Zarządzenie Nr R-14/2003

Zarządzenie Nr R-14/2003
Rektora Politechniki Lubelskiej w Lublinie
z dnia 25 czerwca 2003 r.
w sprawie wprowadzenia instrukcji dot. zasad gospodarowania odzieżą i obuwiem
roboczym, środkami ochrony indywidualnej oraz środkami higieny osobistej.
Na podstawie art. 233 oraz art. 2378 § 1 Kodeksu pracy (tekst jednolity
Dz. U. Nr 21, poz. 94 z 1998 r. z późniejszymi zmianami), z a r z ą d z a m co
następuje:
§1
Wprowadzam do stosowania we wszystkich jednostkach i komórkach
organizacyjnych
Politechniki
Lubelskiej
„Instrukcję w sprawie
zasad
gospodarowania odzieżą i obuwiem roboczym, środkami ochrony indywidualnej
oraz środkami higieny osobistej” - instrukcja stanowi załącznik do
zarządzenia.
§2
Zobowiązuję prorektorów, dziekanów, dyrektora administracyjnego oraz
kierowników jednostek ogólnouczelnianych i międzywydziałowych do zapoznania
wszystkich podległych pracowników z postanowieniami instrukcji.
§3
Nadzór nad realizacją i przestrzeganiem postanowień instrukcji powierzam
dyrektorowi administracyjnemu.
§4
Dyrektor administracyjny jest odpowiedzialny za organizację systemu
zakupu, wydawania oraz ewidencji dostarczanych pracownikom i studentom
ubrań roboczych oraz środków ochrony indywidualnej.
2
§5
Tracą moc wszystkie dotychczasowe wewnętrzne uregulowania dotyczące
gospodarowania odzieżą i obuwiem roboczym, środkami ochrony indywidualnej
oraz środkami higieny osobistej.
§6
Zarządzenie wchodzi w życie z dniem podpisania.
Rektor
Dr hab. inż. Józef Kuczmaszewski, prof. PL
Załącznik do zarządzenia
Nr R-14/2003 z 25.06.2003 r.
POLITECHNIKA LUBELSKA
INSTRUKCJA
W SPRAWIE ZASAD GOSPODAROWANIA ODZIEŻĄ
I OBUWIEM ROBOCZYM, ŚRODKAMI OCHRONY
INDYWIDUALNEJ ORAZ ŚRODKAMI HIGIENY OSOBISTEJ
Lublin 2003 r.
2
Spis treści
Str.
Rozdział I - Podstawa prawna.
3
Rozdział II - Zasady ogólne.
4
Rozdział III - Szczegółowe zasady dostarczania pracownikom
odzieży i obuwia roboczego.
6
Rozdział IV - Szczegółowe zasady dostarczania pracownikom
środków ochrony indywidualnej.
10
Rozdział V - Szczegółowe zasady dostarczania pracownikom
środków higieny osobistej.
13
Załączniki: (aby przejrzeć treść załączników kliknij tutaj)
Tabela nr 1 - Normy przydziału odzieży i obuwia roboczego.
Tabela nr 2 - Normy przydziału środków ochrony indywidualnej.
Tabela nr 3 - Wykaz prac, przy wykonywaniu których należy stosować
środki ochrony indywidualnej oraz rodzaj tych środków.
Tabela nr 4 - Normy przydziału dodatkowych środków higieny osobistej.
Schemat nr 1 - Procedura przydziału odzieży i obuwia roboczego.
Schemat nr 2 - Procedura doboru środków ochrony indywidualnej.
Schemat nr 3 - Procedura przydziału środków ochrony indywidualnej.
Druk nr 1 - Lista wypłat ekwiwalentu za pranie odzieży roboczej.
Karta rozmiarów - mężczyzna.
Karta rozmiarów - kobieta.
3
I. Podstawa prawna
1. Kodeks pracy ( tekst jednolity Dz. U. Nr 21, poz. 94 z 1998 r.
z późniejszymi zmianami ).
