Odkupiciel 2016.03.13 - Jezusa Chrystusa Odkupiciela Człowieka

Intencje Mszalne
13 marca – V Niedziela Wielkiego Postu
7:30 Za zmarłego Piotra Kapejewskiego z rodziną
I N F O R M AT O R D U S Z PA S T E R S K I
Parafia Jezusa Chrystusa Odkupiciela Człowieka w Bielsku-Białej
9:00 1. W int. Ojczyzny
2. Dziękczynno-błagalna w int. Małgorzaty z okazji 80. rocznicy urodzin
10:30 1. Za zmarłych: Kazimierza Suwaj z rodzicami i teściami
2. Za zmarłego Tadeusza Kołodziej w 15. rocznicę śmierci, zmarłych rodziców z obu
stron i zmarłą Krystynę Rabiega
12:00 Chrzty i Roczki
17:00 Dziękczynno-błagalna w int. Krystyny Muzyka
14 marca – PONIEDZIAŁEK – dzień powszedni
7:00 Za zmarłego Wiktora Jodłowskiego
8:00 1. Za zmarłego Bogusława Zendera
2. Za zmarłą Annę Oksiak
18:00 Za zmarłego Władysława Jakubca
15 marca – WTOREK – dzień powszedni
7:00 Za zmarłą Anielę Borską
8:00 Za zmarłych: Helenę, Stanisława i Andrzeja Rajskich
18:00 Za zmarłych: Wandę Świątkowską z rodzicami i rodzeństwem
16 marca – ŚRODA – dzień powszedni
7:00 Za zmarłego Czesława Michalskiego
8:00 Za zmarłych: Elwirę i Ernesta Waluś
18:00 Za zmarłych: Stefanię Kominek z rodzicami
17 marca – CZWARTEK – dzień powszedni
7:00 Za zmarłą Genowefę Leśniak
8:00 Za zmarłych: Emilię i Józefa Adamskich w rocznicę śmierci
18:00 W int. Akcji Katolickiej
18 marca – PIĄTEK – dzień powszedni
7:00 Za zmarłych: Józefa Kolasę z rodzicami i rodzeństwem
8:00 Dziękczynno-błagalna w int. Felicji Kotus z okazji urodzin
18:00 Dziękczynno-błagalna w int. Bogusława Zoń z okazji urodzin i imienin
19 marca – SOBOTA – Uroczystość Św. Józefa, Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny
7:00 Za zmarłą Józefę Byrczek z mamą i teściową
8:00 Za zmarłych: Cecylię i Michała Tomaszek
18:00 Za zmarłego Józefa Wykręt w 8. rocznicę śmierci
20 marca – NIEDZIELA PALMOWA czyli MĘKI PAŃSKIEJ
7:30 Dziękczynno-błagalna w int. Zbigniewa z okazji imienin
9:00 Za zmarłego Jana Wilkosa z rodzicami i teściami
10:30 1. Za zmarłego Franciszka Micek
2. Za zmarłych: Helenę i Mieczysława Skowrońskich
3. Za zmarłego Tadeusza Konior
12:00 Za zmarłego Łukasza Błońskiego
17:00 Za zmarłego Mariana Koima
Rok
Rok
18, nr 10 (701)
18,
13 nr
marca 2016
24www.parafiakarpackie.pl
(609)
22 czerw-
V Niedziela Wielkiego Postu
„Ja ciebie nie potępiam”
Istnieją
dwie
formy
samousprawiedliwienia. Jedna polega
na zaciekłej obronie ludzi, którzy popełnili
zło. Kto za wszelką cenę chce obronić
i wytłumaczyć Judasza, szuka w tym
usprawiedliwienia dla siebie. Rozumowanie
jest takie: Jeśli można dać rozgrzeszenie
Judaszowi z tak wielkiego grzechu, to i ja
z moimi znacznie mniejszymi na pewno je
otrzymam. Usprawiedliwianie innych jest
jedną z form usprawiedliwiania siebie.
Rzecz jasna, nikt się nie przyzna,
nawet przed sobą, że usprawiedliwianie
ludzi złych — warunkami życia, wpływami
środowiska, wrodzonymi skłonnościami —
stanowi próbę usprawiedliwiania siebie.
