Praca literacka z języka polskiego Maciej Nowików_1c

Praca literacka
Przedmiot: język polski
Nauczyciel: Magdalena Skałka
… otworzyłem drzwi. Widok, Który wyłonił się zza starych, dębowych drzwi,
otwierających się z niszczącym bębenki w uszach skrzypnięciem, zaparł mi dech w piersiach.
Przez stare zakurzone okno, snopy bladego światła rzucały mętna, od kurzu światło na stół
pełen olei i farb w najróżniejszych kolorach, od bladego kobaltu po intensywną, cytrynową
żółć. Za stołem swoje miejsce znalazły otwarte szafy, pełne wysypujących się książek i ubrań.
Poza tym wszystkim w pokoju byli już tylko malarz i jego wielki, niedokończony obraz.
Artysta, rudowłosy mężczyzna w kwiecie wieku, ubrany był w biały, malarski fartuch,
naznaczony śladami walk z przeróżnymi rodzajami farb, olejów i rozdarć. Buty mężczyzny
posiadały za wiele dziur, by ich stan można było nazwać „zdatnym do użytkowania”. Obraz
wiszący za malarzem przedstawiał długowłosego młodzieńca, w szlafroku, stojącego w
pokoju pełnym dziwnych przedmiotów. Według mnie, już wtedy obraz był piękny piękny,
lecz malarz cały czas wyrażał swoje niezadowolenie z jego wyglądu, ostentacyjnymi „Ach, to
nie tak” i „Nie, tak byłoby lepiej”.
- Przepraszam pana, wiem, że pewnie przeszkadzam, ale mam jedno ważne pytanie. –
Zacząłem
- Och, dzień dobry, nie, nie przeszkadzasz, wręcz przyda mi się chwila odpoczynku. Więc co
to za pytanie?
- Czemu maluje pan codzienność? Czemu nie cuda świtała lub gwiazdy na niebie? –
Zapytałem
- Chłopcze, maluję codzienność dlatego, że to ona, a nie cuda świata, cieszą nasze oczy
każdego dnia. – Odpowiedział mi artysta dziwnym uśmiechem na twarzy …
Maciej Nowików
Klasa 1c