Prawne uwarunkowania sprawozdawczości w układzie zadaniowym

Joanna Toborek-Mazur
Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie
PRAWNE UWARUNKOWANIA
SPRAWOZDAWCZOŚCI
W UKŁADZIE ZADANIOWYM
1. Wprowadzenie
Wdrażanie budżetu zadaniowego to proces bardzo długi. Rozpoczął
się on pod koniec XIX wieku w Stanach Zjednoczonych. Już wówczas naukowcy postulowali, aby wprowadzić rozwiązania, na wzór modeli zastosowanych w sektorze prywatnym, które umożliwiałyby ocenę efektywności
prac administracji rządowej. Potwierdzenie tego faktu można odnaleźć
w dokumentach prezydenta W. Wilsona (1887), które zawierają propozycje
wprowadzenia nowego modelu zarządzania administracją publiczną, zdecydowanie bardziej zbliżonego do świata biznesu (Peters, Pierre, 2006, s. 25).
Budżetowanie zadaniowe w Polsce na szczeblu samorządowym jest stosowane od połowy lat 90. XX w. Pomimo braku regulacji prawnych w tej
dziedzinie, obecnie kilkadziesiąt samorządów w kraju stosuje metodę budżetowania zadaniowego. Zakres jej wykorzystania pozostaje jednak zróżnicowany. Obejmuje całość działalności jednostki samorządu terytorialnego lub
pojedyncze obszary. Prekursorem w tym obszarze stało się miasto Kraków,
a następnie w jego ślady poszły między innymi Szczecin, Lublin, Poznań.
Ważną rolę w ujęciu planowania zadaniowego w ramy prawne stanowi
Ustawa o finansach publicznych oraz rozporządzenia. Zawierają one istotne
rozwiązania dotyczące wdrażania budżetowania oraz realizację poszczególnych etapów implementacji budżetu zadaniowego. Odnoszą się również do kontroli nad budżetem zadaniowym oraz jego elementami. Zgodnie
z nimi kontrolę skuteczności i efektywności realizacji budżetu zadaniowego
sprawuje minister finansów. Tym budżetowaniem objęty jest cały sektor finansów publicznych, z wyjątkiem jednostek samorządu terytorialnego i Narodowego Funduszu Zdrowia.
Celem artykułu jest analiza uwarunkowań prawnych związanych
z wprowadzeniem budżetowania w układzie zadaniowym w polskim sektorze rządowym. Takie budżetowanie ma poprawić efektywności instytucji
408
Joanna Toborek-Mazur
publicznych. A odbywa się ono poprzez wprowadzenie modelu menedżerskiego zarządzania publicznego, który charakteryzuje się przede wszystkim
nastawieniem na obywatela oraz koncentrowaniem uwagi na kontroli wyników, a nie na procedurach.
2. Istota i cel budżetu zadaniowego
Podstawowym aktem prawnym definiującym strukturę oraz elementy
układu zadaniowego jest Ustawa o finansach publicznych. W początkowym
etapie była to Ustawa o finansach publicznych z roku 2005, a następnie
nowa, uchwalona w roku 2009. Ta ostatnia zdefiniowała układ zadaniowy
w art. 2, pkt. 3 (Dz. U. 2009, nr 157, poz. 1240) jako: „zestawienie odpowiednio wydatków budżetu państwa lub kosztów jednostki sektora finansów publicznych sporządzone według funkcji państwa, oznaczających
poszczególne obszary działań państwa, oraz zadań budżetowych grupujących wydatki według celów i podzadań budżetowych grupujących działania
umożliwiające realizację celów zadania, w ramach którego podzadania te
zostały wyodrębnione wraz z opisem celów tych zadań i podzadań, a także
z bazowymi i docelowymi miernikami stopnia realizacji celów działalności
państwa, oznaczającymi wartościowe, ilościowe lub opisowe określenie bazowego i docelowego poziomu efektów z poniesionych nakładów”.
Budżet zadaniowy jest trzyletnim planem wydatków państwowych osób
prawnych, państwowych funduszy celowych oraz państwowych jednostek
budżetowych, sporządzanym w układzie zadań i podzadań. Zadania stanowią główną jednostkę klasyfikacji budżetowej i dzielą wydatki według
szczegółowych celów. Niższym stopniem klasyfikacji są podzadania, którym przypisane zostają wydatki, służące realizacji celów zadania, w obszarze którego podzadania te zostały zdefiniowane (Planowanie w układzie
zadaniowym, 2015).
