Fiszka nr 40

2016-06-19
strona 1/1
Okruszki
Fiszka nr 40
W ostatnim, przedwakacyjnym numerze chciałbym
podjąć temat wędrowania. Chciałbym przypomnieć kilka
postaci, które są mi bliskie, a ich życie związane jest
w pewien sposób z wędrowaniem.
Pierwsza osoba to Gedeon, który przedstawiony został w pierwszym numerze Fiszki. Człowiek ten na początku swojej historii nie robił nic ważnego ani szczególnego. Znajdował się gdzieś na uboczu toczącego się wokół życia aż do momentu, kiedy objawił mu się anioł
i pozdrowił go słowami „Pan jest z_tobą (...) dzielny wo­
jowniku” (Sdz 6,12). To wystarczyło, by z miernego,
ostatniego w_rodzie człowieka, uczynić męża dzielnego
i_przywódcę narodu. Jedno zdanie przekazane przez anioła spowodowało, że Gedeon zostawił bezpieczne domostwo i rozpoczął wędrówkę z_Panem, która całkowicie
odmieniła jego życie. Wędrował tak przez kolejne 40 lat
wpisując się w historię Izraela jako wybrany przez Boga
zwycięski przywódca.
TA WĘDRÓWKA NASZA
AŻ PO ŻYCIA KRES ,
CO SPOTKASZ, TO SPOTKASZ
NIE MA STAŁYCH MIEJSC.
Bartymeusz – żebrak i nędzarz spod bramy Jerycha.
Był niewidomy, zdany na ludzką litość i łaskawy chleb.
Całe jego mienie to płaszcz, całe jego życie to miejsce
przy bramie, gdzie siedział i czekał już tylko na cud.
I wtedy na jego drodze pojawił się wędrujący Jezus. Odbywał On swoją ostatnią ziemską wędrówkę z Jerycha do
Jerozolimy, gdzie miał ponieść śmierć. Już nigdy więcej
nie będzie w tej okolicy. To był jedyny moment, kiedy
Bartymeusz mógł spotkać się z Jezusem, więcej możliwości nie będzie. Niewidomy żebrak wykorzystał to spotkanie chociaż okoliczności były niesprzyjające, bo inni ludzie przeszkadzali mu i nie dopuszczali go do Nauczyciela. Zdesperowany Bartymeusz niemal zmusił Jezusa do
tego, aby poświęcił mu kilka chwil. Wołał „Jezusie, Synu
Dawida, ulituj się nada mną!” (Mk 10, 47.) To wystarczyło by odzyskać wzrok i rozpocząć wędrówkę jako nowy człowiek „Jezus mu rzekł: «Idź, twoja wiara cię
uzdrowiła». Natychmiast przejrzał i szedł za Nim drogą”
(Mk, 10.52).
B IAŁE SAMOTNE ŻAGLE ŻEGLUJĄ
IM WIADOMY REJS
I NIEBIESKIE CIAŁA PO SWYCH DROGACH
LŚNIĄ I PŁYNĄ REJS NIE SKOŃCZYŁ SIĘ.
KOTWICĄ JEST NIEBO
I DOBRZE PRZEŻYTY DZIEŃ.
WĘDROWANIE NASZE NIE DONIKĄD BIEG
BO ZAWSZE PRZED NAMI
CEL I DRUGI BRZEG.
TWARZE DALEKIE TAK JAK PLANETY
NIE BRAK DZIWNYCH MIEJSC,
CZY JE ZOBACZYMY
TO ZALEŻY OD WYSIŁKU
OD BIJĄCYCH SERC.
Henoch to kolejna postać, której nie sposób pominąć,
kiedy mówimy o wędrowaniu. Biblia niewiele o nim mówi. W księdze Rodzaju są zaledwie trzy zdania o tym
człowieku. Nie ma opisów zwycięstw, bitew, spektakularnych wydarzeń z jego życia. Jaki był więc powód umieszczenia informacji o Henochu w_Biblii? Na trzy zdania
opisujące życie Henocha, dwa razy użyto określenia, że
„żył w_przyjaźni z_Bogiem”. A_w dosłownym tłumaczeniu z_hebrajskiego napisane jest, że Henoch „chodził
z_Bogiem”. Wędrował z Panem codziennie, niby zwyczajnie, ale było w tym wędrowaniu coś tak wyjątkoweOto historie trzech ludzi, o których czytamy w Biblii,
go, że Pan Bóg sprawił, że jego wierny przyjaciel nie że wędrowali z Bogiem. Każdy na swój sposób. A nasze
umarł, a zniknął z ziemskiego świata. W_liście do Hebraj- wędrowanie? Może tak jak Henoch chodzimy z Bogiem
czyków czytamy: „Przez wiarę Henoch został przeniesio­ przez całe życie, może jak Gedeon dzięki Bożemu weny, aby nie oglądał śmierci. I nie znaleziono go, ponie­ zwaniu podjęliśmy wędrówkę, w której walczymy i zwyważ Bóg go zabrał. Przed zabraniem bowiem otrzymał ciężamy, a może jak Bartymeusz zostaliśmy porażeni Boświadectwo, iż podobał się Bogu” (Heb 11.5). Wędrówka żym miłosierdziem, cudownie odzyskaliśmy wzrok i praHenocha - więź z Bogiem silniejsza niż śmierć.
gniemy już tylko iść za Jezusem.
MIASTA NIE TWOJE, KRAJE NIE TWOJE
ANI TWÓJ SZUM RZEK,
JAK TY ŻYJE DRZEWO I PTAK ŻYJE
TEŻ TAK SAMO JAK TY ŻYJE LIŚĆ.
TY MUSISZ WYTRZYMAĆ
I CIĄGLE I CO DZIEŃ IŚĆ.
NIEZBADANE LOSY
LECZ NIE ŚLEPY LOS
MILCZENIA JEST WIĘCEJ
WIĘC TY UCISZ GŁOS .
KOTWICĄ JEST NIEBO
A NASZE ŻYCIE TO NIE DONIKĄD BIEG.
NIE PUSTKA KOSMOSU,
LECZ SERCE CO BIJE, JEST.
Aleksander Kamiński
wykorzystano utwór „Ta wędrówka nasza” Jana Kantego Pawluśkiewicza.
Koło Stowarzyszenia Rodzin Katolickich przy parafii Świętej Rodziny w Piekarach Śląskich.
przewodniczący: Michał Kapek
sekretarz: Dominika Kołodziej
skarbnik:
Beata Locher
opiekun:
ks. Damian Gatnar
e-mail redakcji: [email protected]
e-mail koła: [email protected]
Zespół Szkół Katolickich Stowarzyszenia Rodzin Katolickich Archidiecezji Katowickiej
41-940 Piekary Śląskie, ul. Bytomska 81A, telefon: 724 704 741