2. Rozporządzenie MPiPS z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych
przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy ( Dz. U. Nr 129, poz. 844
z późniejszymi zmianami ).
3. Rozporządzenie MEN z dnia 11 marca 1998 r. w sprawie przepisów
bezpieczeństwa i higieny pracy w szkołach wyższych ( Dz. U. Nr 37,
poz. 209 ).
4. Rozporządzenie RM z dnia 9 stycznia 2002 r. w sprawie wymagań
zasadniczych dla środków ochrony indywidualnej (Dz. U. Nr 4, poz. 37 ).
5. Zarządzenie Rektora Politechniki Lubelskiej Nr R-12/2001 z dnia 8 maja
2001 r. w sprawie wprowadzenia „Ogólnej instrukcji BHP i Ppoż.”
regulującej szczegółowo obowiązki i odpowiedzialność pracowników
i studentów w zakresie przestrzegania przepisów bezpieczeństwa i higieny
pracy oraz ochronny przeciwpożarowej w Politechnice Lubelskiej.
6. Polskie Normy dotyczące bezpieczeństwa i higieny pracy.
4
II. Zasady ogólne
1. Przełożony nie może dopuścić pracownika do pracy bez środków
ochrony indywidualnej oraz odzieży i obuwia roboczego przewidzianego do
stosowania na danym stanowisku pracy.
2. Środki ochrony indywidualnej oraz odzież i obuwie robocze dostarcza się
pracownikom nieodpłatnie.
3. Środki ochrony indywidualnej oraz odzież i obuwie robocze stanowią
własność Politechniki Lubelskiej.
4. Pracownik odpowiada za stan techniczny oraz higieniczny przydzielonych
środków ochrony indywidualnej oraz odzieży i obuwia roboczego. W
przypadku uszkodzenia lub zniszczenia ww. środków spowodowanego
nieprawidłowym wykonywaniem obowiązków lub umyślnym działaniem,
pracownik ponosi odpowiedzialność materialną za powstałą stratę zgodnie z zasadami określonymi w Kodeksie pracy.
5. Pracownicy mają obowiązek używania środków ochrony indywidualnej
oraz odzieży i obuwia roboczego zgodnie z przeznaczeniem oraz instrukcją
użycia, kontroli i konserwacji dostarczaną przez przełożonego.
6. W razie potrzeby przełożony organizuje pokazy prawidłowego używania
środków ochrony indywidualnej.
7. Na ściśle określonych stanowiskach pracy, za zgodą pracownika, dopuszcza
się używanie własnej odzieży i obuwia roboczego spełniającego wymagania
bezpieczeństwa i higieny pracy.
8. Pracownicy używający własnej odzieży i obuwia roboczego otrzymują
ekwiwalent pieniężny.
9. Podczas zajęć w laboratoriach, pracowniach specjalistycznych i warsztatach,
w których występują zagrożenia powodujące konieczność stosowania środków
ochrony indywidualnej, studenci na czas wykonywania ćwiczeń otrzymują ww.
środki. Środki ochrony indywidualnej przeznaczone dla studentów należy
traktować jako środki dyżurne – zgodnie z punktem 8 i 9 rozdziału IV.
5
10. Przed rozpoczęciem zajęć w laboratoriach, warsztatach, pracowniach
specjalistycznych należy zapoznać studentów z instrukcją zawierającą
następujące informacje:
- wykaz stanowisk na których występują zagrożenia, rodzaj tych
zagrożeń oraz środki ochrony indywidualnej jakie należy zastosować
podczas wykonywania ćwiczeń na tych stanowiskach,
- sposób stosowania zaleconych środków ochrony indywidualnej,
- sposób pobierania oraz zdawania po zakończeniu ćwiczeń środków
ochrony indywidualnej lub odzieży roboczej.
11. Dyrektor administracyjny oraz dziekani wydziałów w administrowanych
obiektach zapewniają pracownikom oraz studentom odpowiednie
urządzenia higieniczno-sanitarne oraz środki higieny osobistej.
