Przeczytaj cały artykuł

Technika 50 lat Krone
Krone w powietrzu
Sukces pomimo
spóźnionego startu
Wielu producentów
przyczep wywodzi się
z techniki rolniczej.
Wielu z nich również
zdecydowało się
później porzucić biznes
maszyn rolniczych.
Krone jednak działa, i
to z dużymi sukcesami,
na obu tych polach.
16
W
roku 1964 otwarto pierwszy zakład-filię firmy Krone, przy Mecklenburger Strasse w Werlte.
Początkowo zakład produkował komponenty do montażu w Stelle, głównej siedzibie i
montowni firmy. Z biegiem czasu pojawiły
się zamówienia od zewnętrznych zleceniodawców, na przykład Kässbohrer.
Decyzja Krone o rozpoczęciu budowy przyczep drogowych była ryzykownym
przedsięwzięciem, ponieważ firma z Werlte
rzuciła wyzwanie gigantom, takim jak Kässbohrer, Kögel, Schmitz, Cargobull i Schwarzmüller. Wszystkie te firmy popełniły jeden
istotny błąd – nie doceniły nowego konku-
Aerodynamiczny Profi Liner
renta. Stało się to bardzo widoczne później w
przypadku nadwozi wymiennych oraz podwozi kontenerowych.
Od 1993 do 1999
Po zjednoczeniu Niemiec Krone uczestniczy
najpierw w ogromnym rozkwicie, a następnie
w zapaści rynku. Firma jednak nie popełniła
błędu inwestowania w zakłady produkcyjne na
Wschodzie. W szczególności ze Skandynawii
firma Krone otrzymywała wówczas sygnały ze
strony użytkowników o występowaniu korozji
w pojazdach ze wschodnich Niemiec.
Zakład w Spelle już od dłuższego czasu
wykorzystywał w przypadku ram katodowe
lakierowanie zanurzeniowe. Postanowiono
wyposażyć w taką instalację również zakład
w Werlte.
Gdy z początkiem 1997 instalacja ruszyła,
osoby z działu sprzedaży Krone miały w ręce
dodatkowy argument: technika wykończenia
powierzchni i zabezpieczenia antykorozyjnego spełniała wysokie wymagania techniczne
przemysłu samochodowego. To postawiło
konkurencję pod presją jakości Werlte.
Ze względu na brak wolnego miejsca
w Werlte, firma Krone już w latach 80. wydzieliła dział konstrukcji ram, przekazując
produkcję stalowych elementów firmom zewnętrznym. Firmy te w większości założyli
byli pracownicy Krone lub podmioty ściśle
związane w firmą.
To jednak nie oznacza, że Krone zrezygnowało z kontroli produkcji u dostawców
zewnętrznych. Dział konstrukcji przyrządów
formy Krone dostarcza niezbędne urządzenia. Jeden z tych partnerów, Metallservice
Brügen z Herzlake, przejmie później kompletną produkcję wymiennych skrzyń ładunkowych oraz kufrów. Partner kompetencyjny
firmy Krone – Brüggen - zainwestował swego
czasu 20 milionów marek w konstrukcję ram,
wybudował największą w Europie instalację
KTL, która jest w stanie zamienić za jednym
razem dwa stalowe nadwozia wymienne,
oraz w lakiernię. Uruchomienie rozbudowanego zakładu nastąpiło w 1999.
Ta inwestycja, jak również KTL plus lakiernia proszkowa okazały się mistrzowskim
posunięciem firmy. W okresie po zjednoczeniu w Niemczech ciągnik siodłowy stał
się preferowaną kombinacją. Nadwozia wymienne zgodnie z EN 284 niektórzy konkurenci uważają za staroświeckie. Nie przypuszczają oni, że biznes ładunków zbiorczych jest
już od dawna podzielony na porcje (ekspres,
paczka, sztuka, ładunek częściowy), a technika ze stopami podporowymi już dawno zdążyła się zadomowić.
Krone przy wsparciu Brüggen Wechseltechnik jest w stanie realizować dostawy o
najwyższej jakości, z podwoziami z Werlte i
skrzyniami z Herzlake. W międzyczasie również konkurencja zleca budowę swoich nadwozi wymiennych w Herzlake. Ten przykład
pokazuje, że ten, kto ma odwagę, wygrywa.
