Odkupiciel 2016.01.24 - Jezusa Chrystusa Odkupiciela Człowieka

Transkrypt

Odkupiciel 2016.01.24 - Jezusa Chrystusa Odkupiciela Człowieka
Intencje Mszalne
24 stycznia – III Niedziela Zwykła
7:30 Za zmarłego ks. Piotra Majkę i zmarłych z rodziny
I N F O R M AT O R D U S Z PA S T E R S K I
Parafia Jezusa Chrystusa Odkupiciela Człowieka w Bielsku-Białej
9:00 1. Dziękczynno-błagalna w int. Anny, Adama i Marka Pawlik w rocznicę urodzin
2. Za zmarłych: Annę i Wojciecha Targosz z synami, córką, synowymi
10:30 1. W int. ks. Franciszka Płonki
2. Za zmarłych: Teresę i Gustawa Szymanek
12:00 Za zmarłego Jana Frączka
17:00 Dziękczynno-błagalna w int. Magdaleny w 2. rocznicę urodzin i Piotra w 10. rocznicę
urodzin
25 stycznia – PONIEDZIAŁEK – Święto Nawrócenia Św. Pawła Apostoła
7:00 Za zmarłych: Zofię Płochocką z wnukiem Tomaszem
8:00 Dziękczynno-błagalna w int. Stanisławy Rokowskiej w 98. rocznicę urodzin
18:00 1. Za zmarłych: Emilię i Piotra Gęca
2. Za zmarłego Piotra Dojdę
26 stycznia – WTOREK – Wspomnienie Świętych biskupów Tymoteusza i Tytusa
7:00 Za zmarłych: Apolonię i Józefa Mikosz
8:00 Za zmarłego Mariana Koima
18:00 Za zmarłego Edwarda Jędrzejczyka
27 stycznia – ŚRODA – Wspomnienie Bł. Jerzego Matulewicza, biskupa
7:00 Za zmarłych: Jadwigę i Jana Skocza, Marię Paździora, Annę i Ignacego Fluder
8:00 Za zmarłych: Krystynę i Helenę Zoń, i Marię Kwaśny
18:00 Za zmarłą Irenę Handzlik
28 stycznia – CZWARTEK – Wspomnienie Św. Tomasza z Akwinu, prezbitera i doktora Kościoła
7:00 Za zmarłego Kazimierza Kwiatkowskiego w 15. rocznicę śmierci, z rodzicami
8:00 Za zmarłych: Elżbietę i Franciszka Holisz z rodzicami
18:00 Za zmarłego Rudolfa Hoffmanna (od Wspólnoty „Wieczernik”)
29 stycznia – PIĄTEK – dzień powszedni
7:00 Za zmarłego Zbigniewa Olejaka
8:00 Za zmarłego Stanisława Jarzynę w 20. rocznicę śmierci
18:00 Za zmarłego Sławomira Stejskala z rodzicami
30 stycznia – SOBOTA – dzień powszedni
7:00 Za zmarłą Wandę Burchacką w 3. rocznicę śmierci
8:00 Dziękczynno-błagalna w int. Pawła i Macieja Januła z okazji imienin oraz Urszuli
Januła z okazji urodzin
14:00 Ślub: Arkadiusz Mazurek - Edyta Cisowska
18:00 Za zmarłą Barbarę Sadlik
31 stycznia – IV Niedziela Zwykła
7:30 Za zmarłą Helenę Płonka w 10. rocznicę śmierci z mężem
9:00 Za zmarłych: Wandę i Ludwika Hyla oraz Franciszka Kałużę z rodzicami i
rodzeństwem
10:30 1. Dziękczynno-błagalna w int. Nataniela Pachowicza w 4. rocznicę urodzin
2. Dziękczynno-błagalna w int. Barbary i Henryka w 35. rocznicę ślubu
12:00 Dziękczynno-błagalna w int. Magdaleny i Krzysztofa Chrobak
17:00 Za zmarłych: Stefanię Borecką i Jana Michalaka
Rok
18, nr 4 (695)
24 stycznia
2016 www.parafiakarpackie.pl
Rok
18,
nr 24
(609)
22 czerw-
III
XIINiedziela
NiedzielaZwykła
Zwykła
Wczoraj, dziś, jutro
Dwudziesty wiek to czas ucieczki od
teraźniejszości. Jest ona często zbyt
ciężka dla współczesnego człowieka. Nie
mogąc udźwignąć odpowiedzialności za
dziś, większość ludzi ucieka w przyszłość.