12. W przypadku występowania stanowisk pracy w stosunku do których
istnieją szczególne wymagania higieniczno-sanitarne, obowiązek ich
spełnienia spoczywa na kierowniku komórki organizacyjnej w której
znajdują się ww. stanowiska.
13. Kierownicy jednostek organizacyjnych zobowiązani są do uwzględnienia
w rocznych planach rzeczowo-finansowych wydatków dotyczących zakupu
ubrań i obuwia roboczego, środków ochrony indywidualnej, środków higieny
osobistej oraz zapewnienia źródła finansowania.
14. Źródłami finansowania w systemie scentralizowanym wydatków, o których
mowa w punkcie 13 jest dotacja MENiS, natomiast w systemie
zdecentralizowanym środki pozostające w dyspozycji dziekanów.
15. Imienne kartoteki wydanych ubrań i obuwia roboczego, środków ochrony
indywidualnej oraz środków higieny osobistej prowadzi pracownik
Działu Administracyjno-Gospodarczego.
16. Dział Gospodarki Materiałowej i Zaopatrzenia może dokonywać
wyłącznie zakupów:
- odzieży i obuwia roboczego spełniającego wymagania Polskich Norm,
wskazane jest, aby ww. wyroby posiadały znak zgodności z Polską
Normą, deklarację zgodności producenta lub certyfikat zgodności,
- środków
ochrony
indywidualnej
posiadających
certyfikat
bezpieczeństwa i oznakowane znakiem bezpieczeństwa, po uzyskaniu
przez Polskę członkostwa w Unii Europejskiej posiadające certyfikat
zgodności i oznakowane znakiem CE.
6
17. Wszystkie kupowane przez Dział Gospodarki Materiałowej i Zaopatrzenia
środki ochrony indywidualnej muszą posiadać instrukcję producenta
zawierającą:
- nazwę i adres producenta lub jego upoważnionego przedstawiciela,
- sposób przechowywania, używania, czyszczenia, konserwacji, obsługi
i dezynfekcji środków ochrony indywidualnej,
- informację o zalecanych przez producenta środkach czyszczących,
konserwujących i dezynfekujących,
- informacje o sposobie działania środków ochrony indywidualnej
i poziomie ochrony,
- informacje o dodatkowym wyposażeniu i charakterystyce ich części
zamiennych,
- klasie ochrony dla różnych poziomów zagrożenia i związanych z tym
ograniczeń używania środków ochrony indywidualnej,
- rodzaj opakowania właściwego do ich bezpiecznego transportu,
- datę produkcji lub datę upływu okresu trwałości środków ochrony
indywidualnej lub ich określonych części składowych,
- wyjaśnienie oznaczeń zamieszczonych w instrukcji,
- nazwę, adres i numer identyfikacyjny jednostki notyfikowanej,
uczestniczącej w ocenie zgodności środków ochrony indywidualnej.
18. Instrukcja, o której mowa w punkcie 17 musi być sporządzona w języku
polskim.
III.
Szczegółowe zasady dostarczania pracownikom odzieży
i obuwia roboczego
1. Odzież i obuwie robocze dostarcza się pracownikom:
- jeżeli odzież własna pracownika może ulec zniszczeniu lub
znacznemu zabrudzeniu,
- ze względu na szczególne wymagania technologiczne, sanitarne lub
bezpieczeństwa i higieny pracy.
2. Odzież i obuwie robocze pracownik otrzymuje z dniem rozpoczęcia pracy.
3. Przydział następnej odzieży i obuwia roboczego przysługuje pracownikowi
po upływie okresu użytkowania określonego w tabeli nr 1.
4. Wydana pracownikowi odzież i obuwie robocze nie podlega zwrotowi.
7
5. Ustalenia z punktu 4 nie dotyczą pracowników, z którymi rozwiązano umowę
o pracę zawartą na okres próbny. Pobrana przez nich odzież podlega
zwrotowi - z wyjątkiem obuwia. Odpowiedzialnymi za rozliczenie tych
pracowników z pobranej odzieży są kierownicy komórek organizacyjnych.
