Arka Przymierza w czasach Starego Testamentu była skrzynią z
Transkrypt
Arka Przymierza w czasach Starego Testamentu była skrzynią z
Arka Przymierza w czasach Starego Testamentu była skrzynią z drewna akacjowego, przykrytą złotą płytą z cherubami, czyli tzw. przebłagalnią, w której lud Izraela przechowywał kamienne tablice z Dziesięciorgiem Przykazań otrzymane od Boga na Synaju, naczynie z manną oraz laskę Aarona, która cudownie zakwitła. Arka była w swoich czasach znakiem obecności Boga pośród Narodu Wybranego oraz utożsamiano ją z chwałą Izraela, której utrata (np. po zrabowaniu przez Filistynów) sprowadzała na Żydów liczne nieszczęścia. Izraelici utracili ją ostatecznie za czasów proroka Jeremiasza, kiedy to Babilończycy wywieźli Arkę w bliżej nieznane miejsce. Odtąd zaczęła się duchowa interpretacja obecności Pana w Jego narodzie. Dla pierwszych chrześcijan oczywistym się stało, że Arką Nowego Przymierza jest Maryja. Ona bowiem nosiła w swoim łonie Pośrednika Nowego Przymierza, które zostało zawarte między Bogiem i ludźmi, w miejsce Prawa danego na Synaju. Ona też wydała na świat prawdziwy chleb z nieba, Jezusa, który pozostał pośród swego ludu w znaku chleba eucharystycznego – pokarmu trwalszego od starotestamentalnej manny. Wreszcie Maryja jest podobna do różdżki kapłana Aarona, gdyż cudownie, tj. za sprawą Ducha Świętego, porodziła Syna Bożego. Wszystko to stało się możliwe dzięki fiat (niech mi się stanie) Maryi, będącym zaproszeniem Boga do wkroczenia w dzieje człowieka. Zadanie: Bóg zawsze wskazywał, że jesteśmy Jego ukochanymi dziećmi dlatego zawierał z nami Przymierza. Ostateczne Przymierze to śmierć i zmartwychwstanie Jego Syna. Jako modlitwę tego dnia, odmów wyznanie wiary. Instrukcja do zdjęcia: połóż swoją dłoń na Piśmie Świętym lub krzyżu i pokaż innym na FB swoją wiarę (#roratygorkowe2015).