UCHWAŁA Nr 2016

UCHWAŁA Nr XXIII/218/16
Rady Miejskiej w Skarszewach
z dnia 5 grudnia 2016 r.
w sprawie zatwierdzenia Programu Działalności oraz Planu Pracy Środowiskowego
Domu Samopomocy w Skarszewach na 2017 rok.
Na podstawie art. 7 ust 1 pkt. 6, art. 8 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie
gminnym (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 446 z póź. zm.), art. 18 ust. 1 pkt. 5 ustawy z dnia 12
marca 2004 r. o pomocy społecznej (t.j. Dz. U. z 2016 poz. 930 z póź. zm.) oraz § 4 ust. 1 i 2
Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 9 grudnia 2010 r.
w sprawie środowiskowych domów samopomocy (Dz. U. Nr 238, poz. 1586 z póź. zm.)
Rada Miejska w Skarszewach uchwala, co następuje:
§ 1.
1. Zatwierdza się Program działalności Środowiskowego Domu Samopomocy
w Skarszewach na 2017 rok w brzmieniu określonym załącznikiem nr 1
do niniejszej uchwały.
2. Zatwierdza się Plan Pracy Środowiskowego Domu Samopomocy
w Skarszewach na 2017 rok w brzmieniu określonym załącznikiem nr 2
do niniejszej uchwały.
§2
Wykonanie Uchwały powierza się Burmistrzowi Skarszew.
§3
Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.
Uzasadnienie
Konieczność podjęcia niniejszej uchwały wynika wprost z Rozporządzenia Ministra Pracy
i Polityki Społecznej z dnia 9 grudnia 2010 r. w sprawie środowiskowych domów
samopomocy (Dz.U. Nr 238 poz. 238), które mówi, że program działalności i plan pracy
domu podlega zatwierdzeniu przez jednostkę prowadzącą lub zlecającą prowadzenie ŚDS.
Obecnie Gmina Skarszewy zleca prowadzenie Środowiskowego Domu Samopomocy,
Polskiemu Stowarzyszeniu Na Rzecz Osób z Niepełnosprawnością Intelektualną Koło
w Skarszewach. Zgodnie z przytoczonym Rozporządzeniem program działalności
i plan
pracy zostały opracowane przez kierownika wymienionej placówki oraz uzgodnione
z Wojewodą Pomorskim.
Załącznik nr 1 do Uchwały Nr XXIII/218/16 Rady
Miejskiej w Skarszewach z dnia 5 grudnia 2016 r. w sprawie
zatwierdzenia Programu Działalności oraz Planu Pracy
Środowiskowego Domu Samopomocy w Skarszewach
na 2017 rok
PROGRAM DZIAŁALNOŚCI
ŚRODOWISKOWEGO DOMU SAMOPOMOCY
W SKARSZEWACH
NA ROK 2017
TYP A, B, C
Rozdział I
Postanowienia ogólne
W rozumieniu ustawy o pomocy społecznej niepełnosprawność oznacza stan fizyczny,
psychiczny lub umysłowy, powodujący trwałe lub okresowe utrudnienie, ograniczenie bądź
uniemożliwienie
samodzielnej
egzystencji.
Środowiskowy
Dom
Samopomocy
w Skarszewach jest odpowiedzią na potrzeby wsparcia osób z zaburzeniami psychicznymi,
niepełnosprawnych intelektualnie i chorych wykazujących inne przewlekłe zaburzenia
czynności psychicznych zamieszkałych na terenie Miasta i Gminy Skarszewy.
Środowiskowy Dom Samopomocy obejmuje swoim wsparciem 37osób, jest Domem Typu
A, B i C. Prowadzony jest on przez Polskie Stowarzyszenie na Rzecz Osób z
Niepełnosprawnością Intelektualną Koło w Skarszewach jako zadanie zlecone przez Gminę
Skarszewy.
Podstawowym zadaniem Środowiskowego Domu Samopomocy w Skarszewach jest
zapewnienie oparcia społecznego pozwalającego osobom zaburzonym na zaspokojenie ich
potrzeb życiowych, usamodzielnienie i integrację społeczną, rozumianą jako przywrócenie
możliwości pełnienia powszechnie dostępnych ról społecznych. Dom będąc jednostką
wsparcia dziennego ma za zadanie poprawić funkcjonowanie uczestników poprzez
indywidualne, grupowe i środowiskowe oddziaływanie terapeutyczno-rehabilitacyjne
z uwzględnieniem ich indywidualnych możliwości i potrzeb przy jednoczesnym zachowaniu
prawa do wolności, godności, suwerenności i samodzielności.
Uczestnikami Ś DS mogą być osoby, które ukończyły 16 rok życia i zamieszkują na terenie
Miasta i Gminy Skarszewy. W przypadku wolnych miejsc mogą być przyjęte osoby z poza
terenu za zgodą Rady Miejskiej w Skarszewach i Rady z terenu, na którym zamieszkuje dana
osoba starająca się o miejsce na liście uczestników. Skierowanie do Ś DS odbywa się na
podstawie decyzji administracyjnej wydanej przez Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej
w Skarszewach.
Rozdział II
Cele Ś rodowiskowego Domu Samopomocy, jako ośrodka wsparcia
W ŚDS prowadzone są Domy następującego typu:
 typ A - dla osób przewlekle psychicznie chorych,
 typ B - dla osób upośledzonych umysłowo,
 typ C - dla osób wykazujących inne przewlekłe zaburzenia czynności psychicznych.
Celem działalności ŚDS jest podnoszenie jakości życia, zapobieganie izolacji społecznej,
doprowadzenie do jak najwyższego poziomu samodzielnego funkcjonowania osób
korzystających z zajęć. Polega to na podtrzymywaniu i rozwijaniu umiejętności niezbędnych
do samodzielnego życia, by uczestnicy ŚDS mogli jak najdłużej funkcjonować w środowisku
społecznym i rodzinnym. Dlatego tak ważnym zadaniem jest kształtowanie motywacji
do akceptowanych przez otoczenie zachowań i wyrabianie nawyków celowej aktywności
w sposobie radzenia sobie w życiu według ogólnie przyjętych norm. Uczestnicy należą do
grupy podwyższonego ryzyka zagrożonego wykluczeniem społecznym. Głównym zadaniem
ŚDS jest zapewnienie uczestnikom dziennego pobytu i opieki, specjalistycznych zajęć
terapeutycznych oraz zaspokojenie ich niezbędnych potrzeb społecznych, socjalnych i
zdrowotnych.
Do zadań domu w szczególności należy:










zapewnienie usług specjalistycznych z zakresu umiejętności społecznych;
dążenie do stabilizacji psychicznej uczestników, podtrzymywanie efektów
terapeutycznych oraz zapobieganie nawrotom choroby u osób, które przeszły cykl
leczenia psychiatrycznego;
pomoc w stosowaniu zaleceń terapeutycznych;
rehabilitacja społeczna, w tym terapia zajęciowa;
rehabilitacja ruchowa;
udzielanie pomocy w podstawowych czynnościach życiowych;
stymulowanie w nawiązywaniu, utrzymaniu i rozwijaniu kontaktów z rodziną i
środowiskiem lokalnym;
rozwijanie zainteresowań, umożliwienie rozwoju kulturalnego i osobowościowego
uczestników;
prowadzenie poradnictwa: psychologicznego, socjalnego;
stworzenie możliwości samorealizacji w czasie wolnym.
Główne cele Ś DS zgodnie z jego Statutem:
 nabywanie przez uczestników umiejętności samodzielnego wykonywania
podstawowych czynności życia codziennego i realizacji celów życiowych;
 nauka poprawnego funkcjonowania w rodzinie i środowisku społecznym,
podejmowania ról społecznych;
 kształtowanie u uczestników nawyków celowej aktywności i motywacji własnej.
 poprawa relacji rodzinnych i sąsiedzkich;
 skracanie czasu trwania zaburzeń psychicznych i zapobieganie nawrotom społecznej
dekompensacji;
 utrzymanie dobrej formy fizycznej, psychicznej i intelektualnej oraz sprawności
funkcjonalnej;
 pomoc uczestnikom w przezwyciężaniu trudnych sytuacji życiowych i rozwiązywaniu
codziennych problemów;
 przeciwdziałanie izolacji społecznej uczestników, wnikliwa i ciągła ocena sytuacji
w rodzinie i szerszym środowisku społecznym;
 aktywizacja zawodowa uczestników;
 wykształcanie nawyków punktualności, systematyczności i odpowiedzialności;
 tworzenie warunków do powstania działań samopomocowych;
 integracja społeczna;
 rozwijanie i podtrzymywanie u uczestników zainteresowań życiem społecznym
i kulturalnym;
 wspieranie poczucia własnej wartości, pewności siebie, odwagi, bezpieczeństwa
i sensu życia;
 udzielanie doraźnej pomocy interwencyjnej w przypadku zaostrzenia choroby
i wystąpienia ciężkich zaburzeń;
 wnikliwa i stała ocena sytuacji życiowej uczestnika w środowisku rodzinnym
i społecznym;
 zapobieganie społecznej izolacji;
 ochrona praw i interesów osób korzystających z Ś DS;
 systematyczne uczestnictwo w Mieszkalnictwie Chronionym Treningowym;
 udział w innych formach postępowania przygotowującego do
w Warsztatach Terapii Zajęciowej;
uczestnictwa
 umożliwienie rozwoju kulturalnego i osobowościowego uczestników.
Rozdział III
Program działalności Ś rodowiskowego Domu Samopomocy
dla uczestników przewlekle psychicznie chorych na rok 2017 – Dom Typu A
Oferta Ś rodowiskowego Domu Samopomocy Typu A jest skierowana do osób przewlekle
psychicznie chorych. Doświadczenie choroby, szczególnie psychicznej wiąże się z poczuciem
wyobcowania i osamotnienia oraz z trudnościami w kontaktach z ludźmi. Wstyd związany
z chorobą psychiczną staje się przeszkodą w codziennym życiu. Osoby te wykazują niechęć
do podejmowania jakichkolwiek działań. Tracą wiarę we własne możliwości. Bardzo często
dochodzi do zerwania kontaktów towarzyskich i wcześniej zawartych znajomości. Trudno jest
im znaleźć miejsce, w którym mogliby dzielić się swoimi przeżyciami i pomysłami. Niechęć
otoczenia do kontaktowania się z osobami chorymi psychicznie, poczucie wstydu przed
społeczeństwem jeszcze bardziej niż choroba zaburzają wzajemne relacje społeczne. Chory
pozbawiony bliskich i życzliwych kontaktów z ludźmi coraz bardziej oddala się od
rzeczywistości i przestaje samodzielnie radzić sobie w codziennych sprawach. Podstawowym
zadaniem Ś DS Typu A jest zapobieganie izolacji społecznej osób zaburzonych oraz integracja
ze środowiskiem lokalnym i udzielenia im wsparcia.
Główne Priorytety
Głównym celem działalności Domu jest podnoszenie jakości życia i zapewnienie wsparcia
społecznego uczestnikom, mającym trudności z kształtowaniem swoich stosunków
z
otoczeniem. Aby osiągnąć nadrzędny cel Środowiskowy Dom Samopomocy realizuje cztery
cele szczegółowe, jakimi są:
1. rozwijanie w uczestnikach umiejętności społecznych i związanych z prowadzeniem
gospodarstwa domowego;
2. nabycie przez uczestników zachowań prozdrowotnych, wykształcenie umiejętności
radzenia sobie z trudnościami wynikającymi z choroby;
3. integrowanie uczestników z ich środowiskiem lokalnym (w tym rodzinnym);
4. zmotywowanie do celowej aktywności (w tym aktywności zawodowej).
W poszczególnych sferach funkcjonowania osób przewlekle psychicznie chorych zakłada
się osiągnięcie następujących celów:
1. W sferze emocjonalno-motywacyjnej i osobowości: obniżenie u uczestników poziomu
lęku i napięcia, zdobycie równowagi emocjonalnej, odporności na frustracje,
wytrwałości i cierpliwości w wykonywaniu zadań, panowania nad
emocjami, zmotywowania do pracy, podniesienie poczucia własnej wartości,
zwiększenie zaangażowania w kontaktach społecznych, realna ocena siebie,
kształtowanie autorytetów i priorytetów . W pracy terapeutycznej dąży się do tego, by
uczestnicy mieli właściwy stosunek do siebie i innych oraz właściwą postawę wobec
płci przeciwnej.
2. W zakresie samoobsługi i zaradności życiowej: nabycie przez uczestników
podstawowych nawyków higienicznych, dbałość o regularne przygotowywanie dla
siebie posiłków, utrzymywanie porządku w swoim otoczeniu, samodzielne dozowanie
swoich leków, pilnowanie wizyt lekarskich, samodzielne załatwianie przez
uczestników własnych spraw urzędowych, właściwe dysponowanie domowym
budżetem.
3. W sferze społecznej w pracy terapeutycznej zmierza się do nabycia umiejętności
harmonijnego współżycia w grupie, dzielenia się i niesienia pomocy, umiejętności
ponoszenia odpowiedzialności za mienie (np. materiały terapeutyczne, przybory i
narzędzia pracy), osobę, zadania, nabycia przez uczestników umiejętności
podporządkowania się przełożonym. Dąży się do tego, by uczestnicy potrafili tworzyć
więzi i przyjaźni, właściwie zachowywali się w miejscach publicznych, mieli
odpowiedni stosunek do obowiązków, potrafili podejmować zespołowe działania,
zgłaszać w sposób zrozumiały swoje potrzeby oraz potrafili dysponować swymi
pieniędzmi i planować swoje wydatki.
4. W sferze intelektualnej zmierza się do uzyskania poprawy w zakresie pamięci,
koncentracji uwagi, spostrzegawczości, koordynacji wzrokowo-ruchowej, myślenia,
mowy, pisania, czytania, liczenia, wzbogacenia zasobu wiedzy ogólnej, rozbudzenia
zainteresowań poznawczych i kulturalnych.
5. W zakresie umiejętności zawodowych i dojrzałości zawodowej: zmotywowanie do
wykonywania prostych czynności zawodowych (np. sprzątanie stanowiska pracy,
sprzątania pracowni, wykonywanie czynności pielęgnacyjnych i porządkowych przed
obiektem ŚDS i w Terapeutyczno-pomocniczym ogrodzie owocowo-warzywnym,
zatrudnienie sezonowe itp.), nabycie specjalistycznych umiejętności zawodowych
(wykonywanie zadań w czasie zajęć terapii zajęciowej), nabycie umiejętności
posługiwania się sprzętem gospodarstwa domowego, sprzętem RTV i AGD. Celem
zamierzonych zajęć jest nauczenie uczestników dokładności, pracowitości,
samodzielności, wytrwałości, twórczego myślenia, systematyczności oraz dyscypliny
i przestrzegania regulaminu ŚDS.
6. W zakresie motoryki małej i dużej celem jest osiągniecie ogólnej poprawy kondycji
fizycznej uczestników, usprawnienia manualnego, zwiększenia ogólnej aktywności
ruchowej, wzbudzenia zainteresowania kulturą fizyczną i rekreacją ruchową.
Formy działalności prowadzonej przez Dom
Dla osiągnięcia wyznaczonych celów Środowiskowy Dom Samopomocy podejmuje
następujące działania w stosunku do uczestników:
 oddziaływania psychologiczno-pedagogiczne i edukacyjno-terapeutyczne;
 pomoc w zaspokajaniu codziennych potrzeb życiowych;
 pomoc w dostępie do niezbędnych świadczeń zdrowotnych, w tym uzgadnianie
i pilnowanie terminów wizyt lekarskich, kontrolowanie systematyczności
przyjmowania leków, pomoc w zakupie leków, pomoc w dotarciu do jednostek
ochrony zdrowia itp.;
 trening usprawniania ruchowego;
 zabiegi mające na celu podtrzymywanie i rozwijanie u uczestników umiejętności
niezbędnych do samodzielnego życia;
 działania mające na celu przygotowanie uczestników do podjęcia zatrudnienia lub
uczestnictwa w warsztatach terapii zajęciowej;
 organizowanie imprez integracyjnych;
 działania mające na celu poszerzenie wiedzy z zakresu regionalnych wydarzeń
historycznych, w tym patriotycznych i religijnych;
 oddziaływania wspierające aktywność osób starszych.
W 2017 roku zakłada się uczestnictwo w następujących zajęciach terapeutycznych:










treningach w czasie zajęć;
zajęciach świetlicowych;
w zajęciach poprawiających sprawność fizyczną;
wydarzeniach kulturalnych i imprezach okolicznościowych;
udział w Mieszkalnictwie Chronionym –Treningowym;
konsultacjach psychologicznych, pielęgniarskich i konsultacjach lekarskich;
udział w zajęciach w terapeutyczno-pomocniczym ogrodzie warzywno-owocowym;
możliwości zatrudnienia sezonowego;
spotkaniach społeczności domu;
współpracę z rodzinami uczestników ŚDS.
W 2017 roku program działania Ś DS przewiduje następujące treningi
dla Domu Typu „A”
1. Trening funkcjonowania w codziennym życiu:
Trening ten obejmuje podtrzymywanie i rozwijanie u osób przewlekle psychicznie
chorych umiejętności niezbędnych do samodzielnego życia poprzez udział w następujących
treningach grupowych i indywidualnych:
 trening higieniczny – ma na celu wyrabianie nawyków w dziedzinie utrzymania
higieny osobistej i otoczenia, dbanie o czystość poszczególnych części ciała (włosów,
uszu, zębów, dłoni, stóp, itp.), dbałość o wygląd zewnętrzny;
 trening kulinarny – ma na celu naukę przyrządzania prostych posiłków, wyrobienie
umiejętności prawidłowego żywienia i kulturalnego spożywania posiłków,
właściwego przechowywania żywności, dbania o higienę własną i otoczenia podczas
przyrządzania potraw, naukę nakrywania do stołu;
 trening budżetowy – ma na celu przygotowanie uczestników do samodzielnego
i właściwego gospodarowania własnymi pieniędzmi (poznanie wartości pieniądza,
orientacji w cenach towarów i usług, znajomości stałych opłat, planowanie
wydatków, sposoby gospodarowania pieniędzmi);
 trening umiejętności praktycznych – ma na celu naukę obsługi sprzętów i urządzeń
domowych (pralki, miksera, kuchenki gazowej, piekarnika itp.), aktywizację do
wykonywania czynności związanych z prowadzeniem gospodarstwa domowego np.
szycie, pranie, prasowanie;
 trening lekowy – ma na celu kształtowanie u uczestników nawyków przyjmowania
leków zgodnie z zaleceniami lekarskimi, nabycie odpowiedzialności za własne
zdrowie, uświadomienie szkodliwości nadużywania leków, nieregularnego zażywania,
bądź nieprzyjmowania ich w ogóle.
2. Trening umiejętności interpersonalnych i rozwiązywania problemów:
 kształtowanie pozytywnych relacji uczestnika z osobami bliskimi, sąsiadami, z innymi
osobami w różnych sytuacjach życia codziennego - trening ma na celu podnoszenie
samoświadomości uczestników i ich umiejętności głębszego poznawania siebie i
wglądu we własne doświadczenia. Trening uczy życia w grupie, a także kształtuje
postawy empatii, lojalności, uczciwości, odpowiedzialności za innych oraz wartości
moralne;
 kształtowanie postaw ogólnie przyjętych, jako społecznie akceptowalne w czasie
korzystania z miejsc publicznych, urzędów, itp.
 Trening umiejętności komunikacyjnych. Ten trening ma na celu nabycie przez
uczestników umiejętności słuchania, nawiązywania i kończenia rozmowy, zadawania
pytań, wyrażania próśb, zbierania informacji, udzielania informacji zwrotnych,
wydawania poleceń, prowadzenia dyskusji, negocjowania i przekonywania innych.
Trening pomaga poprawnie komunikować się z innymi ludźmi, uczy umiejętności
współpracy, współdziałania, asertywności, otwartości.
3. Trening umiejętności spędzania czasu wolnego.
 rozwijanie zainteresowań literaturą, audycjami radiowymi, telewizyjnymi, internetem,
udział w spotkaniach towarzyskich i kulturalnych - trening polega głównie na
umożliwieniu uczestnikom rozrywki i rekreacji, a także na rozwijaniu ich
zainteresowań. Terapeuci motywują uczestników do prawidłowego zachowania się w
miejscach publicznych: kinie, teatrze, kawiarni. Rozwój zainteresowań dotyczy
również spędzania czasu wolnego w formach proponowanych przez szeroko pojęte
środowisko, jak: parafia, szkoła, gminne ośrodki kultury.

w ramach treningu spędzania czasu wolnego odbywają się zajęcia muzyczne mające
na celu przygotowanie uczestników do prezentacji przed publicznościa, pokonywanie
tremy, kształtowanie umiejętności współpracy w grupie, kształtowanie słuchu
i poczucia rytmu, ragulacja psychofizycznych stanów napięć, rozwijanie wrażliwości
estetycznej, poszerzenie zainteresowań muzycznych, rozwój kreatywności, nauka
tekstów i utworów muzycznych, nauka gry na instrumentach, kształtowanie
umiejętności wyrażania uczuć pozytywnych i negatywnych, aktywizowanie
i wyzwalanie emocjonalnych procesów, naukę tańca;
4. Zajęcia z psychologiem obejmują poradnictwo psychologiczne, trening
asertywności, psychoterapię indywidualną, socjoterapię. Celem pracy psychologa
z uczestnikiem jest uruchomienie procesu zmian, poprawa stanu psychofizycznego
uczestnika oraz jego społecznego funkcjonowania, doskonalenie takich
umiejętności, jak: komunikowanie się z innymi osobami, dostrzeganie,
rozpoznawanie i nazywanie własnych emocji, zaspokajanie własnych potrzeb oraz
rozpoznawanie potrzeb innych osób, rozróżnianie odmienności innych i uczenie się
tolerancji wobec odmienności, dostrzeganie swych ograniczeń, wzmacnianie
zaufania wobec siebie i innych, stawanie się bardziej otwartym i szczerym, szukanie
oparcia w otoczeniu i nawiązywanie trwałych więzi, współpraca i współdziałanie
z innymi.
5. Terapia usprawniania ruchowego, w tym zajęcia sportowe, turystyka i rekreacja.
Ma ona na celu podtrzymanie ogólnej sprawności ruchowej uczestników,
podwyższanie jej poziomu i rozładowanie napięć. Uczestnicy biorą udział
w zajęciach grupowych, zajęciach na siłowni, basenie, hipoterapii oraz
z indywidualnej rehabilitacji fizjoterapeutycznej.
6. Pomoc w dostępie do świadczeń zdrowotnych – głównym zadaniem jest pomoc
terapeutów w umawianiu wizyt u lekarza psychiatry oraz wyrobienie nawyku
systematycznego korzystania z wizyt, pilnowania ich terminów, konieczności
zażywania leków, rozpoznawanie zwiastunów choroby oraz znajomość procesu
i konieczności leczenia.
7. Terapia zajęciowa – ma na celu usprawnianie poprzez zastosowanie różnych
planowych i celowych zajęć typu manualnego, pobudzenie do spontanicznej
twórczości, zaspokojenie w uczestniku potrzeby osiągnięcia sukcesu, dające
namiastkę pracy zawodowej. W 2017 zamierza się przeprowadzenie tzw. „praktyk”,
które polegać będą na możliwości okresowych przejść do innych pracowni
i wykonywania czynności innych niż w pracowni macierzystej. Pozwoli to na
przełamanie znużenia i rozwój zdolności poszczególnych uczestników. W ramach
odbywających się zajęć zakłada się prowadzenie 6 pracowni:
a) Pracownia Dekoracyjno-Zdobnicza
Pracownia Dekoracyjno-Zdobnicza ma za zadanie rozwijać umiejętności uczestników
poprzez udział w treningach, a przede wszystkim poprzez terapię zajęciową. Pracownia
wyposażona jest w niezbędny sprzęt do prowadzenia zajęć i nauki wykonywania elementów
zdobniczych. W ramach terapii zajęciowej opartej na Indywidualnym Planie Postępowania
Wspierająco-Aktywizującego uczestnicy korzystać będą z takich urządzeń jak hafciarki,
maszyny do szycia, pistolet na klej gorący, itp., by mogli pogłębiać wiedzę na temat
projektowania wzorów i dekoracji mieszkania. Dzięki prowadzonej terapii uczestnicy będą
mogli nabywać i rozwijać następujące umiejętności:












korzystania z narzędzi: np. pistolet na gorący klej, nożyczki krawieckie;
posługiwania się technikami plastycznymi przy wykańczaniu i dekoracji wyrobu tj.
malowanie, lakierowanie, zdobienie;
tworzenia własnego warsztat pracy;
posługiwania się narzędziami pomiarowymi: miara, linijka;
zdobywania wiedzy na temat ekologicznego i ekonomicznego gospodarowania
materiałami do terapii;
wykorzystywania materiałów ekologicznych w sztuce urzytkowej, w tym darów
natury;
nabywania umiejętności obsługi hafciarki w tym: dobierania nici, nakładania tkaniny
na tamborek, stosowania fizeliny, nakładania nici górnej i dolnej oraz wymieniania
igły;
korzystania z oprogramowania hafciarki;
tworzenia i projektowania napisów i wzorów;
pogłębiania umiejętność estetycznego wykonania wyrobu i poszanowania
wykorzystanego sprzętu;
podnoszenia umiejętności zdobienia przedmiotów użytkowych i dekoracyjnych
techniką decoupage i filcowaniu;
nabywania i pogłębiania wiedzy związanej z układaniem kompozycji roślinnych
zgodnie z porą roku i okolicznościami.
b) Pracownia Plastyczno–Opiekuńcza
Do najważniejszych celów pracowni Plastyczno–Opiekuńczej należą sprawowanie opieki,
kontrola przyjmowanych leków, pomoc przy załatwianiu spraw związanych ze służbą
zdrowia- rejestrowanie do specjalistów, pomiary glukozy, ciśnienia, itp. Zajęcia
organizowane są głównie po to, aby usprawnić manualnie uczestników i zmobilizować ich do
działania. Wyroby, które powstają w tej pracowni są wyjątkowe. Swoje prace uczestnicy
wykonują głównie z wikliny papierowej, masy solnej i filcu. Podczas terapii zajęciowej
rozwijają oni takie umiejętności jak:
 korzystanie z narzędzi: nożyczki, zszyawacz, pilnik;
 korzystanie z narzędzi elektrycznych tj. pistolet na gorący klej, wypalarki, ploter
termiczny do pracy w styropianie;
 szlifowanie, malowanie, praca z masą solną;
 posługiwanie się technikami plastycznymi przy wykańczaniu i dekoracji wyrobu
tj. malowanie, lakierowanie, zdobienie;
 tworzenie własnego warsztatu pracy.
Praca terapeutyczna w pracowni polega także na:
 wykształceniu w uczestnikach poczucia własnej wartości poprzez akcentowanie
silnych stron;
 wypracowaniu umiejętności oceny własnych możliwości poprzez rozmowę,
zachęcanie do działania;
 pokonywaniu nieśmiałości, motywowanie do wychodzenia z własnymi pomysłami
i inicjatywami.
c) Pracownia Plastyczno – Witrażowa
W pracowni Plastyczno-Witrażowej na zajęciach terapii zajęciowej uczestnicy głównie
wykonują wyroby codziennego użytku. Najczęściej korzystają z takich materiałów jak:
sklejka, kora, drewno, szkło, itp. W tej pracowni uczestnicy mogą nabywać i rozwijać
umiejętności wykonania witraży. W ramach zajęć zakłada się:
 naukę korzystania z narzędzi: wyrzynarka, szlifierka, pistolet na gorący klej;
 korzystanie z podstawowych narzędzi witrażowych: noże olejowe, lutownice;
 naukę korzystania z podstawowych materiałów witrażowych: taśmy miedziane,
chemikalia, spoiwa;
 naukę wycinania piłką włosową;
 naukę szlifowania, malowania, oklejania;
 naukę posługiwania się technikami plastycznymi przy wykończeniu i dekoracji
wyrobu tz. malowanie, lakierowanie, zdobienie, decoupage;
 naukę tworzenia własnego warsztatu pracy;
 naukę przestrzegania zasad bezpiecznej pracy;
 naukę przygotowania szablonu witrażu, w tym jego wyrysowanie wraz z wycięciem;
 naukę cięcia i łamania szkła;
 naukę bezpiecznego szlifowania elementów szklanych;
 naukę obróbki końcowej witrażu: mycie, odtłuszczenie, patynowanie, zabezpieczenie
przed utlenieniem;
 naukę posługiwania się narzędziami pomiarowymi: miara, sówmiarka, kątownik, itp.;
 wypracowanie umiejętności adekwatnej oceny własnych możliwości poprzez
rozmowę, motywowanie do działania;
 pokonywanie nieśmiałości, zachęcanie do wychodzenia z własnymi pomysłami
i inicjatywami.
d) Pracownia Metaloplastyczno-Stolarska
Zajęcia realizowane w ramach pracowni są dostosowane do możliwości poszczególnych
uczestników. Mają one na celu naukę nowych umiejętności, rozwijanie umiejętności już
zdobytych i przeciwdziałanie regresowi. Uczestnicy podczas prac manualnych i tworzenia
wyrobów korzystają z narzędzi tj. piłki włosowe, młotki, brzeszczoty, sekatory, itp. oraz
narzędzi elektrycznych tj. wyrzynarki, wiertarki, lutownice, itp. Prace uczestników
wykonywane są głównie z zastosowaniem i łączeniem ze sobą takich materiałów jak sklejka,
metal, drut oraz dary natury: szyszki, siano, kamień, drewno. W czasie wykonywania prac
uczestnicy uczą się właściwego zastosowania odpowiednich technik i narzędzi pracy,
przestrzegania przepisów BHP, współpracy i wzajemnej pomocy. Zdobywają wiedzę na temat
właściwego wykończenia wyrobu stosując takie metody jak szlifowanie, malowanie,
lakierowanie i patynowanie. W ramach zadań zakłada się:
 naukę korzystania z narzędzi stolarskich;
 naukę wbijania gwoździ;
 naukę korzystania z narzędzi elektrycznych tj. wyrzynarka, wiertarka, lutownica,
pistolet na gorący klej, pirograf, itp.;
 naukę wycinania piłką włosową;
 naukę szlifowania, malowania;
 naukę posługiwania się technikami plastycznymi przy wykończeniu i dekoracji
wyrobu tj. malowanie, lakierowanie, zdobienie;
 naukę tworzenia własnego warsztatu pracy;
 naukę skręcania drutu;
 naukę posługiwania się narzędziami pomiarowymi: miara, sówmiarka, kątownik, itp.;
 wykształcenie w uczestnikach poczucia własnej wartości poprzez akcentowanie
silnych stron;
 wypracowanie umiejętności adekwatnej oceny własnych możliwości poprzez
rozmowę, zachęcanie do działania;
 pokonywanie nieśmiałości, motywowanie do wychodzenia z własnymi pomysłami
i inicjatywami.
e) Pracownia Krawiecko-Kulinarna
W ramach pracowni Krawiecko-Kulinarnej uczestnicy nabywają i doskonalą umiejętności
praktyczne, kulinarne oraz społeczne. Głównym celem pracowni jest rozwijanie umiejętności
zawodowych w kierunku krawiectwa i kunsztu kulinarnego. Uczestnicy uczą się prostego
szycia ręcznego i maszynowego, obsługi maszyn, przyszywania guzików, wykonywania
maskotek, prania, krochmalenia i prasowania wyrobów, estetycznego nakrywania do stołu,
obsługi sprzętu AGD oraz organizacji urodzin uczestników, zakłada się:











naukę korzystania z przyborów i maszyn krawieckich;
obsługę maszyn krawieckich: hafciarka, stebnówka;
naukę szycia ręcznego;
naukę i poznawanie rodzajów ściegów;
naukę wykonywania dekoracji i wyrobów okolicznościowych z wykorzystaniem
szycia ręcznegio i maszynowego;
naukę korzystania z narzędzi elektrycznych tj. mikser kuchenny, podłączenie urządzeń
elektronicznych, odpalanie kuchenki gazowej, obsługa piecyka elektrycznego,
gofrownicy, pistoletu na gorący klej, itp.;
naukę posługiwania się technikami plastycznymi przy wykańczaniu i dekoracji
wyrobu tj. malowanie, lakierowanie, zdobienie;
naukę tworzenia własnego warsztatu pracy;
naukę posługiwania się narzędziami pomiarowymi: miara krawiecka , linijka, itp.;
wykształcenie w uczestnikach poczucia własnej wartości poprzez akcentowanie
silnych stron;
pokonywanie nieśmiałości motywowanie do wychodzenia z własnymi pomysłami
i inicjatywami;
 uczestnictwo w ergoterapii;
 przestrzeganie zasad BHP i P- POŻ.
f) Pracownia Gospodarstwa Domowego – Ogrodnicza
Pracownia będzie miała za zadanie kształtować w uczestnikach zdolności związane
z pielęgnacją ogrodu, wykonywaniem domowymi sposobami przetworów z warzyw
i owoców wychodowanych w „Terapeutyczno-pomocniczym ogrodzie warzywnoowocowym”. Zakłada się nabycie przez uczestników takich umiejętności jak:











planowanie własnej pracy i właściwej kolejności wykonywania zadań;
przygotowanie inspektów;
obsługę sprzętów ogrodniczych, tj. grabie, motyka, łopaty, sekatory;
wysiew nasion, sadzenie flanc i zbiór warzyw i owoców;
pielenie i przycinanie;
pakowanie wyrobu;
przygotowanie warzyw i owoców do dalszej obróbki;
przetwarzanie, w tym: krojenie, szatkowanie i pasteryzowanie;
obsługa sprzętu AGD;
estetycznego pakowania przetworów;
promowania wyrobów wykonanych przez osoby niepełnosprawne.
Praca terapeutyczna w pracowni polega także na:
 wykształcaniu w uczestnikach poczucia własnej wartości poprzez akcentowanie
silnych stron;
 wypracowaniu umiejętności adekwatnej oceny własnych możliwości poprzez
rozmowę, zachęcanie do działania;
 pokonywaniu nieśmiałości, motywowanie do wychodzenia z własnymi pomysłami
i inicjatywami.
8. Inne Formy Wsparcia
Ergoterapia – jej celem jest zdobywanie i poszerzanie kompetencji zawodowych przez
uczestników przewlekle psychicznie chorych do podjęcia zatrudnienia w warunkach pracy
chronionej na przystosowanym stanowisku. Zadaniem tego procesu jest nabywanie przez
uczestników nawyków odpowiedzialności za zadania, pobudzanie celowej aktywności,
odkrywanie mocnych stron, podnoszenie przez nich samooceny (pewności i wiary w siebie)
i zaspokajanie potrzeby użyteczności. Prócz zajęć w pracowniach uczestnicy będą mogli
podjąć się pomocy w pracach związanych z prowadzeniem Terapeutycznego Gospodarstwa
Pomocniczego Owocowo-Warzywnego, przejść tygodniowe praktyki w pracowniach
o innych profilach lub rozpocząć pracę sezonową.
9. Środowiskowy Dom Samopomocy świadczy osobom przewlekle psychicznie chorym
pomoc w załatwianiu spraw urzędowych, wypełnianiu dokumentów i prowadzeniu rozmów
służących rozwiązaniu sprawy. ŚDS współpracuje z rodzinami uczestników oraz innymi
osobami i podmiotami działającymi w zakresie udzielania pomocy osobom z zaburzeniami
psychicznymi, w tym z ośrodkiem zdrowia, lekarzami psychiatrami i innymi osobami, a także
podmiotami działającymi w obszarze udzielania pomocy.
10. Środowiskowy Dom Samopomocy w czasie trwania zajęć terapeutycznych zapewniać
będzie uczestnikom jeden ciepły posiłek. Jest to dla niektórych z nich jedyna możliwość
zjedzenia ciepłego obiadu.
Różnorodność terapii i treningów jest możliwością dla każdego z uczestników, by mógł
on nie tylko spróbować swoich sił na wielu polach działania, ale także wybrać swój ulubiony
obszar i doskonalić się w nim do momentu uzyskania pełnej satysfakcji. Wybór
poszczególnych form działalności w odniesieniu do poszczególnych uczestników będzie
dokonywany na podstawie oceny indywidualnych potrzeb uczestnika Domu i jego rodziny
w porozumieniu z nim lub jego opiekunem prawnym. Terapia i treningi skierowane do osób
przewlekle psychicznie chorych nastawione są na przygotowanie ich do funkcjonowania
w społeczeństwie, przełamywania barier społecznych oraz ewentualnego podjęcia przez nich
pracy zarobkowej. Wybór wyszczególnionych powyżej form i metod działania spowodowany
jest specyfiką pracy z osobami przewlekle psychicznie chorymi.
Metody, sposoby i kryteria oceny efektów realizacji
Indywidualnych Planów Postępowania Wspierająco – Aktywizującego.
Każdy uczestnik Ś DS Typu A podlega okresowej ocenie realizacji Indywidualnych
Planów Postępowania Wspierająco – Aktywizującego (raz na 6 miesięcy). Aby dokonać
prawidłowej oceny realizacji, każdy terapeuta prowadzi swój dziennik realizowanych
treningów. Ponadto opisuje on zachowanie uczestnika i kontakty z jego rodziną
w indywidualnym zeszycie obserwacji. Zapisy w tych zeszytach pozwalają Zespołowi
dokonać dokładnej oceny zachowania uczestników podczas prowadzonych zajęć w Ś DS oraz
szerzej spojrzeć na ich rozwój w społeczności Domu.
Rozdział IV
Program działalności Środowiskowego Domu Samopomocy
dla uczestników upośledzonych umysłowo na rok 2017 – Dom Typu B
Oferta Środowiskowego Domu Samopomocy Typu B jest skierowana do osób
upośledzonych umysłowo. Nadrzędnym celem Domu jest stworzenie możliwości i poprawa
jakości życia uczestników w ich własnym otoczeniu. To też stworzenie uczestnikom systemu
wsparcia społecznego poprzez zaspokojenie ich potrzeb bytowych, zdrowotnych,
edukacyjnych i społecznych, ukierunkowanych na podtrzymanie i rozwijanie umiejętności
niezbędnych do samodzielnego życia, w miarę możliwości przy udziale najbliższej rodziny.
Główne Priorytety
Głównym celem działalności Domu jest podnoszenie jakości życia i zapewnienie wsparcia
społecznego uczestnikom, mającym trudności z kształtowaniem swoich stosunków
z
otoczeniem. Aby osiągnąć nadrzędny cel Środowiskowy Dom Samopomocy realizuje cztery
cele szczegółowe, jakimi są:
1. rozwijanie w uczestnikach umiejętności
z prowadzeniem gospodarstwa domowego;
społecznych
i
związanych
2. nabycie przez uczestników zachowań prozdrowotnych, wykształcenie
umiejętności radzenia sobie z trudnościami wynikającymi z choroby;
3. integrowanie uczestników z ich środowiskiem lokalnym (w tym rodzinnym);
4. zmotywowanie do celowej aktywności (w tym aktywności zawodowej).
W poszczególnych sferach funkcjonowania osób upośledzonych umysłowo zakłada się
osiągnięcie następujących celów:
1.
W sferze emocjonalno-motywacyjnej i osobowości: obniżenie u uczestników
poziomu lęku i napięcia, zdobycie równowagi emocjonalnej, odporności na frustracje,
wytrwałości
i
cierpliwości
w
wykonywaniu
zadań,
panowania
nad
emocjami, zmotywowania do pracy, podniesienie poczucia własnej wartości,
zwiększenie zaangażowania w kontaktach społecznych, realna ocena siebie,
kształtowanie autorytetów i priorytetów . W pracy terapeutycznej dąży się do tego, by
uczestnicy mieli właściwy stosunek do siebie i innych oraz właściwą postawę wobec
płci przeciwnej.
2.
W zakresie samoobsługi i zaradności życiowej: nabycie przez uczestników
podstawowych nawyków higienicznych, dbałość o regularne przygotowywanie dla
siebie posiłków, utrzymywanie porządku w swoim otoczeniu, samodzielne dozowanie
swoich leków, pilnowanie wizyt lekarskich, samodzielne załatwianie przez uczestników
własnych spraw urzędowych, właściwe dysponowanie domowym budżetem.
3.
W sferze społecznej w pracy terapeutycznej zmierza się do nabycia
umiejętności harmonijnego współżycia w grupie, dzielenia się i niesienia pomocy,
umiejętności ponoszenia odpowiedzialności za mienie (np. materiały terapeutyczne,
przybory i narzędzia pracy), osobę, zadania, nabycia przez uczestników umiejętności
podporządkowania się przełożonym. Dąży się do tego, by uczestnicy potrafili tworzyć
więzi i przyjaźni, właściwie zachowywali się w miejscach publicznych, mieli
odpowiedni stosunek do obowiązków, potrafili podejmować zespołowe działania,
zgłaszać w sposób zrozumiały swoje potrzeby oraz potrafili dysponować swymi
pieniędzmi i planować swoje wydatki.
4.
W sferze intelektualnej zmierza się do uzyskania poprawy w zakresie pamięci,
koncentracji uwagi, spostrzegawczości, koordynacji wzrokowo-ruchowej, myślenia,
mowy, pisania, czytania, liczenia, wzbogacenia zasobu wiedzy ogólnej, rozbudzenia
zainteresowań poznawczych i kulturalnych.
5.
W zakresie umiejętności zawodowych i dojrzałości zawodowej:
zmotywowanie do wykonywania prostych czynności zawodowych (np. sprzątanie
stanowiska pracy, sprzątania pracowni, wykonywanie czynności pielęgnacyjnych
i porządkowych przed obiektem ŚDS i w Terapeutyczno-pomocniczym ogrodzie
owocowo-warzywnym, zatrudnienie sezonowe itp.), nabycie specjalistycznych
umiejętności zawodowych (wykonywanie zadań w czasie zajęć terapii zajęciowej),
nabycie umiejętności posługiwania się sprzętem gospodarstwa domowego, sprzętem
RTV i AGD. Celem zamierzonych zajęć jest nauczenie uczestników dokładności,
pracowitości, samodzielności, wytrwałości, twórczego myślenia, systematyczności oraz
dyscypliny i przestrzegania regulaminu ŚDS.
6.
W zakresie motoryki małej i dużej celem jest osiągniecie ogólnej poprawy
kondycji fizycznej uczestników, usprawnienia manualnego, zwiększenia ogólnej
aktywności ruchowej, wzbudzenia zainteresowania kulturą fizyczną i rekreacją
ruchową.
Formy działalności prowadzonej przez Dom
Dla osiągnięcia wyznaczonych celów Środowiskowy Dom Samopomocy podejmuje
następujące działania w stosunku do uczestników:
 oddziaływania psychologiczno-pedagogiczne i edukacyjno-terapeutyczne;
 pomoc w zaspokajaniu codziennych potrzeb życiowych;
 pomoc w dostępie do niezbędnych świadczeń zdrowotnych, w tym uzgadnianie
i pilnowanie terminów wizyt lekarskich, kontrolowanie systematyczności
przyjmowania leków, pomoc w zakupie leków, pomoc w dotarciu do jednostek
ochrony zdrowia itp.;
 trening usprawniania ruchowego;
 zabiegi mające na celu podtrzymywanie i rozwijanie u uczestników umiejętności
niezbędnych do samodzielnego życia;
 działania mające na celu przygotowanie uczestników do podjęcia zatrudnienia lub
uczestnictwa w warsztatach terapii zajęciowej;
 organizowanie imprez integracyjnych;
 działania mające na celu poszerzenie wiedzy z zakresu regionalnych wydarzeń
historycznych, w tym patriotycznych i religijnych;
 oddziaływania wspierające aktywność osób starszych.
W 2017 roku zakłada się uczestnictwo w następujących zajęciach terapeutycznych:










treningach w czasie zajęć;
zajęciach świetlicowych;
w zajęciach poprawiających sprawność fizyczną;
wydarzeniach kulturalnych i imprezach okolicznościowych;
udział w Mieszkalnictwie Chronionym –Treningowym;
konsultacjach psychologicznych, pielęgniarskich i konsultacjach lekarskich;
udział w zajęciach w terapeutyczno-pomocniczym ogrodzie warzywno-owocowym;
możliwości zatrudnienia sezonowego;
spotkaniach społeczności domu;
współpracę z rodzinami uczestników ŚDS.
W 2017 roku program działania Ś DS przewiduje następujące treningi
dla Domu Typu „B”
1. Trening funkcjonowania w codziennym życiu.
Trening ten obejmuje podtrzymywanie i rozwijanie u osób upośledzonych umysłowo
umiejętności niezbędnych do samodzielnego życia poprzez udział w następujących treningach
grupowych i indywidualnych:
 trening higieniczny – ma na celu wyrabianie nawyków w dziedzinie utrzymania
higieny osobistej i otoczenia, dbanie o czystość poszczególnych części ciała (włosów,
uszu, zębów, dłoni, stóp, itp.), dbałość o wygląd zewnętrzny;
 trening kulinarny – ma na celu naukę przyrządzania prostych posiłków, wyrobienie
umiejętności prawidłowego żywienia i kulturalnego spożywania posiłków,
właściwego przechowywania żywności, dbania o higienę własną i otoczenia podczas
przyrządzania potraw, naukę nakrywania do stołu;
 trening budżetowy – ma na celu przygotowanie uczestników do samodzielnego
i właściwego gospodarowania własnymi pieniędzmi (poznanie wartości pieniądza,
orientacji w cenach towarów i usług, znajomości stałych opłat, planowanie
wydatków, sposoby gospodarowania pieniędzmi);
 trening umiejętności praktycznych – ma na celu naukę obsługi sprzętów i urządzeń
domowych (pralki, miksera, kuchenki gazowej, piekarnika itp.), aktywizację do
wykonywania czynności związanych z prowadzeniem gospodarstwa domowego np.
szycie, pranie, prasowanie;
 trening lekowy – ma na celu kształtowanie u uczestników nawyków przyjmowania
leków zgodnie z zaleceniami lekarskimi, nabycie odpowiedzialności za własne
zdrowie, uświadomienie szkodliwości nadużywania leków, nieregularnego zażywania,
bądź nieprzyjmowania ich w ogóle.
2. Trening umiejętności interpersonalnych i rozwiązywania problemów:
 kształtowanie pozytywnych relacji uczestnika z osobami bliskimi, sąsiadami, z innymi
osobami w różnych sytuacjach życia codziennego - trening ma na celu podnoszenie
samoświadomości uczestników i ich umiejętności głębszego poznawania siebie
i wglądu we własne doświadczenia. Trening uczy życia w grupie, a także kształtuje
postawy empatii, lojalności, uczciwości, odpowiedzialności za innych oraz wartości
moralne;
 kształtowanie postaw ogólnie przyjętych, jako społecznie akceptowalne w czasie
korzystania z miejsc publicznych, urzędów, itp.
 Trening umiejętności komunikacyjnych. Ten trening ma na celu nabycie przez
uczestników umiejętności słuchania, nawiązywania i kończenia rozmowy, zadawania
pytań, wyrażania próśb, zbierania informacji, udzielania informacji zwrotnych,
wydawania poleceń, prowadzenia dyskusji, negocjowania i przekonywania innych.
Trening pomaga poprawnie komunikować się z innymi ludźmi, uczy umiejętności
współpracy, współdziałania, asertywności, otwartości.
3. Trening umiejętności spędzania czasu wolnego.
 rozwijanie zainteresowań literaturą, audycjami radiowymi, telewizyjnymi, internetem,
udział w spotkaniach towarzyskich i kulturalnych - trening polega głównie
na umożliwieniu uczestnikom rozrywki i rekreacji, a także na rozwijaniu ich
zainteresowań. Terapeuci motywują uczestników do prawidłowego zachowania się
w miejscach publicznych: kinie, teatrze, kawiarni. Rozwój zainteresowań dotyczy
również spędzania czasu wolnego w formach proponowanych przez szeroko pojęte
środowisko, jak: parafia, szkoła, gminne ośrodki kultury.

w ramach treningu spędzania czasu wolnego odbywają się zajęcia muzyczne mające
na celu przygotowanie uczestników do prezentacji przed publicznościa, pokonywanie
tremy, kształtowanie umiejętności współpracy w grupie, kształtowanie słuchu i
poczucia rytmu, ragulacja psychofizycznych stanów napięć, rozwijanie wrażliwości
estetycznej, poszerzenie zainteresowań muzycznych, rozwój kreatywności, nauka
tekstów i utworów muzycznych, nauka gry na instrumentach, kształtowanie
umiejętności wyrażania uczuć pozytywnych i negatywnych, aktywizowanie
i wyzwalanie emocjonalnych procesów, naukę tańca;
4. Zajęcia z psychologiem obejmują poradnictwo psychologiczne, trening
asertywności, psychoterapię indywidualną, socjoterapię. Celem pracy
psychologa z uczestnikiem jest uruchomienie procesu zmian, poprawa stanu
psychofizycznego uczestnika oraz jego społecznego funkcjonowania,
doskonalenie takich umiejętności, jak: komunikowanie się z innymi osobami,
dostrzeganie, rozpoznawanie i nazywanie własnych emocji, zaspokajanie
własnych potrzeb oraz rozpoznawanie potrzeb innych osób, rozróżnianie
odmienności innych i uczenie się tolerancji wobec odmienności, dostrzeganie
swych ograniczeń, wzmacnianie zaufania wobec siebie i innych, stawanie się
bardziej otwartym i szczerym, szukanie oparcia w otoczeniu i nawiązywanie
trwałych więzi, współpraca i współdziałanie z innymi.
5. Terapia usprawniania ruchowego, w tym zajęcia sportowe, turystyka
i rekreacja. Ma ona na celu podtrzymanie ogólnej sprawności ruchowej
uczestników, podwyższanie jej poziomu i rozładowanie napięć. Uczestnicy
biorą udział w zajęciach grupowych, zajęciach na siłowni, basenie, hipoterapii
oraz z indywidualnej rehabilitacji fizjoterapeutycznej.
6. Pomoc w dostępie do świadczeń zdrowotnych
pomoc terapeutów w umawianiu wizyt u lekarza
nawyku systematycznego korzystania z wizyt,
konieczności zażywania leków, rozpoznawanie
znajomość procesu i konieczności leczenia.
– głównym zadaniem jest
psychiatry oraz wyrobienie
pilnowania ich terminów,
zwiastunów choroby oraz
7. Terapia zajęciowa – ma na celu usprawnianie poprzez zastosowanie różnych
planowych i celowych zajęć typu manualnego, pobudzenie do spontanicznej
twórczości, zaspokojenie w uczestniku potrzeby osiągnięcia sukcesu, dające
namiastkę pracy zawodowej. W 2017 zamierza się przeprowadzenie tzw.
„praktyk”, które polegać będą na możliwości okresowych przejść do innych
pracowni i wykonywania czynności innych niż w pracowni macierzystej.
Pozwoli to na przełamanie znużenia i rozwój zdolności poszczególnych
uczestników. W ramach odbywających się zajęć zakłada się prowadzenie 6
pracowni:
a) Pracownia Dekoracyjno-Zdobnicza
Pracownia Dekoracyjno-Zdobnicza ma za zadanie rozwijać umiejętności uczestników
poprzez udział w treningach, a przede wszystkim poprzez terapię zajęciową. Pracownia
wyposażona jest w niezbędny sprzęt do prowadzenia zajęć i nauki wykonywania elementów
zdobniczych. W ramach terapii zajęciowej opartej na Indywidualnym Planie Postępowania
Wspierająco-Aktywizującego uczestnicy korzystać będą z takich urządzeń jak hafciarki,
maszyny do szycia, pistolet na klej gorący, itp., by mogli pogłębiać wiedzę na temat
projektowania wzorów i dekoracji mieszkania. Dzięki prowadzonej terapii uczestnicy będą
mogli nabywać i rozwijać następujące umiejętności:












korzystania z narzędzi: np. pistolet na gorący klej, nożyczki krawieckie;
posługiwania się technikami plastycznymi przy wykańczaniu i dekoracji wyrobu tj.
malowanie, lakierowanie, zdobienie;
tworzenia własnego warsztat pracy;
posługiwania się narzędziami pomiarowymi: miara, linijka;
zdobywania wiedzy na temat ekologicznego i ekonomicznego gospodarowania
materiałami do terapii;
wykorzystywania materiałów ekologicznych w sztuce urzytkowej, w tym darów
natury;
nabywania umiejętności obsługi hafciarki w tym: dobierania nici, nakładania tkaniny
na tamborek, stosowania fizeliny, nakładania nici górnej i dolnej oraz wymieniania
igły;
korzystania z oprogramowania hafciarki;
tworzenia i projektowania napisów i wzorów;
pogłębiania umiejętność estetycznego wykonania wyrobu i poszanowania
wykorzystanego sprzętu;
podnoszenia umiejętności zdobienia przedmiotów użytkowych i dekoracyjnych
techniką decoupage i filcowaniu;
nabywania i pogłębiania wiedzy związanej z układaniem kompozycji roślinnych
zgodnie z porą roku i okolicznościami.
b) Pracownia Plastyczno–Opiekuńcza
Do najważniejszych celów pracowni Plastyczno–Opiekuńczej należą sprawowanie opieki,
kontrola przyjmowanych leków, pomoc przy załatwianiu spraw związanych ze służbą
zdrowia- rejestrowanie do specjalistów, pomiary glukozy, ciśnienia, itp. Zajęcia
organizowane są głównie po to, aby usprawnić manualnie uczestników i zmobilizować ich do
działania. Wyroby, które powstają w tej pracowni są wyjątkowe. Swoje prace uczestnicy
wykonują głównie z wikliny papierowej, masy solnej i filcu. Podczas terapii zajęciowej
rozwijają oni takie umiejętności jak:
 korzystanie z narzędzi: nożyczki, zszyawacz, pilnik;
 korzystanie z narzędzi elektrycznych tj. pistolet na gorący klej, wypalarki, ploter
termiczny do pracy w styropianie;
 szlifowanie, malowanie, praca z masą solną;
 posługiwanie się technikami plastycznymi przy wykańczaniu i dekoracji wyrobu tj.
malowanie, lakierowanie, zdobienie;
 tworzenie własnego warsztatu pracy.
Praca terapeutyczna w pracowni polega także na:
 wykształceniu w uczestnikach poczucia własnej wartości poprzez akcentowanie
silnych stron;
 wypracowaniu umiejętności oceny własnych możliwości poprzez rozmowę,
zachęcanie do działania;
 pokonywaniu nieśmiałości, motywowanie do wychodzenia z własnymi pomysłami i
inicjatywami.
c) Pracownia Plastyczno – Witrażowa
W pracowni Plastyczno-Witrażowej na zajęciach terapii zajęciowej uczestnicy głównie
wykonują wyroby codziennego użytku. Najczęściej korzystają z takich materiałów jak:
sklejka, kora, drewno, szkło, itp. W tej pracowni uczestnicy mogą nabywać i rozwijać
umiejętności wykonania witraży. W ramach zajęć zakłada się:
 naukę korzystania z narzędzi: wyrzynarka, szlifierka, pistolet na gorący klej;
 korzystanie z podstawowych narzędzi witrażowych: noże olejowe, lutownice;
 naukę korzystania z podstawowych materiałów witrażowych: taśmy miedziane,
chemikalia, spoiwa;
 naukę wycinania piłką włosową;
 naukę szlifowania, malowania, oklejania;
 naukę posługiwania się technikami plastycznymi przy wykończeniu i dekoracji
wyrobu tz. malowanie, lakierowanie, zdobienie, decoupage;
 naukę tworzenia własnego warsztatu pracy;
 naukę przestrzegania zasad bezpiecznej pracy;
 naukę przygotowania szablonu witrażu, w tym jego wyrysowanie wraz z wycięciem;
 naukę cięcia i łamania szkła;
 naukę bezpiecznego szlifowania elementów szklanych;
 naukę obróbki końcowej witrażu: mycie, odtłuszczenie, patynowanie, zabezpieczenie
przed utlenieniem;
 naukę posługiwania się narzędziami pomiarowymi: miara, sówmiarka, kątownik, itp.;
 wypracowanie umiejętności adekwatnej oceny własnych możliwości poprzez
rozmowę, motywowanie do działania;
 pokonywanie nieśmiałości, zachęcanie do wychodzenia z własnymi pomysłami
i inicjatywami.
d) Pracownia Metaloplastyczno-Stolarska
Zajęcia realizowane w ramach pracowni są dostosowane do możliwości poszczególnych
uczestników. Mają one na celu naukę nowych umiejętności, rozwijanie umiejętności już
zdobytych i przeciwdziałanie regresowi. Uczestnicy podczas prac manualnych i tworzenia
wyrobów korzystają z narzędzi tj. piłki włosowe, młotki, brzeszczoty, sekatory, itp. oraz
narzędzi elektrycznych tj. wyrzynarki, wiertarki, lutownice, itp. Prace uczestników
wykonywane są głównie z zastosowaniem i łączeniem ze sobą takich materiałów jak sklejka,
metal, drut oraz dary natury: szyszki, siano, kamień, drewno. W czasie wykonywania prac
uczestnicy uczą się właściwego zastosowania odpowiednich technik i narzędzi pracy,
przestrzegania przepisów BHP, współpracy i wzajemnej pomocy. Zdobywają wiedzę na temat
właściwego wykończenia wyrobu stosując takie metody jak szlifowanie, malowanie,
lakierowanie i patynowanie. W ramach zadań zakłada się:
 naukę korzystania z narzędzi stolarskich;
 naukę wbijania gwoździ;
 naukę korzystania z narzędzi elektrycznych tj. wyrzynarka, wiertarka, lutownica,
pistolet na gorący klej, pirograf, itp.;
 naukę wycinania piłką włosową;
 naukę szlifowania, malowania;
 naukę posługiwania się technikami plastycznymi przy wykończeniu i dekoracji
wyrobu tj. malowanie, lakierowanie, zdobienie;
 naukę tworzenia własnego warsztatu pracy;
 naukę skręcania drutu;
 naukę posługiwania się narzędziami pomiarowymi: miara, sówmiarka, kątownik, itp.;
 wykształcenie w uczestnikach poczucia własnej wartości poprzez akcentowanie
silnych stron;
 wypracowanie umiejętności adekwatnej oceny własnych możliwości poprzez
rozmowę, zachęcanie do działania;
 pokonywanie nieśmiałości, motywowanie do wychodzenia z własnymi pomysłami i
inicjatywami.
e) Pracownia Krawiecko-Kulinarna
W ramach pracowni Krawiecko-Kulinarnej uczestnicy nabywają i doskonalą umiejętności
praktyczne, kulinarne oraz społeczne. Głównym celem pracowni jest rozwijanie umiejętności
zawodowych w kierunku krawiectwa i kunsztu kulinarnego. Uczestnicy uczą się prostego
szycia ręcznego i maszynowego, obsługi maszyn, przyszywania guzików, wykonywania
maskotek, prania, krochmalenia i prasowania wyrobów, estetycznego nakrywania do stołu,
obsługi sprzętu AGD oraz organizacji urodzin uczestników. W 2017 roku zakłada się:









naukę korzystania z przyborów i maszyn krawieckich;
obsługę maszyn krawieckich: hafciarka, stebnówka;
naukę szycia ręcznego;
naukę i poznawanie rodzajów ściegów;
naukę wykonywania dekoracji i wyrobów okolicznościowych z wykorzystaniem
szycia ręcznegio i maszynowego;
naukę korzystania z narzędzi elektrycznych tj. mikser kuchenny, podłączenie urządzeń
elektronicznych, odpalanie kuchenki gazowej, obsługa piecyka elektrycznego,
gofrownicy, pistoletu na gorący klej, itp.;
naukę posługiwania się technikami plastycznymi przy wykańczaniu i dekoracji
wyrobu tj. malowanie, lakierowanie, zdobienie;
naukę tworzenia własnego warsztatu pracy;
naukę posługiwania się narzędziami pomiarowymi: miara krawiecka , linijka, itp.;
 wykształcenie w uczestnikach poczucia własnej wartości poprzez akcentowanie
silnych stron;
 pokonywanie nieśmiałości motywowanie do wychodzenia z własnymi pomysłami
i inicjatywami;
 uczestnictwo w ergoterapii;
 przestrzeganie zasad BHP i P- POŻ.
f) Pracownia Gospodarstwa Domowego – Ogrodnicza
Pracownia będzie miała za zadanie kształtować w uczestnikach zdolności związane
z pielęgnacją ogrodu, wykonywaniem domowymi sposobami przetworów z warzyw
i owoców wychodowanych w „Terapeutyczno-pomocniczym ogrodzie warzywnoowocowym”. Zakłada się nabycie przez uczestników takich umiejętności jak:











planowanie własnej pracy i właściwej kolejności wykonywania zadań;
przygotowanie inspektów;
obsługę sprzętów ogrodniczych, tj. grabie, motyka, łopaty, sekatory;
wysiew nasion, sadzenie flanc i zbiór warzyw i owoców;
pielenie i przycinanie;
pakowanie wyrobu;
przygotowanie warzyw i owoców do dalszej obróbki;
przetwarzanie, w tym: krojenie, szatkowanie i pasteryzowanie;
obsługa sprzętu AGD;
estetycznego pakowania przetworów;
promowania wyrobów wykonanych przez osoby niepełnosprawne.
Praca terapeutyczna w pracowni polega także na:
 wykształcaniu w uczestnikach poczucia własnej wartości poprzez akcentowanie
silnych stron;
 wypracowaniu umiejętności adekwatnej oceny własnych możliwości poprzez
rozmowę, zachęcanie do działania;
 pokonywaniu nieśmiałości, motywowanie do wychodzenia z własnymi pomysłami
i inicjatywami.
8. Inne Formy Wsparcia
Ergoterapia – jej celem jest zdobywanie i poszerzanie kompetencji zawodowych przez
uczestników upośledzonych umysłowo do podjęcia zatrudnienia w warunkach pracy
chronionej na przystosowanym stanowisku. Zadaniem tego procesu jest nabywanie przez
uczestników nawyków odpowiedzialności za zadania, pobudzanie celowej aktywności,
odkrywanie mocnych stron, podnoszenie przez nich samooceny (pewności i wiary w siebie) i
zaspokajanie potrzeby użyteczności. Prócz zajęć w pracowniach uczestnicy będą mogli
podjąć się pomocy w pracach związanych z prowadzeniem Terapeutyczno-Pomocniczego
Ogrodu Owocowo-Warzywnego, przejść tygodniowe praktyki w pracowniach o innych
profilach lub rozpocząć pracę sezonową.
9. Środowiskowy Dom Samopomocy świadczy osobom upośledzonym umysłowo pomoc
w załatwianiu spraw urzędowych, wypełnianiu dokumentów i prowadzeniu rozmów
służących rozwiązaniu sprawy. ŚDS współpracuje z rodzinami uczestników oraz innymi
osobami i podmiotami działającymi w zakresie udzielania pomocy osobom upośledzonym
umysłowo, w tym z ośrodkiem zdrowia, lekarzami psychiatrami i innymi osobami a także
podmiotami działającymi w obszarze udzielania pomocy.
10. Środowiskowy Dom Samopomocy w czasie trwania zajęć terapeutycznych zapewniać będzie
uczestnikom jeden ciepły posiłek. Jest to dla niektórych z nich jedyna możliwość zjedzenia
ciepłego obiadu.
Różnorodność terapii i treningów służy temu, by każdy z uczestników mógł nie tylko
spróbować swoich sił na wielu polach działania, ale także mógł wybrać swój ulubiony obszar
i doskonalić się w nim do momentu uzyskania pełnej satysfakcji. Terapia zapewnia
uczestnikom poczucie bezpieczeństwa, a ponadto uczy wykorzystywania czasu tak na pracę,
jak i odpoczynek. Osoby upośledzone umysłowo często są narażone na dyskryminację i tzw.
„traktowanie z góry”. ŚDS stara się zmienić wizerunek niepełnosprawnych intelektualnie
poprzez podnoszenie poziomu ich samodzielności.
Metody, sposoby i kryteria oceny efektów realizacji
Indywidualnych Planów Postępowania Wspierająco – Aktywizującego.
Każdy uczestnik Ś DS Typu B podlega okresowej ocenie realizacji Indywidualnych
Planów Postępowania Wspierająco – Aktywizującego (raz na 6 miesięcy). Aby dokonać
prawidłowej oceny realizacji, każdy terapeuta prowadzi swój dziennik realizowanych
treningów. Ponadto opisuje on zachowanie uczestnika i kontakty z jego rodziną w
indywidualnym zeszycie obserwacji. Zapisy w tych zeszytach pozwalają Zespołowi dokonać
dokładnej oceny zachowania uczestników podczas prowadzonych zajęć w Ś DS oraz szerzej
spojrzeć na ich rozwój w społeczności Domu.
Rozdział V
Program działalności Środowiskowego Domu Samopomocy
dla uczestników wykazujących inne przewlekłe zaburzenia czynności psychicznych na
rok 2017 – Dom Typu C
Oferta Środowiskowego Domu Samopomocy Typu C jest skierowana do osób
wykazujących inne przewlekłe zaburzenia czynności psychicznych. Poważnym problemem
w/w. grupy osób jest niemożność pełnego funkcjonowania w społeczeństwie i trudności
w integracji ze społecznością lokalną. Doświadczenie choroby wiąże się z poczuciem
osamotnienia i wyobcowania, utrudniając kontakty z ludźmi. Poczucie uzależnienia od
innych, często prowadzi do niskiej samooceny uczestnika. Niechęć otoczenia do
kontaktowania się z osobami niepełnosprawnymi, poczucie wstydu potęgują zaburzone
wzajemne relacje społeczne. Podstawowym zadaniem Ś DS Typu C jest aktywizacja osób
starszych i długotrwale chorych do podtrzymywania swojej sprawności fizycznej
i psychicznej.
Główne Priorytety
Celem Domu jest stworzenie, osobom zakwalifikowanym, systemu oparcia społecznego
poprzez:
1. utrzymanie dobrej formy fizycznej, psychicznej i intelektualnej oraz sprawności
funkcjonalnej uczestników;
2. poprawę sprawności funkcjonowania w życiu codziennym w miejscu zamieszkania,
w Domu oraz środowisku lokalnym;
3. opiekę oraz wspieranie uczestników w różnych sytuacjach życiowych, w tym
osiąganiu i praktykowaniu przez nich samodzielności;
4. rozwijanie i podtrzymywanie umiejętności samoobsługi i zaradności życiowej;
5. rozwijanie umiejętności społecznych i interpersonalnych, umożliwianie aktywnego
uczestnictwa w życiu społecznym, politycznym i kulturalnym w środowisku lokalnym
oraz kształtowanie umiejętności organizowania czasu wolnego.
W poszczególnych sferach funkcjonowania osób wykazujących inne przewlekłe
zaburzenia czynności psychicznych zakłada się osiągnięcie następujących celów:
1.
W sferze emocjonalno-motywacyjnej i osobowości: obniżenie u uczestników poziomu
lęku i napięcia, zdobycie równowagi emocjonalnej, odporności na frustracje,
wytrwałości i cierpliwości w wykonywaniu zadań, panowania nad
emocjami, zmotywowania do pracy, podniesienie poczucia własnej wartości,
zwiększenie zaangażowania w kontaktach społecznych, realna ocena siebie,
kształtowanie autorytetów i priorytetów . W pracy terapeutycznej dąży się do tego, by
uczestnicy mieli właściwy stosunek do siebie i innych oraz właściwą postawę wobec
płci przeciwnej.
W zakresie samoobsługi i zaradności życiowej: nabycie przez uczestników
podstawowych nawyków higienicznych, dbałość o regularne przygotowywanie dla
siebie posiłków, utrzymywanie porządku w swoim otoczeniu, samodzielne dozowanie
swoich leków, pilnowanie wizyt lekarskich, samodzielne załatwianie przez
uczestników własnych spraw urzędowych, właściwe dysponowanie domowym
budżetem.
3. W sferze społecznej w pracy terapeutycznej zmierza się do nabycia umiejętności
harmonijnego współżycia w grupie, dzielenia się i niesienia pomocy, umiejętności
ponoszenia odpowiedzialności za mienie (np. materiały terapeutyczne, przybory i
narzędzia pracy), osobę, zadania, nabycia przez uczestników umiejętności
podporządkowania się przełożonym. Dąży się do tego, by uczestnicy potrafili tworzyć
więzi i przyjaźni, właściwie zachowywali się w miejscach publicznych, mieli
odpowiedni stosunek do obowiązków, potrafili podejmować zespołowe działania,
zgłaszać w sposób zrozumiały swoje potrzeby oraz potrafili dysponować swymi
pieniędzmi i planować swoje wydatki.
2.
4.
W sferze intelektualnej zmierza się do uzyskania poprawy w zakresie pamięci,
koncentracji uwagi, spostrzegawczości, koordynacji wzrokowo-ruchowej, myślenia,
mowy, pisania, czytania, liczenia, wzbogacenia zasobu wiedzy ogólnej, rozbudzenia
zainteresowań poznawczych i kulturalnych.
5.
W zakresie umiejętności zawodowych i dojrzałości zawodowej: zmotywowanie do
wykonywania prostych czynności zawodowych (np. sprzątanie stanowiska pracy,
sprzątania pracowni, wykonywanie czynności pielęgnacyjnych i porządkowych przed
obiektem ŚDS i w Terapeutyczno-pomocniczym ogrodzie owocowo-warzywnym,
zatrudnienie sezonowe itp.), nabycie specjalistycznych umiejętności zawodowych
(wykonywanie zadań w czasie zajęć terapii zajęciowej), nabycie umiejętności
posługiwania się sprzętem gospodarstwa domowego, sprzętem RTV i AGD. Celem
zamierzonych zajęć jest nauczenie uczestników dokładności, pracowitości,
samodzielności, wytrwałości, twórczego myślenia, systematyczności oraz dyscypliny i
przestrzegania regulaminu ŚDS.
6.
W zakresie motoryki małej i dużej celem jest osiągniecie ogólnej poprawy kondycji
fizycznej uczestników, usprawnienia manualnego, zwiększenia ogólnej aktywności
ruchowej, wzbudzenia zainteresowania kulturą fizyczną i rekreacją ruchową.
Formy działalności prowadzonej przez ŚDS
Dla osiągnięcia wyznaczonych celów Środowiskowy Dom Samopomocy realizuje
powyższe cele poprzez podejmowanie następujących działań w stosunku do uczestników:
 oddziaływania psychologiczno-pedagogiczne i edukacyjno-terapeutyczne;
 pomoc w zaspokajaniu codziennych potrzeb życiowych;
 pomoc w dostępie do niezbędnych świadczeń zdrowotnych, w tym uzgadnianie
i pilnowanie terminów wizyt lekarskich, kontrolowanie systematyczności
przyjmowania leków, pomoc w zakupie leków, pomoc w dotarciu do jednostek
ochrony zdrowia itp.;
 trening usprawniania ruchowego;
 zabiegi mające na celu podtrzymywanie i rozwijanie u uczestników umiejętności
niezbędnych do samodzielnego życia;
 działania mające na celu przygotowanie uczestników do podjęcia zatrudnienia lub
uczestnictwa w warsztatach terapii zajęciowej;
 organizowanie imprez integracyjnych;
 działania mające na celu poszerzenie wiedzy z zakresu regionalnych wydarzeń
historycznych, w tym patriotycznych i religijnych;
 oddziaływania wspierające aktywność osób starszych.
W 2017 roku zakłada się uczestnictwo w następujących zajęciach terapeutycznych:









treningach w czasie zajęć;
zajęciach świetlicowych;
w zajęciach poprawiających sprawność fizyczną;
wydarzeniach kulturalnych i imprezach okolicznościowych;
udział w Mieszkalnictwie Chronionym –Treningowym;
konsultacjach psychologicznych, pielęgniarskich i konsultacjach lekarskich;
udział w zajęciach w terapeutyczno-pomocniczym ogrodzie warzywno-owocowym;
spotkaniach społeczności domu;
współpracę z rodzinami uczestników ŚDS.
W 2017 roku program działania Ś DS przewiduje następujące treningi
dla Domu Typu „C”
1.
Trening funkcjonowania w codziennym życiu.
Trening obejmuje podtrzymywanie i rozwijanie u osób wykazujących inne przewlekłe
zaburzenia czynności psychicznych, umiejętności niezbędnych do samodzielnego życia.
W ramach tego treningu uczestnicy nabywają i rozwijają umiejętności poprzez udział
w następujących treningach grupowych i indywidualnych:
 trening higieniczny – ma na celu wyrabianie nawyków w dziedzinie utrzymania
higieny osobistej i otoczenia, dbanie o czystość poszczególnych części ciała (włosów,
uszu, zębów, dłoni, stóp, itp.), dbałość o wygląd zewnętrzny;
 trening kulinarny – ma na celu naukę przyrządzania prostych posiłków, wyrobienie
umiejętności prawidłowego żywienia i kulturalnego spożywania posiłków,
właściwego przechowywania żywności, dbania o higienę własną i otoczenia podczas
przyrządzania potraw, naukę nakrywania do stołu;
 trening budżetowy – ma na celu przygotowanie uczestników do samodzielnego i
właściwego gospodarowania własnymi pieniędzmi (poznanie wartości pieniądza,
orientacji w cenach towarów i usług, znajomości stałych opłat, planowanie
wydatków, sposoby gospodarowania pieniędzmi);
 trening umiejętności praktycznych – ma na celu naukę obsługi sprzętów i urządzeń
domowych (pralki, miksera, kuchenki gazowej, piekarnika itp.), aktywizację do
wykonywania czynności związanych z prowadzeniem gospodarstwa domowego np.
szycie, pranie, prasowanie;
 trening lekowy – ma na celu kształtowanie u uczestników nawyków przyjmowania
leków zgodnie z zaleceniami lekarskimi, nabycie odpowiedzialności za własne
zdrowie, uświadomienie szkodliwości nadużywania leków, nieregularnego zażywania,
bądź nieprzyjmowania ich w ogóle.
2.
Trening umiejętności interpersonalnych i rozwiązywania problemów:
 kształtowanie pozytywnych relacji uczestnika z osobami bliskimi, sąsiadami, z innymi
osobami w różnych sytuacjach życia codziennego - trening ma na celu podnoszenie
samoświadomości uczestników i ich umiejętności głębszego poznawania siebie i
wglądu we własne doświadczenia. Trening uczy życia w grupie, a także kształtuje
postawy empatii, lojalności, uczciwości, odpowiedzialności za innych oraz wartości
moralne;
 kształtowanie postaw ogólnie przyjętych, jako społecznie akceptowalne w czasie
korzystania z miejsc publicznych, urzędów, itp.
 Trening umiejętności komunikacyjnych. Ten trening ma na celu nabycie przez
uczestników umiejętności słuchania, nawiązywania i kończenia rozmowy, zadawania
pytań, wyrażania próśb, zbierania informacji, udzielania informacji zwrotnych,
wydawania poleceń, prowadzenia dyskusji, negocjowania i przekonywania innych.
Trening pomaga poprawnie komunikować się z innymi ludźmi, uczy umiejętności
współpracy, współdziałania, asertywności, otwartości.
Trening umiejętności spędzania czasu wolnego.
3.
 rozwijanie zainteresowań literaturą, audycjami radiowymi, telewizyjnymi, internetem,
udział w spotkaniach towarzyskich i kulturalnych - trening polega głównie na
umożliwieniu uczestnikom rozrywki i rekreacji, a także na rozwijaniu ich
zainteresowań. Terapeuci motywują uczestników do prawidłowego zachowania się w
miejscach publicznych: kinie, teatrze, kawiarni. Rozwój zainteresowań dotyczy
również spędzania czasu wolnego w formach proponowanych przez szeroko pojęte
środowisko, jak: parafia, szkoła, gminne ośrodki kultury.

