Ogłoszenia parafialne Opowiadanie: Niebo i piekło Humor

Ogłoszenia parafialne
1. W czasie zbiórki do puszek na Wydział Teologiczny w Oplu tydzień temu
2.
3.
4.
5.
6.
7.
wpłynęło 310,10 PLN
Podziękowanie za dzisiejszą kolekta na budowę kościołów i jałmużnę
postną z całego roku
Wszystkim, którzy brali udział w Nabożeństwie do MB Fatimskiej
serdeczne Bóg zapłać
W przyszłą niedzielę na Górze św. Anny dożynki diecezjalne. Msza św. o
godz. 11.00. Delegacje dekanatów gromadzą się o 10.30 na schodach
przy Grocie Lourdzkiej
W sobotę 22 września o godz. 14.00 w salce parafialnej odbędzie się
zebranie Marianek
Bóg zapłać za kwiaty ofiarowane na ołtarze do naszego kościoła
Zachęcam do kupna prasy katolickiej
Opowiadanie: Niebo i piekło
Do mędrca przybył pewien generał i pyta go:
– Powiedz mi, co wiesz o niebie i piekle. Czy naprawdę istnieją?
Mędrzec spojrzał z pogardą na generała w mundurze:
– Co taki jak ty może z tego pojąć? Przeczytałeś już kiedyś jakąś książkę, która
zajmuje się takimi tematami, czy potrafisz tylko ryczeć rozkazy?
Na twarz generała wystąpił rumieniec gniewu. Nikt jeszcze nie odważył się go w ten
sposób znieważyć. Z impetem uniósł w górę broń i natarł na mędrca.
– Teraz otwierają się bramy piekła – rzekł całkiem swobodnie myśliciel.
Zdziwiony generał schował z powrotem broń.
– A teraz otwierają się bramy nieba – powiedział mędrzec.
Humor
– Jadłem w Wielki Post mięso – spowiada się mały penitent.
– I co jeszcze, synku – pyta pedantyczny spowiednik.
– Ziemniaki tłuczone, zieloną sałatę i na deser kisiel – odpowiada dobrodusznie
malec.
– Kowalski, znowu spóźniłeś się do szkoły!
– To przez to, że mój tatuś miał dzisiaj ślub.
– Jak to? Przecież dwa dni temu powiedziałeś to samo.
– No tak, bo mój tatuś jest kościelnym.
INFORMATOR PARAFIALNY
Rzymsko-katolicka Parafia św. Katarzyny Aleksandryjskiej
ul. ks. Jerzego Popiełuszki 13
45-602 Opole-Groszowice
Tel. (77) 456 27 96
http://www.dokumentyslaska.pl/groszowice_lata/index.html
17. 09. – 23. 09. 2012 r.
XXIV Niedziela Zwykła
„Za kogo uważają Mnie ludzie?” Mk 8, 27
Pytanie Chrystusa z dzisiejszej Ewangelii, mimo że postawione było przed wiekami,
wydaje się być pytaniem bardzo aktualnym, które Bóg kieruje także dziś do
człowieka. Jaką odpowiedź na to pytanie dałby przypadkowy przechodzień zapytany w ramach badania opinii społecznej - o definicję Boga i jego miejsce w życiu
człowieka. Można snuć przypuszczenia wokół możliwych określeń: „Zbawiciel
świata”, „Bóg-Człowiek”, „założyciel religii chrześcijańskiej”, „człowiek, który w
umysłach ludzi urósł do postaci Boga”, a może nawet: „wymysł Kościoła dla
manipulowania rzeszami ludzi”. Podobnie jak bogate jest spektrum postaw człowieka
wobec Boga i spraw duchowych, tak też bogaty byłby
zestaw odpowiedzi na tak postawione pytanie.
Podobnie jednak, jak Chrystus nie zadowala się
odpowiedziami udzielonymi przez Apostołów, tak też
chyba nie zadowolą go dziś, nawet najbardziej
wiarygodne badania opinii publicznej. On chciał usłyszeć
odpowiedź ich serca i chce dziś poznać odpowiedź
naszego serca, dlatego pyta: „A wy za kogo Mnie
uważacie?” Kim jestem dla Ciebie? Jakie miejsce zajmuję
w Twoim życiu? Czy potrafisz uznać we Mnie Mesjasza,
Syna Bożego, ale też Przyjaciela i Kogoś, komu warto
zawierzyć życie? Starajmy się zatem przede wszystkim o
kształtowanie naszej osobistej więzi z Chrystusem, by nasza postawa nie wypływała z
powszechnie przyjętych norm i zasad, ale by te normy i zasady kształtowała.