sprawozdanie
Transkrypt
sprawozdanie
Mój udział w EuroSim 2006 – the European Union Stimulation Praga, 5-8 stycznia 2006 Konferencja EuroSim miała na celu opracowanie aktu prawnego dotyczącego wspólnej polityki państw członkowskich Unii Europejskiej względem uchodźców. Kwestia ta jest przedmiotem wielu sporów między członkami UE, dlatego uważam, że sukcesem było uzgodnienie przez wszystkie „państwa” wspólnego stanowiska. Symulacja polegała na tym, iż każde z państw członkowskich Unii Europejskiej reprezentowane przez studentów, miało sześciu przedstawicieli, którzy pracowali w swoich komisjach. Mnie przypadła rola COREPER-a Szwecji, oprócz tego w skład delegacji szwedzkiej weszli: premier Szwecji, minister spraw wewnętrznych, minister sprawiedliwości i minister spraw zagranicznych Szwecji. Musiałam wykazać się wiedzą o polityce Szwecji względem imigrantów i przedstawiać ją na forum obrad komisji COREPER-ów. Sprawy, którymi się zajmowaliśmy, dotyczyły przede wszystkim czasowego pobytu uchodźców na terytorium UE w związku z nagłym znacznym napływem takiej ludności (może być to spowodowane np. klęską żywiołową na bardzo dużą skalę, czy wojną domową) i związanych z tym tworzeniem obozów przejściowych pod jurysdykcją UE, i UNHCR (Szwecja kładła nacisk na ochronę praw człowieka w tych miejscach, na jej prośbę dodano ten zapis do projektu). Długa dyskusja dotyczyła również tego, z jakich powodów ludzie mogą być dyskryminowani w swoich ojczystych krajach. Ostatecznie przegłosowany został zakaz dyskryminacji ze względu na narodowość, pochodzenie etniczne i religię (zgodnie ze stanowiskiem Szwecji w tej sprawie). Główna praca COREPER-ów, a więc i moja, dotyczyła przygotowania finalnego projektu ustawy pod względem prawnym i językowym. Wszystkie sporne lub niezrozumiałe kwestie językowe były kierowane właśnie do nas. Udział w EuroSim był dla mnie fantastycznym przeżyciem, głównie ze względu na doświadczenie, które z niej wyniosłam. Miałam okazje wykorzystać w praktyce wiedzę z zakresu praw człowieka i prawa europejskiego. Ciekawie było również poznać punkt widzenia amerykańskich studentów na sprawy europejskie, zwłaszcza że stanowili oni ok. 70% wszystkich uczestników konferencji. Organizatorzy zadbali o to, by wszystko sprawnie się odbywało, w ramach przerw między obradami, zaplanowali np. wykłady z prawa. Symulacje odbywały się od 9.30 do 17.30 (z przerwą na lunch), jednak studenci zazwyczaj dyskutowali na sporne tematy również wieczorami w hotelu lub w pubach. Świadczy to o dużym zaangażowaniu uczestników. Starałam się wziąć czynny udział w całej konferencji i doprowadzić to tego, aby propozycja traktatu była jak najbardziej zgodna ze stanowiskiem kraju, który reprezentowałam, czyli Szwecji. Wszystkie moje propozycje zostały przegłosowane i włączone do traktatu, co uważam za sukces. Justyna Komperda, III rok, Stosunki Międzynarodowe