TEMATY DO OPANOWANIA NA EGZAMIN

dr Marek Wasiński, Prawo międzynarodowe publiczne
(wykład 2014/2015)
TEMATY DO OPANOWANIA NA EGZAMIN
(Kolejność prezentowania na wykładzie może różnić się od przedstawionej poniżej)
I.
Cechy
charakterystyczne
prawa
międzynarodowego
i
społeczności
międzynarodowej
II. Źródła prawa międzynarodowego i zobowiązań międzynarodowych
1. Art. 38 Statutu Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości
2. Zwyczaj międzynarodowy
3. Ogólne zasady prawa uznane przez narody cywilizowane
4. Akty jednostronne państw (w tym problem acquiescence oraz estoppel)
5. Wiążące uchwały organizacji międzynarodowych
6. Umowy międzynarodowe – Prawo traktatów
- Zawarcie i wejście w życie traktatów
- Przestrzeganie, stosowanie i interpretacja traktatów
- Nieważność, wygaśniecie i zawieszenie działania traktatów
- Sukcesja państw w odniesieniu do zobowiązań traktatowych
Temat II.6 (Prawo traktatów) proszę przerobić samodzielnie. Pomocne będą:
a) podręczniki (zwłaszcza temat: Sukcesja państw),
b) ćwiczenia (te grupy, dla których ćwiczenia są prowadzone),
c) skrypt do ćwiczeń [http://www.grocjusz.edu.pl/skrypt_index.html]
III. Wzajemne relacje między poszczególnymi źródłami prawa
1. Problem hierarchii źródeł prawa międzynarodowego
2. Problem hierarchii norm prawa międzynarodowego
3. Zobowiązania erga omnes oraz dopuszczalność actio popularis w prawie
międzynarodowym
1
dr Marek Wasiński, Prawo międzynarodowe publiczne
(wykład 2014/2015)
IV. Miejsce prawa międzynarodowego w polskim porządku prawnym
1. Status w polskim prawie ratyfikowanych umów międzynarodowych
2. Status w polskim prawie umów międzynarodowych innych, niż ratyfikowane
3. Status w polskim prawie wiążących uchwał organizacji międzynarodowych
4. Status w polskim prawie norm międzynarodowego prawa zwyczajowego
Tematy: IV.1 oraz IV.2 proszę przerobić samodzielnie. Źródła: j.w.
V. Państwo jako podmiot prawa międzynarodowego. Jurysdykcja państwa
1. Elementy statuujące „państwowość”
2. Uznanie za państwo
3.
Jurysdykcja
legislacyjna
państwa
(w
tym:
problem
zwierzchnictwa
personalnego państwa, oraz problem obywatelstwa osób fizycznych i prawnych na
gruncie prawa międzynarodowego)
4. Jurysdykcja wykonawcza państwa
5. Jurysdykcja sądownicza państwa
6. Ograniczenia zwierzchnictwa terytorialnego państwa:
- immunitet dyplomatyczny i konsularny
- immunitet wysokich urzędników państwowych
- immunitet państwa
VI. Odpowiedzialność państwa w prawie międzynarodowym publicznym
1. Zasady ponoszenia odpowiedzialności
2. Przesłanki bezprawności czynu
-
przypisanie czynu
-
naruszenie prawnomiędzynarodowego zobowiązania
3. Problem winy i szkody jako przesłanek odpowiedzialności państwa
4. Okoliczności wyłączające bezprawność
5. Konsekwencje aktu bezprawnego
2
dr Marek Wasiński, Prawo międzynarodowe publiczne
(wykład 2014/2015)
VII. Międzynarodowe Sądownictwo Karne
VIII. Metody służące zapewnianiu przestrzegania prawa międzynarodowego
1. Kompetencja Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości w zakresie
rozstrzygania sporów międzynarodowych (art. 36 Statutu MTS). Sądownictwo
międzynarodowe
2. Problem dopuszczalności użycia siły zbrojnej
-
użycie siły w samoobronie
-
interwencja na zaproszenie
-
interwencja humanitarna
-
użycie siły na podstawie rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ
-
działalność „sił pokojowych”
-
użycie siły w ramach wykonywania prawa do samostanowienia
3. Kontrola zbrojeń
4. Środki odwetowe
5. Środki nie polegające na użyciu siły zbrojnej a nakładane przez RB ONZ na
podstawie art. 41 Karty Narodów Zjednoczonych
IX. Pokojowe rozstrzyganie sporów międzynarodowych
1. Mediacja, koncyliacja, dobre usługi
2. Sądownictwo międzynarodowe a arbitraż międzynarodowy
Temat ten proszę przerobić samodzielnie. Źródła j.w.