Zwrócona odzież po uprzednim wypraniu i oczyszczeniu wykorzystywana
jest
jako
dyżurna i pozostaje w dyspozycji
kierownika
komórki
organizacyjnej.
6. W razie utraty lub zniszczenia odzieży i obuwia roboczego przed upływem
okresu użytkowania określonego w tabeli nr 1, pracownikowi należy wydać
niezwłocznie nową odzież i buty robocze. Fakt utraty lub zniszczenia
pracownik zgłasza natychmiast do bezpośredniego przełożonego. Kierownik
komórki organizacyjnej występuje z wnioskiem o likwidację odzieży do
komisji ds. likwidacji odzieży roboczej i środków ochrony indywidualnej
powołanej zarządzeniem Rektora Nr R-23/2002 z dnia 20 listopada 2002 r. wzór wniosku stanowi załącznik do ww. zarządzenia.
7. Komisja na podstawie uzasadnienia wniosku, ustala odpowiedzialność
pracownika za powstałą szkodę i określa na podstawie aktualnych cen
detalicznych wartość nie zamortyzowanej części utraconych lub zniszczonych
przedmiotów. Jeżeli komisja ustali, że utrata lub zniszczenie nastąpiło
z winy pracownika, zobowiązany jest on do zapłaty odszkodowania
odpowiadającego nie zamortyzowanej części likwidowanych przedmiotów.
Kwota odszkodowania może zostać obniżona, jeżeli uzasadniają to okoliczności
utraty lub zniszczenia.
8. Uszkodzona w stopniu uniemożliwiającym naprawę, zniszczona lub
przedwcześnie zużyta odzież i obuwie robocze podlegają fizycznemu
zniszczeniu przez komisję likwidacyjną.
9. Zatwierdzony protokół likwidacji stanowi podstawę do zaewidencjonowania
rozchodu w kartotece imiennej pracownika lub kartotece komórki
organizacyjnej - odzież dyżurna.
10. Pracownicy wykonujący krótkotrwałe prace, w czasie których ich odzież
własna może ulec znacznemu zabrudzeniu lub zniszczeniu, albo ze względu
na konieczność spełnienia wymagań bezpieczeństwa i higieny pracy, mogą
otrzymać dyżurną odzież roboczą (z wyjątkiem obuwia i bielizny osobistej).
11. Dyżurna odzież robocza
i pozostaje w dyspozycji
roboczej wnioskują na
poszczególnych komórek
stanowi wyposażenie danej komórki organizacyjnej
jej kierownika. O zakupienie dyżurnej odzieży
piśmie do dyrektora administracyjnego, kierownicy
organizacyjnych. Wniosek przed przekazaniem do
8
dyrektora, należy dostarczyć służbie bhp celem zaopiniowania. Wniosek
winien zawierać następujące informacje:
- nazwę stanowiska pracy lub pracowni, warsztatu, laboratorium, itp.,
- rodzaj wykonywanych na stanowisku pracy czynności uzasadniających
przydzielenie odzieży dyżurnej,
- rodzaj i nazwy czynników niebezpiecznych występujących na stanowisku,
- ilość i rodzaj dyżurnej odzieży roboczej,
12. W przypadku pozytywnego rozpatrzenia ww. wniosku i dokonania zakupu
dyżurnej odzieży roboczej oraz w sytuacjach, o których mowa w punkcie 5,
pracownik prowadzący ewidencję zakłada kartę dla danej komórki
organizacyjnej i rejestruje w niej wszelkie przychody i rozchody w taki sam
sposób jak dla indywidualnych pracowników.
13. Dyżurna odzież robocza jest wykorzystywana, aż do całkowitego zużycia.
Zużyta odzież dyżurna podlega likwidacji na zasadach określonych
w punktach 6 – 9 tego rozdziału.
14. Dyżurna odzież robocza nie może być przydzielana pracownikom, którym
przysługuje taka odzież na podstawie norm zawartych w tabeli nr 1.
