tutaj

Transkrypt

tutaj
Scenariusz zajęć wychowania fizycznego i edukacji zdrowotnej w klasie I
TEMAT ZAJĘĆ: Rozwijanie skoczności, szybkości i zwinności. Zabawy z przyborami nietypowymi.
Cele, uczeń:
- potrafi wykonać ćwiczenia z nietypowymi przyborami,
- współpracuje w zespole,
- zachowuje zasady bezpieczeństwa,
- rozwija szybkość, skoczność i zwinność.
Przybory: baloniki, gazety, nitka, pachołki, szarfy.
Przebieg zajęć:
1. Przygotowanie do zajęć ruchowych:
- przebranie się,
- zbiórka,
- sprawdzenie przygotowania do zajęć,
- przypomnienie zasad bezpieczeństwa.
2. Część wstępna – rozgrzewka – przygotowanie organizmu do zadań ruchowych.
▪ Berek w kole – zabawa ożywiająca. Dzieci ustawiają się twarzami do wnętrza koła i odliczają do
pięciu, w kręgu stoi jedno dziecko – berek. Wywołany przez nauczyciela numer musi zmienić miejsce z
innymi uczestnikami posiadającymi ten sam numer. W trakcie zmiany miejsc środkowy berek stara się
kogoś złapać. Dziecko złapane automatycznie staje się berkiem, a poprzedni berek zajmuje jego
miejsce oraz otrzymuje jego numerek.
▪ Ćwiczenia z szarfą – dzieci stoją w rozsypce:
- w lekkim rozkroku unoszą ręce w górę i naciągają szarfę, jednocześnie wykonując wdech, następnie
wykonują skłon tułowia w przód, szarfą dotykając podłogi (4,5 powtórzeń),
- w lekkim rozkroku wyciągają wyprostowane ręce w przód, wykonują skręty tułowia w lewą i prawą
stronę,
- przechodzą jednonóż przez szarfę, którą trzymają oburącz na wysokości kolan,
- szarfa leży rozłożona, na sygnał nauczyciela przekładają szarfę z dołu w górę,
- to samo ćwiczenie – przekładają szarfę z góry w dół,
- w siadzie prostym zaczepiają szarfę o stopy, za drugi koniec trzymają szarfę i przesuwają ręce,
chwytając szarfę coraz bliżej stóp (zwracamy uwagę, aby nogi były proste),
- siad prosty, szarfa zaczepiona jednym końcem o stopy, drugi koniec trzymają dzieci w rękach, ugięcie
nóg w stawach kolanowych i wyprost (6x),
- w leżeniu tyłem dzieci kładą szarfę za głową i starają się przez leżenie przewrotne dotknąć stopami
szarfy,
- w leżeniu przodem dzieci trzymają oburącz rozciągniętą szarfę, nauczyciel mówi: Spójrz na sufit i
wykonaj skłon tułowia w tył,
- szarfa leży złożona na podłodze, dzieci wykonują przeskoki obunóż w tył i przód,
- szarfa leży złożona na podłodze, dzieci wykonują przeskoki na jednej nodze do środka koła, to samo
ćwiczenie wykonują na drugiej nodze.
3. Część główna.
▪ Wyścig z nitką – zabawa bieżna.
Nauczyciel dzieli dzieci na zespoły, które ustawiają się w rzędach. Każda osoba trzyma nitkę. Na sygnał
nauczyciela dzieci biegną, trzymając nitkę. Wygrywa zespół, który wykona zadanie szybciej i nie
przerwie nitki.
▪ Kto zręczniejszy – zabawa zwinnościowa.
Nauczyciel dzieli dzieci na dwa zespoły, które ustawiają się w szeregach, tyłem do siebie w niewielkiej
odległości. Między nimi leży szarfa złożona tak, aby jej koniec był na wysokości pięt przeciwnika. Na
sygnał wszystkie pary wykonują skłon tułowia w przód, starając się podnieść szarfę. Dziecko, któremu
udało się zdobyć szarfę, zdobywa punkt dla swojego zespołu. Wygrywa zespół, który posiada więcej
szarf.
▪ Gazetowy wyścig.
Nauczyciel dzieli dzieci na trzy zespoły, które ustawiają się w rzędach na równej linii. Pierwsza osoba
dostaje rozłożoną gazetę. Kładzie ją na klatce piersiowej. Na sygnał biegnie do wyznaczonego miejsca
(ustawiony pachołek) i z powrotem tak, aby gazeta nie spadła, i przekazuje ją następnej osobie. Nie
wolno dotykać gazety rękami. Jeśli gazeta spadnie, należy ją podnieść i kontynuować bieg. Wygrywa
zespół, który wykona to ćwiczenie szybciej.
▪ Z gazety na gazetę – gra skoczna.
Dzieci ustawione są jak w poprzedniej zabawie –w rzędach. Każdy zespół dostaje dwie złożone gazety.
Na sygnał pierwsze dziecko kładzie gazety w następujący sposób: prawą ręką kładzie gazetę na
podłogę i następuje na nią prawą nogą. Następnie gazetę trzymaną w lewej ręce kładzie na podłogę i
następuje na nią lewa nogą. I tak dalej na przemian, wyciągając uprzednio ułożone gazety. Wygrywa
zespół, który to ćwiczenie wykona szybciej. (nauczyciel wyznacza krótki odcinek)
▪ Podbijanie balonika.
Dzieci ustawione są jak w poprzedniej zabawie – w rzędach. Pierwsza osoba podbija balonik,
poruszając się w przód do wyznaczonego miejsca i wraca, przekazując balonik następnej osobie.
Wygrywa zespół, który wykona zadanie szybciej.
4. Ćwiczenia kończące zajęcia.
▪ Zabawa uspokajająca.
Dzieci podzielone na zespoły, leżą na podłodze i układają ze swoich ciał ocenę zajęć.
▪ Zbiórka – omówienie zajęć. Wyróżnienie dzieci, które starały się wykonać wszystkie ćwiczenia
poprawnie i bezpiecznie.
Opracowanie: mgr Beata Mitura