W celu uniknięcia zbyt dużej szczegółowości podzadań i stworzenia
przejrzystego budżetu zadaniowego, konstruuje się najniższy stopień klasyfikacji – działania. Obejmują one wszystkie najistotniejsze elementy procesu
osiągania celów podzadania i cele szczegółowych zadań. Działania w odróżnieniu od pozostałych szczebli nie są ujmowane w budżecie państwa,
ale określane są przez poszczególnych dysponentów we własnym zakresie.
Zadaniowy plan wydatków na lata 2015–2017 opracowany został w oparciu
o wypracowane i wdrożone w latach poprzednich na potrzeby skonsolidowanego planowania w układzie zadaniowym rozwiązań metodologicznych
oraz prawnych. Dotychczasowe doświadczenia pozwoliły na rozwijanie
funkcjonalności i użyteczności tego planowania. Dotyczy on kontroli i nad-
Prawne uwarunkowania sprawozdawczości w układzie zadaniowym
409
zoru efektywności i skuteczności realizacji planów finansowych w układzie
zadaniowym na podstawie mierników stopnia realizacji celów.
3. Etapy wdrażania budżetu zadaniowego
W polskim podsektorze rządowym prace nad budżetem zadaniowym
rozpoczęły się w 2005 roku1. Szczegółowe wskazówki dotyczące planowania zadaniowego określono w Programie Konwergencji2 oraz w Dokumencie Implementacyjnym Krajowego Programu Reform przyjętym przed Radę
Ministrów w 2006 roku, stanowiącym element dokumentacji opracowanej
na podstawie Narodowego Planu Rozwoju (Programowanie perspektywy
oraz Budżet zadaniowy, 2013). Niezbędne było również wprowadzenie
zmian do Ustawy o finansach publicznych. Pierwsze z nich wprowadzono
w grudniu 2006 roku. Dysponenci środków publicznych zostali zobowiązani
do opracowania zadań w ramach planowanych wydatków wraz z ich celami,
miernikami wykonania oraz przewidywanymi kosztami finansowymi, związanymi z ich realizacją. Takie zestawienie należało umieścić w uzasadnieniu do projektu ustawy budżetowej (art. 124, pkt 9 ustawy oraz art. 158,
ust. 3, pkt 9 ustawy). Po raz pierwszy nota budżetowa zawierała regulacje
dotyczące budżetu zadaniowego, które w zasadniczej części powielane są
w kolejnych latach. W 2007 roku sporządzono pierwszy polski budżet zadaniowy dla sektora rządowego zaprezentowany w uzasadnieniu do projektu
ustawy budżetowej na 2008 roku oraz w raporcie „Budżet zadaniowy na
rok 2008” autorstwa KPRM. Od roku 2008 prace nad budżetem zadaniowym przeniesiono do Ministerstwa Finansów, które istotnie zmodyfikowało
5 kwietnia 2006 r. zarządzeniem nr 45 Prezesa Rady Ministrów zmieniającym zarządzenie w sprawie nadania statutu KPRM został powołany Departament Budżetu Zadaniowego
(DBZ), który koordynował prace nad reformą budżetu zadaniowego w latach 2006–2007.
Efektem prowadzonych w roku 2006 prac było opracowanie w KPRM pierwszego dokumentu o charakterze metodycznym, stanowiącego zalążek polskiej myśli w zakresie nowoczesnych metod budżetowania w sektorze finansów publicznych – raport pn. „Budżet
zadaniowy: Racjonalność – Przejrzystość – Skuteczność. Metodyka”. W drugiej połowie
2006 r. rozpoczęto pilotaż budżetu zadaniowego w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego (efekt: zaprezentowanie pierwszego modelu budżetu zadaniowego państwa w zakresie
dwóch części budżetowych: cz. 28. Nauka oraz cz. 38. Szkolnictwo Wyższe w uzasadnieniu
do projektu ustawy budżetowej na 2007 r.).