X. Status prawny obszarów morskich
1. Wody wewnętrzne,
2. Morze terytorialne,
3. Strefa przyległa i wyłączna strefa ekonomiczna,
4. Morze pełne i szelf kontynentalny (w tym: prawo wizyty i rewizji, prawo
pościgu)
Temat ten proszę przerobić samodzielnie. Źródła j.w.
3
dr Marek Wasiński, Prawo międzynarodowe publiczne
(wykład 2014/2015)
XI. Europejska Konwencja o Ochronie Praw Człowieka z 1950 roku
1. Charakter Konwencji,
2. Procedura składania skargi indywidualnej,
3. Wybrane postanowienia materialne.
Ten temat wyłącznie w grupach, dla których prowadzone są ćwiczenia.
SUGEROWANE PODRĘCZNIKI
(do wyboru, jednak wydane nie wcześniej, niż w 2000 roku)
L. Antonowicz, Podręcznik prawa międzynarodowego,
J. Barcik, T. Srogosz: Prawo międzynarodowe publiczne,
J. Białocerkiewicz, Prawo międzynarodowe publiczne. Zarys wykładu,
R. Bierzanek, J. Symonides: Prawo międzynarodowe, (szczególnie polecane)
W. Góralczyk: Prawo międzynarodowe publiczne w zarysie,
A. Łazowski, A. Zawidzka: Prawo międzynarodowe publiczne,
S. Sawicki, W. Góralczyk: Prawo międzynarodowe publiczne w zarysie,
A. Wyrozumska, W. Czapliński: Prawo międzynarodowe publiczne (szczególnie
polecane)
LEKTURA UZUPEŁNIAJĄCA
W. Czapliński, A. Wyrozumska: Sędzia krajowy wobec prawa międzynarodowego,
P. Filipek, B. Kuźniak: Prawo międzynarodowe publiczne. Testy, kazusy, tablice,
M. Frankowska: Prawo traktatów,
J. Horodyski (red.): Prawo międzynarodowe publiczne. Zbiór testów dla studentów,
J. Horodyski, Prawo międzynarodowe publiczne. Repetytorium,
B. Kuźniak, M. Marcinko, Organizacje międzynarodowe,
B. Liżewski: Prawo międzynarodowe w polskiej praktyce sądowej,
R.R. Ludwikowski, Handel międzynarodowy,
M.N. Shaw: Prawo międzynarodowe,
4
dr Marek Wasiński, Prawo międzynarodowe publiczne
(wykład 2014/2015)
J. Sutor: Prawo dyplomatyczne i konsularne,
A. Wyrozumska: Umowy międzynarodowe. Teoria i praktyka.
ZALICZENIE ZAJĘĆ
Studenci mogą uzyskać zaliczenie przedmiotu na jeden z trzech możliwych
sposobów:
1. Aktywność w czasie zajęć: W toku wykładów rozważane będą problemy prawne,
ilustrujące przedstawiane zagadnienia. Za poprawne rozwiązanie danego problemu
uzyskuje się 1 punkt. W toku jednego wykładu jedna osoba może uzyskać nie więcej,
niż 3 punkty. Zgromadzenie 12 punktów w ciągu semestru daje prawo do uzyskania
oceny dostatecznej, bez konieczności przystępowania do egzaminu. Niezależnie od
powyższego, zgromadzone punkty (w dowolnej ilości, nie większej, niż 12) zostają
zaliczone do punktacji egzaminacyjnej (zob. pkt 3 poniżej).
2. Esej: Przygotowanie eseju (1.200 - 5.000 wyrazów) z dziedziny prawa
międzynarodowego oraz stosunków międzynarodowych. Esej powinien (w grę
wchodzi jedno z poniższych):
A. Wykazywać błąd merytoryczny w udokumentowanej publikacji medialnej (radio,
telewizja, prasa) lub wydawnictwie naukowym. Np. "Odszkodowania [za II WŚ]
były regulowane traktatami, zatem również zrzeczenie się odszkodowań […]
wymaga aktu prawnego o podobnym statusie, co traktat [a nie aktu jednostronnego]
[…]" [źródło: Tygodnik W sieci, nr 40(96) 2014, G. Kostrzewa-Zorbas, Biliony dolarów
za II wojnę światową, s. 17-21] - dlaczego to stwierdzenie jest oczywiście błędne z
punktu widzenia prawa międzynarodowego?