w ramach treningu spędzania czasu wolnego odbywają się zajęcia muzyczne mające
na celu przygotowanie uczestników do prezentacji przed publicznościa, pokonywanie
tremy, kształtowanie umiejętności współpracy w grupie, kształtowanie słuchu i
poczucia rytmu, ragulacja psychofizycznych stanów napięć, rozwijanie wrażliwości
estetycznej, poszerzenie zainteresowań muzycznych, rozwój kreatywności, nauka
tekstów i utworów muzycznych, nauka gry na instrumentach, kształtowanie
umiejętności wyrażania uczuć pozytywnych i negatywnych, aktywizowanie
i wyzwalanie emocjonalnych procesów, naukę tańca;
4.
Zajęcia z psychologiem obejmują poradnictwo psychologiczne, trening asertywności,
psychoterapię indywidualną, socjoterapię. Celem pracy psychologa z uczestnikiem jest
uruchomienie procesu zmian, poprawa stanu psychofizycznego uczestnika oraz jego
społecznego funkcjonowania, doskonalenie takich umiejętności, jak: komunikowanie się z
innymi osobami, dostrzeganie, rozpoznawanie i nazywanie własnych emocji, zaspokajanie
własnych potrzeb oraz rozpoznawanie potrzeb innych osób, rozróżnianie odmienności innych
i uczenie się tolerancji wobec odmienności, dostrzeganie swych ograniczeń, wzmacnianie
zaufania wobec siebie i innych, stawanie się bardziej otwartym i szczerym, szukanie oparcia
w otoczeniu i nawiązywanie trwałych więzi, współpraca i współdziałanie z innymi.
5.
Terapia usprawniania ruchowego, w tym zajęcia sportowe, turystyka i rekreacja.
Ma ona na celu podtrzymanie ogólnej sprawności ruchowej uczestników, podwyższanie jej
poziomu i rozładowanie napięć. Uczestnicy biorą udział w zajęciach grupowych, zajęciach na
siłowni, basenie, hipoterapii oraz z indywidualnej rehabilitacji fizjoterapeutycznej.
6.
Pomoc w dostępie do świadczeń zdrowotnych – głównym zadaniem jest pomoc
terapeutów w umawianiu wizyt u lekarza psychiatry oraz wyrobienie nawyku
systematycznego korzystania z wizyt, pilnowania ich terminów, konieczności zażywania
leków, rozpoznawanie zwiastunów choroby oraz znajomość procesu i konieczności leczenia.
7.
Terapia zajęciowa – ma na celu usprawnianie poprzez zastosowanie różnych
planowych i celowych zajęć typu manualnego, pobudzenie do spontanicznej twórczości,
zaspokojenie w uczestniku potrzeby osiągnięcia sukcesu, dające namiastkę pracy zawodowej.
W 2017 zamierza się przeprowadzenie tzw. „praktyk”, które polegać będą na możliwości
okresowych przejść do innych pracowni i wykonywania czynności innych niż w pracowni
macierzystej. Pozwoli to na przełamanie znużenia i rozwój zdolności poszczególnych
uczestników. W ramach odbywających się zajęć zakłada się prowadzenie 6 pracowni:
a) Pracownia Dekoracyjno-Zdobnicza
Pracownia Dekoracyjno-Zdobnicza ma za zadanie rozwijać umiejętności uczestników
poprzez udział w treningach, a przede wszystkim poprzez terapię zajęciową. Pracownia
wyposażona jest w niezbędny sprzęt do prowadzenia zajęć i nauki wykonywania elementów
zdobniczych. W ramach terapii zajęciowej opartej na Indywidualnym Planie Postępowania
Wspierająco-Aktywizującego uczestnicy korzystać będą z takich urządzeń jak hafciarki,
maszyny do szycia, pistolet na klej gorący, itp., by mogli pogłębiać wiedzę na temat
projektowania wzorów i dekoracji mieszkania. Dzięki prowadzonej terapii uczestnicy będą
mogli nabywać i rozwijać następujące umiejętności:












korzystania z narzędzi: np. pistolet na gorący klej, nożyczki krawieckie;
posługiwania się technikami plastycznymi przy wykańczaniu i dekoracji wyrobu tj.
malowanie, lakierowanie, zdobienie;
tworzenia własnego warsztat pracy;
posługiwania się narzędziami pomiarowymi: miara, linijka;
zdobywania wiedzy na temat ekologicznego i ekonomicznego gospodarowania
materiałami do terapii;
wykorzystywania materiałów ekologicznych w sztuce urzytkowej, w tym darów
natury;
nabywania umiejętności obsługi hafciarki w tym: dobierania nici, nakładania tkaniny
na tamborek, stosowania fizeliny, nakładania nici górnej i dolnej oraz wymieniania
igły;
korzystania z oprogramowania hafciarki;
tworzenia i projektowania napisów i wzorów;
pogłębiania umiejętność estetycznego wykonania wyrobu i poszanowania
wykorzystanego sprzętu;
podnoszenia umiejętności zdobienia przedmiotów użytkowych i dekoracyjnych
techniką decoupage i filcowaniu;
nabywania i pogłębiania wiedzy związanej z układaniem kompozycji roślinnych
zgodnie z porą roku i okolicznościami.
b) Pracownia Plastyczno–Opiekuńcza
Do najważniejszych celów pracowni Plastyczno–Opiekuńczej należą sprawowanie opieki,
kontrola przyjmowanych leków, pomoc przy załatwianiu spraw związanych ze służbą
zdrowia-rejestrowanie do specjalistów, pomiary glukozy, ciśnienia, itp. Zajęcia organizowane
są głównie po to, aby usprawnić manualnie uczestników i zmobilizować ich do działania.
Wyroby, które powstają w tej pracowni są wyjątkowe. Swoje prace uczestnicy wykonują
głównie z wikliny papierowej, masy solnej i filcu. Podczas terapii zajęciowej rozwijają oni
takie umiejętności jak:
 korzystanie z narzędzi: nożyczki, zszyawacz, pilnik;
 korzystanie z narzędzi elektrycznych tj. pistolet na gorący klej, wypalarki, ploter
termiczny do pracy w styropianie;
 szlifowanie, malowanie, praca z masą solną;
 posługiwanie się technikami plastycznymi przy wykańczaniu i dekoracji wyrobu tj.
malowanie, lakierowanie, zdobienie;
 tworzenie własnego warsztatu pracy.
Praca terapeutyczna w pracowni polega także na:
 wykształceniu w uczestnikach poczucia własnej wartości poprzez akcentowanie
silnych stron;
 wypracowaniu umiejętności oceny własnych możliwości poprzez rozmowę,
zachęcanie do działania;
 pokonywaniu nieśmiałości, motywowanie do wychodzenia z własnymi pomysłami
i inicjatywami.
c) Pracownia Plastyczno – Witrażowa
W pracowni Plastyczno-Witrażowej na zajęciach terapii zajęciowej uczestnicy głównie
wykonują wyroby codziennego użytku. Najczęściej korzystają z takich materiałów jak:
sklejka, kora, drewno, szkło, itp. W tej pracowni uczestnicy mogą nabywać i rozwijać
umiejętności wykonania witraży. W ramach zajęć zakłada się:
 naukę korzystania z narzędzi: wyrzynarka, szlifierka, pistolet na gorący klej;
 korzystanie z podstawowych narzędzi witrażowych: noże olejowe, lutownice;
 naukę korzystania z podstawowych materiałów witrażowych: taśmy miedziane,
chemikalia, spoiwa;
 naukę wycinania piłką włosową;
 naukę szlifowania, malowania, oklejania;
 naukę posługiwania się technikami plastycznymi przy wykończeniu i dekoracji
wyrobu tz. malowanie, lakierowanie, zdobienie, decoupage;
 naukę tworzenia własnego warsztatu pracy;
 naukę przestrzegania zasad bezpiecznej pracy;
 naukę przygotowania szablonu witrażu, w tym jego wyrysowanie wraz z wycięciem;
 naukę cięcia i łamania szkła;
 naukę bezpiecznego szlifowania elementów szklanych;
 naukę obróbki końcowej witrażu: mycie, odtłuszczenie, patynowanie, zabezpieczenie
przed utlenieniem;
 naukę posługiwania się narzędziami pomiarowymi: miara, sówmiarka, kątownik, itp.;
 wypracowanie umiejętności adekwatnej oceny własnych możliwości poprzez
rozmowę, motywowanie do działania;
 pokonywanie nieśmiałości, zachęcanie do wychodzenia z własnymi pomysłami
i inicjatywami.
d) Pracownia Metaloplastyczno-Stolarska
Zajęcia realizowane w ramach pracowni są dostosowane do możliwości poszczególnych
uczestników. Mają one na celu naukę nowych umiejętności, rozwijanie umiejętności już
zdobytych i przeciwdziałanie regresowi. Uczestnicy podczas prac manualnych i tworzenia
wyrobów korzystają z narzędzi tj. piłki włosowe, młotki, brzeszczoty, sekatory, itp. oraz
narzędzi elektrycznych tj. wyrzynarki, wiertarki, lutownice, itp. Prace uczestników
wykonywane są głównie z zastosowaniem i łączeniem ze sobą takich materiałów jak sklejka,
metal, drut oraz dary natury: szyszki, siano, kamień, drewno. W czasie wykonywania prac
uczestnicy uczą się właściwego zastosowania odpowiednich technik i narzędzi pracy,
przestrzegania przepisów BHP, współpracy i wzajemnej pomocy. Zdobywają wiedzę na temat
właściwego wykończenia wyrobu stosując takie metody jak szlifowanie, malowanie,
lakierowanie i patynowanie. W ramach zadań zakłada się:
 naukę korzystania z narzędzi stolarskich;
 naukę wbijania gwoździ;
 naukę korzystania z narzędzi elektrycznych tj. wyrzynarka, wiertarka, lutownica,
pistolet na gorący klej, pirograf, itp.;
 naukę wycinania piłką włosową;
 naukę szlifowania, malowania;
 naukę posługiwania się technikami plastycznymi przy wykończeniu i dekoracji
wyrobu tj. malowanie, lakierowanie, zdobienie;
 naukę tworzenia własnego warsztatu pracy;
 naukę skręcania drutu;
 naukę posługiwania się narzędziami pomiarowymi: miara, sówmiarka, kątownik, itp.;
 wykształcenie w uczestnikach poczucia własnej wartości poprzez akcentowanie
silnych stron;
 wypracowanie umiejętności adekwatnej oceny własnych możliwości poprzez
rozmowę, zachęcanie do działania;
 pokonywanie nieśmiałości, motywowanie do wychodzenia z własnymi pomysłami i
inicjatywami.
e) Pracownia Krawiecko-Kulinarna
W ramach pracowni Krawiecko-Kulinarnej uczestnicy nabywają i doskonalą umiejętności
praktyczne, kulinarne oraz społeczne. Głównym celem pracowni jest rozwijanie umiejętności
zawodowych w kierunku krawiectwa i kunsztu kulinarnego. Uczestnicy uczą się prostego
szycia ręcznego i maszynowego, obsługi maszyn, przyszywania guzików, wykonywania
maskotek, prania, krochmalenia i prasowania wyrobów, estetycznego nakrywania do stołu,
obsługi sprzętu AGD oraz organizacji urodzin uczestników. W 2017 roku zakłada się:










naukę korzystania z przyborów i maszyn krawieckich;
obsługę maszyn krawieckich: hafciarka, stebnówka;
naukę szycia ręcznego;
naukę i poznawanie rodzajów ściegów;
naukę wykonywania dekoracji i wyrobów okolicznościowych z wykorzystaniem
szycia ręcznegio i maszynowego;
naukę korzystania z narzędzi elektrycznych tj. mikser kuchenny, podłączenie urządzeń
elektronicznych, odpalanie kuchenki gazowej, obsługa piecyka elektrycznego,
gofrownicy, pistoletu na gorący klej, itp.;
naukę posługiwania się technikami plastycznymi przy wykańczaniu i dekoracji
wyrobu tj. malowanie, lakierowanie, zdobienie;
naukę tworzenia własnego warsztatu pracy;
naukę posługiwania się narzędziami pomiarowymi: miara krawiecka, linijka, itp.;
wykształcenie w uczestnikach poczucia własnej wartości poprzez akcentowanie
silnych stron;
 pokonywanie nieśmiałości motywowanie do wychodzenia z własnymi pomysłami
i inicjatywami;
 uczestnictwo w ergoterapii;
 przestrzeganie zasad BHP i P- POŻ.
f) Pracownia Gospodarstwa Domowego – Ogrodnicza
Pracownia będzie miała za zadanie kształtować w uczestnikach zdolności związane
z pielęgnacją ogrodu, wykonywaniem domowymi sposobami przetworów z warzyw
i owoców wychodowanych w „Terapeutyczno-pomocniczym ogrodzie warzywnoowocowym”. Zakłada się nabycie przez uczestników takich umiejętności jak:











planowanie własnej pracy i właściwej kolejności wykonywania zadań;
przygotowanie inspektów;
obsługę sprzętów ogrodniczych, tj. grabie, motyka, łopaty, sekatory;
wysiew nasion, sadzenie flanc i zbiór warzyw i owoców;
pielenie i przycinanie;
pakowanie wyrobu;
przygotowanie warzyw i owoców do dalszej obróbki;
przetwarzanie, w tym: krojenie, szatkowanie i pasteryzowanie;
obsługa sprzętu AGD;
estetycznego pakowania przetworów;
promowania wyrobów wykonanych przez osoby niepełnosprawne.
Praca terapeutyczna w pracowni polega także na:
 wykształcaniu w uczestnikach poczucia własnej wartości poprzez akcentowanie
silnych stron;
 wypracowaniu umiejętności adekwatnej oceny własnych możliwości poprzez
rozmowę, zachęcanie do działania;
 pokonywaniu nieśmiałości, motywowanie do wychodzenia z własnymi pomysłami
i inicjatywami.
8.
Inne Formy Wsparcia
Ergoterapia – jej celem jest zdobywanie i poszerzanie kompetencji zawodowych przez
uczestników wykazujących inne przewlekłe zaburzenia czynności psychicznych. Zadaniem
tego procesu jest nabywanie przez uczestników nawyków odpowiedzialności za zadania,
pobudzanie celowej aktywności, odkrywanie mocnych stron, podnoszenie przez nich
samooceny (pewności i wiary w siebie) i zaspokajanie potrzeby użyteczności. Prócz zajęć w
pracowniach uczestnicy będą mogli podjąć się pomocy w pracach związanych z
prowadzeniem Terapeutyczno-Pomocniczego Ogrodu Owocowo-Warzywnego i przejść
tygodniowe praktyki w pracowniach o innych profilach.
9.
Środowiskowy Dom Samopomocy świadczy osobom wykazującym inne przewlekłe
zaburzenia psychiczne pomoc w załatwianiu spraw urzędowych, wypełnianiu dokumentów i
prowadzeniu rozmów służących rozwiązaniu sprawy. ŚDS współpracuje z rodzinami
uczestników oraz innymi osobami i podmiotami działającymi w zakresie udzielania pomocy
osobom z zaburzeniami psychicznymi, w tym z ośrodkiem zdrowia, lekarzami psychiatrami i
innymi osobami a także podmiotami działającymi w obszarze udzielania pomocy.
10.
Środowiskowy Dom Samopomocy w czasie trwania zajęć terapeutycznych zapewniać
będzie uczestnikom jeden ciepły posiłek. Jest to dla niektórych z nich jedyna możliwość
zjedzenia ciepłego obiadu.
Różnorodność terapii i treningów jest możliwością dla każdego z uczestników, by mógł
on nie tylko spróbować swoich sił na wielu polach działania, ale także wybrać swój ulubiony
obszar i doskonalić się w nim do momentu uzyskania pełnej satysfakcji. Wybór
poszczególnych form działalności w odniesieniu do poszczególnych uczestników będzie
dokonywany na podstawie oceny indywidualnych potrzeb uczestnika Domu i jego rodziny w
porozumieniu z nim lub jego opiekunem prawnym. Terapia i treningi skierowane do osób
przewlekle psychicznie chorych nastawione są na przygotowanie ich do funkcjonowania w
społeczeństwie, przełamywania barier społecznych oraz ewentualnego podjęcia przez nich
pracy zarobkowej. Wybór wyszczególnionych powyżej form i metod działania spowodowany
jest specyfiką pracy z osobami przewlekle psychicznie chorymi.
Metody, sposoby i kryteria oceny efektów realizacji
Indywidualnych Planów Postępowania Wspierająco – Aktywizującego.
Każdy uczestnik Ś DS Typu A podlega okresowej ocenie realizacji Indywidualnych
Planów Postępowania Wspierająco – Aktywizującego (raz na 6 miesięcy). Aby dokonać
prawidłowej oceny realizacji, każdy terapeuta prowadzi swój dziennik realizowanych
treningów. Ponadto opisuje on zachowanie uczestnika i kontakty z jego rodziną w
indywidualnym zeszycie obserwacji. Zapisy w tych zeszytach pozwalają Zespołowi dokonać
dokładnej oceny zachowania uczestników podczas prowadzonych zajęć w Ś DS oraz szerzej
spojrzeć na ich rozwój w społeczności Domu.
Rozdział VI
Wspólne kierunki działania dla Domów Typu A, B i C.
Działalność Środowiskowego Domu Samopomocy w Skarszewach ma za zadanie:
1. promować twórczość osób niepełnosprawnych;
2. wpływać na zmianę spostrzegania przez społeczeństwo osób z dysfunkcjami w tym
również osób zaburzonych psychicznie;
3. współpracować z innymi placówkami nie tylko z powiatu starogardzkiego na rzecz
promocji osób niepełnosprawnych;
4. współpracować z Gminnym Ośrodkiem Pomocy Społecznej w Skarszewach, Urzędem
Miejskim w Skarszewach, instytucjami użyteczności publicznej, Sądem Rejonowym
w Starogardzie Gdańskim, Szpitalem dla Nerwowo i Psychicznie Chorych i Poradnią
Zdrowia Psychicznego w Starogardzie Gdańskim, Gminnym Ośrodkiem Zdrowia
w Skarszewach, opiekunami prawnymi i kuratorami uczestników, Domami Kultury
z terenu powiatu starogardzkiego w celu poprawy sytuacji życiowej uczestników;
5. promowanie dobrych praktyk, wzorów i modeli oparcia społecznego.
Wszystkie podejmowane działania Środowiskowego Domu Samopomocy w Skarszewach
mają na celu uruchomienie całego procesu zmian w życiu uczestników, poprawę ich stanu
psychicznego i fizycznego, poprawę funkcjonowania w codziennym życiu, jak również
nabycie umiejętności radzenia sobie z chorobą.
Sporządziła: Anna Jędrzejczyk
Skarszewy 19.09.2016
Uzgodniono z Wojewodą Pomorskim
Gdańsk, dnia 03.11.2016 r.
Zatwierdziła jednostka zlecająca:
Skarszewy, dnia 22.09.2016 r.
Załącznik nr 2 do Uchwały XXIII/218/16 Rady
Miejskiej w Skarszewach z dnia 5 grudnia 2016 r. w sprawie
zatwierdzenia Programu Działalności oraz Planu Pracy
Środowiskowego Domu Samopomocy w Skarszewach
na 2017 rok.
PLANY PRACY
ŚRODOWISKOWEGO DOMU SAMOPOMOCY W SKARSZEWACH
DLA DOMU TYPU A,B,C
NA 2017 ROK
Środowiskowy Dom Samopomocy jest prowadzony przez Polskie Stowarzyszenie na
Rzecz Osób z Niepełnosprawnością Intelektualną Koło w Skarszewach jako zadanie zlecone
przez Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej w Skarszewach. Dom jest placówką pobytu
dziennego, przeznaczoną dla 37 osób dorosłych z zaburzeniami psychicznymi, które nie
wymagają leczenia szpitalnego.
Celem Środowiskowego Domu Samopomocy jest osiągnięcie przez osoby przewlekle
psychicznie chore i niepełnosprawne intelektualnie umiejętności jak najbardziej
samodzielnego pełnienia ról życiowych i społecznych. Ważnym elementem pracy w Domu
jest integracja w/w osób lokalnym środowiskiem poprzez ich społeczną aktywizację.
W 2017 r. Środowiskowy Dom Samopomocy w ramach bieżącej pracy terapeutycznej
będzie realizował działania wynikające z rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej
z dnia 9 grudnia 2010 r. w sprawie środowiskowych domów samopomocy zapewniając
następujące formy działań:
1.Trening funkcjonowania w życiu codziennym,
2.Trening umiejętności interpersonalnych i rozwiązywania problemów,
3.Trening umiejętności spędzania czasu wolnego,
4. Poradnictwo specjalistyczne,
5. Pomoc w załatwianiu spraw urzędowych,
6. Pomoc w korzystaniu ze świadczeń zdrowotnych,
7.Terapię ruchową,
8.Wyżywienie w postaci posiłku,
9.Terapię zajęciową przygotowującą do dalszego samorozwoju i możliwości uczestnictwa w
Warsztatach Terapii Zajęciowej lub podjęcia zatrudnienia.
Planowane do realizacji w 2017 r. treningi dotyczą uczestników Domu typu A, B, C.
Ich poziom dostosowany będzie do poziomu funkcjonowania poszczególnych uczestników.
Plan pracy na 2017 r. opiera się na podtrzymaniu posiadanych umiejętności i wypracowaniu
nowych u osób z deficytami w sferze kontaktów interpersonalnych oraz funkcjonowania w
życiu codziennym.
Roczny harmonogram pracy ŚDS w Skarszewach
Zakres Postępowania
wspierającoaktywizującego
TRENING
FUNKCJONOWANIA
W ŻYCIU
CODZIENNYM
Zadania
1.Trening dbałości o wygląd
zewnętrzny:
 nabywanie i
doskonalenie
umiejętności
związanych z dbaniem
o wygląd zewnętrzny.
2.Trening samoobsługi:
 samodzielnego
jedzenia, mycia rąk i
załatwiania potrzeb
Formy
realizacji,
metody,
techniki,
narzędzia
Trening
praktyczny.
Instruktaż
słowny,
demonstrowanie
czynności. Met.
asymilacji
wiedzy,
met.
problemowe.
Trening
praktyczny.
Instruktaż
słowny,
Termin
realizacji
Osoby
odpowiedzialne
Praca ciągła
członkowie
zespołu
wspierającoaktywizującego,
terapeuci
Mieszkań
ChronionychTreningowych,
asystent osoby
niepełnosprawnej
członkowie
zespołu
wspierającoaktywizującego,
Praca ciągła

fizjologicznych,
samodzielne ubieranie
się (zapinanie guzików,
suwaka, sznurowanie
obuwia).
3. Trening nauki higieny;
 toaleta całego ciała,
mycie rąk,
 higiena jamy ustnej,
 pielęgnacja paznokci,
włosów,
 codzienna zmiana
bielizny
 dbanie o czysty i
schludny strój
4.Trening kulinarny:
 nabywanie i
doskonalenie
umiejętności
planowania oraz
estetycznego
przygotowywania i
spożywania posiłków,
kulturalne zachowanie
się przy stole,
poznanie przepisów
kulinarnych, dobór
artykułów
spożywczych,
poznanie zasad
zdrowego odżywiania
się, kultywowanie
tradycji świątecznych
poprzez
przygotowanie
śniadania
wielkanocnego i
wieczerzy wigilijnej
oraz obchodów
urodzin uczestników
ŚDS, dekoracja stołu,
(przygotowanie
potraw, pieczenie
ciast).
5.Trening umiejętności
praktycznych:
 obsługa sprzętu AGD:
pralki, żelazka,
odkurzacza, czajnika
elektrycznego,
piekarnika, opiekacza,
miksera
 dokonywanie zakupów,
porównywanie cen,
demonstrowanie
czynności.
terapeuci
Mieszkań
ChronionychTreningowych,
asystent osoby
niepełnosprawnej
członkowie
zespołu
wspierającoaktywizującego,
terapeuci
Mieszkań
ChronionychTreningowych,
asystent osoby
niepełnosprawnej
Trening
praktyczny.
Instruktaż
słowny,
demonstrowanie
czynności.
Pogadanki
indywidualne
i grupowe,
prezentacja.
Met.
asymilacji
wiedzy,
met.
problemowe.
Trening
praktyczny.
Instruktaż
słowny,
demonstrowanie
czynności.
Praca ciągła
Praca ciągła
członkowie
zespołu
wspierającoaktywizującego,
terapeuci
Mieszkań
ChronionychTreningowych
Trening
praktyczny.
Instruktaż
słowny,
demonstrowanie
czynności.
Praca ciągła
członkowie
zespołu
wspierającoaktywizującego,
terapeuci
Mieszkań
ChronionychTreningowych,
asystent osoby
niepełnosprawnej








TRENING
UMIEJĘTNOŚCI
INTERPERSONALNYC
H I ROZWIĄZYWANIA
PROBLEMÓW
korzystanie z urzędów
użyteczności
publicznej
dbałość o odzież i jej
naprawa,
nauka wiązania
obuwia,
przyszywanie guzików,
umiejętność
posługiwania się
zegarem,
pielęgnowanie roślin
składanie podpisu na
liście obecności,
prace porządkowe.
6.Trening budżetowy:
 poznanie wartości
pieniądza,
rozpoznawanie
nominałów,
 planowanie i robienie
zakupów, orientacja w
cenach i dokonywanie
obliczeń, nauka
gospodarowania
własnym budżetem.
1.Trening umiejętności
interpersonalnych i
rozwiązywania problemów, w
tym:
 kształtowanie
umiejętności
interpersonalnych,
nawiązywanie i
podtrzymywanie
rozmowy, aktywne
słuchanie, asertywność,
znalezienie swojego
miejsca w grupie,
zasady pozytywnej
komunikacji,
umiejętność
rozwiązywania
konfliktów,
kompromis,
wyrabianie
umiejętności
podejmowania decyzji
 nawiązanie i
utrzymywanie
kontaktów społecznych
 kształtowanie
pozytywnych relacji
uczestnika z bliskimi,
sąsiadami, z innymi
osobami w czasie
zakupów, w środkach
komunikacji, w
Trening
praktyczny.
Instruktaż
słowny,
demonstrowanie
czynności. Praca
na
materiałach
pomocniczych.
Praca ciągła
Terapeuci
poszczególnych
pracowni,
terapeuci
Mieszkań
ChronionychTreningowych
Indywidualne
rozmowy
i ćwiczenia,
zajęcia
grupowe.
Zebrania
społeczności.
Praca ciągła
członkowie
zespołu
wspierającoaktywizującego,
którzy ukończyli
odpowiednie
szkolenie w tym
również terapeuci
Mieszkań
ChronionychTreningowych,
asystent osoby
niepełnosprawnej
TRENING
UMIEJĘTNOŚCI
SPĘDZANIA CZASU
WOLNEGO
PORADNICTWO
PSYCHOLOGICZNE
POMOC W
ZAŁATWIENIU
SPRAW
URZĘDOWYCH
urzędach, w
instytucjach kultury,
 kształcenie
umiejętności
współpracy i
komunikowania się w
grupie na zasadach
otwartości,
partnerstwa,
wzajemności i
solidarności;
2. Trening w poszczególnych
pracowniach, który ma za
zadanie: korekcję i
odreagowanie napięć
emocjonalnych, naukę nowych
umiejętności społecznie
aprobowanych, wspomaganie
funkcjonowania społecznego.
Trening umiejętności spędzania
czasu wolnego:
 rozwijanie
zainteresowania
Internetem, literaturą,
audycjami
telewizyjnymi i
radiowymi, filmem
 gry towarzyskie, gry na
konsolach
 konkursy karaoke,