2
Program konwergencji. Aktualizacja 2011. Warszawa, kwiecień 2011, s. 31, http://
www.mf.gov.pl/_files_/pf/cp2011.pdf, dostęp: 27.09.2013, oraz Finanse publiczne w Polsce
w okresie kryzysu, Ministerstwo Finansów, 2012, s. 4, http://www.mf.gov.pl/_files_/aktualnoci/2012/raport_22_02_2012/raport_fin_pub_2012.v1.pdf, dostęp: 27.09.2014, dokument
roboczy służb Komisji, Ocena krajowego programu reform i programu konwergencji Polski
z 2012 r., SWD(2012)323 z 30 maja 2012 r., s. 13, http://ec.europa.eu/europe2020/pdf/nd/
swd2012_poland_pl.pdf, dostęp: 10.05.2015.
1
410
Joanna Toborek-Mazur
opracowaną przez KPRM metodologię budżetu zadaniowego. Przyjęte modyfikacje dotyczyły zastąpienia układu podmiotowo-zadaniowego, ujęciem
funkcjonalno-zadaniowym budżetu. Nową koncepcję budżetu zadaniowego
zaprezentowano w Rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 9 maja 2008
roku w sprawie szczegółowego sposobu, trybu i terminów opracowania materiałów do projektu ustawy budżetowej na rok 2009. Wprowadzone zapisy
należy uznać za fundament budżetowania w układzie zadań na szczeblu rządowym w Polsce (Górniak, 2009, s. 14).
Począwszy od roku 2008 budżet zadaniowy przygotowywany jest
w układzie 22 funkcji3. Grupował on wydatki dysponentów części budżetowych według działalności (rodzajów polityki) państwa4. Po raz pierwszy
w Polsce budżet w układzie zadaniowym obejmował wszystkie wydatki budżetowe w ujęciu rocznym oraz trzyletnim. W nocie budżetowej dotyczącej
tego roku wprowadzono zasadę opracowania budżetu przez poszczególnych
dysponentów. Według niej dysponenci opracowują projekty budżetów zadaniowych na dany rok i dwa kolejne lata. Pierwsza pełna wersja budżetu
została przedstawiona w 2008 roku w raporcie „Budżet zadaniowy”5. Objęto nim wydatki 67 dysponentów, które zostały ujęte w 82 częściach6. Zauważono wówczas, że bardzo dużo zadań głównych dysponentów jest ze
sobą w pewien sposób powiązanych, a ich realizacja wymagała współpracy
kilku resortów. W wyniku tej analizy wydano kolejne rozporządzenia, które
wprowadziły nowy układ budżetu, wyodrębniając w nim: funkcje, zadania oraz podzadania7. Wyodrębnienie funkcji jako najwyższego szczebla
struktury zadaniowej miało na celu podporządkowanie im kolejno zadań
i podzadań oraz przyporządkowanie do każdego z nich odpowiednich mierników. Ta zmiana zmierzała do lepszej przejrzystości, spójności, zwartości
zadaniowej prezentacji wydatków.
W ramach kontynuacji prac nad wdrażaniem budżetu zadaniowego, na
potrzeby opracowania zadaniowego planu wydatków na rok 2010, wprowadzono szereg kolejnych innowacji oraz modyfikacji. Ważne znaczenie
Pierwszy budżet zadaniowy (przygotowany przez KPRM) opracowany był w układzie:
dysponent główny, zdanie, podzadanie.
4
Reformy w tej kwestii są kontynuowane w dalszym ciągu. Usprawnieniu i ujednoliceniu
prac nad budżetem ma sprzyjać aplikacja komputerowa BUZA, pozwalająca na wypełnienie
formularzy planowania wydatków w formie zadaniowej ( BZ – 1, BZ – 2, BZ – 3 ).
5
http://www.ksiegarnia.beck.pl/pdf/budzet_zadaniowy_fragment.pdf.
6
Co stanowiło 44% wydatków budżetu państwa.
7
Projekt ustawy budżetowej na 2009, z dnia 9 stycznia 2009 r. Kancelaria Sejmu http://
www.google.pl/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&frm=1&source=web&cd=1&cad=rja&uact=8
&ved=0CCAQFjAA&url=http%3A%2F%2Fisip.sejm.gov.pl%2FDownload%3Fid%3DWDU2009010005801%26type%3D1&ei=KGNkVYvDIqGTyQPupIGwAw&usg=AFQjCNHgVAQ7qVE1XSG0PBJ-9-MPqndEIQ&bvm=bv.93990622,d.bGQ, dostęp: 20.05.2015.