Od 2000 do 2008
W momencie prezentacji prasowej instalacji KTL w Werlte, na parkingu odbiorowym
stoi – oczywiście całkiem przypadkowo
– naczepa skrzyniowa. Przypatrując się bliżej wszystko staje się jasne: Krone importuje
skrzynie chłodnicze Wabash-National do
Europy, kompletuje je ze swoimi podwoziami
trzyosiowymi, a partner, firma Schütte Fahrzeugtechnik, montuje urządzenia chłodnicze. Interes został skalkulowany z niewielkim
marginesem, albowiem koszty transportu z
Lafayette na południe od Chicago do wschodniego wybrzeża, wysyłka statkiem jako towar
przenoszony dźwigiem, montaż urządzenia
chłodniczego nie należą do tanich. Kiedy do-
Jedna z wielu wersji: sankowe podwozie kontenerowe Krone
lar amerykański zyskał względem marki niemieckiej (oraz europejskiej waluty rozliczeniowej – euro), ten z pewnością interesujący
projekt wkrótce stał się nieopłacalny. Krone
i Wabash postanowiły zakupić produkcję
skrzyń chłodniczych w Europie. W czerwcu
2000 oficjalnie ogłoszono, że firma Norfrig w
duńskim mieście Kjellerup-Hvam będzie się
nazywać od tego momentu Krone-Wabash
A/S. Ponieważ firma Wabash wkrótce po tym
utknęła w typowym północnoamerykańskim
kryzysie, zakład zmienił nazwę na Bernard
Krone A/S, ponieważ firma Krone przejęła
udział ceny zakupu Wabash.
Dr Bernard Krone wynajął kilka kilometrów na północ od Hvam domek wakacyjny
i stworzył z zakładu produkcji skrzyń chłod-
17
Technika 50 lat Krone
Giga Liner
niczych, który był w stanie dostarczać tygodniowo pięć skrzyń, zakład o wydajności 50
skrzyń tygodniowo.
W swoich najlepszych czasach Hvam
produkował z podwoziami z Werlte do 2800
skrzyń FRC i FNA rocznie. Narzędziownie w
Spelle i Werlte dostarczały przyrządy, a ukoronowaniem zoptymalizowanej linii produkcyjnej jest sterowana hydraulicznie instalacja
montażowa, gdzie ściany boczne i czołowe są
ustawiane na płycie podłogowej, po czym następuje naklejenie dachu. Cztery lata później
okaże się, że ta droga technika montażowa
Przyczepy na dźwigu
18
była rozwiązaniem awaryjnym dla tradycyjnej techniki panelowej, ponieważ Brüggen
buduje dla Krone własną produkcję skrzyń
chłodniczych.
Kto w roku 2006 odwiedził przypadkowo zakład Brüggen w Herzlake, mógł w
sali konferencyjnej podziwiać mały rysunek
przedstawiający planowaną rozbudowę zakładu-filii w Lübtheen. Po stronie północnej
zaplanowano małą część produkcji paneli
chłodniczych do wyposażania ram wymiennych, które mają być produkowane w zakładzie. Całość nie powinna przekroczyć kwoty
20 milionów euro. Gdy rok później na zwiedzanie nowo wybudowanego zakładu zaproszono prasę, można było dostrzec dojrzałą
produkcję skrzyń chłodniczych, w przeciwieństwie do Hvam z warstwą sufitową ze
stali. A o krótkiej wymianie skrzyń wymiennych FRC nie ma już mowy.
Własny zakład produkcji nawozi wybudowano później i przez długie lata można było zobaczyć ciągniki naczepowe z
plakietką z Herzlake jeżdżące z Herzlacke
przez Rothenburg i Lüneburg do Lübtheen,
zanim całkowicie ukończono produkcję
półwyrobów w zakładzie. Lübtheen dostarczał również skrzynie chłodnicze KroneDuoplex-Steel oraz Hvam-Duoplex-GFK.
Lübtheen jednakże w przeciwieństwie do
Hvam był całkowicie samodzielny pod
kątem techniki urządzeń. Z inwestycji
na poziomie 20 milionów euro uzyskano
80 milionów i od tego czasu w Mecklemburg-Vorpommern znajduje się drugi pod
względem wielkości produkcji zakład produkcji skrzyń chłodniczych w Europie, po
zakładach konkurencji we Vreden i Toddin, które rozpoczęły jednak produkcję 30
lat wcześniej.
