Nr wniosku: 186055, nr raportu: 6343. Kierownik (z rap.): dr Marcin

Nr wniosku: 186055, nr raportu: 6343. Kierownik (z rap.): dr Marcin Łukasz Jakubczyk
Celem projektu badawczego pt. Słowniki francusko-polskie i polsko-francuskie XVIII wieku. Analiza
metaleksykograficzna była językoznawcza analiza kilku mniej znanych dwujęzycznych słowników francusko-polskich i
polsko-francuskich XVIII wieku, takich jak np.: Lexykon francusko-polski (1701) Bartłomieja Kazimierza Malickiego,
Mały Dykcyonarz Polski y Francuski (pierwsze wydanie: 1746) Józefa Uszaka Kulikowskiego i anonimowy
Dykcyonarzyk Francuzki z krotką Informacyą o Pronuncyacyi… (1757). Aby wskazać tło leksykograficzne (słownikowe)
dla wymienionych dzieł, omówiono również kilkanaście słowników wielojęzycznych zawierających materiał francuski i
polski, publikowanych od XVI do XVIII wieku. W wyniku realizacji projektu powstał monograficzny opis wszystkich
słowników zawierających materiał językowy francuski i polski, wydanych przed końcem XVIII stulecia.
Słowniki, o których mowa analizowano w perspektywie metaleksykograficznej. Oznacza to, że próbowano na nie
spojrzeć pod kątem ich budowy, m.in. po to, aby zrekonstruować sposoby pracy dawnych słownikarzy i ustalić, w jaki
sposób tworzyli oni swoje dzieła i dlaczego konstruowali je tak, a nie inaczej. Kluczowe dla prowadzonych analiz stały
się dwa terminy stosowane w metaleksykografii: makro- i mikrostruktura słownika. Pierwszy termin oznacza listę
wyrazów hasłowych i sposób ich umieszczenia w słowniku, a drugi, pojedyncze hasła i ich zawartość. Ponadto, starano
się ustalić, skąd dawni leksykografowie czerpali inspiracje, wzory i źródła dla komponowanych przez siebie słowników.
Zrealizowany projekt badawczy powinien wpłynąć przede wszystkim na:
a) uzupełnienie i uaktualnienie wiedzy o historii polskiej leksykografii,
b) poszerzenie wiedzy o francuskich źródłach polskiej leksykografii,
c) postrzeganie zanalizowanych słowników jako źródeł do badania dawnej polszczyzny oraz francuszczyzny,
d) przybliżenie zanalizowanych dzieł leksykograficznych jako części polskiego/europejskiego dziedzictwa kulturowego
oraz świadectwa dawnych kontaktów kulturowych i językowych polsko-francuskich.