Dokładniejsza jednak obserwacja człowieka
łatwo rozgrzeszającego wszystkich, ujawnia
z reguły tkwiącą w nim podświadomą
potrzebę samousprawiedliwienia.
Druga forma samousprawiedliwienia
polega na wręcz odwrotnym zachowaniu.
To kamienowanie ludzi złych, bezwzględne
oskarżanie i domaganie się wielkiej kary
dla tego, kto zło popełnił. Takim ludziom
się wydaje, że jeśli publicznie atakują błędy
czy grzechy innych, to sami są od nich
wolni. Występując jako stróże porządku
moralnego uchylają podejrzenie, że sami
ten porządek naruszają.
Ci, którzy głośno oskarżają winnych,
najczęściej sami popełniają grzechy innej
kategorii. Ten, kto chce kamienować
złodzieja, sam żyje w cudzołóstwie, a kto
chce kamienować cudzołożnika, sam
jest donosicielem. Broniąc głośno norm
moralnych, stara się ukryć swoje świństwa.
Droga, którą ukazuje Chrystus,
wiedzie środkiem. Ani nie chce, byśmy
usprawiedliwiali grzeszników, bo to należy
do Boga a nie do nas, ani nie chce, byśmy
ich potępiali. Tylko bezgrzeszny człowiek
mógłby wydać sprawiedliwy wyrok na
grzesznika. „Kto z was jest bez grzechu,
niech pierwszy rzuci na nią kamień” /J 8, 7/.
Każda forma samousprawiedliwienia
jest niewłaściwa. W pierwszej człowiek
stopniowo utwierdza siebie w złu. Nie
szuka środków, by pomóc drugiemu.
Usprawiedliwianie jego postępowania nie
jest żadną pomocą, jest krzywdą. Pomoc
jest wówczas, gdy człowiek porzuca grzech,
wchodzi na drogę dobra. Trzeba mu podać
rękę i wyciągnąć z bagna, w którym tonie, a
nie usprawiedliwiać jego fałszywego kroku,
pogrążając się razem z nim w grzęzawisku.
W drugim wypadku człowiek niszcząc
winnego, niszczy swoje własne serce.
Kamienie, które uderzają w drugiego
człowieka, zawsze ranią serce tego, kto je
rzuca. Prawo uderzenia w człowieka ma
Bóg. Jezus przypomina oskarżycielom tę
prawdę. Winni wpierw spojrzeć w swoje
własne serce. On, jedyny sprawiedliwy,
który mógł ukarać cudzołożnicę, nie potępia
jej, lecz odsyła z upomnieniem pełnym
miłości: „Idź, a od tej chwili już nie grzesz!”
/J 8, 11/. Dostrzegł jej grzech, lecz podał
rękę, wydobył z grzęzawiska, wyrwał z rąk
uzbrojonych w kamienie i odesłał wolną.
Warto w tej ewangelicznej scenie zwrócić
uwagę jeszcze na jedno. Usprawiedliwienia
u Boga nie uzyskuje się przez tłumaczenie.
Ludzie sądzą, że potrafią się przed Bogiem
wytłumaczyć z wielu grzechów — różnymi
okolicznościami, sytuacją, skłonnościami
itp. To wielka pomyłka. Bóg usprawiedliwia
jedynie tych, którzy mają odwagę przyznać
się do winy i prosić o przebaczenie. Naszego
tłumaczenia Bóg na nic nie potrzebuje. On
wszystko zna doskonale. On potrzebuje
uznania winy, naszego żalu. Nie ma co
wybierać się do Boga z tłumaczeniem.
Kobieta się nie tłumaczyła. Stała w
poczuciu winy. Oskarżali ją inni. Chrystus
przyjął jej milczące wyznanie winy i
przebaczył.
Ks. Edward Staniek
(źródło: mateusz.pl - komentarz do liturgii niedzielnej)
UROCZYSTOŚĆ
ŚW.
