwarty w mieście Wuhan, Chiny, pierwszy odcinek metra
długości 10 km, na którym zastosowano
system sterowania ruchem pociągów typu
SelTrac S40, produkcji Alcatel, z ruchomym
odstępem blokowym. System jest oparty na
łączności radiowej i nosi oznaczenie CBTC
(Communication-Based Train Control). Jest
to pierwsze tego typu rozwiązanie w Chinach. System dopuszcza odstępy
międzypociągowe wynoszące 90 s, a przepustowość linii wynosi 30 tys.
pasażerów na godzinę.
Cała sieć metra będzie
miała 30 km długości.
(m)
International Railway
Journal 11/2004
Tramwaj Citadis na nowym odcinku linii w Rotterdamie
Nowy tramwaj dla Adelaide
1-2/2005
7
aktualności
W Lozannie rozpoczęto
budowę metra
W październiku 2004 r. rozpoczęto w Lozannie, Szwajcaria, budowę pierwszej linii metra. Będzie ona biegła z północy na południe
miasta. Lozanna liczy tylko 250 tys. mieszkańców.
(m)
International Railway Journal 12/2004
Miasto Recife ma połączenie
metrem na lotnisko
W październiku 2004 r. otwarto w mieście
Recife w Brazylii stację metra o nazwie Aeroporto, na linii metra nr 2. W ten sposób miasto to stało się pierwszym miastem w Brazylii, które otrzymało połączenie metrem na
lotnisko. Linia nr 2 łączy Central z Cajueiro
i ma 14,3 km dlugości.
(m)
International Railway Journal 11/2004
Metro w Guangzhou
zamawia nowy tabor
Zarząd Metra w mieście Guangzhou w Chinach podpisał dwie umowy na zakup nowego taboru. Pierwszą z nich z konsorcjum CSR
Sifang Fabryka Lokomotyw i Taboru Kolejowego, Chiny, oraz Kawasaki Heavy Industries
i Itochu, Japonia, wartości ok. 40 mld jenów
(378 mln USD) na 75 zespołów. Będą to
4-wagonowe składy, o pudłach wykonanych
ze stopów aluminium oraz wyposażone w indukcyjne, linearne silniki trakcyjne. Dostawy
mają się rozpocząć w końcu 2005 r. Drugą
umowę, na 71 mln USD, podpisano ze spółką Pojazdy Kolejowe Changchun, Chiny, –
Bombardier, Kanada, na 8 dodatkowych zespołów typu Movia. Będą to 6-wagonowe
zespoły, które mają pracować na linii nr 1
i 2. Dostawy mają być zrealizowane do końca 2006 r. Te ostatnie zespoły zostaną zbudowane w Chinach. Część pudeł i układy
napędowe zostaną dostarczone przez Bombardier z jego fabryk w Europie. Nadzór nad
projektem powierzono fabryce Bombardier
w Hennigsdorf w Niemczech.
(m)
International Railway Journal 12/2004
Modernizacja drzwi
w metrze londyńskim
Amerykańska firma Vapor Rail, będąca filią
Wabtec Corporation, wygrała przetarg na
zmodernizowanie drzwi automatycznych
w zbudowanym przez Bombardier Transportation taborze metra kursującym na linii Victoria w Londynie. Do zmodernizowania jest
376 wagonów. Firma dostarczy prototyp nowych drzwi w 2005 r., a wymiana rozpocznie
się w 2009 r.
Inna firma, Metronet Rail, Wielka Brytania, rozpoczęła już podobną modernizację
drzwi w wagonach kursujących na linii Bakerloo. Koszt modernizacji wyniesie 4,5 mln
funtów. Nowe drzwi będą się szybciej otwierały i zamykały, skracając w ten sposób czas
wymiany podróżnych i jednocześnie przyspieszając kursowanie pociągów.
(m)
International Railway Journal 12/2004
Alcatel–Siemens
zainstalują w Hiszpanii
kable koncernu Nexans
Konsorcjum Alcatel–Siemens podpisało
umowę z francuskim koncernem Nexans na
dostawę kabli sygnalizacyjnych i telekomunikacyjnych, za 5 mln euro, do zainstalowania na nowo budowanych liniach dużych
prędkości: Madryt – Toledo, Lleida – Barcelona i Segovia – Valladolid.
(m)
International Railway Journal 11/2004
Metro w Walencji
zamawia nowy tabor w Alstom
Przedsiębiorstwo Ferrocarrils de la Generalitat Valenciana (FGV), które zarządza metrem
i lekką koleją w Walencji, Hiszpania, oraz
w przyległym regionie, zamówiło w firmie
Alstom 10 zespołów dla metra, za 60 mln
euro. Będą to 4-wagonowe składy do obsługi linii nr 3 i 5. Zamówienie ma być zrealizowane w fabryce w Alstom w Walencji, a dostawy mają się rozpocząć w 2006 r.