3
Prawne uwarunkowania sprawozdawczości w układzie zadaniowym
411
dla reformy miała decyzja o podtrzymaniu dążeń do poszerzania zakresu
podmiotowego budżetowania zadaniowego, co oznaczało włączenie w zakres nowej metody budżetowania wszystkich agencji państwowych, wybranych państwowych funduszy celowych oraz państwowych osób prawnych.
Rozszerzono również zakres przedmiotowy przez wprowadzenie prawnego
obowiązku prezentacji – w formie zadaniowej – inwestycji wieloletnich
w ustawie budżetowej, co jest następstwem zapisów Ustawy o finansach
publicznych o przekształceniu tej formy organizacyjnej sektora finansów
publicznych w programy wieloletnie. Zmiana ta ma tym większe znaczenie,
gdyż już w 2009 roku rozpoczęto kwartalną zadaniową sprawozdawczość
wyników programów wieloletnich, w celu monitorowania aktualnych efektów ich realizacji.
W tym czasie Ministerstwo Finansów przygotowało harmonogram prac
dotyczący budżetu zadaniowego w Polsce. tzw. Kamienie Milowe, związane z wdrożeniem budżetowania zadaniowego do systemu finansów publicznych. Harmonogram prac dotyczy zarówno kwestii legislacyjnych, jak
i rozwiązań informacyjno-księgowych. Analizując etapy wdrażania planu
finansowego w układzie zadaniowym, można stwierdzić, że stworzenie
polskiego modelu budżetu zadaniowego jest sprawą trudną i skomplikowaną. Pierwsze lata prac to okres informacyjny, który obejmował prace legislacyjne. Począwszy od 2009 roku jest corocznie opracowywane przez
Ministerstwo Finansów „Uzasadnienia do projektu ustawy budżetowej” zawierające zestawienie zadań i celów priorytetowych oraz skonsolidowany
plan wydatk6w na rok budżetowy i dwa kolejne lata państwowych jednostek budżetowych, państwowych funduszy celowych, agencji wykonawczych, instytucji gospodarki budżetowej oraz państwowych osób prawnych,
sporządzanych w układzie zadaniowym. Niniejsze uzasadnienie od 2010
roku zawierało wydatki, cele i mierniki budżetu na trzy kolejne lata w formie funkcji, zadań i podzadań. W tym roku po raz pierwszy sporządzono
Wieloletni Plan Finansowy Państwa (WPFP) na lata 2010–2013. Plan ten
po stronie wydatków sporządzony został w układzie funkcji państwa, wraz
ze wskazaniem celów i mierników. Od tej zmiany corocznie wydawane jest
rozporządzenie w sprawie szczegółowego sposobu, trybu i terminów opracowania materiałów do projektu ustawy budżetowej na kolejny rok. Zgodnie
z nim jednostki sektora finansów publicznych sporządzają plany finansowe
w układzie zadaniowym na rok budżetowy i kolejne lata, wykorzystując katalog funkcji, zadań, podzadań i działań zamieszczony w formularzu BZ-18.
8
Zestawienie planowanych wydatków budżetowych w układzie zadaniowym na następny
rok budżetowy, stanowiącym załącznik nr 67 do niniejszych rozporządzeń.
412
Joanna Toborek-Mazur
W następnych latach zakończono prace nad systemem sprawozdawczym oraz stworzono bazę mierników dla poszczególnych funkcji państwa.
Obecnie jednostki muszą rozliczać się z wydatków równolegle w układzie tradycyjnym i zadaniowym. Dla poprawy prawidłowego planowania
w układzie budżetowym prowadzone są cykliczne szkolenia pod nadzorem
Ministerstwa Finansów, skierowane zarówno do służb księgowych, jak i komórek merytorycznych. Podyktowane jest to faktem, że realizacja koncepcji
budżetu zadaniowego musi być bardzo dobrze przygotowana, zarówno od
strony opracowania systemu ciągłego mierzenia efektów, jak i od strony
zarządzania całą jednostką (Kaczurak-Kozak, 2013, s. 187).
