Na Litwie • Święto szkoły
Transkrypt
Na Litwie • Święto szkoły
Nr 99 listopad–grudzień 2014 r. Na Litwie • Święto szkoły Warsztaty w Kartuzach Klasy Id i If pojechały 20 listopada 2014 r. do Centrum Inicjatyw Edukacyjnych w Kartuzach na wystawę pt. „Solidarni z…”. Spotkanie rozpoczęło się przywitaniem nas przez redaktorów, którzy zajmują się pisaniem artykułów do gazety. Rozmawialiśmy z nimi na temat solidarności. Następnie podzielono nas na pięć grup oraz przydzielono tematy, na które każda miała napisać artykuł. Pierwszy z nich to: „Wolność religijna”. W tym artykule opisano problemy nietolerancji religijnej. Kolejny temat to „Etyka solidarności”. Był w nim zamieszczony wywiad z księdzem Józefem Tischnerem. Następny artykuł nosił tytuł „Wolność słowa”. Mówił o braku wolności publicznego wyrażania własnego zdania w wielu krajach. Czwarty poruszał problem „Przemoc wobec kobiet”. Opisywał to, że często kobiety traktowane są niesprawiedliwie i bywają ofiarami przemocy. Ostatni temat to „Problemy uchodźców”. 2 Opisano w nim problemy, z jakimi muszą zmagać się na co dzień osoby, które musiały opuścić swoje miejsce zamieszkania. Uczniowie napisali bardzo interesujące artykuły. Po ich przeczytaniu i podsumowaniu całego spotkania wróciliśmy do Sierakowic. Uważam, że wycieczka była ciekawa i dużo nas nauczyła. Joanna Cyman Id . Pojechała z nami pani Mirosława Tandek i pani Jadwiga Grabowska. Na początku prowadzący zadali nam pytanie ,,Jaki jest cel waszego przybycia?”. Następnie zaproszono nas na warsztaty. Podzielono nas na grupy i każdej z niej przydzielono jeden z pięciu tematów: ,,Wolność religijna’’, ,,Etyka solidarności’’- tutaj został przeprowadzony wywiad z księdzem Józefem Tischnerem, ,,Wolność słowa’’, ,,Przemoc wobec kobiet’’ i ,,Problemy uchodźców’’. Każda grupa pracowała aktywnie i bardzo się starała. Ze wszystkich artykułów utworzono czasopismo. Wycieczka bardzo mi się podobała. Nauczyłam się tam dużo nowych rzeczy. Martyna Felskowska Id W Podbrzeziu na Litwie Od wielu lat gimnazjum w Sierakowicach współpracuje z polską szkołą na Litwie. W tym roku zostaliśmy zaproszeni na inaugurację gimnazjum w Podbrzeziu. Wyjazd odbył się w dniach od 19 do 22 listopada 2014 r. Naszą szkołę reprezentował pan dyrektor – Krzysztof Andryskowski, nauczyciele – panie: Anna Budzanowska i Iwona Andraszewicz oraz pan Adrian Klawikowski. Uczniów naszego gimnazjum reprezentowali przedstawiciele pocztu sztandarowego. Wyjechaliśmy z Sierakowic około godziny 8.00, a na miejscu byliśmy po godzinie 19. W Podbrzeziu zostaliśmy przydzieleni do polskich rodzin, które otoczyły nas opieką. Ania i ja nocowałyśmy u państwa Markovsky. Następnego dnia braliśmy udział w inauguracji gimnazjum. Uroczystość rozpoczęła się mszą świętą, po niej nastąpiła część artystyczna. Mieliśmy okazję poznać uczniów ze szkoły w Podbrzeziu. Po inauguracji i części artystycznej był obiad, a potem wyjazd integracyjny. Pojechaliśmy do domu kultury, gdzie spędziliśmy ciekawie czas. Wieczorem wróciliśmy do domów. Następnego dnia wyjechaliśmy do Wilna. Zwiedziliśmy Ostrą Bramę oraz cmentarz na Rossie, gdzie spoczywa serce naszego patrona szkoły, marszałka Józefa Piłsudskiego. Następnie mieliśmy czas wolny