15. Konserwacja, drobne naprawy odzieży i obuwia roboczego
odzieży roboczej należą do obowiązków pracownika.
oraz
pranie
16. Za pranie odzieży roboczej pracownikowi przysługuje ekwiwalent pieniężny.
Wysokość ekwiwalentu na dany rok kalendarzowy ustala dyrektor
administracyjny na podstawie faktycznych kosztów prania odzieży.
17. Wnioski o wypłatę ekwiwalentu sporządza kierownik komórki organizacyjnej
na druku
nr 1. Wnioski
obejmują
roczny
okres
rozliczeniowy
z uwzględnieniem okresu zatrudnienia pracownika na danym stanowisku
oraz rodzaj i ilość pobranej odzieży roboczej. Wnioski należy dostarczyć do
pracownika prowadzącego indywidualną ewidencję wydań odzieży roboczej
celem ich zatwierdzenia (po dokonaniu oceny merytorycznej wniosku) .
18. Ekwiwalent za pranie odzieży za dany miesiąc nie będzie wypłacony, jeżeli
pracownik przez okres całego miesiąca przebywał:
- na zwolnieniu lekarskim,
- na urlopie bezpłatnym,
- na urlopie zdrowotnym,
- został oddelegowany do innej pracy nie wymagającej stosowania odzieży
roboczej.
9
19. Ekwiwalent nie przysługuje pracownikom korzystającym z odzieży dyżurnej.
20. Nie można powierzać pracownikom prania, konserwacji, odpylania i odkażania
odzieży i obuwia roboczego, które w wyniku stosowania uległo zanieczyszczeniu
toksycznymi środkami chemicznymi, środkami promieniotwórczymi, materiałem
biologicznie zakaźnym. W takich sytuacjach oraz w przypadku odzieży dyżurnej,
kierownik komórki organizacyjnej jest odpowiedzialny za zorganizowanie
systemu naprawy, prania i konserwacji odzieży i obuwia roboczego.
21. Pracownicy zatrudnieni na stanowiskach, dla których dopuszczono używanie
własnej odzieży roboczej (odpowiednio oznaczone w tabeli nr 1), mogą na
własną prośbę otrzymać w zamian za odzież ekwiwalent pieniężny. Prośba
kierowana jest do dyrektora administracyjnego i wymaga formy pisemnej,
kopia pisma przechowywana jest wraz z indywidualną kartą ewidencji wydań
odzieży.
22. Ekwiwalent wypłacany jest z góry. Wysokość ekwiwalentu na dany rok
kalendarzowy ustalana dyrektor administracyjny na podstawie aktualnych cen
zakupu.
23. W przypadku utworzenia nowego stanowiska pracy nie wymienionego w tabeli
nr 1 lub nie ujęcia w tabeli stanowisk istniejących, na których istnieje
potrzeba przydzielenia odzieży i obuwia roboczego - kierownik komórki
organizacyjnej występuje do dyrektora administracyjnego z propozycją normy
przydziału odzieży i obuwia roboczego na tym stanowisku. Wniosek przed
przekazaniem do dyrektora, należy dostarczyć służbie bhp celem zaopiniowania.
Wniosek winien zawierać następujące informacje:
- nazwę stanowiska pracy,
- rodzaj wykonywanych na stanowisku pracy czynności,
- rodzaj i nazwy czynników niebezpiecznych występujących na stanowisku,
- średni dobowy czas pracy pracownika na stanowisku,
- średnią ilość dni w roku pracy pracownika na tym stanowisku,
- propozycję przydziału odzieży i obuwia roboczego.
W przypadku pozytywnego zatwierdzenia wniosku, nazwę stanowiska oraz
normę przydziału odzieży i obuwia roboczego należy wprowadzić do tabeli
nr 1 - pracownik prowadzący ewidencję wydań.
24. Normy przydziału odzieży i obuwia roboczego na poszczególnych stanowiskach
przedstawiono w tabeli nr 1.