Niestety, przyjęty harmonogram wdrażania budżetowania nie jest realizowany terminowo. Na rok 2015 zaplanowano opracowania raportu dotyczącego oceny wpływu budżetu zadaniowego na finanse publiczne oraz
rozliczenie zrealizowanych projektów, współfinansowanych z Europejskiego Funduszu Społecznego9. Z punktu widzenia rozwoju metodyki planowania zadaniowego duże znaczenie miało także przeprowadzenie przez
Ministerstwo Finansów przeglądu wydatków, w ramach którego wyodrębniono wydatki prawnie zdeterminowane, w tym indeksowane. Obecnie
jednym z ważniejszych dokumentów potwierdzających wdrażanie budżetu
zadaniowego jest Strategia Sprawne Państwo 2020 (Monitor Polski, 2013,
poz. 136). Wskazano tam, że realizowane będą dwa przedsięwzięcia dotyczące szeroko rozumianego wdrażania budżetu zadaniowego, mające na
celu zwiększenie stopnia koordynacji oraz spójności procesów zarządzania
finansowego poszczególnych władz publicznych i planowania strategicznego oraz celu dostarczenia dysponentom środków publicznych informacji
dotyczących efektywności, skuteczności i gospodarności wykonywania zadań publicznych. Strategia Rozwoju Kraju 2020 (Monitor Polski, 2012, poz.
882) również wskazuje na zadane kierunki zmian w systemach zarządzania
na poziomie kraju oparte na budżetowaniu zadaniowym.
9
Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 czerwca 2014 roku w sprawie szczegółowego sposobu, trybu i terminów opracowania materiałów do projektu ustawy budżetowej na
rok 2015 (Dz. U. z 2014 r., poz. 825). – Nota budżetowa na 2015 rok – zawiera podstawy
i wskazówki metodologiczne niezbędne dla prawidłowego sporządzenia przez dysponentów materiałów na potrzeby skonsolidowanego planu wydatków na 2015 r., o którym mowa
w art. 142, pkt 11 Ustawy o finansach publicznych, w tym zasady konstruowania struktury
planów w układzie zadaniowym, zasady definiowania celów, zasady definiowania mierników, zasady konsolidowania wydatków, formularze opisowe.
Prawne uwarunkowania sprawozdawczości w układzie zadaniowym
413
4. Podsumowanie
Od momentu podjęcia decyzji o wdrażania budżetu zadaniowego w Polsce koncepcja i realizacja przeszły daleko idące zmiany. Ewolucja budżetu
zadaniowego następowała poprzez rozszerzenie klasyfikacji zadaniowej
z początkowych trzech szczebli do czterech (dodano działanie), aby układ
zadaniowy budżetu państwa na rok 2015 składał się z czterech szczebli,
tj. funkcji państwa, zadania budżetowego, podzadania i działania. Na
obecny kształt budżetu zadaniowego miały wpływ decyzje prawne, jakie
podjęto w 2009 roku. Wówczas to opracowano jednolite zasady definiowania celów zadań i podzadań w budżecie zadaniowym, które zostały ogłoszone w komunikacie ministra finansów nr 9 z dnia 17 czerwca 2009 roku
w sprawie standardów definiowania celów dla jednostek sektora finansów
publicznych w zadaniowym planie wydatków na rok 2010. Zastosowano
mechanizm operacyjno-analityczny, który umożliwia monitorowanie treści
celów poszczególnych wydatków poprzez odnoszenie ich do odpowiednich, nadrzędnych celów (w tym priorytetów o charakterze rozwojowym)
umieszczonych w dokumentach strategicznych oraz programowych rządu.
Procedura weryfikacji zgodności celów zadań oraz podzadań budżetowych
w materiałach planistycznych poszczególnych dysponentów z tymi standardami umożliwia odpowiednie dopasowanie celów do zadań oraz zapewnienia ich zgodności z obowiązującymi strategiami10.