na zjedzenie Uważam, że ta wycieczka była udana, poznałam obiadu i kupienie pamiątek. Wieczorem odbyła się nowe koleżanki i kolegów z Litwy. Kiedy rozmawialiśmy pożegnalna kolacja i dyskoteka. Czwartego dnia pojepo polsku, byli zachwyceni, jak to oni mówili, chaliśmy do Sierakowic. „czystością i akcentem naszego języka”. Dzięki temu wyjazdowi poznałam i zobaczyłam, jak żyją nasi rodacy w Podbrzeziu. Dominika Płotka klasa IIId 3 Patriotyzm nie tylko krwią pisany Podczas tegorocznego Święta szkoły, które przypadło 7 listopada 2014 r. odbyło się podsumowanie projektu klas trzecich pt: ,,Patriotyzm krwią pisany – Polskie Powstania Narodowe”. W zmaganiach wzięli udział wszyscy trzecioklasiści, a szanowne jury oceniało ich w czterech kategoriach: wiedzy historycznej, sprawnościowej i w musztrze. Konkurs polegał na tym, że przedstawiciele trzyosobowych grup z każdej klasy losowali zestaw dwóch pytań i w porozumieniu z innymi członkami zespołu musieli na nie odpowiedzieć. W międzyczasie zostało wyjaśnione kolejne zadanie, w którym trzeba było rozpoznać 10 uczestników polskich powstań narodowych. Za ogół zadań w tej kategorii można było otrzymać 60 pkt. Następnie mieliśmy okazję oglądać zmagania sportowe, w których kilkuosobowe teamy musiały przenieść ,,rannego” przy pomocy prowizorycznych noszy, nie uszkadzając przy tym chorego. Nie odbyło się bez 4 prawdziwych rannych, ponieważ niektóre osoby pod wpływem szaleńczej prędkości swoich ratowników spadały z noszy. W tej kategorii zwyciężyła klasa III h, zdobywając maksymalną ilość punktów. Pod koniec przypadł nam zaszczyt oglądania prawie perfekcyjnie wykonanej musztry. Była to najzabawniejsza część konkursu, zresztą sami byliśmy tego sprawcami. Każda osoba włożyła bardzo dużo wysiłku w to, by nie pomylić prawej strony z lewą , lecz zdarzały się małe wyjątki. Z tą konkurencją najlepiej poradziła sobie drużyna dziewczyn z klasy III g. Na koniec szanowne jury oceniło wykonane przez klasy proporce, które wyszły bardzo ładnie. Ostatecznie klasa III c zdobyła 1 miejsce, co zagwarantowało im bezpłatną wycieczkę do Krakowa, a kolejno klasy III g i IIIf zajęły 2 i 3 miejsce. Moim zdaniem każda z klas wypadła świetnie i wszyscy mogą czuć się zwycięzcami. Zyta Woelke, klasa IIIg O zdrowym odżywianiu W naszym gimnazjum w dniu 31 października 2014 r. odbyła się debata uczniowska. Wzięli w niej udział uczniowie z klas I-III. Miała ona miejsce w świetlicy szkolnej. Zajęcia prowadziły: pani Grażyna Paracka i pani Marieta Konkol. Na początku wszyscy obecni uczniowie stworzyli własną piramidę żywienia, którą później mogli zabrać do swojej klasy. Następnie produkty przyniesione przez młodzież podzielili na nabiał, słodycze itp. do przygotowanych koszy. Panie wybrały osoby, które przygotują ,,Napój Życia” składający się z wody, cytryny i koperku, którego mogli spróbować wszyscy chętni. Potem oglądaliśmy filmy dotyczące chorób związanych z otyłością i niedowagą, który były bardzo poruszające. Uczniowie wykonali także test dotyczący spożywanych posiłków oraz ćwiczenia ruchowe, które bardzo się im spodobały. Klasy próbowały stworzyć zasady zdrowego odżywiania. Przygotowaliśmy także gazetkę szkolną i ułożyliśmy puzzle żywieniowe. Na