(m)
Nowe zespoły metra dla Walencji
International Railway Journal 12/2004
VII Międzynarodowa Konferencja
MET
2005
Nowoczesna Trakcja Elektryczna w Zintegrowanej Europie XXI wieku
Warszawa, 29.09–1.10.2005 r.
Informacje
Instytut Maszyn Elektrycznych, Zakład Trakcji Elektrycznej, 00-661 Warszawa, Plac Politechniki 1
tel.+(48-22) 660 77 09; 660 76 16; 660 75 51, fax +(48-22) 660 75 51; 629 98 17
e-mail: [email protected], http://ztu.ime.pw.edu.pl
8
1-2/2005
ze świata
Laserowe urządzenie do pomiarów skrajni budowli
w Niemczech
Pomiary skrajni budowli na liniach kolejowych są rzeczą kosztowną. Jednak
obecnie, wraz z rozwojem techniki,
można je wykonywać łatwiej i taniej.
Służy do tego oparte na laserze urządzenie, które daje trójwymiarowy obraz
w czasie rzeczywistym.
Każde zmiany posadowienia toru lub zmiany
w usytuowaniu budowli wokół toru stwarzają
niebezpieczeństwo wystąpienia kolizji między taborem a tymi budowlami. W tym celu
po robotach torowych, a także okresowo należy sprawdzać skrajnię budowli. Wiele kolei
stosuje do tego celu wciąż metody konwencjonalne, oparte na technice świetlnej lub
nawet poprzez pomiary dotykowe. Tymczasem w Niemczech skonstruowano nowoczesny, oparty na laserze system pomiarowy
o małych gabarytach, który pozwala na szybki pomiar i jednocześnie automatyczną ocenę wyników pomiarów. Zbudowany przez firmę Fraunhofer IPM z Freiburga system
nazwany został CPS (Clearance Profile Scanner). Umożliwia on zbieranie danych trójwymiarowych w czasie względnym. Punktami
odniesienia są szyny, co pozwala na automatyczną kompensację ruchu pojazdu.
Nowy system zastosowano od marca
2003 r. w metrze w Singapurze, a także
ostatnio na kolejach Serbii. Obecnie firma
Fraunhofer opracowuje jeszcze ulepszony
system CPS, zwany HPS – profilomierz dużej prędkości (high-speed profiler). W urzą-
dzeniu HSP częstotliwość pracy będzie
4-krotnie wyższa (1 MHz), niż w urządzeniu
CPS, gdzie wynosiła 250 kHz. W przyszłości
częstotliwość pracy urządzenia profilowego
zostanie zwiększona do 6 MHz. Technika pomiaru za pomocą lasera ma wiele zalet
w stosunku do tradycyjnej techniki wizualnej. Po pierwsze jest prawie niezależna od
warunków oświetlenia, a po drugie pomiar
jest bardzo dokładny i bardzo szybki. Pozwala to na zastosowanie automatycznej oceny
uzyskanego profilu, ponieważ – w odróżnieniu od systemu opartego na wrażeniu – nie
potrzeba mieć wcześniejszej wiedzy o mierzonym obiekcie. Ograniczeniem w wykrywaniu przedmiotów jest to, że musi on mieć
pewną minimalną wielkość, aby zostać wykryty przy danej prędkości jazdy. W przyszłości urządzenie HSP będzie zdolne wykryć
przedmiot o wymiarach zaledwie 15 mm,
przy prędkości 100 km/h. W ten sposób pomiary skrajni będą mogły być przeprowadzane w czasie normalnego ruchu pociągów,
unikając kosztownych zamknięć nocnych.
Większa prędkość, przy jakiej będą mogły
być przeprowadzane pomiary, rozwiąże także
sprawę przeprowadzania tych pomiarów na
liniach dużych prędkości, gdyż dotychczas
pociągi pomiarowe o małej prędkości jazdy
nie były na takie linie wpuszczane.
Sercem systemu CPS jest antena, obracająca się o kąt 360°. Promienie lasera
o modulowanej częstotliwości padają na lustra anteny i odbijane od nich trafiają na otaczające przedmioty. Po odbiciu się od nich
Urządzenie CPS zamontowane na pojeździe pomiarowym
wracają do systemu pomiarowego. Czas od
wysłania sygnału laserowego do jego powrotu służy do wyliczenia odległości od obiektu
i jest mierzony w ułamkach nanosekund.