Ten, kto posiada swoje filie w licznych
krajach Europy, rozgląda się naturalnie, gdzie
są jeszcze możliwości rozwoju. Wybór firmy
Krone padł na Turcję, a w roku 2007 zawarto
joint-venture z Dogus Otomotiv, obejmującą
budowę własnego zakładu produkcji przyczep w pobliżu Izmiru. Wkrótce po zakończeniu budowy zakładów w Tire, europejski
producent przyczep – oraz również turecki
– ze względu na kryzys finansowy zaczął
zmagać się ze spadkiem zleceń od 50 do 90
procent, w zależności od segmentu rynkowego. Otwarcie zakładu nastąpiło z tego powodu dopiero w 2012 roku.
Technika budowy pojazdów
Od samego początku zasada w zakładach
produkcji pojazdów Krone jest taka, że konstruowane są tylko takie modele przyczep,
które są w stanie zarabiać pieniądze. W drugą
stronę ta prawidłowość również działa: Jeżeli
ktoś jest w stanie budować z zyskiem modele przyczep, gdy inni na nich nie zarabiają, należy jedynie odczekać, aż porzucą oni
biznes. To udało się osiągnąć firmie Krone z
nadwoziami wymiennymi vorex, a później z
podwoziami kontenerowymi. To, że liderowi
rynkowemu pod względem produkowanych
ilości udało się później dotrzymywać kroku
ze swojego zakładu-filii w Thüringen, potwierdza jedynie szacunki.
Druga zasada jest taka, że podwozie i zabudowa powinny być możliwie proste. Ten,
kto przygotowywał wymienną skrzynię z pełną plandeką Krone do załadunku za pomocą
dźwigu i robił dokładnie to samo z modelami
konkurencji (stan techniczny na przykład
z roku 1993) może stwierdzić, że podwozie
plandekowe Krone po pierwsze obywa się
bez kluczy do śrub (Kässbohrer) i bez młotka
Stan rzeczy
W kwietniu opublikowano wywiad z
Ulrichem Schümerem, prezesem zarządu firmy Schmitz Cargobull w czasopiśmie „Westfällische Nachrichten”.
Na hasło „Emsland” Schümer odpowiada: poważany region z poważaną,
silną konkurencją. Gdyby jej nie było,
musielibyśmy ją wynaleźć, aby było się
z kim mierzyć i stać się lepszym.
Firma Krone w Wertle przed 50 laty zabrała pracę Cargobullowi w Horstmar i
wraz z techniką rolniczą holding Krone
pod względem obrotów jest obecnie
jeszcze o dziesięć procent mniejszy, niż
marka ze słoniem. W porównaniu bezpośrednim zakład budowy przyczep z
Emsland w ciągu ubiegłych dziesięciu
lat rozwinął się w porównaniu z firmą
z Westfalii, jednakże odległość jest
wciąż znaczna (od 1,65 do 0,965 miliarda euro w roku 2013). Jednakże
wcale nie musi tak pozostać.
(Schmitz i Kögel), a po drugie posiada jeszcze funkcję, którą inni opanowali z trudem
(pomoc drugiej osoby): zawieszanie tylnego
wysięgnika zewnętrznego dla bocznego nachylenia ładunków dźwigu. To zauważyło
przynajmniej jedno pokolenie kierowców
ciężarówek na długo zanim Curtainsider z
przesuwanym dachem stał się standardem w
Europie Środkowej.
Trzecią zasadą konstrukcji w przypadku
skrzyni-plandeki/przesuwanej plandeki jest w
miarę możliwości rezygnacja z aluminiowych
podzespołów. Zaprezentowany w roku 1997
Curtainsider Profi Liner (1) został skonstruowany zgodnie z tą zasadą, ponieważ zrezygnowano w nim zasadniczo ze skomplikowanych komponentów. Na przykład z zawiasów
z podwójnym przegubem. Z doświadczeń
zdobytych na pojazdach przedseryjnych
pozostała przesuwana kłonica skonstruowana z niewielu elementów z blachy stalowej i
odlewów, znacznie przewyższająca modele
konkurencji pod względem obsługi – przede
wszystkim pod obciążeniem. Do tego Profi 1
otrzymał stalową ścianę czołową z przykręcanymi stalowymi słupkami narożnymi oraz
zestawienie portalowych tylnych drzwi ze
stali, w których można nawet zawiesić drążek
pociągowy dla przesuwanego dachu.