koniec było podsumowanie całego spotkania. Michalina Jażdziewska 5 Dziób w dziób Rys. Aleksandra Czapla Ic W spektaklu występowali: kot, gołębie i wróbel. Na początku przedstawienia było widać, jak gołąb wyrusza na urlop, nic nie mówiąc kolegom. Cała banda szuka go i rozmyśla o zaginionym przyjacielu. Później pojawia się wróbel, który chce przyłączyć się do grupy. Ptaki nie chcą się porozumieć. Jeden gołąb myśli, że kot mógł zjeść ich przyjaciela. Planują zemstę, ale im nie wychodzi. Wróbel chce pójść do mordercy i spytać się, co stało się z gołębiem. Dowiaduje się, że on nie zjadł ich druha. Banda nie wierzy mu i każe przyprowadzić kocura. Następnie wróbel przychodzi do gołębi i wszystko im tłumaczy. Wówczas odnajduje się zaginiony gołąb. Wróbel chce być wcielony do bandy, wszyscy się zgadzają oprócz jednego. Utwór ukazuje niektóre postawy ludzi, takie jak panika, współpraca. Myślę, że gołębie trzymały się tylko w bandzie i odpychały z początku wróbla. Był on dobrą postacią. Wykonywał zadania ptaków. Kot był agresywny, ale się uspokoił. Bajka uczy nas współpracy i porozumienia. Lalki służyły do stworzenia atmosfery bajkowej. Maciej Gruba Id 6 . Bajka pt. „Dziób w dziób” pokazuje, jak zachowują się niektórzy ludzie: oceniają drugiego człowieka, chociaż w ogóle go nie znają. W taki sposób zachowały się gołębie, ponieważ nie chciały przyjąć wróbla, który nie miał nikogo i szukał kolegów. Kot jest przerażający, ale po paru spotkaniach traktuje Przemka coraz lepiej. Bajka nas uczy, że na początku trzeba drugą osobę poznać, a dopiero potem ją oceniać. W przedstawieniu wykorzystano rekwizyty i dekoracje. Najbardziej ze wszystkich podobał mi się kot. Lalki wykorzystano do pokazania, jakim kto jest ptakiem. Były cztery gołębie. Trzy z nich to chłopcy: Zbigniew, Heniek i Stefan. Pod koniec przedstawienia dołącza do nich ich dawny znajomy. Wszyscy się ucieszyli, ponieważ myśleli, że zjadł go kot, a tak na prawdę on poleciał na wakacje. Przedstawienie bardzo mi się podobało. Martyna Felskowska Id . Przedstawienie pt. „Dziób w dziób ”autorstwa Maliny Prześlugi, w reżyserii i inscenizacji Zbigniewa Lisowskiego oglądaliśmy w naszej szkole 6 listopada 2014 roku. Występ zaczął się o godzinie 11.00 w teatrze „Baj Pomorski” w Toruniu. Oglądaliśmy tę sztukę w szkole. Głównymi bohaterami przedstawienia były gołębie. Gołąb Zbigniew, którego zagrał Mariusz Wójtowicz, gołąb Heniek - Krzysztof Grzęda, gołąb Stefan - Andrzej Korkul i gołębica Mariola, są paczką przyjaciół. Pewnego dnia w gołębniku pojawił się wróbel o imieniu Przemek. Bardzo chciał się zaprzyjaźnić z gołębiami i należeć do ich grupy, lecz one nie chcą o tym słyszeć. Ptaki poszukują swojego przyjaciela Janusza, którego ich zdaniem zjadła kotka Dolores. Przemek próbuje udowodnić im, że kotka jest niewinna. Wróbel spotyka się z Dolores, która przekonuje go, że nie tknęła żadnego z ptaków, ponieważ mają pchły. Przemek w nocy rozmawia ze swoim bratem, który jest w niebie. Tą rozmową zainteresowała się Mariola. Ptak opowiedział jej, że jak był mały, to wyrzucił go z gniazda, dlatego nie żyje. Dolores osobiście oznajmiła gołębiom, że nie zjadła Janusza. Te stanęły po stronie wróbla i chciały przyjąć go to swojej