Odkupiciel 2016.01.24 - Jezusa Chrystusa Odkupiciela Człowieka
Transkrypt
Odkupiciel 2016.01.24 - Jezusa Chrystusa Odkupiciela Człowieka
Intencje Mszalne 24 stycznia – III Niedziela Zwykła 7:30 Za zmarłego ks. Piotra Majkę i zmarłych z rodziny I N F O R M AT O R D U S Z PA S T E R S K I Parafia Jezusa Chrystusa Odkupiciela Człowieka w Bielsku-Białej 9:00 1. Dziękczynno-błagalna w int. Anny, Adama i Marka Pawlik w rocznicę urodzin 2. Za zmarłych: Annę i Wojciecha Targosz z synami, córką, synowymi 10:30 1. W int. ks. Franciszka Płonki 2. Za zmarłych: Teresę i Gustawa Szymanek 12:00 Za zmarłego Jana Frączka 17:00 Dziękczynno-błagalna w int. Magdaleny w 2. rocznicę urodzin i Piotra w 10. rocznicę urodzin 25 stycznia – PONIEDZIAŁEK – Święto Nawrócenia Św. Pawła Apostoła 7:00 Za zmarłych: Zofię Płochocką z wnukiem Tomaszem 8:00 Dziękczynno-błagalna w int. Stanisławy Rokowskiej w 98. rocznicę urodzin 18:00 1. Za zmarłych: Emilię i Piotra Gęca 2. Za zmarłego Piotra Dojdę 26 stycznia – WTOREK – Wspomnienie Świętych biskupów Tymoteusza i Tytusa 7:00 Za zmarłych: Apolonię i Józefa Mikosz 8:00 Za zmarłego Mariana Koima 18:00 Za zmarłego Edwarda Jędrzejczyka 27 stycznia – ŚRODA – Wspomnienie Bł. Jerzego Matulewicza, biskupa 7:00 Za zmarłych: Jadwigę i Jana Skocza, Marię Paździora, Annę i Ignacego Fluder 8:00 Za zmarłych: Krystynę i Helenę Zoń, i Marię Kwaśny 18:00 Za zmarłą Irenę Handzlik 28 stycznia – CZWARTEK – Wspomnienie Św. Tomasza z Akwinu, prezbitera i doktora Kościoła 7:00 Za zmarłego Kazimierza Kwiatkowskiego w 15. rocznicę śmierci, z rodzicami 8:00 Za zmarłych: Elżbietę i Franciszka Holisz z rodzicami 18:00 Za zmarłego Rudolfa Hoffmanna (od Wspólnoty „Wieczernik”) 29 stycznia – PIĄTEK – dzień powszedni 7:00 Za zmarłego Zbigniewa Olejaka 8:00 Za zmarłego Stanisława Jarzynę w 20. rocznicę śmierci 18:00 Za zmarłego Sławomira Stejskala z rodzicami 30 stycznia – SOBOTA – dzień powszedni 7:00 Za zmarłą Wandę Burchacką w 3. rocznicę śmierci 8:00 Dziękczynno-błagalna w int. Pawła i Macieja Januła z okazji imienin oraz Urszuli Januła z okazji urodzin 14:00 Ślub: Arkadiusz Mazurek - Edyta Cisowska 18:00 Za zmarłą Barbarę Sadlik 31 stycznia – IV Niedziela Zwykła 7:30 Za zmarłą Helenę Płonka w 10. rocznicę śmierci z mężem 9:00 Za zmarłych: Wandę i Ludwika Hyla oraz Franciszka Kałużę z rodzicami i rodzeństwem 10:30 1. Dziękczynno-błagalna w int. Nataniela Pachowicza w 4. rocznicę urodzin 2. Dziękczynno-błagalna w int. Barbary i Henryka w 35. rocznicę ślubu 12:00 Dziękczynno-błagalna w int. Magdaleny i Krzysztofa Chrobak 17:00 Za zmarłych: Stefanię Borecką i Jana Michalaka Rok 18, nr 4 (695) 24 stycznia 2016 www.parafiakarpackie.pl Rok 18, nr 24 (609) 22 czerw- III XIINiedziela NiedzielaZwykła Zwykła Wczoraj, dziś, jutro Dwudziesty wiek to czas ucieczki od teraźniejszości. Jest ona często zbyt ciężka dla współczesnego człowieka. Nie mogąc udźwignąć odpowiedzialności za dziś, większość ludzi ucieka w przyszłość. Dowodzi tego wciąż wielkie zapotrzebowanie na fantastykę pseudonaukową. Karmi ona miliony ludzi wielkim złudzeniem możliwości budowania świata łatwiejszego i przyjemniejszego niż nasz obecny. Drugim znakiem