Jeżeli ktoś wgniecie płytę drzwi, szybko
nauczy się na Profi Liner firmy Krone, w jaki
sposób można założyć nowe drzwi: wystarczy zawiesić płytę u góry na przeciwuchwycie, wybić cztery stalowe kołki w kształcie
litery L z zawiasów i wyrzucić uszkodzoną
część. Firmy zajmujące się wynajmem przyczep potrzebowały kilku lat na to, aby odkryć
to miejsce powstawania kosztów. Dziś już
je znają. I jak coraz częściej zauważa obserwator branży, przynajmniej stalowa ściana
czołowa jest coraz częściej wykorzystywana
przez konkurencję.
kować w różnych wersjach wszystkie metalowe
komponenty niezbędne do produkcji przyczepy,
za wyjątkiem ramy przyczepy i ściany czołowej.
Do tego doszły jeszcze produkty własne, jak
EK1000 do przechowywania koła zapasowego
pod przyczepą, Lade-BOX do przechowywania
systemów zabezpieczenia ładunku oraz HS-BOX
dla pojazdów transportowych.
Ze względu na dużą ilość wytwarzanych produktów, firma HS-Schoch jest w stanie realizować
indywidualne życzenia klientów. Czy to prosta
skrzynia narzędziowa, skrzynia na ścianie
czołowej lub skrzynka do przechowywania
wózka paletowego – dla wszystkich zastosowań dostawca systemów dostarcza odpowiednie rozwiązanie. Nabywcy mogą przy
tym sami zadecydować, czy obiekt pożądania
ma być wykonany ze stali o grubości 1/2/3/4
mm. Również wybierając powierzchnie można
zdecydować się na jeden z wielu wariantów.
KTL lub lakierowanie proszkowe (możliwe są
wszystkie kolory RAL) lub zwykłe cynkowanie.
Zabezpieczenie ładunku
Gdy w roku 1990 opublikowano normę DIN
754110 Część 1 (ówczesna wersja dla pojazdów >12 t ciężaru całkowitego), firma Krone
postanowiła dostarczać użytkownikom obję-
Krone ojcem chrzestnym
Gdy w roku 1997 inżynierowie z firmy Krone
złożyli pierwsze zapytanie ofertowe na opracowanie skrzyni do składowania palet do zabudowy na przyczepie Krone, nikt nie liczył
się jeszcze z tym, że będzie to moment narodzin sprawdzonej już od tego czasu daleko
poza granicami Niemiec skrzyni do składowania palet PK2000 firmy HS-Schoch.
Firmy Krone i HS-Schoch wprowadziły
również, stosowane do tej pory tylko w
branży pojazdów użytkowych, katodowe
lakierowanie zanurzeniowe zapewniające
lepszą, a przez to trwalszą ochronę antykorozyjną. Ponieważ firma Krone lakierowała
powierzchniowo ramę przyczepy z KTL, HSSchoch nie chciał pozostać z tyłu ze skrzynią
do składowania palet i wybudował w zakładzie w Coswig instalację KTL do lakierowania
PK2000. Celem poprawy wyglądu skrzyni,
równolegle z instalacją KTL wybudowano
również instalację do lakierowania proszkowego. Asortyment produkcji został rozszerzony o skrzynię na kłonice i narzędzia. W
ciągu roku HS-Schoch był już w stanie produ-
19
Technika 50 lat Krone
Produkcja WAB w Brüggen w Herzlake
tym zakresem zastosowań dyrektywy wyposażenie DIN z kieszeniami do mocowania o
sile rozciągającej 2000 daN w rozstawie 1,2
m. W ten sposób zakład stracił odbiorców
przede wszystkim w obszarze skrzyń wymiennych do zastosowań w przewozie towarów zbiorczych. Następnie Heinz Ewers
z firmy Krone wynalazł ramę zewnętrzną z
otworami (Multilock), która w zależności od
długości zabudowy oferuje co 130 mm punkt
mocowania, a więc dziewięć razy więcej, niż
przewiduje wyposażenie DIN-(EN 12640).
Za ten pomysł firma Krone otrzymała nagrodę Trailer Innovation na IAA 2002. Do Multilock można zablokować belki poprzeczne
typu Multiblock. W przypadku Multiwall,
pionowo rozszerzonego bloku, otrzymujemy
do wyboru płaską i podobną do ściany czołowej barierę podłużną dla zwarcia kształtowego partii załadunku. Coś takiego jest czasami
wymagane ze względu na rozkład ładunku,
na przykład w przypadku paczek z pojedynczymi rolkami (Multiblock Paper).
