Laboratorium „sytuacji granicznej”. Diabeł Stanisława Różewicza
Transkrypt
Laboratorium „sytuacji granicznej”. Diabeł Stanisława Różewicza
Temat: Laboratorium „sytuacji granicznej”. Diabeł Stanisława Różewicza. Opracowanie: Anna Kołodziejczak Etap edukacyjny: szkoła ponadgimnazjalna Przedmiot: język polski, wiedza o kulturze, etyka, filozofia Czas: 2 godziny lekcyjne Cele zajęć Po zajęciach uczeń będzie umiał: • krótko scharakteryzować założenia filozofii Karla Jaspersa w odniesieniu do „sytuacji granicznych” w życiu człowieka; • zaprezentować własne stanowisko na temat „sytuacji granicznych”; • zanalizować i zinterpretować film Diabeł w reżyserii Stanisława Różewicza; • wskazać, jakie środki wyrazowe zostały zastosowane w omawianym filmie i w jakim celu; • powiedzieć, jakie postawy prezentują bohaterowie filmu wobec śmierci; • wskazać niektóre cechy twórczości Stanisław Różewicza. Metody i formy pracy: praca indywidualna, praca w grupach, dyskusja ukierunkowana, krótka pogadanka, analiza formalna i treściowa Środki dydaktyczne: • film w reżyserii Stanisława Różewicza Diabeł, • materiały pomocnicze – Załączniki nr 1, 2 A i 2 B, 3 • materiały dostępne na stronach internetowych www.filmotekaszkolna.pl/lekcja-temat,100 i www.filmotekaszkolna.pl/lekcja-film-opis,101,50014. Pojęcia kluczowe: granica, sytuacja graniczna, śmierć, samotność, życie, umieranie, drugi człowiek, dramat kameralny, amoralność Jako pracę domową na zakończenie poprzedniej lekcji zadaj zapoznanie się z tekstem znajdującym się na www.filmotekaszkolna.pl/lekcja-temat,100. Jest to tekst na temat ogólnych założeń filozofii Karla Jaspersa i zaproponowanego przez niego pojęcia „sytuacji granicznych”. (Do samodzielnego przeczytania polecam także materiał z http://usfiles.us.szc.pl/pliki/plik_1192710757.pdf) Poproś, aby młodzi ludzie przemyśleli przeczytane treści, odwołując się do własnych doświadczeń „sytuacji granicznych” (np. śmierć, cierpienie, miłość, wina). Zapisz pytania pomocnicze, np.: • • • • Kiedy czujemy, że znaleźliśmy się w sytuacji granicznej? Czy mamy możliwości przekroczenia takiej granicy? Co wnoszą do naszego życia takie sytuacje? Z czym wiążą się dla nas sytuacje dokonywania wyborów? www.filmotekaszkolna.pl Przebieg zajęć: Lekcja 1 1. Zajęcia rozpocznij projekcją filmu Diabeł w reżyserii Stanisława Różewicza (28’). Postaraj się o wytworzenie sytuacji sprzyjającej pełnemu odbiorowi filmu (zaciemnienie, cisza, skupienie). 2. Przedstaw następnie w formie krótkiego wykładu literacki rodowód Diabła, opowiadania Guy de Maupassanta oraz jego niektóre ekranizacje (Załącznik nr 1), sięgnij do opisu filmu, biografii i filmografii Stanisława Różewicza na www.filmotekaszkolna.pl/lekcjafilm-opis,101,50014. 3. Poprowadź dyskusję ukierunkowaną na temat nastroju i klimatu, jaki został zbudowany w oglądanym filmie. Zwróć uwagę uczniów na środki wyrazowe kina, które zostały zastosowane (high-key, low-key, plany, montaż). 4. Następnie przekieruj uwagę uczniów na zagadnienie dwóch światów/rzeczywistości, które są w filmie pokazane na zasadzie kontrastu (lato i problemy doczesne oraz powolne umieranie i ciemne wnętrze chaty). 5. Zaproponuj hipotezę analityczno-interpretacyjną zgodną z tematem zajęć: powolny, długotrwały proces umierania Matki Józefa, jej zawieszenie w „sytuacji granicznej” powoduje, że wszyscy inni bohaterowie zdążą się określić, odnieść, stanąć twarzą w twarz z sobą samym w tej „sytuacji granicznej”. Wszyscy poprzez zawieszenie śmierci znajdują się w kameralnym laboratorium psychologii człowieka. 6. Na tym zakończ 1 lekcję. (Najlepiej, aby druga lekcja następowała bezpośrednio po pierwszej). Lekcja 2 1. Powróć do roboczej hipotezy o „laboratoryjnym” charakterze Diabła Stanisława Różewicza w odniesieniu do badania postaw ludzkich w „sytuacjach granicznych”. 