Dowodzi tego wciąż wielkie zapotrzebowanie
na fantastykę pseudonaukową. Karmi
ona miliony ludzi wielkim złudzeniem
możliwości budowania świata łatwiejszego i
przyjemniejszego niż nasz obecny.
Drugim znakiem jest fascynacja obrazem.
Coraz częściej ludziom wystarczy obraz, cień
na ekranie, w który wierzą bez zastrzeżeń.
W mieszkaniu z każdego kąta wygląda
cierpienie, nędza, nieszczęście. Jedynie na
ekranie stojącego na pudłach telewizora
jest bogactwo, przyjemność i szczęście.
Mieszkańcy, skoro nie mogą lepiej mieć,
pragną przynajmniej nakarmić oczy obrazem
bogactwa świata.
To oderwanie człowieka od rzeczywistości,
ta jego ucieczka jest bardzo niebezpieczna.
Świat iluzji zniknie, jak niknie obraz telewizyjny,
z chwilą gdy zabraknie prądu elektrycznego, i
człowiek zostanie w obecnej rzeczywistości
jak więzień w celi.
Jeszcze inną formą ucieczki od dziś jest próba
zatracenia świadomości przez zatopienie jej w
narkotykach lub alkoholu. Tym razem środki
okazują się jeszcze groźniejsze, bo nie tylko
nie wyprowadzają człowieka z teraźniejszości,
ale go w niej niszczą, i to w sposób często
nieodwracalny.
Bóg ukazał nam, żyjącym w czasie, potrzebę
utrzymania równowagi między wiedzą o
przeszłości i wiedzą o przyszłości, która
kształtuje szczęście dnia dzisiejszego.
Człowiek mądry chcąc wygrać „jutro”,
musi dobrze znać „wczoraj”. Historia
bowiem pozwala zrozumieć „dziś” i mądrze
zaprogramować przyszłość.
Nehemiasz w swej Księdze opisuje, jak
Izraelici przybyli z wygnania do zburzonej
Jerozolimy. Dramatyczne było ich „dziś”, bez
większych perspektyw lepszego „jutra”. W tej
sytuacji Nehemiasz wraz z Ezdraszem sięgnęli
po „wczoraj”. Zebrali lud i kazali czytać z Biblii
Prawo, czyli święte dzieje narodu wybranego.
Lud słuchał w skupieniu, popłynęły łzy. Izraelici
zaczęli rozumieć gorzkie „teraz” jako etap
na drodze do lepszego „jutra”. Odzyskiwali
równowagę ducha. Rozradowały się ich serca
i mogli spokojnie spojrzeć w jutro.
Piękne są słowa Nehemiasza: „Nie bądźcie
smutni i nie płaczcie /.../ Idźcie, spożywajcie
potrawy świąteczne i pijcie napoje słodkie,
poślijcie też porcje temu, który nic gotowego
nie ma, albowiem poświęcony jest ten dzień
Panu naszemu. A nie bądźcie przygnębieni,
gdyż radość w Panu jest waszą ostoją”.
Wezwanie do czytania Biblii to zawsze
wezwanie do zajęcia się naszym „wczoraj”.
Biblia mówi o naszej historii. Jako duchowi
spadkobiercy wiary Abrahama, naszego ojca,
stanowimy lud Boży. Kto umie czytać Pismo
Święte, ten w najtrudniejszej sytuacji potrafi
zachować równowagę i ufnie spojrzeć w
„jutro”, nawet wówczas, gdy ono zapowiada
się apokaliptycznie.
Lektura Biblii potraktowana na serio kształtuje
w człowieku zmysł historycznego myślenia, tak
bardzo potrzebny do twórczego wykorzystania
chwili obecnej i mądrego zaprogramowania
„jutra”. Trzeba jedynie troszczyć się o to, by
Księgi Natchnione były czytane w całości,
systematycznie i interpretowane zgodnie z
duchem tradycji przechowywanej w Kościele.
Wyrywkowe czytanie tekstów świętych z
własną interpretacją jest niebezpieczne i
nie tylko nie pomaga w wychowaniu ducha
rozumienia historii, ale go niszczy.