JÓZEFA,
OBLUBIEŃCA
NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY / 19 MARCA /
„Oto sługa roztropny i wierny, którego Pan
ustanowi! głową swojej rodziny” (Ant. na
wejście)
Liturgia dzisiejsza ku czci św. Józefa ukazuje
jasno cechy tego pokornego i cichego
człowieka, który zajął pierwszoplanowe
miejsce przy włączeniu Syna Bożego w
historię. Potomek Dawida — „syn Dawida”
jak go nazywa Ewangelia (Mt 1, 20) — łączy
on Chrystusa z tym pokoleniem, z którego
Izrael oczekiwał Mesjasza. Przez pokornego
cieślę z Nazaretu wypełnia się w ten sposób
proroctwo uczynione Dawidowi: „Przede
Mną dom twój i twoje królestwo będzie trwać
na wieki. Tron twój będzie utwierdzony na
wieki” (2 Sm 7, 16; I czytanie). Józef nie jest
naturalnym ojcem Jezusa, ponieważ nie dał
Mu życia, lecz jest ojcem dziewiczym, który
z polecenia Bożego wypełnia względem
Jezusa misję prawną: nadaje Mu imię,
włącza Go do rodu, opiekuje się Nim, stara
się o Jego utrzymanie. A ta styczność, tak
zażyła, z Jezusem wynika z jego zaślubin z
Maryją.
Józef jest człowiekiem „sprawiedliwym”
(Mt 1, 19), jemu została powierzona misja
dziewiczego oblubieńca najwspanialszej
istoty wśród stworzeń i misja dziewiczego ojca
Syna Najwyższego. On jest „sprawiedliwy”
w całym znaczeniu słowa wyrażającego
doskonałą cnotę, świętość. Jest to zatem
sprawiedliwość, która ogarnia całą istotę
poprzez doskonałą czystość serca i życia,
przez całkowite, przylgnięcie do Boga, do Jego
woli. A to wszystko w ramach życia niezwykle
pokornego, ukrytego, ale jaśniejącego wiarą
i miłością. „Sprawiedliwy z wiary żyć będzie”
(Rz 1, 17); a Józef, „sprawiedliwy” w całym
tego słowa znaczeniu, żyje doskonale tą
cnotą.
Drugie czytanie (Rz 4, 13. 16—18.
22) bardzo tu stosownie mówi o wierze
Abrahama, ukazując ją jako typ i figurę wiary
Józefa. Abraham uwierzył „wbrew nadziei”
(tamże 18), że stanie się ojcem licznego
potomstwa, i nie przestał w to wierzyć nawet
wówczas, kiedy z posłuszeństwa rozkazowi
Bożemu miał złożyć w ofierze jedynego
syna. Józef wobec niepojętej tajemnicy
macierzyństwa uwierzył słowu Anioła: „z
Ducha Świętego jest, co się w Niej poczęło”
(Mt 1, 20), i stłumiwszy wszelkie wątpliwości
posłuchał jego rozkazu: „nie bój się wziąć do
siebie Maryi, twej małżonki” (tamże). Jeszcze
bardziej niż Abraham musiał wierzyć w to, co
po ludzku mówiąc było nie do pomyślenia:
macierzyństwo dziewicy, wcielenie Syna
Bożego. Przez swą wiarę i posłuszeństwo
zasłużył sobie, że te wielkie tajemnice
dokonały się pod jego dachem. (...)
O. Gabriel od św. Marii Magdaleny,
karmelita bosy
(źródło: Żyć Bogiem, t. I, str. 631)
WYBORY DO RADY PARAFIALNEJ
Odbędą się w Niedzielę Miłosierdzia Bożego, tj. 3 kwietnia.
Dzisiaj, niedziela 13 marca, można zgłosić swoją kandydaturę
do
Rady
Parafialnej,
poprzez
wrzucenie
odpowiednio
wypełnionej kartki (imię, nazwisko, adres, telefon)
do skrzynki,
która znajduje się
koło stolika z gazetami i prasą katolicką.
Kancelaria parafialna czynna od wtorku do piątku od 16:30 do 18:00.
Kontakt z parafią: 33 81 66 933
OGŁOSZENIA DUSZPASTERSKIE - 13.03.2016
V NIEDZIELA WIELKIEGO POSTU
1. NABOŻEŃSTWA WIELKOPOSTNE:
- DROGA KRZYŻOWA – w piątek o 17:15.
- DROGA KRZYŻOWA DLA DZIECI - w sobotę o 9:15.
- GORZKIE ŻALE, z kazaniem o Męce Pańskiej - w każdą niedzielę wielkopostną o 16:15.