paczki. Zbigniew nie zgadza się, ponieważ twierdzi, że „Kto nie skacze ten nie gołąb”, „Zawsze gołębie i tylko gołębie”. Niespodziewanie wraca Janusz. Jak się okazało, był on był na wakacjach. Wtedy ptaki postanowiły, że Przemek będzie w ich paczce. Bardzo spodobała mi się scenografia Dariusza Panasa. Najładniejszym jej elementem była kotka. Wyglądała ona jak prawdziwa. Ukryte postacie, które poruszały ogonem, głową i łapami, dawały efekt ożywienia. Spodobała mi się również muzyka, którą skomponował Mateusz Jagielski. W tej bajce gołębie kierują się swoimi przekonaniami i zasadami. Wróbel zaś jest był przekonany, że kotka mówi prawdę i za wszelką cenę starał się udowodnić jej niewinność. Dolores była przebiegła. Zachowanie zwierząt można porównać do zachowania ludzi. Byli niemili w stosunku do Przemka. Ta sztuka bardzo mi się podobała, gdy ją oglądałam, czułam się, jakbym siedziała na widowni w teatrze. Spektakl „Dziób w dziób” ukazał ludzkie zachowania i nauczył nas, że jeśli nie znamy ludzi, to nie chcemy, aby należeli do naszej społeczności. Tak jak gołębie nie chciały dopuścić wróbla do swojej grupy. Dominika Teclaf Id Kolejne przedstawienie teatru internetowego mieliśmy możliwość obejrzeć 27 listopada 2014 roku w godzinach od 11.00 do 13.00. Była to komedia pt.,,,Zemsta” Aleksandra Fredry wystawiona przez Teatr im. Stefana Żeromskiego w Kielcach. Reżyserował Piotr Szczerski, scenografię opracował Jerzy Sitarz, kostiumy zaprojektowała Dorota Wijas, muzykę napisał Włodzimierz Kiniorski. Wystąpili: jako Cześnik Mirosław Bieliński, Klara Ewelina Gronowska, Rejent - Krzysztof Wieczorek, Wacław - Andrzej Plat, Podstolina -Beata Pszeniczna, Papkin - Edward Janaszek, ,Dyndalski - Andrzej Cempura. Moim zdaniem scenografia nie nie była za dobrze dobrana do tego dramatu. Gdy aktorzy odgrywali swoje role, za nimi znajdował się taras podtrzymywany dwiema dużymi, masywnymi kolumnami. Moją szczególną uwagę zwróciły napisy, jakie widniały na belkach i ścianach. Przypominały te, które współcześnie zostawiają na murach kibice piłkarscy. Podobało mi się, jak duchy przenosiły różne rekwizyty. Było to zaplanowane, aby widzowie nie zauważyli zmian na scenie. Papkin był zarówno w książce, jak i w teatrze śmieszny, niezdarny oraz tchórzliwy. Jednak podczas czytania książki wyobrażałam go sobie inaczej niż w przedstawieniu. W Klarze i Wacławie najbardziej zdziwiło mnie to, że Wacław był na młodym mężczyzną, tak jak opowiada książka, Klara zaś wyglądała na starszą od Wacława. Zapewne chłopcy, jak i dziewczęta zwrócił uwagę strój Podstoliny. Miała ona czerwoną, obcisłą suknię z dużym dekoltem, który podkreślał jej kobiece walory. Przedstawienie bardzo mi się podobało. Uważam, że teatr internetowy to bardzo dobry pomysł. Dzięki niemu ten spektakl na żywo mogą oglądać zarówno widzowie w teatrze, jak i my w szkole czy w domu. Według niektórych uczniów spektakl ten wzbudzał większe zainteresowanie na początku, ponieważ trwał on ich zdaniem za długo i pod koniec stawał się nudny. 7 Wiktoria Czaja Ic Rys. Angelika Hinc Ic Rys. Weronika Wolska Id Zemsta Andrzejki 8 Gazeta Gimnazjum Sierakowicach. Redaguje zespół. Nauczyciel prowadzący: Ewa Glińska. Projekt winiety: Iwona Wejher.