Jedna publikacja może być podstawą jedynie jednego eseju.
B. Wykazywać błąd merytoryczny lub nieścisłość w udokumentowanym stanowisku
przedstawiciela państwa lub organizacji międzynarodowej. Np. "The African Union
(AU) has accused the International Criminal Court (ICC) of "hunting" Africans
5
dr Marek Wasiński, Prawo międzynarodowe publiczne
(wykład 2014/2015)
because of their race" [źródło: http://www.bbc.com/news/world-africa-22681894] Dlaczego stanowisko Unii Afrykańskiej jedynie pozornie jest zasadne?
Dany przypadek może być podstawą jedynie jednego eseju.
C. Udzielać odpowiedzi na oryginalny (tzn. uprzednio nieanalizowany w literaturze
przedmiotu)
problem.
Np.
Dlaczego
ChRL
udziela
pożyczek
państwom
rozwijającym się, nie uzależniając tego od spełnienia warunków związanych z
ochroną praw człowieka, podczas, gdy UE takie warunki stawia. Dlaczego UE działa
w tak (pozornie) „nierozsądny” sposób?
Jeden problem może być podstawą jedynie jednego eseju.
UWAGA:
- Pomysł eseju powinien zostać zaakceptowany przez prowadzącego zajęcia do dnia
15 grudnia 2015 roku,
- Esej powinien zostać przekazany prowadzącemu w wersji elektronicznej do dnia 5
stycznia 2015 roku,
- Złożony esej może zostać odrzucony przez prowadzącego z powodów
merytorycznych (decyzja do dnia 10 stycznia).
3. Egzamin:
PRZYKŁADOWY TEST
....................................................
………………………………
(imię i nazwisko oraz nr indeksu)
(liczba punktów z wykładu)
Gwiazdka przed pytaniem (*) oznacza, że w danym pytaniu wchodzi w grę wybór więcej niż
jednej odpowiedzi, tzn. poprawne mogą być: jedna, dwie bądź więcej odpowiedzi. W pytaniach
nieoznaczonych gwiazdką, poprawna jest zawsze tylko jedna odpowiedź.
Błędna odpowiedź na pytanie skutkuje odjęciem 1 pkt. (odpowiedź błędna to taka, w
której zaznaczono cokolwiek więcej lub cokolwiek mniej, niż należy)
 (*) Rezolucja merytoryczna Rady Bezpieczeństwa ONZ w przedmiocie nałożenia
sankcji ekonomicznych nie zostanie przyjęta, jeżeli: (a) przeciwko jej przyjęciu
zagłosuje Francja (pozostałe głosy są „za”); (b) przeciwko jej przyjęciu zagłosuje
6
dr Marek Wasiński, Prawo międzynarodowe publiczne
(wykład 2014/2015)
siedem państw nie będących stałymi członkami RB (pozostałe głosy są „za”); (c)
dwóch stałych członków RB wstrzyma się od głosu (pozostałe głosy są „za”).
 (*) Jednostki (np. osoby fizyczne) mogą wszczynać postępowania przeciwko
państwom: (a) przed Międzynarodowym Trybunałem Sprawiedliwości; (b) przed
Europejskim Trybunałem Praw Człowieka; (c) w systemie rozstrzygania sporów
Światowej Organizacji Handlu; (d) na platformie Międzynarodowego Centrum
Rozstrzygania Sporów Inwestycyjnych.
 Państwo X każdego roku jest zdolne wyeksportować 100 jednostek gazu
ziemnego. Na podstawie traktatu zawartego w 2000 roku między państwami X, Y i
Z, państwo X zobowiązało się dostarczać każdego roku przez dziesięć kolejnych lat:
państwu Y-70 jednostek gazu ziemnego, państwu Z -30 jednostek gazu ziemnego. W
2003 roku państwo X zawarło jednak kolejny traktat z państwami Y oraz A, na
podstawie którego zobowiązało się dostarczać każdego roku przez siedem kolejnych
lat: państwu Y-90 jednostek gazu, państwu A-10 jednostek gazu. Biorąc pod uwagę
art. 30 Konwencji wiedeńskiej o prawie traktatów, w 2004 roku państwo X prawnie
zobowiązane było do wyeksportowania następujących ilości gazu do: (a) Y-90, Z-30,
A-10; (b) Y-90, Z-0, A-10; (c) Y-70, Z-30, A-0, (d) Y-0, Z-0, A-0.