2. Podziel klasę na 8 grup. Każdej z nich przydziel zbadanie jednego poziomu tabeli, z tym, że każda grupa powinna znać wszystkie hasła, które polecone zostały do opracowania (pora roku/opis natury, postacie związane z…, miejsca, przedmioty/atrybuty, sytuacje, uczucia, nastrój, filmowe środki wyrazu). Załącznik nr 2A 3. Następnie poproś uczestników każdej z grup o przedstawienie efektów pracy. W tym celu można narysować na tablicy tabelę lub wydrukować ją w formie dużego plakatu. Poproś uczniów o wpisywanie do tabeli zaakceptowanych przez ogół uczniów informacji. Załącznik nr 2B (załącznik tak wypełniony, to pewna propozycja interpretacyjna). 4. Podsumuj pracę na lekcji prosząc, aby uczniowie powiedzieli, jakie postawy wobec granicy, jaką jest śmierć Matki Józefa, prezentują poszczególni bohaterowie. Załącznik nr 3 5. Podziękuj uczniom za pracę nad trudnym zadaniem. www.filmotekaszkolna.pl 6. Zadaj pracę pisemną: Stanisław Różewicz tworzy filmowy, kameralny dramat, w którym tak dobiera środki wyrazu, by przedstawione drobne zdarzenia z życia zwykłych ludzi w naturalny sposób wyrażały uniwersalne i ważkie problemy. Jakie problemy poruszane w filmie Diabeł są według Ciebie najbardziej godne uwagi? Jak w tym kontekście możesz zinterpretować pierwsze i ostatnie ujęcia filmu, na których, w planach ogólnych, pokazane są stojące obok siebie, podobne wiejskie chaty? Załącznik nr 1 Na podstawie: www.wikipedia.pl, www.książki.wp.pl Guy de Maupassant (1850-1893), to francuski pisarz przedstawiciel naturalizmu, znany zwłaszcza ze swoich nowel. Uznany za mistrza minimalistycznej formy. Jego utwory zawierają silne akcenty ironii, satyry i krytyki społecznej, przedstawiają realistyczny, pełen pesymizmu obraz ówczesnego społeczeństwa. Wychowywał się w Normandii. W życie literackie wprowadził go zaprzyjaźniony z jego matką Gustaw Flaubert. Za właściwy debiut przyjmuje się na ogół publikację w 1880 r. noweli Baryłeczka, uznanej przez Flauberta za arcydzieło. Rzuciwszy pracę urzędniczą, żył odtąd z pióra. Stał się pisarzem niezmiernie poczytnym i modnym, światowcem przyjmowanym w salonach arystokracji i bogatej burżuazji. Wydał około 260 nowel. Jest też autorem sześciu powieści. Historia pewnego życia, to opowieścią o straconych złudzeniach. Druga, Piękny pan, to historia karierowicza, krytyka środowiska dziennikarskiego, finansjery, obyczajów i polityki III Republiki. W Mont-Oriol fabuła miłosna rzutowana jest na społeczno-obyczajowe tło intryg i spekulacji związanych z założeniem nowego kurortu. Oparta na klasycznych wzorcach kompozycji powieść Piotr i Jan przynosi analizę kryzysu moralnego decydującego o losach obu bohaterów. Dwie ostatnie powieści Jak śmierć silna i Nasze serce, wpisują się w nurt dekadentyzmu; powraca w nich szereg motywów pesymistycznej filozofii Maupassanta. W jego twórczości wyróżnia się dwa kręgi tematyczne: sceny przedstawiające życie burżuazji paryskiej, konflikty w świecie drobnych urzędników, zawierające akcenty satyry i krytyki społecznej oraz sceny z życia prowincji francuskiej, pełne rubasznego humoru i wnikliwych obserwacji. Maupassant przedstawiał rzeczywistość poprzez fakty, bez komentarzy odautorskich, bardzo dbał o konstrukcję utworów, precyzję opisów, zrozumienie dla naturalistycznego autentyzmu szczegółów i realiów. Główną zasadą uczynił takie patrzenie na świat, aby w najbanalniejszym nawet przedmiocie dostrzec to, czego nikt dotąd nie zauważył. Każdy artysta tworzy pewną "iluzję", czyli wizję świata, i ją właśnie ma za zadanie przekazać w swoim dziele. Wizja