Temat 2

praca magisterska
Diapauza u kowala bezskrzydłego Pyrrhocoris
opiekun – dr Joanna Kotwica-Rolińska
Owady naszej strefy klimatycznej wykształciły mechanizmy pozwalający przetrwać niekorzystne
warunki zimowe (trochę przypominający hibernację u kręgowców). Mechanizm ten zwany diapauzą
nie jest bezpośrednią odpowiedzią na pogorszenie warunków klimatycznych, lecz wymaga
wcześniejszego przygotowania zapasów energetycznych, zaprzestania rozwoju lub zahamowanie
reprodukcji. W dużej mierze czynnikiem wzbudzającym diapauzę (informującym o nadchodzącej
zimie) jest skracanie długości dnia w stosunku do długości nocy. W jaki sposób owady mierzą długość
poszczególnych faz doby jest dotąd nieznana. U kowala bezskrzydłego diapauzują osobniki dorosłe. U
tego gatunku dochodzi do zatrzymania reprodukcji zarówno u samic jak i u samców. Nie wiadomo,
czy mechanizm indukcji diapauzy jest jednakowy u obu płci. Diapauza u samic jest łatwo
rozpoznawalna i dosyć dobrze zbadana, ze względu na łatwy marker morfologiczny – czyli wielkość
jajników. Natomiast u samców temat diapauzy jest gorzej poznany, ze względu na brak znanych
markerów morfologicznych. Praca w tym temacie będzie miała na celu znalezienie markerów
diapauzy u samców Pyrrhocoris apterus. Dodatkowo chcemy poznać ścieżkę jaką informacja o
fotoperiodzie jest przekazywana i przekształcana w sygnał diapauzy.