 MTS w sprawie Barcelona Traction z 1970 roku wskazał, że zobowiązania państwa
w zakresie przestrzegania pewnych podstawowych praw człowieka mają charakter
erga omnes. To stwierdzenie oznacza, że: (a) te prawa człowieka powinny być
przestrzegane w stosunku do wszystkich osób znajdujących się na terytorium
danego państwa; (b) prawa człowieka są niezbywalne; (c) każde państwo może
wszcząć postępowanie przed MTS przeciwko państwu, które narusza zobowiązania
erga omnes; (d) wszystkie powyższe odpowiedzi są błędne.
 W związku z rozpadem byłej Jugosławii państwa członkowskie Wspólnoty
Europejskiej sformułowały następujące, „dodatkowe” kryterium uznania: (a)
uznawane państwo akceptuje jurysdykcję MTS; (b) uznawane państwo jest
członkiem ONZ; (c) uznawane państwo ma efektywny rząd; (d) wszystkie powyższe
odpowiedzi są błędne.
 (*) Chcąc wykazać, że tzw. zbrodnia katyńska stanowiła zbrodnię ludobójstwa w
rozumieniu definicji przyjętej w art. II konwencji w sprawie zapobiegania i karania
zbrodni ludobójstwa, wykazać należałoby, że: (a) liczba ofiar była większa niż 15.000
osób, (b) liczba ofiar była większa niż 50.000 osób, (c) ofiary były jeńcami wojennymi,
(d) mord został popełniony w zamiarze zniszczenia w całości lub w części grupy
narodowej, etnicznej, rasowej lub religijnej; (e) ofiary miały status kombatantów.
 (*) Prawo międzynarodowe nie pozwala sądom francuskim na orzekanie w
sprawie karnej (ze względu na brak jurysdykcji sądowniczej), w której oskarżonym
jest przebywający we Francji: (a) obywatel polski, który na terytorium Węgier zabił
obywatela francuskiego; (b) obywatel ChRL, który na terytorium Stanów
7
dr Marek Wasiński, Prawo międzynarodowe publiczne
(wykład 2014/2015)
Zjednoczonych prowadził działalność szpiegowską, skierowaną przeciwko
interesom Francji; (c) obywatel Jemenu, podejrzany o próbę zamachu
terrorystycznego na ambasadę Stanów Zjednoczonych w Bagdadzie.
 Z rozporządzenia Rady WE nr 44/2001 (tzw. „Bruksela I”) wynika, że polski
przedsiębiorca (zamieszkały w Polsce), któremu kontrahent mający siedzibę na
terytorium Belgii stawia zarzut niewykonania kontraktu handlowego: (a) co do
zasady może być pozywany przed sąd belgijski (od tej zasady są wyjątki); (b) co do
zasady nie może być pozywany przed sąd belgijski (od tej zasady są wyjątki); (c) w
żadnym przypadku nie może być pozywany przed sąd belgijski; (d) może być
pozywany przed sąd belgijski tylko wtedy, gdy zastosowanie znajduje zasada
jurysdykcji uniwersalnej.
 (*) Immunitet nie przysługuje obcemu dyplomacie, który przed sądem polskim
[w pytaniu zakładamy, że państwo wysyłające nie zrzekło się immunitetu]: (a)
oskarżony jest (w sprawie karnej) o popełnienie na terytorium RP czynu
zabronionego, zagrożonego w polskiej ustawie karą wyższą, niż dwa lata
pozbawienia wolności; (b) oskarżony jest (w sprawie karnej) o popełnienie na
terytorium RP czynu zabronionego niemającego związku z funkcjami urzędowymi;
(c) pozwany jest (w sprawie cywilnej) o zapłacenie czynszu z tytułu najmu lokalu
przeznaczonego na prywatną rezydencję w Polsce; (d) immunitet przysługuje we
wszystkich wskazanych przypadkach.
 (*) Typem aktu jednostronnego jest (są): (a) zrzeczenie się; (b) protest; (c) uznanie;
(d) przyrzeczenie; (e) rekwizycja; (f) substytucja; (g) notyfikacja.