2. CAŁODZIENNA ADORACJA NAJŚWIĘTSZEGO SAKRAMENTU – przez cały Wielki Post. W
niedziele, rozpoczęcie po Mszy św. o 12:00, zakończenie przed Gorzkimi Żalami. Na godz. 13:00 zapraszamy
mieszkańców jednostki „A”, na 14:00 mieszkańców jednostki „B”, a na 15:00 mieszkańców jednostki „C” oraz
ulic poza osiedlem.
W tygodniu, rozpoczęcie po Mszy św. o godz. 8:00, a zakończenie przed nabożeństwem wieczornym.
3. RÓŻANIEC JASNOGÓRSKI – we wtorek o 17:30.
4. NOWENNA DO MATKI BOŻEJ NIEUSTAJĄCEJ POMOCY – w środę o 17:30.
5. SCHOLA - spotyka się w środę o godz. 18:45.
6. AKCJA KATOLICKA - spotyka się w czwartek na Mszy o 18:00; po Mszy św. spotkanie.
7. GRUPA MODLITWY ŚW. OJCA PIO – spotyka się w sobotę, o godz. 19:00 w kaplicy.
8. CHORYCH - odwiedzimy z posługą sakramentalną w najbliższą sobotę, 19 marca. Prosimy zgłosić Ich do
czwartku w zakrystii.
9. KOLEKTA CHARYTATYWNA – miesięczna, tym razem na paczki świąteczne, w przyszłą niedzielę przy
wyjściu z kościoła. Zbierają panie z zespołu charytatywnego. W imieniu tych, którzy będą obdarowani, szczerze
dziękujemy za każdą ofiarę.
10. BARANKI WIELKANOCNE I PASCHALIKI – do nabycia w zakrystii.
11. OFIARA WIELKOPOSTNEJ ABSTYNENCJI – tegoroczna, zawsze dobrowolna, jako rezygnacja z
jakiejś używki w Wielkim Poście. W tym roku przeznaczona będzie na zapłacenie figury Św. Siostry Faustyny,
w nowej kaplicy Miłosierdzia Bożego. Ofiarę można składać do koszyka, z pamiątkowym wpisem do kroniki
parafialnej, w każdy piątek (podczas Drogi Krzyżowej) oraz niedziele Wielkiego Postu, aż do Wielkiej Soboty.
12. WYBORY DO RADY PARAFIALNEJ – odbędą się w Niedzielę Miłosierdzia Bożego, tj. 3 kwietnia.
Dzisiaj, niedziela 13 marca, można zgłosić swoją kandydaturę, poprzez wrzucenie wypełnionej kartki (imię,
nazwisko, adres, telefon) do skrzynki, która znajduje się koło stolika z gazetami i prasą katolicką.
LITURGICZNE ABC
Bicie się w piersi
Jest to znak pokory, skruchy i szczerego żalu za grzechy. Podczas wykonywania
tego gestu wskazujemy na serce człowieka, gdyż „z serca pochodzą złe myśli,
zabójstwa, cudzołóstwa, czyny nierządne, kradzieże, fałszywe świadectwa,
przekleństwa” (Mt 15,19). W Biblii wzmiankę o biciu się w piersi znajdujemy
w Łk 23,48, gdzie tłumy wracające z egzekucji Jezusa „biły się w piersi”, na znak
poczucia winy i żalu.
W Eucharystii gest ten wykonujemy:
- w czasie III formy aktu pokuty na słowa: „moja wina, moja wina, moja bardzo
wielka wina”
Celebrans i koncelebransi:
- w czasie Mszy gdzie używa się Kanonu Rzymskiego (I Modlitwy Eucharystycznej)
na słowa: również nam: twoim grzesznym sługom...”
Niegdyś gest bicia się w piersi był dużo częstszy; do dziś wielu ludzi bije się w
piersi na słowa: „Panie nie jestem godzien...” przed Komunią św. Mimo, iż nie
jest to gest przewidziany przez przepisy liturgiczne, jest to jednak jako wyraz
prywatnej pobożności, można go zachować. Gest ten oznacza nasze oczyszczenie
serca. Ponadto jest jakby „obudzeniem sumienia”, które może jeszcze śpi.
(źródło: http://www.ministranci.archidiecezja.katowice.pl/liturgia,postawy-i-gesty
http://liturgia.wiara.pl )
REDAKCJA: Maciej Januła
ZA WSZYSTKIE OFIARY ZŁOŻONE NA „ODKUPICIELA” SERDECZNIE DZIĘKUJEMY