W międzyczasie na profilach blokowych
20
W firmie Krone nie ma
problemu z następcą: Bernard Krone
znajdują się wkładane kłonice przeznaczone do podłużnych materiałów. Multilash to
wkładane pierścienie do mocowania do ramy
zewnętrznej w wielu pozycjach, tak samo
jak Multilock, wielopunktowy adapter dla
wciągników łańcuchowych, czy przykręcane
krawędzie ogranicznika palet (Muiltiscrew).
Multireel są to kliny przykręcane do Multiblock dla bębnów kablowych. Multibelt jest to
opcja dla użytkowników stałych trzpieni do
mocowania, które ze względu na brak możliwości zgubienia są chętnie zamawiane dla
przyczep typu Ferry Trailer. Za pomocą odgałęzień pasa dolne mocowanie można przestawiać w kierunku podłużnym pojazdu.
Ze względu na dyrektywę VDI 2700
arkusz 11 (zabezpieczanie ładunków żelbetonowych) zakład produkcji pojazdów
skonstruował Profi Liner z bateriami kieszeni kłonic wzdłuż i w poprzek oraz z odpowiednimi kłonicami. Ponieważ ustawianie
i składowanie kłonic zaprojektowanych ze
względu na wysokość pakietów maty na długość 2 m w wersji 80x80x5 przy ciężarze 23
kg jest kłopotliwe, firma Krone zastosowała
króćce i wykonała przeprowadzenia dla pasów do mocowania. W ten sposób niezbędne
Safe Liner w Stern TV
mocowania po przekątnej można wykonać
o wiele łatwiej, niż w przypadku połączeń
krzyżowych z lin stalowych oferowanych
przez techników zamocowań.
Ze stowarzyszenia przedsiębiorców
BGL przede wszystkim firma transportowa
Siegfried Serrahn zaangażowała się w rozwój Profi Liner Steel z wersją ze ścianami
burtowymi, która została najpierw nazwana
Krone, a następnie Profi Liner Multi Steel.
W tym przypadku pojazd jest wyposażony
w ściany burtowe mocowane po złożeniu do
ramy podłużnej oraz w regały wsuwane dla
kłonic. W ten sposób można wykorzystywać
Profi Liner jako otwartą platformę, platformę
z wysuwanymi z boku kłonicami lub jako
zwyczajną skrzynię na materiały budowlane
ze ścianami burtowymi do załadunku palet.
Historia naczepy skrzyniowej jako mniej
lub bardziej – a najczęściej mniej – odpowiedniego pojazdu do transportu stali i materiałów budowlanych dobiega końca.
Należy jeszcze dodać: Metoda kontroli
zabezpieczenia ładunku zgodnie z EN 12642
Załącznik 1 (badanie za pomocą poduszek
powietrznych) jest pierwotnie wynalazkiem
firmy Krone z roku 2001, jednak wówczas ze
stemplami hydraulicznymi.
nów euro, zakład produkcji pojazdów – 195
milionów euro, handel w branży technika
rolnicza – 50 milionów euro.
W ciągu kolejnych ośmiu lat grupa
zwiększyła trzykrotnie obroty do 1,05 miliar-
da euro. Następnie w okresie kryzysu nastąpił
spadek do poziomu 575 milionów. Już w roku
2011 „niebieski obszar” (budowa pojazdów)
zapewnił obroty na poziomie 775 milionów
euro, a „zielony obszar” (technika rolnicza)
na poziomie 405 milionów euro. Dwa lata
później wartość wynosiła odpowiednio od
925 do 564 milionów. Holding Krone dysponuje obecnie kapitałem własnym odpowiadającym w przybliżeniu dziesięciokrotności
kapitałowi Volksbank Spelle. Dlatego nieżyczliwi twierdzą, że w przypadku holdingu
Krone mamy do czynienia z bankiem, którego działalnością poboczną jest również
produkcja przyczep i maszyn rolniczych. A
od zeszłego roku, jak wiadomo również osi
przyczep dzięki integracji grupy-giganta w
Dinklage. Niebawem w Dinklage ruszy lub
właśnie ruszyła produkcja nowych osi Krone o nazwie KTX – Krone Trailer Axle. Ale o
tym w następnym numerze.
Folkher Braun
Aspekt finansowy
W przypadku wszystkich aktywności realizowanych w holdingu Krone w Spelle powstaje
pytanie, jaki udział ma zakład produkcji pojazdów w Werlte. Jeżeli przeanalizujemy obrót, to od roku 1994 zakład produkcji samochodów przewyższa pod tym względem dział
techniki rolniczej, a w roku 1998 podział był
następujący: technika rolnicza – 125 milio21