Informacje dotyczące nowych zasad kształcenia podyplomowego oraz
Transkrypt
Informacje dotyczące nowych zasad kształcenia podyplomowego oraz
Tom 7, nr 3, 2011 Volume 7, no 3, 2011 Informacje dotyczące nowych zasad kształcenia podyplomowego oraz przeprowadzania Państwowego Egzaminu Specjalizacyjnego Information concerning new basis of postgraduate education and National Specialty Examination W związku z nowelizacją ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty, która weszła w życie w dniu 1 lipca 2011r, (Dz.U. nr 113, poz. 658) przekazuję informacje dotyczące zmian w przeprowadzaniu Państwowego Egzaminu Specjalizacyjnego oraz nowych zasad kształcenia specjalizacyjnego. Lekarze zakwalifikowani do odbywania specjalizacji przed 1 lipca 2011 odbywają szkolenie specjalizacyjne na podstawie dotychczasowych przepisów. Lekarze, którzy zostali zakwalifikowani do kształcenia specjalizacyjnego po 28 kwietnia 1999 r. przystępują do Państwowego Egzaminu Specjalizacyjnego (PES) według nowych zasad. Terminy zgłoszeń do egzaminu pozostały dotychczasowe tj. w przypadku sesji jesiennej 2011 wnioski wraz z inną wymaganą dokumentacją należy złożyć do właściwego wojewody, szefa jednostki organizacyjnej realizującej zadania z zakresu spraw podmiotów leczniczych obsługującej Ministra Obrony Narodowej lub ministra właściwego do spraw wewnętrznych do 31.07.2011. Już od najbliższej jesiennej sesji egzaminacyjnej 2011 zgłoszenie do egzaminu następuje za pomocą wniosku elektronicznego generowanego i pobieranego na stronie internetowej CEM. Opisana procedura dotyczy tylko tych lekarzy, którzy występują o dopuszczenie do egzaminu po raz pierwszy. Lekarze przystępujący do PES w przypadku: kiedy byli już dopuszczeni do egzaminu i nie przystąpili do PES, nie zdali egzaminu w części lub w całości lub nie przystąpili do części egzaminu, powinni elektronicznie wypełnić wniosek, wydrukować go i przesłać (pocztą) do CEM. Przyjęto zasadę, że nie będzie ponownej kwalifikacji lekarzy do PES. Od sesji jesiennej 2011 do egzaminu mogą przystąpić lekarze, którzy zostali zakwalifikowani do odbywania szkolenia specjalizacyjnego po dniu 28 kwietnia 1999 r. i którzy, dotychczas już 4-krotnie nie zdali PES lub upłynął im 36 miesięczny okres przeznaczony na jego składanie. Nowelizacja ustawy znosi praktyczną część PES oraz dotychczasowe ograniczenia w zakresie liczby terminów PES oraz okresu, w którym lekarz powinien złożyć egzamin z wynikiem pozytywnym. W myśl nowych przepisów uzyskany pozytywny wynik z części PES jest uznawany w 6 kolejnych sesjach egzaminacyjnych. Dotyczy to zarówno w przypadków kiedy lekarz nie zda kolejnej części PES (np. po uzyskaniu pozytywnego wyniku z części testowej nie zda egzaminu ustnego) jak wtedy, gdy nie przystąpi do części PES. Uznanie następuje z mocy prawa i nie wymaga rozstrzygnięcia Państwowej Komisji Egzaminacyjnej. Przepis ten nie działa wstecz. Nie dotyczy pozytywnych wyników cząstkowych z poprzednich PES, zakończonych wynikiem negatywnym w następstwie oceny niedostatecznej na kolejnej części PES. Podczas zdawania PES jest zabronione korzystanie z pomocy naukowych i dydaktycznych a także posiadanie urządzeń służących do kopiowana, przekazywania i odbioru informacji np. telefonów komórkowych. Naruszenie tego zakazu stanowi podstawę do dyskwalifikacji osoby zdającej egzamin. Dyrektor CEM jest zobowiązany powiadomić o dyskwalifikacji rzecznika odpowiedzialności zawodowej. Wprowadzono możliwość monitorowania przebiegu