Nowa Ustawa o finansach publicznych wprowadziła obligatoryjność
planowania wieloletniego oraz zadaniowego dla jednostek podsektora rządowego oraz ubezpieczeń społecznych. Po raz pierwszy zostało zdefiniowane pojęcie „układu zadaniowego” wraz z zasadami i trybem sporządzania
budżetu państwa w tym układzie. Tym samym poprzez regulacje prawne
usankcjonowana została struktura układu zadaniowego budżetu państwa.
W rozwiązaniach ustawowych stworzono ramy prawne dla dalszych prac
nad wdrożeniem budżetu zadaniowego. Wprowadzono m.in. przepisy regulujące zagadnienia ewidencji wykonania budżetu w układzie zadaniowym (plany kont), upoważniono ministra finansów do określenia (w drodze
rozporządzenia) rodzajów, form, terminów i sposobów sporządzania przez
państwowe jednostki budżetowe, państwowe fundusze celowe, agencje wykonawcze, instytucje gospodarki budżetowej oraz państwowe osoby prawne
sprawozdań z wykonania budżetu w układzie zadaniowym. Ponadto usankcjonowano sprawowanie przez ministra finansów ogólnej kontroli nad efektywnością i skutecznością realizacji budżetu w układzie zadaniowym oraz
10
W myśl regulacji zawartych w przepisach wprowadzających Ustawę o finansach publicznych (z dnia 27 sierpnia 2009 r.) niniejszą procedurę wykonuje Koordynator Krajowy
Budżetu Zadaniowego.
414
Joanna Toborek-Mazur
wykonywanie przez dysponentów części budżetowych nadzoru i kontroli
nad efektywnością oraz skutecznością realizacji planów w układzie zadaniowym na podstawie mierników stopnia realizacji celów.
Zdaniem autorek, pomimo wprowadzanych w ostatnich latach kolejnych rozwiązań w zakresie budżetu zadaniowego, nadal można zaobserwować niewystarczające powiązanie planowania budżetowego z celami
strategicznymi polityki rozwoju, co skutkuje m.in. tym, że środki finansowe
są rozpraszane bądź się dublują i przeznaczane są na działania i inicjatywy
niestanowiące spójnej całości (np. niektóre programy rozwoju, w tym programy wieloletnie). Brakuje także wnikliwej analizy i oceny efektywności
wydatków publicznych, gdyż dokonywana jest jedynie ocena zgodności
wydatków z ustawą budżetową.
Literatura
Budżet zadaniowy, „Studia BAS”, nr 1(33) 2013, K. Marchewka-Bartkowiak,
Z. Szpringer (red.), Wydawnictwo Sejmowe Kancelarii Sejmu, Warszawa.
Finanse publiczne w Polsce w okresie kryzysu, Ministerstwo Finansów, 2012,
http://www.mf.gov.pl/_files_/aktualnoci/2012/raport_22_02_2012/raport_fin_
pub_2012.v1.pdf.
Górniak J. (2009), Ewaluacja jako instrument współczesnej polityki gospodarczej,
[w:] A. Haber, M. Szałas, Ewaluacja wobec wyzwań stojących przed sektorem
finansów publicznych, Polska Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości, Warszawa.
Kaczurak-Kozak M. (2012), Teoretyczne zagadnienia budżetu zadaniowego, [w:]
K. Winiarska (red.), Budżet zadaniowy w teorii i praktyce, Wydawnictwo C.H.
Beck, Warszawa.
Kaczurak-Kozak M. (2013), Wdrażanie budżetu zadaniowego w Polsce, PWSZ
Studia Lubuskie, Tom IX, Sulechów.
Ocena krajowego programu reform i programu konwergencji Polski
z 2012 r., SWD(2012)323 z 30 maja 2012 r., http://ec.europa.eu/europe2020/
pdf/nd/swd2012_poland_pl.pdf.
Peters B.G., Pierre J. (2006), Handbook of Public Administration, Sage, London.
Planowanie w układzie zadaniowym na rok 2015, Rada Ministrów, Warszawa,
wrzesień 2014, http://orka.sejm.gov.pl/Druki7ka.nsf/0/37CA9BF2BB7CC4E9C1257D620036580F/$File/2772-uk%C5%82ad%20zadaniowy.pdf.
Program konwergencji. Aktualizacja 2011, Warszawa, kwiecień 2011, http://www.
mf.gov.pl/_files_/pf/cp2011.pdf.