zajęcia muzycznoteatralne,
 biblioterapia,
 udział w spotkaniach
towarzyskich,
kulturalnych,
 organizacja wycieczek
i imprez
okolicznościowych,
 rozwijanie
zainteresowań
plastycznych,
muzycznych,
technicznych,
 zajęcia relaksacyjne
Udział w spotkaniach z
psychologiem mają na celu:
rozwiązywanie trudnych
emocjonalnie problemów
uczestników, wsparcie dla
rodzin uczestników,
rozładowanie napięcia
spowodowanego chorobą,
monitorowanie stanu
psychicznego uczestników.
Uczestnicy otrzymują pomoc i
wsparcie podczas załatwiania
spraw w urzędach, placówkach
ochrony zdrowia, sądach, ZUS,
bankach i innych instytucjach.
Indywidualne
rozmowy
i ćwiczenia,
zajęcia
grupowe.
Zebrania
społeczności.
Raz w
tygodniu
członkowie
zespołu
wspierającoaktywizującego,
którzy ukończyli
odpowiednie
szkoleni
Zajęcia
grupowe.
Praca ciągła w
pracowniach,
raz w tygodniu
(tz. zajęcia
świetlicowe)
członkowie
zespołu
wspierającoaktywizującego,
muzykoterapeuta,
terapeuci
Mieszkań
ChronionychTreningowych
Spotkania
indywidualne i
zajęcia
grupowe.
Rozmowy,
badania, opinie
psychologiczne.
wg. potrzeb
(konsultacje
odbywają się
dwa razy w
miesiącu wtorek)
psycholog
Praca
indywidualna
ukierunkowana
na uczestnika.
Współpraca z
wg. potrzeb
bezpośredni
opiekun,
bezpośredni
terapeuta,
kierownik ŚDS,
rodzinami i
opiekunami
prawnymi
uczestników.
TRENING RUCHOWY
POMOC W DOSTĘPIE
DO NIEZBEDNYCH
ŚWIADCZEŃ
ZDROWOTNYCH
Zajęcia usprawniania
fizycznego:
 Na terenie ŚDS: zajęcia
grupowe i
indywidualne, przy
wykorzystaniu
pracowni usprawniania
fizycznego (siłowni),
sali rehabilitacyjnej.
 Poza ŚDS: wycieczki
nad jezioro Borówno,
spacery, gry i zabawy
sportowe, siłownia w
Parku Miejskim
 Gry i zabawy jako
rekreacja i
przygotowanie do
wyjazdów
reprezentujących Dom
na zawodach
sportowych.
 Wyjazdy na basen
 Hipoterapia
 Pomoc w dostępie do
świadczeń
zdrowotnych, w tym:
pomoc w uzgadnianiu i
pilnowaniu wizyt
lekarskich, przy
zakupie leków, pomoc
w dotarciu do lekarza.
Współpraca z rodziną,
obserwacja uczestnika
w trakcie zajęć.
 Konsultacje
pielęgniarskie:
monitorowanie stanu
zdrowia uczestników,
pomiary ciśnienia
tętniczego, poziomu
glukozy we krwi,
udział w pogadankach
tematycznych o
konieczności dbania o
zdrowie i zdrowy styl
życia, monitoring
systematycznego
przyjmowania leków.
 Konsultacje z
psychologiem
dotyczące
nadużywania
substancji
uzależniających
(alkohol, nikotyna, leki
Praca
indywidualna,
zajęcia
grupowe.
Ćwiczenia, gry
i zabawy
sportowe.
Spacery,
wycieczki,
fizjoterapia,
hipoterapia,
basen
Praca ciągła
Fizjoterapeuta
Rozmowy
indywidualne.
Konsultacje.
wg. potrzeb
zespół
wspierającoaktywizujący,
lekarz psychiatra,
pielęgniarka,
psycholog,
terapeuta
uzależnień
Rozmowy
indywidualne i
grupowe.
wg. potrzeb
Rozmowy
indywidualne i
grupowe.
dwa razy w
miesiącu
TERAPIA ZAJĘCIOWA
- lekomania)
Pracownia
Plastyczno-Opiekuńcza
 korzystanie z narzędzi:
wypalarki, ploteru
termicznego, pistolet
na gorący klej,
 szlifowanie,
malowanie, tworzenie
wyrobów z masy
solnej, wikliny
papierowej, darów
natury,
 posługiwanie się
technikami
plastycznymi przy
wykańczaniu i
dekoracji wyrobu tj.
malowanie,
lakierowanie,
zdobienie,
 tworzenie własnego
warsztatu pracy,
 wykształcenie w
uczestnikach poczucia
własnej wartości
poprzez akcentowanie
ich mocnych stron,
 wypracowanie
umiejętności oceny
własnych możliwości,
 pokonywanie
nieśmiałości
motywowanie do
wychodzenia z
własnymi pomysłami i
inicjatywami.
Pracownia KrawieckoKulinarna
 nauka korzystania
z przyborów i maszyn
krawieckich,
 obsługa maszyn
krawieckich :
hafciarka, stebnówka,
owerloka
 nauka szycia ręcznego,
 nauka i poznawanie
rodzajów ściegów,
 wykonywania
dekoracji i wyrobów
okolicznościowych
z wykorzystaniem
szycia ręcznegio i
maszynowego,
 nauka korzystania
z narzędzi
elektrycznych tj.
mikser kuchenny ,
Terapia
zajęciowa.
Metody
nauczania
praktycznego:
rozwijanie
umiejętności,
pokaz,
ćwiczenie,
instruktaż.
Praca ciągła
Bezpośredni
terapeuta
Terapia
zajęciowa.
Metody
nauczania
praktycznego:
rozwijanie
umiejętności,
pokaz,
ćwiczenie,
instruktaż.
Praca ciągła
Bezpośredni
terapeuta
podłączenie urządzeń
elektronicznych,
odpalanie kuchenki
gazowej , obsługa
piecyka elektrycznego,
gofrownicy, pistoletu
na gorący klej, itp.,
 nauka posługiwania się
technikami
plastycznymi przy
wykańczaniu i
dekoracji wyrobu tj.
malowanie,
lakierowanie,
zdobienie,
 nauka tworzenia
własnego warsztatu
pracy,
 nauka posługiwania się
narzędziami
pomiarowymi: miara
krawieck , linijka, itp.,
 wykształcenie w
uczestnikach poczucia
własnej wartości
poprzez akcentowanie
silnych stron,
 pokonywanie
nieśmiałości,
motywowanie do
wychodzenia z
własnymi pomysłami i
inicjatywami,
 uczestnictwo w
ergoterapii,
Pracownia PlastycznoWitrażowa
 nabywanie
umiejetnosci obsługi i
korzystania z narzędzi:
wyrzynarka, szlifierka,
pistolet na gorący klej,
 z podstawowych
narzędzi witrażowych:
noże olejowe,
lutownice,
 naukę korzystania
z podstawowych
materiałów
witrażowych: taśmy
miedziane, chemikalia,
spoiwa,
 umiejetność wycinania
piłką włosową,
 nauka szlifowania,
malowania,
 nauka posługiwania się
technikami
plastycznymi przy
wykańczaniu i
Terapia
zajęciowa.
Metody
nauczania
praktycznego:
rozwijanie
umiejętności,
pokaz,
ćwiczenie,
instruktaż.
Praca ciągła
Bezpośredni
terapeuta
dekoracji wyrobu tj.
malowanie,
lakierowanie,
zdobienie, decopage,
 nauka tworzenia
własnego warsztatu
pracy,
 przestrzeganie zasad
bezpiecznej pracy przy
wykonaniu witrażu,
 nauka przygotowania
szablonu witrażu, w
tym: wyrysowanie
wraz z wycięciem,
 nauka cięcia i łamania
szkła,
 nauka bezpiecznego
szlifowania elementów
szklanych,
 nauka obróbki
końcowej witrażu:
mycie, odtłuszczenie,
patynowanie,
zabezpieczenie przed
utlenieniem,
 nauka posługiwania się
narzędziami
pomiarowymi: miara,
sówmiarka, kątownik,
itp.,
 wypracowanie
umiejętności
adekwatnej oceny
własnych możliwości
poprzez rozmowę,
zachęcanie do
działania,
 pokonywanie
nieśmiałości
motywowanie do
wychodzenia z
własnymi pomysłami i
inicjatywami.
Pracownia DekoracyjnoZdobnicza
7. korzystania z narzędzi :
pistolet na gorący klej,
nożyczki krawieckie,
8. posługiwać się
technikami
plastycznymi przy
wykańczaniu i
dekoracji wyrobu tj.
malowanie,
lakierowanie,
zdobienie,
9. tworzenia własnego
warsztatu pracy,
10. posługiwania się
narzędziami
Terapia
zajęciowa.
Metody
nauczania
praktycznego:
rozwijanie
umiejętności,
pokaz,
ćwiczenie,
instruktaż.
Praca ciągła
Bezpośredni
terapeuta
pomiarowymi (miara,
linijka),
11. zdobywania wiedzy na
temat ekologicznego i
ekonomicznego
gospodarowania
materiałami do terapii,
12. wykorzystania
materiałów
ekologicznych, w tym
darów natury w sztuce
użytkowej,
13. obsługi hafciarki w
tym : dobór nici,
nakładanie tkaniny na
tamborek, stosowania
fizeliny, nakładfania
nitki górnej i dolnej
oraz wymiana igły,
14. korzystania
z oprogramowania
hafciarki,
15. tworzenia i
projektowania napisów
i wzorów,
16. estetyki wykonania i
poszanowania sprzętu,
17. podnoszenia
umiejętności zdobienia
przedmiotów
użytkowych i
dekoracyjnych
techniką decopage,
18. układania kompozycji
zgodnie z porą roku i
okolicznościami.
Pracownia MetaloplastycznoStolarska
 nauka korzystania z
narzędzi stolarskich
 nauka wbijania
gwoździ,
 nauka korzystania
z narzędzi
elektrycznych tj.
wyrzynarka, wiertarka,
lutownica, pistolet na
gorący klej, pirograf,
itp.,
 nauka wycinania piłką
włosową,
 nauka szlifowania,
malowania,
 nauka posługiwania się
technikami
plastycznymi przy
wykańczaniu i
dekoracji wyrobu tj.
malowanie,
lakierowanie,
Terapia
zajęciowa.
Metody
nauczania
praktycznego:
rozwijanie
umiejętności,
pokaz,
ćwiczenie,
instruktaż.
Praca ciągła
Bezpośredni
terapeuta






zdobienie,
nauka tworzenia
własnego warsztatu
pracy,
nauka skręcania drutu,
nauka posługiwania się
narzędziami
pomiarowymi: miara,
sówmiarka, katownik,
itp.,
wykształcenie w
uczestnikach poczucia
własnej wartości
poprzez akcentowanie
silnych stron,
wypracowanie
umiejętności
adekwatnej oceny
własnych możliwości
poprzez rozmowę,
zachęcanie do
działania,
pokonywanie
nieśmiałości,
motywowanie do
wychodzenia z
własnymi pomysłami i
inicjatywami.
Pracownia
Gospodarstwa domowego –
ogrodnicza
 nauka obsługi sprzętu
ogrodniczego (grabie,
motyki, sekatory,
łopaty, itp.)
 nauka wysiewu,
sadzenia i pielęgnacji
roślin
 nauka właściwego
zbioru plonów i ich
przechowywania,
 nauka realizacji zadań
zgodnie z kalendarzem
ogrodniczym
 nauka
przygotowywania
przetworów z warzyw i
owoców
wychodowanych w
„Terapeutycznym
Gospodarstwie
Pomocniczym
WarzywnoOwocowym,
 nauka pakowania
wyrobu,
 nauka przygotowania
warzyw i owoców do
Terapia
zajęciowa.
Metody
nauczania
praktycznego:
rozwijanie
umiejętności,
pokaz,
ćwiczenie,
instruktaż.
Praca ciągła
Bezpośredni
terapeuta







INNE FORMY
WSPARCIA

dalszej obróbki,
nauka obsługi sprzętu
AGD,
nauka estetycznego
pakowania
przetworów,
nauka promowania
wyrobów wykonanych
przez osoby
niepełnosprawne,
wykształcenie w
uczestnikach poczucia
własnej wartości
poprzez akcentowanie
silnych stron,
wypracowanie
umiejętności
adekwatnej oceny
własnych możliwości
poprzez rozmowę,
zachęcanie do
działania,
pokonywanie
nieśmiałości,
motywowanie do
wychodzenia z
własnymi pomysłami i
inicjatywami.
Przygotowanie do
zatrudnienia: trening
teoretyczny, udział w
praktykach, szkolenia
Zatrudnienie sezonowe
w niepełnym wymiarze
czasu pracy
Metody
nauczania
praktycznego:
rozwijanie
umiejętności,
pokaz,
ćwiczenie,
instruktaż.
Praca ciągła
Bezpośredni
terapeuta
Kalendarz imprez przewidzianych w 2017 roku:
Styczeń
1. Koncert Kolęd.
2. Organizacja urodzin uczestników ŚDS.
3. Udział w uroczystościach i kiermaszach organizowanych przez inne placówki oraz
gminy z terenu powiatu starogardzkiego.
Luty
1. Obchody Walentynek.
2. Zabawa Karnawałowa.
3. Udział w Przeglądzie Twórczości Humorystycznej (organizowanej przez OREW dla
wszystkich placówek w PSOUU Koło w Skarszewach).
4. Organizacja urodzin uczestników ŚDS.
5. Udział w uroczystościach i kiermaszach organizowanych przez inne placówki oraz
gminy z terenu powiatu starogardzkiego.
Marzec
1. Obchody Dnia Kobiet.
2. Organizacja turnieju 1 z 10.
3. Organizacja urodzin uczestników ŚDS.
4. Udział w uroczystościach i kiermaszach organizowanych przez inne placówki oraz
gminy z terenu powiatu starogardzkiego.
Kwiecień
1. Obchody Święta PSOUU Koło w Skarszewach.
2. Wspomnienie Jana Pawła II w rocznicę jego śmierci.
3. Udział w rekolekcjach i spowiedzi św.
4. Udział w Drodze Krzyżowej (organizowanej przez OREW dla wszystkich placówek
w PSOUU Koło w Skarszewach).
5. Kiermasz świąteczny.
6. Śniadanie Wielkanocne.
7. Organizacja urodzin uczestników ŚDS.
8. Udział w uroczystościach i kiermaszach organizowanych przez inne placówki
oraz gminy z terenu powiatu starogardzkiego.
Maj
1. Udział we Mszy Św. z okazji Dnia Godności.
2. Przygotowanie i udział w festynie
z Niepełnosprawnością Intelektualną.
z
okazji
Dnia
Godności
Osoby
3. Obchody Dnia Matki.
4. Organizacja urodzin uczestników ŚDS.
5. Udział w uroczystościach i kiermaszach organizowanych przez inne placówki oraz
gminy z terenu powiatu starogardzkiego.
Czerwiec
1. Wycieczka.
2. Wizyty domowe w miejscu zamieszkania uczestników ŚDS dokonane przez
terapeutów. Wizyty mają na celu poznanie rodziny uczestnika, środowiska lokalnego
miejsca zamieszkania oraz wymiany spostrzeżeń dotyczących funkcjonowania i stanu
emocjonalnego uczestnika.
3. Organizacja urodzin uczestników ŚDS.
4. Udział w uroczystościach i kiermaszach organizowanych przez inne placówki oraz
gminy z terenu powiatu starogardzkiego.
Lipiec
1. Piknik w PSOUU
2. Organizacja urodzin uczestników ŚDS.
3. Udział w uroczystościach i kiermaszach organizowanych przez inne placówki oraz
gminy z terenu powiatu starogardzkiego.
Sierpień
1. Festyn w PSOUU.
2. Rozszerzone posiedzenie Zespołu Wspierająco-Aktywizującego ŚDS.
3. Organizacja urodzin uczestników ŚDS.
4. Udział w uroczystościach i kiermaszach organizowanych przez inne placówki oraz
gminy z terenu powiatu starogardzkiego.
Wrzesień
1. Udział w obchodach związanych z wybuchem II Wojny Światowej.
2. Wycieczka.
3. Organizacja „Dnia Chłopaka”.
4. Organizacja urodzin uczestników ŚDS.
5. Udział w uroczystościach i kiermaszach organizowanych przez inne placówki oraz
gminy z terenu powiatu starogardzkiego.
Październik
1. Organizacja Konkursu „Jaka to piosenka”.
2. Uczestnictwo w obchodach „Dnia Osób Zaburzonych Psychicznie”.
3. Wyjazd Teatr/Kino.
4. Odwiedziny grobów zmarłych uczestników ŚDS-u.
5. Organizacja urodzin uczestników ŚDS.
6. Udział w uroczystościach i kiermaszach organizowanych przez inne placówki oraz
gminy z terenu powiatu starogardzkiego.
Listopad
1. Uczestnictwo w „Zabawie Andrzejkowej”.
2. Obchody Święta Niepodległości.
3. Organizacja urodzin uczestników ŚDS.
4. Udział w uroczystościach i kiermaszach organizowanych przez inne placówki oraz
gminy z terenu powiatu starogardzkiego.
Grudzień
1. Wigilia w PSOUU Koło w Skarszewach.
2. Rodzinny Koncert Kolęd i kiermasz świąteczny.
3. Organizacja urodzin uczestników ŚDS.
4. Udział w uroczystościach i kiermaszach organizowanych przez inne placówki oraz
gminy z terenu powiatu starogardzkiego.
Skarszewy, dnia 12.09.2016 r.
Uzgodniono z Wojewodą Pomorskim
Gdańsk, dnia 03.11.2016 r.
Zatwierdziła jednostka zlecająca
Skarszewy, dnia 22.09.2016 r.
Sporządziła: Anna Jędrzejczyk