egzaminu za pomocą urządzeń rejestrujących obraz. O tej okoliczności zdający będą powiadomieni w zawiadomieniu o terminie egzaminu lub bezpośrednio przed rozpoczęciem egzaminu testowego. Państwowy Egzamin Specjalizacyjny jest składany w formie egzaminu testowego i egzaminu ustnego. Egzamin testowy jest sprawdzianem wiadomości teoretycznych z zakresu objętego programem specjalizacji. Egzamin testowy składa się z zestawu 120 zadań. Każde zadanie zawiera 5 możliwych odpowiedzi przy czym tylko jedna jest prawidłowa. Za każdą prawidłową odpowiedź lekarz uzyskuje jeden punkt. W przypadku braku odpowiedzi albo zaznaczenia więcej niż jedna odpowiedź punkty nie są przyznawane. Część testową PES uważa się za zaliczoną z wynikiem pozytywnym po uzyskaniu przez lekarza co najmniej 60% możliwej do uzyskania maksymalnej liczby punktów. Zadania testowe nie są udostępniane. Egzamin testowy dla danej dziedziny jest przeprowadzany dla wszystkich lekarzy ForumOrthodontic Ortodontyczneforum 137 Tom 7, nr 3, 2011 Volume 7, no 3, 2011 w kraju jednocześnie a miejsce i termin ustala dyrektor CEM. Zadania podczas egzaminu ustnego obejmują zakres szkolenia specjalizacyjnego ze szczególnym uwzględnieniem procedur diagnostycznych i leczniczych; mogą mieć charakter analizy przypadku klinicznego (analizy procesu diagnostycznego, planowania leczenia, wyników). Na egzaminie ustnym liczba zadań może wynosić 4 do 6. Przy składaniu przez lekarza egzaminu ustnego może być obecny kierownik specjalizacji jako obserwator. Uzyskanie oceny niedostatecznej z którejkolwiek odpowiedzi powoduje uzyskanie negatywnej wyniku egzaminu ustnego. Kształcenie podyplomowe Lekarz może uzyskać tytuł specjalisty w określonej dziedzinie medycyny po odbyciu szkolenia specjalizacyjnego oraz po złożeniu Państwowego Egzaminu Specjalizacyjnego albo po uznaniu za równoważny tytułu specjalisty uzyskanego za granicą. Szkolenie specjalistyczne w określonej dziedzinie medycyny jest szkoleniem modułowym i składa się z modułu podstawowego odpowiadającemu podstawowemu zakresowi wiedzy teoretycznej i umiejętności praktycznych z danej dziedziny medycyny lub wspólnego dla pokrewnych dziedzin medycyny oraz modułu specjalistycznego odpowiadającego profilowi specjalizacji w którym lekarz może kontynuować szkolenie specjalizacyjne po ukończeniu określonego modułu podstawowego albo modułu jednolitego, właściwego dla danej specjalności. Ortodoncja będzie specjalnością realizowaną według modułu jednolitego. Lekarz składa wniosek o odbywanie szkolenia specjalizacyjnego w wybranej dziedzinie odpowiednio do wojewody właściwego ze względu na obszar województwa na terenie którego zamierza odbywać szkolenie specjalizacyjne. W przypadku lekarzy w czynnej służbie wojskowej lekarz składa odpowiedni wniosek do Ministra Obrony Narodowej, a do ministra do spraw wewnętrznych w przypadku lekarzy zatrudnionych w podmiotach leczniczych utworzonych przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych. Wniosek jest generowany, na stronie internetowej wojewody, pobierany i składany w formie elektronicznej. Wniosek po wypełnieniu i podpisaniu przez lekarza jest składany do wojewody. Wojewoda potwierdza elektronicznie zapisanie danych zgłoszonych na wniosku. Kwalifikacja do odbycia szkolenia specjalizacyjnego odbywa się na drodze postępowania, które obejmuje ocenę formalną wniosku o rozpoczęcie szkolenia specjalizacyjnego oraz postępowanie konkursowe. Postępowanie kwalifikacyjne przeprowadzają dwa razy do