25. Procedurę przydziału odzieży i obuwia roboczego przedstawia schemat nr 1.
10
IV. Szczegółowe zasady dostarczania pracownikom środków
ochrony indywidualnej.
1. Środki ochrony indywidualnej powinny być stosowane w sytuacjach, kiedy
nie można uniknąć zagrożeń lub nie można ich wystarczająco ograniczyć
za pomocą środków ochrony zbiorowej lub odpowiedniej organizacji pracy.
2. Środki ochrony indywidualnej dostarczane pracownikom do stosowania
powinny:
- być odpowiednie do istniejącego zagrożenia i nie powodować same
z siebie zwiększonego zagrożenia,
- uwzględniać warunki istniejące w danym miejscu pracy,
- uwzględniać wymagania ergonomii oraz stan zdrowia pracownika,
- być odpowiednio dopasowane do użytkownika, po wykonaniu
niezbędnych regulacji.
Za dobór właściwych środków ochrony indywidualnej odpowiada kierownik
komórki organizacyjnej. Uczelniana służba bhp i ppoż. zobowiązana jest do
pomocy w doborze odpowiednich środków ochrony indywidualnej.
3. W przypadku występowania więcej niż jednego zagrożenia i konieczności
stosowania kilku środków ochrony indywidualnej – środki te powinny dać
się dopasować względem siebie bez zmniejszenia ich właściwości ochronnych.
4. Kierownik komórki organizacyjnej przed dokonaniem wyboru środków
ochrony indywidualnej powinien ocenić, czy środki, które zamierza
zastosować, spełniają wymagania określone w punkcie 2 i 3. Ocena ta powinna
obejmować:
- analizę i ocenę zagrożeń, których nie można uniknąć innymi metodami,
- określenie cech, jakie muszą posiadać środki ochrony indywidualnej, aby
skutecznie chroniły przed zagrożeniami, uwzględniając wszelkie ryzyko
jakie mogą stwarzać te środki same z siebie,
- porównać cechy dostępnych na rynku środków ochrony indywidualnej
z cechami, o których mowa wyżej.
5. Pracownicy oraz studenci są zobowiązani do stosowania środków ochrony
indywidualnej, zgodnie z ich przeznaczeniem oraz instrukcją użycia
(dokumentacja techniczna, instrukcja obsługi producenta, itp.), przekazaną
przez kierownika komórki organizacyjnej. W razie potrzeby kierownik
organizuje pokazy prawidłowego użycia tych środków.
11
6. Instrukcja powinna być zrozumiała dla pracowników i studentów oraz
powinna określać sposoby używania środków ochrony indywidualnej, ich
kontroli i konserwacji.
7. Środki ochrony indywidualnej otrzymuje pracownik w dniu rozpoczęcia
pracy na danym stanowisku.
8. Pracownicy wykonujący krótkotrwałe prace oraz studenci podczas zajęć,
w czasie których istnieje konieczność stosowania środków ochrony
indywidualnej, albo ze względu na konieczność stosowania złożonych
technicznie środków mających zastosowanie tylko w specyficznych sytuacjach
lub rodzajach wykonywanych prac, otrzymują dyżurne środki ochrony
indywidualnej (z wyjątkiem sytuacji, w których może to mieć niepożądany
wpływ na zdrowie lub higienę użytkowników).
9. Dyżurne środki ochrony indywidualnej stanową wyposażenie danej komórki
organizacyjnej i pozostają w dyspozycji jej kierownika. O zakup dyżurnych
środków ochrony indywidualnej wnioskują na piśmie do dyrektora
administracyjnego, kierownicy poszczególnych komórek organizacyjnych.