Dobrze ten błąd ukazuje scena z Nazaretu
przedstawiona przez św. Łukasza. Oto
Jezus przeczytał słowa Księgi proroka
Izajasza i skomentował je w duchu historii
przez odwołanie się do działalności
proroków Eliasza i Elizeusza. Rodacy jednak
interpretowali tekst po swojemu, widząc w
jego realizacji szansę dla siebie do robienia
interesów. Dwie interpretacje. Chrystusowa
— historyczna zderzy się z interpretacją
wyłącznie nastawioną na jutro. Mieszkańcy
Nazaretu widzą w obecności Chrystusa,
namaszczonego Duchem Świętym, lepszą
przyszłość dla swojego miasta. Jezus
odrzuca taką interpretację proroctwa i
wzywa do głębszej refleksji nad historią
proroków, bo inaczej Jego rodacy popełnią
błąd, odrzucając tym razem największego z
proroków. Mieszkańcy Nazaretu nastawieni
na wyczekiwanie lepszego jutra, nie mając
ducha historycznego myślenia, nie rozpoznali
wielkiego „dziś” swego miasta, dlatego nie
oglądali jego wielkiego jutra. Podobny błąd
popełnią mieszkańcy Jerozolimy i większość
Izraelitów. Zabrakło im zachowania równowagi
w docenieniu historii i programowania
przyszłości, jaka istnieje między wczoraj i
jutro.
Ks. Edward Staniek
1. WIECZÓR CHWAŁY – dzisiaj, o godz. 20:00. Zakończenie ok. 21:00 Apelem Jasnogórskim.
2. APEL JASNOGÓRSKI – w poniedziałek, 25 stycznia, po Mszy św. wieczornej.
3. RÓŻANIEC JASNOGÓRSKI - we wtorek o 17:30.
4. NOWENNA DO MATKI BOŻEJ NIEUSTAJĄCEJ POMOCY – w środę o 17:30.
5. KATECHEZA DOROSŁYCH – we wtorek, po Mszy św. wieczornej.
6. WIECZERNIK – spotyka się w czwartek na Mszy o 18:00; następnie w sali, na kolędowaniu.
7. KOLEKTA PRZYSZŁEJ NIEDZIELI – na nasz kościół … przeznaczona będzie na opał.
8. PIELGRZYMKA DO CZĘSTOCHOWY - tradycyjna, na szopki bożonarodzeniowe – w sobotę
30 stycznia. Wyjazd o godz. 8:00. Koszt 35 zł od osoby dorosłej, 25 zł od dziecka. Zapisy do wtorku
w zakrystii.
9. DEKLARACJE NA ROK 2016 – można zabierać ze stolików przy wyjściu z kościoła i kaplicy.
Znajdują się również w dzisiejszym „Odkupicielu”.
( źródło: mateusz.pl - komentarz do niedzielnej liturgii)
NAWRÓCENIE ŚW. PAWŁA APOSTOŁA - 25 stycznia
Szaweł urodził się w Tarsie w Cylicji (obecnie Turcja) około 5-10 roku po Chrystusie. Pochodził z
żydowskiej rodziny silnie przywiązanej do tradycji. Byli niewolnikami, którzy zostali wyzwoleni.
Szaweł odziedziczył po nich obywatelstwo rzymskie. Uczył się rzemiosła - tkania płótna
namiotowego. Później przybył do Jerozolimy, aby studiować Torę. Był uczniem Gamaliela (Dz 22,
3). Gorliwość w strzeżeniu tradycji religijnej sprawiła, że mając około 25 lat stał się zdecydowanym
przeciwnikiem i prześladowcą Kościoła. Uczestniczył jako świadek w kamienowaniu św. Szczepana.
Około 35 roku z własnej woli udał się z listami polecającymi do Damaszku (Dz 9, 1n; Ga 1, 15-16),
aby tam ścigać chrześcijan. Jak podają Dzieje Apostolskie, u bram miasta „olśniła go nagle światłość
z nieba. A gdy upadł na ziemię, usłyszał głos: «Szawle, Szawle, dlaczego Mnie prześladujesz?» - «Kto
jesteś, Panie?» - powiedział. A On: «Jestem Jezus, którego ty prześladujesz. Wstań i wejdź do miasta,
tam ci powiedzą, co masz czynić» (Dz 9, 3-6).
Po tym nagłym, niespodziewanym i cudownym nawróceniu przyjął chrzest i zmienił imię na Paweł.
Po trzech latach pobytu w Damaszku oraz krótkim pobycie w Jerozolimie odbył trzy misyjne
podróże: pierwszą - w latach 44-49: Cypr-Galacja, razem z Barnabą i Markiem; drugą w latach
50-53: Filippi-Tesaloniki-Berea-Achaia-Korynt, razem z Tymoteuszem i Sylasem; trzecią w latach
53-58: Efez-Macedonia-Korynt-Jerozolima.