 (*) Art. 2 ust. 4 Karty Narodów Zjednoczonych narusza: (a) prowadzenie przez
rząd danego państwa operacji zbrojnych przeciwko działającym na jego terytorium
ugrupowaniom terrorystycznym; (b) użycie sił zbrojnych do zastosowania blokady
morskiej portów lub wybrzeży innego państwa; (c) nałożenie na inne państwo
sankcji ekonomicznych; (d) żadne z opisanych działań nie narusza wskazanego
przepisu.
 Zgodnie z poglądem przedstawionym w toku wykładu, samoobrona
prewencyjna (preemptive self-defence) jest w świetle prawa międzynarodowego: (a)
niedozwolona; (b) dozwolona wyraźnie przez art. 51 Karty Narodów
Zjednoczonych; (c) dozwolona pod warunkiem, że państwu zagraża bezpośrednio
atak zbrojny na wielką skalę, istnienie niebezpieczeństwa jest ponad wszelką
wątpliwość udowodnione i nie można mu inaczej zapobiec, jak tylko używając siły
zbrojnej.
 MTS w opinii doradczej w sprawie legalności groźby i użycia broni jądrowej
(1996 rok) stwierdził, że: (a) prawo międzynarodowe bezwzględnie zakazuje groźby
użycia broni jądrowej; (b) prawo międzynarodowe bezwzględnie zakazuje użycia
broni jądrowej; (c) nie można z całą pewnością ocenić legalności użycia broni
8
dr Marek Wasiński, Prawo międzynarodowe publiczne
(wykład 2014/2015)
jądrowej w szczególnych przypadkach wykonywania prawa do samoobrony; (d)
użycie broni jądrowej jest dopuszczalne wyłącznie na podstawie uprzedniej
autoryzacji Rady Bezpieczeństwa ONZ (na podstawie art. 42 Karty Narodów
Zjednoczonych).
 Fundamentalnym założeniem Układu o nierozprzestrzenianiu broni jądrowej jest:
(a) zakaz rozmieszczania broni jądrowej w przestrzeniach niepodlegających
suwerenności żadnego państwa; (b) redukcja ilości strategicznych głowic jądrowych;
(c) zobowiązanie państw posiadających broń jądrową do jej nieprzekazywania
komukolwiek; (d) Układ nie wszedł w życie, ponieważ jego stronami nie są: Rosja i
Stany Zjednoczone.
 Dnia 2 czerwca 2008 roku Rada Bezpieczeństwa ONZ przyjęła rezolucję nr 1816.
Zgodnie z pkt. 7 tego aktu, okręty wojenne państw obcych mogą wpływać na wody
terytorialne (tj. wody wewnętrzne i morze terytorialne) Somalii w pościgu za
piratami. Wskazany fragment rezolucji: (a) odzwierciedla obowiązujące prawo
zwyczajowe i postanowienia Konwencji o prawie morza z 1982 roku, które
pozwalają każdemu państwu ścigać piratów na wodach terytorialnych państw
obcych bez zgody tych ostatnich; (b) nie odzwierciedla obowiązującego prawa
zwyczajowego i postanowień Konwencji o prawie morza z 1982 roku, które nie
pozwalają ścigać piratów na wodach terytorialnych państw obcych bez zgody tych
ostatnich; (c) jest pierwszą we współczesnym prawie międzynarodowym regulacją
odnoszącą się do problemu piractwa (w szczególności: Konwencja o prawie morza z
1982 roku nie odnosi się do problemu piractwa); (d) wszystkie odpowiedzi są błędne.
 Funkcjonariusz policji państwa X bez zgody swoich przełożonych (i z
naruszeniem prawa państwa X) torturował przesłuchiwanego terrorystę: (a) państwo
X nie ponosi odpowiedzialności za naruszenie normy prawa międzynarodowego,
zakazującej stosowania tortur, ponieważ nie można mu przypisać aktu policjanta; (b)
państwo
X
ponosi
odpowiedzialność za
naruszenie
normy
prawa
międzynarodowego zakazującej stosowania tortur, ponieważ państwu można
przypisać akty jego organów nawet wówczas, gdy wykroczyły one poza posiadane
uprawnienia, o ile w danym przypadku organ występuje – wedle wszelkich oznak
(jak w rozpatrywanej sprawie) – w charakterze kompetentnego organu państwa; (c)
państwo
X
ponosi
odpowiedzialność za
naruszenie
normy
prawa
międzynarodowego zakazującej stosowania tortur, o ile można mu przypisać winę w
nadzorze nad funkcjonariuszem.