świata, którą przekazał w swoich dziełach, jest głęboko pesymistyczna. Człowiek jest istotą słabą, zagubioną we wrogim mu świecie, skazaną na życie, które jest pasmem cierpień i nudy, prowadzącym nieuchronnie do śmierci. Twierdził, że zło zawarte jest immanentnie w naturze ludzkiej. Opowiadał o występkach, czy okrucieństwach tonem pozornie wolnym od emocji. Maupassant krytykował złe społecznie zjawiska obyczajowe, takie jak: oparte na wyzysku wzajemnym stosunki między mężczyzną i kobietą, instytucję małżeństwa, prostytucję, los nieślubnego dziecka. Świadomy postępów nurtującej go od lat choroby (prawdopodobnie cierpiał na schizofrenię, która odbiła piętno na technice powieściowej, sposobie percepcji świata i filozofii widocznych w jego twórczości), przerażony symptomami nadchodzącego obłędu, podjął udaremnioną próbę samobójstwa. www.filmotekaszkolna.pl Pod wpływem nasilającej się choroby psychicznej Maupassant pisał mało dziś znane opowiadania utrzymane w konwencji koszmaru sennego. Diabeł Maupassanta doczekał się dwóch polskich ekranizacji. W 1985 roku w reżyserii Stanisława Różewicza, w 2005 r. w reżyserii Tomasza Szafrańskiego, gdzie fabuła filmu pokazana została w konwencji horroru. Na stronie yuotube.com zamieszczony jest interesujący film animowany, zamieszczony przez Anthony Pierre Luciena. Na temat biografii i twórczości Maupassanta powstało kilka seriali i filmów biograficznych. Kino często sięgało po jego prozę np.: Bel Ami w reż. Louisa Daquina (1955), czy w reż. Helmuta Käutnera (1968). W 2012 r. wszedł na ekrany film na podstawie tejże powieści p.t.: Uwodziciel z Robertem Pattinsonem w roli głównej. Często ekranizowane opowiadanie to np.: Baryłeczka w reż. Michaiła Romma (1934), czy w reż. Christian-Jaque’a (1945). Załącznik nr 2A Pomiędzy życiem a śmiercią - bohaterowie w sytuacji granicznej Życie Śmierć Pora roku/opis natury Postacie związane z… Pomiędzy życiem a śmiercią Miejsca Przedmioty/atrybuty/ znaki Łącznik pomiędzy życiem a śmiercią Sytuacje Pomiędzy życiem a śmiercią Uczucia postaci Nastrój/klimat wytworzony w filmie www.filmotekaszkolna.pl Filmowe wyrazu środki Załącznik nr 2B Pomiędzy życiem a śmiercią - bohaterowie w sytuacji granicznej Życie Bezczas. O lecie świadczy tylko otwarte okno i firanki lekko poruszane wiatrem; odrobina światła słonecznego wdzierającego się do pomieszczenia. Jedyną „żywą” istotą jest czerwona pelargonia stojąca w doniczce na oknie Józef, dziewczyna susząca Matka Józefa związane pranie Pora roku/opis natury Postacie z… Śmierć Lato. Czas zbiorów, złote łany zbóż, zielone liście brzóz i topoli poruszane wiatrem Ksiądz, lekarz i Rapetowa, to osoby „na granicy”, osoby asystujące w śmierci, które zetknęły się z nią wielokrotnie i posiadają na jej temat większą wiedzę. Ludzie wytypowani przez społeczeństwo do „odprowadzania odchodzących”. Wszystkie te osoby ubrane są na czarno Miejsca Otwarta przestrzeń. Wieś Zamknięta przestrzeń. Wnętrze i otaczające ją bezkresne chaty Józefa łany dojrzałego zboża, polne drogi prowadzące dalej www.filmotekaszkolna.pl Przedmioty/atrybuty/ znaki Kwitnąca na czerwono pelargonia, złote łany zboża, wóz z sianem, poruszane wiatrem – żywe drzewa, gorąco, słońce, ludzie w sile wieku, ładni, żywotni Łóżko, kogut, pióra koguta znalezione pod łóżkiem, czarny kot o błyszczących oczach, Rapetowa w czarnym ubraniu i takiej chustce na głowie, budząc księdza, używa głosu kruka, czarne, haczykowate brwi, wielkie, chytre oczy, miotła, wódka, ostentacyjne przejawy fałszywej religijności – duży krzyżyk na szyi, złożone ręce, udawana modlitwa, zapalone świece, czuwanie przy zmarłym, zdjęty z głowy kapelusz Otwarte okno – łącznik pomiędzy światami, wymiarami