jest fascynacja obrazem. Coraz częściej ludziom wystarczy obraz, cień na ekranie, w który wierzą bez zastrzeżeń. W mieszkaniu z każdego kąta wygląda cierpienie, nędza, nieszczęście. Jedynie na ekranie stojącego na pudłach telewizora jest bogactwo, przyjemność i szczęście. Mieszkańcy, skoro nie mogą lepiej mieć, pragną przynajmniej nakarmić oczy obrazem bogactwa świata. To oderwanie człowieka od rzeczywistości, ta jego ucieczka jest bardzo niebezpieczna. Świat iluzji zniknie, jak niknie obraz telewizyjny, z chwilą gdy zabraknie prądu elektrycznego, i człowiek zostanie w obecnej rzeczywistości jak więzień w celi. Jeszcze inną formą ucieczki od dziś jest próba zatracenia świadomości przez zatopienie jej w narkotykach lub alkoholu. Tym razem środki okazują się jeszcze groźniejsze, bo nie tylko nie wyprowadzają człowieka z teraźniejszości, ale go w niej niszczą, i to w sposób często nieodwracalny. Bóg ukazał nam, żyjącym w czasie, potrzebę utrzymania równowagi między wiedzą o przeszłości i wiedzą o przyszłości, która kształtuje szczęście dnia dzisiejszego. Człowiek mądry chcąc wygrać „jutro”, musi dobrze znać „wczoraj”. Historia bowiem pozwala zrozumieć „dziś” i mądrze zaprogramować przyszłość. Nehemiasz w swej Księdze opisuje, jak Izraelici przybyli z wygnania do zburzonej Jerozolimy. Dramatyczne było ich „dziś”, bez większych perspektyw lepszego „jutra”. W tej sytuacji Nehemiasz wraz z Ezdraszem sięgnęli po „wczoraj”. Zebrali lud i kazali czytać z Biblii Prawo, czyli święte dzieje narodu wybranego. Lud słuchał w skupieniu, popłynęły łzy. Izraelici zaczęli rozumieć gorzkie „teraz” jako etap na drodze do lepszego „jutra”. Odzyskiwali równowagę ducha. Rozradowały się ich serca i mogli spokojnie spojrzeć w jutro. Piękne są słowa Nehemiasza: „Nie bądźcie smutni i nie płaczcie /.../ Idźcie, spożywajcie potrawy świąteczne i pijcie napoje słodkie, poślijcie też porcje temu, który nic gotowego nie ma, albowiem poświęcony jest ten dzień Panu naszemu. A nie bądźcie przygnębieni, gdyż radość w Panu jest waszą ostoją”. Wezwanie do czytania Biblii to zawsze wezwanie do zajęcia się naszym „wczoraj”. Biblia mówi o naszej historii. Jako duchowi spadkobiercy wiary Abrahama, naszego ojca, stanowimy lud Boży. Kto umie czytać Pismo Święte, ten w najtrudniejszej sytuacji potrafi zachować równowagę i ufnie spojrzeć w „jutro”, nawet wówczas, gdy ono zapowiada się apokaliptycznie. Lektura Biblii potraktowana na serio kształtuje w człowieku zmysł historycznego myślenia, tak bardzo potrzebny do twórczego wykorzystania chwili obecnej i mądrego zaprogramowania „jutra”. Trzeba jedynie troszczyć się o to, by Księgi Natchnione były czytane w całości, systematycznie i interpretowane zgodnie z duchem tradycji przechowywanej w Kościele. Wyrywkowe czytanie tekstów świętych z własną interpretacją jest niebezpieczne i nie tylko nie pomaga w wychowaniu ducha rozumienia historii, ale go niszczy. Dobrze ten błąd ukazuje scena z Nazaretu przedstawiona przez św. Łukasza. Oto Jezus przeczytał słowa Księgi proroka Izajasza i skomentował je w duchu historii przez odwołanie się do działalności proroków Eliasza i Elizeusza. Rodacy jednak