roku wojewodowie albo Minister Obrony Narodowej, albo minister właściwy do spraw wewnętrznych. Postępowanie konkursowe przeprowadza się kiedy liczba kandydatów do odbycia szkolenia specjalizacyjnego jest większa niż liczba miejsc szkoleniowych. W przypadku kiedy lekarz występuje o specjalizowanie się w trybie rezydentury postępowanie konkursowe uwzględnia wynik LDEK (Lekarsko Dentystyczny Egzamin Końcowy). Rozpoczęcie specjalizacji w trybie pozarezydenckim przez lekarza, który posiada odpowiednią specjalizację I lub II stopnia jest uwzględniany wynik egzaminu w odpowiedniej specjalizacji lub wynik PES oraz punkty dodatkowe za stopień naukowy doktora nauk medycznych, odpowiedni okres zatrudnienia w jednostce akredytowanej zgodny z kierunkiem specjalizacji, publikacje w czasopismach naukowych zamieszczonych w wykazie czasopism sporządzonym przez ministra właściwego do spraw nauki dla potrzeb oceny parametrycznej jednostek naukowych. W przypadku lekarza występującego o rozpoczęcie specjalizacji w trybie pozarezydenckim jeżeli nie posiada odpowiedniej specjalizacji I lub II stopnia lub tytułu specjalisty - wynik LDEK lub LDEP oraz punkty dodatkowe – za posiadanie stopnia naukowego doktora nauk medycznych, odpowiedni okres zatrudnienia w jednostce akredytowanej zgodny z kierunkiem specjalizacji, publikacje w czasopismach naukowych zamieszczonych w wykazie czasopism sporządzonym przez ministra właściwego do spraw nauki dla potrzeb oceny parametrycznej jednostek naukowych. Wynik postępowania konkursowego stanowi procent maksymalnej liczby punktów uzyskanych w wymienionych uprzednio trybach ubiegania się o miejsce specjalizacyjne. Mając na celu konieczność zapewnienia obiektywności i przejrzystości postępowania kwalifikacyjnego, tryb i sposób przeprowadzania postępowania kwalifikacyjnego dla lekarzy oraz punktowe kryteria kwalifikacji tych lekarzy do odbywania szkolenia specjalizacyjnego określi minister właściwy do spraw zdrowia w drodze rozporządzenia po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Lekarskiej. Do odbywania specjalizacji kwalifikowani są lekarze w liczbie odpowiadającej liczbie wolnych miejsc przyznanych na dane postępowanie kwalifikacyjne w danej dziedzinie medycyny w danym województwie albo posiadanych przez dany podmiot, w kolejności od najwyższego wyniku uzyskanego w postępowaniu konkursowym. Lekarz może zwrócić się do organu prowadzącego postępowanie kwalifikacyjne o weryfikację postępowania kwalifikacyjnego w terminie 20 dni od dnia ogłoszenia na stronie internetowej tego organu listy lekarzy zakwalifikowanych i niezakwalifikowanych do rozpoczęcia szkolenia specjalizacyjnego. ForumOrthodontic Ortodontyczneforum 138 Tom 7, nr 3, 2011 Volume 7, no 3, 2011 Szkolenie specjalizacyjne odbywa się na podstawie programu specjalizacji ustalonego dla danej dziedziny medycyny z uwzględnieniem odpowiedniego modułu. Wykaz modułów określi minister właściwy do spraw zdrowia na drodze rozporządzenia. Lekarz odbywa szkolenie specjalizacyjne przez cały okres jego trwania w wymiarze okresu czasu równemu okresowi pracy lekarza zatrudnionego w podmiocie leczniczym, o którym mowa w art. 93 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 o działalności leczniczej. Lekarz odbywa szkolenie specjalizacyjne pod kierunkiem lekarza, zatrudnionego na podstawie umowy o pracę lub umowy cywilnoprawnej, wyznaczonego przez kierownika jednostki akredytowanej do szkolenia w porozumieniu z właściwym konsultantem wojewódzkim