 Podmiot świadczący tzw. dobre usługi w sporze międzynarodowym: (a)
przedstawia konkluzje co do faktów lub prawa, ewentualnie niewiążące zalecenia
dla stron, propozycje rozstrzygnięcia etc.; (b) sporządza raport z badania stanu
faktycznego sporu; (c) jest doradcą i udziela zaleceń; (d) wszystkie powyższe
odpowiedzi są błędne.
9
dr Marek Wasiński, Prawo międzynarodowe publiczne
(wykład 2014/2015)
 Wyłączna strefa ekonomiczna: (a) rozciąga się maksymalnie do 350 mil morskich
od linii podstawowej; (b) jest obszarem, w którym statkom wszystkich państw
przysługuje „prawo nieszkodliwego przepływu” na takich samych zasadach, jak
przez morze terytorialne; (c) obejmuje także dno morskie i podziemie; (d) jest
obszarem, w którym wszystkie państwa korzystają z wolności żeglugi i przelotu,
układania podmorskich kabli i rurociągów.
 (*) W przypadku utworzenia przez Polskę (na morzu terytorialnym RP) sztucznej
wyspy w pobliżu Sopotu: (a) dojdzie do naruszenia prawa międzynarodowego,
które zabrania tworzenia sztucznych wysp; (b) wyspa „wygeneruje” własne morze
terytorialne; (c) wyspa nie „wygeneruje” własnego morza terytorialnego, ale wpłynie
na kształt dotychczasowej granicy polskiego morza terytorialnego; (d) wszystkie
powyższe odpowiedzi są błędne.

Z ratyfikowanego przez Polskę traktatu (opublikowanego w Dzienniku
Ustaw) wynika, że państwa „uznają, że należy udzielić jak najszerszej ochrony i
pomocy rodzinie”. To postanowienie nie może stanowić podstawy dochodzenia
przed sądem polskim przez jednostkę prawa do zasiłku socjalnego (tzn.
postanowienie nie może być bezpośrednio stosowane przez sąd polski), ponieważ:
(a) powołana regulacja nie jest samowykonalna; (b) prawa człowieka nigdy nie są
bezpośrednio stosowane w krajowych porządkach prawnych; (c) normy zawarte w
traktatach nigdy nie są bezpośrednio stosowane w polskim porządku prawnym; (d)
normy prawa międzynarodowego nigdy nie są bezpośrednio stosowane w polskim
porządku prawnym.
Sposób oceny testu:
Za każdą poprawną odpowiedź: +1 pkt. Za każdą błędną odpowiedź: -1 pkt.
Brak odpowiedzi: 0.
Ocena dostateczna: 12 pkt. Ocena bardzo dobra: 20-19 pkt.
Do punktacji egzaminacyjnej zaliczane są punkty z wykładów (tzn. punkty
zdobyte za rozwiązywanie problemów prezentowanych podczas wykładu),
według następującego schematu:
- W semestrze Student może uzyskać maksymalnie 12 pkt. (w czasie jednych
zajęć wykładowych może zdobyć maksymalnie 3 pkt.);
- Jeżeli Student uzyskał na egzaminie mniej niż 12 pkt., dolicza się do
punktacji egzaminacyjnej uzyskane przezeń punkty z wykładu tak, by suma
punktów z egzaminu i wykładu dała 12. Pozostałe punkty z wykładu dodaje
się do 12 wg wzoru: [Liczba punktów z wykładu:2]-1.
10
dr Marek Wasiński, Prawo międzynarodowe publiczne
(wykład 2014/2015)
Przykład I: Student na wykładzie uzyskał 11 pkt., na egzaminie zaś 10 pkt.
Postępujemy następująco: 10 (punkty z egzaminu) + 2 (punkty z wykładu)
=12
Następnie dodajemy pozostałe 9 punktów z wykładu wg powyższego wzoru,
tj. 12+[(9:2)-1]=12+3,5=15,5pkt.
Przykład II: Student na wykładzie uzyskał 12 pkt., na egzaminie zaś 13 pkt.:
13+[(12:2)-1]=18 pkt.
Przykład III: Student na wykładzie uzyskał 12 pkt., na egzaminie zaś 0 pkt.;
0+12= 12 pkt.
11