interpretowali tekst po swojemu, widząc w jego realizacji szansę dla siebie do robienia interesów. Dwie interpretacje. Chrystusowa — historyczna zderzy się z interpretacją wyłącznie nastawioną na jutro. Mieszkańcy Nazaretu widzą w obecności Chrystusa, namaszczonego Duchem Świętym, lepszą przyszłość dla swojego miasta. Jezus odrzuca taką interpretację proroctwa i wzywa do głębszej refleksji nad historią proroków, bo inaczej Jego rodacy popełnią błąd, odrzucając tym razem największego z proroków. Mieszkańcy Nazaretu nastawieni na wyczekiwanie lepszego jutra, nie mając ducha historycznego myślenia, nie rozpoznali wielkiego „dziś” swego miasta, dlatego nie oglądali jego wielkiego jutra. Podobny błąd popełnią mieszkańcy Jerozolimy i większość Izraelitów. Zabrakło im zachowania równowagi w docenieniu historii i programowania przyszłości, jaka istnieje między wczoraj i jutro. Ks. Edward Staniek 1. WIECZÓR CHWAŁY – dzisiaj, o godz. 20:00. Zakończenie ok. 21:00 Apelem Jasnogórskim. 2. APEL JASNOGÓRSKI – w poniedziałek, 25 stycznia, po Mszy św. wieczornej. 3. RÓŻANIEC JASNOGÓRSKI - we wtorek o 17:30. 4. NOWENNA DO MATKI BOŻEJ NIEUSTAJĄCEJ POMOCY – w środę o 17:30. 5. KATECHEZA DOROSŁYCH – we wtorek, po Mszy św. wieczornej. 6. WIECZERNIK – spotyka się w czwartek na Mszy o 18:00; następnie w sali, na kolędowaniu. 7. KOLEKTA PRZYSZŁEJ NIEDZIELI – na nasz kościół … przeznaczona będzie na opał. 8. PIELGRZYMKA DO CZĘSTOCHOWY - tradycyjna, na szopki bożonarodzeniowe – w sobotę 30 stycznia. Wyjazd o godz. 8:00. Koszt 35 zł od osoby dorosłej, 25 zł od dziecka. Zapisy do wtorku w zakrystii. 9. DEKLARACJE NA ROK 2016 – można zabierać ze stolików przy wyjściu z kościoła i kaplicy. Znajdują się również w dzisiejszym „Odkupicielu”. ( źródło: mateusz.pl - komentarz do niedzielnej liturgii) NAWRÓCENIE ŚW. PAWŁA APOSTOŁA - 25 stycznia Szaweł urodził się w Tarsie w Cylicji (obecnie Turcja) około 5-10 roku po Chrystusie. Pochodził z żydowskiej rodziny silnie przywiązanej do tradycji. Byli niewolnikami, którzy zostali wyzwoleni. Szaweł odziedziczył po nich obywatelstwo rzymskie. Uczył się rzemiosła - tkania płótna namiotowego. Później przybył do Jerozolimy, aby studiować Torę. Był uczniem Gamaliela (Dz 22, 3). Gorliwość w strzeżeniu tradycji religijnej sprawiła, że mając około 25 lat stał się zdecydowanym przeciwnikiem i prześladowcą Kościoła. Uczestniczył jako świadek w kamienowaniu św. Szczepana. Około 35 roku z własnej woli udał się z listami polecającymi do Damaszku (Dz 9, 1n; Ga 1, 15-16), aby tam ścigać chrześcijan. Jak podają Dzieje Apostolskie, u bram miasta „olśniła go nagle światłość z nieba. A gdy upadł na ziemię, usłyszał głos: «Szawle, Szawle, dlaczego Mnie prześladujesz?» - «Kto jesteś, Panie?» - powiedział. A On: «Jestem Jezus, którego ty prześladujesz. Wstań i wejdź do miasta, tam ci powiedzą, co masz czynić» (Dz 9, 3-6). Po tym nagłym, niespodziewanym i cudownym nawróceniu przyjął chrzest i zmienił imię na Paweł. Po trzech latach pobytu w Damaszku oraz krótkim pobycie w Jerozolimie odbył trzy misyjne podróże: pierwszą - w latach 44-49: Cypr-Galacja, razem z Barnabą i Markiem; drugą w latach 50-53: Filippi-Tesaloniki-Berea-Achaia-Korynt, razem z Tymoteuszem i Sylasem; trzecią w latach 53-58: Efez-Macedonia-Korynt-Jerozolima. Św. Paweł, nazywany Apostołem Narodów, jest autorem 13 listów do gmin chrześcijańskich, włączonych do ksiąg Nowego Testamentu. W Palestynie Paweł został aresztowany i był przesłuchiwany przez prokuratorów Feliksa i Festusa. Dwa lata przebywał w więzieniu w Cezarei. Gdy odwołał się do cesarza, został deportowany drogą morską do Rzymu. Dwa lata przebywał w więzieniu o dość łagodnym regulaminie. Uwolniony, udał się do Efezu, Hiszpanii (prawdopodobnie; jak podaje Klemens, „dotarł do kresu Zachodu”, a tak określano tereny Półwyspu Iberyjskiego) i na Kretę. W Efezie albo w Troadzie aresztowano go po raz drugi (64 r.). W Rzymie oczekiwał na zakończenie procesu oraz wyrok. Zginął śmiercią męczeńską przez ścięcie mieczem w tym samym roku co św. Piotr Apostoł (67 r.). W Rzymie w IV wieku szczątki Pawła Apostoła złożono w grobowcu, nad którym wybudowano bazylikę św. Pawła za Murami. Jest patronem licznych zakonów, Awinionu, Berlina, Biecza, Frankfurtu nad Menem, Poznania, Rygi, Rzymu, Saragossy oraz marynarzy, powroźników, tkaczy. W ikonografii św. Paweł przedstawiany jest w długiej tunice i płaszczu. Jego atrybutami są: baranek, koń, kość słoniowa, miecz. ( źródło: brewiarz.pl - komentarz do święta) Kancelaria parafialna czynna od wtorku do piątku od 16:30 do 18:00. Kontakt z parafią: 33 81 66 933 OGŁOSZENIA DUSZPASTERSKIE - 24.01.2016 III NIEDZIELA ZWYKŁA PODZIĘKOWANIA Dobiegła końca tegoroczna kolęda, czyli odwiedziny duszpasterskie w naszej parafii. Wszystkim, którzy przyjęli kapłana niosącego modlitwę i Boże Błogosławieństwo, serdecznie dziękujemy. Dziękujemy Wam, drodzy parafianie, szczególnie za otwarte serca i miłą atmosferę spotkań. Niech Bóg Wam wszystkim błogosławi. LITURGICZNE ABC Nałożenie rąk (cz. 1) Ręka jest organem o szczególnej wymowie znaczeniowej. Spośród gestów wykonywanych rękami, najbardziej wymownym jest gest nałożenia rąk. W liturgii obrzęd ten należy do najstarszych. Sięga on czasów Chrystusa Pana, który wielokrotnie nakładał ręce na dzieci lub na chorych (Mk 7,33; 10,16; Łk 4,40; Dz 6,6; 2 Tm 1,6). Znaczenie nałożenia rąk zależy od obrzędu, w którym się je stosuje. Nakłada się ręce przy udzielaniu błogosławieństwa (np. prymicyjnego), w którym oznacza ono łaskawość Boga w Trójcy Jedynego, który jest źródłem wszelkiej świętości. W obrzędzie sakramentu bierzmowania, nałożenie ręki z równoczesnym namaszczeniem olejem krzyżma oznacza, że Duch Święty udziela się bierzmowanemu jako Dar. W obrzędzie sakramentu święceń nałożenie rąk oznacza przekazanie władzy kapłańskiej. Ponieważ Chrystus często kładł ręce na chorych, których uzdrawiał, dlatego gest ten wszedł do obrzędu namaszczenia chorych. W każdym z wyżej wymienionych obrzędów znaczenie nałożenia rąk jest materią sakramentu, którą wyjaśnia tekst modlitwy towarzyszącej, zwanej formą sakramentu. (ciąg dalszy w następnym numerze) ( źródło: http://www.ministranci.archidiecezja.katowice.pl/liturgia,postawy-i-gesty http://liturgia.wiara.pl ) REDAKCJA: Maciej Januła ZA WSZYSTKIE OFIARY ZŁOŻONE NA „ODKUPICIELA” SERDECZNIE DZIĘKUJEMY