Projekt ustawy budżetowej na 2009, z dnia 9 stycznia 2009 r., Kancelaria
Sejmu, Dz. U., 2009 r., nr 10, poz. 58, http://www.google.pl/url?sa=t-
Prawne uwarunkowania sprawozdawczości w układzie zadaniowym
415
&rct=j&q=&esrc=s&frm=1&source=web&cd=1&cad=rja&uact=8&v
ed=0CCAQFjAA&url=http%3A%2F%2Fisip.sejm.gov.pl%2FDownload%3Fid%3DWDU2009010005801%26type%3D1&ei=KGNkVYvDIqGTyQPupIGwAw&usg=AFQjCNHgVAQ7qVE1XSG0PBJ-9-MPqndEIQ&bvm=bv.93990622,d.bGQ
Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2011 r. w sprawie sprawozdawczości budżetowej w układzie zadaniowym, Dz. U., 2011 r., nr 298, poz.
1766.
Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 13 czerwca 2013 r. w sprawie szczegółowego sposobu, trybu i terminów opracowania materiałów do projektu ustawy
budżetowej na rok 2014, Dz. U. 2013 r., poz. 702.
Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 czerwca 2014 roku w sprawie szczegółowego sposobu, trybu i terminów opracowania materiałów do projektu ustawy budżetowej na rok 2015, Dz. U. 2014 r., poz. 825.
Strategia Rozwoju Kraju 2020. Aktywne społeczeństwo, konkurencyjna gospodarka, sprawne państwo (SRK 2020), Warszawa, wrzesień 2012. Załącznik do
uchwały nr 157 Rady Ministrów z dnia 25 września 2012 r., Monitor Polski,
2012 r., poz. 882.
Strategia Sprawne Państwo 2020, Warszawa, luty 2013. Załącznik do uchwały nr 17
Rady Ministrów z dnia 12 lutego 2013 r., Monitor Polski, 2013 r., poz. 136.
Ustawa z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych, Dz. U. 2005, nr 249,
poz. 2104.
Ustawa z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, Dz. U. 2009, nr 157,
poz. 1240.
Streszczenie
Budżetowanie zadaniowe w Polsce na szczeblu rządowym jest stosowane od prawie dziesięciu lat. Celem artykułu jest analiza uwarunkowań
prawnych związanych z wprowadzeniem budżetowania w układzie zadaniowym w polskim sektorze rządowym. Poprzez regulacje prawne usankcjonowana została struktura układu zadaniowego budżetu państwa. Stworzono
ramy prawne dla dalszych prac nad rozwojem sprawozdawczości budżetowej. Wprowadzono nowe sprawozdanie, które zostało uzupełnione o część
sprawnościową. Jest ono zdecydowanie bardziej czytelne dla szerszego
kręgu odbiorców.
Ważną rolę w ujęciu planowania zadaniowego w ramy prawne stanowi
Ustawa o finansach publicznych oraz rozporządzenia. Zawierają one rozwiązania dotyczące wdrażania budżetowania oraz wyznaczają jakość infor-
416
Joanna Toborek-Mazur
macji zawartych w sprawozdaniu z wykonania budżetu zadaniowego. Tym
nowym planowaniem objęty jest cały sektor finansów publicznych, z wyjątkiem jednostek samorządu terytorialnego i Narodowego Funduszu Zdrowia.
Słowa kluczowe: sprawozdanie z wykonania budżetu zadaniowego, budżetowanie, regulacje prawne, sektor finansów publicznych.
Legal conditions of reporting in performance based
budgeting
Abstract
Performance budgeting has been used in Poland at the government level
for almost ten years. The aim of the article is to analyse legal conditions associated with the implementation of the performance based budgeting in the
Polish government sector. Task structure of the state budget has been determined through legislation. A legal framework for the further development of
budget reporting was created. A new report was supplemented by efficiency
part. It is far more readable for a wider audience.
The Act on public finance and associated regulations has constituted
an important role for task planning in the legal framework. They contain
solutions for implementation of budgeting and determine the quality of information included in statement of performance budgeting. This planning
scheme covers the entire public finance sector, with the exception of local
government units and the National Health Fund.
Keywords: statement of performance budgeting, performance budgeting,
legal framework, public finance sector.