Św. Paweł, nazywany Apostołem Narodów, jest autorem 13 listów do gmin chrześcijańskich,
włączonych do ksiąg Nowego Testamentu.
W Palestynie Paweł został aresztowany i był przesłuchiwany przez prokuratorów Feliksa i Festusa.
Dwa lata przebywał w więzieniu w Cezarei. Gdy odwołał się do cesarza, został deportowany drogą
morską do Rzymu. Dwa lata przebywał w więzieniu o dość łagodnym regulaminie. Uwolniony, udał
się do Efezu, Hiszpanii (prawdopodobnie; jak podaje Klemens, „dotarł do kresu Zachodu”, a tak
określano tereny Półwyspu Iberyjskiego) i na Kretę. W Efezie albo w Troadzie aresztowano go po
raz drugi (64 r.). W Rzymie oczekiwał na zakończenie procesu oraz wyrok.
Zginął śmiercią męczeńską przez ścięcie mieczem w tym samym roku co św. Piotr Apostoł (67 r.).
W Rzymie w IV wieku szczątki Pawła Apostoła złożono w grobowcu, nad którym wybudowano
bazylikę św. Pawła za Murami. Jest patronem licznych zakonów, Awinionu, Berlina, Biecza,
Frankfurtu nad Menem, Poznania, Rygi, Rzymu, Saragossy oraz marynarzy, powroźników, tkaczy.
W ikonografii św. Paweł przedstawiany jest w długiej tunice i płaszczu. Jego atrybutami są: baranek,
koń, kość słoniowa, miecz.
( źródło: brewiarz.pl - komentarz do święta)
Kancelaria parafialna czynna od wtorku do piątku od 16:30 do 18:00.
Kontakt z parafią: 33 81 66 933
OGŁOSZENIA DUSZPASTERSKIE - 24.01.2016
III NIEDZIELA ZWYKŁA
PODZIĘKOWANIA
Dobiegła końca tegoroczna kolęda, czyli odwiedziny duszpasterskie w naszej parafii.
Wszystkim, którzy przyjęli kapłana niosącego modlitwę i Boże Błogosławieństwo,
serdecznie dziękujemy.
Dziękujemy Wam, drodzy parafianie,
szczególnie za otwarte serca i miłą atmosferę spotkań.
Niech Bóg Wam wszystkim błogosławi.
LITURGICZNE ABC
Nałożenie rąk (cz. 1)
Ręka jest organem o szczególnej wymowie znaczeniowej. Spośród gestów wykonywanych
rękami, najbardziej wymownym jest gest nałożenia rąk. W liturgii obrzęd ten należy do
najstarszych. Sięga on czasów Chrystusa Pana, który wielokrotnie nakładał ręce na dzieci
lub na chorych (Mk 7,33; 10,16; Łk 4,40; Dz 6,6; 2 Tm 1,6).
Znaczenie nałożenia rąk zależy od obrzędu, w którym się je stosuje. Nakłada się ręce przy
udzielaniu błogosławieństwa (np. prymicyjnego), w którym oznacza ono łaskawość Boga
w Trójcy Jedynego, który jest źródłem wszelkiej świętości.
W obrzędzie sakramentu bierzmowania, nałożenie ręki z równoczesnym namaszczeniem
olejem krzyżma oznacza, że Duch Święty udziela się bierzmowanemu jako Dar.
W obrzędzie sakramentu święceń nałożenie rąk oznacza przekazanie władzy kapłańskiej.
Ponieważ Chrystus często kładł ręce na chorych, których uzdrawiał, dlatego gest ten
wszedł do obrzędu namaszczenia chorych.
W każdym z wyżej wymienionych obrzędów znaczenie nałożenia rąk jest materią
sakramentu, którą wyjaśnia tekst modlitwy towarzyszącej, zwanej formą sakramentu.
(ciąg dalszy w następnym numerze)
( źródło: http://www.ministranci.archidiecezja.katowice.pl/liturgia,postawy-i-gesty
http://liturgia.wiara.pl )
REDAKCJA: Maciej Januła
ZA WSZYSTKIE OFIARY ZŁOŻONE NA „ODKUPICIELA” SERDECZNIE DZIĘKUJEMY

Podobne dokumenty