w danej dziedzinie, który wyraził zgodę na pełnienie tej funkcji. Kierownikiem specjalizacji może być lekarz posiadający II stopień specjalizacji lub tytuł specjalisty w dziedzinie medycyny będącej przedmiotem szkolenia specjalizacyjnego. Kierownik specjalizacji może prowadzić jednocześnie szkolenie specjalizacyjne nie więcej niż trzech lekarzy, a w uzasadnionych potrzebami kadrowymi przypadkach za zgodą konsultanta krajowego w danej dziedzinie medycyny – czterech lekarzy. Kierownik specjalizacji może dodatkowo kierować stażem kierunkowym nie więcej niż dwóch lekarzy. Kierownik specjalizacji jest odpowiedzialny za ustalenia rocznych szczegółowych planów szkolenia specjalizacyjnego w tym za ustalenie miejsc odbywania staży kierunkowych w okresie nie krótszym niż miesiąc od rozpoczęcia kolejnego roku odbywanego szkolenia specjalizacyjnego w uzgodnieniu z kierownikiem podmiotu prowadzanego szkolenie specjalizacyjne. Kierownik specjalizacji konsultuje i ocenia proponowane i wykonywane przez lekarza badania diagnostyczne, ich interpretację, rozpoznanie, sposoby leczenia, rokowanie i zalecenia dla pacjenta, sprawuje nadzór nad wykonywaniem przez szkolącego się lekarza zabiegów objętych programem specjalizacji do czasu nabycia przez lekarza umiejętności samodzielnego ich wykonywania, uczestniczy w wykonywaniu przez lekarza metody diagnostycznej lub leczniczej stwarzającej podwyższone ryzyko dla pacjenta do czasu nabycia przez lekarza umiejętności samodzielnego ich wykonywania. Kierownik specjalizacji wystawia opinię zawodową w której należy uwzględnić uzdolnienia i predyspozycje zawodowe, umiejętności manualne, stosunek do pacjentów i współpracowników, zdolności organizacyjne i umiejętność pracy w zespole. Kierownik specjalizacji wnioskuje do odpowiednich podmiotów o przerwanie szkolenia specjalizacyjnego przez lekarza, który nie realizuje programu specjalizacji. Przerwanie lekarzowi szkolenia specjalizacyjnego następuje po uzyskaniu opinii właściwego konsultanta wojewódzkiego lub konsultanta krajowego dla danej dziedziny medycyny. Nadzór nad realizacją szkolenia specjalizacyjnego sprawuje minister właściwy do spraw zdrowia. Nadzorowi podlega w szczególności zgodność realizacji zajęć z programem specjalizacji, prawidłowość prowadzonej dokumentacji przebiegu szkolenia specjalizacyjnego a także zapewnienia odpowiedniej jakości szkolenia specjalizacyjnego. Kontrola realizacji szkolenia specjalizacyjnego jest prowadzona przez zespół powoływany przez dyrektora CMKP. W skład zespołu kontrolnego wchodzą: krajowy lub wojewódzki konsultant w odpowiedniej dziedzinie medycyny, pracownik CMKP, przedstawiciel towarzystwa naukowego oraz przedstawiciel właściwego miejscowego wojewody. Zespół kontrolny ma prawo wstępu do pomieszczeń dydaktycznych, udziału w zajęciach w charakterze obserwatora, wglądu do dokumentacji szkolenia prowadzonej przez jednostkę prowadzącą szkolenie specjalizacyjne. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art.16 ust 2 ustawy z dnia 12 marca 2008 o zmianie ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty (Dz. U. Nr 58, poz.351 z roku 2009 , Nr 40 poz. 323 oraz z 2010 r. Nr 57 poz. 359 ) zachowują moc do dnia wejścia w życie nowych przepisów wykonawczych nie dłużej niż przez 24 miesiące od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy to jest od 1 lipca 2011. Konsultant krajowy w dziedzinie ortodoncji Prof. dr hab. n. med. Grażyna Śmiech-Słomkowska ForumOrthodontic Ortodontyczneforum 139