Wniosek przed przekazaniem do dyrektora, należy dostarczyć służbie bhp
celem zaopiniowania. Wniosek winien zawierać następujące informacje:
- nazwę stanowiska pracy lub pracowni, warsztatu, laboratorium, itp.,
- rodzaj wykonywanych na stanowisku pracy czynności uzasadniających
przydzielenie środków ochrony indywidualnej,
- rodzaj i nazwy czynników niebezpiecznych występujących na stanowisku,
- rodzaj środków ochrony zbiorowej stosowanych na tym stanowisku,
- ilość i rodzaj środków ochrony indywidualnej niezbędnych do zakupienia,
10. Środki ochrony indywidualnej użytkowane są do ich całkowitego zużycia
(utraty własności ochronnych) lub do końca terminu gwarancji udzielonej
przez producenta.
11. Wszystkie środki ochrony indywidualnej, które utraciły swoje własności
ochronne należy przekazać do komisji likwidacyjnej w celu ich fizycznego
zniszczenia. Procedury związane z likwidacją są analogiczne jak w przypadku
odzieży roboczej.
12. Konserwacja i utrzymywanie odpowiedniego stanu higienicznego, środków
ochrony indywidualnej przydzielonych pracownikowi do indywidualnego
stosowania, należy do jego obowiązków. W przypadku dyżurnych środków
ochrony indywidualnej, ich konserwację, czyszczenie i odkażanie przeprowadza
pracownik (lub student), który je ostatnio użytkował. Pracownik (lub student)
12
ma również obowiązek poinformowania kierownika komórki o wszelkich
zauważonych usterkach lub uszkodzeniach stosowanych środków.
13. W razie utraty lub zniszczenia środków ochrony indywidualnej, pracownikowi
należy wydać niezwłocznie nowe środki. Fakt utraty lub zniszczenia pracownik
zgłasza natychmiast do bezpośredniego przełożonego. Kierownik komórki
organizacyjnej występuje z wnioskiem o likwidację środków ochrony
indywidualnej do komisji ds. likwidacji odzieży roboczej i środków ochrony
indywidualnej powołanej zarządzeniem rektora Nr R-23/2002 z dnia
20 listopada 2002 r. - wzór wniosku stanowi załącznik do ww. zarządzenia.
Dalsze działania komisji są analogiczne jak w przypadku odzieży i obuwia
roboczego.
14. W przypadku utworzenia nowego stanowiska pracy nie wymienionego w tabeli
nr 2 lub nie ujęcia w tabeli stanowisk istniejących, na których istnieje
potrzeba przydzielenia środków ochrony indywidualnej - kierownik komórki
organizacyjnej występuje do dyrektora administracyjnego z propozycją normy
przydziału środków ochrony indywidualnej na tym stanowisku. Wniosek
przed przekazaniem do dyrektora, należy dostarczyć służbie bhp celem
zaopiniowania. Wniosek winien zawierać następujące informacje:
- nazwę stanowiska pracy,
- rodzaj wykonywanych na stanowisku pracy czynności uzasadniających
przydział środków ochrony indywidualnej,
- rodzaj i nazwy czynników niebezpiecznych występujących na stanowisku,
- rodzaj środków ochrony zbiorowej stosowanych na tym stanowisku,
- średni dobowy czas pracy pracownika na stanowisku,
- średnią ilość dni w roku pracy pracownika na tym stanowisku,
- propozycję przydziału środków ochrony osobistej.
W przypadku pozytywnego zatwierdzenia wniosku, nazwę stanowiska oraz
normę przydziału środków ochrony osobistej należy wprowadzić do tabeli
nr 2 - pracownik prowadzący ewidencję wydań.
15. Normy przydziału środków ochrony indywidualnej dla poszczególnych
stanowisk pracy przedstawiono w tabeli nr 2.
16. W tabeli nr 3 wymieniono prace, przy wykonywaniu których
stosować środki ochrony indywidualnej oraz rodzaj tych środków.
należy
17. Procedurę doboru środków ochrony indywidualnej przedstawiono na schemacie
nr 2.
18. Procedurę dostarczania środków ochrony indywidualnej przedstawiono na
schemacie nr 3.
13
V Szczegółowe zasady dostarczania pracownikom środków higieny
osobistej.