Mając pomierzoną odległość i znając aktualny kąt ustawienia zwierciadła anteny możemy
określić dokładną pozycję każdego mierzonego punktu. Na tej podstawie powstaje
dwuwymiarowy obraz otaczającej pojazd
przestrzeni. Laserowe urządzenie pomiarowe
CPS wykrywa przy każdym pojedynczym obrocie wszystkie przedmioty w odległości do
10 m. Linią odniesienia jest oś toru. W miarę posuwania się pojazdu do przodu, promień laserowy zakreśla spiralę o skoku proporcjonalnym do prędkości jazdy. Patrząc
w kierunku jazdy można ten skok przyjąć, dla
uproszczenia, jako odległość między dwoma
mierzonym profilami. Przedmioty małe, jak
przewody, izolatory, rury i znaki sygnalizacyjne mogą być wykryte tylko wówczas, jeśli
gęstość punktów pomiarowych jest dostateczna. Na przykład tabliczka informacyjna
obok toru może być zauważona przez urządzenie tylko wówczas, gdy odległość między
sąsiednimi punktami pomiarowymi nie przekracza kilku centymetrów. Aby uzyskać taką
gęstość pomiarów, należy zwiększyć prędkość przeszukiwania przestrzeni. Potrzebne
jest także zwiększenie prędkości przetwarzania danych elektronicznych. Dzięki temu
w nowym urządzeniu HPS częstotliwość pomiarowa będzie mogła być zwiększona. Przewiduje się, że częstotliwość pomiarów osiągnie 1800 wykresów na sekundę, a na każdy
Szkic budowanego urządzenia HSP, które będzie się składało z trzech szybko obracających się głowic, wykonujących 1800 wykresów profili na sekundę
1-2/2005
9
aktualności
Tunel Traun w Austrii i obraz tego samego tunelu zarejestrowany przez urządzenie CPS
wykreślany profil przypadnie 3300 pomiarów
odległości. Daje to rzeczywistą częstotliwość
pomiarową 6 MHz.
Laserowe urządzenie pomiarowe przetwarza uzyskane dane i porównuje je z profilem wzorcowym. Oznacza to, że na zakończenie każdej jazdy pomiarowej powstaje
lista odchyleń od profilu wzorcowego. Określanie danych w czasie względnym skraca
czas po pomiarach do prostej weryfikacji zakłóceń. Po zakończeniu pomiarów metodą
CPS użytkownik otrzymuje 3-wymiarowy obraz, który może porównać z obrazem wykonanym kamerą wideo dla identyfikacji powodów naruszeń skrajni. Dodatkowo dla
poprawy dokładności pomiarów, wyniki mogą być uzupełnione danymi z laserowego
systemu lokalizacji słupów trakcyjnych
(LPS). Jest to urządzenie, które wykrywa i liczy słupy wzdłuż linii. Tą metodą dane mogą
być uzupełniane dla wyjaśnienia wątpliwych
zapisów.
Przekrój tunelu w pobliżu miejscowości Traun w Austrii, uzyskany za pomocą urządzenia CPS (po
prawej); jest to sumaryczny wynik 10 przejazdów z prędkościami do 65 km/h; rozrzut kolorowych
punktów nie przekracza założonych 4 mm; po lewej powiększenie wykresu lewej strony tunelu
10
1-2/2005
Głowica skanera w urządzeniu
CPS jest stosunkowo mała – ma
50 cm długości, 30 cm średnicy
i masę ok. 20 kg. Urządzenia pomiarowe, elektronika i oprogramowanie
są umieszczone wewnątrz pojazdu
i połączone z głowicą laserową kablami światłowodowymi. W ten sposób
delikatne urządzenia nie są narażone
na wpływ czynników atmosferycznych. W przyszłościowym urządzeniu
HSP mają być 3 głowice, które będą
zamontowane na czole pojazdu inspekcyjnego, bez dodatkowych urządzeń. Inną zaletą kopiarki opartej na
laserze jest automatyczna kompensacja kołysania się pojazdu w czasie jazdy, co
ma miejsce w układach konwencjonalnych.
W urządzeniu CPS system sam określa swoją pozycję w stosunku do osi toru i odnosi
do niej pomiary.
Podczas pomiarów głowica jest wysuwana na odległość większą niż długość zderzaka pojazdu, aby uniknąć zasłaniania jej przez
zderzak. Kąt zakreślany przez promień obejmuje prawie 360°. Jeśli to potrzebne, głowica czujnika może być składana i osłaniana
stalową obudową, aby zapobiec zanieczyszczeniom lub umyślnym uszkodzeniom. Czujnik nie potrzebuje stabilizacji temperatury,
ponieważ ośrodki zasilania i pomiarów są zainstalowane w kabinie maszynisty. Zakres
pracy urządzenia jest od –20°C do +50°C.
Pomiary mogą być wykonywane zarówno
w dzień, jak i w nocy. Użyty laser jest laserem klasy III R i wyłącza się automatycznie,
jeśli głowica przestaje się obracać lub prędkość pojazdu zmniejsza się poniżej 5 km/h.
Gwarantuje to bezpieczeństwo przed porażeniem oczu lub skóry i umożliwia pracę lasera
bez specjalnego pracownika nadzorującego.
W przyszłości urządzenie CPS może być
– poza utrzymaniem skrajni budowli – zastosowane do takich celów, jak sporządzanie
danych geometrycznych do map sieci kolejowej. Za jego pomocą można będzie także
przeprowadzać symulacje przejazdu ładunków z przekroczoną skrajnią, przez porównywanie ich wymiarów ze skrajnią zarejestrowaną. Może to być wykorzystane do wyboru
najlepszej trasy przewozu ładunku.
International Railway Journal 11/2004
Tłum. Marek Rabsztyn

Podobne dokumenty