Myśli Józefa o dziewczynie, „Taniec śmierci” (pojawienie się kiedy rozkłada ona pranie, diabła zwiastowane przez kiedy wyobraża ją sobie Rapetową) siedzącą na łóżku w jego chacie, żniwa, przewożenie zboża do domu Sytuacje Wizyta lekarza, posłanie po księdza, „czuwanie” Rapetowej przy umierającej kobiecie Uczucia postaci Nastrój/klimat wytworzony w filmie Miłość, namiętność, plany Osamotnienie, nieczułość, na przyszłość obojętność, brak miłości, egoizm, interesowność, brak skrupułów, brak systemu wartości, brak „bojaźni bożej” Spokój, piękno, ukojenie, Zagrożenie, osaczenie, cisza, żywotność, zamkniecie, brak kontroli nad bezpieczeństwo, odwieczny wydarzeniami, unieruchomienie, rytm natury, otwarta zależność od decyzji innych przestrzeń; jasne kolory, osób, lęk, każdy dźwięk słońce, piękne oświetlenie, budzący niepokój (brzęk wiadra, w zdecydowanym szuranie miotły, miałczenie kontraście do obrazu kota, skrzypienie drzwi), wnętrza chaty ciemność, brzydota. Nie można odróżnić dnia od nocy www.filmotekaszkolna.pl Filmowe wyrazu Plany ogólne, bardzo jasne środki zdjęcia (high-key, wysoka tonacja, technika zdjęciowa polegająca na dobraniu odpowiednich tematów i pokazaniu ich w przewadze nienasyconych, jasnych tonów) Plany bliskie: zbliżenia, półzbliżenia, plany amerykańskie, najwyżej plany ogólne. Ciemne barwy (low-key, niska tonacja, sposób wykonywania zdjęć polegający na dobraniu tematów i pokazaniu ich w przewadze nasyconych, ciemnych tonów) Montaż równoległy scen z obu obszarów. Dystans i chłód opisu, dyskretne, świadome przyglądanie się sytuacjom przez kamerę – obserwatora. Lakoniczna emocjonalność, dyskrecja nastroju, umiejętność budowania napięć i ów obraz miary moralnej, zawsze stałej i niewzruszonej, która tkwi pod obrazem i pod emocją, jako jej jedyna konieczność i jedyny sens, co nadaje im szczególną wartość. M. Malatyńska, www.culture.pl/baza wiedzy Załącznik nr 3 Postawy bohaterów filmu Diabeł wobec granicy, jaką jest śmierć Matki Józefa. Józef – młody chłop, przystojny, żywotny, po śmierci matki zostanie jedynym gospodarzem domu i ziemi. Jak na warunki wiejskie dosyć zamożny. Dobra partia –myśli o ożenku z ładną dziewczyną. Nie traktuje śmierci matki osobiście, myśli o obowiązkach i korzyściach, jakie się z tym wiążą. Dba o poprawne zachowanie, w sensie społecznym, w związku ze śmiercią matki (najmuje Rapetową). Jest egoistyczny, interesowny, chytry, bezwzględny i amoralny w swoich wyborach i postępowaniu. Rapetowa – stara wiejska baba, która za pieniądze zajmuje się umierającymi i zmarłymi (czuwa, przebiera, przygotowuje do pogrzebu). Chciwa i bezwzględna, chytra, egoistyczna, obdarzona specyficznym sprytem życiowym. Na pokaz religijna, zakłamana, pozująca na osobę skromną, życzliwą i pobożną. W gruncie rzeczy bezwzględna morderczyni. Amoralna, nierozpoznająca zła i dobra, bez wyrzutów sumienia. Ksiądz – klasyczny przedstawiciel stanu duchownego, w milczeniu spełnia swoje powinności, bez ociągania się, ale i bez zaangażowania, jest ślepy na wszystko co się dzieje we wsi, toleruje przejawy fałszywej, powierzchownej, wiejskiej pobożności na pokaz. Żyje wygodnie i dostatnio w swojej rajskiej enklawie. Lekarz – bardzo rzetelnie wykonuje swój zawód, jest świadomy nie tylko uwarunkowań medycznych związanych ze śmiercią matki Józefa, ale także społecznych i psychologicznych. Zna dobrze mentalność chłopów, wie, że czas zbiorów jest ważniejszy niż odejście najbliższej osoby. Jest świadomy wiejskiej znieczulicy, bezradności, niewiedzy, egoizmu, hardości. Posuwa się w stosunku do Józefa do otwartego szantażu – nie zaopiekujesz się matką, nie udzielę Ci pomocy w chwili śmierci. www.filmotekaszkolna.pl