1. Dyrektor administracyjny oraz dziekani wydziałów odpowiadają za stan
pomieszczeń i urządzeń higieniczno-sanitarnych znajdujących się
w administrowanych przez nich obiektach. Ilość, wielkość i rodzaj ww.
pomieszczeń powinna być dostosowana do ilości pracowników i studentów
przebywających w budynku oraz rodzajów pracy i warunków, w jakich ta
praca jest wykonywana. Szczegółowe wymagania dla pomieszczeń
i urządzeń higieniczno-sanitarnych zostały określone w ogólnych przepisach
bhp oraz wymaganiach techniczno-budowlanych.
2. Kierownicy obiektów odpowiadają za stałe utrzymywanie pomieszczeń
i urządzeń higieniczno-sanitarnych w stanie zapewniającym bezpieczne
i higieniczne warunki korzystania z nich przez pracowników oraz studentów.
3. Obowiązek zapewnienia pracownikom oraz studentom środków higieny
osobistej
realizowany
jest
poprzez
stałe i bieżące
wyposażanie
pomieszczeń higieniczno-sanitarnych w:
- papier toaletowy,
- płynne mydło w pojemnikach dozujących,
- ręczniki jednorazowe lub suszarki do rąk..
Dodatkowo w jadalniach przeznaczonych dla pracowników należy zapewnić
płyn do mycia naczyń.
4. Kierownicy komórek organizacyjnych, w których pracownicy lub studenci
mają kontakt z substancjami toksycznymi, zakaźnymi lub rakotwórczymi
zobowiązani są do:
- umieszczenia przy wyjściu z pracowni, w której występują ww.
substancje umywalki z ciepłą i zimną wodą, dozownik mydła w płynie,
ręczniki jednorazowe lub suszarkę do rąk,
- wyznaczenia
miejsca
do
przechowywania
środków
ochrony
indywidualnej oraz odzieży roboczej stosowanych w pracowni przez
pracowników oraz studentów,
- niedopuszczenia do spożywania posiłków, picia napojów oraz palenia
tytoniu w pracowni.
W pracowniach, w których istnieje niebezpieczeństwo oblania substancjami
żrącymi należy zainstalować co najmniej urządzenia do płukania oczu,
umożliwiające natychmiastowe uruchomienie oraz zasilane wodą nie
ogrzewaną (w przypadku dużego ryzyka oblania całego ciała również
prysznic bezpieczeństwa).
14
5. Ze względu na szczególną specyfikę pracy osoby zatrudnione na
stanowiskach wymienionych w tabeli nr 4, otrzymują dodatkowe środki
higieny osobistej.
6. Zamówienie odpowiedniej ilości dodatkowych środków higieny osobistej
oraz ich terminowe dostarczenie pracownikom jest obowiązkiem
kierowników komórek organizacyjnych, w których występują stanowiska
wymienione w tabeli nr 4.
7. W przypadku występowania stanowisk pracy nie wymienionych w tabeli nr 4
(lub utworzenia nowych stanowisk), na których pracownicy będą stale
narażeni na możliwość silnego zabrudzenia ciała - kierownik komórki
organizacyjnej
występuje z pisemnym
wnioskiem
do
dyrektora
administracyjnego o zgodę na przydział dodatkowych środków higieny
osobistej. Wniosek przed przekazaniem do dyrektora, należy dostarczyć
służbie bhp celem zaopiniowania. Wniosek winien zawierać następujące
informacje:
- nazwę stanowiska pracy,
- rodzaj wykonywanych na stanowisku pracy czynności uzasadniających
przyznanie dodatkowych środków higieny osobistej,
- rodzaj i nazwy czynników niebezpiecznych występujących na stanowisku,
- średni dobowy czas pracy pracownika na stanowisku,
- średnią ilość dni w roku pracy pracownika na stanowisku,
- propozycję przydziału środków higieny osobistej,
W przypadku pozytywnego zatwierdzenia wniosku, nazwę stanowiska oraz
normę przydziału dodatkowych środków higieny osobistej należy
wprowadzić do tabeli nr 4 - pracownik prowadzący ewidencje wydań.